Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-09-2009
Wie kent BRAM?
Wie kent BRAM?
Rond sluitingstijd staat een agent bij een café te wachten , om te zien of hij nog wat mensen kan betrappen die met een slok of twee teveel op achter het stuur willen kruipen.
Op een gegeven moment strompelt er een vent zo blauw als een balletje en stom lazarus de kroeg uit, struikelt over de drempel, schopt de kat, hangt enige tijd aan een paal, zwalkt dan rond over de parkeerplaats, probeert zijn sleutel op 5 verschillende auto's uit in alle gaatjes vooraleer hij zijn eigen auto gevonden heeft en is nog zeker 10 minuten bezig om zijn sleutel in het deurslot te krijgen .
Alle overige bezopen bezoekers zijn intussen al lang en breed zwalkend vertrokken, maar de agent heeft enkel oog voor deze ene dronkelap.
Eindelijk lukt het hem om in de auto te komen .
Als hij uiteindelijk al startend, hortend en stotend met de auto wil wegrijden, laat de agent de bestuurder stoppen om een blaastest te ondergaan.
Zelfs na meerdere pogingen en andere batterijen geeft het apparaat nog steeds 0,0 promille aan.
De agent vraagt stom verbaasd aan de man hoe dat in 's- hemelsnaam mogelijk is, waarop de man antwoordt:
Nu blijkt uit de reacties dat men denkt dat Heros de wereldkampioen vernielzucht met voorsprong is. Dat is echter niet zo, het is hoofdzakelijk zijn kussen in de bench dat er telkens aan moet geloven.
Met andere zaken vernielen is hij de minst vernielzuchtige van de drie. Het is Hera die een voorliefde heeft voor bloempotten en planten, zet niets tegen de grond of laag geplaatst of ze is er mee weg. Je kan je planten dan ergens gaan zoeken in de tuin en meetsal ligt er in de buurt dan ook nog een deel stuk gebeten plastic of een kapotte bloempot.
Hera heeft nu ook ontdekt dat de baasjes steigeren wanneer ze van die brokken compost mee binnen wil brengen, met wormen en al erin uiteraard ! Ze heeft dat al snel gemerkt toen het baasje die compost aan het verdelen was over de open plaatsen van de moestuin.
Het baasje was er nog niet mee klaar of er lag al een brok compost in de living...
Ikzelf ben de specialist in al wat zachte plastic is. Speelgoedbeestjes, bijtringen, zaken die het liefst van al ook nog piepen. Zo kan iedereen horen dat ik mijn woede weer aan het koelen ben op pieperij. Zelfs een onverwoestbare Kong vertoont al een scheur omdat dat laatste snoepje er maar niet uitkwam
Het baasje was alleen maar wat teleurgesteld deze morgen omdat hij dacht dat Heros er nu wel overheen is met dat vernielen, niet dus, en hij zal nu de winter moeten doorkomen op zijn tapispleinke. Want voor de rest is dat best een heel braaf bijna pupje af !
Je geraakt er de tel bij kwijt, het aantal kussens en of dekens in de bench van Heros loopt al in de tientallen. Alles wat je hem geeft om op te slapen moet in de vernieling, zo lijkt het toch.
Nu gisteren namiddag gaf het baasje hem een kussen uit een ligzetel waarvan een onderdeel gebroken is en dus is de zetel verhuisd naar de dechêterie (containerpark) en het kussen lag er dus toch maar ongebruikt.
Deze morgen kan het baasje terug naar de dechêterie, nu om het kussen weg te brengen. Heros heeft zich vannacht weer eens goed verveeld denken we, of wil m niet op een zacht warm kussen slapen ? Hij zal het eens moeten uitleggen.
Al enkele weken sliep hij op een stuk vasttapijt dat het baasje voor de bench op maat maakte en dat liet hij op enkele stukjes te na gesproken heel. Nu dat het toch kouder gaat worden dacht het baasje van hem te plezieren met dat kussen, maar mister Heros wil koud en hard liggen.
Hera van haar kant die ligt nu al een half jaar op hetzelfde kussen. Toen hebben ze beiden hetzelfde kussen gekregen, dat van Heros is al lang de verbrandingsoven van de vuilophaal dienst gepasseerd.
Ikzelf doe nu toch ook al meer dan een jaar met mijn kussen in de bench. Een familietrek is het dus niet die vernielzucht.
Even voor we naar Frankrijk kwamen kocht het baasje een stinkend duur kussen in de Zoomart voor hem. Een kussen in een soort dekzeilstof, zo ééntje dat weerstand kon bieden aan Drententanden en gebit. Daar wil nu geen van de drie op liggen, waarschijnlijk omdat het in plaats van een synthetische watten vulling een bolletjes vulling heeft. t Baasje is er al op gaan liggen om het voorbeeld te geven maar niks helpt
Ondertussen zal het baasje maar terug een stuk vasttapijt op maat snijden want het vorige is ook met de vuilkar gisteren opgehaald.
Spulletjes die normaal buiten staan worden binnen gezet, preien uit de tuin worden in ganse rijen gerooid, tafels en stoelen verdwijnen in de schuur en kroon op het werk, de aanhanger zijn ze weer aan het laden.
Er staan al een paar bakken gereed met afgevallen appelen, die zullen voor de Stan bestemd zijn. Stan is de ezel van ozze Dré, baasjes broer en ook eigenaar van Yndhy, de boxer. Ozze Dré heeft het baasje ook verteld dat Stan ook heel graag walnoten eet maar dat is dik gelogen want het is voor hemzelf. t Baasje zegt dan, het is juist, het is voor nen ezel maar wel voor een die met ne Scania rijdt.
t Baasje vertelt ons dat we moeten doen wat we nog van plan waren want donderdag gaat het weer richting noorden. De auto is ook al proper gemaakt, zowel van binnen als van buiten. Dat in combinatie met een geladen aanhanger..dan kan dedonderdag niet ver meer zijn !
