Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-05-2011
Lange wandeling
Lange wandeling
Omdat het baasje gisteren tot laat op
de avond bezig is geweest aan het reinigen van de klinkers van de parking voor
het huis was de grote wandeling er over geschoten.
Vandaag dus een inhaalmaneuver met
een extra grote wandeling. De temperaturen leenden zich er toe. Het was een
frakske kouder dan de vorige dagen en daarbij was het nog eens extra fijn door
de regen die vannacht gevallen is. Geen stof niet meer en een bos dat terug
lekker ruikt. Ideaal voor mens en dier dus.
Nog positief op te merken Als er
joggers of fietsers ons passeren in het bos dan zet ons baasje in zit opdat we
niet zouden uitvallen naar die mensen. De vorige maanden was dat zo en onze
baasjes dienden zich telkens te excuseren. Dat vond ons baasje er iets over
en dus zijn wij de les gespeld en weten we wat ons te wachten staat. Voorlopig
doen we zonder morren wat het baasje van ons vraagt.
Toch zijn er zo van die joggers die
er om vragen van eens goed opgeschrikt te worden. Dat zijn wat ons baasje noemt
hondenanalfabeten mensen die totaal geen besef hebben van hoe communicatie
met een hond in elkaar zit. Die weten ook niet, of willen het niet weten dat
onze baasjes bezig zijn van ongewenst gedrag er uit te oefenen. Die hebben er
dan plezier in van Boeh of Waf te roepen als wij netjes aan de voet zitten.
Soms heeft ons baasje meer zin om die gsten aan te lijnen en ons vrij te laten
lopen, hij zegt dat m garantie geeft dat het zo beter zou werken
Onderstaand fotos van de activiteiten
van ons trio na de wandeling !
Als de plaatselijke weg beheerder en
de fietsers ook geen bewijs kunnen leveren van hoge intelligentie dan krijg je
zulke resultaten.
En dan zegt het baasje als daar nu
eens zon ploeg wielerterroristen langskomt,die volgen toch altijd de koploper. Wat is dat dan, een ongeval of de
oplossing van een probleem ?
Al 14 fietsers
vermist aan het kanaal te Hasselt !
Is er dan toch iets fout gegaan met
mijn kroost van het laatste nestje ? Nu
kregen we vanmorgen weer zo een vleermuizen/Drentenkop in onze mailbox.
Deze maal is het niet onze Kiet maar
Kyra-Belle. Kyra-Belle is dat teefje van Gonda en zij is naar Nederland verhuisd.
Daar heeft ze een waar herenleven, afgaand opde berichten die we binnenkrijgen
via mail en het Drentenforum.
Nu zegt het baasje wel dat we definitief
die Belle uit haar naam moeten schrappen want zo belle of mooi zijn al die vleer/Drentenfotos
niet
Wat een foto, gepikt van het internet
kan teweeg brengen begint ons duidelijk te worden. Zaterdag mailde Ute ons een
foto van een Drent door waarvan dat wij dachten dat het Jago was. Mis poes moesten we een goed uur
later bekennen want het was ene zekere Bolt die één jaar geworden was. Nu
trekken alle Drenten wel wat op elkaar en toch zeker als ze zulke smoelen
beginnen trekken.
Nu deze avond lezen we op het Kieter
Wieter van onze eigenste Kiet dat die Vleerdrenten ook in onze eigen familie
voorkomen. We hebben Kiet al in mooiere poses gezien, maar we moeten bekennen
hij lijkt zeer zeker op Bolt. Ons baasje heeft besloten van ons Belle te sparen
en haar de foto niet laten zien. De goei duts schrikt zich een ongeluk als we
vertellen dat het haar eigen Kiet is.
Dan gaat Belle niet ophouden met
zagen om Kiet te gaan terug halen wegens mishandeling en verkeerde opvoeding !
! ! Zo haar eigenste eigen zoon op de foto zetten, daar gaat ze zich nooit mee
akkoord verklaren !
Ze worden er toch zo moe van , die
Drentjes van ons. Een lange wandeling, trekken aan de leiband, t baasje haast
de vijver intrekken richting eenden, spelen met je zus en Jago . stikvermoeiend
allemaal.
Gisterenavond was er al niet veel
actie meer te bespeuren, of het moesten
nog wat oogleden geweest zijn die open of dicht gingen (om te zien dat de
baasjes niet aan mensenkoekjes zaten) maar veel meer actie zal het niet meer
geweest zijn.
