Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
20-09-2009
Emblemen!
Emblemen
Op een auto hoort een embleem, een specifiek kenmerk voor dat automerk. Destijds in de vroege jaren waren er merken die het niet gek genoeg konden maken wat betreft hun embleem. Iedereen kent wel de Spirit of Ecstasy van Rolls Royce of het springende roofdier van Jaguar.
Gisteren kon t baasje toch wel eventjes zijn hart ophalen aan minder bekende emblemen. We gaan het dan niet hebben over Mercedes, Peugeot, Citroën, Opel of Renault maar over merken als Rosengart, Darmont, Lotus, of dat immense gevleugelde symbool van de Voisin, deze laatste konden we gisteren hier al bekijken.
Vermits je overal vlak bij mocht komen, er was geen afgesloten wagenpark,was fotograferen een waar plezier. Bij sommige eigenaars mocht je zelfs eens plaatsnemen in hun prachtstuk van een oldtimer om interieurfotos te maken !
Bij het fotograferen van de emblemen is er wel een probleempje opgedoken, zo bleek althans achteraf bij het bekijken van de fotos. de autos waren zo opgeblonken dat de fotograaf ook haast telkens bij op de fotostaat. Zo spiegelden de koetswerken ! Bij het embleem van Maserati komt van achter het embleem precies een Hulk uit de nevel opdagen, tussen de tanden van de drietand van Maserati is dan weer duidelijk te zien dat het ons baasje is met zijn kodakse !
Het baasje is terug van de oldtimer rally van het Circuit des Remparts van Angoulême. Honderdveertien fotos heeft m daar geschoten.
Het was nog mooi weer geworden ook, deze morgen liet het nochtans niet voorzien dat de zon van de partij zou zijn. Donkere wolken hebben zich laten opzij blazen door een zacht windje die dan plaats maakte voor toch wel een aangenaam zonnetje.
Ons baasje was naar La Rochefoucault getrokken, het is een stadje ten noordoosten van Angoulême en het stadje wordt gedomineerd door een prachtig kasteel, eigendom van de familie La Rochefoucauld. Zij zijn leveranciers van prinsen, koningen en zelfs pausen !
Een uitstekend kader dus om daar het nec plus ultra van oldtimers te showen op de binnenplaats van het kasteel . Je kon er haast over de koppen lopen, zoveel belangstelling was er . Het baasje vertelt er ook bij dat het evenement duidelijk elk jaar aan kwaliteit en kwantiteit wint. Er waren pronkstukken van Bentley, Austin Healy, Aston Martin, een erg leuk Renaultje Quatre Cheveaux met bagage en visgerei op de porte bagage op het dak.
Het pronkstuk van de deelnemers was een Voisin een Frans verdwenen merk dat gekenmerkt wordt door een symbool op de radiatordop van wel 20 cm hoog. De auto was wat men noemt in nieuwstaat, wat wil zeggen dat m beter afgewerkt en in een staat is die even goed of beter is dan toen hij de fabriek verliet, zon 75-80 jaar geleden !
Veel eigenaars van de autos waren ook uitgedost in kleding die mode was in de tijd van het bouwjaar van hun auto.
Het was best een gezellig autofeest daarboven aan het kasteel vertelt onze autokenner
Het is een traditie in de Charente, het derde weekend van september is gereserveerd voorhet circuit des remparts in Angoulême. Ookle jour de patrimoine ofte open monumentendag,valt op dezelfde dag, maar dat is een nationaal evenement dat telt dus niet hier in het departement.
Vandaag gaat de rally voor old timers door. Dit jaar is het parcours hoofdzakelijk ten oosten van Angoulême gelegen. Ons baasje trekt gewoonlijk naar het parcours dat je kan vinden op de site de organisatie. Ook Franca van http://portersonthemove.blogspot.com/ heeft het parcours aan t baasje doorgemaild. Zij heeft deelnemers aan de rally in haar chambre dhotes en zit dus op de eerste rij dit weekend.
Op zondag krijgen we op het straten circuit van Angoulême de races op de remparts, zijnde de klim van de benedenstad naar het oude stadsgedeelte boven op de heuvel. Er zitten een paar haarspeldbochten in juist voor de kathedraal en de deelnemers maken er een heuse show van maar vlammen toch goed door met hun Bugattis, Amilcars, en ander moois.
Straks gaat het baasje wel wat fotos plaatsen van de fraaiste onder de deelnemers en mooi zijn ze, daar twijfelt niemand aan !
