Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-10-2008
Dopjes International !
Dopjes International !
Wat een berichtje op t blog kan doen Twee dagen geleden pikt het baasje een berichtje van het blog van Yessie, http://blog.seniorennet.be/yessie/en vandaag is er haast een internationale actie aan de gang om plastic dopjes te verzamelen tot steun van blindengeleidehonden.
Als zon berichtje verschijnt wordt dat ook gelezen in Sigogne door Franca , Franca is Nederlandse en runt een B & B aldaar, én ze heeft ook een blog, http://portersonthemove.blogspot.com/ . Laat dat blog nu ook een behoorlijk aantal lezers hebben in Nederland dan begint die actie van de dopjes meer op een internationaal domino effect te lijken. Want ook Franca heeft Yessies berichtje geplaatst.
Al een geluk dat wij Drenten meer gevraagd worden als hulphond i.p.v. geleidehond, want anders waren Belles puppies al in opleiding van voor hun geboorte !
Het geeft toch een fijn gevoel dat er nog zoveel solidariteit heerst onder de mensen met het hart op de goede plaats en vooral dat het ook gebeurt in een periode die niet de eindejaarsperiode noemt
Met al dat rondtoeren en telefoneren om die auto te registreren de laatste dagen zijn er een aantal zaken blijven liggen. Daar zal vandaag werk van moeten gemaakt worden want morgen gaat het terug richting noorden, voor Bellerichting moederhuis.
t Baasje moet maar eens op zijn op voorhand, vorige week gemaakt, papierke kijken wat nog allemaal voorzien was om te doen. Bovenaan het lijstje stond het zwembad water laten dalen voor de winter en de filters en pompen laten leeglopen. De verwarming terug in gang zetten om het huis wat op temperatuur te houden en de vochtigheid geen kans te geven. Dat is allemaal gefikst zegt m !
Komt er nog bij dat hij ook nog voorzieningen moet treffen voor de terugkomst eind december voor ons Belle haar puppys. Die mogen niet op een te gladde vloer lopen, dat is niet goed voor de vorming van het bekken en de heupen, dat gaat m oplossen met tapis plein die hij destijds gekregen heeft van de Walter, een kameraad van de filmclub vroeger, die aan standenbouw doet. Als t baasje dat voorlopig kan leggen in de keuken dan hebben de pups niks te vrezen, in de living ligt parket dus das dik in orde zegt t baasje. Het vrouwtje kijkt eens bedenkelijk en denkt aan de plasjes en hoopjes op t parket
Gisterenavond belde Fernand,(die uit Turnhout met zijn grasmachienen winkel) waar wij uithingen. Zij zijn vandaag onderweg naar hun huis in St. Fraigne en vroegen hoe lang wij nog in Ferret bleven. Als zij niet te laat arriveren komen ze nog langs, anders zien we elkaar terug in Turnhout of Vosselaar, want morgen vroeg zijn wij weg zegt het baasje. Hij gaat nog wel in t huis van Fernand de kachel in de fik steken zegt m, anders gaat Jenny te veel kou lijden
Als dat allemaal gedaan is kunnen we aan de terugkeer denken en zal het al wel donker zijn denken wij twee, alsm onze wandeling maar niet vergeet !
Deze namiddag ging het baasje de kachels aansteken in het huis bij onze kameraad Fernand in St. Fraigne. Fernand is onderweg naar hier voor enkele dagen vakantie en het huis heeft haast twee maanden leeg gestaan en was dus flink koud.
Wij mochten mee met de baasjes naar ginder omdat we daar ook een grote tuin hebben om ons uit te leven. Bij de aankomst hoorden we een zware blaf, zo zwaar dat we dachten aan een olifant of zoiets groot.
Even later achter de coniferen ontwaarden we de bron van het lawaai. Barry de St. Bernard van de buren is ons aan het verwelkomen of aan het proberen ons weg te jagen, wie zal het zeggen wat zijn bedoeling was ?
Als Belle wil gaan kennis maken zet de grote loebas het op een lopen hoe is dat nu mogelijk ? Vijfentachtig kilo St. Bernard die het op een lopen zet voor een drachtige Drent.
Ondertussen heeft het baasje de kachels aan de praat gekregen en rookt de schouw. Als het baasje ook Barry eens dag komt zeggen gaat hij weer op de loop. Als de buurvrouw die loebas in huis heeft gehaald om te waken dan is daar een miskoop gebeurd. Met een alarmsysteem was ze goedkoper af geweest.
Het blijft wel een prachtbeest, zijn vader is trouwens kampioen van Frankrijk geweest vertelt de buurvrouw. t Zal dan wel op de wedstrijd voor schoonheid geweest zijn denken wij, als waakhond en afschrikker is m grandioos gebuisd
Mr. le President heeft het proces verloren dat hij had aangespannen om het Voodoo poppetje met zijn face te verbieden, zo kan je lezen in de krantengisteren en vandaag. De Fransen mogen dus gerust hun spelden in het poppetje prikken als ze grieven hebben tegen de president of de politiek in t algemeen.
't Baasje wou ook al zon poppetje gaan kopen en al de naalden tegelijk in het poppetje rammen. Waarom t anders rustige baasje zon uitbarsting van geweld wou ? Das niet moeilijk zegt m, lees maar eens
Het baasje wil zijn nieuw aangekochte Mitsubishi Outlander in Frankrijk inschrijven, zoiets is normaal als je meer dan de helft van t jaar in Frankrijk verblijft.
De in België aangekochte auto moet dus ingevoerd worden, ook geen probleem zegt het baasje, met de Golf van t vrouwtje hebben we dat destijds ook gedaan. Het passeren van de Drire, het controle agentschap is in een wip gebeurt. Bezoek aan de prefecture voor het inschrijvingsbewijs le carte grise gaat vlot, de juffrouw aan het loket is bijzonder vriendelijk en behulpzaam. Eventjes wachten Mr. Faés het document komt er binnen enkele momenten aan, gelieve daar aan de kassa te betalen.
De dame aan de kassa is ook zeer vriendelijk, t baasje dus ook. Maar dan zegt Madame Mille soixantehuit Euro s.v.p. het baasje dan pardon 1.068 Euro? Oui Monsieur
Bij de Golf was dat nog geen 150 Euro enkele jaren geleden, hoe komt dat plots zo duur geworden mevrouw ? Ja mijnheer het is 318 Euro geworden plus 750 Ecotaxe samen 1068 Euro !
Je moet maar geen quat quatre invoeren hé mijnheer, dat vervuilt te veel. Ja maar ik heb dan nog één gekozen met een Franse motor madame probeert het baasje nog. Tijdens gans de discussie drukt die kassa madame nog op een verkeerde knop als t baasje met de Visa wil betalen, met als gevolg dat al de administratieve betalingen aan de prefecture geblokkeerd geraken. Die vijftien mensen die achter het baasje stonden konden op dat moment ook wel een Sarkozy poppetje met bijhorende naalden gebruiken. t Baasje was al aan het nadenken waar hij zijn naalden wou steken. t Zou in elk geval pijn gedaan hebben Nicolas
Yessie is een blogmaatje van ons en is ook nog bij ons van achter den hoek, bijna buren dus. Op haar blog doet Yessie een oproep om kroonkurken te verzamelen voor het goede doel, blindengeleidehonden. http://blog.seniorennet.be/yessie/
Honden, en dan nog een goed doel, daar doen wij dus aan mee ! t Baasje heeft Yessies bericht van haar blog gepikt en hieronder geplaatst. Dus mensen en hondenlezers DOE MEE !
Bas & Belle
Blinde-geleidehonden
Tengevolge van mijn fietsongeval, breng ik drie-tot vijfmaal per week een bezoek aan de kinesiste.
Enkele weken geleden hing er in de wachtzaal een foto van een blind meisje dat ons aller hulp vroeg om dopjes van cola, limonade, enz te verzamelen.
Ook de dopjes die op melkkartons zitten mogen bijgehouden worden.
Het meisje heeft reeds een blinde-geleidehond maar die wordt een beetje oud en mag binnenkort op pensioen. Daardoor moet er voor haar een andere hond opgeleid worden om de taak van Bengo (haar geleidehond die ze nu heeft) over te nemen binnenkort.
Dit kost heel veel geld en die kosten probeert ze te betalen door de ingezameldedopjes te verkopen aan een bedrijf die er duurzame paletten van maakt.
Op deze sites staan ook de plaatsen waar je de dopjes kunt afleveren.
Ik was van de eerste seconde warm gemaakt voor dit project en let er stellig op dat ik geen dopjes weg gooi. Ik hoop dat jullie allemaal hetzelfde doen, want stel dat je zelf ooit blind wordt en een beroep moet doen op mensen ..
Zo hebben wij er hier twee rondlopen, Drentsche Patrijshonden is de officiële naam. Deze namiddag was het nog zonnig weer en t baasje las op meteo France dat er tegen de avond regen op komst was. Dus om half drie de velden in voor een stevige wandeling.
Een oude Drent en een zes weken zwangere Drent, dan zou je denken dat die aan een wandeling van een uur voldoende hebben. Op het einde van de wandeling ploffen ze zich beide in de zetel en verwacht ze pas terug als er met etenbakken gerammeld wordt .
Niks daarvan, om half vijf staan ze daar terug te zeuren voor een wandeling en vermits het nog mooi en zonnig is trekken de baasjes hun jas nog maar eens aan. Zo fier als een pauw stappen ze dan voor de baasjes uit als om te zeggen zie eens we hebben het hun nog maar eens gelapt en zo voelen de baasjes zich dan ook als er op het eind van de wandeling geen van de twee een grote of kleine boodschap gepleegd heeft.
Ze hebben je zitten baasjes, en morgen proberen ze het opnieuw
Vanaf 1 januari 2009 zouden de nummerplaten op de nieuw ingeschreven autos in Frankrijk gewijzigd worden. Dat was althans de bedoeling van de minister van binnenlandse zaken.
Op de nieuwe nummerplaten zou de nummer van het departement van afkomst niet meer voorkomen. De sport om op de snelweg bij het zien van een nummerplaat, te kunnen opzoeken in een lijstje waar die auto vandaan kwam in Frankrijk, zou dan voorbij zijn.
Het is een sport die vrij algemeen is bij Fransen en buitenlanders. t Baasje heeft destijds de lijst van departementen gekopieerd van de almanac du facteur en het is het vrouwtje die regelmatig het lijstje raadpleegt. Kijk een 14, van waar komt die ? het lijstje, of het baasje zegt dan Calvadosof anders , hé een 64, ken ik niet, Pyrénées Atlantiquesvrouwtje
Dat zou dus moeten verdwijnen volgens Mme. le ministre. Maar dan kreeg ze egenwind van de sporters op de snelweg die wilden weten waar die snoodaard vandaan kwam die hen inhaalde. En vermits ze met velen waren gaat Mme. de minister van binnenlandse dinges nu inbinden. De departementsnummers blijven op de nummerplaten !
En t baasje moet geen andere hobby zoeken om het vrouwtje wakker te houden tijdens de verplaatsingen van en naar Frankrijk
Prei, broccoli en raapjes dat zijn de groenten die momenteel nog vers beschikbaar zijn in onze tuin. De prei en de raapjes kunnen nog wel blijven staan maar de broccoli ziet er naar uit dat hij ophet einde van de week langs onze oren er gaat uitkomen.
Het nadeel van Broccoli is dat het moeilijk te steriliseren is. En onze diepvriezers zijn buiten gebruik gesteld en te groot om tien broccoli bloemen te huisvesten.