Ook vanuit Budingen bereikten ons
soortgelijke berichten. Nog vanuit Budingen bereikten ons een reeks fotos waar
NOG WEL actie op te zien was. En wat voor actie Stofwolken van meters hoog,
toen we nog aan het ravotten waren in de tuin. Maar ook binnen waren we ons
bewust dat zulke gelegenheden zich niet alle dagen voordoen en hebben we lustig
verder gedaan. Vosselaar, where the action is , dat was zo ongeveer de slogan
gisterendie hier van toepassing was.
Deze morgen toen het baasje beneden
kwam was gans de roedel nog in diepe rust. Meestal is het zo dat Belle en Hera
al ongeduldig zitten wachten in hun bench omdat ze al stappen op de trap hebben
gehoord, maar deze morgen lagen ze rrustig af te wachten, Belle sliep zelfs nog
denken we . Heros die blijft altijd rustig liggen wachten. Die is van het
principe de baas kan me toch niet missen, dadelijk kan ik ook de tuin is,
rustig blijven, niet opjagen. Dat is Heros ten voeten uit !
Hier nog enkele fotos van de actie
van gisteren. Oest er toevallig stof uit uw computer komen wanneer de fotos
bekijkt t komt onze tuin !
Deze Namiddag hadden we bezoek van
een dochter uit mijn eerste nestje, het zusje van Hera en Heros. Hadise en haar
huisgenootje Jago waren op bezoek in Vosselaar.
En geravot dat we hebben gedaan met
die twee ! Toen hun baasje Jean Pierre een foto van de stoeipartij wilde maken
heeft het baasje geadviseerd van nniet in de zandstorm te gaan staan. Jawel,
een heuse zandstorm hing er in onze tuin en het waaide niets , Enkel vijf Drenten
zorgden voor het stof !
Wij hebben dan nog een grote
wandeling gemaakt. Toen we aan de eendenvijver kwamen hebben Hera en Heros ons
baasje verrast en hem haast de vijver in gesleurd, achter de eenden aan. Het
enige dat het baasje kon doen was de leibanden los laten en die twee achter de
eenden laten aangaan. Toen ze in het midden van de vijver dat ze het zwemmend
toch niet konden opnemen tegen de eenden, zijn ze maar teruggekeerd. Het baasje
was niet erg gelukkig met wat die twee hadden uitgespookt, maar heeft ze wel
beloond omdat ze zo goed terugkwamen. Ze hadden net zo goed kunnen doorzwemmen,
ze waren toch al halweg de vijver !
Nu liggen ze hier met drie uitgeteld
te zijn, Jago en Hadise zijn op de terugweg naar Budingen en onze snotneuzen
hun kaars is uit. Ik moet er toch altijd aan denken dat die joeng van mij het
nooit zullen leren van hun inspanningen te doseren Hoe noemen grote mensen dat
?... Het generatieconflict of zo iets ?
Een nadeel heeft de nieuwe stofzuiger
die de dienst hier is komen uitmaken sinds de komst van de puppys wel. Je kan
er niet normaal mee stofzuigen als ons trio in de buurt is!
Vroeger met de Miele stofzuiger the
Black jewel zoals destijds op de doos stond, is er nooit sprake geweest dat er
aanvallen werden gepleegd op de stofzuiger. Nu met de Dyson animal pro is het
een gevecht een driehoeksverhouding.
De stofzuiger moet nu niet alleen de
strijd aangaan met het stof maar ook met twee Drenten die van op een afstand
van dik een meter de stofzuigervoet bespringen en aanvallen! Heros een Hera
voelen zich verplicht van de voet van de stofzuiger te verhinderen zijn werk te
doen . Moraal van het verhaal Drenten houden niet van stofzuigers zonder stofzak
!
Hetzelfde met een gewone borstel, het
niet om doen van bvb het terras af te keren of zoals toen met de pups, het
terras met water en zeep te schrobben. Dan is het steeds Hera die aan de
borstel hangt. En schrobben met 26 kg onderaan de borstelsteel is geen pretje,
daar weet het baasje nu eens alles perfect van uit te leggen zie
Tijden veranderen zegde Bob Dylan destijds
al. Bas destijds bleef altijd netjes op de hoek van het tapijt zitten en hield
gans de strijd tegen het stof en hondenhaar van op een afstand in het oog. Toen
Belle er bij kwam zaten ze samen naast elkaar te kijken wie zou winnen in de poetsstrijd.
Maar nu zijn er niet alleen bevuilende elementen bijgekomen, ze hinderen dan
ook nog eens de reinigingswerken.