Heros is deze avond voor de eerste maal mee geweest naar een Franse dierenarts, naar een vétérinair dus. Nu is die dierenarts , Joël , ook een Belg, weliswaar een Waal maar toch een landgenoot. Ook de andere dierenarts in Ruffec, Benoit Hans is een Belg en studiegenoot van Joël Lois.
Wij waren daar om de draadjes te laten verwijderen van de sterilisatie van Heros. De wonde was mooi genezen en Heros had goed van de wonde kunnen afblijven. Af en toe moesten de baasjes hem wel eens laten herinneren dat er op die plaats niet gelikt mocht worden maar uiteindelijk is alles best naar wens verlopen.
De trechter en de T-Shirts hebben niet veel dienst moeten doen, we zeggen het nogmaals, het is een flinke vent die Heros. Ook daarstraks bij Dr. Joël was hij buitengewoon meegaand en gewillig. Als een fiere kerel, stapte hij mee binnen in de praktijk. Tijdens het wachten is hij rustig aan t baasje zijn voeten komen liggen.
In de praktijk ruimte heeft hij zich gewillig op de tafel laten leggen. Hij was wel wat zenuwachtig toen Joël bezig was de draadjes los te prutsen maar toch is m netjes blijven liggen, als een flinke vent !
Op dit moment is alles achter de rug en ligt hij hier aan het baasje zijn voeten aan het vechten met zijn zus voor het bijttouw.
Goe bezig Herman, alleen spijtig dat de baasjes hun favoriete quiz hebben gemist door het familiebezoek. Spijtig dat het voorvalletje met de kotszakjes juist dan gebeurt wanneer we eens een aflevering missen dedju, dedju zegt het baasje.
Ondertussen heeft het baasje zo wat informatie opgezocht op het internet en daar komt dan het CD&V opperhoofd Marianneke (de Vlomse, niet de Franse) nog het slechts van al uit de verf wegens haar totaal gebrek aan humor. Maar dat wisten we al, dat zie je zo op t eerste zicht. Volgens ons baasje heeft die ook een zitje in het bestuur van de blauwe hand fabrikant van azijn en andere anti-lach producten !
Nu was ons baasje nog niet op de hoogte van al die heisa op TV ,en bijna in t parlement, als je de serieuze gazetten mag geloven. Maar is het dan de Goddelijke voorzienigheid geweest die ons baasje heeft aangezet tot het meenemen van enkele kakzakjes, welliswaar voor honden, gisteren in de stad Cognac.
Waarschijnlijk is een nog ergere stap in de hekel aan Pierke De Crem dat je er het vliegend sch*t van krijgt, en dan kan je enkel maar blij zijn dat je in Cognac geweest bent en je je voorzorgen hebt genomen.
Geachte Heer Van Molle, beste Herman nog van dat a.u.b. , er zijn er nog van dat soort die hetzelfde verdienen, en in het vervolg bezoek of geen bezoek we gaan proberen GEEN ENKELE AFLEVERING van de canvascrack meer te missen.
Beloofd op ons eerste communicantenzieltje !
Enkele commentaren
Herman Van Molle kotsmisselijk van Pieter De Crem (De standaard)
Pieter De Crem maakt Herman Van Molle "kotsmisselijk" (HLN)
De Crem-kotszakjes voor knutselaars (De standaard)
Het kotszakjes-incident van Canvascrack-presentator Herman Van Molle krijgt een vervolg op het internet.
Sinds gisteren zijn op de site www.beglium.be De Crem-kotszakjes te downloaden. Meer dan het blad printen, plooien, knippen en plakken hoef je niet te doen om een zelfgemaakt kotszakje te bekomen.
Gratis te verkrijgen bij de betere printer', meldt de maker. En: Ook verkrijgbaar met andere politici.'
Daarjuist, iets voor tien zijn onze gasten vertrokken richting huiswaarts. Onder de kerselaars is nu een open plek waar deze morgen nog een iglo tentjestond.
Tante Rita is weg en dat betekent voor ons haast een catastrofe, weg snoepjes om de paar minuten, weg och mijn arme hondjes, weg acht extra handen om te knuffelen ! Het zal terug wennen worden de volgende dagen alleen met de baasjes
We zijn uitermate verwend geweest deze week, we mochten mee op uitstap, samen met Tante Rita kwam er een volle zak van de Zoomart mee, en daarjuist bij het afscheid hebben we elk nog een gedroogde en gerookte varkensoor gekregen. Het kon niet op deze week.