Dan heb je verse groenten en dan is het weer niet goed, rare gasten die baasjes zou Obelix zeggen. Dat is natuurlijk een nadeel van een eigen moestuin, alles is tegelijk rijp.
t Baasje moet dan ook nog het gazon in de tuin fatsoeneren. Dat kan enkel in de namiddag als het zonnig is in dit seizoen. Het gras blijft te nat om behoorlijk te worden opgeraapt door de zitmaaier.
En voor een Drentsche Patrijshond is de hulp aan het baasje beperkt tot het in de weg liggen of lopen, wij willen wel helpen maar t is toch nooit goed genoeg voor de baas.
Niet alleen in La Magdeleine maar ook terug op t www. Telkens als t baasje de computer hier probeert aan te sluiten moet die aansluiting kuren verkopen.Maar t baasje moet niet te veel zagen deze maal , na drie uren was het ok.
Hoewel we laat vertrokken waren in Vosselaar, t was bijna één uur, is de rit wonderwel goed verlopen, zelfs Parijs, rond half vijf gaf haast geen probleem. Wel hier en daar een vertraagd verkeer maar geen stilstaande files.
t Baasje was wel langs een andere kant door Parijs gereden. Af en toe doet m dat om wat afwisseling in de reis te brengen. Nu passeerden we Parijs West nog een keer. Je komt dan langs het Stade de France de grote sport en evenemententempel van Parijs.
Aan de kapellekenspoort (zo noemt het baasje de porte de la chapelle) kom je dan op de periferique, en langs het bois de Boulogne gaat het tot aan de porte St.Cloud waar je moet afslaan richting Bordeaux.
Na een boulevard van enkele kilometer kom je dan in Boulogne-Billancourt waar je de Seine oversteekt. Het eiland in de Seine dat vroeger tot aan de randjes en erover, was volgebouwd met de Renaultfabriek, ligt momenteel volledig plat en is een grote zandvlakte. Ze maken nog wel Renaults maar nu op een ander zegt t baasje.
Iets na negen uur zijn we dan thuis gekomen na een voortreffelijke rit , er zijn wel wat stortbuien over ons heen gekomen maar hier in de Charente schuint het zonnetje.
Gisterenavond heeft het baasje nog eens TV gekeken, dat gebeurt enkel als er panne is aan de computer of zoals gisteren de provider Wanadoo er geen zin in heeftonze baas te verbinden met de rest van de wereld.
Dus naar Phara gekeken nadat het kacheltje aan het ronken was gebracht en het buikje gevuld was. Drie onderwerpen kwamen aan bod, Fortis, schrik voor de Koran en de forel van Hitler.
Nu is de forel van Hitler wel het minste dat het baasje interesseerde, zelfs met botersaus kan m daar zijn tijd niet aan verdoen. Met de forel was niks mis, met Jeroen Meeus ook niet, met de vertegenwoordiger van de Joodse gemeenschap was ook geen probleem evenals met Yves Desmet van de Morgen, no problems.
Waarom kiest men nu een plat preferee van zulk een onmens ? Is er dan zo weinig fantasie bij de VRT programmeurs of verantwoordelijken. Logisch dat de Joodse gemeenschap niet blij is met zon onderwerp. Logisch ook dat Yves Desmet voor volledige persvrijheid is. Uiteindelijk beslist de VRT top dan na verschillende dagen heisa het programma af te voeren. Hebben die directeurs en verantwoordelijken dan zulke trage hersencellen om te beseffen dat ze geen takt of fatsoen hebben ? Buiten sjotten zon kiekens en zonder fortuin aan oprotpremie a la Tony Mary deze keer.
Zoals in de goeie oude tijd toen het baasje nog werkte zegt Bas tegen Belle. Een Over en weertje naar Frankrijk om het huis winterklaar te maken.
Het baasje wilde een week later naar ginds rijden maar met de nakende geboorte van Belles pups wil m geen risico lopen. Het zal voor Belle zelf ook beter zijn, omdat ze daar rustiger wandelingen maakt, en het baasje ze daar nu beter in t oog kan houden nu de gewassen van de velden zijn.
Op zaterdag keren we al terug naar België om op zondag te kunnen deelnemen aan de strandwandeling in Blankenberge. t Baasje wil dat onder geen voorwaarde missen en wij zijn ook altijd vragende partij
Het baasje moet dat toch eens goed en duidelijk uitleggen die wintertijd. Naar t schijnt heeft het baasje vannacht de horloges, wekkers, en klokken een uur teruggedraaid. Dat snappen we al niet, hoe kan je nu de wijzers terugdraaien op zon digitaal schermpje waar je kan lezen 12:24, of twaalf gedeeld door vierentwintig ?
En als je dan toch wijzers terug draait, mag je dat uur dan nog eens extra beleven ? Kan je dan de fouten van het laatste uur terug goedmaken in dat extra uur ? We geloven van gans die poespas de ballen.
t Is weer zoiets dat slimme mensen hebben uitgevonden om het s avonds wat vroeger donker te maken. En dan komen ze in ons vaarwater en van al die hondjes die s namiddags en s avonds hun wandeling gaan maken. Er zullen heel wat ontmoetingen in het bos minder zijn, daar zijn we zeker van !
Alle honden baasjes zijn niet zo gek als die van ons. Onze baasjes gaan bij nacht en ontij toch nog met ons wandelen, maar zo zijn er niet zo veel. t Zal stillekes worden in t bos, zeker als er dan nog zon zuur weer, zoals vandaag, bijkomt.
Winteruur of niet, wij slapen in elk geval meer dan één uurtje meer
Zondag 2 november is zo één van die hoogdagen voor de Belgische Drentenvereniging. Op die datum heeft de jaarlijkse strandwandeling plaats te Blankenberge.
Nog niet meegemaakt zo een veertigtal Drentsche Patrijshonden die gelijk van het strand naar de vloedlijn stormen ?Het baasje zegt daarvan dat het voor hem een kiekenvel moment is.
En kiekenvel momenten heeft het baasje niet zoveel, Luciano Pavarotti kon dat het baasje bezorgen als m er de hoge C uitperste, veertig Drenten kunnen dat ook
Je moet er bij geweest zijn, van Blankenberge naar Wenduine en terug. Op het keerpunt nog een citroenjenevertje achterover kieperen en met de wind in het gezicht terug naar Blankenberge, wij hebben al mindere zondagen laten passeren. Het is misschien een alternatief om niet naar die lullende politiekers te moeten kijken in de zevende dag ?
Wat je ook verkiest, je bent welkom op de Drentenstrandwandeling. Plaats en uur van afspraak kan je vinden op de Drentensite http://www.drentschepatrijshond.be/
Deze middag vloog er een duif in volle vlucht tegen de grote venster aan de tuinkant. Het was zo een luide boenk dat we er met zijn tweeën van wakker werden. De duif is wel verder gevlogen maar volgens het baasje zijn uitleg is ze naar huis gevlogen voor een paar aspirinekes tegen de koppijn.
Het knuffelen was dan deze namiddag,buiten de gewone knuffels kwamen de bestuursleden van de Drentenvereniging bij ons vergaderen. Dat was het moment voor wat extra knuffels want Monique, Ingrid en Josiane zien uiteraard Drenten ook zeer graag. Wij van onze kant hebben ons dan ook van onze beste kant laten zien, en langs alle kanten laten beflodderen. Wij mogen niet klagen over deze middag vooral niet omdat 't baasje ons heeft laten meesnoepen van de "tarte maison" van bakker Verstraelen, waar 't baasje zo op verlekkerd is.( hij gaat nu wel weer naar zijn voeten krijgen van Dr. Nelly als we volgende maal naar 't Binnenhof moeten gaan, Dr Nelly leest deze blog namelijk ook. 't Was maar een klein stukje Dr. Nelly !)
Op een regenachtige dag gaan wij normaal nog een wandeling doen tussen de buien door. Dat was met al die buien gisteren wel héél moeilijk. We hebben dan maar geprobeerd tussen de druppels te lopen.
Toch hebben we nog een behoorlijke wandeling kunnen maken want toen we halfweg waren kwam t zonnetje even piepen.
Dan is het pas mooi in de dreven van t Giels bos. Het bos zelf is middendoor gesneden door de snelweg E 34. Aan de snelweg zijde waar wij wonen zijn een beuken en een eikendreef die doodlopen op de parking van de snelweg. Buiten een paar joggers en mountain bikers komt daar geen verkeer. Je kan er nu heerlijk in de afgevallen bladeren snuffelen en de bomen zijn nu prachtig gekleurd.
Als t zonnetje even komt piepen is t zelfs in Vosselaar goed leven voor twee Drenten
Door dat lieve smoeltje, die blik in haar ogen, keurig hondje. Het is inderdaad op het eerste zicht een engeltje.
Je moet het zien naar plaats en tijd, zo engelachtig als ze daar zit, zo duivels is ze in het bos. Een uur na het nemen van deze fotos kwam ze voor de derde maal in drie dagen met een hevig bloedende tong terug bij het baasje aan. En dat is niet omdat het zon lieverdje is ! De schrik van alles wat beweegt in het bos, dat is ze dan, onze lieve Belle.
Terug thuis is het dan weer het meest aanhankelijke en lief hondje dat je je kan voorstellen, gehoorzaam, geduldig bij het eten klaarmaken, zich bij de baas leggend als m aan de computer bezig is of bij het vrouwtje tegen haar benen zittend, meekijkend naar thuis.
Mensen die geen Drentsche Patrijshond kennen, weten niet wat ze missen, en kunnen het meestal niet geloven als je die zaken allemaal vertelt. Of ze ons geloven of niet, het laat de baasjes koud, wij voor onszelf weten waar we aan begonnen zijn en nu, na vijftien jaar Drenten ervaring telt voor ons nog maar één ding: eens een Drent, voor altijd een Drent !
Deze foto heeft het baasje ook genomen in de Zoomart gisteren namiddag bij Belles shopping namiddag.
Het was op het nippertje dat het baasje het zag dat ze toch iets wou doen wat niet voorzien was in het scenario. Een strenge "nèèèèèèn Belle" volstond om haar tot de orde te roepen en haar niet met een volle bek hondenkoekjes te laten zitten.
Gisteren waren het enkel lovende woorden die ze oogste, vandaag de keerzijde van de medaille, als je ze niet in t oog houdt steekt ze kattenkwaad uit.
Het is nog meegevallen en ze is echt braaf geweest in de winkel, en het moet aan al die verschillende geuren gelegen hebben dat ze een beetje overdonderd was, want achter haar lagen de pensstaafjes, een hondensnoep waar Bas en Belle normaal een moord voor zouden plegen
Iedereen kent het verhaal wel, er was destijds ook een mop die vroeg of je ook de Marokkaanse versie kende van Alice in Wonderland? Dat bleek dan Fatima in den Aldi te zijn en nu is er ook een hondenversie: Belle in de Zoomart.
Vanmiddag is Belle mee inkopen mogen gaan doen, niet naar de Delhaize of de Carrefour, want daar mogen geen Drenten binnen, maar naar hun eigenste supermarkt, de Zoomart. Het baasje nam zelfs t nief kodakske mee om verslag uit te brengen van Belles shopping namiddag.
Als een prijswinnaar in een gehoorzaamheidswedstrijd loopt ze dan naast het winkelkarretje, de neus gaat naar links en rechts, afhankelijk in welke rayon we ons bevinden maar ze komt nergens aan ! Is dat nu geen voorbeeldig Drentje ?
t Baasje kent haar al wel en is bevreesd dat het niet zo zal blijven eens ze de winkel een paar maal bezocht heeft, eens ze er thuis is zullen we maar zeggen.