Wat een geluk dat er benches bestaan
om ons trio even afzonderlijk te zetten is een dikwijls gehoorde verzuchting
hier ten huize
Het baasje is deze morgen op t
verkeerde been gezet met die foto van Jago. Wat hij al vreesde is dus waar,
het is Jago niet.
Toen hij de foto overnam van het
mailbericht kreeg de foto Bolt één jaar als naam mee. Dat op zich was al raar
want zo heeft hij Jago nog nooit horen vernoemen. t Baasje dacht, het is zoals
hier al eens voorkomt, dat we Belle ons moe noemen, Hera de kleine meid en
Heros onze struise beer.
Maar niks van dit alles na een
mailtje terug met de vraag Who the fuck is Bolt? kwam het antwoord dat Ute of
J.P. de foto gewoon van het WWW heeft geplukt.
Nu blijft alleen nog de vraag Who
the fuck is Bolt eens benieuwd of we daar ooit achter komen ? Van Alice uit
het liedje Who the fuck is Alice van Smokey ofte Peter Koelewijn & co zijn
we het ook nooit te weten gekomen. De enige Alice die we kennen en die niet in
Wonderland woont maar naast Bobbejaanland verklaarde ons dat niet zij het was
in het liedje van Smokey
Dat was het eerste wat ons baasje
moest denken toen hij deze foto gisterenavond in zijn mailbox hoorde vallen
(?). En neen het is geen eigen kweek, geen echte familie in de zin van er is
verwantschap, maar hij hoort er wel bij voor de volle 100 %.
De foto komt uit Budingen en dan
weten de meeste bloglezers al wel uit welke hoek de wind waait. Het is Jago, ons
Hadises en Sammys , de oude Cocker, hun speelmaatje en huisgenoot.
Zoals Jean Pierre en Ute hun oogappel
nu in beeld hebben gebracht/gekregen, zo hebben wij hem nog niet gezien.
Moesten wij hem zo tegenkomen bij valavond in Frankrijk, wij zouden denken dat het een vleermuis is die
heeft leren lopen. Of wat ook mogelijk zou zijn, een Drent die zich het vliegen
heeft eigen gemaakt en geen mand of bench nodig heeft, maar ergens een balk vond
in een schuur om tondersteboven aan te gaan hangen.
Volgens ons baasje zitten er toch al
fotos van Jago in zijn archief waar zijn fotogenieke kwaliteiten toch meer
naar voor komen. Even een duik in dt archief levet dan toch dadelijk een
handsvol Jago-fotos op.
Een jongetje stapte in de bus en ging naast een man
zitten die een boek aan het lezen was.
Hij zag dat de man z'n kraag achterstevoren droeg.
Het jongetje vroeg waarom zijn kraag zo vreemd zat.
De man, die priester was vertelde hem: "Ik ben een Vader".
Het jongetje antwoordde: "Mijn vader draagt zijn kraag niet zo".
De priester keek op van zijn boek en antwoordde: "Ik ben de vader van
velen".
Het jongetje zei: " Mijn vader heeft 4 zoons, 4 dochters en 2
kleinkinderen en hij draagt zijn kraag niet zo".
De priester, die nu ongeduldig werd zei: "Ik ben de vader van
honderden", en las verder in zijn boek.
Het jongetje peinsde over dat laatste antwoord,
leunde toen naar de priester en zei:
"Misschien toch beter om in het vervolg een
condoom te gaan gebruiken en je broek achterstevoren dragen in plaats van je
kraag".
Drie maanden geleden is het alweer geleden dat het
huis hier naar ontsmettingsstof rook en we verbaasd stonden van het grote aantal
puppys dat ons Belle op de wereld zette die zondagmorgen .
Gans de wereld kon mee volgen via het WWW en meer
dan 1400 bezoeken op dit blog zorgde voor een recorddag in de geschiedenis van
ons Bas & Belle blog.
Vier weken is ons super Drentenmoedertje niet van
haar pups geweken. Toen we begonnen met bijvoederen met puppymelk ging ze al
eens een halfuurtje mee wandelen, maar dan terug snel naar haar kroost.
Met Paaszondag is het laatste pupje opgehaald.
Negen fijne eigenaars hebben wij voor Belles kroost kunnen vinden, zeg maar
selecteren want ook deze morgen las ons baasje op het Drentenforum over een
pupje waarvan men nog niet wist waar het zou gaan slapen! De keuze was in de
schuur of in een buitenhok. Die mensen werden al dadelijk weg geselecteerd bij
ons. Een hond, en toch zeker een pup, dient gesocialiseerd te worden in zijn
roedel, en dat is voor ons gans de familie.