WAAROM IK MIJN SECRETARESSE ONTSLOEG Ik werd 's morgens gedeprimeerd wakker, omdat het mijn verjaardag was en ik dacht: Alweer een jaartje ouder. Nadat ik me had gewassen en geschoren ging ik richting ontbijt met de gedachte dat mijn vrouw me met een dikke kus zou feliciteren. Aan tafel zat mijn vrouw zoals gewoonlijk de krant te lezen en zei geen woord. Ik schonk me zelf een kop koffie in en dacht bij mezelf: Ze is het vast vergeten maar zo meteen komen de kinderen en die zingen samen 'Happy Birthday' en komen met een leuk cadeautje. Genietend van de koffie wachtte ik op de kinderen. Uiteindelijk kwamen de kinderen: Ook niets! Op kantoor aangekomen begroette mijn secretaresse me met een glimlach,feliciteerde me met mijn verjaardag, gaf me een zoen en haalde een kop koffie. Ik begon me al een stuk beter te voelen. Later in de morgen kwam mijn secretaresse op mijn werkkamer en zei : Je bent jarig vandaag, zullen we samen gaan lunchen? Met de gedachte dat ik me dan nog beter zou gaan voelen zei ik: Dat is een goed idee, waarom gaan we niet naar een leuk tentje buiten de stad in plaats van de gebruikelijke McDonalds. Op weg terug naar kantoor zei mijn secretaresse dat het vandaag niet druk was op kantoor en ze stelde me voor om mee te gaan naar haar flatje om nog wat te drinken. Dat klonk goed, dacht ik en mijn humeur begon aardig op te klaren. Na een paar drankjes zei ze tegen mij: Neem me niet kwalijk, ik wil even wat makkelijks aantrekken, ik ben zo weer terug. Wauw, dacht ik, en niet alleen mijn humeur werd opgebeurd. Na een paar minuten ging haar slaapkamer open, ze kwam binnen met een grote verjaardagstaart en in haar kielzog volgden mijn vrouw en kinderen en een heleboel vrienden en familie . ................ en ik zat op de bank met alleen mijn sokken nog aan.
Een blik op de voorraadketel enkele weken terugwas duidelijk, met nog 10 cm mazout in de ketel gingen we de winter niet doorkomen. En wachten tot het hoognodig is vindt ons baasje ook maar niks.
Dus heeft Ria, weet je nog, ons Belgisch gemeenteraadslid in La Magdeleine,even gebeld naar de Weldom om voor ons beiden Fioul te bestellen. Als je het met meer dan 1000 liter besteld is het goedkoper. Das zo in België en in Frankrijk doen ze ook mee !
Volgens Ria zouden ze dinsdag of woensdag langskomen met de vrachtwagen. Gisteren in de late namiddag waren ze er echter al. Die hebben toch niet gedacht dat wij hier zaten kou te lijden zeker, terwijl het buiten makkelijk 30° Celsius haalt ?
Laat ze dan snel zijn bij Weldom, er zijn firmas hier in Frankrijk, en niet de kleinste zoals France Telecom e.a. Oranges/Wanadoos die daar een puntje aan kunnen zuigen !
Vorige maal heeft het baasje ook bij Weldom mazout besteld en hij herinnert zich dat toen ook de hoorn nog maar juist op het telefoontoestel was gelegd toen de vrachtwagen al kwam voorgereden.
Zo zie je maar, niet altijd sakkeren op die Fransen Hier blijkt dat er ook andere zijn !
Het baasje heeft de belletjes gekocht om ons te kunnen lokaliseren wanneer we vrij mogen lopen in het bos wanneer we terug in Vosselaar zijn.
Er is teveel struikgewas in het bos en wanneer we op vijf meter van de paden zijn zien de baasjes ons niet meer. Ze weten dus ook niet waar we ons ergens bevinden en dat vinden ze niet prettig, daarom de belletjes enkel in het bos !
Belle gaat te veek achter de konijnen aan en dan zit ze regelmatig in de fabriek van Janssen Pharmaceutica en daar is ze niks verloren. Dan weet het baasje dat m nog eens een keer de afsluitdraad moet oplichten om haar terug aan de goede te krijgen !
Gisteravond werd ik op weg van het café naar huis aangehouden door de politie. 'Alcohol-controle; papieren!' snauwde de agent. Ik gaf hem de papieren. Heeft u gedronken?' vroeg hij. Ik zei: ' Ik heb geen druppel alcohol gedronken.'
Agent: 'Ok, een kleine test. Stel, u rijdt in het donker op straat en er komen u plotseling twee lichten tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een auto.' Agent: 'Tuurlijk, maar welk merk? Een Mercedes, een Audi of een BMW?' Ik: 'Weet ik veel!' Agent: 'Dus toch gedronken?' Ik: 'Ik garandeer u dat dat niet zo is!!'
Agent: 'Ok, nog een test: Stel u rijdt in het donker op straat en er komt u plotseling één licht tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een motor!' Agent: 'Tuurlijk, dat klopt, maar welk merk? Een Honda, een Kawasaki of een Harley?' Ik: 'Weet ik veel!!!' Agent: 'Dus toch gedronken?'
Ik werd langzamerhand kwaad, dus ik vroeg: 'Zo, meneer de agent. Ook een vraagje: er staat een vrouw langs de weg. Ze is schaars gekleed, draagt een mini-rokje, netkousen en hoge naaldhakken. Wat is dat?' Agent: 'Da's duidelijk, dat is een prostitué, oftewel plat gezegd een hoer!' Ik: 'Tuurlijk, klopt, maar welke? Uw dochter, uw vrouw of uw moeder?'
Sinds gisteren hebben we geen blauwe of rood halsbandje meer aan. t Baasje heeft de jachtbelletjes aan die halsbandjes vastgemaakt.
Nu is het niet de bedoeling van 24 op 24 met zon rammelend spul aan onze nek te lopen, wij en de baasjes zouden er stapelzot van worden. Daarom heeft het baasje ons de metalen traininghalsbanden terug aan gedaan. Het blauw en rood halsbandje gaat dan aan als t nodig is in het bos dus.
Of het zo gaat blijven betwijfelen we want het baasje heeft zich al vergist met mij en Heros, als m een blauw halsbandje zag wist m dadelijk dat het Heros was. We gelijken nu ook zo sterk op elkaar. Het zijn niet alleen vreemden die zich in ons vergissen, ook het hoofdbestuur hier heeft er soms last van.
Gisteren kreeg Belle naar haar voeten omdat zij aan de afsluiting stond te blaffen naar iets. Ik stond evenwel vlak achter het baasje en het was Heros die van zijn g*t stond te geven ! Eerlijk is anders, naar uw voeten krijgen omdat de baasjes zich vergissen en dat nog door hun eigen stomme schuld.
Wij willen onze halsbandjes terug en zonder belletjes ! (zou een nieuw te vormen actiegroep een oplossing zijn ?)
Ze zijn alle drie in hetzelfde bedje ziek, maar vandaag spant Heros de kroon, juist na de middag zijn we al een rondje gaan wandelen en lopen we toch knal op een nestje jonge katten zeker, chatons noemen ze dat hier.
