Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-09-2009
Wie kent BRAM?
Wie kent BRAM?
Rond sluitingstijd staat een agent bij een café te wachten , om te zien of hij nog wat mensen kan betrappen die met een slok of twee teveel op achter het stuur willen kruipen.
Op een gegeven moment strompelt er een vent zo blauw als een balletje en stom lazarus de kroeg uit, struikelt over de drempel, schopt de kat, hangt enige tijd aan een paal, zwalkt dan rond over de parkeerplaats, probeert zijn sleutel op 5 verschillende auto's uit in alle gaatjes vooraleer hij zijn eigen auto gevonden heeft en is nog zeker 10 minuten bezig om zijn sleutel in het deurslot te krijgen .
Alle overige bezopen bezoekers zijn intussen al lang en breed zwalkend vertrokken, maar de agent heeft enkel oog voor deze ene dronkelap.
Eindelijk lukt het hem om in de auto te komen .
Als hij uiteindelijk al startend, hortend en stotend met de auto wil wegrijden, laat de agent de bestuurder stoppen om een blaastest te ondergaan.
Zelfs na meerdere pogingen en andere batterijen geeft het apparaat nog steeds 0,0 promille aan.
De agent vraagt stom verbaasd aan de man hoe dat in 's- hemelsnaam mogelijk is, waarop de man antwoordt:
Nu blijkt uit de reacties dat men denkt dat Heros de wereldkampioen vernielzucht met voorsprong is. Dat is echter niet zo, het is hoofdzakelijk zijn kussen in de bench dat er telkens aan moet geloven.
Met andere zaken vernielen is hij de minst vernielzuchtige van de drie. Het is Hera die een voorliefde heeft voor bloempotten en planten, zet niets tegen de grond of laag geplaatst of ze is er mee weg. Je kan je planten dan ergens gaan zoeken in de tuin en meetsal ligt er in de buurt dan ook nog een deel stuk gebeten plastic of een kapotte bloempot.
Hera heeft nu ook ontdekt dat de baasjes steigeren wanneer ze van die brokken compost mee binnen wil brengen, met wormen en al erin uiteraard ! Ze heeft dat al snel gemerkt toen het baasje die compost aan het verdelen was over de open plaatsen van de moestuin.
Het baasje was er nog niet mee klaar of er lag al een brok compost in de living...
Ikzelf ben de specialist in al wat zachte plastic is. Speelgoedbeestjes, bijtringen, zaken die het liefst van al ook nog piepen. Zo kan iedereen horen dat ik mijn woede weer aan het koelen ben op pieperij. Zelfs een onverwoestbare Kong vertoont al een scheur omdat dat laatste snoepje er maar niet uitkwam
Het baasje was alleen maar wat teleurgesteld deze morgen omdat hij dacht dat Heros er nu wel overheen is met dat vernielen, niet dus, en hij zal nu de winter moeten doorkomen op zijn tapispleinke. Want voor de rest is dat best een heel braaf bijna pupje af !
Je geraakt er de tel bij kwijt, het aantal kussens en of dekens in de bench van Heros loopt al in de tientallen. Alles wat je hem geeft om op te slapen moet in de vernieling, zo lijkt het toch.
Nu gisteren namiddag gaf het baasje hem een kussen uit een ligzetel waarvan een onderdeel gebroken is en dus is de zetel verhuisd naar de dechêterie (containerpark) en het kussen lag er dus toch maar ongebruikt.
Deze morgen kan het baasje terug naar de dechêterie, nu om het kussen weg te brengen. Heros heeft zich vannacht weer eens goed verveeld denken we, of wil m niet op een zacht warm kussen slapen ? Hij zal het eens moeten uitleggen.
Al enkele weken sliep hij op een stuk vasttapijt dat het baasje voor de bench op maat maakte en dat liet hij op enkele stukjes te na gesproken heel. Nu dat het toch kouder gaat worden dacht het baasje van hem te plezieren met dat kussen, maar mister Heros wil koud en hard liggen.
Hera van haar kant die ligt nu al een half jaar op hetzelfde kussen. Toen hebben ze beiden hetzelfde kussen gekregen, dat van Heros is al lang de verbrandingsoven van de vuilophaal dienst gepasseerd.
Ikzelf doe nu toch ook al meer dan een jaar met mijn kussen in de bench. Een familietrek is het dus niet die vernielzucht.
Even voor we naar Frankrijk kwamen kocht het baasje een stinkend duur kussen in de Zoomart voor hem. Een kussen in een soort dekzeilstof, zo ééntje dat weerstand kon bieden aan Drententanden en gebit. Daar wil nu geen van de drie op liggen, waarschijnlijk omdat het in plaats van een synthetische watten vulling een bolletjes vulling heeft. t Baasje is er al op gaan liggen om het voorbeeld te geven maar niks helpt
Ondertussen zal het baasje maar terug een stuk vasttapijt op maat snijden want het vorige is ook met de vuilkar gisteren opgehaald.
Spulletjes die normaal buiten staan worden binnen gezet, preien uit de tuin worden in ganse rijen gerooid, tafels en stoelen verdwijnen in de schuur en kroon op het werk, de aanhanger zijn ze weer aan het laden.
Er staan al een paar bakken gereed met afgevallen appelen, die zullen voor de Stan bestemd zijn. Stan is de ezel van ozze Dré, baasjes broer en ook eigenaar van Yndhy, de boxer. Ozze Dré heeft het baasje ook verteld dat Stan ook heel graag walnoten eet maar dat is dik gelogen want het is voor hemzelf. t Baasje zegt dan, het is juist, het is voor nen ezel maar wel voor een die met ne Scania rijdt.
t Baasje vertelt ons dat we moeten doen wat we nog van plan waren want donderdag gaat het weer richting noorden. De auto is ook al proper gemaakt, zowel van binnen als van buiten. Dat in combinatie met een geladen aanhanger..dan kan dedonderdag niet ver meer zijn !
WAAROM IK MIJN SECRETARESSE ONTSLOEG Ik werd 's morgens gedeprimeerd wakker, omdat het mijn verjaardag was en ik dacht: Alweer een jaartje ouder. Nadat ik me had gewassen en geschoren ging ik richting ontbijt met de gedachte dat mijn vrouw me met een dikke kus zou feliciteren. Aan tafel zat mijn vrouw zoals gewoonlijk de krant te lezen en zei geen woord. Ik schonk me zelf een kop koffie in en dacht bij mezelf: Ze is het vast vergeten maar zo meteen komen de kinderen en die zingen samen 'Happy Birthday' en komen met een leuk cadeautje. Genietend van de koffie wachtte ik op de kinderen. Uiteindelijk kwamen de kinderen: Ook niets! Op kantoor aangekomen begroette mijn secretaresse me met een glimlach,feliciteerde me met mijn verjaardag, gaf me een zoen en haalde een kop koffie. Ik begon me al een stuk beter te voelen. Later in de morgen kwam mijn secretaresse op mijn werkkamer en zei : Je bent jarig vandaag, zullen we samen gaan lunchen? Met de gedachte dat ik me dan nog beter zou gaan voelen zei ik: Dat is een goed idee, waarom gaan we niet naar een leuk tentje buiten de stad in plaats van de gebruikelijke McDonalds. Op weg terug naar kantoor zei mijn secretaresse dat het vandaag niet druk was op kantoor en ze stelde me voor om mee te gaan naar haar flatje om nog wat te drinken. Dat klonk goed, dacht ik en mijn humeur begon aardig op te klaren. Na een paar drankjes zei ze tegen mij: Neem me niet kwalijk, ik wil even wat makkelijks aantrekken, ik ben zo weer terug. Wauw, dacht ik, en niet alleen mijn humeur werd opgebeurd. Na een paar minuten ging haar slaapkamer open, ze kwam binnen met een grote verjaardagstaart en in haar kielzog volgden mijn vrouw en kinderen en een heleboel vrienden en familie . ................ en ik zat op de bank met alleen mijn sokken nog aan.
Een blik op de voorraadketel enkele weken terugwas duidelijk, met nog 10 cm mazout in de ketel gingen we de winter niet doorkomen. En wachten tot het hoognodig is vindt ons baasje ook maar niks.
Dus heeft Ria, weet je nog, ons Belgisch gemeenteraadslid in La Magdeleine,even gebeld naar de Weldom om voor ons beiden Fioul te bestellen. Als je het met meer dan 1000 liter besteld is het goedkoper. Das zo in België en in Frankrijk doen ze ook mee !
Volgens Ria zouden ze dinsdag of woensdag langskomen met de vrachtwagen. Gisteren in de late namiddag waren ze er echter al. Die hebben toch niet gedacht dat wij hier zaten kou te lijden zeker, terwijl het buiten makkelijk 30° Celsius haalt ?
Laat ze dan snel zijn bij Weldom, er zijn firmas hier in Frankrijk, en niet de kleinste zoals France Telecom e.a. Oranges/Wanadoos die daar een puntje aan kunnen zuigen !
Vorige maal heeft het baasje ook bij Weldom mazout besteld en hij herinnert zich dat toen ook de hoorn nog maar juist op het telefoontoestel was gelegd toen de vrachtwagen al kwam voorgereden.
Zo zie je maar, niet altijd sakkeren op die Fransen Hier blijkt dat er ook andere zijn !
Het baasje heeft de belletjes gekocht om ons te kunnen lokaliseren wanneer we vrij mogen lopen in het bos wanneer we terug in Vosselaar zijn.
Er is teveel struikgewas in het bos en wanneer we op vijf meter van de paden zijn zien de baasjes ons niet meer. Ze weten dus ook niet waar we ons ergens bevinden en dat vinden ze niet prettig, daarom de belletjes enkel in het bos !
Belle gaat te veek achter de konijnen aan en dan zit ze regelmatig in de fabriek van Janssen Pharmaceutica en daar is ze niks verloren. Dan weet het baasje dat m nog eens een keer de afsluitdraad moet oplichten om haar terug aan de goede te krijgen !
Gisteravond werd ik op weg van het café naar huis aangehouden door de politie. 'Alcohol-controle; papieren!' snauwde de agent. Ik gaf hem de papieren. Heeft u gedronken?' vroeg hij. Ik zei: ' Ik heb geen druppel alcohol gedronken.'
Agent: 'Ok, een kleine test. Stel, u rijdt in het donker op straat en er komen u plotseling twee lichten tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een auto.' Agent: 'Tuurlijk, maar welk merk? Een Mercedes, een Audi of een BMW?' Ik: 'Weet ik veel!' Agent: 'Dus toch gedronken?' Ik: 'Ik garandeer u dat dat niet zo is!!'
Agent: 'Ok, nog een test: Stel u rijdt in het donker op straat en er komt u plotseling één licht tegemoet, wat is dat?' Ik: 'Een motor!' Agent: 'Tuurlijk, dat klopt, maar welk merk? Een Honda, een Kawasaki of een Harley?' Ik: 'Weet ik veel!!!' Agent: 'Dus toch gedronken?'
Ik werd langzamerhand kwaad, dus ik vroeg: 'Zo, meneer de agent. Ook een vraagje: er staat een vrouw langs de weg. Ze is schaars gekleed, draagt een mini-rokje, netkousen en hoge naaldhakken. Wat is dat?' Agent: 'Da's duidelijk, dat is een prostitué, oftewel plat gezegd een hoer!' Ik: 'Tuurlijk, klopt, maar welke? Uw dochter, uw vrouw of uw moeder?'
Sinds gisteren hebben we geen blauwe of rood halsbandje meer aan. t Baasje heeft de jachtbelletjes aan die halsbandjes vastgemaakt.
Nu is het niet de bedoeling van 24 op 24 met zon rammelend spul aan onze nek te lopen, wij en de baasjes zouden er stapelzot van worden. Daarom heeft het baasje ons de metalen traininghalsbanden terug aan gedaan. Het blauw en rood halsbandje gaat dan aan als t nodig is in het bos dus.
Of het zo gaat blijven betwijfelen we want het baasje heeft zich al vergist met mij en Heros, als m een blauw halsbandje zag wist m dadelijk dat het Heros was. We gelijken nu ook zo sterk op elkaar. Het zijn niet alleen vreemden die zich in ons vergissen, ook het hoofdbestuur hier heeft er soms last van.
Gisteren kreeg Belle naar haar voeten omdat zij aan de afsluiting stond te blaffen naar iets. Ik stond evenwel vlak achter het baasje en het was Heros die van zijn g*t stond te geven ! Eerlijk is anders, naar uw voeten krijgen omdat de baasjes zich vergissen en dat nog door hun eigen stomme schuld.
Wij willen onze halsbandjes terug en zonder belletjes ! (zou een nieuw te vormen actiegroep een oplossing zijn ?)
Ze zijn alle drie in hetzelfde bedje ziek, maar vandaag spant Heros de kroon, juist na de middag zijn we al een rondje gaan wandelen en lopen we toch knal op een nestje jonge katten zeker, chatons noemen ze dat hier.
Jonge poezen of chatons, voor ons hetzelfde ! daar moeten we achteraan is ons oordeel. Die vliegen alle kanten uit en vermits wij maar één kant tegelijk uit kunnen ontsnappen ze dus allemaal Weer niks dus, maar we hebben toch ons werk gehad met opzoeken waar ze gebleven waren.
Dat zoiets energie vraagt spreekt voor zich en toen we eindelijk terug thuis waren hingonze tong uit onze beken waren we pompaf. Blij waren we dat we in ons badje konden duiken om wat verfrissing op te doen. Tot zolang ging alles goed maar toen is Heros in het stof gaan rollen en dat was er nu net iets over voor het baasje. Die is snel naar binnen gelopen om de deur te sluiten zodat dat vetlapje niet in de zetel kon gaan liggen in die toestand !