Gisterenavond kregen we nog een (onderstaand) mailtje
van Sybille & co met nieuws van hun Kato. Die heeft in Pellenberg ook haar
draai gevonden bij de andere twee oudere honden Mira en Filemon.
En dan ben je blij als fokker wanneer je zulk
mailtje in je mailbox krijgt, dat je wat strenger bent geweest met het
toewijzen van de pups, en dat je zelfs ter plaatse bent gaan poolshoogte nemen
over de toestand waar je pup gaat terecht komen.
Ja er komt meer kijken bij fokken dan enkel maar
laten dekken en afwachten !
Belle & co
Dag Jan en Simonne,
Even
laten weten hoe het met onze 11,6 kg wegende Kato gaat. Ze groeit terwijl je
naar haar staat te kijken ...
En ze
stelt het heel goed. Ondertussen vechten Mira en Filemon al om een partijtje
spelen met Kato - ze ondergaan allebei een verjongingskuur, soms lijkt het
alsof we hier drie pupjes hebben, waarvan Kato dan de grootste is ...
Net als
haar zusje Luna is ze dol op mieren, en ook op aarde, op takjes en stukjes
hout, op alles wat eetbaar is. Haar actieterrein wordt dagelijks een beetje
groter, haar onafhankelijkheid van ons en van de twee andere honden ook. Het
probleem met de pijnlijke gewrichtjes lijkt van de baan dankzij de aan elkaar
genaaide matten, en wellicht ook dankzij de poten die al wat zwaarder en
sterker zijn dan in het begin.
Gisteren
was Kato niet in de haak. Mira moest geopereerd worden aan een cherry eye, en
was dus de hele dag weg. Kato heeft echt liggen treuren, ze heeft bijna de hele
dag geslapen, wat ze anders nooit doet. Alles was weer in orde toen Mira terug
was. Schoon toch hé, hoe die honden aan elkaar gehecht zijn ...
In de
bijlage nog drie foto's van gisteren. De laatste is niet 100% scherp, maar ze
staat er wel heel lief op. En het is echt een schoonheid!
Al die mannekens die geen R kunnen
uitspleken gaan el nog pleziel aan hebben als onze Dlentjes gaan samenwelken.
Het Tjen am Mienplein in Bejing gaat heel wat dichter bij bvb de Singel in
Vosselaar komen te liggen. Rechtaan, rechtuit, recht er naar toe. Dat is het
doel van Belle & co.
Ook op de andere sites , blogs , en
het forum krijgen we melding van gravende Drenten die pijpen graven recht naar
beneden, richting China. De weg er naartoe gaat in elk geval een stuk korter
worden.
De laatste in de rij van mijnwerkers
woont in Arnhem en luistert naar de naam Kiki. Ook zij heeft het Belle-syndroom
geërfd.
De reputatie van de Zwitsers en
Oostenrijkers hebben onze Drentjes nog niet maar het gaat in orde komen. Zij
komen er wel Is het niet hoog op de maatschappelijke ladder als groot
industriële tunnelgravers, dan komen ze
misschien wel in China !
Mooie lente, haast zomer, drie
Drenten en wachten op regen Op het terras is het momenteel enkel nog stof
wegnemen van de terrasmeubelen. Als Hera en Heros de eerste stappen buiten
zetten s morgens dan hangen ze achter elkaar alsof hun leven er van af hangt.
Energie die ze s nachts hebben gerecupereerd moet dan los komen blijkbaar.
Gevolg is wel dat er dan tot op een hoogte van 1,5 meter een stofwolk hangt
waar je beter een stofbril voor opzet om er door te komen.
Als die twee jonge honden dan uitgeraasd
zijn komt moeder Belle op de proppen om orde en tucht in de roedel te brengen.
Dan gaan Hera en Heros spelen met moeder Belle. Nu de pupjes een maand weg zijn
hier, is ook voor Belle het leven terug genormaliseerd. Zij speelt terug met
Hera en Heros alsof ze zelf nog een snotneus is.
Van het puppyfront horen we ondertussen
soortgelijke verhalen, de tuinarchitecten in spe laten zich ook niet onbetuigd om
fauna en flora andere bestemmingen te geven dan die welke de baasjes voor ogen
hadden met hun tuin en interieur.