Jonge poezen of chatons, voor ons hetzelfde ! daar moeten we achteraan is ons oordeel. Die vliegen alle kanten uit en vermits wij maar één kant tegelijk uit kunnen ontsnappen ze dus allemaal Weer niks dus, maar we hebben toch ons werk gehad met opzoeken waar ze gebleven waren.
Dat zoiets energie vraagt spreekt voor zich en toen we eindelijk terug thuis waren hingonze tong uit onze beken waren we pompaf. Blij waren we dat we in ons badje konden duiken om wat verfrissing op te doen. Tot zolang ging alles goed maar toen is Heros in het stof gaan rollen en dat was er nu net iets over voor het baasje. Die is snel naar binnen gelopen om de deur te sluiten zodat dat vetlapje niet in de zetel kon gaan liggen in die toestand !
Het is ons baasje gelukt en vermits we ons soms gedragen zoals de drie musketiers één voor allen, allen voor één zijn we met zn drieën een half uur buiten gebleven tot we terug droog waren. Het baasje heeft ons dan eens op de zij geklopt om zoals op een tapijt om het stof uit onze vacht te krijgen.
Uit het dagboek van een jonge, moedige vrouw , op cruise in de Antillen....... Dag 1: Ik heb er weken naar uitgekeken om deze schitterende reis te kunnen maken. Ik heb al mijn mooiste kleren ingepakt. Ik ben helemaal opgewonden Dag 2 : Héél de dag op zee. Ik heb dolfijnen en walvissen gezien. Wat een prachtige vakantie. Vandaag heb ik de kapitein ontmoet. Het is een knappe man. Lijkt op Brad Pitt. Dag 3 : Ik heb een beetje gesurft en ik heb leren golfen. De kapitein heeft me aan zijn tafel uitgenodigd voor het diner. Het was een hele eer en ik heb me héél goed geamuseerd. Het is een heel aantrekkelijke en attent volle man met prachtige blauwe ogen.
Dag 4 : Ik ben naar het casino op het schip geweest en ik heb veel geluk gehad. De kapitein heeft me uitgenodigd om in zijn hut te lunchen. Een werkelijk uitmuntende maaltijd met kaviaar en champagne. Hij heeft me gevraagd om de namiddag samen door te brengen in zijn hut maar ik heb geweigerd. Ik heb hem gezegd dat ik mijn echtgenoot niet wou bedriegen. Dag 5 : Ik ben weer naar het zwembad gegaan en na een tijdje heb ik besloten om de rest van de dag door te brengen in de pianobar. De kapitein heeft me daar gezien en hij heeft me uitgenodigd om samen een glas te drinken. Het is werkelijk een zeer charmante man. Hij heeft me gevraagd of ik de nacht in zijn cabine wil doorbrengen. Ik heb geweigerd. Hij heeft gezegd dat hij het schip zal laten zinken als ik niet van gedacht verander.
Dag 6: Vorige nacht heb ik 1600 mensenlevens gered. 4 keer zelfs.......
Gisteren bij de aankoop van de jachtbelletjes heeft t baasje van de winkelier een catalogus meegekregen. Een dik boek waar volgens de inhoudsopgave 5360 verschillende artikelen zijn opgenomen op 448 paginas. Dat is zo ongeveer iets als de nieuwe Belgische witte telefoongids of de cataloog van Ikea.
Maar de laatst vernoemde boekdelen bevatten heel wat vreedzamer artikelen dan wat ons baasje gisteren kreeg. Als t niet is om dood te schieten (we wisten niet dat er zoveel verschillende geweren bestonden, en dan staat er nog geen Kalasjnikov in !) dan is het toch om dood te steken met messen allerlei. Een mes om de keel over te snijden, te villen, om op te plooien, gekartelde en vriej scherpe, korte en lange, ge noemt het en t staat er tussen.
En tussen al die moordtuigen staan daar onschuldige belletjes voor om aan hondenhalsbanden vast te maken. Maar dan staan er enkele blzn verder ook weer van die apparaten die elektrische schokken geven als we iets verkeerd doen.
Iets verder staan dan toch ook weer mooiere zaken als jassen, pulls, broeken, botten (laarzen voor de NL lezers) hoeden en klakken (NL petten) Om de catalogus af te sluiten hebben ze nog dozen vol met kogels, cartouches, scherp of losse flodders, in kleine doosjes en in familiepak. Cartouches met veel bolletjes, tot en met één bol, das voor de sangliers zegt het baasje, voor ons lijkt het meer voor olifanten. Alles samen is het een kleurrijk geheel al die cartouches zo bijeen want elke soort heeft dan weer zijn eigen kleur. Het kan natuurlijk niet dat een jager de verkeerde neemt en een eend schiet met zon zwaar geval. Dan heeft m gelijk kip kap eend of alleen nog wat losse pluimen .
Als alles normaal was geweest dan stond hier nu een bericht over Barrobjectief een jaarlijkse openlucht fototentoonstelling in het piepkleine dorpje Barro, juist achter Ruffec.
Hera was mee, dat gaan we telkens doen wanneer we ergens naartoe gaan want zo goed ze gesocialiseerd waren toen ze 2 maanden waren, zo slecht is het nu. Alle dagen wandelingen in de velden met als enig gevaar éénmaal in de week moeten oppassen voor een auto en tweemaal in het jaar voor een landbouwmachine dat lukt dus van geen kanten als we eens t stad ingaan.
Bedoeling was enkele portretjes te nemen van de portretjes maar dat was buiten de batterij van t kodakske gerekend. Plat als een vijg . Geen portretjes van portretjes dus.
Op de terugweg zijn we dan maar langs Ruffec gereden om daar in de winkel voor jacht en visvangst eindelijk drie jachtbelletjes te gaan kopen. Niet dat we nu dadelijk gaan jagen, want dan had het baasje beter een schietijzer gekocht, of een jachtvergunning gaan halen.
Jachtbelletjes, om te horen waar we zitten in het bos als we terug in België zijn, of we nog in t bos zijn of onder de afsluiting van de fabriek geslibberd zijn. Of we voor of achter de baasjes zijn. Dat de baasjes kunnen horen waar we zijn.
De man in de winkel toonde het baasje ook zon elektronisch marteltuig dat stroomstoten geeft als we te ver weg zijn . Het baasje heeft gezegd dat zoiets nog niet in vraag komt en dat zoiets eigenlijk moest verboden worden. De man was daar mee akkoord maar er was vraag naar en dus moest hij het in stock hebben Niet voor ons dus !