Ook de overschotten s avonds van de tafel zal heel wat minder zijn, als zes volwassenen kip eten is er meer overschot dan van twee volwassenen, dat zal dus ook weer wennen worden.
Gisterenavond waren de meisjes een beetje bang omdat het baasje hen vertelde van het spook dat hier elke donderdagnacht rondwaart in de buurt. Ze vroegen dan ook of ik, Belle,niet mee mocht naar de tent om hen te verdedigen. Ik heb daar eens feestelijk voor bedankt en ze laten bibberen van de schrik in hun tent. Ze moeten maar niet zo goed gelovig zijn als t baasje iets vertelt, wij kennen hem al langer .
Onze goede vriend en Drentenliefhebber Louis Michielsen meld ons dit sympathieke initiatief bij hen in de wijk Zevendonk te Turnhout. Louis is mede inrichter van dit jogging en wandel initiatief.
Louis vroeg ons dit even in het zonnetje te zetten en kenbaar te maken. Uiteraard doen we dit met veel plezier !
De Noordloper in Zevendonk
Zevendonk voor Muco organiseert elke twee jaar een groot evenement in de Turnhoutse wijk Zevendonk. Sinds 2006 is onze jogging en het wandelparcours een onderdeel van het Antwerpse Noordloper-criterium. Dat is een open criterium voor recreanten, gevorderde lopers en aangesloten VAL-leden.
Dat criterium loopt elk jaar. Ook in 2009 organiseren we het in Zevendonk, samen met de sportdienst van de stad en TUAC-jogging. In de voormiddag starten de joggers en de wandelaars. 's Namiddags is er nog een jeugdloop en even later gaat de familieskatetocht van start.
We voorzien in de kleine zaal van Den Donk een cafetaria. Zin om even langs te lopen? Je bent welkom! Maar nog liever hebben we dat je gewoon deelneemt aan één van de activiteiten. Tot dan!
De Noordloper 2009: lopen en wandelen voor muco
Op zondag 20 september 2009 kan je in Zevendonk deelnemen aan het Noordloper-criterium: een bosloop van 7, 12 of 20 km. Vertrekken doe je aan Den Donk, Kapelweg 52, Zevendonk tussen 9 en 12 uur. De 20 en de 12 km lopen grotendeels door een prachtig stukje natuur. Om 13.30 uur start de jeugdloop met afstanden van 100, 400 en 800 meter.
je betaalt 4 euro als deelnemer voor de jogging
voor de jeugdloop betaal je 1 euro
we voorzien drankbevoorrading en douches.
De Noordloper 2009: ook skaten voor muco!
Op zondag 20 september binden we opnieuw de skates aan voor het goede doel. Skaten voor Muco is een organisatie van Zevendonk voor Muco, FiTT en de stad Turnhout waarvan de opbrengst gaat naar de MucoVereniging.
Om 14 uur gaan we van start met een leuke familieskatetocht van zon 8km waar alle kids kunnen aan meedoen.
Eén van de bekendste Cognachuizen is het merk Otard. De hoofdzetel van het merk is gevestigd in het voormalige kasteel van koning François 1°. Het is het mooist te bezoeken cognachuis.
De baasjes hadden in het begin van het verlof twee gratis inkom tikketen gewonnen op de avondmarkt van Ruffec en vandaag hebben zij samen met tante Rita en nonkel Luc de stad Cognac bezocht en dus ook Otard.
Onze baasjes kenden de rondleiding al wegens al meerdere malen meegemaakt maar voor de gasten was het de eerste maal en was dus alles nieuw
De baasjes hebben ook in de winkelstraat van Cognac een winkel gevonden met alles voor jacht en visvangst. Wat stond daar in de etalage ? Belletjes voor jachthonden, het baasje wou na het bezoek aan Otard terugkeren om drie verschillende belletjes voor ons te kopen maar de winkel was gesloten na het bezoek Volgende week rijden we terug voor die belletjes !
Op de terugweg zijn ze dan nog even binnengewipt bij Franca in Sigogne. We zijn even de nieuw ingerichte chambre d hôte gaan bekijken en waarlijk , Darren, Francas echtgenoot heeft voortreffelijk werk afgeleverd met de volledige chambre "l'arc en ciel", echt mooi zoals bijgaande foto toont: http://portersonthemove.blogspot.com/
Wij waren thuis bij de meisjes gebleven, die gingen koken voor de oudjes. Het is moussaka geworden en waarlijk, er bleef voor ons niks over ! Al een geluk dat er nog over was van gisteren !