Ondertussen doen we nog maar eens
stof af van het terrasmeubilair
Simonne, kom eens als we dat horen
dan is er weer iets mis met één van ons drie. Meestal is dat om te laten
getuige zijn van onze fratsen. De laatste dagen echter is het zo dat het baasje
dan één van zijn vingers stil houdt op een bepaalde plaats in onze vacht. TEEK
! ! ! is dan gewoonlijk het volgende woord dat komt.
Waarom roept het baasje dan
gewoonlijk het vrouwtje ? Kan hij dat enge beest dan niet zelf uit onze vacht
halen ? Meestal is het antwoord neen, dan zijn de teken nog te klein voor het
baasje zijn dikke mekanieker vingers zegt m. Voor de grote roept hij het
vrouwtje al niet meer. Die geeft m zelf een halve draai terwijl hij trekt aan
dat dik vet met bloed volgezogen tekenlijf.
De dood van dat enge beest is
afhankelijk waar we dan zijn op dat moment. Op het terras sterft dat beest
onder het baasje zijn 42/43 schoenmaat. Binnen in huis gaat het tussen een
dubbelgevouwen stuk keukenrol (overschot van toen de pups nog hier waren) en
dan komt die schoenmaat het geval naar de tekenhemel brengen. Het is ook al
gebeurd dat ze in het hellevuur van de kachel terechtkwamen . Dat is dan
meestal in de tussenseizoenen als t baasje weer bezig is met vuurkestook in
de kachel om het s avonds gezellig warm te maken in huis.
Omdatwe de laatste dagen weer flink wat hinder hebben van teken, voornamelijk
na de wandeling is ons baasje naar d apotheek geweest om nog maar eens een
frisse verse doos Frontline Combo 20-40 kg gaan halen. Dat krijgen we vanavond
in onze nek of tussen de schouderbladen. Dan is Hera terug van de jachttraining
en zwemmen is niet bevorderlijk voor de lange werking van dat spul.
We lazen daarstraks dat op het blog
van http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ dat daar ook aandacht gegeven is aan het tekenprobleem en de gevolgen
zoals de ziekte van Lyme. Lees maar ens daar
Die stuurt ons een foto van het
cadeau dat hij laatst voor zijn verjaardag van zijn madam kreeg. Blijkbaar is
hij er niet erg blij mee, zo te zien aan de bijhorende tekst.
Benieuwd naar de commentaar van ons
baasje ?
Ze hebben de Joris goed bij zijn pi..je
!
Belle & co
Mijn vrouw heeft me een cadeau gekocht welk ik niet erg waardeer....
Hoe gaat het daar ginder met Jan en Simonne?
En wanneer vertrekken jullie terug naar la douce France?
Hoe staat het met de grote 3? Nog altijd even zot, lief, pikkedieverig?
Hier in Minderhout gaat alles naar wens.
Luna is een zaligheid om in huis te hebben al heb je soms zo wel eens het
gevoel dat je liever een haar nek zou willen #(*!)$(!*!*_)!*$)*$)*)_!)_+!#_@#
of zoals Homer Simpson altijd tegen Bart roept:'Why you little .......'
Luna blijft nog steeds een 'haantje de voorste' maar tegelijk ook een 'heldin
op sokken' als het erop aankomt. Met de Dalmatiërs van de achterburen heeft
ze al uitgebreid kennis gemaakt. Als deze in hun tuin zijn, komen ze altijd
eens zien of hun favoriete buurmeisje er ook niet is. Luna rent dan naar de
draad om op zo'n 5 meter voor de draad een coute freine te geven omdat die 2
grote toch wel echt groot lijken. Vervolgens gaat ze zitten en wacht ze af tot
we komen om mee te gaan. En natuurlijk zoals elk baasje doe je dat ook ... in
het begin. Nu wij echter tot de weken van verstand gekomen zijn en we vinden
dat miss Luna dat wel alleen af kan (ze wordt immers een grote meid), moet ze
het in haar eentje klaren en daar is ze nog net niet klaar voor. 1
uitzondering: als de achterbuurman roept (volgens mij heeft ze een oogje op
Koen) want van alle mensen in onze omgeving is hij toch wel haar favorietje. Ze
krijgt meestal ook wel een koekje.
Het is duidelijk dat ze geen bang heeft van vreemden want iedereen die haar
aanhaalt, wordt getrakteerd op haar erg lieve zijde ... likjes geven.
We hebben wel gemerkt dat we Luna wat moeten beschermen tegen zichzelf. Ze
geeft zich nooit en wil steeds meegenieten van elk moment. Dat resulteert dan
soms in een baldadige pup want als ze moe wordt, is het net een baby, die zeurt
... blaffen (en wij dachten dat Drentjes dat niet deden