Het is ons baasje gelukt en vermits we ons soms gedragen zoals de drie musketiers één voor allen, allen voor één zijn we met zn drieën een half uur buiten gebleven tot we terug droog waren. Het baasje heeft ons dan eens op de zij geklopt om zoals op een tapijt om het stof uit onze vacht te krijgen.
Uit het dagboek van een jonge, moedige vrouw , op cruise in de Antillen....... Dag 1: Ik heb er weken naar uitgekeken om deze schitterende reis te kunnen maken. Ik heb al mijn mooiste kleren ingepakt. Ik ben helemaal opgewonden Dag 2 : Héél de dag op zee. Ik heb dolfijnen en walvissen gezien. Wat een prachtige vakantie. Vandaag heb ik de kapitein ontmoet. Het is een knappe man. Lijkt op Brad Pitt. Dag 3 : Ik heb een beetje gesurft en ik heb leren golfen. De kapitein heeft me aan zijn tafel uitgenodigd voor het diner. Het was een hele eer en ik heb me héél goed geamuseerd. Het is een heel aantrekkelijke en attent volle man met prachtige blauwe ogen.
Dag 4 : Ik ben naar het casino op het schip geweest en ik heb veel geluk gehad. De kapitein heeft me uitgenodigd om in zijn hut te lunchen. Een werkelijk uitmuntende maaltijd met kaviaar en champagne. Hij heeft me gevraagd om de namiddag samen door te brengen in zijn hut maar ik heb geweigerd. Ik heb hem gezegd dat ik mijn echtgenoot niet wou bedriegen. Dag 5 : Ik ben weer naar het zwembad gegaan en na een tijdje heb ik besloten om de rest van de dag door te brengen in de pianobar. De kapitein heeft me daar gezien en hij heeft me uitgenodigd om samen een glas te drinken. Het is werkelijk een zeer charmante man. Hij heeft me gevraagd of ik de nacht in zijn cabine wil doorbrengen. Ik heb geweigerd. Hij heeft gezegd dat hij het schip zal laten zinken als ik niet van gedacht verander.
Dag 6: Vorige nacht heb ik 1600 mensenlevens gered. 4 keer zelfs.......
Gisteren bij de aankoop van de jachtbelletjes heeft t baasje van de winkelier een catalogus meegekregen. Een dik boek waar volgens de inhoudsopgave 5360 verschillende artikelen zijn opgenomen op 448 paginas. Dat is zo ongeveer iets als de nieuwe Belgische witte telefoongids of de cataloog van Ikea.
Maar de laatst vernoemde boekdelen bevatten heel wat vreedzamer artikelen dan wat ons baasje gisteren kreeg. Als t niet is om dood te schieten (we wisten niet dat er zoveel verschillende geweren bestonden, en dan staat er nog geen Kalasjnikov in !) dan is het toch om dood te steken met messen allerlei. Een mes om de keel over te snijden, te villen, om op te plooien, gekartelde en vriej scherpe, korte en lange, ge noemt het en t staat er tussen.
En tussen al die moordtuigen staan daar onschuldige belletjes voor om aan hondenhalsbanden vast te maken. Maar dan staan er enkele blzn verder ook weer van die apparaten die elektrische schokken geven als we iets verkeerd doen.
Iets verder staan dan toch ook weer mooiere zaken als jassen, pulls, broeken, botten (laarzen voor de NL lezers) hoeden en klakken (NL petten) Om de catalogus af te sluiten hebben ze nog dozen vol met kogels, cartouches, scherp of losse flodders, in kleine doosjes en in familiepak. Cartouches met veel bolletjes, tot en met één bol, das voor de sangliers zegt het baasje, voor ons lijkt het meer voor olifanten. Alles samen is het een kleurrijk geheel al die cartouches zo bijeen want elke soort heeft dan weer zijn eigen kleur. Het kan natuurlijk niet dat een jager de verkeerde neemt en een eend schiet met zon zwaar geval. Dan heeft m gelijk kip kap eend of alleen nog wat losse pluimen .
Als alles normaal was geweest dan stond hier nu een bericht over Barrobjectief een jaarlijkse openlucht fototentoonstelling in het piepkleine dorpje Barro, juist achter Ruffec.
Hera was mee, dat gaan we telkens doen wanneer we ergens naartoe gaan want zo goed ze gesocialiseerd waren toen ze 2 maanden waren, zo slecht is het nu. Alle dagen wandelingen in de velden met als enig gevaar éénmaal in de week moeten oppassen voor een auto en tweemaal in het jaar voor een landbouwmachine dat lukt dus van geen kanten als we eens t stad ingaan.
Bedoeling was enkele portretjes te nemen van de portretjes maar dat was buiten de batterij van t kodakske gerekend. Plat als een vijg . Geen portretjes van portretjes dus.
Op de terugweg zijn we dan maar langs Ruffec gereden om daar in de winkel voor jacht en visvangst eindelijk drie jachtbelletjes te gaan kopen. Niet dat we nu dadelijk gaan jagen, want dan had het baasje beter een schietijzer gekocht, of een jachtvergunning gaan halen.
Jachtbelletjes, om te horen waar we zitten in het bos als we terug in België zijn, of we nog in t bos zijn of onder de afsluiting van de fabriek geslibberd zijn. Of we voor of achter de baasjes zijn. Dat de baasjes kunnen horen waar we zijn.
De man in de winkel toonde het baasje ook zon elektronisch marteltuig dat stroomstoten geeft als we te ver weg zijn . Het baasje heeft gezegd dat zoiets nog niet in vraag komt en dat zoiets eigenlijk moest verboden worden. De man was daar mee akkoord maar er was vraag naar en dus moest hij het in stock hebben Niet voor ons dus !
Van zo vlug we terug zijn gaan de belletjes aan de halsbanden en gaan ze in Vosselaar klagen over die rammelende honden van de Jan
Geschrokken verstopt de vrouw een vibrator achter haar rug, als haar man plotseling binnenkomt.
'Schat,' vraagt zij, 'waarom ben je vandaag zo vroeg ?' 'Ik heb ontslag gekregen... ze hebben me vervangen door een machine ! Zoiets kun je je toch niet voorstellen !
In het gastenboek van dit blog las ik gisteren een heel fijne reactie, voor mij toch. Daniël De Bruyne reageerde op het blog in t algemeen.
Nu ken ik Daniël nog maar van de clubmatch van dit jaar en zoals hij in zijn reactie aangeeft , we zaten naast elkaar en ik heb aan hem, of zijn vrouw Noëlla nog tombolalootjes verkocht.
Waarom ik me Daniël nog herinner alsof het geen 5 minuten geleden is Daniëls hondje, Djona Femke van de Meerpoel, zo heet het Drentje volledig, geboren op 8 mei 2009, toen nog geen 4 maanden oud, heeft Daniël met stoel en al omgetrokken ! k Stond erbij en ik keek ernaar, met open mond van verbazing !
Een Drententeefje van net geen 4 maand oud trekt een struise man met stoel en al om, man met benen in de lucht en een hondje dat omkijkt met een blik van heb ik dat hier alleen aangericht ? Het zal mij nog lang bijblijven
Daniël schrijft in zijn reactie dat hij hoopt te kunnen deelnemen aan de strandwandeling in Blankenberge. Wel, hij mag er zeker van zijn, wij hopen het met hen want het was prettig met hen in Heurne op de clubmatch.
We hopen enkel maar dat Djona mag vrij lopen op het strand, anders zal Daniël snel heen en weer zijn op de wandeling met zijn geweldenaar !
Vorige week in Mornac sur Seudre nam t baasje deze foto, niks aan de hand zal je zeggen, van die bordjes staat Frankrijk vol.
Inderdaad, maar of dat onderste bordje wel in de goede richting staat, daar gaat het om.
Ons baasje vertelde tegen schoonbroer Luc dat volgens hem de andere kant naar de andere kant moest wijzen L autre côté is volgens ons baasje l autre côté dan die naar waar het bordje wijst
t Vrouwtje en tante Rita waren op dat moment in zon prullaria winkeltje, waar de toeristische dorpjes ook van volgebouwd zijn, en t heeft wat voeten in daarde gehad vooraleer ze klaar waren met de aankopen voor de kleinkindjes van tante Rita. Maar ze waren wel eerder klaar dan ons baasje want die zit er nog altijd mee of dat bordje wel dan niet goed staat .
Eén geluk hadden we, het was nonkel Luc die er bij was want met de Freddy, de filosoof, stonden we nog altijd op dat plein in Mornac sur Seudre .
Jef en Frans staan met elkaar te praten over de diefstal van huisbrandolie uit hun mazouttank.
Jef: Dat is nu de 2de maal in 4 jaar!!!
Frans: Ik voel met u mee, op korte tijd ben ik drie maal bestolen geweest. Maar ik heb er iets op gevonden en sindsdien is er bij mij geen mazout meer gestolen. Ik heb namelijk een groot bord geplaatst met in koeien van letters ' MAZOUT ' erop.
jef: Zijt gij helemaal zot geworden! Nu moeten ze zelfs niet meer zoeken...
Frans: Dat klopt, maar ik heb dat bord wel niet boven mijn mazouttank gezet, maar boven mijn septische put. Dit jaar hebben ze mijne beerput al twee keer leeggezogen...........
Via verschillende kanalen bereiken ons de nieuwtjes dat het op zondag 4 oktober Werelddierendag is. Volgens ons baasje moeten de dierenbaasjes die dag extra aandacht geven aan hun dieren.
De berichten komen meestal uit de hoek van de commercie, petshops, dierenbescherming en dierenverenigingen, en men komt dan aanzeulen met ideetjes voor cadeautjes om dierendag te vieren.
Ons baasje geeft ons nog wel eens wat speeltjes maar als m ziet wat hier al in de vernieling is gebeten of getrokken dan is zijn zin voor het dure speelgoed toch wel over.
Dit jaar heeft hij voor ons toch wel een héééél fijn cadeau in petto. We moeten er van profiteren op het moment zelf want eens voorbij komt het niet meer terug zegt m !
Wat is me dat voor iets, denken wij dan . Hij heeft het ons uitgelegd. Op 4 oktober, een zondag is het en Werelddierendag en Strandwandeling van de Nederlandse Drentenvereniging en ons baasje heeft ons ingeschreven. Meer nog , ook Cato en Gorky van Louis en Agnes uit Turnhout gaan mee.
We hebben nu al op rare plaatsen gaan wandelen met de baasjes, maar bij dOllanders zijn we nog niet geweest, Hera en Heros toch zeker niet. We gaan daar dus al zeker met 5 Belze Drentjes zijn, waarschijnlijk zijn er ook nog wel leden van het NL Drentenforum die ons baasje daarvan kent.
In elk geval velen zullen ons al wel kennen van dit blog, het baasje ervaart dat regelmatig, dat er mensen zaken aanhalen die het baasje al lang weeral vergeten is, maar die hier uit de doeken zijn gedaan
Is dat nu geen fijn cadeau van onze baasjes voor dierendag ?
De herfst is nu toch wel in aantocht, de getuigen staan onder de perzikboom , de herfstkrokus. Plots zijn ze daar, misschien omdat er onder de boom weinig gras gemaaid wordt en je de krokussen pas opmerkt als ze openstaan.
Ook de kastanjebomen zijn al de meeste bladeren kwijt, in zulke mate dat we vorige week dachten dat een gans rij bomen, kastanjebomen uiteraard, gans kaal stonden bij het binnenrijden van Aigre. Even later bleek dat ook andere kastanjebomen in de omgeving kaal waren.
Ook de droogte zal er wel mee te maken hebben, enkele jaren terug met de hittegolf reden we ook al in augustus door een herftslandschap.
Ondertussen blijft het flink warm in die mate dat onze drie Drenten steeds blij zijn zich in hun badje te kunnen verfrissen na het crossen in de velden tijdens de dagelijkse wandelingen.
Een vlieg vliegt 6 centimeter boven het water. In het water zwemt een vis, die denkt: 'Als die vlieg nou 3 centimeter zakt, kan ik die vlieg vangen'. Op de wal staat een beer, hij denkt; 'als die vlieg nou 3 centimeter zakt, kan die vis die vlieg vangen, heeft hij een galgenmaal gehad, dan kan ik die vis eten'.
Achter die beer staat een jager, die op een stukje kaas zit te knabbelen, en denkt: 'als die vlieg nou 3 centimeter zakt, kan die vis die vlieg vangen, heeft hij een galgenmaal gehad, dan kan die beer die vis eten en dan kan ik die beer schieten.'
Achter die jager staat een muis, die denkt: 'Als die vlieg nou 3 cm zakt, dan kan die vis die vlieg vangen, die beer de vis vangen, de jager schieten, en dan pik ik dat stukje kaas in.'
Achter die muis staat een kat, die denkt; 'als die vlieg nou 3 cm zakt kan die vis die vlieg vangen, de beer de vis eten, de jager de beer schieten, de muis de kaas pakken, heeft hij een galgenmaal gehad en dan kan ik die muis eten.'
Die vlieg denkt: 'pff, ik word nu een beetje moe', en zakt 3 cm .
De vis pakt de vlieg, de beer de vis, de jager schiet de beer en laat de kaas vallen, de muis pakt de kaas, de kat neemt een aanloop, sprint op de muis af, maar mist hem en valt in de sloot.
