Oef…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ze hebben het weer overleefd de baasjes, de feestdagen zijn van de plezantste van het jaar maar zijn een beetje “belastend”, vooral voor ’t baasje die altijd goede voornemens heeft (zelfs nu al) maar er zelden toe komt van ze uitgevoerd te krijgen.

Eergisteren was hij nog eens over de weegschaal gelopen… iets wat zelden aanleiding geeft tot een goed humeur. Zeker sinds hij vorig jaar in oktober zijn laatste sigaartje rookte, sindsdien is die naald van de “bascule” steeds verder naar rechts geraakt en nu is ze zelfs aan de rechterkant al terug naar beneden aan het gaan. (alleen de naald hé).

Ook een digitale weegschaal kan hem niet opvrolijken. Die grote rode cijfers spreken hem totaal niet aan. Meer zelfs, hierbij moet ‘m zich zelfs niet meer bukken om het gewicht af te lezen, weeral een fysieke inspanning minder.

De twee zussen van ’t baasje, waar het hoofdbestuur zijn benen onder de tafel heeft geschoven met kerstnacht en kerstdag koken de pannen van ’t dak ! Lekker, lekker, lekker!

Alleen… ze denken steeds dat hun genodigden uitgehongerd tot bij hen komen en koken dan in onwaarschijnlijke hoeveelheden. Voordeel voor ons is dan wel dat men destijds tupperware potjes heeft uitgevonden en dat de tantes Rita en Carine die in grote hoeveelheden bezitten. Het baasje kreeg zo onder andere een grote doos kookvlees uit de soep mee voor ons (ne boulie zegt het baasje) en nog een deel restanten, te veel om op te noemen.

Het baasje, bekend voor het bereiden van super hondenmaaltijden, mengt die lekkernijen dan gedurende enkele dagen onder onze brokken zodat de bodem van onze kom het zwaar te verduren krijgt omdat we de bodem zo aflikken.

Nu beginnen voor ons de “zware” dagen…

Belle & co