Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
26-05-2011
Stofwolken
Stofwolken
Mooie lente, haast zomer, drie
Drenten en wachten op regen Op het terras is het momenteel enkel nog stof
wegnemen van de terrasmeubelen. Als Hera en Heros de eerste stappen buiten
zetten s morgens dan hangen ze achter elkaar alsof hun leven er van af hangt.
Energie die ze s nachts hebben gerecupereerd moet dan los komen blijkbaar.
Gevolg is wel dat er dan tot op een hoogte van 1,5 meter een stofwolk hangt
waar je beter een stofbril voor opzet om er door te komen.
Als die twee jonge honden dan uitgeraasd
zijn komt moeder Belle op de proppen om orde en tucht in de roedel te brengen.
Dan gaan Hera en Heros spelen met moeder Belle. Nu de pupjes een maand weg zijn
hier, is ook voor Belle het leven terug genormaliseerd. Zij speelt terug met
Hera en Heros alsof ze zelf nog een snotneus is.
Van het puppyfront horen we ondertussen
soortgelijke verhalen, de tuinarchitecten in spe laten zich ook niet onbetuigd om
fauna en flora andere bestemmingen te geven dan die welke de baasjes voor ogen
hadden met hun tuin en interieur.
Ondertussen doen we nog maar eens
stof af van het terrasmeubilair
Simonne, kom eens als we dat horen
dan is er weer iets mis met één van ons drie. Meestal is dat om te laten
getuige zijn van onze fratsen. De laatste dagen echter is het zo dat het baasje
dan één van zijn vingers stil houdt op een bepaalde plaats in onze vacht. TEEK
! ! ! is dan gewoonlijk het volgende woord dat komt.
Waarom roept het baasje dan
gewoonlijk het vrouwtje ? Kan hij dat enge beest dan niet zelf uit onze vacht
halen ? Meestal is het antwoord neen, dan zijn de teken nog te klein voor het
baasje zijn dikke mekanieker vingers zegt m. Voor de grote roept hij het
vrouwtje al niet meer. Die geeft m zelf een halve draai terwijl hij trekt aan
dat dik vet met bloed volgezogen tekenlijf.
De dood van dat enge beest is
afhankelijk waar we dan zijn op dat moment. Op het terras sterft dat beest
onder het baasje zijn 42/43 schoenmaat. Binnen in huis gaat het tussen een
dubbelgevouwen stuk keukenrol (overschot van toen de pups nog hier waren) en
dan komt die schoenmaat het geval naar de tekenhemel brengen. Het is ook al
gebeurd dat ze in het hellevuur van de kachel terechtkwamen . Dat is dan
meestal in de tussenseizoenen als t baasje weer bezig is met vuurkestook in
de kachel om het s avonds gezellig warm te maken in huis.
Omdatwe de laatste dagen weer flink wat hinder hebben van teken, voornamelijk
na de wandeling is ons baasje naar d apotheek geweest om nog maar eens een
frisse verse doos Frontline Combo 20-40 kg gaan halen. Dat krijgen we vanavond
in onze nek of tussen de schouderbladen. Dan is Hera terug van de jachttraining
en zwemmen is niet bevorderlijk voor de lange werking van dat spul.
We lazen daarstraks dat op het blog
van http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ dat daar ook aandacht gegeven is aan het tekenprobleem en de gevolgen
zoals de ziekte van Lyme. Lees maar ens daar
Die stuurt ons een foto van het
cadeau dat hij laatst voor zijn verjaardag van zijn madam kreeg. Blijkbaar is
hij er niet erg blij mee, zo te zien aan de bijhorende tekst.
Benieuwd naar de commentaar van ons
baasje ?
Ze hebben de Joris goed bij zijn pi..je
!
Belle & co
Mijn vrouw heeft me een cadeau gekocht welk ik niet erg waardeer....
Hoe gaat het daar ginder met Jan en Simonne?
En wanneer vertrekken jullie terug naar la douce France?
Hoe staat het met de grote 3? Nog altijd even zot, lief, pikkedieverig?
Hier in Minderhout gaat alles naar wens.
Luna is een zaligheid om in huis te hebben al heb je soms zo wel eens het
gevoel dat je liever een haar nek zou willen #(*!)$(!*!*_)!*$)*$)*)_!)_+!#_@#
of zoals Homer Simpson altijd tegen Bart roept:'Why you little .......'
Luna blijft nog steeds een 'haantje de voorste' maar tegelijk ook een 'heldin
op sokken' als het erop aankomt. Met de Dalmatiërs van de achterburen heeft
ze al uitgebreid kennis gemaakt. Als deze in hun tuin zijn, komen ze altijd
eens zien of hun favoriete buurmeisje er ook niet is. Luna rent dan naar de
draad om op zo'n 5 meter voor de draad een coute freine te geven omdat die 2
grote toch wel echt groot lijken. Vervolgens gaat ze zitten en wacht ze af tot
we komen om mee te gaan. En natuurlijk zoals elk baasje doe je dat ook ... in
het begin. Nu wij echter tot de weken van verstand gekomen zijn en we vinden
dat miss Luna dat wel alleen af kan (ze wordt immers een grote meid), moet ze
het in haar eentje klaren en daar is ze nog net niet klaar voor. 1
uitzondering: als de achterbuurman roept (volgens mij heeft ze een oogje op
Koen) want van alle mensen in onze omgeving is hij toch wel haar favorietje. Ze
krijgt meestal ook wel een koekje.
Het is duidelijk dat ze geen bang heeft van vreemden want iedereen die haar
aanhaalt, wordt getrakteerd op haar erg lieve zijde ... likjes geven.
We hebben wel gemerkt dat we Luna wat moeten beschermen tegen zichzelf. Ze
geeft zich nooit en wil steeds meegenieten van elk moment. Dat resulteert dan
soms in een baldadige pup want als ze moe wordt, is het net een baby, die zeurt
... blaffen (en wij dachten dat Drentjes dat niet deden