En wat is nu de moraal van dit verhaal?? Hoe langer het voorspel, des te natter de poes !
David is volledig nieuw hier op het blog, t baasje kan zich niet herinneren dat we het al ooit over hem gehad hebben hier op t blog.
David is onze gazettenboer in Villefagnan. Als t baasje s morgens om brood gaat in het naburige stadje, passeert m ook steevast bij David om zijn Charente Libre, door de trouwe lezers van dit blog al best bekend als bron van wereldschokkend nieuws voor het plaatselijk hoofdbestuur !
Waarom komt David dan wel nu in the picture ? Wel dat zit zo David is getrouwd ja dat doen er wel meer zal je zeggen maar Davids trouwauto was een veertigjarige Peugeot 203. Ook niet zo speciaal zal je zeggen, gebeurt wel meer maar in één van die magazines die ook bij David in de rekken staat, Gazoline, is er een speciale rubriek waar je een foto kan laten plaatsen van jeunes mariées die een oldtimer als bruidswagen hadden.
En wat vind ons baasje nu bij een terugblik in het laatste nummer van Gazoline ? Just een foto van David en zijn kersverse bruid Nathalie naast de Peugeot 203 van een van Davids kameraden. Het verwondert ons baasje wel dat ze niet getrouwd zijn in Davids eigen Hotchkiss ex-legerjeep van de Armee Française, maar dat zal zo zijn reden wel hebben.
Dat zal er wel iets over geweest zijn waarschijnlijk, in een bruidsjurk tussen de legerschoppen, jerrycans, pikhouwelen en ander legermateriaal dat bij de uitrusting van de jeep hoort
Wij alvast van onze kant wensen de sympathieke David en zijn Nathalie alle geluk van de wereld toe.
Dat prikt tot bloedens toe als je die bramen aan het plukken bent, je vingers zien dan paars van het sap en als er rood tussen zit moet je voor een plakkerke gaan, althans voor de flauw mannen.
Het baasje is met zijn emmertje bramen terug binnengekomen en aan zijn armen te zien had hij gevochten met een draak of iets in dat genre. Vroeger zouden we gezegd hebben met een stoomlocomotief of een metrostel, maar dat zie je hier in Ferret zo weinig
Het vrouwtje gaat daar nog enkele potjes confituur van maken maar omdat deze bramen wel sterk van smaak zijn maar weinig sap in zich hebben mengt het vrouwtje dat met vers druivensap. Druiven zijn ook in voldoende mate aanwezig in de tuin en omgeving zodat we daar ook al niet voor verlegen zitten . Het recept van die bramen met druiven hebben we van Fons Nicolay van het blog Keukenweetjes maar daar heeft ons baasje al meer receptjes opgehaald. http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
Deze confituur is al van de lekkerste die je kan voorstellen, we horen het baasje al zeggen, daar moet je niet te veel van weggeven hoor t is geen grote zoetigheid eter bij zijn bokes maar hiervoor maakt m wel een uitzondering. Nu moeten we zeggen, dit lusten wij ook wel en bokes met choko krijgen we toch niet !
Er zitten vrouwelijke hormonen in Jupiler !!! Afgelopen weekend zat ik met een paar maten in ons stamcafé wat te filosoferen. Op een gegeven ogenblik zei er iemand dat hij ergens gelezen had dat bier veel vrouwelijke hormonen bevat. Nadat we er eerst eens flink om hadden gelachen, besloten we toch dat we deze stelling maar eens proefondervindelijk aan de werkelijkheid moesten toetsen. Vervolgens hebben we, uitsluitend en puur in het belang van de wetenschap natuurlijk, allen een stuk of 20 Jupilers gedronken. Aan het eind van het experiment hadden we effectief bewezen dat bier vol vrouwelijke hormonen zit:
1. We waren allemaaldikker geworden. 2. We hebben veel gepraat, zonder inhoudelijk eigenlijk iets te zeggen. 3. We konden niet meer fatsoenlijk autorijden, laat staan parkeren. 4. We konden in de verste verte niet meer logisch denken . 5. We konden onmogelijk toegeven dat we ongelijk hadden , zelfs niet wanneer dat overduidelijk het geval was. 6. Ieder van ons dacht dat 'zij' het middelpunt was van het universum. 7. We hadden hoofdpijn en totaal geen zin meer in seks . 8. Onze emoties waren niet of nauwelijks beheersbaar. 9. We liepen voortdurend hand in hand of arm in arm, ter ondersteuning van elkaar. 10.We moestenom het kwartier naar het toilet , en vaak allen tegelijk.
In het belang van de wetenschap testen we volgende week of Leffe hetzelfde effect heeft !
Nog een zestal weken scheiden ons van één van de drie jaarlijkse wandelingen van de Belgische Drentenvereniging.
Op 08.11.09 houden we de jaarlijkse strandwandeling in Blankenberge. De wandelingen die wij tot nu toe meegemaakt hebben zijn telkens doorgegaan bij mooi weer, waarschijnlijk, dat hopen we tenminste, kunnen we daar een traditie van maken duimen dus.
Hou deze datum vrij, schrijf hem bij in je notaboek, omcirkel de datum op je almanak, liefts in het knalrood, leg een knoop in je zakdoek (als je een propere neemt, vergeet de knoop niet) Maak in elk geval dat je er bij bent ! De afwezigen gaan ongelijk hebben en kom achteraf niet zaaaagen hé.
Daniël Van Hulle uit Blankenberge organiseert al verschillende jaren en doet dat naar onze mening met verve. Wij rekenen al halvelings op Daniël en zijn sympathieke echtgenote
Omdat hij toch steeds zo kwijlt in de auto, al van het moment dat hij instapt heeft t baasje besloten van Heros wat meer mee te nemen in de auto. Ikzelf ben ook zo van de wagenziekte afgekomen.
De baasjes gingen naar de wekelijkse markt in Civray in het departement Vienne hier zon 30 km vandaan. Omdat het hoofdbestuur weer alle tijd van de wereld had waren ze laat op de markt, zeg maar juist op tijd om de kramen mee op te ruimen.
Ons trekdier Heros heeft daar weer eens de show gestolen zeker. Netjes aan de lijn lopen, naast het baasje lopen, rustig rondkijkend en af en toe eens schrikken als zon Franse marktkramer zijn stinkdiesel camionette start vlak naast hem. Ze zijn met zn drietjes nog iets gaan drinken op een terrasje. Niet dat de baasjes dorst hadden, neen helemaal niet zeggen ze het was om Heros te leren netjes liggen als er een terrasje werd gedaan! (en jullie geloven die uitleg)
Kortom, het was een leuke educatieve uitstap voor Heros. En hij heeft dat uitmuntend gedaan zeggen de baasjes.
Volgende maal is Hera aan de beurt. Waarschijnlijk is dat morgen al want het baasje wil jachtbelletjes voor ons gaan kopen in Ruffec. Daar is ook een winkel met schiettuig en jachtkleding en alles wat men nodig heeft voor jachthonden ! Eerst wou hij er terug voor naar Cognac rijden want daar lagen er drie verschillende in de etalage, en dat is wat het baasje wil: drie verschillende tonen om te horen wie waar zit .
Na de verschrikkelijke beelden uit het begin van het voetbalseizoen is de vorige sponsor het afgebold en de nieuwe kondigt zich aan.
Nieuwe sponsor , nieuwe trainer denken ze bij Standard Luik. Daarom hebben ze er aan gedacht nog maar eens een Hollander in huis te nemen en Leo Beenhakker is de gegadigde geworden !
Gisteren kreeg het baasje een mail van zijn beste maat met het bericht dat de Gazet van Antwerpen een behoorlijke prijs uitlooft voor de beste foto van je viervoeter.
Fideel als m is stuurt m die mail door naar al de hondeneigenaars in zijn adresboek, tot in de USA toe.
Blijkt achteraf dat Anita de mail wel goed gelezen heeft en dat het enkel voor honden in de provincie Antwerpen is. Daar heeft onze bazemans weer netjes overheen gelezen. Komt ervan van snel iets te willen opnemen en dan diagonaal een artikel lezen.
Sorry voor de luitjes in de overige Belgische provincies , de Hollanderkes en Jan in Idaho USA. Als jullie hondjes nu op dat jaar gratis eten hadden gerekend en nu uitgesloten worden wegens discriminatie, onze baas zal zijn goed hart eens tonen en je kan van ons een boke met choko mee eten ! Beloofd
Mijn knappe vriendin en ik waren al meer dan een jaar met elkaar en besloten het erop te wagen. De huwelijksdatum werd vastgelegd maar er was 1 ding dat mij parten bleef spelen: Haar bloedmooi jonger zusje. Mijn toekomstige schoonzusje was 22, droeg ultrakorte minirokjes en liep gewoonlijk zonder beha. Als ze in mijn buurt was, gebeurde het regelmatig dat ze zich bukte en mij een hemels zicht op haar lekkers gunde. Dat kon geen toeval zijn. Ze deed zoiets nooit bij anderen. Op een dag belde het kleine zusje om te vragen of ik even langs kon komen om de huwelijksaankondigingen met haar te overlopen. Ze was alleen thuis toen ik toekwam en fluisterde dat ze gevoelens en verlangens voor mij koesterde die ze niet kon overwinnen. Ze bekende mij dat ze 1 keer met mij wilde neuken voor ik zou trouwen en haar zuster tot vrouw zou nemen.
Ze zei met hese stem: Ik ga naar boven, naar mijn kamer. Als je nog een laatste wilde beurt wil, storm dan de trap op en neem me. Ik stond als aan de grond genageld, kon mijn oren niet geloven, toen ik haar heupwiegend de trap op zag gaan. Op de bovenste trede stroopte ze haar panty af en gooide die mij toe. Ik stond een ogenblik perplex, draaide me dan om en beende recht naar de voordeur. Ik opende de deur en liep naar mijn auto Daar stond heel mijn schoonfamilie verzameld Ze klapten allen in de handen. Met tranen in de ogen legde mijn schoonvader zijn arm rond mij en sprak: Wij zijn zo blij dat je onze kleine test hebt doorstaan, We kunnen ons geen betere schoonzoon wensen !
Ditmaal niet in een bar of café maar gewoon op straat, en niet met wijn of bier maar met gewoon regenwater.
Blijkt het in Angoulême toch nog harder te hebben geregend dan die volle bak die wij gisteren namiddag over ons kregen. En als je dan zij aan zij op die tribunes staat en je de baleinen van de regenschermen overal voelt prikken, dan blijft niemand droog.
Nu was het al van 1995 geleden dat ze nog regen hebben gehad tijdens de races op de remparts. Zeg nu zelf, als je iets organiseert en je krijgt maar om de 14 jaar regen daar doe je voor is het niet ? En dan niet te vergeten dat het zaterdag bij de rally nog zulk mooi weer was, das dan toch ook nog meegenomen.
De fotos van de rally zijn van de hand van t baasje zelf, de onderstaande zijn geleend uit de krant Charente Libre.
Bedraagt de oogst van gisterennamiddag in de pluviometer. Vandaag is het grijs en het weerbericht in de krant is ook niet vrolijk met zijn voorspelling.
Nu hebben we wel water nodig, vooral om het stof weg te krijgen. Ik en Heros zien er soms niet uit met onze volledig bruine vacht. Soms zijn we volledig grijs van het stof van de koer, een andere keer met grijze en witte vlekken. Bij Hera zie je het minder met haar wit/bruine vacht wat niet wil zeggen dat ze niet zo veel stof meedraagt als wij Belle en Heros !
Als je dan de kranten overloopt, en sommigen doen dat voor ons van tevoren, zoals Peter van het hurktoilet http://www.hurktoilet.nl/weblog/blog.php , dan merk je toch dat het in de Charente nog zo slecht niet is en dat er weinig reden tot klagen is. Je zal deze week maar in Nice, Bayonne of in Rennes wonen. Als je dan bedenkt dat we ongeveer halfweg tussen Bayonne (Pyrénées Atlantiques) en Rennes (Bretagne) wonen .
Vandaag niet te veel materiaal buiten zetten dat niet nat mag worden zegt het baasje , want gaan lopen voor de regen met een zaagtafel achter je aan is nu ook niet bepaald prettig. We hoeven dus niet te helpen met hout te verspreiden in de tuin vandaag !
De oldtimer races in Angoulême zijn doorgegaan zonder ons baasje. Hij heeft deze namiddag werkjes opgeknapt die beter konden gedaan worden wanneer het wat frisser was.
En frisser was het ! We hebben zelfs een heuse stortbui over onze frak gekregen. Het baasje was hout klein aan het maken om deze winter te gebruiken in de kachel. Hij is dus letterlijk moeten gaan lopen met zijn tafelzaagmachine. Zon stortbui, en dan met elektrische apparatuur dat kan nooit goed gaan en t baasje wil nog steeds geen punkerkapsel wegens aan den ellentrik blijven hangen !
Wij hebben dan ook nog een behoorlijk grote wandeling gemaakt na de bui en alle stof was verdwenen. Dat was wel het opmerkelijkste feit van de wandeling. Geen gestoeber meer achter onze poten van opvliegend stof zoals de voorbije dagen.
Na de wandeling hebben wij dan ons baasje verder geholpen met het gezaagde hout door gans de tuin te verspreiden. Zo blijft m ook de volgende dagen nog aan de slag want een baas die zich verveelt is op zijn minst gezegd vervelend.