Aan de kassa krijgt ze dan van de vriendelijke verkoopster nog een hondensnoepje in ruil voor een poot en dan kan haar namiddag niet meer stuk.
Nu nog een uur t bos in en onze werkdag zit er weeral op, een zwaar leven hebben wij Drenten toch vinden wij. t Is een hondenleven durft het baasje wel eens zeggen...
t Baasje is deze morgen op t blog nog eens in het archief gedoken om te controleren wat er zoal verandert is in die acht maanden dat wij actieve bloggers zijn.
Het bericht van 14 februari staat nog altijd rechts bovenaan op de startpagina, hierin stellen wij ons aan U voor. Op 15 februari gaven wij te kennen wat onze voorkeuren toen waren. Ook dat bericht is nog steeds actueel, het enige wat verandert is, is de site van Dogs on the Block dat niet meer bestaat. Achter de rest van het bericht blijven we voor de volle honderd procent achter staan.
Lees hierna wat onze baas destijds voor ons noteerde:
Nog altijd is het een warmte liefhebber, zo hebben we haar de eerste keer ook gevonden bij de fokker Guido Bockstal in Afligem. Samen met moeder Freya en haar zus, vlak voor de kachel. En die stond goed warm, dat kan t baasje wel verzekeren.
Daar waar Bas de koelte opzoekt als hij het wat warm krijgt en dan de hall opzoekt waar hij zich tegen de voordeur aanlegt, zo heeft Belle de voorkeur voor de warmste plaatsen in huis. Van beiden is de vacht verschillend, Belle met de vrij korte vacht en Bas met zijn lange vacht mét korte ondervacht verkiezen dan ook andere omstandigheden.
Zoals ze gisterenavond weer voor de houtkachel was gaan liggen met haar buik naar de straling begon het baasje toch wel te vrezen voor haar toekomstige puppys. Zeppos, de vader van de pups, heeft een vacht als Bas en als die kleintjes eenzelfde vacht krijgen hebben ze het nu wel zwaar met die temperaturen zo vlak voor de kachel.
t Baasje zegt dan dat m er zeker van is dat die diertjes niet met een verkoudheid gaan geboren worden
Ze zal het nooit leren ons Belle, de hoeveelste maal is dat nu al dat ze met een bloedende tong bij het baasje aankomt.
Ze kon vandaag niet snel genoeg los zijn van de leiband om achter de bosduiven aan te gaan die ze al even in de gaten had. We hebben het er hier al een paar maal over gehad, ze gaat overal over of door en kijkt naar niets. De baasjes hebben al gedacht dat ze wel wat kalmer gaat worden nu haar dracht al de zesde week ingaat, maar dat is duidelijk fout gedacht baas.
Als ze dan al een tijdje het bos aan het verkennen is hangt haar tong op halfzeven zegt het baasje en als je dan de braamstruiken in gaat dan loop je natuurlijk meer kans op verwondingen. Het bloed drupte uit haar bek toen ze bij het baasje kwam, maar Belle is een harde en heeft een hoge pijngrens. Dit in tegenstelling met Bas, die zou al lang gans het bos bijeen gejankt hebben
Plezierig, mooi, maar gevaarlijk, zo omschrijft het baasje de wandeling van gisteren namiddag. De wegeltjes en paden zijn mooi onderhouden en de dreven zijn prachtig op dit moment.
Toch moeten wij hier aangelijnd blijven en mogen wij onze neus niet achterna hollen. De reden ? Vlakbij ligt deE 34 snelweg en de parking van het Texaco benzinestation. Als we daar weer eens de eenden, konijnen en ander wild achterna gaan dan worden we gegarandeerd uit model gereden zoals het baasje dat noemt.
t Baasje wil ook krantenkoppen vermijden als bekende blog honden veroorzaken kettingbotsing op E 34" Of meegenomen worden op de parking door een van die Oostblok chauffeurs die daar in grote getalen hun rustpauzes nemen.
Je ziet het al, t baasje overdrijft wel eens maar hier moeten we hem toch gelijk geven, we slijten ons leven liever in Vosselaar en Ferret dan in Kiev of Riga, of nog erger, platgereden vlak bij de middenberm
t Baasje weet niet dat men die term nog altijd gebruikt op de radio, het was alleszins een geijkte term bij de duivenberichten op zondagmorgen. Quievrain 6u30, Laon 6u45, Barcelona . de tijden wanneer de duiven gelost werden, als het dan slecht weer was of mist dan werd het lossen uitgesteld en moesten de begeleiders wachten.
Waarom nu deze uitleg hier op een Drentenblog ? Wel, deze namiddag moest ons baasje daar aan denken toen we wilden gaan wandelen. Een donkergrijze lucht liet al vermoeden wat we in onze nek zouden krijgen als we geen zorgvuldige planning maakten wat betreft vertrekuur.
Tweemaal heeft de begeleider (t baasje) zijn jas aangetrokken om te gaan wandelen, tweemaal hebben wij zeer energiek gereageerd en tweemaal is ons baasje met ons op het terras gegaan om te laten zien dat het regende om geen hond door te jagen, laat staan een wachtende begeleider !
Zelf zijn we tweemaal tot aan de rand van de veranda geweest en tweemaal hebben we zelfs de moeite niet gedaan om terug te keren. Achteruit, terug trekken was de boodschap. t Baasje had voor de volle honderd procent gelijk, geen hondenweer of juist wel ?
Als we dan mee mogen gaan wandelen als het droog is, zorgen we er wel voor dat we drijfnat terug huis komen. De baasjes moeten maar slimmer zijn en niet langs het vennetje gaan wandelen !
De vaste bezoekers aan dit blog zullen het zo stilaan wel weten, voor m op pensioen gegaan is heeft het baasje achtereenvolgens bij de VAB wegenwacht gewerkt, rijles gegeven waarna hij in het technisch onderwijs gestapt is. In de vakanties ging hij dan voor VAB Europech nog gans Europa afschuimen om gestrande toeristen terug thuis te brengen. Zoiets als den Beaucourt maar dan voor autos.
Al maanden geleden waren er lezers die tegen m zegden gij moet een boek schrijven als je een blog kan volschrijven dan kan je een ook een boek schrijven. Dat is natuurlijk wel waar, maar dan moet je ook nog lezers vinden die aan zon boek geld willen geven. En daar knelt het schoentje gewoonlijk
Niet dus, geen boek, geen collega van Aspe, Claus, Berkhof, Huysentruut, zelfs niet van Gezelle of Consience. Je zal onze baas niet op de boekenbeurs moeten gaan zoeken om uw exemplaar van een signatuur te laten voorzien. Wat m neerpent kan je hier vinden of in de cursussen die hij destijds geschreven heeft voor zijn leerlingen.
Als men dan toch een geschreven exemplaar wil, dan openen wij nu een jacht op de cursussen technologie, verbrandingsmotoren, het zelfdragend koetswerk, of hedendaagse autolakken en hoe deze verwerken.
Je kan ook zoeken achter materialenkennis van de auto, gelijkstroom elektriciteit in auto, en elektronica in de auto. Dit laatste uit het begin van de 80er jaren en dus zeer elementair.
Gisteren heeft hij zo een verhaaltje, waar gebeurt, op t blog gezet. De pollepelhistorie is dus voor de volle honderd procent autobiografisch (mooi woord en t eerste deel komt nog uit zijn beroepsleven).
Als m nog eens een inspiratieloze dag heeft, zal hij af en toe zon waar gebeurt verhaal tussen de andere berichtjes plaatsen. Het zullen wel altijd plezierige verhaaltjes zijn want de miserie onderweg en de slechte ervaringen die is m al lang vergeten. En wat die lezers die m vroegen van een boek te schrijven betreft, zij hebben gelijk. Hij heeft nog wel materiaal voor twintig jaar in zijn bolleke zitten
Onze baasjes vinden dit initiatief van VTM niet alleen niet gepast maar ook getuigen van weinig takt. Het is zoals in onderstaand bericht wordt aangetoond, ook niet fair tegenover de asiels en hun medewerkers/vrijwilligers. Zijn jullie van de zelfde mening als onze baasjes? Surf dan op de link en teken de petitie. Een lik en een poot van Bas & Belle
Stop VTM VTM zoekt mensen die om een of andere reden (of excuus, tis maar hoe je het bekijkt) zoals allergie, verhuis, kinderen, ... hun hond willen herplaatsen/dumpen en willen dan baasje gaan zoeken. de dierenasiels moeten verzorgers en begeleiders in dienst hebben. Als er een hond binnen gebracht word dan moet die een chip laten inplanten en gevaccineerd worden. Worden de honden na de adoptie goed opgevolgd? Gaat VTM zoals wettelijk verplicht een evaluatie maken - jaarlijkse huisbezoeken afleggen? Het is schande dat honden als 'doorgeefobjecten' worden gebruikt. honden die meerdere keren van baasje wisselen krijgen veel moeilijkheden. 'Een goede raad voor wie zijn hond niet meer kan verzorgen: breng hem naar een goed asiel. En een tip voor VTM: maak liever een docusoap over het leven in de overvolle dierenasiel. Of maak de België eindelijk eens duidelijk dat broodfok de grootste oorzaak is voor overvolle asiels! Graag hadden we op jullie steun gerekend door te tekenen en de link te plaatsen op jullie site.
Enkele jaren geleden moest het baasje een plasje van Bas ter controle binnenbrengen bij de dierenarts. Waarom dat de controle nodig was weet het baasje al lang niet meer. Wat vooraf ging des te beter !
s Morgens bij de ochtendplas zou het gebeuren, de baas zou dat eens snel fiksen zie. Pot er onder en klaar, zo zag hij het vooraf. De confituurpot stond al van de avond tevoren klaar. De baas was volledig gekleed naar beneden gekomen want het was koud buiten en uiteraard zou gans het ritueel buiten gebeuren.
Bas verleende honderd procent zijn medewerking, het baasje was nog niet buiten of daar ging de eerste krachtige straal al tegen de appelboom. Een sprint van t baasje, met confituurpot vooruit was natuurlijk overbodig wegens te laat baas. Ondertussen stond t vrouwtje zich achter het venster krom te lachen om de kuren van die Pipo met zijn confituurpot.
Geen probleem zegt de baas, Bas doet verschillende plassen binnen de paar minuten, het is enkel zaak van bij de pinken te zijn. Drie kwartier heeft m zo achter Bas aangelopen met zijn confituurbokaal. Zijn hemdsmouwen waren al wel opgerold want na een flinke straal naast de pot en over de baas zijn handen riskeerde hij het geen derde maal.
Na nog enkele probeersels was er dan toch wat in de pot terecht gekomen. Met pijn in zijn rug gaat de baas recht staan om zijn rug eens te strekken en stoot Bas die pot om. Nog enkele druppels konden gerecupereerd worden, daar zou Dr. Nelly haar plan mee moeten trekken
Dr. Nelly was een andere mening toegedaan en kon met die paar druppels niks aanvangen. Bas moest een grotere plas inleveren. t Baasje kreeg een pollepel ter beschikking en de jacht op de plas was heropend. Vermits het in de tuin van de dierenkliniek te doen was met al die geuren van andere honden kwamen Bas zijn plassen veelvuldig. Ondertussen stonden al twee vrouwtjes achter het venster te lachen om de kuren van die Pipo, nu met een pollepel in plaats van een confituurpot.