De eerste keer met een condoom kan ik me nog goed herinneren. Ik was 16. Ik ben een doos gaan kopen in de apotheek. De (overigens zeer jonge en mooie) apothekeres kon onmiddellijk zien dat het voor mij de eerste keer was. Ze gaf mij een doos en vroeg mij of ik wist hoe ik dit moest gebruiken. Ik heb haar eerlijk gezegd : «In feite, neen. Het is voor mij de eerste keer.» Ze nam een condoom uit de verpakking en rolde het af op haar duim. Daarbij zei ze dat ik mij steeds moest vergewissen dat het goed bevestigd was. Ik was serieus aan 't blozen ! Zij heeft rondgekeken om te zien of er geen klant aanwezig was, en zei tegen mij : «Wacht eventjes». Waarna ze de deur op slot deed. Ze nam mij bij de hand en leidde mij naar de winkelkamer. Daar heeft zij haar blouse losgeknoopt en uitgetrokken. Daarna heeft zij haar BH verwijderd. «Wind ik je op ?» vroeg ze. Ik knikte. Toen zei ze dat het tijd was om het condoom aan te doen. Terwijl ik dat deed, heeft ze haar jurk en haar broekje uitgedaan en ging op de tafel liggen. «Kom op, zei ze, wij hebben niet veel tijd !» Dus ben ik snel op haar gekropen. Het was zo lekker, dat ik bijna onmiddellijk klaar kwam. Ze keek naar mij, een beetje teleurgesteld. «Ik hoop dat je condoom goed vast zat», zei ze. «Zeker», zei ik vol zelfvertrouwen. En ik liet haar mijn duim zien. Waarop zij bewusteloos viel en ik ben gaan lopen...
Gisteren zijn we met de ganse groep mee op uitstap mogen gaan. We trokken richting ile d Oleron waar we op het strand zouden gaan wandelen. Zouden want het was het hoogste water dat we konden verdenken en van het strand restte niets, totaal niets. Het water kwam In le Chateau d Oleron tot tegen de stenen van de Citadel.
De baasjes besloten dan maar tot op de citadel te gaan en t baasje heeft dan dat stipje in de verte , midden in het water aangeduid als Fort Boyard, waar de jacht op de schat destijds werd opgenomen door de Franse TV zender Antenne Deux(A2)
Nadien hebben we nog een wandeling door t stadje gemaakt en zijn de grote mensen iets gaan eten op het marktplein in open lucht. Wij mochten ook mee aan tafel liggen en we hebben ons daar volgens het baasje eens ferm misdragen. Naar alles wat bewoog hebben we met zn drieën ons grote klep eens opengetrokken. Tot het baasje het welletjes vond en de grootste klep van allen, Hera, eens bij haar nekvel heeft genomen. Daar waren wij, Belle en Heros toch wel efkes niet goed van. Dat was héééél lang geleden dat het baasje nog tot zulke wreedheden overging. Maar t was wel kalm achteraf.
Nadien zijn we nog doorgereden, eigenlijk al op de terugweg naar huis, naar Mornac sur Seudre, een klein dorpje vol met kunstenaars en het dorpje heeft het predikaat un des plus beaux villages de France en t is nog waar ook. Echt een gezellig stadje waar we onze baasje probeerden door te sleuren. Maar ook hier hadden we buiten de waard gerekend en t baasje heeft besloten, dat we in t vervolg telkens zij weggaan, wij mee MOETEN ! Kwestie van terug fatsoenlijke manieren te leren en niet proberen ons baasje zoals Ben Hur , die zijn achtspan bestuurde, door de straten te trekken !
Daar staan nog flink wat veranderingen aan te komen ons inziens .
'Peter, zeg me eens, wie van jullie is gisteren in mijn appelboom geklommen om appels te stelen ? '
Peter : 'Ik hoor u niet goed, meester, hier op de achterste bank.'
Onderwijzer : 'Dat zullen we wel eens zien. Kom eens hier, neem plaats op mijn stoel. Ik zal aan jouw lessenaar gaan zitten en dan mag jij me een vraag stellen.'
Ze wisselen van plaats en Peter doet wat hem opgedragen is.