Ook voor onze maat Louis hebben we goed nieuws. Door het plaatsen van de aankondiging van de wandeling ten voordele van de MUCO vereniging zijn Yessie en Guido komen wandelen. Misschien zijn er nog wel meer lezers geweest, maar die hebben zich nog niet gemeld. Komt nog wel Louis
Dat die mannen achteraan die stier er mee kunnen lachen is nog maar de vraag. Maar volgens ons zijn het Hollandse politiemannen, en dan vinden wij dat niet zo erg
In het slechtste geval kost het ons enkele Hollandse bloglezers. Maar onze Hollandse lezers kunnen daar wel tegen, we hebben nog Hollandermoppen hier gehad.
Op een auto hoort een embleem, een specifiek kenmerk voor dat automerk. Destijds in de vroege jaren waren er merken die het niet gek genoeg konden maken wat betreft hun embleem. Iedereen kent wel de Spirit of Ecstasy van Rolls Royce of het springende roofdier van Jaguar.
Gisteren kon t baasje toch wel eventjes zijn hart ophalen aan minder bekende emblemen. We gaan het dan niet hebben over Mercedes, Peugeot, Citroën, Opel of Renault maar over merken als Rosengart, Darmont, Lotus, of dat immense gevleugelde symbool van de Voisin, deze laatste konden we gisteren hier al bekijken.
Vermits je overal vlak bij mocht komen, er was geen afgesloten wagenpark,was fotograferen een waar plezier. Bij sommige eigenaars mocht je zelfs eens plaatsnemen in hun prachtstuk van een oldtimer om interieurfotos te maken !
Bij het fotograferen van de emblemen is er wel een probleempje opgedoken, zo bleek althans achteraf bij het bekijken van de fotos. de autos waren zo opgeblonken dat de fotograaf ook haast telkens bij op de fotostaat. Zo spiegelden de koetswerken ! Bij het embleem van Maserati komt van achter het embleem precies een Hulk uit de nevel opdagen, tussen de tanden van de drietand van Maserati is dan weer duidelijk te zien dat het ons baasje is met zijn kodakse !
Het baasje is terug van de oldtimer rally van het Circuit des Remparts van Angoulême. Honderdveertien fotos heeft m daar geschoten.
Het was nog mooi weer geworden ook, deze morgen liet het nochtans niet voorzien dat de zon van de partij zou zijn. Donkere wolken hebben zich laten opzij blazen door een zacht windje die dan plaats maakte voor toch wel een aangenaam zonnetje.
Ons baasje was naar La Rochefoucault getrokken, het is een stadje ten noordoosten van Angoulême en het stadje wordt gedomineerd door een prachtig kasteel, eigendom van de familie La Rochefoucauld. Zij zijn leveranciers van prinsen, koningen en zelfs pausen !
Een uitstekend kader dus om daar het nec plus ultra van oldtimers te showen op de binnenplaats van het kasteel . Je kon er haast over de koppen lopen, zoveel belangstelling was er . Het baasje vertelt er ook bij dat het evenement duidelijk elk jaar aan kwaliteit en kwantiteit wint. Er waren pronkstukken van Bentley, Austin Healy, Aston Martin, een erg leuk Renaultje Quatre Cheveaux met bagage en visgerei op de porte bagage op het dak.
Het pronkstuk van de deelnemers was een Voisin een Frans verdwenen merk dat gekenmerkt wordt door een symbool op de radiatordop van wel 20 cm hoog. De auto was wat men noemt in nieuwstaat, wat wil zeggen dat m beter afgewerkt en in een staat is die even goed of beter is dan toen hij de fabriek verliet, zon 75-80 jaar geleden !
Veel eigenaars van de autos waren ook uitgedost in kleding die mode was in de tijd van het bouwjaar van hun auto.
Het was best een gezellig autofeest daarboven aan het kasteel vertelt onze autokenner
Het is een traditie in de Charente, het derde weekend van september is gereserveerd voorhet circuit des remparts in Angoulême. Ookle jour de patrimoine ofte open monumentendag,valt op dezelfde dag, maar dat is een nationaal evenement dat telt dus niet hier in het departement.
Vandaag gaat de rally voor old timers door. Dit jaar is het parcours hoofdzakelijk ten oosten van Angoulême gelegen. Ons baasje trekt gewoonlijk naar het parcours dat je kan vinden op de site de organisatie. Ook Franca van http://portersonthemove.blogspot.com/ heeft het parcours aan t baasje doorgemaild. Zij heeft deelnemers aan de rally in haar chambre dhotes en zit dus op de eerste rij dit weekend.
Op zondag krijgen we op het straten circuit van Angoulême de races op de remparts, zijnde de klim van de benedenstad naar het oude stadsgedeelte boven op de heuvel. Er zitten een paar haarspeldbochten in juist voor de kathedraal en de deelnemers maken er een heuse show van maar vlammen toch goed door met hun Bugattis, Amilcars, en ander moois.
Straks gaat het baasje wel wat fotos plaatsen van de fraaiste onder de deelnemers en mooi zijn ze, daar twijfelt niemand aan !
Heros is deze avond voor de eerste maal mee geweest naar een Franse dierenarts, naar een vétérinair dus. Nu is die dierenarts , Joël , ook een Belg, weliswaar een Waal maar toch een landgenoot. Ook de andere dierenarts in Ruffec, Benoit Hans is een Belg en studiegenoot van Joël Lois.
Wij waren daar om de draadjes te laten verwijderen van de sterilisatie van Heros. De wonde was mooi genezen en Heros had goed van de wonde kunnen afblijven. Af en toe moesten de baasjes hem wel eens laten herinneren dat er op die plaats niet gelikt mocht worden maar uiteindelijk is alles best naar wens verlopen.
De trechter en de T-Shirts hebben niet veel dienst moeten doen, we zeggen het nogmaals, het is een flinke vent die Heros. Ook daarstraks bij Dr. Joël was hij buitengewoon meegaand en gewillig. Als een fiere kerel, stapte hij mee binnen in de praktijk. Tijdens het wachten is hij rustig aan t baasje zijn voeten komen liggen.
In de praktijk ruimte heeft hij zich gewillig op de tafel laten leggen. Hij was wel wat zenuwachtig toen Joël bezig was de draadjes los te prutsen maar toch is m netjes blijven liggen, als een flinke vent !
Op dit moment is alles achter de rug en ligt hij hier aan het baasje zijn voeten aan het vechten met zijn zus voor het bijttouw.
Goe bezig Herman, alleen spijtig dat de baasjes hun favoriete quiz hebben gemist door het familiebezoek. Spijtig dat het voorvalletje met de kotszakjes juist dan gebeurt wanneer we eens een aflevering missen dedju, dedju zegt het baasje.
Ondertussen heeft het baasje zo wat informatie opgezocht op het internet en daar komt dan het CD&V opperhoofd Marianneke (de Vlomse, niet de Franse) nog het slechts van al uit de verf wegens haar totaal gebrek aan humor. Maar dat wisten we al, dat zie je zo op t eerste zicht. Volgens ons baasje heeft die ook een zitje in het bestuur van de blauwe hand fabrikant van azijn en andere anti-lach producten !
Nu was ons baasje nog niet op de hoogte van al die heisa op TV ,en bijna in t parlement, als je de serieuze gazetten mag geloven. Maar is het dan de Goddelijke voorzienigheid geweest die ons baasje heeft aangezet tot het meenemen van enkele kakzakjes, welliswaar voor honden, gisteren in de stad Cognac.
Waarschijnlijk is een nog ergere stap in de hekel aan Pierke De Crem dat je er het vliegend sch*t van krijgt, en dan kan je enkel maar blij zijn dat je in Cognac geweest bent en je je voorzorgen hebt genomen.
Geachte Heer Van Molle, beste Herman nog van dat a.u.b. , er zijn er nog van dat soort die hetzelfde verdienen, en in het vervolg bezoek of geen bezoek we gaan proberen GEEN ENKELE AFLEVERING van de canvascrack meer te missen.
Beloofd op ons eerste communicantenzieltje !
Enkele commentaren
Herman Van Molle kotsmisselijk van Pieter De Crem (De standaard)
Pieter De Crem maakt Herman Van Molle "kotsmisselijk" (HLN)
De Crem-kotszakjes voor knutselaars (De standaard)
Het kotszakjes-incident van Canvascrack-presentator Herman Van Molle krijgt een vervolg op het internet.
Sinds gisteren zijn op de site www.beglium.be De Crem-kotszakjes te downloaden. Meer dan het blad printen, plooien, knippen en plakken hoef je niet te doen om een zelfgemaakt kotszakje te bekomen.
Gratis te verkrijgen bij de betere printer', meldt de maker. En: Ook verkrijgbaar met andere politici.'
Daarjuist, iets voor tien zijn onze gasten vertrokken richting huiswaarts. Onder de kerselaars is nu een open plek waar deze morgen nog een iglo tentjestond.
Tante Rita is weg en dat betekent voor ons haast een catastrofe, weg snoepjes om de paar minuten, weg och mijn arme hondjes, weg acht extra handen om te knuffelen ! Het zal terug wennen worden de volgende dagen alleen met de baasjes
We zijn uitermate verwend geweest deze week, we mochten mee op uitstap, samen met Tante Rita kwam er een volle zak van de Zoomart mee, en daarjuist bij het afscheid hebben we elk nog een gedroogde en gerookte varkensoor gekregen. Het kon niet op deze week.
Ook de overschotten s avonds van de tafel zal heel wat minder zijn, als zes volwassenen kip eten is er meer overschot dan van twee volwassenen, dat zal dus ook weer wennen worden.
Gisterenavond waren de meisjes een beetje bang omdat het baasje hen vertelde van het spook dat hier elke donderdagnacht rondwaart in de buurt. Ze vroegen dan ook of ik, Belle,niet mee mocht naar de tent om hen te verdedigen. Ik heb daar eens feestelijk voor bedankt en ze laten bibberen van de schrik in hun tent. Ze moeten maar niet zo goed gelovig zijn als t baasje iets vertelt, wij kennen hem al langer .
Onze goede vriend en Drentenliefhebber Louis Michielsen meld ons dit sympathieke initiatief bij hen in de wijk Zevendonk te Turnhout. Louis is mede inrichter van dit jogging en wandel initiatief.
Louis vroeg ons dit even in het zonnetje te zetten en kenbaar te maken. Uiteraard doen we dit met veel plezier !
De Noordloper in Zevendonk
Zevendonk voor Muco organiseert elke twee jaar een groot evenement in de Turnhoutse wijk Zevendonk. Sinds 2006 is onze jogging en het wandelparcours een onderdeel van het Antwerpse Noordloper-criterium. Dat is een open criterium voor recreanten, gevorderde lopers en aangesloten VAL-leden.
Dat criterium loopt elk jaar. Ook in 2009 organiseren we het in Zevendonk, samen met de sportdienst van de stad en TUAC-jogging. In de voormiddag starten de joggers en de wandelaars. 's Namiddags is er nog een jeugdloop en even later gaat de familieskatetocht van start.
We voorzien in de kleine zaal van Den Donk een cafetaria. Zin om even langs te lopen? Je bent welkom! Maar nog liever hebben we dat je gewoon deelneemt aan één van de activiteiten. Tot dan!
De Noordloper 2009: lopen en wandelen voor muco
Op zondag 20 september 2009 kan je in Zevendonk deelnemen aan het Noordloper-criterium: een bosloop van 7, 12 of 20 km. Vertrekken doe je aan Den Donk, Kapelweg 52, Zevendonk tussen 9 en 12 uur. De 20 en de 12 km lopen grotendeels door een prachtig stukje natuur. Om 13.30 uur start de jeugdloop met afstanden van 100, 400 en 800 meter.
je betaalt 4 euro als deelnemer voor de jogging
voor de jeugdloop betaal je 1 euro
we voorzien drankbevoorrading en douches.
De Noordloper 2009: ook skaten voor muco!
Op zondag 20 september binden we opnieuw de skates aan voor het goede doel. Skaten voor Muco is een organisatie van Zevendonk voor Muco, FiTT en de stad Turnhout waarvan de opbrengst gaat naar de MucoVereniging.
Om 14 uur gaan we van start met een leuke familieskatetocht van zon 8km waar alle kids kunnen aan meedoen.
Eén van de bekendste Cognachuizen is het merk Otard. De hoofdzetel van het merk is gevestigd in het voormalige kasteel van koning François 1°. Het is het mooist te bezoeken cognachuis.
De baasjes hadden in het begin van het verlof twee gratis inkom tikketen gewonnen op de avondmarkt van Ruffec en vandaag hebben zij samen met tante Rita en nonkel Luc de stad Cognac bezocht en dus ook Otard.
Onze baasjes kenden de rondleiding al wegens al meerdere malen meegemaakt maar voor de gasten was het de eerste maal en was dus alles nieuw
De baasjes hebben ook in de winkelstraat van Cognac een winkel gevonden met alles voor jacht en visvangst. Wat stond daar in de etalage ? Belletjes voor jachthonden, het baasje wou na het bezoek aan Otard terugkeren om drie verschillende belletjes voor ons te kopen maar de winkel was gesloten na het bezoek Volgende week rijden we terug voor die belletjes !
Op de terugweg zijn ze dan nog even binnengewipt bij Franca in Sigogne. We zijn even de nieuw ingerichte chambre d hôte gaan bekijken en waarlijk , Darren, Francas echtgenoot heeft voortreffelijk werk afgeleverd met de volledige chambre "l'arc en ciel", echt mooi zoals bijgaande foto toont: http://portersonthemove.blogspot.com/
Wij waren thuis bij de meisjes gebleven, die gingen koken voor de oudjes. Het is moussaka geworden en waarlijk, er bleef voor ons niks over ! Al een geluk dat er nog over was van gisteren !