Het was wel sneller beklonken met die pollepel en Dr. Nelly was nu wel tevreden over de geleverde plas. De uitslag was waarschijnlijk goed want het baasje herinnert zich niet dat Bas ooit pillen heeft moeten nemen voor één of ander kwaaltje
Om wraak te nemen dat men hem toen heeft uitgelachen heeft het baasje dit verhaal dikwijls verteld als we vrienden te eten hadden. Meestal kwam dat verhaal dan als de soep moest uitgeschonken worden met een pollepel. t Baasje vertelde er dan altijd bij dat we maar één pollepel hebben, wat nog waar is ook. Wat m er wel niet bijvertelde was dat de betreffende pollepel die van de dierenkliniek was
Er zijn toch verschillende mensen geweest die maar éénmaal soep genomen hebben !
Drachtig of niet, er is geen verschil te merken bij Belle in haar gedrag. Zeker niet van het moment dat ze in t bos mag vrij lopen.
Van t moment dat de leiband af gaat is ze weg, t bos in, onder het struikgewas door, bramen en netels trotserend. De baasjes hebben er geen omzien naar, ze is toch buiten zicht.
Op geregelde tijdstippen komt ze eens kijken waar Bas en de baasjes blijven. Ze heeft dan zon blik van kom jongens, doe eens wat aan je fysiek. De pups die op komst zijn gaan in elk geval gevoeld hebben wat een actieve moeder betekent. Als dat overgaat van moeder op kinderen dan gaan de toekomstige eigenaars van de puppys in elk geval een, zacht uitgedrukt, levendige gezonde pup in huis halen
Je merkt het aan de ontmoetingen in het bos het is en blijft voorlopig mooi weer om een goede boswandeling te maken.
Ook vandaag kwamen we deze Berner Sennen tegen die met zijn dertienjarige maat de Golden dezelfde wandeling als de onze wilden maken.
We zijn dan maar samen doorgelopen en samen gesnuffeld en gerend. Het is toch steeds plezierig zo eens met ander gezelschap te wandelen. Ook de baasjes hebben onder elkaar een goeie babbel gedaan.
Ondertussen hebben de baasjes weeral een lezer voor het blog bijgewonnen. Het baasje heeft het er wel moeilijk mee gehad van die vier honden tegelijk op de foto te krijgen. Met behulp van t vrouwtje en een paar trainingssnoepjes is het uiteindelijk toch gelukt.
Tussen zaterdagavond elf uur en zondagmorgen, ook elf uur. Onze veestapel is blijkbaar meer op de avond ingesteld dan dat het ochtendhonden zouden zijn.
s Avonds om 11 uur staat Belle gereed met haar bal om te spelen, op een moment dat de baasjes andere plannen hadden. Al een geluk dat ze dan ook al een actieve namiddag achter de rug heeft en het spel geen uren moet duren.
Maar als de baasjes hebben opgemerkt dat de zon door de wolken gebroken is op zondagmorgen dan bevinden Bas& Belle zich nog in een vreemd land dromenland !
Belle laten we maar rustig liggen, dat kan alleen maar goed zijn voor de toekomstige puppys, en Bas die laten we ook maar liggen dromen, als je zijn leeftijd in mensenjaren berekent, kom je al snel boven de honderd jaar. Als m zover komt wil het baasje ook zijn eigen goestingske doen
Dadelijk gaan we een wandeling maken, ze zullen dan wel wat meer activiteit aan de dag leggen t is alle dagen hetzelfde liedje
Nu we weeral meer dan een week terug in Vosselaar zijn en we de dagelijkse wandelingen naar t dorp en het bos terug gewend zijn, voelen we ons terug voor de volle honderd procent op ons gemak.
t Baasje heeft nog wat fotos gemaakt van de omgeving van het bos en de fietsknooppunten die langs het bos opgesteld staan. Ook zijn er weer een paar ontmoetingen die moesten vastgelegd worden, zoals de foto van gisteren methet nieuwe paard in de weide en vandaag met de Border Collie van vier maanden oud. Die laatste zijn naam kennen we nog niet, maar dat zal ook wel niet lang meer duren.
t Baasje heeft hier gisterenavond nog hardop zitten lachen met de belevenissen van de eigenaars van Arcil, dat jonge Drentje waarvan het blog bij de favorieten van t baasje staat. Zij dienden een urinestaal binnen te brengen van Arcil bij de dierenarts. t Baasje kent dat, hij heeft dat ook eens moeten doen , dat verhaal zet m nog deze week op ons blog. Deze week op dit blog: het pollepelverhaal
Dat zou je toch denken van Belle, dat ze het wat rustiger aan zou doen. Thuis wel, maar eens de leiband los, staat er geen maat op Belle.
Als het een auto was, zegt het baasje, dan stonden er startnummers op haar flanken. Klaar om één of andere grote race te winnen.
En dan maakt ze nog geen onderscheid tussen braamstruiken, dood hout, een weide of een beek of vijver. Overal gaat ze door als ze een, voor haar, interessante geur in de neus heeft.
t Baasje zou graag eens een mooie, geposeerde , foto van ons maken. Al twee jaar probeert m dat, met wisselend succes noemen wij dat, maar nooit is hij er tevreden over. Dan staat er een snuit te weinig op, een andere keer één hond en de staart van de andere, een andere keer staan er twee ruggen op. Het baasje is een beetje jaloers als m de fotos ziet van Kyra, ook een Drent, en die heeft altijd prachtfotos.
Ondertussen blijft m maar proberen, de foto samen met de postbode in Frankrijk heeft m toch ook pas kunnen nemen toen hij het na weken proberen al opgegeven had
t Is vruchtbare Drententijd blijkbaar, in Frankrijk bij Ruud en Trudie Willemse is op vier oktober ook een nestje Drentjes geboren.
Moeder Themke heeft een nestje van acht puppys gekregen, vijf teefjes en drie reutjes. Het is het tweede nestje van Themke. De vader is hollander Antor Muffty van Selihof wat vrij logisch daar er bitter weinig Drenten in Frankrijk te vinden zijn,
En wij die lange tijd gedacht hebben dat wij, Bas & Belle, de enige Drenten in Frankrijk waren
Je kan het Franse Drentenleven op het terrein van Les Grands Champs van Ruud en Trudie in La Chapelle sous Uchon in het zuiden van Bourgondië hier lezen:
Aan al die meer dan honderd zestig bezoekers aan t blog gisteren. Honderd zestig lezers die nu weten hoe het Belle vergaan is deze voormiddag en die allen willen weten hoe het de volgende weken gaat lopen.
Bedankt voor al die felicitaties, mondeling, telefonisch, langs mail en via de reacties en gastenboek op t blog. Nu nog afwachten wat de post nog brengt op maandag
De baasjes zijn alvast danig in hun nopjes met het goede nieuws en de felicitaties. Ook Peter & Hilde, de baasjes van Zeppos kunnen hun vreugd niet op.
Ook in de Drentenvereniging is het bericht met vreugde ontvangen, weer een nestje op t jaarpalmares !
Aan alle die ons gisteren en vandaag gefeliciteerd hebben duizend maal bedankt !
Zeppos heeft zijn werk goed gedaan. Ons Belle is drachtig !
Op de echo daarjuist in de dierenkliniek t Binnenhof heeft Dr. Nelly ons drie puppys kunnen tonen, met hartslag, ruggewervel en alles wat nodig was.
Wat de hoeveelheid puppys uiteindelijk gaat worden , daar is geen zekerheid over. Dat is afwachten tot half november als de puppys geboren worden.
De schrik voor een schijndracht is nu weg bij de baasjes. t Baasje was haast zeker dat Belle drachtig was.
Nu kunnen de voorbereidingen en de planningen voor de volgende vier weken gemaakt worden. Zijn jullie ook zo benieuwd wat het allemaal gaat worden ? Je kan het hier van dag tot dag volgen, beloofd
Geen nieuws voor we terug zijn van t Binnenhof. Niet dat we geen inspiratie hebben maar alle nieuws gaat verbleken met hetgeen we dadelijk te negen uur dertig gaan krijgen.
Is het positief, zoveel te beter.
Is het negatief, pech gehad en volgende maal beter zullen we maar denken.
Wij zijn alle vriê curieus, net als jullie waarschijnlijk. Nog efkes om elf uur weten jullie meer .
Het is hier al meermaals vermeld, ons Belle maakt het niets uit een onderzoek bij de dierenarts, dit in tegenstelling met Bas die er een heus drama van maakt.
Bij gewichtscontrole gaf de weegschaal voorBelle 27,5 kg. aan. Bas klokte af op 34,7 kg. Voor beiden toffe cijfers, Belle een beetje bijgekomen door de dracht en Bas 2,5 kg. afgevallen tegenover een maand terug. Bas loopt ook veel mooier en gemakkelijker nu er weer wat gewicht af is, het is wel een karwei om die gast op gewicht te houden, nog twee kilo minder zou ideaal zijn gezien zijn leeftijd.
En toen was Belle aan de beurt om de echo te laten maken. Het scheren van de haren op de buik kende ze alleen van ziens, als t baasje Bas nog eens aan t fatsoeneren was. Nu ze zelf de tondeuse op haar buik voelde schrok ze toch wel wat. Eens de baasjes haar op het zachte kussen op haar rug gelegd hadden bleef ze mooi rustig liggen. Dr. Nelly kon haar werk dus zonder moeilijkheden uitvoeren. Het waren duidelijke beelden op het scherm en de baasjes kregen flink veel uitleg over wat nu juist wat was.
Na de operatie echo is ze wijselijk onder het bureau van Dr. Nelly gekropen alsof ze het toch niet zo dadelijk zag zitten al die gel en glij toestanden op haar kale buik.
Nu is het uitkijken naar de komende vier weken en de komst van de puppys
Het was een fijne wandeling deze namiddag, niets speciaals maar gewoon fijn. Matig zonnetje, veel nieuwe geuren, andere hondjes ontmoet, bijna een konijn gepakt en achter een specht aangezeten.
Daar is voor Belle niets speciaals aan maar het baasje amuseert er zich kostelijk mee. Ook Bas die het allemaal wat rustiger bekijkt laat die zotte trien maar aanmodderen.
Een konijn dat niet ziek is kunnen pakken dat zijn zelfs voor een Drent straffe toeren. Toch was het daarstraks bijna zover, het konijn zwenkte iets sneller dan Belle, resultaat: konijn ontsnapt en Belle met een te grote bocht in de bramenstruik. Zo is het al dikwijls gegaan, ooit leert ze het wel !
Ook na die regen van gisteren was het allemaal opgefrist in het bos, allemaal frisse geuren van konijnen, eekhoorns en soortgenoten. Dan doet zelfs Bas nog mee met speuren. Was het Paul Van Vliet die het zegde en dat zijn leuke dingen voor de mens ?
Voor de mens, maar ook voor Drenten, daar mag je zeker van zijn
We hebben er hier op t blog al eens wat van laten horen. Op zondag 02.11.2008 gaat de jaarlijkse strandwandeling van de Vereniging van de Drentsche patrijshond door te Blankenberge.
Elk jaar is het weer een belevenis al die Drenten die samen stoeien op het strand en in het water.
Ons baasje heeft wel wat problemen met die wandeling dit jaar. Gaat Bas, onze ouwe rakker, die twee uren of 10 kilometer, van Blankeberge naar Wenduine en terug nog goed aankunnen ? We gaan onze trouwe maat in elk geval niet forceren. Hij gaat nog wel elke dag zijn wandelingen doen maar dat is niet door mul zand en de vloedlijn
Voor Belle hoopt het baasje dat er een probleempje zal zijn. Belle is dan 7 weken drachtig en dat zou ook wel eens een probleem kunnen zijn. Maar t baasje is al oplossingen aan het uitdokteren. Wij gaan er in elk geval zijn, temeer omdat ons Belle DIE DAG JARIG IS en haar derde verjaardag op het strand gaat vieren !
