Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-09-2008
Fleur's "fleurkens"
Fleurs fleurkens
Rare titel zul je zeggen. Niets van aan zeggen wij, het zijn de bloemetjes die Fleur, Darren en Franca Porters zesjarige (bijna zegt ze zelf) dochteretje, zondag meebracht voor t vrouwtje.
Ze moeten kraakvers geweest zijn en pas geplukt want ze staan nog altijd zeer mooi. Franca vertelde aan t vrouwtje dat Fleur de bloemen in de eigen tuin geplukt heeft, enkele minuten voor ze vertrokken. Daar kan natuurlijk geen enkele gereputeerde bloemenzaak tegenop.
Maandag was er weeral groot nieuws vanuit Sigogne van huize Porter. Fleur is haar eerste melktand verloren, wat er allemaal bij komt kijken als zon juffertje haar eerste tand verliest lees je maar eens hier: http://portersonthemove.blogspot.com/
Het baasje was zijn melktanden vroeger kwijt vertelt hijzelf. Maar daar kwamen hulpmiddelen bij te pas zoals een stok tussen de spaken van zijn fietswiel, een valpartij van de ladder, en zo van die zaken die gebeuren als jongens aan t spelen zijn.
Gisteren is t baasje aan het experimenteren geweest. Het is namelijk zo dat de volle grond tomaten niet goed meer rijpen aan de struiken. Zij rijpen wel nog als je ze plukt en in de zon legt. Dat was zijn uitgangspunt en de reden voor het experiment.
Met behulp van een venster dat hier al jaren staat te wachten tot het glas eens breekt, en dan afgevoerd wordt naar het containerpark, heeft hij zo een serre effect gemaakt. Het is de bedoeling van de rijping door meer warmte te forceren. We wachten nu maar af wat het probeersel gaat geven, want het kan alle kanten uit zegt de baas. Resultaat niks, sneller rood en rijp, gebakken tomaatjes onder glas, we zien wel zegt m
t Baasje zijn vijf laatste cigarillos ! Voor eeuwig en drie dagen vertelt m heel gewichtig.
Vorige week is hij beginnen stoppen, met de hulp van pillen die hij van de huisarts heeft voorgeschreven gekregen heeft. Beginnen stoppen stomme uitdrukking zeggen wij,precies of hij gaat dat aan een gevaarlijk kruispunt ook doet, beginnen stoppen
Stoppen dedju, als t moet of als je wil. We zullen zien morgen, volgens de bijsluiter van de pillen MOET hij nu stoppen voor overmorgen. Hij heeft het nogal moeilijk na koffie drinken, dan smaakt zon cigarillo het best zegt m. Laat m nu ook nog een groot verbruiker van koffie zijn
Wij gaan het jullie laten weten of hij het karakter er voor heeft
Niet om hem jaloers te maken, zo is onze baas niet, maar om hem al verlekkerd te maken op wat waarschijnlijk nog komen gaat
De vijgen op de foto hebben we gisteren namiddag gekregen van Franca, http://portersonthemove.blogspot.com/en het zijn de eerste vruchten dit jaar van haar vijgenboom. Ze zijn om van te snoepen, letterlijk en figuurlijk. t Baasje heeft er maar vlug een foto van gemaakt om te vermijden van een lege schotel te moeten fotograferen !
Regelmatige lezers van dit blog hebben hier al wel gelezen over Fons Nicolay, van de blogs keukenweetjes en keukenverhalen http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
en http://blog.seniorennet.be/keukenverhalen/Fons heeft vorige week een trip van tweeduizend kilometer gemaakt om in de Dordogne confituur te gaan maken. Door de minder hoge temperaturen dit jaar waren de vijgen nog niet rijp en is de oogst voor Fons wat tegengevallen.
Om Fons wat op te beuren gaat het baasje proberen binnen twee weken wat vijgen voor hem bijeen te krijgen om hem te depaneren. En wees maar gerust Fons, in depaneren is m bij de beste die baas van ons referenties te verkrijgen bij de VAB afdeling Europech.
Het lijkt wel omgekeerde wereld hier in Ferret, gans de week is het kalm en in t weekend. Vroeger, een half hondenleven terug (voor Belle een gans leven) gingen de baasjes werken en hielden ze zich gedeisd tijdens het weekend. Raar volk die gepensioneerden zou Obelix zeggen.
Het feestje is achter de rug, de afwas gedaan en de tafels opgeborgen, een paar kleine oogjes van de fuifnummers is het enige dat nog merkbaar is. Het baasje merkt op dat feesten in Frankrijk toch een pak eenvoudiger is. Geen tenten opzetten en afbreken, niet met allerlei spullen zeulen, het gaat allemaal veel eenvoudiger.
De volgende verjaardagen zullen wel wat simpeler verlopen denken wij zo, het zijn die van onszelf, Belle op 2 novemeber en ik op 17 november. We zullen er al eens over beginnen denken hoe wij dat gaan aanpakken. Wie gaan we uitnodigen ? Fred & Harley, Syrah, Bonnie, Flos en Finn of gaan we in België een feestje bouwen ? We zullen eens stafvergadering houden met de directie over het onderwerp
En of ze gelijk heeft op een maandagmiddag na een zware zondag. Gerekt en gestrekt op haar favoriete plekje voor de deur in de stralende zon. Het is dat de baas geen zonneklopper is anders dacht hij er niet over na om zich ernaast te leggen.
In volmaakte ontspanning ligt ze te zonnebaden op het matje, heeft ze waarschijnlijk afgekeken van die mono- en bikini juffersdie ze laatst aan het strand zag liggen. Eerst handdoek uitspreiden vooraleer zichzelf neer te vleien.
Als het dan toch te warm wordt komt ze afkoelen op het koelste plaatsje van het huis, gewoonlijk is dat op de vloer van de keuken. Van het ene uiterste naar het andere, soms snappende baasjes het gedrag van Drententeefjes niet. Van Bas hebben ze zulke uitersten nooit opgemerkt. Dames hé
Het was geen gokken, maar zuiver weten deze morgen. Het was het tweede verjaardagsfeestje voor t baasje. Deze maal met de franse copains. Met zn tweeëntwintigen waren we, ons zelf niet meegeteld.
Het was net een Fête Multiculturel maar nu niet georganiseerd door het Comitee des Fêtes maar door de baasjes. Belgen, Engelsen, Fransen ,een Hollandse, half Europa was vertegenwoordigd op de BBQ. Een Fransman die Nederlands praat geraakt aan de praat met een Engelsman die ook Nederlands praat waar ga je dat nog zoeken tenzij bij ons op koer. Vertalers genoeg bij ons vandaag.
De sfeer zat er goed in, er is heel wat gelachen en uitgelegd, wat wel een beetje tegenviel, voor ons toch, is dat er niet veel overschot is voor ons Drentjes. Nu mogen we niet klagen want er is zoals we vanmorgen al vertelden, wel wat van tafel gevallen.
We gaan ons nu plat en horizontaal leggen want we zijn een beetje moe, rust is ons niet veel gegund geweest vandaag
Ze hebben het druk deze morgen onze bazen, in de keuken heerst al sinds gisteren een verhoogde activiteit. Nu is er hier op de koer ook al zoveel drukte van gesleur met tafels en stoelen dat het ons niet meer normaal lijkt.
Dat lijkt allemaal verdacht veel op weer en feestje, een Frans ditmaal. Geen tent nodig vandaag want we hebben een stralend blauwe koepel boven ons. De wind is vandaag niet aanwezig, die is waarschijnlijk en zoals gewoonlijk in t Belgikske aan t blazen, hier is m in elk geval niet !
Dan rolt het baasje ook de BBQ nog naar buiten en dan is het voor ons helemaal helder.
Feest voor mens en dier uit ervaring weten we ondertussen al dat het er bij zon BBQ heel wat losser aan toe gaat dan bij een binnenhuisfeest en dat er nogal eens iets vant tafel valt. Wij zorgen er wel voor dat het de grond niet raakt !
We laten nog wel iets weten over het verloop van de dag, saluukes
Barro is een piepklein dorpje met 265 inwoners aan de oever van de Charente , bekend van één zaak: BarrObjectif, een fototentoonstelling die door het ganse dorp verspreid is.
De tentoonstelling van de fotos heeft plaats in open lucht, in de kerk, het gemeentehuis en in menige stal van de boerderijen in de dorpskern. Het zijn reeksen fotos die aaneengesloten de dorpsstraten sieren. De themas zijn allerlei.
Dit jaar opende een fotoreeks van de Bleus passion door de jaren heen, in Cognac de tentoonstelling in de hoofdstraat. Een fotoreportage over clowns, de brandweer, weer in een andere straat. In een paar schuren hingen fotos van een Zuid Amerika reis en iets verder waren Russische soldaten in Tsetsjenië aan de orde.
t Baasje heeft lange tijd staan kijken en lezen bij een recente reportage over de gevangenissen in het Franse overzeese departement Frans Guyana. Je kent het nog wel van het boek van Henri Charrière alias Papillon. De gevangenissen zijn in onbruik sinds 1953 en de reportage laat zien hoe de natuur, lees oerwoud, zich terug meester maakt van de gebouwen en installaties.
De baasjes bezoeken deze tentoonstelling al verschillende jaren na elkaar en telkens is er wat nieuws en boeiends te ontdekken. Zoals de tijdelijke Bar, die heeft een objectieve naam gekregen Bar objectif.
Buurman Serge zal het nog te druk hebben met zijn andere oogsten, de druiven zijn maar hobby om de familievoorraad wijn en Pineau des Charentes op peil te houden.
Het baasje zegt ook dat de drie broers flink wat kunnen verzetten als je de opbrengst van de wijngaard elk jaar ziet
Het zal voor volgende week zijn dat de buren hun gerei uit de schuur halen om de druivenoogst binnen te halen vertelt het baasje ons. Wachten ze dan nog een week dan gaan we de oogst niet meer meemaken wegens vertrek terug naar België.
Of we al dan niet nog terug komen deze herfst zal van ons Belle afhangen gaat ze puppys kopen of niet
Deze morgen is het baasje wel met het fotoapparaat de tuin ingetrokken, je weet maar nooit wat er te zien valt Het was een prachtmorgen, wel wat fris maar met een mooie zonsopgang en mooie herfstkleuren. De reislustige zwaluwen maakten het prentje af.
Zij zitten met honderden op telefoondraden, in bomen en struiken de zwaluwen, klaar om hun lange trek naar het zuiden aan te vangen.