De eerste keer met een condoom kan ik me nog goed herinneren. Ik was 16. Ik ben een doos gaan kopen in de apotheek. De (overigens zeer jonge en mooie) apothekeres kon onmiddellijk zien dat het voor mij de eerste keer was. Ze gaf mij een doos en vroeg mij of ik wist hoe ik dit moest gebruiken. Ik heb haar eerlijk gezegd : «In feite, neen. Het is voor mij de eerste keer.» Ze nam een condoom uit de verpakking en rolde het af op haar duim. Daarbij zei ze dat ik mij steeds moest vergewissen dat het goed bevestigd was. Ik was serieus aan 't blozen ! Zij heeft rondgekeken om te zien of er geen klant aanwezig was, en zei tegen mij : «Wacht eventjes». Waarna ze de deur op slot deed. Ze nam mij bij de hand en leidde mij naar de winkelkamer. Daar heeft zij haar blouse losgeknoopt en uitgetrokken. Daarna heeft zij haar BH verwijderd. «Wind ik je op ?» vroeg ze. Ik knikte. Toen zei ze dat het tijd was om het condoom aan te doen. Terwijl ik dat deed, heeft ze haar jurk en haar broekje uitgedaan en ging op de tafel liggen. «Kom op, zei ze, wij hebben niet veel tijd !» Dus ben ik snel op haar gekropen. Het was zo lekker, dat ik bijna onmiddellijk klaar kwam. Ze keek naar mij, een beetje teleurgesteld. «Ik hoop dat je condoom goed vast zat», zei ze. «Zeker», zei ik vol zelfvertrouwen. En ik liet haar mijn duim zien. Waarop zij bewusteloos viel en ik ben gaan lopen...
Gisteren zijn we met de ganse groep mee op uitstap mogen gaan. We trokken richting ile d Oleron waar we op het strand zouden gaan wandelen. Zouden want het was het hoogste water dat we konden verdenken en van het strand restte niets, totaal niets. Het water kwam In le Chateau d Oleron tot tegen de stenen van de Citadel.
De baasjes besloten dan maar tot op de citadel te gaan en t baasje heeft dan dat stipje in de verte , midden in het water aangeduid als Fort Boyard, waar de jacht op de schat destijds werd opgenomen door de Franse TV zender Antenne Deux(A2)
Nadien hebben we nog een wandeling door t stadje gemaakt en zijn de grote mensen iets gaan eten op het marktplein in open lucht. Wij mochten ook mee aan tafel liggen en we hebben ons daar volgens het baasje eens ferm misdragen. Naar alles wat bewoog hebben we met zn drieën ons grote klep eens opengetrokken. Tot het baasje het welletjes vond en de grootste klep van allen, Hera, eens bij haar nekvel heeft genomen. Daar waren wij, Belle en Heros toch wel efkes niet goed van. Dat was héééél lang geleden dat het baasje nog tot zulke wreedheden overging. Maar t was wel kalm achteraf.
Nadien zijn we nog doorgereden, eigenlijk al op de terugweg naar huis, naar Mornac sur Seudre, een klein dorpje vol met kunstenaars en het dorpje heeft het predikaat un des plus beaux villages de France en t is nog waar ook. Echt een gezellig stadje waar we onze baasje probeerden door te sleuren. Maar ook hier hadden we buiten de waard gerekend en t baasje heeft besloten, dat we in t vervolg telkens zij weggaan, wij mee MOETEN ! Kwestie van terug fatsoenlijke manieren te leren en niet proberen ons baasje zoals Ben Hur , die zijn achtspan bestuurde, door de straten te trekken !
Daar staan nog flink wat veranderingen aan te komen ons inziens .
'Peter, zeg me eens, wie van jullie is gisteren in mijn appelboom geklommen om appels te stelen ? '
Peter : 'Ik hoor u niet goed, meester, hier op de achterste bank.'
Onderwijzer : 'Dat zullen we wel eens zien. Kom eens hier, neem plaats op mijn stoel. Ik zal aan jouw lessenaar gaan zitten en dan mag jij me een vraag stellen.'
Ze wisselen van plaats en Peter doet wat hem opgedragen is.
Peter : 'Meester, wie heeft er gisternacht bij mijn mama geslapen terwijl mijn papa nachtdienst had ?'
Onderwijzer : 'Je hebt volkomen gelijk, Peter. Hier achteraan kun je echt niks verstaan.'
De laatste zonnebloemen zijn geoogst, het einde van de zomer is dus nakend. Gisterenavond zijn de machines met hun grote muil over het veld gereden, aan hun zijde een grote tractor met een nog grotere aanhangwagen om de zaden op te vangen. Bij de zonnebloemen draait het om de zaden, in tegenstelling met de maïs waar de volledige plant dient als veevoeder.
De zaden van de zonnebloemen vinden we kortelings in een vlootje als margarine tournesol of frituurolie. Dat zijn zowat de meest bekende toepassingen van zonnebloemolie.
Belle hebben we tot de orde moeten roepen omdat ze het grote veld wou oversteken richting van de machines. En laat nu juist dat de schrik van het baasje zijn, pikdorsers die op het veld bezig zijn en dan een haas die te voorschijn komt uit het veld. Op dat moment geeft het baasje geen cent meer voor het leven van een jachthond. Als die haas onder de machine doorgaat, gevolgd door de hond is even later een rode vlek in de aanhanger het enige wat nog rest van haas en hond.
Al een geluk dat Belle wat beter luistert en toch terugkeert als het baasje haar roept.
Het regent vandaag, deze morgen was het grijs en het voorspelde niet veel goeds voor de rest van de dag. Zeker niet nadat het baasje een krant meebracht en het weerbericht voor de regio inzag.
Op de markt in Lezay smoste het deze morgen, geen fotoweer dus maar wel goed inkopen gedaan. Bij de kaasverkopers heeft het baasje er de prontste verkoopster kaas verkoopster zijn inkopen gedaan. Nu was de Salers, de Brebis en de St.Nectair er wel de lekkerste van gans de markt zegt m met een knipoog. Dat m 26 of meer dan duzend ballen kwijt was mag het plezier niet temperen, zeker wanneer het vrouwtje heel overtuigend zegt maar kaas IS duur
Het weerbericht voorspelde voor iedereen wel iets goeds. Het zou regenen, er was kans op mooie opklaringen, en voor de onweerliefhebbers zat er nog een bliksemschicht in ook. Morgen zou het dan weer beter zijn met vooruitzicht op 24 ° C. Warm genoeg om een prettige uitstap naar Cognac te maken met bezoek aan een cognachuis. Dat zal dan het mooiste van alle zijn in het kasteel van François premier. Daar zijn de hostesses nog gekleed in kleding van tijdens de honderdjarige oorlog.
Als het echt goed weer wordt zit er ook een rit naar Ile d Oleron in, dat gaat dan weer gepaard met oesters snoepen voor de liefhebbers. Hij/zij die ze niet lusten of hun neus er voor ophalen is dan weer zeer geliefd bij het baasje die zich steeds bereidwillig als vrijwilliger presenteert als helper opmaker.
Als het richting Oleron gaat zijn wij ook van de partij, wij kennen dat nog van in de maand juni toen Hadise en de familie hun intrek hadden genomen op Ile de Ré. Toen zijn we ook met zn drieën gaan stoeien in wat de baasjes de oceaan noemen. Volgens het baasje kan je vandaar de overkant zien als je goede ogen hebt en dan zie je New York en Rio de Janeiro. Nu hebben wij goede ogen en wij zagen niks dan water en lucht. Hij zal wel weer overdreven hebben zeker
Dat is weeral een hele tijd geleden dat we met zn zessen rond de tafel zaten. Volle bak dus s morgens en s avonds.
Buiten eten is er niet meer bij met de huidige temperaturen s avonds, dus alle maaltijdengebeuren binnen. Al een geluk dat de honden beneden tussen de stoelen passen, hoewel ze aan tafel niets krijgen (?) (zeggen ze)
Straks gaan we een bezoekje brengen aan de wekelijkse markt van Lezay in de Deux Sèvres die één van de grootste wekelijkse markten van de streek is. Er is ook een afdeling met dieren aan, we hopen nu maar dat tante Rita niet met een geitje, een lammetje of een koppel ganzen terug komt van de markt.
We bekijken het wel als ze terugkomen want we mogen niet mee, te druk daar op de markt zegt het baasje. Daar kunnen ze alleen maar op je poten trappen
Deze namiddag is ons bezoek gearriveerd, Tante Rita en Nonkel Luc zijn aangekomen vanuit Turnhout voor enkele dagen verblijf in Ferret.
Zij hadden ook nichtje An en vriendin Kim bij die na hun vakantiewerk in het ziekenhuisnog enkele dagen verlof inlassen vooraleer hun hogere studies verpleegkunde eind van de maand gaan aanvangen.
Met de komst van tante Rita, in de omgangstaal ook wel eens de koekjestante genoemd, is voor mij het boontjesdieet enkele dagen opgeschort. t Baasje is van mening dat wij geen extra moeite moeten doen terwijl de koekjestante haar bijnaam alle eer aandoet.
We hebben al gesnoept van de wafels die tante bij had, t is godgeklaagd zegt ons baasje, die goei wafels van de bakkerij Willems (ex Verstraelen) zomaar als maaltijd aan ons uitdelen. Maar ons hoor je niet klagen hoor, van ons mogen ze gerust een maand blijven. Dat we daarna met zn drieën op dieet vliegen zijn zorgen voor morgen !
Ken je de mop van Jantje die van de Staatsschool naar de Katholieke nonnekesschool gaat omdat zijn ouders verhuisd zijn ?
Ik heb ze teruggevonden op het blog van Fons Nicolay http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/ en kan ze nog altijd appreciëren. Temeer omdat ik, Jan, steeds heb les gegeven aan de staatsschool en Simonne heeft steeds in t derde leerjaar bij de nonnekes vant Graf in Turnhout gestaan.
De mop gaat zo:
Jantje zit nu in de nonnekes school en de lerares , een nonneke, geeft uitermate gedreven biologie les.
Zij vertelt over een klein bruin beestje dat van de ene boom naar de andere wipt, nootjes eet en een grote pluimstaart heeft.
Dan vraagt ze aan de kindjes in de klas of iemand kan zeggen over welk diertje het hier gaat.
Zij krijgt geen antwoord van de stadskindjes .
Tot Jantje zijn vingertje opsteekt en van het nonnetje mag antwoorden.
Vroeger in mijn vorige school, de staatsschool, zou dat een eekhoorntje geweest zijn, maar hier op de nonnekesschool zal het wel weer zoals gewoonlijk het kindeke Jezus zijn
Typisch voor het begin van het jachtseizoen is dit oude bord reserve de chasse wat aanduid dat dit een jachtgebied is van één bepaald iemand.
Gisteren begon het jachtseizoen in mineur. Toch tegenover enkele jaren terug toen het hier net oorlog leek om acht uur s morgens. Toen begon het jachtseizoen met een salvo geweerschoten dat in lawaai kon wedijveren met de kanonschoten bij een geboorte of overlijden van een prins of koning.
Drie armzalige schoten hebben we gehoord gedurende de ganse morgen. Toen t baasje naar de bakker reed is m welgeteld twee jagers en twee honden tegengekomen. Die ene hond sjokte dan nog achter zijn baas aan alsof hij al vijf jaar op pensioen was !
Neen het was geen begin van het jachtseizoen zoals ons baasje het ons vertelde. We zaten wel veilig achter de afsluiting af te wachten op wat komen zou. Maar als we bleven zitten wachten op actie, dan zaten we er nog
Er waren niet zoveel deelnemers als vorig jaar toen onze baasjes er niet konden bij zijn wegens verplichtingen in België.
Een 25-tal deelnemers half verdeeld onder de Engelsen en Fransen en daar liepen of zaten dan nog twee Belgen tussen.
Om te snoepen waren er de Vlaamse carbonaden van t vrouwtje en veel quiches, pizzas, currys en lekkernijen waar t baasje tot proppensvol van geproefd heeft maar er dan de naam niet meer van kan herrinneren.
Bij de desserten was er tiramissu, regionale kaastaart, cakes gemarmerd en niet, rijstpap met bruine suiker en nog van die lekkere dingen die ons baasje er niet meer bij inkreeg.
Achteraf hebben de mannen nog een klein concourke petanque georganiseerd waarbij het baasje (naar t schijnt) heeft gewonnen samen met Jeff, met zo een naam uiteraard een Engelsman.
De baasjes hebben zich prima geamuseerd en zeggen dat de afwezigen ongelijk hadden. Volgend jaar krijgen ze een herkansing, dan is het repas Multiculturel aan zijn vijfde uitgave !
Deze middag te 12 uur, worden de baasjes verwacht in de zaal naast het gemeentehuis van La Magdeleine voor het jaarlijkse repas multiculturel . Was da veuriet ? horen we jullie al zeggen.
Wel t is heel simpel een gezamenlijke maaltijd met alle inwoners van de gemeente die willen meedoen en die allen een streekgerecht uit hun geboortestreek meebrengen om samen van de specialiteiten te snoepen.