Wie ook nog jarig is, is Ella. Ella is het teefje van Ingrid en Johan en is de zus van Belle. Ella zullen we normaal ook terugzien op de strandwandeling, maar Ella is loops .net als het andere teefje van Ingrid en Johan. Dat kan ook nog een probleempje geven met al die reus die natuurlijk zon gelegenheden niet koud laten worden
We zien wel wat het gaat worden, we betrouwen volledig op t baasje, das nogal ne creatieve op t gebied van oplossingen uitdokteren
Morgen voormiddag, zo tegen elf uur moet je hier komen lezen ! Dan is Belle naar de dierenartsen praktijk t Binnenhof geweest voor het nemen van een echo.
Dan staat hier hopelijk het goede nieuws dat ons Bellemieke drachtig is. Misschien staat er wel bij hoeveel puppys er op komst zijn
De baasjes zijn alvast razend benieuwd, evenals in Oudenaarde, de baasjes van Zeppos.
Ook in t Binnenhof waren An en Dr. Nelly benieuwd naar wat het worden gaat, het zijn dan ook regelmatige lezers van ons blog en leven mee met die twee Belgisch/Franse Drenten
Nog een goeie vierentwintig uren en we weten meer !
Soldaat VS vecht voor hond die ze redde uit brand in Irak
Sergeant Gwen Beberg wil er alles voor doen om herenigd te worden met Ratchet
"Een soldaat laat nooit zijn kameraden achter". Dat moet sergeant Gwen Beberg (28) van het Amerikaans leger gedacht hebben toen ze een online petitie opstartte om de Amerikaanse autoriteiten ervan te overtuigen haar hond over te brengen van Irak naar de Verenigde Staten. Sinds de soldaat de puppy in mei wist te redden uit een brandende vuilnisbelt in Bagdad, is er een prachtige vriendschap ontstaan tussen mens en dier. Helaas mogen Amerikaanse soldaten geen geadopteerde honden meebrengen naar huis.
Gescheiden Gwen Beberg gaf haar hond de naam Ratchet en heeft zich maanden om hem bekommerd. De scheiding kwam er toen de sergeant werd overgeplaatst naar een andere basis om zich voor te bereiden op haar terugkeer naar de Verenigde Staten. "Ik mis mijn hond verschrikkelijk", mailde de jonge vrouw naar haar moeder. "Ik probeer me sterk te houden en wil er niet aan denken dat Ratchet ondertussen iets overkomen is."
Nog in leven Militaire bronnen in Irak hebben bevestigd dat haar maatje nog in leven is. Dit was het startsein voor een dierenrechtenorganisatie om zich het lot van de hond aan te trekken en samen met Gwen een heuse online petitie op het getouw te zetten. De organisatie wil tevens bekomen dat het verbod om geadopteerde dieren mee naar huis te brengen, wordt opgeheven. Ondertussen hebben al 30.000 mensen hun sympathie betuigd door de petitie, genaamd 'gratie voor Ratchet', te ondertekenen.
Rare titel heeft het baasje weer uit zijn teen gezogen, dat hebben wij hem niet voorgezegd, zeker weten.
Daarom enige verklaring bij de titel, het eerste, de extra wandeling is wat Belle er aan overgehouden heeft, het tweede, en dan met veel fantasie, is hoe het baasje zich vandaag voelt, gehandicapt.
Gisterenavond zijn t baasje en Belle de Mitsubishi naar de garage gaan doen. Die moest voor groot onderhoud in de garage binnen. Normaal doet het baasje dat zelf maar vorige vrijdag, op de terugweg van Frankrijk heeft m van die kuren gekregen met lampjes die gingen branden en zo. Omdat dat tegenwoordig allemaal computer dinges zijn kan het baasje met zijn spreekwoordelijke tang en hamer er nog weinig aan doen.
Dus den Huybs kan nog eens iets verdienen aan t baasje.
Nu is de garage toch kortelings verhuisd van Beerse naar Vosselaar en dus is het een makkie om die auto weg te brengen en te voet terug naar huis te komen. Vanavond, als t niet regent zoals nu, zal de wandeling nog eens overgedaan worden in tegenovergestelde richting.
En dat met een baas die zich gehandicapt voelt als m de beschikking over zijn auto niet heeft .
Hopelijk, want vandaag was het gene vette zoals het baasje dat uitdrukt. Het zag er al grijs uit toen we onze ogen openden en nadien is het alsmaar grijzer en natter geworden.
Een korte wandeling was al genoeg om kletsnat terug thuis te komen, en dan hadden we nog gewacht tot het wat over was.
Zelfs de auto gaan ophalen aan de garage met een wandeling zat er niet in. t Vrouwtje heeft het baasje met de Golf weggebracht naar de garage. We hadden er nochtans naar uitgekeken want dat is geen alledaagse wandeling. Moeten we nog eens 10.000 km. wachten, zolang duurt het in elk geval voor de auto terug naar de garage moet
Al een geluk dat het baasje de kachel heeft aangestoken, dat is een lekkere behaaglijke warmte, veel aangenamer dan voor een radiator te gaan liggen, vooral Belle kan van die warmte genieten...
Het blog van Sonja met haar Drent Kyra kenden we al want die staan al maanden bij de favorieten bij ons op t blog. Wij gaan wederzijds haast dagelijks bij elkaar op bezoek.
Sonja meldde ons vanavond dat zij weer een nieuwe Drentenblog ontdekt had.
Het is het blog van Arcil, zo heet het acht weken oude Drentje, waarvan t vrouwtje van de eerste dagen in hun roedel verslag uitbrengt. Voor iemand die tweemaal een Drentenpup in huis heeft gehaald zoals onze baasjes is het allemaal heel herkenbaar.
t Baasje heeft dan ook met de glimlach het ganse blog gelezen, en t is prima gemaakt, heel leesbaar, herkenbaar en vermakelijk.
Dit blog staat al bij het baasje zijn favorieten en binnen niet zo lang ook bij andere lezers, Drentenliefhebbers. Daar zijn we wel zeker van
t Baasje vertelt ons alles, dat weten jullie zo stilaan wel. Nu deze morgen komt hij na het inkopen doen toch wel met een specialleke af.
Gisteren was het ook al zo, in elke winkel waar hij kwam hoorde hij dezelfde vraag , nog voor hij gezegd had waarvoor hij kwam. Hoe is t met Belle? . Bij de bakker, hoe is t met Belle ? Bij de beenhouwer, hoe is t met Belle, in de krantenwinkel, hoe is t met Belle ? Met steevast er achteraan en komen er puppys?
Nu weten de baasjes ook niets meer dan dat ze vier weken geleden een amoureuze namiddag met Zeppos heeft doorgebracht en dat is het voor het moment.
Vrijdagmorgen heeft het baasje dus een afspraak gemaakt in t binnenhof onze dierenkliniek in Beerse. (Daar was het gisterenmorgen ook al hetzelfde hoe is t met Belle ?) Toen t baasje zegde dat hij speciaal tot bij hen kwam om zelf iets meer te weten te komen was de reactie oh ja , das just.
Maar de spits is afgebeten door Carine van t Bolkske, de krantenwinkel, die heeft de gele trui voor deze week ! Toen die vanmorgen vroeg hoe het met Belle was , en t baasje vertelde dat we vrijdagmiddag meer zouden weten vroeg ze of we eerst naar de dierenkliniek gingen en daarna een krant kwamen kopen. Kwestie van het t eerst te weten
En dan zeggen dat Carine helemaal niet hondminded is en zelfs bang is van honden, zelfs van ons twee !
Gisterenavond, in het bijzijn van de helft van de familie heeft ons Belle het opnieuw gelapt.
Met de living vol getuigen die het vrouwtje kwamen feliciteren met haar verjaardag is zij hier voor de kachel een egel komen neerleggen.
Vermits wij er hier in Vosselaar niet zo op voorzien zijn heeft het baasje dan ook geen lederen handschoenen zomaar klaar liggen. Hij heef die egel dan maar in een krant gerold en in het houtkot gaan leggen. Daar kan m even nadenken wat m gaat doen, (de egel hé), terug bij ons de tuin inkomen of naar de buren trekken waar ze geen egel pakkende honden hebben.
We zien morgenavond wel wat zijn besluit geworden is
Na enkele dagen terug in t land te zijn en enkele wandelingen later mogen we zeggen, alles is er nog en t is in goeien doen.
We hebben met de baasjes nu al verschillende malen het bos verkend en gemerkt dat buiten de normale zaken, die met de seizoenen te maken hebben, weinig nieuws te melden is.
De vuile poel, waar t vrouwtje altijd van haar oren maakt als we een duik nemen, die poel staat droog. Vervelend want nu moeten we ons plat in een plas leggen voor wat verkoeling. De wei staat ook mooi met al de verschillende veldbloemen, maar de konijnenpijpen hebben meer onze interesse. De loofbomen beginnen al te verkleuren en overal hangt die typische herfstgeur die ons baasje paddestoelengeur noemt.
Na vier weken verblijf in de Charente mag dit er ook wel zijn. Verandering doet eten zegt het spreekwoord, is het niet ?
't Kan mooi zijn een Drentenleven, eerst met het baasje naar het bos voor en wandeling van anderhalf uur wegens het mooie weer, en dan thuiskomen en een Renault Scenic voor de deur zien staan.
Er is maar één Renault Scenic in de familie en dat wil zeggen dat tante Rita, voor ons de koekjestante weer op bezoek is. En dan is het pas feest de ene keer zijn het wafels, dan weer letterkoekjes Nic Nacjes, en vandaag was de verrassing een gedroogd varkensoor. Als dat geen feest is..
De echte reden van tante Ritas komst was de verjaardag van t vrouwtje. Er stond een reuzengrote boeket witte rozen op tafel toen wij binnenkwamen. Eerst dachten wij dat die voor ons waren maar toen de varkensoren op de proppen kwamen wisten we dat de bloemen voor t vrouwtje bestemd waren. Omgekeerd zou nogal stupied zijn hé, de oren voor t vrouwtje en de bloemen voor ons
Dat stopt hier niet meer, dat is wel duidelijk de laatste weken. Vandaag is t vrouwtje aan de beurt. Eenenzestig jaar wordt zij vandaag. Dat is geen getal met een nul of een vijf achteraan, dus zal het maar klein feest zijn vandaag.
En als die verjaardag dan weer achter de rug is dan is het binnen een kleine drie weken de verjaardag van die kleinste van ons , ons Belle.
Veertien dagen later op 17 november viert Bas zijn vijftiende verjaardag, das met een vijf achteraan dus weer groot feest met tent en genodigden ?
Tegen die tijd moet ons Bellemie ook bevallen, (als alles goed gaat) maar dat weten we vrijdag. Vrijdag om 9uur30 heeft het baasje een afspraak gemaakt voor de plaatselijke veestapel hier ten huize. Voor Belle is dat het nemen van een echo, en Bas mag terug op de weegschaal. Maar dat zijn allemaal zorgen voor vrijdag, nu gaan we eerst nog een feestje bouwen voor t vrouwtje
Gisteren op het einde van de boswandeling, kwamen wij langs een weide waar we een nieuwe buur ontmoetten. Vroeger stonden daar ook wel eens paarden maar de laatste maanden bleef de weide leeg.
Gisteren was er terug beweging in de wei. Een nieuw paard ? We weten het niet, maar dit paard hebben we nog niet gezien. Reden dus om eens kennis te gaan maken is ons gedacht.