Peter : 'Meester, wie heeft er gisternacht bij mijn mama geslapen terwijl mijn papa nachtdienst had ?'
Onderwijzer : 'Je hebt volkomen gelijk, Peter. Hier achteraan kun je echt niks verstaan.'
De laatste zonnebloemen zijn geoogst, het einde van de zomer is dus nakend. Gisterenavond zijn de machines met hun grote muil over het veld gereden, aan hun zijde een grote tractor met een nog grotere aanhangwagen om de zaden op te vangen. Bij de zonnebloemen draait het om de zaden, in tegenstelling met de maïs waar de volledige plant dient als veevoeder.
De zaden van de zonnebloemen vinden we kortelings in een vlootje als margarine tournesol of frituurolie. Dat zijn zowat de meest bekende toepassingen van zonnebloemolie.
Belle hebben we tot de orde moeten roepen omdat ze het grote veld wou oversteken richting van de machines. En laat nu juist dat de schrik van het baasje zijn, pikdorsers die op het veld bezig zijn en dan een haas die te voorschijn komt uit het veld. Op dat moment geeft het baasje geen cent meer voor het leven van een jachthond. Als die haas onder de machine doorgaat, gevolgd door de hond is even later een rode vlek in de aanhanger het enige wat nog rest van haas en hond.
Al een geluk dat Belle wat beter luistert en toch terugkeert als het baasje haar roept.
Het regent vandaag, deze morgen was het grijs en het voorspelde niet veel goeds voor de rest van de dag. Zeker niet nadat het baasje een krant meebracht en het weerbericht voor de regio inzag.
Op de markt in Lezay smoste het deze morgen, geen fotoweer dus maar wel goed inkopen gedaan. Bij de kaasverkopers heeft het baasje er de prontste verkoopster kaas verkoopster zijn inkopen gedaan. Nu was de Salers, de Brebis en de St.Nectair er wel de lekkerste van gans de markt zegt m met een knipoog. Dat m 26 of meer dan duzend ballen kwijt was mag het plezier niet temperen, zeker wanneer het vrouwtje heel overtuigend zegt maar kaas IS duur
Het weerbericht voorspelde voor iedereen wel iets goeds. Het zou regenen, er was kans op mooie opklaringen, en voor de onweerliefhebbers zat er nog een bliksemschicht in ook. Morgen zou het dan weer beter zijn met vooruitzicht op 24 ° C. Warm genoeg om een prettige uitstap naar Cognac te maken met bezoek aan een cognachuis. Dat zal dan het mooiste van alle zijn in het kasteel van François premier. Daar zijn de hostesses nog gekleed in kleding van tijdens de honderdjarige oorlog.
Als het echt goed weer wordt zit er ook een rit naar Ile d Oleron in, dat gaat dan weer gepaard met oesters snoepen voor de liefhebbers. Hij/zij die ze niet lusten of hun neus er voor ophalen is dan weer zeer geliefd bij het baasje die zich steeds bereidwillig als vrijwilliger presenteert als helper opmaker.
Als het richting Oleron gaat zijn wij ook van de partij, wij kennen dat nog van in de maand juni toen Hadise en de familie hun intrek hadden genomen op Ile de Ré. Toen zijn we ook met zn drieën gaan stoeien in wat de baasjes de oceaan noemen. Volgens het baasje kan je vandaar de overkant zien als je goede ogen hebt en dan zie je New York en Rio de Janeiro. Nu hebben wij goede ogen en wij zagen niks dan water en lucht. Hij zal wel weer overdreven hebben zeker
Dat is weeral een hele tijd geleden dat we met zn zessen rond de tafel zaten. Volle bak dus s morgens en s avonds.
Buiten eten is er niet meer bij met de huidige temperaturen s avonds, dus alle maaltijdengebeuren binnen. Al een geluk dat de honden beneden tussen de stoelen passen, hoewel ze aan tafel niets krijgen (?) (zeggen ze)
Straks gaan we een bezoekje brengen aan de wekelijkse markt van Lezay in de Deux Sèvres die één van de grootste wekelijkse markten van de streek is. Er is ook een afdeling met dieren aan, we hopen nu maar dat tante Rita niet met een geitje, een lammetje of een koppel ganzen terug komt van de markt.