Ons baasje heeft het hier vier jaar geleden geïntroduceerd om alle nationaliteiten samen te brengen en elkaar bij pot en pint beter te leren kennen. Het baasje heeft er geen marque deposeé op want hij heeft het idee opgedaan in de school van het H.Graf waar het vrouwtje destijds haar kost verdiende in het derde leerjaar. Daar werd ook zon feest gegeven met Moldaviërs, Roemenen, Libiërs, Iraniërs, gewone Russen en speciale Russen, maar ook mensen van Turnhout, Vosselaar, Beerse en Oud-Turnhout. Een kleine internationale samenkomst dus.
Morgen gaan we hier in La Magdeleine een kopie daarvan meemaken. t Vrouwtje heeft Carbonades à la Flamande bereid, op dit moment een tophit in Frankrijk door het succes van de komische film bienvenu chez les Chtis van de regisseur Danny Boon.
In deze typisch Franse komische film leert een vanuit de midi overgeplaatste postoverstede Nord en de Pas de Calais kennen. Uiteraard leert m dus ook stoofvlees op zn Vloms kennen. Door het succes van de film is in zijnkielzog ook het stoofvlees met frietjes razend populair geworden.
Het vrouwtje gaat met haar Vloms stoofvlees met Duvel een gegarandeerd succes tegemoet !
Morgenvroeg, zondag12.09.09 is niet de beste dag van het jaar als je haas bent in de Charente of in Frankrijk in t algemeen. Het is de opening van het jachtseizoen hier te lande, of te velde is misschien beter uitgedrukt.
Met duizenden zijn ze, de jagers die al maanden hun geweren aan het reinigen en nakijken zijn. In de warenhuizen zijn de standjes met cartouches propvol, in afwachting dat de heren en dames jagers hun voorraad terug komen aanvullen.
Je kan er je horloge of uurwerk op juist zetten, tot op de seconde zelfs, morgenvroeg te acht uur breekt hier de hel los. Van alle kanten hoor je gelijktijdig de geweren knallen om de opening van het seizoen aan te kondigen. Onze buurman Maurice, de eigenaar van de grange en face heeft de afgelopen week de bordjes al gaan plaatsen met opschrift reserve de chasse of in t Vloms ga op een ander schieten, hier is t van mij.
Of er volgende week veel wild zal komen op de Charentaise tafels is nog maar de vraag. Veel wild is er niet meer, en dat weinige moet dan nog gedeeld worden door een massa jagers. De verhalen zullen echter wel dezelfde zijn als de voorgaand jaren, sangliers comme des elephants en zo verder. Blijkt dat jagers en vissers toch hetzelfde bloed door hun aders hebben vloeien
Morgen vroeg ga je ons horen hier in de tuin, t baasje gaat vroeger opstaan zegt m en dan kunnen we meehuilen met de andere jachthonden, met hen die wel degelijk mee moeten om te werken voor hun baasje
Tien maanden geleden zaten onze baasjes, stijf van de zenuwen, op hun knieën rond de werpkist. Klaar om mij assistentie te verlenen bij de geboorte van mijn puppies.
Ze hebben zich onterecht zorgen gemaakt, alles is toen verlopen comme il faut, en ik heb het er fantastisch van afgebracht toen zegt iedereen.
Ook nu 10 maanden later is het nog altijd een situatie die je enkel maar dromen kan. Zes gezonde pups die nog steeds groeien als kool en die we nog regelmatig weerzien.
De twee die bij mij zijn mogen blijven, Hera en Heros, plezieren mij en de baasjes nog dagelijks 24 op 24 uur
Een man staat aan de kassa in het warenhuis aan te schuiven waar hij een nette jonge dame meent te herkennen maar niet meer weet van waar hij haar kent.
Hij spreekt haar aan en vraagt waarvan hij haar kent
Ben jij niet de vader van één van mijn kinderen? antwoord zij de man
De man schrikt zich rot en gedenkt die ene maal dat hij zijn vrouw ontrouw is geweest.
Ben jij die strip-teaseuse die ik ooit op de biljart genomen heb in café bij hete Jeanne?
Al mijn kameraden stonden erbij toen ik zo zat als een tempelier met jouw aan t rampetampen was? Toen was jou vriend met een slappe natte selder op mijn rug aan het slaan en een komkommer in mijn achterste aan het duwen
De nette jonge dame kijkt de man onwaarschijnlijk verbaasd aan en zegt,
neen mijnheer, ik ben de lerares Engels van uw zoon
Nu al het afgevallen fruit opgeraapt en verwerkt is in de grote ton, gaat het baasje het gazon eens onder handen nemen vertelt hij ons. Hij bedoelt waarschijnlijk het onkruid kortwieken en dat ellendige kleefkruid uittrekken.
Ook die zaadbolletjes hangen constant in onze flaporen. Het is zo erg dat het baasje terug een asbak aan het gebruiken is, en dat een jaar nadat m gestopt is met roken ! Die asbak moet dan dienen om die zaadbolletjes in te werpen als we weer eens met volle oren willen gestreeld worden en bij 't baasje komen "flodderen".
Gisteren heeft het vrouwtje, gewapend met een heuse riek, de eerste preien geoogst. Dat gaf twee uren later verukelukeluke preisoep. Wij drieën zijn echte soepboeren zegt het hoofdbestuur. Ze hebben gelijk, t moest maar zo lekker niet zijn. Er is maar één nadeel aan soep, ze mag niet te warm zijn, niet op de temperatuur zoals de baasjes ze eten, want dan blijft ze staan tot ze op onze temperatuur is en dat duurt ons gewoonlijk te lang
Straks toch maar het baasje helpen in de tuin, het is tenslotte het meest voor ons dat hij het doet. Eens zien hoe lang het deze maal duurt voor we onder ons poten krijgen omdat we weer te goed helpen !
Daar heb ik vandaag voor gezorgd zegt ons baasje. En blijkbaar is m er niet goed van omdat hij het na drie uren nog niet vergeten is.
Het is deze namiddag gebeurt tijdens onze wandeling. Hera en Heros hadden nog maar eens een vers bewoond muizenhol ontdekt. Niks ongewoons, de randen rond de velden krioelen van de muizenholletjes.
Ikzelf was al verder door gelopen en had meer oog voor de laatste zwaluwen die hier nog rondhangen, de meeste zijn blijkbaar al vertrokken, en had even de pups uit het oog verloren. Toen bleek dat ze ver achter gebleven waren heeft ons baasje mij terug geroepen enn me een trainingskoekje laten zien.
Nu dacht die toch wel dat ik naar hem , met zijn trainingskoekje, kwam aangelopen zeker ?
Ik ben hem straal voorbijgelopen naar Hera en Heros toe. Daar was de actie ! Niet bij de baas met zijn minuscuul trainingskoekje.
En daar is m nu ontgoocheld over maar wij denken dat het meer is omdat het vrouwtje hem uitgelachen heeft omdat m daar zo stom stond met zijn koekje en ik hem het nakijken gaf .
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik volgende keer dat koekje wel mee door neem hoor, al is t maar in de vlucht ! Das veel diplomatischer naar t schijnt
t Baasje zal uit zijn pijp kunnen komen de eerstvolgende dagen denken wij als we door de tuin lopen. De appelboom, de late, heeft een flink deel van zijn opbrengst laten vallen, dat dient dan ook al verwerkt te worden.
Ook de tomaten planten hebben vruchten die niet zouden misstaan op een kruispunt om als rood licht te fungeren.
Verder is het onkruid al flink opgeschoten, het gras van het gazon is niet geroeid wegens de droogte, en daarom valt het onkruid beter op.
Dat gras heeft ook al een hele tijd geleden zijn fris groene kleur verloren door de ongenadige zon. Het enige wat nog groen is noemt onkruid !
Nog eventjes voor proviand zorgen in de Super U zegt t vrouwtje en dan zullen we er ens invliegen.
Het liep als een trein vandaag, het liep zelfs als een bijna TGV. We vertrokken deze middag omdat we zoals we deze morgen zegden dat Heros nog naar de dierenkliniek moest voor controle van de operatie wonden.
Nadat de postbode was langsgekomen diende het baasje nog maar eens naar Beerse te rijden. Nu om nog een betaling uit te voeren die niet mocht blijven liggen tot eind maand.
Om half één reden we dus de afrit af, en nog wel in de goede richting, de richting die de GPS madam aangaf. Nu niet dat ons baasje naar die madam luistert, zij mag van t baasje alleentut tut zeggen we op 200 meter van een flitspaal komen, voor de rest zegt het baasje, moet ze zwijgen in alle talen.
In Parijs gaven de borden boven de Périférique aan dat er een ongeval gebeurt was op de snelweg A6b, dat is de snelweg vanaf de Porte dItalie richting Bordeaux, 35 minuten wachttijd in de file
Dan zegt ons baasje foert, we gaan eens kijken aan de Porte d Orleans, dat is maar een anderhalve kilometer verder en de snelweg A6a gaat in dezelfde richting en loopt naast de A6b. Je mag daar 110 km/h rijden en dat heeft het baasje dab ook gedaan . Op de snelweg naast ons stonden ze ondertussen 35 minuten aan te schuiven. chance gehad zegt het baasje, voor t zelfde geld staan ze op ons vak te gapen naar het ongeval
Te kwart na acht zijn we dan de koer opgedraaid in Ferret. Thuis zegt het baasje, we zullen de aanhanger eens lossen terwijl het vrouwtje iets te bikken maakt, nadien zorgt het baasje voor onze x-aantal gangen menu.
Saluukes en tot straks, placht t baasje al eens te zeggen als m weggaat. Zo ook vandaag want we zijn vandaag weer en route richting Frankrijk.
Het hoofdbestuur heeft plannen om een drietal weken ginds te blijven en zo stillekesaan de winter te gaan voorbereiden.
Ondertussen moeten we nog een viertal dagen wachten voor de familie op bezoek komt, daar kijken we toch echt wel naar uit, zeker nu we van ons baasje weten dat haast gans het assortiment van hondensnoepen van de Zoomart met tante Rita meekomt . Het baasje zegt dat die ons rot bederft en daar heeft hij een probleem mee zegt m. Wij in elk geval niet !
Ondertussen heeft het baasje de aanhanger geladen en zijn we haast klaar om te vertrekken, enkel nog een bezoekje aan de dierenkliniek met Heros voor wondcontrole en we kunnen weg.
Deze voormiddag mocht ik mee met het baasje, ik alleen, Hera en Heros moesten bij t vrouwtje thuis blijven. In het begin zag ik het niet goed zitten. Heros is maandagmorgen ook alleen mogen meegaan en die is pas in de namiddag terug gekomen, half suf van een spuit en twee snees in zijn buik.
Maar het ging niet richting Beerse, we gingen de autostrade op en reden toch wel een uur en een kwartier lang, niet naar de dierenkliniek deze keer, oef
Toen we na een lange (?) rit stopten hoorde ik, dadelijk twee honden blaffen. Eén daarvan kwam me wel héél bekend voor. We waren bij ons Hadise en Sammy in Budingen. Was me dat een verrassing. Het was toch weeral twee weken geleden, op de clubmatch, dat we elkaar nog zagen .
Onze baasjes hadden het druk met fotos van het fotoapparaat van Jean-Pierre op ons baasje zijn laptop te zetten. Dan kan hij het fotoalbum aanmaken op het seniorennet.
Er zijn van verschillende portrettentrekkers fotos die in het album moeten komen en J.P. had dan wel twee CDs met fotos geleverd maar ons baasje kon ze niet meer verwerken omdat ze waren aangemaakt met een Apple computer.
Nu kan m verder en als het van de week eens een regenachtige dag is dan kunnen jullie de dag later de clubmatch nog eens beleven via het fotoalbum op het seniorennet.
Terwijl onze baasjes bezig waren heb ik met Hadise en Sammy gespeeld en ook gezwommen samen met Hadise in de vijver, dat is nog eens wat anders dan in de Charente, hier zwommen de Kois tussen onze poten door. Was dat nog eens een speciale sensatie .
En leraar wil op een meisjes school beginnen werken. De eerste contacten met de directie waren uitstekend, alles in orde met diplomas en papieren.
Totdaar alles in orde, er mankeert alleen iets fysisch aan de man. Hij heeft een zenuwtrek op één oog.
De directeur is van mening dat zoiets toch een probleem kan vormen voor een volle klas met meisjes met een constant knipogende leraar
De directeur heeft daar toch een klein probleem mee en maakt de man er dan ook attent op.
Och zegt deze, dat is zo verholpen, als ik een aspirientje neem is dat weg. De directeur vraagt om eens te laten zien of dat inderdaad werkt.
De leraar neemt gaat in zijn broekzak en haalt er eerst een handvol condooms uit welke hij op het bureau van de directeur legt. Uiteindelijk kan hij een aspirientje vinden tussen al die condooms.
Hij neemt een pilletje en plots verdwijnt ook de tic nerveux. De directeur is overtuigd maar heeft toch wel zo een raar gedachte over de condooms. Het is niet gepast dat een nieuwe leraar op een meisjesschool met zijn broekzakken vol condooms rondloopt.
De directeur vraagt daarvoor een verklaring.
Ja zegt de man, heb jij al eens bij de apotheker een aspirientje gevraagd als je constant knipoogt?
Druk voor t baasje, kalm voor ons. Morgen trekken we terug voor een drietal weken richting Frankrijk. Er zijn nog werken in de tuin en aan de bomen. De boontjes zullen wel kunnen geplukt worden, de tomaten zullen al wel verder gerijpt zijn en de zomerprei mag ook worden geoogst.