Ondanks we geen lawaai gemaakt hebben of geblaft, durfde het paard toch niet echt dichtbij komen. Kent m nu geen honden, of is m slecht gesocialiseerd ? We bekijken het wel, deze namiddag gaan we er waarschijnlijk terug langs. Als hij ons regelmatig terugzien zal het ijs snel gebroken zijn menen wij
Met zulk prachtweer moet het een fijn weekend zijn. De directie was gisteren namiddag al uithuizig wegens een brunch maar t baasje was wel voordien en ook nadien nog met ons een grote wandeling gaan maken.
Ook vandaag was het weer feesten voor de directie. Voordien waren we ook alweer een grote wandeling gaan maken. Belle heeft dan maar een eekhoorn de boom ingejaagd. Als ze denkt van dat beest achterna te kunnen gaan dan heeft ze het dik mis. Proberen doet ze echter wel, wat je niet geprobeerd hebt, kan je niet over meepraten is haar gedacht.
De baasjes zijn dus van namiddag nog naar een babyborrel geweest. Nichtje joke heeft een Mats gekocht toen wij in Frankrijk waren en nu was er een borrel voor Mats georganiseerd bij Bompa Beerse (broer Dré van t baasje) in de hangar. t Baasje vertelt dat het nog maar goed was want het enige alternatief was een voetbalstadion of een sporthal. Zoveel genodigden waren er. Het baasje die normaal nogal veel mensen kent moest nu bekennen dat hij niet wist dat er zoveel mensen waren die hij nog niet kende.
Gewoonlijk is het gezegde van t baasje ik ken de helft van Turnhout en de andere helft kent mij Vanaf vandaag zullen die cijfers moeten aangepast worden volgens hem
Wij hebben al zo dikwijls over ons bos verteld dat we niet meer weten hij dikwijls wel.
Na een maand afwezigheid hebben we daarstraks ons bos nog eens verkend op veranderingen. Dat was een hele klus want ondertussen is het al herfst geworden met alle eigenschappen vandien.
Dorre eikenbladeren, paddenstoelen alom, verkleurde bramenbladeren en vooral overal andere, nieuwe geuren. Er waren weer enkele soortgenoten die allen aangelijnd in het bos rondliepen, is er controle geweest ? t Baasje gaat morgen eens informeren bij de vaste bezoekers, t kan altijd zijn dat er weer een andere pollis de ronde doet, zo een nieuwe die alles nog moet bewijzen bij de commissaris.
Als dat het geval is , dan zijn we gerust, de Rhodesian Ridgeback van de commissaris loopt ook altijd vrij in t bos
t Zal terug wennen zijn in Vosselaar zegde het baasje ons gisteren onderweg nog. Aan ons zal het niet liggen, soepel in de omgang zijn is één van onze goede eigenschappen.
t Baasje heeft ook hier gisterenavond de kachel aangestoken. Belle heeft zich dadelijk gerekt en gestrekt de warmste plaats ingenomen, Bas zijn vertrouwde zetel mét eigen deken. En dan denkt de baas dat wij terug moeten wennen soms is t toch maar ne simpele in onze ogen !
Omdat we zolang onderweg geweest zijn heeft het vrouwtje niet meer gekookt, t baasje heeft dan maar goeie belze friet van t frietkot gehaald. Omdat onze brokken en Chappi nog in de auto zaten, heeft m voor elk van ons een hele curryworst meegebracht. Voor één keer zondigen mag wel eens vertelt het baasje ons. Hij loopt nu wel het risico om dik tegen zijn..(je weet wel) te krijgen van Dr.Nelly van de dierenkliniek t Binnenhof, als we volgende week weer op controle gaan. Dr Nelly leest wel niet elke dag ons blog maar ze weet telkens toch wel wat we zo allemaal presteren en uitspoken
Wat later dan verwacht en zonder deze morgen een berichtje achter te laten. Deze morgen wou Mr. Wanadoo geen enkele inspanning doen om verbinding te maken en het baasje was het spuugzat, te wachten op die Pipos.
Via een omweg langs Hugo, om nog wat vijgen op te halen, hebben we nog maar eens een andere weg huiswaarts genomen. Als we toch al in Champagne Mouton waren oordeelde het baasje dan kunnen we net zo goed nog eens langs de A 20 richting Parijs rijden. Het is, voor je op de A 20 snelweg komt, toch eerst nog zo'n 130 km. gewone baan waar je niet echt kan opschieten.
Dat maakt dat we in plaats van om twee uur, pas na drieën Parijs naderden, en dat op een vrijdag das miserie zoeken zegt t baasje. In plaats van het kleine halfuur, hebben we nu bijna twee uren nodig gehad om Parijs achter ons te laten. Ook in Lille kennen ze er wat van op vrijdag in de vooravond, resultaat: half uur kwijt.
Dan kom je richting Antwerpen en dan zetten ze het orgelpunt op zon waarschuwings bord, File van St. Niklaas tot Deurne. t Baasje heeft dan de snelweg maar verlaten en de oude tunnel, de konijnenpijp genomen. Ons Belle zou in haar sas geweestzijn moest ze niet geslapen hebben, een konijnenpijp en dan langs de éne kant er in en aan de andere er uit. Dat is zelfs voor onze mijnwerker nieuw.
Uiteindelijk zijn we dan toch in Vosselaar gearriveerd. Bij het vertrek zegde het baasje nog, als alles goed gaat zijn we om 6 uur thuis t is Negen uur geworden
Omdat we morgen dus terug naar België gaan en we niet duidelijk kunnen zeggen wanneer we terugkomen door Belle, is het baasje nog maar snel naar Villeret gereden.
Wat, wie of hoe is Villeret horen we jullie al zeggen. Villeret is een dorpje op een twaalftal kilometer van Ferret vandaan en heeft totaal niks bijzonders. Alleen er woont de familie Lasoudière en die maken Cognac en Pineau des Charentes zoals niemand anders zegt het baasje.
De Pineau des Charentes koopt het baasje en vrac, in cubitainers van 5 of 10 liter dus. t Baasje had pech want de rosé Pineau was op, tot de laatste druppel, wist Jean-Luc te zeggen. Maar de witte Pineau was nog wel verkrijgbaar, maar alleen nog maar in de vieux. De jonge Pineau was ook op, maar dat is geen probleem voor t baasje die er niet van wakker ligt als ze betere kwaliteit aan de zelfde prijs verkopen. Wees eerlijk, hoe zou je zelf zijn ?
Ook nog twee flessen Cognac XO wisselden van eigenaar omdat he vrouwtje aan t baasje vertelde dat in Vosselaar de voorraad ook danig geslonken was na al die feestjes van de laatste weken.
Wij van onze kant hebben zo de indruk dat het baasje aan het inkopen is geweest zoals de meeste dames tijdens het begin van de solden. Het is wat goedkoper Ok.dan nemen we maar wat meer mee. t Baasje is van mening dat m het beter nu kan doen dan wanneer den Dexia en de Fortis én de KBC failliet gaan en t geld op is in den Belgik
Het is gisteren morgen al begonnen, activiteiten die normaal niet op de agenda staan werden begonnen of uitgevoerd. De moestuin is proper gezet, ofwel onkruidvrij gemaakt. De grote tafel is al in de schuur geplaatst.
Courgettes en pompoenen zijn al geoogst. Er is een grote zak met aardappelen gevuld en klaar gezet bij de auto. Vandaag zullen waarschijnlijk ook de laatste tomaten en brocolis
geoogst worden.
Alles wijst op een verhuis zoals we kennen van in Vosselaar, nu echter in omgekeerde richting. We hebben de baasjes al tegen de buren horen zeggen dat we vrijdag terug naar België vertrekken.
Terug naar Vosselaar, dat wil ook zeggen,s morgens met het baasje te voet naar bakker, slager en krantenboer. In de namiddag een grote wandeling in ons bos en wij hebben het baasje al horen zeggen dat de Drentenstrandwandeling er weer staat aan te komen.
Ook zal er wel weer een bezoek aan de dierenarts bij komen, voor Bas een onderzoek van zijn knoken en gewichtscontrole. Voor Belle zal er een echo gemaakt moeten worden om te controleren of ze al dan niet drachtig is.
Er staan ons nog drukke dagen te wachten lijkt het ons
Deze bordjes zijn sinds een week rondom velden verschenen. Ze zijn bedoeld voor de niet lokale jager, hij die niet weet dat dit veld verpacht is aan een andere jager.
Het is duidelijk dat de honden er geen boodschap aan hebben, zoals Belle deze namiddag tijdens de wandeling.
Er staan geen gewassen meer op de velden, althans geen die hoger zijn dan tien centimeter. De bordjes zijn dus het hoogste wat je momenteel kan zien, en toch presteerde Belle het van te verdwijnen in die velden
Zij was weer een flink eind voor ons uitgelopen, zo maar rechtdoor, haar neus achterna. Plots was ze verdwenen, zijn de baasjes met iets anders bezig geweest, is ze ergens in een greppel gaan liggen, is ze achter de hoek gelopen, achter de bramenstruiken ? Ik weet het niet en de baasjes ook niet.
Ik had al eens geblaft en de baasjes hadden ze al geroepen, maar geen Belle te zien. Het leek wel of ze een goochelaars verdwijntruc aan het uitproberen was.
Plots kwam ze aangerend, zomaar in het midden van een pas gezaaid colsaveld. Het leek wel of ze de duivel op de hielen had, waar ze zich verstopt had zullen we wel nooit weten maar hijgen deed ze wel als ze bij ons aankwam
De Belgen hebben hun eigen bier terug ontdekt, en dat daags nadat onze baas zijn wijn inkopen gaan doen is.
Uit deze mail, die even later is gekomen dan het vorige bericht, en dan nog uit een gans andere hoek van t land, blijkt dat we alle belegging experten, voormalige eerste ministers, huidige eerste ministers , ministers van financiën, bankdirecteuren en CEOs, Paul Dhoores en anderen die denken dat ze HET weten, gewoon moeten laten lullen en doen wat in dit bericht aangeraden wordt !
Zo je er niet rijk van wordt, dan heb je toch een vrolijke, opgewekte tijd gehad met deze belegging ! Dat is tenminste onze baas zijn mening
Bas & Belle
Wanneer je in januari 2007 voor 1000,-- aandelen hebt gekocht van Dexia heb je vandaag nog 36,--
Wanneer je in januari 2007 voor 1000,-- aandelen hebt gekocht bij Fortis heb je vandaag nog 18,--
Wanneer je in januari 2007 voor 1000,-- aandelen hebt gekocht bij Agfa Gevaert heb je vandaag nog 100,--
Wanneer je echter dit jaar voor 1000,-- volle bakken Leffe hebt gekocht en dus voor
1000,-- verzopen hebt, heb je vandaag nog statiegeld ter waarde van 390,--
Dus : de hele dag in de luie stoel naar de TV kijken, met een flesje bier in je hand levert het meeste op!
Deze mail kreeg ons baasje deze morgen toegestuurd, het leek hem wel iets om door te spelen aan de bloglezers. Deze mail is dus niet ontsproten aan een Drenten brein maarbij één of andere chauvinistische Belg
Bas & Belle
BOODSCHAP VOORHET BELGISCHE PUBLIEK
Om onze economiewat aan te zwengelen zal de regering bij iedereen 600 Euro in mindering brengenbij de eerstvolgende belastingsbrief. Als we datuitgeven aan kleding en speelgoed zal dat geld naar China gaan.
Als wedat spenderen aan benzine, zal het naar de arabierengaan.
Als we er eencomputer mee kopen, gaat het naar Taiwan. Kopen we er fruit en groenten mee, gaat het naar Spanje, Portugal en Italië.