Volgens wat het baasje gelezen heeft zouden ze tot in Zuid Afrika trekken om daar te gaan overwinteren. Dat is een kwart van de aardomtrek die zij met hun kleine vleugeltjes moeten afleggen. We wensen hen in elk geval veel geluk op hun lange tocht.
Ze hebben in elk geval goed hun werk hier gedaan, dat wil zeggen zich goed vol gegeten. Op een paar wespen na is het hier zo goed als vliegen- en muggenvrij geweest, mede dank zij hen. Wij zien ze dan ook met veel plezier terug komen volgende lente.
Ze ogen mooi, ze zijn lekker zoet, hangen de ganse dag in de volle zon en zijn met velen.
We hebben het hier over de druiven van buurman Serge en zijn broer Bernard, Serge is in het begin van de week eens door de wijngaard gelopen en heeft links en rechts eens geproefd.
Het baasje wilde met Serge een babbeltje doen maar Serge was met de tractor, en de pikdorser die aan het werk was in de zonnebloemen wacht niet graag als m zijn vracht moet lossen in Serges aanhangwagen. Geen babbel dus
t Baasje weet dus niet wanneer de broers met hun gerei, dat uit het begin van vorige eeuw dateert, in de wijngaard verschijnen. Zelfs de plukkers zijn geboren in de jaren dat de kneuzer, aanhanger en pers nog fonkelnieuw waren. Als ze er aan beginnen, dat is gewoonlijk op een zaterdag, staat het baasje klaar met t nief kodakske om de toch wel haast traditionele oogstmethode op foto vast te leggen.
En dat weten jullie stilaan wel, eventjes later kan je het hier lezen en bekijken
Je zou het zo dadelijk niet verwachten maar om naar de dechêterie te gaan heb je nog voldoende materialenkennis nodig ook. Zeker als de verschillende containers nog eens Franse opschriften hebben.
Hout moet bij tout venant, maar snoeihout hoort bij vegetaux, je hebt nog huile moteur en huile vegetaux, het ene is duidelijk, het andere is frituurolie. Je hebt ook nog het onderscheid tussen pilles en batteries.
Ja, ze hebben destijds jaren achterstand gehad in het sorteren van afval maar sinds de opkomst van de containerparken (dechêterie) hebben ze die achterstand weggewerkt.
t Baasje verdenkt ze ervan in de toekomst ook nog op merk te gaan selecteren, geen Philips TV in de Sony bak svp. Mijnheer, die frietolie is niet van Van de Moortele maar van het huismerk SuperU, andere bak svp
Het baasje heeft heel wat hulp van de terrein verantwoordelijke nodig gehad. Aan het eind van het verhaal is het poepsimpel, je loopt langs de containers, werpt er in wat aangeduid is en gaat naar de volgende waar hetzelfde gebeurt. Wat je op het einde van de ronde over hebt, kieper je gewoon in de tout venant .
Het baasje telt ze al niet meer sinds Belle er twee op een avond heeft cadeau gebracht voor de baas.Alle egels die s avonds passeren in de tuin worden door haar, met haar voorste tanden bij hun stekels gepakt en aan de voordeur gebracht.
Zo ook gisterenavond weer, het was veruit de dikste en de grootste die ze tot nog toe heeft gebracht. De andere keren heeft t baasje die egels steeds buiten de afsluiting gaan zetten om het nachtlawaai e beperken. Belle maakt namelijk nogal luidruchtig kenbaar dat ze een cadeau gevonden heeft.
Gisterenavond heeft hij hem niet weggezet omdat het toch al tegen slapenstijd ging en Belle moest binnenblijven. t Baasje heeft de egel in t oog gehouden om eens te kijken hoe lang hij nog opgerold zou blijven. Dik 10 minuten heeft m op zijn knieën op de keitjes gezeten vooraleer er beweging in pinneke kwam. Eventjes later is pinneke terug richting tuin gelopen, daar gaat hij zitten wachten tot Belle hem weer naar de voordeur brengt
Deze namiddag is er komaf gemaakt met de laatste restanten van het zonnebloemveld. Er is een tractor met eggen gekomen om de overgebleven stoppels grondig neer te maaien. Weg stoppels, weg verdroogde bloemen, weg de bloemenpracht van de maand augustus.
Het was een prachtige toegangsweg naar Ferret dit jaar, je reed letterlijk tussen twee hagen zonnebloemvelden. Alle bloemen verwelken, zo ook deze, en als ze dan goed gedroogd zijn komen de reuzenmachines, die alles opslokken en de zaden, gescheiden van de stokken, in grote vracht- of aanhangwagens stortten.
Je staat versteld hoeveel wagens zo afgevoerd worden van één veld. De straatkanten links en rechts van de baan zien dan nu zwart van de zaden die uit de wagens gelekt zijn of gevallen zijn.
De zaden zullen al wel onderweg zijn naar de oliemolens waar ze geperst en verwerkt worden. Gisteren nog op het veld achter onze tuin, morgen bij jullie op de ontbijttafel in een potje wat dan margarine heet
Ken je dat gevoel, je bent aan het opruimen en krijgt iets in je handen waarvan je denkt:
Als ik het nu weggooi ben ik er vanaf maar volgende week kan ik het nodig hebben
Als je dat gevoel kent dan weet je wat er in het gemoed van t baasje is om gegaan de laatste twee dagen.
Uiteindelijk is m er met de grove borstel door gegaan, als t weg is dan ben ik er vanaf en ALS we het nog eens nodig hebben is dit toch niet bruikbaar meer, anders lag het hier niet.
Zo komt het dat de hangar is opgeruimd. In het begin van de week hebben we het brandhout netjes weg gestapeld, en nu de rest opgerommeld.
De aanhangwagen ligt dus vol met de meest verscheidene rommel. Een versleten bache, een vervangen toiletpot, 2 bussen frituurolie, een grote bus motorolie, een hard geworden zak cement, je ziet, meer dan dat je in een uitdragersmagazijn kunt vinden.
Morgen gaat het baasje er vanaf zien te geraken in de dechêterie van t dorp. Tegen het moment dat hij alles kwijt is zal m wel alle afvalcontainers moeten passeren is ons gedacht .
Pippi is de nieuwste in het gezelschap en is een teefje van een jaar oud en wordt beschreven als en felle tante.Das niet moeilijk voor een Drent van een jaar oud.
Als het baasje het zo leest heeft hij toch een schuldgevoel bij het laten dekken van Belle, was hij toch niet beter een asiel Drent gaan adopteren ? Nu moeten we nog wel afwachten dat het bij Belle gepakt heeft, maar toch
Als, en we spreken van als Belle puppys krijgt, zullen de kandidaat eigenaars in elk geval zorgvuldig geselecteerd worden. t Gaat geen lucratief handeltje worden dat centen in kas moet brengen.
Toekomstige kandidaten weten wat ze kunnen verwachten, er zijn mogelijkheden genoeg om aan een pracht jachthond te komen. Te beginnen met Bram, Bart, Foeke, Pippi en Petro, keuze genoeg en beide sexen en leeftijden zijn beschikbaar.
Het baasje wil stoppen met roken ! Hij kan het zegt Bas, hij heeft het al zeven maal gedaan Gaat hij nu de zenuwenlijder zijn of de zeurderige knorpot ? We laten het jullie weten als zijn kuur gedaan is.
Want hij gaat niet zomaar zijn cigarillos in devuilbak kieperen, daar hebben zij te veel voor gekost zegt onze baas. Hij heeft in elk geval geen grote voorraden mee naar Frankrijk gebracht. Meer zelfs, hij is aan zijn laatste doosje bezig, zegt hij
Redenen heeft hij genoeg om te stoppen met roken, hij is zestig geworden, hij vindt het toch ook niet al te gezond, op restaurant moet hij altijd buiten gaan roken, Hij trapt op zijn adem als hij een paar trappen moet doen. EN hij wil een nieuwe computer kopen. Dat zal de bijzonderste reden zijn denken wij zo. Hij heeft zijn oog laten vallen op zon schoon machien dat al een hele tijd op zijn verlanglijstje staat een Apple laptop ! Maar dat is nogal een duur apparaat en daarom wil hij het niet zomaar een gaan kopen, maar er iets voor moeten doen. Soms heeft hij toch nog karakter, die baas van ons.
Volgens ons Drenten, niet kenners wegens nooit gerookt, gaat hij het redden. Hij heeft aan de huisdokter gezegd dat hij wilde stoppen met roken en kreeg prompt pillen voorgeschreven. Hierdoor zou echt makkelijker moeten gaan volgens de dokter, zonder humeurige buien en knorrig gedrag. Wij houden jullie op de hoogte
Gisteren geplukt en vandaag, met etiketten op de potjes, in de voorraadkast ! Als dat geen garantie is voor goed spul.
Gisterenavond heeft t vrouwtje de confituur nog gekookt en in potjes gedaan, die hebben dan tondersteboven de ganse nacht afgekoeld. Vanmorgen heeft t baasje dan de etiketten gemaakt. Het resultaat van prikkende, bloedende armen en handen zie je op de fotos.
Maar het is de moeite waard, de baasjes vinden de bramenconfituur de lekkerste van al de confituren. Je merkt dat ook in de loop van het jaar, de eerste die niet meer op het schab staat is jawel, de bramenconfituur !
Voor Fons Nicolay van keukenweetjes http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/die op het moment dat wij dit schrijven vanuit de Dordogne terug naar Antwerpen aan het rijden is nog dit: De vijgen voor de confituur waren nog wel niet rijp maar er zal nog wel een potje bramenconfituur voor jou opzij gezet worden, als troostprijs
Dat is het zonder meer, een onwaarschijnlijk succes die fotoalbums op het seniorennet. Het baasje kan zijn ogen niet geloven als hij het dagelijks stijgend aantal bezoekers ziet.
Zo begon het baasje tien dagen geleden met vier albums, alle vier over ons en over de Drenten clubmatch.
Bas kon ook 1119 bezoekers lokken, niet slecht zegt het baasje voor een 15 jarige Drent, dat komt omdat de senioren hier op t net wel sympathie hebben voor een andere senior. http://fotoalbum.seniorennet.be/Bas_en_Belle/Bas
De andere twee albums van t baasje zijn van t weekend op t seniorennet verschenen, zij gaan over de oldtimer races in Angoulême van zaterdag en zondag.