We krijgen dan nog bezoek van tante Rita, de koekjestante en nonkel Luc. Het baasje vertelt dat hij gisteren nog bij tante Rita is geweest en daar een bomvolle tas heeft zien staan met het goed gekende opschrift Zoomart. Das duidelijk voor ons want bij hen in de familie zijn geen honden of poezen
Ook nichtje An komt met hen mee en nog een vriendin die nog naar onze pupjes is komen kijken toen we nog met zn allen waren.
Het baasje is vroeg opgestaan omdat hij nog met de auto nar de garage moet voor een prulletje dat vrijdag niet kon ingesteld worden en dan boodschappen doen en naar de bank. En dan, als al zijn belangrijke zaken (?) zijn afgehandeld gaat hij ons Hadise nog opzoeken omdat Jean-Pierre nog fotos heeft van de clubmatch die ons baasje kan gebruiken voor het fotoalbum op het seniorennet. J.P. heeft al wel twee CDs bezorgd maar JP werkt met het beste van het beste op gebied van computers, iets met appelen of peren, dat hebben we niet zo goed verstaan maar ons baasje kan er niet mee overweg op zijn PC, dus vlamt m nog maar eens naar Budingen met de laptop om daar Jean-PierresSony kodak leeg te gaan maken !
En dan de aanhangwagen nog laden en donderdagmorgen weg wezen, maar dan zullen we eerst nog met Heros langs dr. Nelly geweest zijn om zijn snee te laten controleren.
Onze Heros broeit alle eieren uit die er onder gelegd worden op dit moment, en dat zijn er nogal wat ! Zo kreeg hij gisteren een nieuw kussen voor in zijn bench, een met teflon doek om niet meer stuk te krijgen, ons baasje zegt dat het een half gepensioneerden salaris heeft gekost, maar we kennen hem, overdrijven is zowat zijn tweede natuur als het hem uitkomt.
Heros heeft vannacht mee boven mogen slapen, iets wat niemand van ons ooit mocht, zelfs Bas niet. Het argument van t baasje was ik ga hem drie dagen en nachten in t oog houden dat m niet aan de wonde likt.
Heros dus mee naar boven om te slapen op zijn nieuw kussen (?) Twee minuten heeft m daar opgelegen en toen lag m gerekt en gestrekt naast het baasje. Het vrouwtje wist waarschijnlijk van het komende scenario af en was al maar naar de logeerkamer getrokken. Ocharme die Heros (?) zo gaat dat dan !
Nu heeft hij, superbrave hond en goed karakter dat hij is, zich heel goed en rustig gedragen. Een keer of twee heeft het baasje moeten ingrijpen omdat hij aan het poetsen was maar voor de rest heeft het baasje hem niet gehoord. Je zou wel gek zijn als je zon kans krijgt en dan nog van uw oren gaan maken. Zo gek is zelfs onze Heros niet.
Vandaag in de loop van dag was er aan Heros niet veel meer aan te merken. Alles verliep zoals anders en het T-Shirt is alleen nog maar verder in de vernieling geraakt. Nu moet het baasje mij telkens tot de orde roepen omdat ik nog steeds mijn pups proper probeer te houden en ik ook aan de wonde van Heros durf te likken en dat mag niet van de baasjes !
Een vrouw van ongeveer 75 jaar rijdt met haar splinternieuwe Ferrari op de E40 tegen ongeveer 35 km/u. Een GTI van de Rijkswacht merkt dit op en zet de moeizame achtervolging in. De Ferrari wordt tegengehouden en een flik stapt uit, benadert de wagen en vraagt om de venster naar beneden te doen.
De flik, die ziet dat het een bejaarde dame is vraagt: 'Madam, u rijdt hier op een autostrade en de minimumsnelheid is hier 70 km/u...'
Madam: 'Ahzo, jamaja, ik zie hier een plakkaat met 'E40' op dus dacht ik dat ik hier maar 40 mocht...' Flik: 'Nenieje madammeken, ge moet hier minimum 70 rijden.' Naast de oude dame zit een oud ventje die rilt als een pasgeboren veulentje... De flik die blijkbaar geamuseerd is door de situatie, zegt: 'Wat is er meneer, gaat het wa te rap voor u?'
Oude man: 'Wilde zwijgen, we komen juist van den E314!!'
Gisterenavond, even voor slapengaan is de roedel nog eens in de tuin geweest om hun plas voor de nacht te gaan maken. Het bescherm VAB T-Shirt had ons baasje naar voor geschoven om niet nat geplast te worden. Bij het binnenkomen was Heros zijn kleding kwijt, stond m terug in zijne blote en stond Hera met het T-Shirt in haar bek.
Het T-shirt zag er toen al uit alsof het al de oorlogen ter wereld had meegemaakt sinds WO II en het T-Shirt van Rambo zag er daar in vergelijking nog uit als een zondagkostuum.
Dat laat het baasje toe van zo zijn twijfels te hebben over al dat dure speelgoed aan ballen, nep-eenden en kiekens dat meestal wel de avond haalt maar dan ook maar één avond de volgende dag is het dan gewoonlijk al onderweg richting verbrandingsoven !
Een rotversleten T-Shirt, PET flessen, afgevallen fruit, een lege emmer,(soms een volle) een borstel,(type straatkeerder) zulke zaken zijn speelgoed voor een Drent. Hoewel, we hebben het Bas en Belle nooit in die mate weten doen zoals dat jonge grut dat hier nu zijn gangen gaat.
Deze morgen hadden wij met Heros een afspraakin dierenkliniek t binnenhof voor een knipje op een cruciale plaats. We hebben er maanden over gedaan voor we een afspraak maakten met Dr.Nelly en Dr. Bart. Destijds met Bas en Belle hebben we ook zo lang gewacht om bij Bas eencastratie te laten uitvoeren.
Bij Heros hebben we gekozen voor een sterilisatie door het doorknippen van de zaadleider. Kwestie van de hormonenhuishouding niet te verstoren en zo zwaarlijvigheid, verandering in de vacht e.d. te voorkomen.
Belle en Hera kunnen nu met een gerust hart loops worden zonder dat er ongelukken gebeuren waar hun zoon en broer voor verantwoordelijk is. Het alternatief was Heros twemaal drie weken per jaar in een hok zetten of hem uitbesteden wat ook geen optie is wanneer we in Frankrijk zijn. Daarom , met lichte tegenzin, deze oplossing na rijp beraad !
Om tien uur zijn we met Heros naar Beerse gereden en t baasje is bij Heros gebleven tot de verdoving was toegediend. Iets na drie zijn we hem dan klaarwkker (?) terug gaan ophalen. Hij heeft bij de dierenkliniek zon doorzichtige trechter aangekregen waardoor t leek dat het baasje net het onkruid aan het sproeien was toen Heros met zijn kop naar de grond liep.
Thuis gekomen bleek die trechter een fantastische aantrekkingskracht te hebben op Belle en Hera.Zo sterk dat we hebben geopteerd voor een oude T-shirt Van t baasje uit zijn VAB Europech tijd. Hij loopt nu met Europech simply the best op zijn rug. Morgen even naar Wim Vos bellen om t vragen wat zoiets opbrengt. Heros moet er toch zon 10 dagen mee rondlopen, da s toch een ruime vergoeding waard is het niet?
Zoals U weet is de Mexicaanse griep makkelijk overdraagbaar via b.v deurklinken, toetsenborden, waterkraan, winkelwagentjes enz... . Uit recentelijk onderzoek blijkt dat de bacterie ook erg gemakkelijk overdraagbaar is door het gebruik van muntstukken en bankbiljetten. De bacterie hecht zich erg goed aan de biljetten en de muntstukken welke dagelijks door vele handen gaan, hetgeen een verhoogd risico op besmetting met zich meebrengt. Teneinde de Mexicaanse Griep buiten de deur te houden, kunt u uw gebruikte muntstukken en bankbiljetten vanaf heden gratis bij mij inleveren. Ik zal dan zorgen dat de bacterie geen kans krijgt verdere besmetting te veroorzaken. U kunt de muntstukken en bankbiljetten bij mij afgeven of in de brievenbus deponeren.
Deze zal elke dag leeggemaakt en gereinigd worden om besmetting tegen te gaan.
Het gaat hier om zoon en moeder, als Heros het niet goed weet of ergens niet zeker van is dan zoekt m het hoogste punt op. Dat kan alles zijn, de picknicktafel in Frankrijk, de aanhangwagen, de tuintafel in Vosselaar. In dit geval bleek er een motorrijder op straat te zijn voorbij gekomen, uiteraard met de gashandel ver open
Dat wil hij uit veiligheidsoverweging graag van hoog bekijken, hoog en droog denk hij bij zichzelf.
De andere foto van moeder Belle je kan er elke dag zo een nemen als je haar loslaat in het bos. Achter de jonge konijntjes aanzitten brengt je hier ! De andere zijde van de afsluiting van de fabriek van Janssen Pharmaceutica. Het is de derde of vierde maal deze week dat de baas de draad moet oplichten om haar weer aan de goede kant te krijgen.
Binnenkort laat het baasje haar inschrijven op de werknemerslijst, bij de afdeling bewaking kunnen ze zo iemand wel gebruiken om te zien dat er geen te grote konijneninfiltratie in de fabriek komt. Opletten, het moesten zo eens zelfmoordkonijnen zijn die aanslagen plannen op de Motilium en Immodium Een konijnenkenner als Belle moet toch een geapprecieerde werkkracht zijn in zon belangrijke omgeving !
De familie laat een groot hart van bloemen maken, waar de kist moet doorglijden op het einde van de plechtigheid in de kerk.
Tijdens de dienst nemen de aanwezigen in stilte afscheid van hun geliefde chirurg. Het bloemenhart opent zich, de kist glijdt langzaam erdoor, waarna het bloemenhart zich sereen sluit. Op dat moment begint één der aanwezigen luidop te lachen... Geïrriteerd vraagt de priester: 'Waarom lacht u eigenlijk?' Man: 'Ik denk nu al aan mijn eigen begrafenis...'
Priester: 'Hoezo?' Man: 'Euh...ik ben gynaecoloog!'
Als dat ook zo gaat wanneer we zelf jarig zijn dan mag die verjaardag snel komen wat ons betreft. Cadeautjes voor de baas die eigenlijk meer voor ons bestemd zijn en snoepjes van hen die ons baasje komen verjaardag wensen, tel daar ook nog eens wat overschotjes van tafel bij en je hebt een cocktail om U tegen te zeggen.
Een boek, Denken als een hond voor de baas waar wij de vruchten van gaan plukken als m het gelezen heeft, een bon voor de Zoomart om een nieuwe leiband te gaan kopen die ons Hera heeft stukgebeten vorige week met de clubmatch, en een prachtige special paint foto op doek van onze Bas zaliger. Gebrusht door nichtje Joke, dochter van ozze Dré.
Een cadeautje dat niet direct voor ons geschikt maar waar we ook weer wel voordeel aan gaan hebben de baasjes gaan nog eens mogen gaan eten in Herentals in het Ganzennest . Ook niet slecht, om redenen die hier al eens vernoemd geweest zijn !
Tante Rita was er ook, en dat wil telkens zeggen dat er te snoepen valt, ze heeft hier niet voor niets de bijnaam de koekjestante en ze heeft haar reputatie weer alle eer aangedaan.
Ozze Dré heeft ons dan weer verwend aan tafel,we lopen dan wel geen storm voor een mosselsouper zoals het baasje serveerde, maar t vrouwtje had ook gedacht aan de niet mosseleters en daar een andere Vlaamse specialiteit voor klaargemaakt, zo was er ook zoals in de film bienvenue chez les Chtis carbonades à la Flamande ofte stoofvlees met frietjes. Daar zijn we dan wel weer zot van, en ozze Dré die weet dat maar al te goed. Wat en hoeveel hij onder tafel heeft doorgeschoven naar ons zal ons baasje wel nooit te weten komen maar t baasje heeft al wel gezien, in wat overbleef in de kastrol,dat die twee die geen mosselen aten,gegeten hebben voor vier !
We hebben ons goeg geamuseerd met baasjes verjaardag en we hopen van de aanwezigen hetzelfde
Nog drie keer en ik zing dit een gans jaar door vertelt ons baasje ons. Blijkt dat zon oude mensen ook nog verjaren, en daar schrikken we nu toch wel een beetje van. Als wij Drenten zo oud worden (kan dat ?) dan houden wij het heel stillekes, zeker weten !
Belle & co
When I get older losing my hair, Many years from now, Will you still be sending me a valentine Birthday greetings bottle of wine?
If I'd been out till quarter to three Would you lock the door, Will you still need me, will you still feed me, When I'm sixty-four?
oo oo oo oo oo oo oo oooo You'll be older too, (ah ah ah ah ah) And if you say the word, I could stay with you.
I could be handy mending a fuse When your lights have gone. You can knit a sweater by the fireside Sunday mornings go for a ride.
Doing the garden, digging the weeds, Who could ask for more? Will you still need me, will you still feed me, When I'm sixty-four?
Every summer we can rent a cottage In the Isle of Wight, if it's not too dear We shall scrimp and save Grandchildren on your knee Vera, Chuck, and Dave
Send me a postcard, drop me a line, Stating point of view. Indicate precisely what you mean to say Yours sincerely, Wasting Away.
Give me your answer, fill in a form Mine for evermore Will you still need me, will you still feed me, When I'm sixty-four?
Het bleef gisteren maar regenen, geen weer om een hond door te jagen en zeker geen baasjes, sinds maanden niet meer gebeurt . Een dag zonder lange wandeling, dat doe je ons niet aan hé baas.