We bekijken het wel als ze terugkomen want we mogen niet mee, te druk daar op de markt zegt het baasje. Daar kunnen ze alleen maar op je poten trappen
Deze namiddag is ons bezoek gearriveerd, Tante Rita en Nonkel Luc zijn aangekomen vanuit Turnhout voor enkele dagen verblijf in Ferret.
Zij hadden ook nichtje An en vriendin Kim bij die na hun vakantiewerk in het ziekenhuisnog enkele dagen verlof inlassen vooraleer hun hogere studies verpleegkunde eind van de maand gaan aanvangen.
Met de komst van tante Rita, in de omgangstaal ook wel eens de koekjestante genoemd, is voor mij het boontjesdieet enkele dagen opgeschort. t Baasje is van mening dat wij geen extra moeite moeten doen terwijl de koekjestante haar bijnaam alle eer aandoet.
We hebben al gesnoept van de wafels die tante bij had, t is godgeklaagd zegt ons baasje, die goei wafels van de bakkerij Willems (ex Verstraelen) zomaar als maaltijd aan ons uitdelen. Maar ons hoor je niet klagen hoor, van ons mogen ze gerust een maand blijven. Dat we daarna met zn drieën op dieet vliegen zijn zorgen voor morgen !
Ken je de mop van Jantje die van de Staatsschool naar de Katholieke nonnekesschool gaat omdat zijn ouders verhuisd zijn ?
Ik heb ze teruggevonden op het blog van Fons Nicolay http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/ en kan ze nog altijd appreciëren. Temeer omdat ik, Jan, steeds heb les gegeven aan de staatsschool en Simonne heeft steeds in t derde leerjaar bij de nonnekes vant Graf in Turnhout gestaan.
De mop gaat zo:
Jantje zit nu in de nonnekes school en de lerares , een nonneke, geeft uitermate gedreven biologie les.
Zij vertelt over een klein bruin beestje dat van de ene boom naar de andere wipt, nootjes eet en een grote pluimstaart heeft.
Dan vraagt ze aan de kindjes in de klas of iemand kan zeggen over welk diertje het hier gaat.
Zij krijgt geen antwoord van de stadskindjes .
Tot Jantje zijn vingertje opsteekt en van het nonnetje mag antwoorden.
Vroeger in mijn vorige school, de staatsschool, zou dat een eekhoorntje geweest zijn, maar hier op de nonnekesschool zal het wel weer zoals gewoonlijk het kindeke Jezus zijn
Typisch voor het begin van het jachtseizoen is dit oude bord reserve de chasse wat aanduid dat dit een jachtgebied is van één bepaald iemand.
Gisteren begon het jachtseizoen in mineur. Toch tegenover enkele jaren terug toen het hier net oorlog leek om acht uur s morgens. Toen begon het jachtseizoen met een salvo geweerschoten dat in lawaai kon wedijveren met de kanonschoten bij een geboorte of overlijden van een prins of koning.
Drie armzalige schoten hebben we gehoord gedurende de ganse morgen. Toen t baasje naar de bakker reed is m welgeteld twee jagers en twee honden tegengekomen. Die ene hond sjokte dan nog achter zijn baas aan alsof hij al vijf jaar op pensioen was !
Neen het was geen begin van het jachtseizoen zoals ons baasje het ons vertelde. We zaten wel veilig achter de afsluiting af te wachten op wat komen zou. Maar als we bleven zitten wachten op actie, dan zaten we er nog
Er waren niet zoveel deelnemers als vorig jaar toen onze baasjes er niet konden bij zijn wegens verplichtingen in België.
Een 25-tal deelnemers half verdeeld onder de Engelsen en Fransen en daar liepen of zaten dan nog twee Belgen tussen.
Om te snoepen waren er de Vlaamse carbonaden van t vrouwtje en veel quiches, pizzas, currys en lekkernijen waar t baasje tot proppensvol van geproefd heeft maar er dan de naam niet meer van kan herrinneren.
Bij de desserten was er tiramissu, regionale kaastaart, cakes gemarmerd en niet, rijstpap met bruine suiker en nog van die lekkere dingen die ons baasje er niet meer bij inkreeg.
Achteraf hebben de mannen nog een klein concourke petanque georganiseerd waarbij het baasje (naar t schijnt) heeft gewonnen samen met Jeff, met zo een naam uiteraard een Engelsman.
De baasjes hebben zich prima geamuseerd en zeggen dat de afwezigen ongelijk hadden. Volgend jaar krijgen ze een herkansing, dan is het repas Multiculturel aan zijn vijfde uitgave !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