Het album van de rally op zaterdag haalt 590 bezoekers naar zich
Het gaat het baasje boven zijn petje zegt hij dat er zoveel belangstelling is voor ons Drenten en die andere passie van hem, oldtimer autos. Op de albums gaat hij ook de nieuwe fotos van ons bijplaatsen, maar dat gaat hij pas doen als hij klaar is met de commentaren bij de fotos. Er zit voorwaar nog progressie in onze sites
Braambessen confituur maken is nu eenmaal onmogelijk zonder bovenstaande titel. t Vrouwtje merkte op onze dagelijkse wandeling dat de bramen mooi gekleurd waren. Tijd dus om deze morgen met een emmertje richting braamstruiken te trekken.
t Baasje was nog brandhout aan het stapelen.
Na de middag is het baasje dan ook gaan helpen want de bovenste bramen, zoals altijd de mooiste en de dikste,daar kon zij niet aan.
Uiteindelijk zijn er toch anderhalve kilo bramen in de kookpot verdwenen. Een zestal potjes confituur zal zowat het eindresultaat zijn, dat zijn althans de verwachtingen van de producenten hier ten huize.
Hoeveel maal er gevloekt is tijdens het plukken, en hoeveel kreten van kom mij eens losmaken uit de dorens hebben wij niet geteld. De baas zegt dat hij na nog een anderhalve kilo bramen een bloed infuus nodig heeft om al het verloren bloed te compenseren Dat zullen we zoals zo dikwijls maar met een zak zout nemen, in plaats van met een korrel zout zeker ?...
De noten beginnen te vallen, ze kraken onder je voeten als je onder de boom doorloopt, de tuin is s morgens nat van de dauw en in de krant vullen de overlijdensberichten meer dan twee paginas.
Allemaal tekenen dat het vallen van de bladeren er staat aan te komen. Zo is buurman Serge gisteren tot laat in de avond in de weer geweest met het oogsten van de zonnebloemen. Met twee pikdorsers tegelijk was hij bezig, t moest duidelijk avanceren. Deze morgen bleven nog twee lelijke stoppelvelden over. Waarom hij zo gehaast was moeten wij hem eens vragen want alle meteo berichten voorspellen nog mooi weer voor de volgende week. Of is er iets aan de hand met de prijs van de oogst, dat is zeker nog zo belangrijk als een regenbui. We vragen het hem als zijn machines uitgeraasd zijn en hij even tijd heeft
Belle heeft ook de noten onder de boom ontdekt, zij is er verzot op. Met haar tanden kraakt zij de noten en met ongeziene handigheid (mondigheid) haalt ze de vrucht uit de schaal. Je moet het gezien hebben voor je het gelooft.
Baasje gaat dadelijk de noten maar rapen want hij weet ook niet of het goed is dat Belle ze eet. Gewoonlijk neemt t baasje een vracht noten mee voor zijn broer Dré die is ook, net als Belle verzot op noten. Broer Dré vraagt wel altijd heb je veel noten voor onze Stan ? (Stan is zijn ezel) Maar wij verdenken, zijn haast zeker, dat Stan niet in de wei staat maar ganse dagen achter het stuur van een Daf of Scania zit en toch Dré heet
Soit Dré, de noten zijn beschikbaar in Vosselaar vanaf 10 oktober.
Deze middag heeft men hier onder de hangar 5 kubieke meter brandhout afgekiept. Warmte voor de winter zegt het baasje daarover. Hierin geloven we hem en gaan hem morgen flink in de weg lopen wanneer hij aan t werk gaat.
Morgen gaat hij zorgen dat alles op dezelfde maat is om makkelijk in de kachel te kunnen laden en een ordelijke stapel te kunnen maken.
Het baasje vertelt ook dat je verschillende malen warm hebt van zon stapel hout, eerst bij het zagen en uit het bos halen, dan bij het klieven en weg stapelen en de derde maal als het brand in de kachel. In dat opzicht zullen we morgen wel meehelpen, met in de weg lopen, daar zijn we in elk geval goed in
Fête dePatrimoine in gans Frankrijk, oldtimer races in Angoulême, en plaatselijk in het dorp hier, de tweejaarlijkse tentoonstelling van handwerk.
Waar t baasje gans het weekend heeft uitgehangen heb je al wel kunnen lezen, maar ook t vrouwtje is gaan stappen.
t Vrouwtje is naar de tentoonstelling geweest van de patchwork club hier in 't dorp. Onze Belgische conseiller in de gemeenteraad, Ria, is daar een hevige in de club. Ook Min onze Engelse overbuurvrouw exposeerde op de tentoonstelling. Min maakt needle work, schilderijtjes in heel fijne steekjes waar ze avond na avond zoet mee is.
Ook hier was er veel volk over de vloer in de zaal van het gemeenthuis, voornamelijk dames, dat was een verschil met de remparts, ieder zijn métier zullen we maar zeggen
Op de fotos:
1 Ria met Mme Amiaud, voorzitter van het comitee des fêtes
Alles stond dit weekend in het teken van de autos en oldtimers. Het nief zowel als het oud Kodakse hebben het ook zwaar gehad.
Sinds je ook fotoalbums op het seniorennet kan plaatsen heeft het baasje er een nieuwe bezigheid bij. Twee albums heeft hij gemaakt van het weekend. Voor het onderwerp mag je eens driemaal raden. Just, van de eerste keer just ! Het eerste album is voorbehouden voor de fotos van de toeristische rally op zaterdag, hier kan je het vinden: http://fotoalbum.seniorennet.be/jeanjean/Angouleme_circuit_des_remparts_2008
Het tweede album gaat dan uiteraard over de zondag genomen fotos van de races in de binnenstad van Angoulême. Enkel spijtig dat er voor de liefhebbers van het genre geen geuren kunnen bij geplaats worden. Benzine, verbrande aardolie (geen synthetische) verbrand rubber en warme remvoering. Zon cocktail al eens geroken ? Daarvoor moet je op het derde weekend van september op de remparts van Angoulême zijn, volgend jaar dus, in 2009. De fotos van dit jaar kan je hier bekijken: http://fotoalbum.seniorennet.be/jeanjean/Angouleme_de_rempartsde_races
t Baasje heeft al die fotos en naam gegeven maar die zijn spijtig genoeg met één verkeerde muisklik ergens in de computer verzeild geraakt, t komt terug in orde maar niet meer vandaag zegt m
Na de toeristische rally gisteren was het vandaag in Angoulême stad tijd voor het harde werk van het weekend.
Het baasje was na de middag gaan kijken, het viel al goed tegen bij het zoeken naar een parkeerplaats, aan het station was nog een plaatsje vrij, op zo'n drie kilometer van het gebeuren.
Het goede weer lokte blijkbaar zo veel volk dat je zelfs al in de binnenstad over de koppen kon lopen en dan was t baasje nog niet op het afgesloten, betalende circuit.
Het baasje had wel een ticket gekocht voor het rennerskwartier. Daar was het nog doenbaar, waarschijnlijk wegens de kostprijs van 20. Op het gewone bezoekers circuit stonden de toeschouwers drie tot zes rijen dik. Niet te doen dus, het baasje heeft meer kapsels en petten gefotografeerd dan de wagens zelf. Pech baas !
Volgend jaar gaat het baasje enkel naar de rally op zaterdag zegt m. Van die 20 kan hij dan méér dan één terrasje doen besluit m nu.
Hoe een organisatie het slachtoffer wordt van zijn eigen succes
Na de statische fotos van gisteren nu enkele actie fotos van de toeristische rally. t Baasje was naar Sonneville en Mareuil gereden en heeft de oldies daar in de bocht getrokken.
In het rustige Sonneville hebben ze gehoord waar het baasje stond want al die deelnemers toeterden om ter luidst als ze een fotoapparaat langs de kant zagen.
Het gaat druk worden dit weekend want er staat weer circuit des remparts op het programma. Wat is dat nu weer?Horen wij jullie al zeggen
Jaarlijks, op het derde weekend van september staat gans Angoulème en grote omgeving in het teken van old-timer autos. Spek naar zijne bek voor t baasje, daar kijkt m al weken naar uit.
Vandaag start het weekend met de toeristische rally voor de oldies in Angoulème en dan gaat het over landelijke mooie wegeltjes via een grote omtoer naar Cognac en terug.
Het baasje heeft gisterenavond met de Michelin en de krant al uitgezocht waar m gaat staan om de mooiste oldies te schieten met zijn nief en awt kodakske. Hij neemt ze beiden mee om toch maar zeker alles te kunnen fotograferen, batterijen durven al eens leeg geraken hé
Als alles naar wens gaat zal het baasje zich placeren aan de brug over de Charente tussen Vibrac en Angeac-Charente. Dat is een mooie omgeving en de bolides rijden er waarschijnlijk rustig, tijd genoeg om een portretje te maken.
Morgen zou hij dan graag naar Angoulème zelf gaan. Daar koersen ze dan met die old-timers op de remparts. De startplaats ligt aan de kathedraal en gaat via het stadhuis naar de benedenstad. Via een sterk stijgende straat met haarspeldbochten gaat het terug richting kathedraal. Elke reeks maakt verschillende ronden, en eens de (soms volle banden) opgewarmde banden beginnen ruiken naar verbrand rubber is de sfeer echt.
Maar morgen is nog problematisch want vanaf vanavond hebben we een ex-collega van t vrouwtje te gast. Maria en Staf komen logeren, zij zijn op terugweg van de Pyreneeën naar Merksplas en komen zoals elk jaar enkele dagen goeie dag zeggen. Maar misschien gaat Staf wel met t baasje mee old-timerkoers kijken
Het derde weekend van september is jaarlijks de ontmoetingsplaatsvan old timers in Angoulême. Op zaterdag is het toeristische rally, op zondag gaat men met die oude karren racen op de toegangswegen naar het oude stadsgedeelte van Angoulême.
Vandaag dus Rally, t baasje is naar de rustplaats in Cognac gaan kijken naar het blinkend chroom en glanzende carrosserieën.
Met meer dan tweehonderd waren ze, de old timer eigenaars, voor het overgrote deel afkomstig van over t water met GB kenteken dus. Alde grote merken waren vertegenwoordigd, Rolls Royce natuurlijk, Bentley, Lagonda, Alvis, Frazer Nash, Humber, Triumph, Mercedes, zelfs een Honda S800.
Zij stonden netjes opgesteld op de kaai langs de Charente, tegenover het Cognachuis Hennesy. Tijd genoeg om dus rustig fotos te nemen van al dat fraais.