Van zo vlug we terug zijn gaan de belletjes aan de halsbanden en gaan ze in Vosselaar klagen over die rammelende honden van de Jan
Geschrokken verstopt de vrouw een vibrator achter haar rug, als haar man plotseling binnenkomt.
'Schat,' vraagt zij, 'waarom ben je vandaag zo vroeg ?' 'Ik heb ontslag gekregen... ze hebben me vervangen door een machine ! Zoiets kun je je toch niet voorstellen !
In het gastenboek van dit blog las ik gisteren een heel fijne reactie, voor mij toch. Daniël De Bruyne reageerde op het blog in t algemeen.
Nu ken ik Daniël nog maar van de clubmatch van dit jaar en zoals hij in zijn reactie aangeeft , we zaten naast elkaar en ik heb aan hem, of zijn vrouw Noëlla nog tombolalootjes verkocht.
Waarom ik me Daniël nog herinner alsof het geen 5 minuten geleden is Daniëls hondje, Djona Femke van de Meerpoel, zo heet het Drentje volledig, geboren op 8 mei 2009, toen nog geen 4 maanden oud, heeft Daniël met stoel en al omgetrokken ! k Stond erbij en ik keek ernaar, met open mond van verbazing !
Een Drententeefje van net geen 4 maand oud trekt een struise man met stoel en al om, man met benen in de lucht en een hondje dat omkijkt met een blik van heb ik dat hier alleen aangericht ? Het zal mij nog lang bijblijven
Daniël schrijft in zijn reactie dat hij hoopt te kunnen deelnemen aan de strandwandeling in Blankenberge. Wel, hij mag er zeker van zijn, wij hopen het met hen want het was prettig met hen in Heurne op de clubmatch.
We hopen enkel maar dat Djona mag vrij lopen op het strand, anders zal Daniël snel heen en weer zijn op de wandeling met zijn geweldenaar !
Vorige week in Mornac sur Seudre nam t baasje deze foto, niks aan de hand zal je zeggen, van die bordjes staat Frankrijk vol.
Inderdaad, maar of dat onderste bordje wel in de goede richting staat, daar gaat het om.
Ons baasje vertelde tegen schoonbroer Luc dat volgens hem de andere kant naar de andere kant moest wijzen L autre côté is volgens ons baasje l autre côté dan die naar waar het bordje wijst
t Vrouwtje en tante Rita waren op dat moment in zon prullaria winkeltje, waar de toeristische dorpjes ook van volgebouwd zijn, en t heeft wat voeten in daarde gehad vooraleer ze klaar waren met de aankopen voor de kleinkindjes van tante Rita. Maar ze waren wel eerder klaar dan ons baasje want die zit er nog altijd mee of dat bordje wel dan niet goed staat .
Eén geluk hadden we, het was nonkel Luc die er bij was want met de Freddy, de filosoof, stonden we nog altijd op dat plein in Mornac sur Seudre .
Jef en Frans staan met elkaar te praten over de diefstal van huisbrandolie uit hun mazouttank.
Jef: Dat is nu de 2de maal in 4 jaar!!!
Frans: Ik voel met u mee, op korte tijd ben ik drie maal bestolen geweest. Maar ik heb er iets op gevonden en sindsdien is er bij mij geen mazout meer gestolen. Ik heb namelijk een groot bord geplaatst met in koeien van letters ' MAZOUT ' erop.
jef: Zijt gij helemaal zot geworden! Nu moeten ze zelfs niet meer zoeken...
Frans: Dat klopt, maar ik heb dat bord wel niet boven mijn mazouttank gezet, maar boven mijn septische put. Dit jaar hebben ze mijne beerput al twee keer leeggezogen...........
Via verschillende kanalen bereiken ons de nieuwtjes dat het op zondag 4 oktober Werelddierendag is. Volgens ons baasje moeten de dierenbaasjes die dag extra aandacht geven aan hun dieren.
De berichten komen meestal uit de hoek van de commercie, petshops, dierenbescherming en dierenverenigingen, en men komt dan aanzeulen met ideetjes voor cadeautjes om dierendag te vieren.
Ons baasje geeft ons nog wel eens wat speeltjes maar als m ziet wat hier al in de vernieling is gebeten of getrokken dan is zijn zin voor het dure speelgoed toch wel over.
Dit jaar heeft hij voor ons toch wel een héééél fijn cadeau in petto. We moeten er van profiteren op het moment zelf want eens voorbij komt het niet meer terug zegt m !
Wat is me dat voor iets, denken wij dan . Hij heeft het ons uitgelegd. Op 4 oktober, een zondag is het en Werelddierendag en Strandwandeling van de Nederlandse Drentenvereniging en ons baasje heeft ons ingeschreven. Meer nog , ook Cato en Gorky van Louis en Agnes uit Turnhout gaan mee.
We hebben nu al op rare plaatsen gaan wandelen met de baasjes, maar bij dOllanders zijn we nog niet geweest, Hera en Heros toch zeker niet. We gaan daar dus al zeker met 5 Belze Drentjes zijn, waarschijnlijk zijn er ook nog wel leden van het NL Drentenforum die ons baasje daarvan kent.
In elk geval velen zullen ons al wel kennen van dit blog, het baasje ervaart dat regelmatig, dat er mensen zaken aanhalen die het baasje al lang weeral vergeten is, maar die hier uit de doeken zijn gedaan
Is dat nu geen fijn cadeau van onze baasjes voor dierendag ?
De herfst is nu toch wel in aantocht, de getuigen staan onder de perzikboom , de herfstkrokus. Plots zijn ze daar, misschien omdat er onder de boom weinig gras gemaaid wordt en je de krokussen pas opmerkt als ze openstaan.
Ook de kastanjebomen zijn al de meeste bladeren kwijt, in zulke mate dat we vorige week dachten dat een gans rij bomen, kastanjebomen uiteraard, gans kaal stonden bij het binnenrijden van Aigre. Even later bleek dat ook andere kastanjebomen in de omgeving kaal waren.
Ook de droogte zal er wel mee te maken hebben, enkele jaren terug met de hittegolf reden we ook al in augustus door een herftslandschap.
Ondertussen blijft het flink warm in die mate dat onze drie Drenten steeds blij zijn zich in hun badje te kunnen verfrissen na het crossen in de velden tijdens de dagelijkse wandelingen.
Een vlieg vliegt 6 centimeter boven het water. In het water zwemt een vis, die denkt: 'Als die vlieg nou 3 centimeter zakt, kan ik die vlieg vangen'. Op de wal staat een beer, hij denkt; 'als die vlieg nou 3 centimeter zakt, kan die vis die vlieg vangen, heeft hij een galgenmaal gehad, dan kan ik die vis eten'.