Kopen we er wijnmee, gaat het naar Frankrijk. Kopen we er een goedkope auto mee, gaat het naar Japan. Als we er rommel mee kopen, gaat het naar Korea. Ga je er mee naar de hoeren, gaat het naar het Oostblok. Niets van dat alles zal de Belgische economie helpen ! De enige manier om dat geld hier te houden is door het te spenderen aan bier!!! Bedankt voor uwhulp.
Menen doet hij het zeker, al een week. Zelfs met nog vijf cigarillos in het doosje kan hij er toch aan weerstaan.
De pillen doen blijkbaar goed hun werk want kregelig of pissig is m er nog altijd niet van geweest. Laat dat nu juist onze grootste zorg geweest zijn, een knorrige baas
Het is soms wel moeilijk zegt m, zo na het eten of na een goei tas koffie. Maar als m niks bij heeft dan is de verleiding tot roken er wel maar de mogelijkheid niet, dus probleem weeral opgelost.
Nog zeven weken pillen slikken baas en dan zou je er definitief vanaf moeten zijn.
Onze baas is terug van de wijnjacht. Samen met Hugo is m vanmorgen vertrokken naar de jachtvelden in de St. Emilion streek. Meer bepaalt naar Puynorman waar Chateau Vilatte geviseerd werd.
Het baasje kent zijn manieren en is eerst goeiendag gaan zeggen bij moeder Massart de stichteres van het Chateau in zijn huidige vorm. Stefaan en Hilde, zoon en dochter die nu de zaakvoerders zijn waren druk bezig. Hilde in de chai en Stefaan stond gereed om te vertrekken naar de wijngaard, want de vendange, of de wijnoogst, was begonnen.
Toch maakte Stefaan tijd om ons baasje en Hugo enkele lekkere pas geoogste drankjes te laten proeven. Je kan het geen wijn noemen en ook geen fruitsap, het is het sap dat een dag of twee in de citernes terecht gekomen is en nu licht aan het sprankelen is door het begin van de alcoholisering. Wreedaardig lekker zegt het baasje, zij proefden het begin van de crémant en het begin van de roséwijn.
Na de aankoop van hun aantal flessen nodigde Stefaan hen ook nog uit om hem te volgen naar de wijngaard om de wijze van oogsten te gaan bekijken. Geen charmante lokale pluksters meer in de wijngaard, maar spiksplinternieuwe oogstmachines doen het werk op dit moment. t Baasje en Hugo hadden ook het geluk even te kunnen babbelen over het oogsten en de kwaliteit van de wijn van dit jaar met enkele andere wijnboeren, waar Stefaan en Hilde mee samenwerken. Op de eerste foto zie je Stefaan gans links, de overigen zijn de samenwerkende wijnboeren
Of we zullen het zelf moeten uittypen onze belevenissen vandaag. t Baasje gaat nog eens op jacht. Op wijnjacht ditmaal en hij heeft er geen jachthonden voor nodig zegt m. Ook geen pas gewassen Drenten zegt m speciaal tegen Belle.
t Baasje heeft zich in zijn kop gehaald van naar Puynorman te rijden om wijn te gaan kopen bij de familie Massart. Het zijn uitgeweken Belgen waarvan de kinderen Stefaan en Hilde de wijnbranche van de ouders hebben verder gezet.
Het wijnkasteel kennen we onder de naam Chateau Vilatte, de producten, wijn dus zijn schitterend en juist naar de bek van onze baas gemaakt zegt hij. Op deze site kan je zelf lezen me welke filosofie de familie het wijngebeuren bekijkt: http://www.chateauvilatte.com/nl/home.htm
Het baasje kent de familie van in de tijd dat hij nog depanneerde voor VAB.De familie Massart heeft ook gites om te verhuren en één van hun klanten had zijn auto in de prak gereden. t Baasje is zo in contact gekomen met moeder Massart, een praatgrage, warme persoonlijkheid bij wie het baasje het altijd moeilijk heeft al de aangeboden glazen wijn af te slaan. Hij moet ook zijn Mitsubishi nog veilig weten thuis te brengen zegt m dan, en Puynorman ligt nu ook weer niet direct om t hoekje bij Ferret.
Vanavond zien we wel wat de jacht heeft opgebracht
Zou het moeten zijn, en dat is het meestal ook. Maar niet vandaag na de wandeling. We waren met de baasjes een gans andere richting uit gaan wandelen als normaal. Dat betekent uiteraard andere geuren en meer snuffelwerk.
Met dat snuffelwerk begint het dan een geur van wild, van een andere jachthond, van een andere kat dan die van de buren. Daar moet Belle zich dan eens goed inrollen. Dat die buik dan een gans andere kleur heeft, daar kunnen de baasjes nog mee leven, maar die stinkende rug dat is er te veel aan.
t Baasje laat zon rood busje zien, hondenshampoo tegen vlooien staat daar op zegt m. Als wij dan te kennen geven dat wij geen vlooien hebben zegt hij dat het ook werkt als voorzorg, ja daar sta je dan, kletsnat en ingezeept in de badkuip. Voor ons Drenten stinkt dat spul erger dan een camion van t vilbeluik op een snikhete dag, maar de baasjes zeggen dat ze weer een fris ruikende Belle hebben.
Goed nieuws voor alle agenten en gendarmen, vanaf vandaag kunnen ze ook bij ons afkomen zoals bij de mensen: paske, en wa rap hé manneke.
t Baasje heeft voor ons een pas gemaakt, dat kan zomaar door van het internet te downloaden en dan de eigen gegevens in te vullen.
Wij hadden al een Europees paspoort, dat is verplicht en omdat wij nogal reislustig zijn heeft het baasje dat al jaren geleden voor ons in orde gebracht. Daarin staan onze persoonlijke gegevens en ook de inspuitingen die we hebben gekregen maar er staat geen foto in zoals op dit zelfgemaakte pasje.
Het baasje heeft er dan ook nog één van de schoonste fotos opgezet, kwestie van goed voor de dag te komen als ze ons paske vragen
En in het Engels schrijven ze over de verjaardagsfeestjes van onze baas. Je kan het hier, uiteraard in het Engels nalezen: http://homeinthecharente.blogspot.com/ .
In a day out in the cottage en party time schrijft Darren Porter over zijn belevenissen in het internationale gezelschap van feestvierders in Ferret. Darren is gans de week in Engeland en tijdens het weekend vliegt hij over naar Sigogne in de Charente naar vrouw Franca en dochter Fleur.
Ondertussen is het ook hier weeral maandag geworden en is het buiten van dien aard dat je beter in bed kunt blijven. Grijs, regen, nat, in drie woorden het ganse zooitje samengevat. Onze ochtendplas was deze morgen dan ook in een recordtempo gepleegd.
Het ging zo snel dat zelfs ons plaatsje in de zetel nog warm was
Verleden donderdag was de baas ijverig bezig met het hangen van een grote lamp hoog in de schuur. Ons vermoeden was dat het daar niet bij ging blijven en zie we hebben het gelijk weer eens aan onze kant.
Toen de lamp gehangen was is m ook nog met van die metalen kasten beginnen sleuren en overladen van de ene in de nadere. Het resultaat is dat zijn wijnschuur (een kelder hebben we niet) grondig gereorganiseerd is. Dat was wel nodig ook want bovenop de voorraad Bordeaux wijnen kwam daar ook nog al de pas gebottelde wijn uit de côte de Blaye bij, en daar was geen plaats meer voor voorzien.
Nu is alles weer voor een tijdje in orde. Deze week zal er buiten de nieuwe, jonge, wijn niet veel gedronken worden omdat al die voorraad terug moet rusten en bezinken na al wat hij deze week heeft meegemaakt.
Wat die wijn moet doen, rusten, hebben wij vandaag dan ook maar gedaan. Na die korte wandeling, waarbij we de baas nog eens aan het lopen hebben gekregen door de plotse regen, hebben wij ons in de zetel geplaceerd. Of we daar nog uitkomen vandaag zal al een héél goede reden moeten hebben denken wij zo
Naar traditie, de eerste zondag van november, heeft de jaarlijkse Drenten strand wandeling plaats. Plaats van afspraak Blankenberge, te 10 uur. Organisatie door dhr. & mevr. Van Hulle en Drent Xena. Wij wandelen over het strand naar Wenduine, de honden mogen los op het strand. Ieder is wel de verantwoordelijk voor zijn eigen hond(en).
Hier ten huize is er al dagen een discussie aan de gang. t Vrouwtje: nee, da kan m niet meer, neen, ons Belle is dan al te ver drachtig (als t gelukt is hé).
t Baasje dan op zijn beurt, jawel da kan Bas nog wel, hij moet toch overal geen kop trekken, hij blijft toch vlak bij ons, over Belle dan, er zijn toch al meer drachtige teefjes mee gaan wandelen.
Verdere discussies gaan we jullie besparen, ieder heeft toch argumenten die juist zijn. Het baasje zegt dat m in elk geval gaat, als bestuurslid kan m dat niet maken zegt hij. Weer een argument dat juist is !
Dan t vrouwtje weer en wat doe je met Bas en Belle ? t Baasje dan weer meenemen natuurlijk, ge gaat die toch geen hele dag achterlaten ?
Wij hopen dat het daar bij jullie anders aan toe gaat. In elk geval onder ons,Drenten, tot in Blankenberge , 10 uur zondag 2 november !
Bij het stoppen plaatsen horen wij het baasje eens grondig en gemeend vloeken. De stoppen zijn van slechte kwaliteit en gaan maar half in de flessen. Nog harder gevloek als m ziet dat het te laat is om voor de middag nog andere kurkenstoppen te gaan kopen. Wachten dus tot na twee uur voor hij naar de winkel kan.
Na de middag terug aan de slag. Stoppen tien minuten onderdompelen in warm, niet kokend water. Nu is dat eenvoudiger gezegd dan gedaan want om kurk onder te dompelen moet het baasje nog enige constructies uit dokteren voor het lukt.
De aankoop van de nieuwe stoppen blijkt een schot in de roos. De stoppen vliegen in de flessenhals, zonder afbrekende stukken of enige onregelmatigheid. Op een half uur is de zaak geklaard en kan t baasje de capsules plaatsen en etiketten plakken.
Nu moeten de flessen nog vierentwintig uur recht opstaan vooraleer ze mogen weg gelegd worden, het baasje hoopt een paar jaar langer dan de vorige aankoop
Dat staat gewoonlijk op het etiket van een wijnfles. Als je wijn koopt in een bidon van 25 liter staat er op de bidon hoogstens wat er voordien heeft in gezeten.
t Baasje heeft dus in de coöperative in Pugnac, tegen Bordeaux enkele van die bidons laten vullen met het vooruitzicht van de verjaardagsfeesjes. Die feestjes zijn nu wel definitief achter de rug, voor een jaar toch, en nu moet de overschot aan wijn in flessen gedaan worden om te bewaren.
Alles bijeen zijn ze daar toch wel eventjes zoet mee. Het begint er al mee dat je in de jaren voordien al voldoende moet gedronken hebben vooraleer je flessen hebt. Daar moeten dan de etiketten van los geweekt worden en de flessen moeten een eerste spoelbeurt krijgen vooraleer ze worden weggestapeld voor hervulling.
Als het bottelen dan voor de deur staat moeten al die flessen nog eens gespoeld worden met warm sodawater en nagespoeld met koud water. Dan moeten ze uitlekken op een afdruiprek of zon speciale staander waarop wel 50 flessen kunnen uitlekken.
Tegen de tijd dat alles is uitgelekt staat het baasje klaar met zijn bidon op een verhoog. De bidon samen met de fles hebben dan een andere naam gekregen en worden nu plots communicerende vaten.