Het baasje heeft ook nog actie fotos genomen, daar was hij voor naar Sonneville gereden, je hebt daar verschillende mogelijkheden om de bolides vanuit verschillende hoeken te fotograferen.
Het verkeer werd op een bepaald moment geregeld door een plaatselijke landbouwer die zijn tractor aan de kant had gezet. Zijn hond hield op dat moment de wacht op de tractor. Ook dat is het circuit des remparts
De steriliseerpotten die het baasje kreeg van collega Cis zijn schoonmoeder komen uitstekend van pas. Zeker nu in volle oogstperiode, passeren ze in grote getallenhet aanrecht om gevuld te worden, en het steriliseerkot om geconserveerd te worden.
Toen Cis met zijn Volvo met volle koffer en een afgeladen achterbank met potten bij ons arriveerde heeft het baasje wel eens even in zijn haren gekrabd, onterecht blijkt nu want met de overvloedige tomatenoogst geraakt de eerste doos potten al aardig leeg.
De voorraadkast, aan de andere kant, geraakt zo vol dat t vrouwtje de kast al tweemaal gereorganiseerd heeft om het wat overzichtelijk te houden.
Het zal hier alvast geen hongerwinter worden en Electricité de France gaat er ook geen euro aan verdienen wegens geen diepvries nodig met al die potten.
We hopen dat Cis aan zijn schoonmoeder een natte lik en een poot geeft in onze naam
Zie ze daar liggen, gerekt en gestrekt voor de deur, vlak in de zon en die pels staat gloeiend warm. Dat is Belle haar favoriete houding als de zon schijnt.
Een heel kontrast met gisteren namiddag toen hier een rivier ontstaan is op de koer. Al een geluk dat de huizen die een eindje verder in de straat het water niet hebben binnen gekregen. Dat zou trouwens niet de eerste keer zijn dat zoiets gebeurt met een zomer onweer.
Ondertussen is die bui al vergeten en zijn de baasjes verder aan het werken in de groenten industrie Die tomaten moeten toch verwerkt worden tot puree, soep in allerlei combinaties, in blokjes en wat weten we al niet meer. Als de tomaten da gedaan zijn staat er nog een deel broccoli, en dan zijn waarschijnlijk de appelen aan de beurt. Soms kan je beter Drentsche Patrijshond dan gepensioneerde baas zijn, ons gedacht .
Met bakken heeft het hier geregend gisteren namiddag. Het weerbericht had nochtans maar wisselvallig weer voorzien. De koer voor het huis was net de bron van een nieuwe rivier, een bron met een degelijk debiet. De grote watertank spoot water wat duidt op overvol, er komt dan ook het regenwater van drie grote daken in terecht.
Ik ben de slaapkamer ingetrokken, dat doe ik altijd bij onweer. Hardhorend als ik ben hoorde ik nu toch het dondergekletter. Elektriciteit die uitviel,wég internet, en nu niet de schuld van Wanadoo, geen TV ontvangst meer via de schotel waren ons deel.
Na het onweer zijn we toch nog een wandeling gaan maken met de baasjes. Onvoorstelbaar hoe snel allerlei slakken dan terug te voorschijn komen na zon bui. Dat die beesten niet verdronken zijn in de ontstane rivier die over de weg stroomde
Ik ben braaf naast het baasje blijven lopen, ons Belle, die sinds eergisteren terug vrij mag lopen, kwam natuurlijk naar goede gewoonte totaal onder het slijk thuis aan. Weer een propere handdoek die direct terug naar de wasmachine verwezen werd.
Straks mag het vrouwtje het opgedroogde zand weer uit de zetel stofzuigen
Het mysterie is opgelost ! De verjaardagskaart van de anonieme aanbidder-/ster komt van onze baas zijn beste ex collega Diana.
Diana heeft het blog ook gelezen en haar kaart opgemerkt, zij verwondert zich erover dat ze de kaart niet getekend heeft. Ons verwondert dat helemaal niet, want Diana is vijf dagen ouder dan onze baas, en die heeft het vergeten al zo lelijk zitten.
t Baasje kan dus terug rustig slapen en hoeft s nachts zijn hersenen niet meer te pijnigen om die kaart
Wat hebben die drie gemeen ? Heel simpel, half september en volle jachtseizoen. Deze twee fotos schoot t baasje deze morgen toen hij terug kwam van Villefagnan. De jager met zijn hond had het baasje al gezien op de heenweg. De épagneul Breton draafde lustig over t veld, gevolgd door de ogen van de baas jager.
Even verder stond de pikdorser werkloos in t veld. Die heeft tot gisterennacht heel laat doorgewerkt, tot het zonnebloemveld helemaal door zijn kaken was gepasseerd. De boer ligt nu waarschijnlijk nog horizontaal te dromen van zijn rijke oogst die hij gisteren heeft binnengehaald.
t Baasje vraagt zich nu af waarvan die landbouwer droomt. Van immense aanhangwagens vol zonnebloemzaden, of ziet hij de potjes zonnebloemmargarine, mayonaise au tournesol of gewoon flessen zonnebloemolie de revue passeren ? Goed mogelijk dat het niets van dit alles is, omdat m geen zonnebloemen meer kan zien na al het werk dat hij er mee gehad heeft
En de jager ? Die wacht nog altijd op die haas die ontheemd is door de pikdorser en opgejaagd gaat worden door de Breton
Drie weken geen onderhoud in de moestuin, je zal het merken bij je terugkomst ! De tomaten blijven ondertussen rijpen, dat heeft zo het gevolg dat er bij zijn die wel héél rijp zijn. Ook de vogel lusten rijpe, zoete tomaten. Tal zijn dan ook aangepikt. Tijd dus om te oogsten en de beste delen te gebruiken voor tomaten puree.
Vandaag dus de passe-vite bovenhalen, hoe heet zoiets in het goed Nederlands, t baasje heeft ooit gehoord van een roerzeef of is dat nog iets anders ? Automekaniekers in de keuken hé
Ook van de stoofappeltjes zijn er al rijpe afgevallen. Ook daar is veel te recupereren. t Vrouwtje heeft in een kookboek over inmaken ook het recept gevonden om stukjes appel te steriliseren om later te gebruiken als vulling voor appeltaart.
Voor appelspijs is er nog tijd genoeg,het baasje is trouwens niet zon appelspijseter, maar een paar potjes in de voorraadkast ziet m wel zitten.
De volgende week gaat het baasje eens rondkijken voor enkele rode kolen. Das ook altijd lekker zegt het baasje, rode kool met appeltjes. Dan heeft hij weer een reden om zich geruime tijd in zijn speciaal steriliseerkot terug te trekken.
We zullen deze weken in Frankrijk maar omdopen in spijs- en pureeweken zegt het baasje
Belle is bijna terug de oude, dat is eigenlijk verkeerde uitdrukking, want de oude, daar bedoelen we gewoonlijk Bas mee. De zicht- en ruikbare loopsheid is haast over en ze wordt ook meer gerust gelaten van onze ouwe snoeper.
Dat de loopsheid haast over is heeft ook zijn gevolgen bij de wandelingen. Belle mag terug vrij rondcrossen. Het baasje is er vrij gerust in, er zijn nog wel twee reuen hier in t gehucht maar daar is zoals bij Bas aan gewerkt. Trouwens, Fred & Harley zijn met Mick op reis met de camper voor een week. Vanuit de Dordogne / Auvergne zullen ze wel niet veel kunnen uitspoken zegt het baasje.
De zonnebloemen die de laatste maanden het uitzicht van het gehucht hebben bepaald staan nu zwart verdroogd op de velden en de ijverigste landbouwer heeft zijn pikdorser al op het veld staan. Dan is het weer oppassen voor onze loslopende honden, zon machine vreet alles wat op zijn weg komt !
Ook de egelvangst is weer open voor Belle, gisterenavond heeft Belle er twee aan de deur komen leggen als cadeau voor de baas. Gisterenmorgen liep ze met iets onduidelijk in haar bek. Te groot voor een muis, te klein voor een rat of mol. Afgeven wou ze het niet, later toen het op het gazon bleef liggen bleek het een fret, wezel of iets dergelijks geweest te zijn. Al een geluk dat het jachtseizoen vorige week geopend is hier in Frankrijk.
Leg het maar eens uit aan bos- en andere wachters dat Belle al veel kent maar van een almanak geen kaas gegeten heeft .
Gisterenavond na het aansluiten van de computer dezelfde desillusie van altijd, geen contact met de server. Altijd hetzelfde die kl n Wanadoo of Orange zoals het na de overname heet. Vanavond heb ik even de overbuurjongen Tom gevraagd om een helpend handje. Op een wip en een flik was het terug in orde, thanks Tom
Even snel zeggen wat ik vanmorgen wou schrijven. Voor de ongeruste zieltjes de rit was rustig, wij hebben de route over Amiens, Rouen, Le Mans,Tours genomen in plaats van over Parijs. Het is daar altijd rustig rijden op haast lege autostrades en de flits cameras zie je kilometers ver staan. Het gaat dan ook sneller dan via de A 10.
Deze morgen, bij gebrek aan internetaansluiting zijn we er maar dadelijk ingevlogen,
Gazon afrijden, inkopen doen, tranen wegpinken als we dat onkruid zagen staan (t zag er allemaal zo netjes uit toen we hier drie weken geleden vertrokken) en tomaten plukken en klaar maken om in te maken in Weck potten. Daar waren we aan bezig toen de buurjongen het internet kwam arrangeren en daar gaan we nu aan verder doen want dat kan niet wachten
t Baasje kan niet schrijven en sturen tegelijk, hij heeft dat al wel eens geprobeerd om een telefoonnummer op te schrijven aan 120 km/u. maar dat valt dan niet in goede aarde bij t vrouwtje. Jullie blijven dus op je honger zitten want wij zijn vandaag onderweg naar Frankrijk.
t Baasje moet zijn potager gaan verzorgen en tomaten gaan oogsten (als ze niet van tevoren zijn afgeplukt). Morgen gaan we dan weer t sterliseerkot om die tomaten in te maken.
Er zal ook weer een deel onkruid moeten gewied worden want volgens het telefoontje van overbuur Mick is het er afwisselend warm en nat geweest. Juist wat onkruid nodig heeft om welig te tieren
De auto is bijna geladen, we moeten de baas er wel op attent maken dat m Bas zijn speciaal voeding niet vergeet, en onze snoepen want die Franse lusten we niet zo graag, wij blijven liever bij onze smaak die we gewend zijn. t Baasje niet, die probeert altijd andere zaken op zijn bord en gewoonlijk blijft er niet veel van over.