Achter die beer staat een jager, die op een stukje kaas zit te knabbelen, en denkt: 'als die vlieg nou 3 centimeter zakt, kan die vis die vlieg vangen, heeft hij een galgenmaal gehad, dan kan die beer die vis eten en dan kan ik die beer schieten.'
Achter die jager staat een muis, die denkt: 'Als die vlieg nou 3 cm zakt, dan kan die vis die vlieg vangen, die beer de vis vangen, de jager schieten, en dan pik ik dat stukje kaas in.'
Achter die muis staat een kat, die denkt; 'als die vlieg nou 3 cm zakt kan die vis die vlieg vangen, de beer de vis eten, de jager de beer schieten, de muis de kaas pakken, heeft hij een galgenmaal gehad en dan kan ik die muis eten.'
Die vlieg denkt: 'pff, ik word nu een beetje moe', en zakt 3 cm .
De vis pakt de vlieg, de beer de vis, de jager schiet de beer en laat de kaas vallen, de muis pakt de kaas, de kat neemt een aanloop, sprint op de muis af, maar mist hem en valt in de sloot.
En wat is nu de moraal van dit verhaal?? Hoe langer het voorspel, des te natter de poes !
David is volledig nieuw hier op het blog, t baasje kan zich niet herinneren dat we het al ooit over hem gehad hebben hier op t blog.
David is onze gazettenboer in Villefagnan. Als t baasje s morgens om brood gaat in het naburige stadje, passeert m ook steevast bij David om zijn Charente Libre, door de trouwe lezers van dit blog al best bekend als bron van wereldschokkend nieuws voor het plaatselijk hoofdbestuur !
Waarom komt David dan wel nu in the picture ? Wel dat zit zo David is getrouwd ja dat doen er wel meer zal je zeggen maar Davids trouwauto was een veertigjarige Peugeot 203. Ook niet zo speciaal zal je zeggen, gebeurt wel meer maar in één van die magazines die ook bij David in de rekken staat, Gazoline, is er een speciale rubriek waar je een foto kan laten plaatsen van jeunes mariées die een oldtimer als bruidswagen hadden.
En wat vind ons baasje nu bij een terugblik in het laatste nummer van Gazoline ? Just een foto van David en zijn kersverse bruid Nathalie naast de Peugeot 203 van een van Davids kameraden. Het verwondert ons baasje wel dat ze niet getrouwd zijn in Davids eigen Hotchkiss ex-legerjeep van de Armee Française, maar dat zal zo zijn reden wel hebben.
Dat zal er wel iets over geweest zijn waarschijnlijk, in een bruidsjurk tussen de legerschoppen, jerrycans, pikhouwelen en ander legermateriaal dat bij de uitrusting van de jeep hoort
Wij alvast van onze kant wensen de sympathieke David en zijn Nathalie alle geluk van de wereld toe.
Dat prikt tot bloedens toe als je die bramen aan het plukken bent, je vingers zien dan paars van het sap en als er rood tussen zit moet je voor een plakkerke gaan, althans voor de flauw mannen.
Het baasje is met zijn emmertje bramen terug binnengekomen en aan zijn armen te zien had hij gevochten met een draak of iets in dat genre. Vroeger zouden we gezegd hebben met een stoomlocomotief of een metrostel, maar dat zie je hier in Ferret zo weinig
Het vrouwtje gaat daar nog enkele potjes confituur van maken maar omdat deze bramen wel sterk van smaak zijn maar weinig sap in zich hebben mengt het vrouwtje dat met vers druivensap. Druiven zijn ook in voldoende mate aanwezig in de tuin en omgeving zodat we daar ook al niet voor verlegen zitten . Het recept van die bramen met druiven hebben we van Fons Nicolay van het blog Keukenweetjes maar daar heeft ons baasje al meer receptjes opgehaald. http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
Deze confituur is al van de lekkerste die je kan voorstellen, we horen het baasje al zeggen, daar moet je niet te veel van weggeven hoor t is geen grote zoetigheid eter bij zijn bokes maar hiervoor maakt m wel een uitzondering. Nu moeten we zeggen, dit lusten wij ook wel en bokes met choko krijgen we toch niet !
Er zitten vrouwelijke hormonen in Jupiler !!! Afgelopen weekend zat ik met een paar maten in ons stamcafé wat te filosoferen. Op een gegeven ogenblik zei er iemand dat hij ergens gelezen had dat bier veel vrouwelijke hormonen bevat. Nadat we er eerst eens flink om hadden gelachen, besloten we toch dat we deze stelling maar eens proefondervindelijk aan de werkelijkheid moesten toetsen. Vervolgens hebben we, uitsluitend en puur in het belang van de wetenschap natuurlijk, allen een stuk of 20 Jupilers gedronken. Aan het eind van het experiment hadden we effectief bewezen dat bier vol vrouwelijke hormonen zit:
1. We waren allemaaldikker geworden. 2. We hebben veel gepraat, zonder inhoudelijk eigenlijk iets te zeggen. 3. We konden niet meer fatsoenlijk autorijden, laat staan parkeren. 4. We konden in de verste verte niet meer logisch denken . 5. We konden onmogelijk toegeven dat we ongelijk hadden , zelfs niet wanneer dat overduidelijk het geval was. 6. Ieder van ons dacht dat 'zij' het middelpunt was van het universum. 7. We hadden hoofdpijn en totaal geen zin meer in seks . 8. Onze emoties waren niet of nauwelijks beheersbaar. 9. We liepen voortdurend hand in hand of arm in arm, ter ondersteuning van elkaar. 10.We moestenom het kwartier naar het toilet , en vaak allen tegelijk.
In het belang van de wetenschap testen we volgende week of Leffe hetzelfde effect heeft !
Nog een zestal weken scheiden ons van één van de drie jaarlijkse wandelingen van de Belgische Drentenvereniging.
Op 08.11.09 houden we de jaarlijkse strandwandeling in Blankenberge. De wandelingen die wij tot nu toe meegemaakt hebben zijn telkens doorgegaan bij mooi weer, waarschijnlijk, dat hopen we tenminste, kunnen we daar een traditie van maken duimen dus.
Hou deze datum vrij, schrijf hem bij in je notaboek, omcirkel de datum op je almanak, liefts in het knalrood, leg een knoop in je zakdoek (als je een propere neemt, vergeet de knoop niet) Maak in elk geval dat je er bij bent ! De afwezigen gaan ongelijk hebben en kom achteraf niet zaaaagen hé.