Toch wel zegt de baas, en als alternatief mogen jullie de tuin verder verbouwen, en telkens als je binnenkomt poten vegen en laten afdrogen !
Dat er dan ook geen huis mee te houden is zo voorspelbaar als na regen komt zonneschijn. Zonneschijn is het vandaag nog niet maar op een motregen buitje na is het droog, dadelijk dus tijd om toch een stapje in de wereld (bos) te zetten.
Hopelijk heeft ons baasje weer last van Alzheimer-light en vergeet hij de dagelijkse training weer. Dan kunnen we weer ravotten als nooit tevoren met al die energie die we gisteren hebben opgespaard.
In Hondentips magazine heeft het baasje een interessante site gevonden voor dieren die al hun speelgoedjes in de vernieling helpen. Het is dan wel bedoeld voor grote en dierentuindieren maar Drenteneigenaars kunnen er misschien toch ook hun gading vinden, toch moet je hier maar eens kijken: http://boomerball.com/shop/search.cgi
Wel niet echt duur maar wel niet zon winkel waar je eens even langs rijdt om te gaan shoppen voor de hondjes, het is namelijk te bestellen in de staat Illinois in de USA waarschijnlijk zijn de verzendingskosten duurder dan de koopwaar !
Komt een oudere man in de apotheek en vraagt: Hebt u tabletten om een vals gebit te reinigen? Natuurlijk. Hebt u krukken? Jazeker. Hebt u batterijen voor hoorapparaten? Zeker, meneer. Verkoopt u luiers voor mensen met incontinentie? Die hebben we ook, meneer. En viagra? Geen probleem. O.K., dan wil ik hier wel mijn huwelijkslijst leggen.
Deze namiddag is ons baasje een nestje puppies gaan bezoeken te Balen bij de familie Dessers.
Negen pupjes zijn daar geboren uit de combinatie van de reu Maarten-Meike van Groevenbeek en Fenna, het teefje van de familie. En dat koppeltje heeft het beste van zichzelf gegeven gezien de pupjes die ze samen kregen. Daarbij krijgen ze nog eens de uitstekende zorg van moeder Fenna en de ganse familie. De pups groeien op in de living van de familie en hebben uitzicht over een mooie grote tuin waar ze binnen enkele dagen hun eerste stappen in de grote wereld mogen zetten.
Er zijn 5 teefjes en 4 reutjes op 11 augustus geboren en de pups hebben alle een mooi gewicht dat dagelijks wordt gecontroleerd. Dat ze vinnig zijn bewijst de uitbraakpoging waar we getuige van waren van Ivanhoe ! Amper drie weken oud en al hangend aan de rand van de werpkist, Morgen is die alleen op stap, wees maar zeker !
Nu is Maarten de winnaar van de clubmatch van vorig jaar en de puppies hebben dus ook een kampioen als vader.
We hoorden het al vorige zaterdag van Mevr. Borsje uit Alblasserdam (NL) de eigenares van Maarten-Meike dat ze benieuwd, zéér benieuwd was, naar fotos van het nestje . Het baasje heeft zich dan maar van de taak gekweten om ook eens curieus te zijn en na een afspraak is m dan met het kodakske naar Balen getrokken.
Vermits één foto meer zegt dan 1000 woorden gaan we U hier het plezier van de puppiefotos gunnen
Het baasje zijn kameraad en tevens Drentenliefhebber/eigenaar Louis, heeft om ons niet te ongerust te maken wat betreft de Mexicaanse varkensgriep, een goedkoop middel aan de hand gedaan om je te wapenen tegen de komende microben, virussen en aanverwante beestigheden.
Er is een vinnige mail uitwisseling geweest na deze mail die niet voor publicatie op dit serieuze blog (?) gewenst is. We moeten trouwens letten op de reputatie van alle betrokken partijen.
Wat verzint m nu weer horen we jullie zich al afvragen ? Niks kwaadaardigs, in de titel van dit bericht staat THODvoor Tot Heil Onzer Drenten en staat THOK voor Tot Heil Onzer Knoken. Dat is wat ons baasje meer en meer denk naargelang de eerste, tweede of derde Drent aan de beurt is voor de training.
Je mag rekenen dat m een uur per hond aan de slag is, dat is niet een uur intensief bezig zijn, er komen pauzes in voor wanneer we weer eens een andere hondenliefhebber in t bos ontmoeten.
Toch is het ditmaal de baas die op t einde van t liedje het meest vermoeid in de zetel ploft. Als m dat dan nog alleen kan doen is het nog om te doen maar als er dan ook nog aan weerszijden een Drent hetzelfde gedacht krijgt en het speelterrein ligt tussen hen twee in dan slaakt er iemand een diepe zucht
Een lichte broek of hemd is op dit moment taboe hier ten huize, zeker na de regen van gisteren en het graafwerk van deze morgen. De stofzak van de stofzuiger gaat niet meer in de diftar bak maar de inhoud gaat onmiddellijk terug de mijnschacht in, kwestie van te vermijden dat we ons blauw betalen aan zand in de vuilbak en achteraf nog eens zand moeten aanvoeren om de tuin terug te nivelleren.
Het baasje heeft ook al vertelt dat m Google Earth gaat verwittigen dat het zicht op het lapje grond dat voorheen onze tuin was geen gevolg is van de opwarming van de aarde maar dat Hera en Heros weer een week hun gangen hebben gegaan !
Ondertussen doen we morgen terug verder met THOD & THOK
Sommige, meestal vaste lezers, stellen soms vragen in hun reacties onder de berichten. Het is soms wat moeilijk om ieder persoonlijk te antwoorden, daarom gaat het baasje hier even een overzicht geven van de afgelopen week.
De baasjes van Arcil , hebben net zon probleem als onze baasjes, het luisteren en rustig naast lopen is een probleem.Hans en Jiltje gaan terug school lopen met Arcil. We wensen hen samen veel succes, want ons baasje zou ook wel willen maar volgende week zou de continuïteit weeral onderbroken zijn. Hier ten huize is het baasje ook terug aan de slag gegaan, zij het op zichzelf.
Met elke hond is m zo toch een uur bezig, misschien te lang aan één stuk maar onderweg worden er pauzes ingelast als we weer iemand bekend tegenkomen. Na drie dagen is er al meer aandacht voor de baas maar de omgeving van ons bos gaf teveel afleiding aan wegspringende konijntjes en eekhoorns. Mogen dus terug de velden in !
Yessie raadde ons aan in Kasterlee te komen wandelen, maar de boswachter kent ons daar nog na een confrontatie met de baasjes en een loslopende Bas, nog enkele jaren wegblijven is daar de boodschap !
Izzy stelde dan weer voor van te komen wandelen bij hen in de buurt, allemaal velden zo ver het oog reikt, dat is wat we moeten hebben zegt ons baasje maar t baasje heeft begrepen dat Izzy in het Hageland woont en laat dat nu toch iets te ver zijn voor een dagelijkse wandeling
Samen met de keurmeester waren er verschillende reacties die ook te kennen gaven dat er meer in de hondjes zat wanneer het baasje wat meer zou geoefend hebben met zijn oogappels.Just, just en nog eens just, en diegene die er zich het meest van bewust was op voorhand was ..just, goed geraden onze baas. Laat die zich daar nu juist het minst van allen daar van wakker liggen. Onze baas was niet blijer geweest wanneer hij zelf samen met Hera of Heros had gewonnen dan nu met de uitslag van onze andere pups. En daar is m nu eens bloedeerlijk in zegt m zelf.
Toch gaan we wat werken aan die aandacht van de hondjes voor de baas en wat minder voor die stomme konijnen in t bos.
Jezus is verrezen en besluit om zich kenbaar te maken in Antwerpen. Hij komt neergedaald op de Groenplaats en besluit een goei pint te gaan pakken.
Na een tijdje geraakt hij aan de klap met de kroegbaas en vertelt hij wie hij is.
Ja ja, dat zal wel. En kan je dat ook bewijzen?' vraagt de kroegbaas.
Jezus staat recht en stapt naar een man in een rolstoel die verlamd is. Jezus raakt de man aan en zegt hem op te staan. De man springt recht en loopt weer vrolijk rond.
Even verder zit een blinde man. Jezus raakt de man aan en zegt hem de ogen te openen. De man kan weer zien en gooit zijn blindenstok weg.
Aan een tafeltje zit Mustafa,en Jezus vindt het raar dat die man daar helemaal alleen zit. Wanneer hij in de richting van Mustafa stapt, staat die recht en begint heel boos te roepen.
Riskeer het ni hé makker !!! Ik ben nog maar 14 dagen op de ziekenkas!'
Onze drie Drentjes zijn dan naast het podium gedonderd tijdens de clubmatch, maar de broers en zus hebben wel het podium in hun klasse gehaald.
Harko van Carine en Ronny is dus eerste geworden bij de jeugdige reus. Onze Hercule van Peter en Hilde stond naast haar op de tweede plaats. Dit is wel opmerkelijk omdat Harko een volledig bruine mantelhond is en Hercule voldoet meer aan de rasnormen wat kleur betreft.
Ook voor Hadise en Jean-Pierre was er een derde plaats voorzien op het podium, Hadise is dan bij de jeugdige teefjes de enige met een podiumplaats. Ons Hera kreeg dezelfde kwalificatie maar er zijn maar drie plaatsen op het podium, als het baasje nog een beetje meer oefent aan de lijn zit het er ook voor haar volgend jaar wel in.
Ikzelf kreeg ook een hogere waardering dan de vorige jaren, van de naar voor staande voorste ondertanden gaf deze keurmeester de commentaar niet aangeboren iets wat ons baasje al altijd heeft beweerd. Te veel met een trektouw met het baasje en Bas gespeeld tijdens het tanden wisselen.
Wij waren alleszins zéér tevreden over de beoordeling van de overigens uitstekende keurmeester, wij hopen de heer van Soest nog meermaals te ontmoeten. Een fijne man met voor elke deelnemer en zijn hond een positief woord, bedankt dhr. Van Soest .
Indien het baasje hier zijn ongezouten mening zou geven over zijn Drenten. De kroon spant Heros, zaterdag gaat m op zijn rug liggen met heel zijn klokkenspel naar boven in plaats van zijn gebit aan de keurmeester te tonen !
Vandaag loopt dat aan de lange trainingslijn als een voorbeeldje die reactie krijgt van tegemoetkomende joggers, das een flinke mooie jongen en die luistert goed dat was wel het commentaar dat bij t baasje de deur dichtsloeg !
Het is dat die dames re bij bleven staan want bij het baasje kwam er een onweerstaanbare drang op om zijn braaf , gehoorzaam Drentje een schop te verkopen dieje enkel in de wedstrijd Standard Anderlecht te zien krijgt. Zaterdag zet m het baasje voor schut en nu loopt m daar wat dames te charmeren. Het baasje heeft er ooit voor minder een dreun verkocht !
Bij Belle en Hera ongeveer hetzelfde scenario maar die hebben het zaterdag niet zo bont gemaakt, daar valt dus toch iets te pardoneren.
Morgen zal het dus nog beter moeten gaan nu we weten dat het enkel comedie is wa die drie verkopen !
De eerste, van Gent, zegt : Ik heb het liefste boekhouders op mijn tafel, want als je die opent, vind je alle organen genummerd, en dat is vree gemakkelijk dat.
De tweede, van Hasselt, antwoordt : Ja, maar je moet eens electriciteitsmannen op je tafel leggen, alles in hun lichaam is geordend volgens de kleurcode.
De derde, van Nieuwpoort, replikeert : Nee, de bibliothecarissen zijn het beste, alles in hun lichaam ligt op alfabetische volgorde.
De vierde, van Halle, zegt hierop : Weten jullie, ik heb het liefste de constructiebouwers, die mannen verstaan het altijd als je reserve-onderdelen over hebt.
De vijfde, een Antwerpenaar, zegt uiteindelijk : ge zijt allemaal goe mis. De politiekers zijn 't gemakkelijkste. Geen ruggegraat, geen hart, geen ballen, geen hersenen, en ge kunt hun gat met hunne kop verwisselen !!!!
Ons baasje wil iets anders om te gaan wandelen, let op, het is niet onze goesting maar t baasje oordeelt dat we te ver weg gaan van hem in ons bos. Door de dicht begroeiïng ziet m niet meer waar we zitten en dat stoort hem.
De eerste dagen dat we terug in België zijn dan is het weer nieuw in het bos en blijven we dichter bij de baasjes maar nu we haast een week terug zijn willen we verder gaan verkennen, andere konijnen koeioneren, andere konijnenpijpen uitbouwen
In bossen die netjes onderhouden zijn, waar het struikgewas gekapt is zouden de baasjes ons nog wel los laten maar dat zijn bossen waar boswachters toezien op het aangelijnd wandelen met honden. Het zullen weilanden worden zegt het baas en voor we vertrekken nog even langs de Zoomart langsrijden voor enkele bussen hondenshampoo. Het baasje verwacht zich in de weilanden dan ook aan typische zaken van weilanden, koeienvlaaien en paardendrollen.
t Baasje gaat dadelijk de auto nemen en even op prospectiegaan zegt m tegen ons, waarschijnlijk mag één van ons mee als proefkonijn. t Baasje is wel kieskeurig, t moet open vlakte zijn opdat hij ons kan zien, er mag niet te veel maïs staan want dat is de plaats waar je ook konijnen en hazen kan vinden en er mogen niet te veel dieren in de weiden staan die we kunnen opschrikken !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