Maar nu richting zuid-west, met de wind in de kont zegt t baasje
Ook vandaag is Bas nog de dirty old man die Belle geen minuut gerust laat. Zoeken waar hij uithangt is geen probleem deze dagen, het gehijg begint wel op de zenuwen te werken.
Het baasje staat verwonderd dat hij, op zijn leeftijd, nog zoveel uithouding heeft. Om hem een beetje te sparen trekt het baasje dadelijk met Belle het dorp in. Dat is op dit moment de enige oplossing om een beetje rust voor beiden te geven.
Verwonderlijk toch dat een gecastreerde reu nog zoveel invloed ondergaat van zijn hormonen. Bas word 15 jaar in november maar zijn houding is er één van een tienjarige, en maar hopen dat zijn tikker het houdt
Als wij dat zo lezen zullen in België en Nederland en zelfs plaatselijk in Frankrijk de wachtzalen van de dokters de komende weken vol zitten. Oorzaak : krampen van ongekende hevigheid in linkse en rechtse duim.
Wij kunnen de heren en dames huisartsen gerust stellen, niks aan doen het is van voorbijgaande aard en binnen vier à vijf weken is epidemie over.
De patiënten zijn alle lezers van dit blog, die constant met de duimen omhoog lopen omdat ze duimen dat ons Belle drachtig wordt. Als we nog eens vijf weken verder zijn is er al een echo gemaakt en kunnen we hier het resultaat terstond melden.
De mogelijkheid bestaat dan wel dat er nog lezers zijn die het niet kunnen laten en blijven duimen op een mooi, een groot, met veel teefjes, met veel reutjes, of mooi gemengd nestje. Die lezers zullen we dan maar de fanatici noemen.
In elk geval bedankt voor de wensen en het doet goed aan ons hondenhart dat we weten dat er zo veel wordt meegeleefd met onze belevenissen.
Lezers die ook héél véél fotos van ons willen bekijken, kunnen nu terecht in de foto albums die ons baasje voor ons heeft samengesteld, hier zijn ze te bekijken: http://fotoalbum.seniorennet.be/Bas_en_Belleveel plezier er mee...
Bram is een leuke gezonde reu van bijna 2 jaar oud. Hij kan goed met kinderen overweg en is aan katten gewend. Wij zoeken voor deze jonge reu een fijn plekje bij iemand die voldoende tijd en aandacht voor de hond heeft. Als u interesse heeft voor deze reu kunt u ons mailen
Teefje Lola Geboren: 21-02-2008 NHSB: 2692268
Lola is een nog zeer jong teefje van 7 maanden oud. Wegens veranderde gezins omstandigheden zoeken wij voor haar een ander plekje. Lola is nu nog erg onstuimig in de omgang en moet nog wel veel leren. Ze heeft een makkelijk en lief karakter.
Ook op de site van de dierenasiels B/NL http://www.dierenasiels.com/staan enkele Drenten over te plaatsen. Eéntje in het hoge noorden in Friesland en één in Eindhoven
Foeke, een reu van vier jaar kan je in het asiel van Joure vinden. Te bereiken via onderstaande gegevens. Op de site kan je Foeke vinden bij grote jachthonden
Petro een al wat oudere Drent van 8,5 jaar staat al enkele weken over te plaatsen op onderstaand adres, is Petro een hond voor jou ? Petro staat op de site bij kleine jachthonden
De Doornakker Doornakkersweg.51 5642MP EINDHOVEN - NB
Afspraken maken, afspraken annuleren, nieuwe afspraak maken, zo ging het deze week. Is het vandaag het moment of nog een dag wachten ? Uiteindelijk zijn we gisteren namiddag naar Oudenaarde gereden met Belle omdat ze ervoor gereed was.
Peter en Hilde waren vroeger uit de Ardennen naar huis gekomen wegens rotweer ginds. Er was daar toch geen vreugde te rapen. Dus alle afspraken van tijd en plaats werden nog maar eens geschrapt en uiteindelijk is het Oudenaarde geworden.
Zeppos moest niet lang over zijn taak nadenken en na even terrein verkennen was het zover.
Ons Belle gaat puppys krijgen ! Dat is in elk geval de hoop van de eigenaars van reu en teefje. Het is nu vier à vijf weken afwachten voor we zekerheid hebben dat de dekking geslaagd is.
Bas, het hitsig manneke heeft zich deze voormiddag vrij kalm gehouden, tot op het einde van de wandeling. Toen zijn we Walter en Gertie tegen gekomen met hun labrador reu Sjanti.
Die Sjanti is ook niet van gisteren en rook ook wat er gaande was bij Belle. Twee hitsige reuen, één gecastreerde en één voorzien van alle gerei en klaar om het te gebruiken ! Het zal je maar overkomen als teefje die gisteren Zeppos nog ontmoet heeft.
Nadat Bas gezien heeft dat er nog kandidaten zijn voor zijn Belle is m niet meer van haar zijde weg te slaan. Belle is van oordeel dat ze het wel gehad heeft dezer dagen en kruipt bij t baasje tussen zijn voeten als m aan de computer bezig is.
Dat baasje is er dan weer sterk aan t denken van een cursus yoga te gaan volgen om te weten waar hij zijn benen moet laten. Regelmatig voelt hij oren of staart onder zijn maat 43 .
Moest Bas nu de telefoon kunnen afnemen, het zou er niet mooi uitzien voor de baasjes. Binnen de kortste tijd zouden de agenten van politiezone Turnhout hier aan de deur staan om die hijger in de boeien te slaan. Leg het dan maar uit hé baas
Het seniorennet heeft een nieuwe service. Je kan nu ganse fotoalbums op t www plaatsen, gratis en voor niks en poepsimpel. Natuurlijk heeft onze baas daar gebruik van gemaakt.
Bij het openen van seniorennethttp://fotoalbum.seniorennet.be/ krijg je dadelijk de openingspagina fotoalbums. Hier klik je op categorieën en scroll je naar huisdieren, onder de subcategorie honden kan je de albums vinden van Bas , Belle en Bas & Belle. Ook de fotoserie van de Drentenclubmatch 2008 heeft het baasje een afzonderlijk album gegeven.
Op dit Blog krijg je wel dagelijks een fotootje maar hier krijg je een overzicht wat het nief kodakske allemaal te verwerken krijgt.
Het is ook de bedoeling van t baasje dat er regelmatig nieuw materiaal bijkomt in de albums. Hou het in de gaten zullen we maar zeggen !
t Baasje heeft al zo dikwijls voor t venster gestaan dat we het niet meer kunnen tellen. Telkens gaat dat gepaard met een zucht. De reden : het blijft maar regenen op zon manier dat je de dierenbescherming op je dak krijgt als je nu gaat wandelen met je honden.
Goed voor de tuin, t is groeiweer zegt het baasje. Dan kan hij weer beginnen onkruid wieden en gazon afrijden. Soms snappen we die mensen niet, eerst laten ze het groeien en dan gaan ze het uittrekken of harken. t Zal ons worst wezen, als zij daar lol aan vinden ze doen maar.
t Baasje is op een dag als deze wel blij dat de dakwerker gisteren het dak hersteld heeft.
Het zou er nogal uitgezien hebben op de logeerkamer, vertelt hij ons. Daar kunnen we ook al niet over meeklappen wegens verboden toegang voor ons.
Na het ravotten deze morgen hebben wij beiden besloten van de zetel op te zoeken en een dutje te doen. Onze oogleden zijn de lichaamsdelen die het meest in beweging zijn op dit moment. Je moet je ogen toch eens openen om te zien dat het baasje nog maar eens gaat kijken dat het nog niet over is
Zo gaat dat nu al een week, Bas die ouwe rakker die altijd dicht bij de baasjes blijft, die mag loslopen in t bos. Hij gaat nog geen tien meter weg van de baasjes en mag vrij. Ik die zo graag rakker in t bos moet aangelijnd blijven. k Versta die baasjes toch niet altijd hoor. Ik zal wel voor puppys zorgen als de baasjes dat zo graag willen. Maar ze geven me de kans niet !
Aangelijnd blijven, bloed laten prikken, kortere wandelingen langs wegen waar zeker geen loslopende reuen zijn, t is geen leven als je loops bent zoals ik.
k Heb t baasje vanavond horen telefoneren met Peter, t baasje van Zeppos. Het woord zondag hoorde ik nogal dikwijls. Ardennen, Oudenaarde, s namiddags, komen langs, allemaal zaken die ik meermaals gehoord heb maar rijm het maar eens aan elkaar wat ze allemaal achter mijn g.t aan t konkelfoezen zijn.
Ach we trekken het ons niet aan, als puntje bij paaltje komt heeft onze baas het altijd wel goed met ons voor, en daar zullen we ook deze keer maar op vertrouwen zeker ?
Als het de volgende maal januari geworden is zal het drie jaar geleden zijn dat Belle bij ons kwam. Bijna al drie jaar die voorbij gevlogen zijn, wij herinneren ons nog levendig de rit naar Affligem. Met zijn drieën naar met zijn vieren terug !
Waarom begint het baasje daar nu over ? Het is Pol Goossen zijn schuld, Frank Bomans himself. Omdat het vandaag gans de dag geregend heeft en het er niet naar uitzag dat het ging beteren heeft het baasje dat boek van Pol/Frank onder handen genomen. Het lag hier al enkele weken, met het cellofaantje er nog rond. Het leek het baasje het moment wel om de schrijfsels van Pol eens nader te bekijken.
Iedereen weet zo stilaan dat Frank een groot dierenliefhebber is en onafscheidbaar is van zijn Wap, zijn rosse Golden.
Het boek ongePOLijst bevat allerlei losse verhaaltjes en leest dus als een sneltrein, t baasje leest zoiets veel liever dan wat hij noemt de russen of de Claus.
Komt hij in het verhaal heertjes toch een zin tegen waarvan m Pol verdenkt dat hij niet origineel is. Een hond dwingt om te bewegen en schrijven tot nadenken ! ! !
Het baasje heeft zoiets nooit geschreven, dus Pol kan het niet gepikt hebben van t baasje, MAAR het is wel de reden geweest waarom Belle hier gekomen is, welgeteld drie dagen nadat het baasje gevierd werd na zijn pensionering: dwingen bewegen !