Daniël Van Hulle uit Blankenberge organiseert al verschillende jaren en doet dat naar onze mening met verve. Wij rekenen al halvelings op Daniël en zijn sympathieke echtgenote
Omdat hij toch steeds zo kwijlt in de auto, al van het moment dat hij instapt heeft t baasje besloten van Heros wat meer mee te nemen in de auto. Ikzelf ben ook zo van de wagenziekte afgekomen.
De baasjes gingen naar de wekelijkse markt in Civray in het departement Vienne hier zon 30 km vandaan. Omdat het hoofdbestuur weer alle tijd van de wereld had waren ze laat op de markt, zeg maar juist op tijd om de kramen mee op te ruimen.
Ons trekdier Heros heeft daar weer eens de show gestolen zeker. Netjes aan de lijn lopen, naast het baasje lopen, rustig rondkijkend en af en toe eens schrikken als zon Franse marktkramer zijn stinkdiesel camionette start vlak naast hem. Ze zijn met zn drietjes nog iets gaan drinken op een terrasje. Niet dat de baasjes dorst hadden, neen helemaal niet zeggen ze het was om Heros te leren netjes liggen als er een terrasje werd gedaan! (en jullie geloven die uitleg)
Kortom, het was een leuke educatieve uitstap voor Heros. En hij heeft dat uitmuntend gedaan zeggen de baasjes.
Volgende maal is Hera aan de beurt. Waarschijnlijk is dat morgen al want het baasje wil jachtbelletjes voor ons gaan kopen in Ruffec. Daar is ook een winkel met schiettuig en jachtkleding en alles wat men nodig heeft voor jachthonden ! Eerst wou hij er terug voor naar Cognac rijden want daar lagen er drie verschillende in de etalage, en dat is wat het baasje wil: drie verschillende tonen om te horen wie waar zit .
Na de verschrikkelijke beelden uit het begin van het voetbalseizoen is de vorige sponsor het afgebold en de nieuwe kondigt zich aan.
Nieuwe sponsor , nieuwe trainer denken ze bij Standard Luik. Daarom hebben ze er aan gedacht nog maar eens een Hollander in huis te nemen en Leo Beenhakker is de gegadigde geworden !
Gisteren kreeg het baasje een mail van zijn beste maat met het bericht dat de Gazet van Antwerpen een behoorlijke prijs uitlooft voor de beste foto van je viervoeter.
Fideel als m is stuurt m die mail door naar al de hondeneigenaars in zijn adresboek, tot in de USA toe.
Blijkt achteraf dat Anita de mail wel goed gelezen heeft en dat het enkel voor honden in de provincie Antwerpen is. Daar heeft onze bazemans weer netjes overheen gelezen. Komt ervan van snel iets te willen opnemen en dan diagonaal een artikel lezen.
Sorry voor de luitjes in de overige Belgische provincies , de Hollanderkes en Jan in Idaho USA. Als jullie hondjes nu op dat jaar gratis eten hadden gerekend en nu uitgesloten worden wegens discriminatie, onze baas zal zijn goed hart eens tonen en je kan van ons een boke met choko mee eten ! Beloofd
Mijn knappe vriendin en ik waren al meer dan een jaar met elkaar en besloten het erop te wagen. De huwelijksdatum werd vastgelegd maar er was 1 ding dat mij parten bleef spelen: Haar bloedmooi jonger zusje. Mijn toekomstige schoonzusje was 22, droeg ultrakorte minirokjes en liep gewoonlijk zonder beha. Als ze in mijn buurt was, gebeurde het regelmatig dat ze zich bukte en mij een hemels zicht op haar lekkers gunde. Dat kon geen toeval zijn. Ze deed zoiets nooit bij anderen. Op een dag belde het kleine zusje om te vragen of ik even langs kon komen om de huwelijksaankondigingen met haar te overlopen. Ze was alleen thuis toen ik toekwam en fluisterde dat ze gevoelens en verlangens voor mij koesterde die ze niet kon overwinnen. Ze bekende mij dat ze 1 keer met mij wilde neuken voor ik zou trouwen en haar zuster tot vrouw zou nemen.
Ze zei met hese stem: Ik ga naar boven, naar mijn kamer. Als je nog een laatste wilde beurt wil, storm dan de trap op en neem me. Ik stond als aan de grond genageld, kon mijn oren niet geloven, toen ik haar heupwiegend de trap op zag gaan. Op de bovenste trede stroopte ze haar panty af en gooide die mij toe. Ik stond een ogenblik perplex, draaide me dan om en beende recht naar de voordeur. Ik opende de deur en liep naar mijn auto Daar stond heel mijn schoonfamilie verzameld Ze klapten allen in de handen. Met tranen in de ogen legde mijn schoonvader zijn arm rond mij en sprak: Wij zijn zo blij dat je onze kleine test hebt doorstaan, We kunnen ons geen betere schoonzoon wensen !
Ditmaal niet in een bar of café maar gewoon op straat, en niet met wijn of bier maar met gewoon regenwater.
Blijkt het in Angoulême toch nog harder te hebben geregend dan die volle bak die wij gisteren namiddag over ons kregen. En als je dan zij aan zij op die tribunes staat en je de baleinen van de regenschermen overal voelt prikken, dan blijft niemand droog.
Nu was het al van 1995 geleden dat ze nog regen hebben gehad tijdens de races op de remparts. Zeg nu zelf, als je iets organiseert en je krijgt maar om de 14 jaar regen daar doe je voor is het niet ? En dan niet te vergeten dat het zaterdag bij de rally nog zulk mooi weer was, das dan toch ook nog meegenomen.
De fotos van de rally zijn van de hand van t baasje zelf, de onderstaande zijn geleend uit de krant Charente Libre.
Bedraagt de oogst van gisterennamiddag in de pluviometer. Vandaag is het grijs en het weerbericht in de krant is ook niet vrolijk met zijn voorspelling.
Nu hebben we wel water nodig, vooral om het stof weg te krijgen. Ik en Heros zien er soms niet uit met onze volledig bruine vacht. Soms zijn we volledig grijs van het stof van de koer, een andere keer met grijze en witte vlekken. Bij Hera zie je het minder met haar wit/bruine vacht wat niet wil zeggen dat ze niet zo veel stof meedraagt als wij Belle en Heros !