Je ziet zelfs natuurkunde komt er bij kijken. Indien je niet met zon slangetje werkt heb je veel kans dat er wijnsteen en bezinksel uit de bidon in de fles terecht komt . Met het baasje zijn plastic slangetje wordt er haast niet gemorst en komt er geen vuil in de fles.
Gewoonlijk gaat het zo dat er bij het avondeten geen wijn meer gedronken wordt wegens al genoeg gehad deze namiddag
Gisteren was het werelddierendag, voor ons beiden is er niet veel verschil te merken geweest met andere dagen. Onwil van onze baas ? Bijlange niet, t baasje dacht dat het vandaag was en wijzelf wisten van toeten of blazen.
We hebben dan vandaag nog een extra dag te goed zegt t baasje. Allicht heeft m nog iets in petto voor ons. Of we mogen iets meer, voor zijn voeten lopen bijvoorbeeld, als hij weer iets zwaar aan het dragen is, zoals gisteren. Of zoals Belle gisteren nog eens deed, in het midden van een pas geploegd veld zich in iets gaan rollen en dan onder het slijk terug bij de baasjes komen flemen. Nog een geluk dat ze geen uur in de wind stonk deze maal.
t Zonnetje schijnt, de strakke wind van gisteren is gaan liggen, er zijn nog brokken in onze etenbak en de baas is nog altijd niet knorrig omdat m niet meer rookt. Das al genoeg om een werelddierendag van formaat te beleven is ons gedacht
Na twee dagen grijs weer met af en toe een bui tussendoor hebben we dan toch het kacheltje maar eens in gang gezet.
Het is niet de eerste maal na de zomer, maar de eerste keer was om de schouw te testen, om te zien dat er weer geen nest Frolons in gebouwd was en we met een verstopte schouw te maken hadden.
De temperatuur was toch zo gedaald en het was vochtig in huis geworden. Door ons, zegt het vrouwtje, omdat wij telkens nat binnenkomen. Belle heeft zich, alsof ze nooit anders gedaan heeft, voor de kachel neergelegd en stond haast roodgloeiend zegt het baasje.
Bas is de gematigde en legt zich op zijn zij in de zetel, zich af en toe eens omdraaiend, om alle kanten even warm te maken.
Voor vandaag is beter weer voorspeld en kan de deur weer openblijven, het kacheltje zal dan vanavond niet moeten branden om het wat gezellig warm te Maken....
Ons baasje heeft met al dat bloggen al flink wat bijgeleerd. Zo het onderscheid tussen confituur en gelei. t Baasje dacht aanvankelijk dat het verschil te vinden was tussen dialect en beschaafd of algemeen Nederlands.
Niks daarvan, het verschil zit m in de methode van sap vergaren. Bij confituur gaat gans het fruit de pot in, zowel sap als vruchtvlees. Bij gelei dient enkel het sap, het kooksel van vruchtvlees en sap moet een ganse nacht uitlekken. Uitlekken hier in de betekenis van druppen, niet in de kontekst van je bord uitlekken.
Zo is hier vannacht, terwijl alles rustig lag te slapen, gelei ontstaan. Gisteren heeft het hoofdbestuur bramen geplukt, aangelengd met druiven, (ook gepikt Fons) het sap heeft een ganse nacht gedrupt en vanmorgen heeft het vrouwtje daar 7 potten gelei van kunnen koken.
t Baasje die al die alchemie in de keuken van op een afstand bekijkt gaat nu weer nieuwe etiketten moeten creëren want Bramen/druiven gelei is hier nog nooit bereid geweest
Och arme, Prins Charles van Engeland geeft ook twee feestjes voor zijn verjaardag. Origineel is m in elk geval niet, onze baas heeft dat de vorige weken ook gedaan, en eerst is eerst hé Sjarel.
Sjarel heeft er precies moeite mee met zijn leeftijd. Op de foto is niet echt duidelijk, gaat m lachen of wenen. Of heeft m zijn wekelijks zakgeld juist verloren op de rennen in Ascot ?
Nog een andere mogelijkheid is dat m niet gewonnen heeft met de verkiezing voor het meest originele hoofddeksel en dat m daar triest voor kijkt Zijn madam lacht wel, maar uitbundigheid is aan haar ook niet besteed blijkbaar. Oponze baas zijn feestjes is harder gelachen Sjarel !
Bas & Belle
Prins Charles viert verjaardag twee keer
Charles en Camilla op Ascot.
De 60e verjaardag van kroonprins Charles wordt in Groot-Brittannië dubbel gevierd. Koningin Elizabeth geeft een feest voor haar zoon op Buckingham Palace. Daarnaast wordt op Highgrove, het landgoed van Charles in Gloucestershire, een tweede, besloten partij gehouden.
De prins van Wales, de oudste zoon van Elizabeth en prins Philip, werd op 14 november 1948 geboren op Buckingham Palace. De feesten zullen op of rond zijn verjaardag plaatsvinden. (novum/sam)
Neen dit stond niet in zijn blog, http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/maar gewoon in de mail waarin hij meldde dat hij geen tijd had om langs te komen in Ferret.
Uiteraard gaat het over eten en alles wat er rond hangt. Onze baas en Fons die zullen wel over de geburen of zoiets roddelen, dat ziet ge van hier Het gaat over confituur of, in dit geval over gelei, uitgelekt sap dus. Fons schreef dat hij bramen geplukt had en omdat het niet genoeg sap was, had Fons een kunstgreep toegepast en er druivensap aan toe gevoegd.
Nu is het hoofdbestuur hier en huize vandaag ook bezig geweest met bramen plukken. Hier was wel bijna anderhalve kilo bramen geoogst, maar met Fons zijn idee in gedachte heeft het vrouwtje er ook druivensap aan toegevoegd.
Slecht kan dat niet zijn, en dood zullen ze er ook wel niet van vallen. Het sap van de melange heeft in elk geval en donker paarse kleur. Een alchemist zou niet beter kunnen mixen is ons gedacht.
Als dit blog morgen plots ophoudt te bestaan, dan is er toch iets fundamenteel mis gegaan met de melange, dan zijn er twee Drenten te adopteren en staan er hier op het aanrecht enkele paarse potjes gelei waar je beter niet van eet. (is misschien interessant om weten voor de familie)
Zover zal het wel niet komen zegt t baasje, het vertrouwen in Fons en zijn kookkunst is hier ten huize nogal groot
Een beetje licht in de duisternis kan nooit kwaad oordeelt onze baas en daarom heeft hij vandaag in de schuur een extra lamp gehangen.
Niet zo maar een ordinair Philips peertje van 60 Watt, das te min en geeft te weinig licht. Het is zon grote lamp geworden zoals er al aan de andere kant van de schuur één hing. Drie gas ontladingslampen zitten er in die houder en die geven een mooie daglicht verlichting. Ideaal om onder te werken zegt de baas.
Wij verdenken hem er echter van dat hij zijn wijnvoorraad naar die kant van de schuur wil verhuizen en dat m te weinig licht gaat hebben om zijn Bourgognes, Bordeaux, Cahors en Chinons uit elkaar te kennen. Dat zal de ware reden wel zijn...
Dat was wat het baasje voelde, eergisterenavond bij het TV kijken op canvas. Daar startte een nieuwe reeks de zaak met als eerste onderwerp, de moord op veearts/keurder Karel Van Noppen.
Het staat de baasjes nog heel levendig voor ogen de avond dat Karel Van Noppen vermoord werd. Ze waren nog TV aan het kijken na het valiezen pakken om op wintersport te gaan toen ze in een extra journaal vertelden dat in de Kempen een veearts vermist was. De eerste reactie van t baasje was, ze hebben Karel te pakken !
Karel Van Noppen was de veearts waar onze baasjes klant waren met Sloeber, onze allereerste voorganger, zon dertig jaar geleden. In Sloeber zijn paspoort vulde Karel als ras gevlinderd in, Karel spalkte kot in de nacht ook het pootje van de kanarie toen die met kooi en al van het tafeltje schoof door Sloebers wild spelen. Karel was een goed mens, een goed dierenarts ook en vooral een eerlijk en rechtschapen mens. Zo kenden onze baasjes hem, recht door zee, een beetje te weinig diplomaat.
Dan krijg je na dertien jaar op TV een reportage hoe de moeilijke zaak is opgelost geraakt. Een huurmoordenaar, een wapentrafikant, een tussenpersoon, en een hormonen vetmester die met elkaar maar één zaak gemeen hadden geld !
Als je dan in de reportage ziet en hoort wat gladde jongen De Schutter vertelt, dan zou je als buitenstaander nog sympathie kunnen voelen. Vercauteren, de vetmester, hormonenspuiter, veehandelaar kan er ook niet zelf aan doen dat hij zon onsympathiek smoelwerk heeft, maar zonder hem leefde Karel nog.
Door de arrogantie van de veroordeelden die deels hun aandeel minimaliseren tot verklaren dat ze onschuldig zijn kan het baasje niets dan walging voelen voor zulke onmensen. Tenslotte hebben zij Karel laten afslachten om reden dat hij zijn werk als vleeskeurder voor de volle honderd procent ter harte nam.
Dat ben je kwijt vanaf vandaag als je in Frankrijk op weg gaat zonder fluo vestje en gevaarsdriehoek. Uitzondering wordt gemaakt voor de tweewielers.
Je moest beide al in het voertuig hebben van begin dit jaar, maar nu gaan ze de boete ook daadwerkelijk heffen als je in gebreke blijft. 135 das meer dan 5000 oude Bfr, daar kan je in Frankrijk een paar keer goed van gaan eten, met zn tweetjes dan nog ook !
t Is overal hetzelfde, als ze geen afschrikwekkende hoge boetes heffen zal niemand er van wakker liggen. Bij de Fransen komt er dan nog bij dat ze met een rijbewijs met punten werken en dat is nog erger dan de hoge boetes.
Het verklaart ook waarom er hier ten lande zoveel sans permis voertuigen rondrijden. Voor de grote verkeerszondaars is het vaak de enige manier om nog iets mobiel te blijven, het is wel tegen 40 Km/h maar ze rijden toch nog in hun Ligier of Aixam "overdekt grasmachien". ( zo noemt het baasje die dingen)
We wisten haast niet meer dat het bestond, grijs weer, bewolkt, kans op regen. De weersvoorspellers hadden het voorspeld, twee dagen kans op regen maar wie gelooft nu nog weersvoorspellers (en politiekers)?
Zij hebben gelijk gekregen en wij gaan vandaag ons buitenprogramma twee dagen uitstellen. Er valt altijd wel iets binnenshuis te doen.
De baasjes gaan hetzelfde doen hebben wij zo gehoord, er is nog wijn te bottelen. Een vrij arbeidsintensief werkje met flessen spoelen, stoppen er inmotten zoals het baasje het noemt en als kroon op het werk , etiketten plakken. Daar gaan ze wel een halve dag zoet mee zijn. En daarna moeten ze zich maar net als wij in de zetel installeren. (als ze nog een plaatsje vinden naast ons)
Soms twijfelen we er aan dat m ze nog alle vijf heeft en zelf doet hij dat ook wel eens !
Maar hier zie, die vijf overblijvende vijf cigarillos van gisterenavond zitten nog altijd in t doosje !
De eerste dag rookvrij, na xx-tal jaren. Onze baas gaat het in een dikke lijn omcirkelen één oktober tweeduizend en acht. Dat kalender blad gaat hij ook nooit meer wegwerpen zegt m, en er staat nochtans geen blote madam op dit kalenderblad.
Blijkbaar gaat hij het nu toch echt menen. Nog een paar dagen kijken we aan om ons, ongelovige Drenten, te overtuigen dat m toch karakter heeft, die baas van ons
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