En dat schrijven dan zal je denken. Op Valentijnsdag dit jaar is het baasje begonnen met dit blog. Gewoon omdat er niets meer te schrijven viel, wie schrijft er nu nog in tijden van telefoon/fax, GSM , computer, en andere toestanden ? Tijdens zijn schoolcarrière was het baasje wel gedwongen over allerlei problemen te denken en verslag uit te brengen. Dat valt weg als je op pensioen gaat, het zwarte gat ?, niet echt, maar er was wel noodzaak aan enig denkwerk.
Waartoe een hond je dwingt lees je hier elke dag
Voor ons Belle en Zeppos, Belle is er niet klaar voor vertelt de bediende van de dierenkliniek. De waarde die zij moet halen is nog niet zo hoog dat het paren enig succes zou hebben, als ze het al toelaat !
Zaterdag nog eens terugkomen en dan zaterdagavond kennen we de nieuwe uitslag. Dan is er weer een wijziging noodzakelijk. Niet in La Rochelle, ook niet in La Roche maar het zal in Oudenaarde moeten gebeuren vertelt t baasje. Het lijkt wel een wereldreiziger die Zeppos.
Als er dan nog iets van komt kan hij later onder de andere reuen gaan stoeffen, zo van die Belle heeft nogal achter mij gehangen destijds. Dan liegt m nog niet eens ook niet !
Nog eventjes afwachten, de natuur kan je toch niet naar je hand zetten. Geduld is een schoon deugd zegt het baasje, maar eigenlijk kan het Belle niet zoveel schelen. Het enige dat haar stoort zijn de aangelijnde wandelingen. Ze snakt naar het vrij crossen in de bossen
Op het telefoontje van t binnenhof, de dierenkliniek waar we vanmorgen geweest zijn om bij Belle bloed te laten prikken voor het bepalen van de juiste datum voor een bezoek aan Zeppos.
Ons Belle, flinke meid als altijd, loopt dan fier de kliniek binnen, net als een tiener die naar zijn eerste fuif mag. Ook het bloedprikken ondergaat ze zonder verpinken. Dit in tegenstelling met Bas die zich met zijn vier schijfremmen verzet, alleen al maar om op de weegschaal plaats te nemen. Hier deze maal ook een meevaller, toch een halve kilo er af op anderhalve week. Leve het boontjes dieet !
Wij tweeën hebben besloten, als we dan vandaag toch niet naar de Ardennen rijden, het maar kalm aan te doen. t Baasje zegt dat m net als wij ook zijn blaffeturen wel een uurtje zou willen dichtdoen, t was dan ook zes uur deze morgen dat het bestuur hier ten huize hun veestapel wakker heeft gemaakt. Om klokslag zeven uur stopte de camionette van de dakwerker hier al voor de deur om dat lek te repareren. Niks ergs, vertelde het baasje, alleen maar het lood rond de schouw vervormd. Dan heeft toch die schouwveger het gelapt was zijn commentaar !
Ondertussen wachten wij maar af wanneer dokter Dracula, die het bloed heeft afgetapt bij Belle, ons een berichtje laat. (sorry voor de vergelijking Dr. Nelly)((die leest dit blog ook))
t Zal een drukke dag worden vandaag, om zeven uur al een dakwerker aan de deur om een lek aan het dak te herstellen. Om zeven uur een dakwerker betekent om zes uur opstaan. Het is de keuze van de baasjes want wij Drenten verkiezen andere uren om gewekt te worden.
Daarna met Belle naar t Binnenhof voor een bloedprik om te bepalen wat het beste moment is voor de ontmoeting met Zeppos. Het overige dagprogramma zal bepaald worden door de uitslag van het bloedonderzoek.
Het gaat een rit naar La Roche worden of verder slapen en onze schade van de ochtend inhalen. We zien wel, we staan open voor alle mogelijkheden
Nu tijdens haar loopsheid is Belle wel veel rustiger, het baasje probeert haar zoveel mogelijk in t oog te houden. Er is echter weinig in t oog te houden, zij houdt zich voorbeeldig proper en als er al eens een druppeltje valt likt ze het dadelijk weg.
Zelfs haar dekentje krijgt een schoonmaakbeurt telkens ze opstaat. In het bos plast ze als een reu, wel honderd maal gaat ze zitten voor enkele druppels. Het is alsof ze wil zeggen tegen de reuen hier ben ik, en ben beschikbaar
Het baasje laat Belle wel aangelijnd in t bos. Het baasje kent dat nog van het geval Luna die zich kwam presenteren aan Bas. Elf puppys zijn er van gekomen
Als een teefje er zin in krijgt is ze er op uit om de wereld in te trekken, de eerste de beste reu die zij dan ontmoet heeft op dat moment de eer. Maar dat kan de bedoeling niet zijn zegt het baasje
In Engeland is de oudste hond ter wereld overleden. Labrador Bella stierf op 29-jarige leeftijd. Omgerekend naar mensenleeftijd werd het dier 203 jaar oud.
De labrador stierf aan een hartaanval terwijl zij met haar baasjes op vakantie was. Het lievelingsdier van het koppel werd nog naar de veearts gebracht, maar zijn hulp mocht niet meer baten.
De 76-jarige eigenaar zegt dat hij het beest 26 jaar geleden kocht toen ze al drie jaar oud was. Maar volgens de Briste krant Daily Mail heeft David Richardson geen officiële documentatie die de leeftijd van Bella kan bewijzen. Daarom blijft Bluey - een Australische herdershond - vooralsnog op nummer één staan in het Guiness Book of Records. Ook hij werd 29 jaar. (bdr)
Dat is pas goed nieuws, Als Bas er ook voor "wil gaan" heeft 'm nog 14 jaar voor de boeg. Het is hem van harte gegund onze ouwe rakker.
En dan hebben we het natuurlijk over t baasje. Niet dat hij zoveel gedronken heeft op t feest maar er komen zo van die mails en reacties op t blog binnen waar hij happy van wordt.
De genodigden waren blijkbaar in hun nopjes met het feest en nu komen er mails binnen om dat nog eens te bevestigen.
Carine, Gertje heeft zelfs een bericht over het feest op haar eigen blog gezet. Zij noemt onze baas Zoef de Faes met een knipoog naar Zoef de Haas uit de fabeltjeskrant. Je kan hier het bericht nalezen: http://www.gertje.web-log.nl/ .
Ook via mail kwamen er nog tal van reacties, zelfs met de vraag dat zon feest niet jaarlijks of zelfs maandelijks kan plaats vinden. Dat ziet de baas toch niet erg zitten, maandelijks zon tent opzetten, decoreren, bakken sleuren, en dan dat kussen bij de aankomst van de gasten. Dan bij het einde van het feest alles nog eens overdoen in omgekeerd volgorde. Hij zal er nog eens over denken zegt m
Het baasje vertelt ons dat het vertrek naar Frankrijk enkele dagen is uitgesteld. Waarom doet m dat nu weer ?
Ons Belle en Zeppos zijn de oorzaak. Onze loopse Belle zou normaal gezien de mooie reu Zeppos in de Charente ontmoeten tijdens dit weekend. Maaaar Zeppos verblijft niet in de Charente ! De baasjes van Zepposhebben La Rochelle gewisseld voor La Roche. Dat is bijna hetzelfde in letters, maar toch zon een 750 km uit elkaar.
Dan blijven we nog tot na het weekend in Vosselaar en zoeken Zeppos toch op in La Roche. Zo eenvoudig bekijkt het baasje de gewijzigde situatie. En wij hebben er een extra trip naar de Ardennen er bovenop. Sommige mensen zeggen dat wij rotverwend zijn maar wij begrijpen dat woord niet.
Afhankelijk van Belles bereidheid tot zullen we donderdag of vrijdag de verplaatsing maken naar La Roche. De goede Ardennen lucht zal een extra stimulans zijn voor zowel Belle als Zeppos.
Ria, ons Belgisch gemeenteraadslid in La Magdeleine mailde ons deze morgen over het Fête multiculturel van afgelopen zondag. t Baasje is dan wel initiatiefnemer/stichter maar kon dit jaar niet deelnemen wegens andere activiteiten waarover je de afgelopen dagen hier al verslag hebt kunnen lezen.
Ria vertelt ons dat het feest een reuze succes was met meer deelnemers dan verwacht en dat ze tafels hebben moeten bij plaatsen. Het baasje heeft enkele dagen voor onze afreis naar België ook nog Engelsen uitgenodigd die wel in ons gehucht Ferret wonen maar onder de gemeente Villiers le Roux wonen.( de gemeentegrenzen lopen soms raar in la douce). Ook zij waren aanwezig, wat het baasje wel verwondert, want echt contact zoeken doen zij zelden. Ze hebben zich reuze geamuseerd vertelt Ria en misschien is het ijs nu wel gebroken. Laat dat nu juist het opzet geweest zijn van t baasje toen hij met zijn voorstel naar het comitee des fêtes trok, nu zon drie jaar geleden !
t Baasje heeft aan Ria gevraagd naar fotos gevraagd van het feest, Mohammed, Rias echtgenoot heeft gewoonlijk ook zijn kodakske wel bij. Zo snel als mogelijk (ASAP) kan je dan ook hier op t blog zien en lezen hoe feesten er in Frankrijk aan toe gaat onder verschillende nationaliteiten.
Bedankt Ria voor het mailtje en volgende week zien we elkaar weer
Enkele decennia geleden de titel van een film, gisteren bij het baasje iets in de zelfde aard, een rampenfilm waardig. t Baasje is vandaag de feesttent mee gaan afbreken, plat leggen is zijn uitdrukking daarvoor. Net alsof m in oorlogsgebied verzeild is geraakt.
Zijn rug was oorlogsgebied vertelt hij ons, en daarbij vroeg hij ook of wij nu geen kompassie met hem hadden ? Geen haar in onze pels dat daar aan denkt, als hij eergisteren van het gedacht was dat hij nog 21 was, dan moet hij vandaag maar voelen dat m vorige week 60 geworden is.
Trekken en sleuren, heffen en bukken, ladder op/ladder af, en als hij dan die jonge gasten nog wil volgen, dan moet m maar voelen, ons gedacht !
Vandaag zal het wel beter gaan, (denkt/hoopt hij) en de lange wandeling zal er vandaag zeker bij zijn. Niet dat we gisteren niet aan onze trekken gekomen zijn, maar prettig is het niet aangelijnd de bos wandeling doen. Om ons Belle in t oog te kunnen houden nu ze loops is zegt hij. Dat zegde onze baas zijn vader destijds ook over onze baas, veel effect heeft het niet gehad zegt de geschiedenis
Onze baas zet hier nog een paar portretjes om de gasten van eergisteren te plezieren, hun actuele vraag: staan we al op t www ?