Als je dan de kranten overloopt, en sommigen doen dat voor ons van tevoren, zoals Peter van het hurktoilet http://www.hurktoilet.nl/weblog/blog.php , dan merk je toch dat het in de Charente nog zo slecht niet is en dat er weinig reden tot klagen is. Je zal deze week maar in Nice, Bayonne of in Rennes wonen. Als je dan bedenkt dat we ongeveer halfweg tussen Bayonne (Pyrénées Atlantiques) en Rennes (Bretagne) wonen .
Vandaag niet te veel materiaal buiten zetten dat niet nat mag worden zegt het baasje , want gaan lopen voor de regen met een zaagtafel achter je aan is nu ook niet bepaald prettig. We hoeven dus niet te helpen met hout te verspreiden in de tuin vandaag !
De oldtimer races in Angoulême zijn doorgegaan zonder ons baasje. Hij heeft deze namiddag werkjes opgeknapt die beter konden gedaan worden wanneer het wat frisser was.
En frisser was het ! We hebben zelfs een heuse stortbui over onze frak gekregen. Het baasje was hout klein aan het maken om deze winter te gebruiken in de kachel. Hij is dus letterlijk moeten gaan lopen met zijn tafelzaagmachine. Zon stortbui, en dan met elektrische apparatuur dat kan nooit goed gaan en t baasje wil nog steeds geen punkerkapsel wegens aan den ellentrik blijven hangen !
Wij hebben dan ook nog een behoorlijk grote wandeling gemaakt na de bui en alle stof was verdwenen. Dat was wel het opmerkelijkste feit van de wandeling. Geen gestoeber meer achter onze poten van opvliegend stof zoals de voorbije dagen.
Na de wandeling hebben wij dan ons baasje verder geholpen met het gezaagde hout door gans de tuin te verspreiden. Zo blijft m ook de volgende dagen nog aan de slag want een baas die zich verveelt is op zijn minst gezegd vervelend.
Ook voor onze maat Louis hebben we goed nieuws. Door het plaatsen van de aankondiging van de wandeling ten voordele van de MUCO vereniging zijn Yessie en Guido komen wandelen. Misschien zijn er nog wel meer lezers geweest, maar die hebben zich nog niet gemeld. Komt nog wel Louis
Dat die mannen achteraan die stier er mee kunnen lachen is nog maar de vraag. Maar volgens ons zijn het Hollandse politiemannen, en dan vinden wij dat niet zo erg
In het slechtste geval kost het ons enkele Hollandse bloglezers. Maar onze Hollandse lezers kunnen daar wel tegen, we hebben nog Hollandermoppen hier gehad.
Op een auto hoort een embleem, een specifiek kenmerk voor dat automerk. Destijds in de vroege jaren waren er merken die het niet gek genoeg konden maken wat betreft hun embleem. Iedereen kent wel de Spirit of Ecstasy van Rolls Royce of het springende roofdier van Jaguar.
Gisteren kon t baasje toch wel eventjes zijn hart ophalen aan minder bekende emblemen. We gaan het dan niet hebben over Mercedes, Peugeot, Citroën, Opel of Renault maar over merken als Rosengart, Darmont, Lotus, of dat immense gevleugelde symbool van de Voisin, deze laatste konden we gisteren hier al bekijken.
Vermits je overal vlak bij mocht komen, er was geen afgesloten wagenpark,was fotograferen een waar plezier. Bij sommige eigenaars mocht je zelfs eens plaatsnemen in hun prachtstuk van een oldtimer om interieurfotos te maken !
Bij het fotograferen van de emblemen is er wel een probleempje opgedoken, zo bleek althans achteraf bij het bekijken van de fotos. de autos waren zo opgeblonken dat de fotograaf ook haast telkens bij op de fotostaat. Zo spiegelden de koetswerken ! Bij het embleem van Maserati komt van achter het embleem precies een Hulk uit de nevel opdagen, tussen de tanden van de drietand van Maserati is dan weer duidelijk te zien dat het ons baasje is met zijn kodakse !
Het baasje is terug van de oldtimer rally van het Circuit des Remparts van Angoulême. Honderdveertien fotos heeft m daar geschoten.
Het was nog mooi weer geworden ook, deze morgen liet het nochtans niet voorzien dat de zon van de partij zou zijn. Donkere wolken hebben zich laten opzij blazen door een zacht windje die dan plaats maakte voor toch wel een aangenaam zonnetje.
Ons baasje was naar La Rochefoucault getrokken, het is een stadje ten noordoosten van Angoulême en het stadje wordt gedomineerd door een prachtig kasteel, eigendom van de familie La Rochefoucauld. Zij zijn leveranciers van prinsen, koningen en zelfs pausen !
Een uitstekend kader dus om daar het nec plus ultra van oldtimers te showen op de binnenplaats van het kasteel . Je kon er haast over de koppen lopen, zoveel belangstelling was er . Het baasje vertelt er ook bij dat het evenement duidelijk elk jaar aan kwaliteit en kwantiteit wint. Er waren pronkstukken van Bentley, Austin Healy, Aston Martin, een erg leuk Renaultje Quatre Cheveaux met bagage en visgerei op de porte bagage op het dak.
Het pronkstuk van de deelnemers was een Voisin een Frans verdwenen merk dat gekenmerkt wordt door een symbool op de radiatordop van wel 20 cm hoog. De auto was wat men noemt in nieuwstaat, wat wil zeggen dat m beter afgewerkt en in een staat is die even goed of beter is dan toen hij de fabriek verliet, zon 75-80 jaar geleden !
Veel eigenaars van de autos waren ook uitgedost in kleding die mode was in de tijd van het bouwjaar van hun auto.
Het was best een gezellig autofeest daarboven aan het kasteel vertelt onze autokenner
Het is een traditie in de Charente, het derde weekend van september is gereserveerd voorhet circuit des remparts in Angoulême. Ookle jour de patrimoine ofte open monumentendag,valt op dezelfde dag, maar dat is een nationaal evenement dat telt dus niet hier in het departement.
Vandaag gaat de rally voor old timers door. Dit jaar is het parcours hoofdzakelijk ten oosten van Angoulême gelegen. Ons baasje trekt gewoonlijk naar het parcours dat je kan vinden op de site de organisatie. Ook Franca van http://portersonthemove.blogspot.com/ heeft het parcours aan t baasje doorgemaild. Zij heeft deelnemers aan de rally in haar chambre dhotes en zit dus op de eerste rij dit weekend.
Op zondag krijgen we op het straten circuit van Angoulême de races op de remparts, zijnde de klim van de benedenstad naar het oude stadsgedeelte boven op de heuvel. Er zitten een paar haarspeldbochten in juist voor de kathedraal en de deelnemers maken er een heuse show van maar vlammen toch goed door met hun Bugattis, Amilcars, en ander moois.