Op foto één: nichtje Anke van de Tarte Maison en bekend van Fata Morgana, haar bekendheid dankt ze als bakker van de Turnhoutse mannekes, die heeft zij toen met de duizenden gebakken voor het bekomen van de ster van het TV programma.
Foto twee: de buren uit Vosselaar
Foto drie: Onze Dré, baasjes broer en bompa in de maak, met dochter Joke en boeleke op komst.
Ook na het verjaardagsfeest gisteren is t baasje er niet achter gekomen van wie de anonieme verjaardagskaart is.
Iedereen die maar iets met Antwerpen te maken heeft is dadelijk bij het binnenkomen grondig op de rooster gelegd. Zonder succes, of zou het baasje zijn ondervragingstechniek moeten aanpassen ?
Wij hebben ons in elk geval geamuseerd wanneer het baasje de genodigden ontving. Wij hadden plaatsgevat aan de ingang van de tent zodat iedereen ons wel moest passeren. Veel bekenden van de baasjes kwamen ons over t bolleke strelen, eens goed beflodderen tot het weer begon te regenen. Toen mochten we van t baasje in de auto een dutje gaan doen.
Na de BBQ hebben we een volle etensbak gekregen, tante Rita, de koekjestante, maakte ons een gevarieerd bordje met alle lekkernijen die de kleinkinderen hadden laten liggen. En of dat het gesmaakt heeft
Wij hebben ons werk goed gedaan vertelt ons baasje, zuurpruimen hebben we niet binnengelaten in de feesttent, enkel brede smiles mochten binen.
De baasjes en wij hebben ervan genoten samen met de familie en vrienden. Wij hebben de buikjes netjes rond gesmikkeld na de BBQ waar de buurjongens Jan en Stijn het lekker bruin gebakken hebben. Letterlijk toch
Ons kleintje, dat zegt het baasje toch tegen zijn jongste zus Carine zorgde voor de lekkere dessertjes, chocomousse, bavarois met speculaas en koffie bavarois. Gert en nichtje Anke van de beste bakkerij van Turnhout en omgeving, hadden een speciale verrassing voor t baasje. Gert maakte t baasjes lievelingstaart waar m als t moet duizend kilometer omweg voor maakt, de fameuze tarte maison. Ook zin gekregen ? Slechts één adres: bakker Verstraelen op de Gierlesteenweg te Turnhout. Wel even op voorhand bestellen, het loont de moeite. Zij die de taart nog niet geproefd hebben missen iets in hun leven. En als onze baas het over eten heeft, geloof hem maar
t Baasje en t vrouwtje hebben dan iedereen maar vermenigvuldigd op de dansvloer, Glenn en Joris, de bekende zomergasten in Ferret, zorgden voor de muziek. Oud en jong kwamen aan hun trekken. Het was al efkes over twaalf zei het baasje toen die gasten de prise hebben uitgetrokken.
Franca uit Sigogne, U ook al wel bekend van dit blog, heeft fotokes van t gebeuren gevraagd. Dus speciaal voor Franca nog een fotoke méér, en straks of morgen nog een paar. Kwestie van een paar bezoekers meer te krijgen, zo van Wie staat er straks bij op ?
De dag kondigt zich maar grijs aan, geen uitzondering hier in t land, maar deze namiddag willen we een streepje zon. Een streepje maar, da s toch niet te veel gevraagd denken wij zo.
Wij mogen mee naar t feest van de t baasje die er vrijdag weer een jaartje bij heeft gedaan. Laat dat feest nu in een tent doorgaan dan weet je waarom wij dat streepje zon vragen.
Onze taak bestaat er in van aan de ingang van het terrein de mensen te verwelkomen en een glimlach op hun gezichten te toveren. Geen zuurpruimen of trieste gezichten voor onze baas, daar gaan wij voor zorgen.
Wij moeten wel aangelijnd blijven wegens de toestand van ons Belle. t Baasje vertrouwd ze toch niet echt nu ze loops is. De juffrouw zou wel eens een stapje in de wereld kunnen gaan doen. Laat het baasje dat nu zijn grootste vrees zijn op dit moment. Vermits Bas altijd solidair is met Belle blijft m ook aan de lijn. Treuren zullen wij niet want er zijn nog goede vooruitzichten, vandaag geen bonendieet voor ons, t zal lekkerder zijn vanavond .
't Baasje wil iedereen bedanken die gisteren en ook nog vandaag hun felicitaties hebben gestuurd voor zijn zestigste verjaardag. De éne via mail, nog andere via de reacties op t blog en niet te vergeten de telefoontjes die onze baas het tweede rode oor in drie dagen hebben bezorgd.
Mieke en Hugo van Le Vieux Cerier, Ria en Mohammed en de kinderen vanuit La Magdeleine, Jeanine van uit La Faye, Wivine en Paul van wat dichterbij, uit Hoogstraten. Franca, Mary, Amor Fati, Sonja, Jan, Ludo, Sophie, Gertje, Mandy, Yessie, Cis, Marleen, Min & Mick, Ria & Pierre, Diana, Fons & Yvonne, Fred & Viv en t baasje schaamt zich te pletter als m iemand vergeten is
En dan zijn er nog de kaartjes, de nobele onbekende, Leo & Gerarda, Frans & Jeanine, Ria, Min & Mick, die laatste waren de eerste met hun kaartje, aan allen duuuzend keren bedankt.
t Baasje is ook nog langs zijn oude school langs moeten gaan en daar werd ook al overdadig gekust en gefeliciteerd, zij waren hem blijkbaar én zijn verjaardag nog niet vergeten.
Hij mag niet klagen onze baas, hij is de laatste dagen een geduchte concurrent van ons geworden als t over beflodderen aankomt. Je zou er nog jaloers op worden
t Baasje is gans de namiddag afwezig geweest, af en toe kwam hij eens iets uit de garage halen maar voor de rest was de roedel onthoofd.
Achteraf bleek dat m een tent aan het opzetten is om morgen een verjaardagsfeest te geven. Die 60 van gisteren dienen gevierd te worden.
Samen met familie en vrienden hebben ze dat geval binnen het uur recht gekregen, ondertussen hebben ze ook de poort nog hersteld die de leverancier van de tent in de vernieling had gereden.
Morgen dus groot feest, en we mogen mee hebben we al gehoord. Het zal wel gans de dag aangelijnd zijn, toch zeker onze loopse Belle, maar we zijn toch de favorieten van al die luitjes die komen meevieren met de baasjes en uiteraard met ons
De media hebben er allen aandacht aan gegeven deze week, de veertigste verjaardag van de VAB wegenwacht.
Weeral pure nostalgie voor t baasje. Op 2 mei 70 begon het baasje daar te werken als wegenwachter met zon zwart/geel Renault 4ke. t Baasje was er nog niet bij in het prille begin in 68, toen was hij het vaderland nog aan het dienen als rijinstructeur in de rijschool van de kazerne in Turnhout.
In 70 begon hij dus pechlijders uit hun lijden te verlossen op de Boudewijnsnelweg tussen Antwerpen en Kwaadmechelen. Hij was ingedeeld bij de tofste ploeg van alle, bij de Limburgers. Voor de bazen op de St Jacobsmarkt begon de sector Limburg aan de Turnhoutse poort te Borgerhout en eindigde ergens aan de Maas in Limburg.
Zes wegenwachters verzorgden toen gans die twee provincies met hun afgeladen R 4-tjes. Het waren toen ook de jaren dat een Renaultje op 4 jaar de volle 300.000 km.volmaakte. Van Kalmthout naar Diest, van Lier naar Hechtel waren geen uitzonderingen. Als je dan onderweg naar dat pechgeval nog iemand aan de kant van de weg zag staan met de motorkap open werd die nog snel tussendoor gepakt.
Heroïsche tijden waren het, iedereen sprong voor iedereen in de bres. Was er iemand in Maaseik die een waterpomp van een Ford Capri of een Opel Rekord nodig had en ze niet voorradig was, dan werd die vanuit de Kempen naar Kwaadmechelen gebracht. Naar de Shell bij Sjarel, waar een collega ze daar oppikte en ter plekke bracht. Vice versa gebeurde uiteraard ook, en steeds belangloos. De Manil had een fijne ploeg onder zich.
Als je al die verhalen uit die tijd wil horen, het één al wat meer aangedikt in de loop der tijden, dan het andere, dan zal het baasje wel eens een week voor jullie vrijmaken. Als er dan nog een oud-collega komt helpen om de memorie van t baasje wat op te frissen, dan maak je van die week maar een maand
t Baasje gaat die verhalen, honderden zijn het er, hier niet vertellen. Het seniorennet gaat er onder lijden in snelheid als m dat allemaal neerpent. Voor de vrienden en familie die het allemaal al eens hebben gehoord gaat hij het nu ook niet doen. Hij wil het risico niet lopen van commentaar te krijgen als Jan, je wordt oud, toch zeker niet na de dag van gisteren
't Baasje heeft een probleemke, neen niks met ons Belle, ook niet in de hondenbranche. Het is een verjaardagskaart voor hem die hier gisteren is aan gekomen en die geen naam of afzender vermeldt.
Het is een mooie kaart, en de wensen die er in genoteerd staan zijn hartverwarmend, maar WIE wenst onze baas al die voorspoed ?
De poststempel is uit Antwerpen en het geschrift kan van Jan en alleman zijn, in elk geval geen geschrift dat dadelijk herkenbaar is. Wie gaat dit mysterie oplossen ? Vragen we het aan Witze, Van In, of gaan we internationaal met de Holmes, Poirot of Maigret ?
De enveloppe ligt hier klaar voor DNA onderzoek op het speeksel voor het dichtplakken, vingerafdrukken kunnen genomen worden, maar er zullen veel postmannen en vrouwen bij de verdachten horen.
Wij leven in afwachting van de oplossing van het mysterie, ondertussen bedankt het baasje iedereen die hij tegenkomt voor de mooie verjaardagskaart in de hoop zo de afzender te kunnen ontmaskeren
t Baasje heeft het teruggevonden, het boek der boeken. Neen niet de bijbel maar hét boek van Peter Mayle dat het baasje op de gedachte bracht van dit blog door ons te laten schrijven. De baasjes dachten dat het uitgeleend was en in een vreemde boekenkast beland was. Niks daarvan, het was gewoon achter andere boeken gevallen.