Straks gaat het baasje wel wat fotos plaatsen van de fraaiste onder de deelnemers en mooi zijn ze, daar twijfelt niemand aan !
Heros is deze avond voor de eerste maal mee geweest naar een Franse dierenarts, naar een vétérinair dus. Nu is die dierenarts , Joël , ook een Belg, weliswaar een Waal maar toch een landgenoot. Ook de andere dierenarts in Ruffec, Benoit Hans is een Belg en studiegenoot van Joël Lois.
Wij waren daar om de draadjes te laten verwijderen van de sterilisatie van Heros. De wonde was mooi genezen en Heros had goed van de wonde kunnen afblijven. Af en toe moesten de baasjes hem wel eens laten herinneren dat er op die plaats niet gelikt mocht worden maar uiteindelijk is alles best naar wens verlopen.
De trechter en de T-Shirts hebben niet veel dienst moeten doen, we zeggen het nogmaals, het is een flinke vent die Heros. Ook daarstraks bij Dr. Joël was hij buitengewoon meegaand en gewillig. Als een fiere kerel, stapte hij mee binnen in de praktijk. Tijdens het wachten is hij rustig aan t baasje zijn voeten komen liggen.
In de praktijk ruimte heeft hij zich gewillig op de tafel laten leggen. Hij was wel wat zenuwachtig toen Joël bezig was de draadjes los te prutsen maar toch is m netjes blijven liggen, als een flinke vent !
Op dit moment is alles achter de rug en ligt hij hier aan het baasje zijn voeten aan het vechten met zijn zus voor het bijttouw.
Goe bezig Herman, alleen spijtig dat de baasjes hun favoriete quiz hebben gemist door het familiebezoek. Spijtig dat het voorvalletje met de kotszakjes juist dan gebeurt wanneer we eens een aflevering missen dedju, dedju zegt het baasje.
Ondertussen heeft het baasje zo wat informatie opgezocht op het internet en daar komt dan het CD&V opperhoofd Marianneke (de Vlomse, niet de Franse) nog het slechts van al uit de verf wegens haar totaal gebrek aan humor. Maar dat wisten we al, dat zie je zo op t eerste zicht. Volgens ons baasje heeft die ook een zitje in het bestuur van de blauwe hand fabrikant van azijn en andere anti-lach producten !
Nu was ons baasje nog niet op de hoogte van al die heisa op TV ,en bijna in t parlement, als je de serieuze gazetten mag geloven. Maar is het dan de Goddelijke voorzienigheid geweest die ons baasje heeft aangezet tot het meenemen van enkele kakzakjes, welliswaar voor honden, gisteren in de stad Cognac.
Waarschijnlijk is een nog ergere stap in de hekel aan Pierke De Crem dat je er het vliegend sch*t van krijgt, en dan kan je enkel maar blij zijn dat je in Cognac geweest bent en je je voorzorgen hebt genomen.
Geachte Heer Van Molle, beste Herman nog van dat a.u.b. , er zijn er nog van dat soort die hetzelfde verdienen, en in het vervolg bezoek of geen bezoek we gaan proberen GEEN ENKELE AFLEVERING van de canvascrack meer te missen.
Beloofd op ons eerste communicantenzieltje !
Enkele commentaren
Herman Van Molle kotsmisselijk van Pieter De Crem (De standaard)
Pieter De Crem maakt Herman Van Molle "kotsmisselijk" (HLN)
De Crem-kotszakjes voor knutselaars (De standaard)
Het kotszakjes-incident van Canvascrack-presentator Herman Van Molle krijgt een vervolg op het internet.
Sinds gisteren zijn op de site www.beglium.be De Crem-kotszakjes te downloaden. Meer dan het blad printen, plooien, knippen en plakken hoef je niet te doen om een zelfgemaakt kotszakje te bekomen.
Gratis te verkrijgen bij de betere printer', meldt de maker. En: Ook verkrijgbaar met andere politici.'
Daarjuist, iets voor tien zijn onze gasten vertrokken richting huiswaarts. Onder de kerselaars is nu een open plek waar deze morgen nog een iglo tentjestond.
Tante Rita is weg en dat betekent voor ons haast een catastrofe, weg snoepjes om de paar minuten, weg och mijn arme hondjes, weg acht extra handen om te knuffelen ! Het zal terug wennen worden de volgende dagen alleen met de baasjes
We zijn uitermate verwend geweest deze week, we mochten mee op uitstap, samen met Tante Rita kwam er een volle zak van de Zoomart mee, en daarjuist bij het afscheid hebben we elk nog een gedroogde en gerookte varkensoor gekregen. Het kon niet op deze week.
Ook de overschotten s avonds van de tafel zal heel wat minder zijn, als zes volwassenen kip eten is er meer overschot dan van twee volwassenen, dat zal dus ook weer wennen worden.
Gisterenavond waren de meisjes een beetje bang omdat het baasje hen vertelde van het spook dat hier elke donderdagnacht rondwaart in de buurt. Ze vroegen dan ook of ik, Belle,niet mee mocht naar de tent om hen te verdedigen. Ik heb daar eens feestelijk voor bedankt en ze laten bibberen van de schrik in hun tent. Ze moeten maar niet zo goed gelovig zijn als t baasje iets vertelt, wij kennen hem al langer .
Onze goede vriend en Drentenliefhebber Louis Michielsen meld ons dit sympathieke initiatief bij hen in de wijk Zevendonk te Turnhout. Louis is mede inrichter van dit jogging en wandel initiatief.
Louis vroeg ons dit even in het zonnetje te zetten en kenbaar te maken. Uiteraard doen we dit met veel plezier !
De Noordloper in Zevendonk
Zevendonk voor Muco organiseert elke twee jaar een groot evenement in de Turnhoutse wijk Zevendonk. Sinds 2006 is onze jogging en het wandelparcours een onderdeel van het Antwerpse Noordloper-criterium. Dat is een open criterium voor recreanten, gevorderde lopers en aangesloten VAL-leden.
Dat criterium loopt elk jaar. Ook in 2009 organiseren we het in Zevendonk, samen met de sportdienst van de stad en TUAC-jogging. In de voormiddag starten de joggers en de wandelaars. 's Namiddags is er nog een jeugdloop en even later gaat de familieskatetocht van start.
We voorzien in de kleine zaal van Den Donk een cafetaria. Zin om even langs te lopen? Je bent welkom! Maar nog liever hebben we dat je gewoon deelneemt aan één van de activiteiten. Tot dan!