Al een geluk dat de baasjes al geen vrienden scheef bekeken hadden om ze ervan te verdenken van hun boek te hebben verdonkeremaand.
Het is terug en dat is het voornaamste. t Baasje heeft er daarstraks enkele verhalen opnieuw in gelezen en telkens zijn de verhaaltjes zo herkenbaar dat m hardop zit te lachen.
Op de foto kan je het verhaal lezen van Boy die zich in het in een duivenkreng rolt in het bos. Waar hebben we dat nog gehoord en gelezen ? Zijn afschuw van zeep is ook al vergelijkbaar met de onze, en zo gaat het gans het boek door
Als dat geen verplichte lectuur is voor hondeneigenaars en liefhebbers
Een drukke namiddag gisteren voor t baasje, hij heeft er zelfs een rood oor van gekregen. De reden ? De toch nog onverwachte loopsheid van ons Belle.
Het baasje rekende op eind oktober/begin november dat Belle loops zou komen, snel gerekend is dat toch een anderhalve maand fout gerekend van t baasje. En t baasje zou zo graag een nestje puppys hebben van zijn beauty Dus is m als een razende beginnen rond telefoneren om meer inlichtingen omtrent stambomen van in aanmerking komende reuen.
Het beste adres is natuurlijk de rasvereniging. t Baasje heeft Monique gebeld en haar echtgenoot Luc, die Luc is onwaarschijnlijk bezig met Drenten en heeft dan ook haast alle stambomen zomaar in zijn bolleke zitten. Wat het baasje wilde horen heeft m dus te horen gekregen !
Zeppos is een geschikte reu voor ons Belle ! Grote, prachtige Zeppos, best of show voor drie jaar op de clubmatch van 2006.Zeppos, de eerste Drent die Belle tegenkwam buiten haar eigen nestje en Bas. Bij Zeppos lag Belle, als pup van 4 maanden, tussen zijn poten te slapen bij de eerste jaarvergadering waar t baasje naartoe ging.
Vanavond heeft t baasje Peter en Hilde, de eigenaars van Zeppos,gebeld om te vragen wat zij van die kruising denken. Peter was zeer in zijn nopjes met t baasjes voorstel en was direct bereid voor een dekking van Belle door Zeppos.
Einde volgende week, zo rond vrijdag-zondag moet het bij Belle de top dag zijn voor een bevruchting. Laat het nu een Godsgeschenk zijn dat zowel Peter en Hilde dan op vakantie zijn in de Charente- Maritime, op een goeie 1OO kilometer van La Magdeleine, waar wij tegen die tijd ook terug zijn
Dat kan niet mis gaan zegt t baasje, alle toeval en geluk samen. We kijken er met zijn allen naar uit
Morgenvroeg GROOT nieuws op de Bas & Belle blog. Nog een nachtje slapen en dan is er grooooootnieuws te lezen op deze plaats. Wait and see tomorrow morning
Het is zover, Bas zijn neus werkt nog allerbest. t Vrouwtje heeft daarstraks een bloeddrup gevonden. Niemand bleek gewond, dus de enige dader in huis kan Belle zijn.
t Baasje zegt dat we dan verdommes veel chance gehad hebben zaterdag op de clubmatch van de Drentenvereniging. Darling, het teefje dat normaal voor ons in de rangschikking kwam, was afwezig wegens loopsheid Twee dagen vroeger en er zouden twee afwezigen geweest zijn in de middenklasse teef.
Ondertussen blijft de vrijage van Bas en Belle maar voortduren. Nog enkele dagen en zij doet bereidwillig haar staart opzij. Zij weet zelf het best wanneer het tijd is voor le moment suprème. Het blijft verbazen die Drenten en de natuur, op dat gebied moet je ze weinig leren
Midden in het bos ligt een grote open vlakte, wij noemen het de weide maar dat is het niet echt. De groene jongens zouden er wel een passender naam aan geven, iets in de zin van biotoop of zo maar voor ons is het de wei.
Voor we naar Fankrijk vertrokken in juni was ze pas gemaaid, mooi kort gecoiffeerd, al het onkruid plat gelegd zodat het niet meer in onze pels kon kleven.
Nu,dik twee maanden later staat het er vol met veldbloemen en je kan er flink rennen zonder enig obstakel. Je moet wel opletten dat je er bij het rennen niet in een konijnenpijp duikt want die zijn er in overvloed. Belle weet gewoonlijk niet waar eerst beginnen met graven. Die konijnenpijpen zijn dan al gevaarlijk om in terecht te komen bij het rennen, als Belle haar hobby beoefend heeft is het helemaal en katastrofe. Dan ontstaat er en gat van een halve meter doorsnede en even diep.
Niet te veel naar de bloemetjes kijken zegt de baas, kijk maar waar je loopt om je poten niet te verzwikken of te breken. Deze keer overdrijft m toch niet, den baas
ZO lijkt het wel, het hoge gras waar Belle doorheen moet om achter de konijnen aan te gaan. t Baasje is er telkens niet gerust in dat ze weer vol teken uit het bos zal komen, maar tot nu toe zijn er nog geen gevonden.
Het zullen die Franse anti-vlooien- en tekenbanden zijn die haar beschermen tegen die vervelende parasieten. t Baasje vond ze wel heel erg naar citroen ruiken die antivlooienbanden, en hij had wel wat medelijden met Belle die zo 24 op 24 uur met dat ding rond haar nek moest rondlopen.
Het is een noodzaak om ons tekenvrij te houden, waar we overal zitten in het bos vertellen we lekker niet, de baasjes kunnen ons toch niet volgen. Aan de gevolgen en de gevaren van teken denken we liever niet, dat zijn zorgen voor t baasje
Er is hier een mooi spelleke aan de hand, Bas probeert Belle op te vrijen. Spijtig voor Bas zijn het alleen maar schijnmaneuvers, want de nodige wapens zijn twee jaar geleden achtergebleven bij de dierenarts.
Het is eergisteren namiddag al begonnen, snuffelen onder Belles staart, zijn oren zo'n 2 cm. opgetrokken en fonkelende ogen Horen doet m niet goed meer, maar zijn snuffel mankeert nog steeds niet. Hijgend hangt hij achter Belle aan die zich dan plots omdraait en in zijn oren bijt. Bas legt zijn kop in Belles nek, waarbij zij op haar beurt in zijn voorpoten knept. Hijgend maakt hij dan een rondje langs de tafel, komt Belle weer langs achter naderen en het spel begint opnieuw.
Op dit moment is er geen sprake van stramme achterpoten bij Bas. Of het moet zijn dat die Metacam, die de dierenarts Bas heeft voorgeschreven,ook nog eens potentie verhogend werkt. Viagra voor honden.(?)
Ondertussen gebruiken wij de goedkoopste glazen als we iets willen drinken in het salon. Goedkoop of duur, sneuvelen doen ze toch als die twee staarten over de salontafel zwiepen, een ander alternatief is niets drinken en dorst lijden wegens hondenliefdesspel.
Als Bas morgen weer moeilijkheden ondervindt van zijn achterpoten zullen de baasjes het niet nodig achten een dierenarts te raadplegen. Die diagnose kunnen ze zelf stellen
Dit is geduldige Gipsy, de jonge Border Collie van Walter en Reinhilde, elke dag komen we langs de poort van de bloemisterij waar Gipsy altijd wel in de buurt te vinden is.
Enkel wanneer Walter met zijn tractor in de serres bezig is, zit hij in zijn hok. Waarschijnlijk is het te gevaarlijk voor een jonge spring in t veld als Gipsy, in de nabijheid van de machines.
Elke namiddag is hij trouw op post aan de poort van het bedrijf als wij van de wandeling terugkomen. En telkenmale krijgt hij, en wij ook , twee trainingssnoepjes.
Dat weet Gipsy maar al te goed en hij bedelt dan ook niet voor een derde snoepje. Een slimme hond die weet dat twee goed is en drie te veel .
Wat Gipsy doet wanneer we weer eens voor langere tijd naar Frankrijk trekken dat weten we dus niet. Hopelijk heeft m juli en augustus niet wachtend voor de poort gezeten in afwachting van onze terugkeer...
Dat is wat we van Belle zien tijdens een boswandeling, je ziet ze gewoon de ganse tijd niet. Of, wanneer ze te voorschijn komt gaat het zo snel dat het nief kodakske op sportstand moet geplaatst worden. Daar is de baas dan weer niet snel genoeg voor, met onderstaand resultaat.
Op de eerste foto zie je haar als je weet waar je moet kijken, zoniet is het hopeloos. Je kan haar vinden achter de voorste boom rechts, daar zei je nog juist het witte pluisje aan haar staart.
Wat wel prettig is, en zo hoort het ook, ze weet op elk moment waar de baasjes zijn. De baasjes verstoppen zich wel eens om haar te testen. Dan komt ze aanrennen en durft dan wel eens de plaats voorbij rennen waar de baasjes zitten. Enkele meters verder gaat ze dan zwaar in de remmen om dadelijk terug te keren, naar de baasjes toe.
Je kan gerust los gaan wandelen met die beide Drenten, zolang er geen wild in de buurt is dat de verkeerde richting uitloopt heb je er geen omkijken naar.
Deze foto heeft het baasje gevonden in de reeks fotos die hij genomen heeft tijdens de Drenten clubmatch.Het kan niet de bedoeling geweest zijn van het baasje een sensatiefoto te nemen. Hij was aan het werk voor de Drenten vereniging en niet voor de sensatieboekskes.
Zie je het al staan in de sensatieboekskes boven de foto:
Siamese Drenten/Labrador tweeling te Heurne !
Het baasje heeft pas zondagnamiddag, 24 uur nadat hij de foto geschoten heeft, gemerkt wat voor foto hij gemaakt heeft. Puur chance heeft m gehad zegt hij.
De twee honden behoren toe aan Norbert Coutinho een lid van de Drentenvereniging uit Dessel. De Drent is de één en half jaar oude Suyferhouts Gorki, de labrador was al in de familie voor Gorki de familie kwam vervoegen.
Gorki is een zeer beloftevolle reu, het is een ware reus geworden in de loop van het afgelopen jaar. Hij gaat, als zoon van Jaco, waarschijnlijk al de verwachtingen die men vanhem had, inlossen. In elk geval een prachtreu en toekomstig klasse winnaar ?
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
