Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-08-2010
Een mailtje tussen fokker en eigenaar!
Een mailtje tussen fokker en eigenaar
Gisteren kregen we deze onderstaande mail van Ronny en Karine, de fiere eigenaars van Harko, onze jongst geborene. We hebben aan Karine gevraagd om het te mogen publiceren omdat Karine een vlotte schrijfstijl heeft en het berichtje goed doet zoiets te lezen. Hier komt het bericht.
Hoi hoi, bedankt voor de foto's van de clubmatch op de blog. Zo kan ik alles netjes inhalen wat ik die dag heb gemist. (Nota vdr Karine was s voormiddags naar een begrafenis geweest) Ik hoorde zaterdag door de keurster nogal boffen met het Belle/Zeppos nestje. Uniek in zijn soort, vooral hondjes om te hebben, speciallekes, lieve karakterkes, geen seriewerk volgens de standaardnormen maar ècht maatwerk, kortom alles wat je als hondenbaas naar verlangt. En wij hebben er zo eentje, samen met nog een paar andere leuke baasjes die hun sloeber vertroetelen en een aangenaam hondenleven bezorgen. SUPER TOCH !!!!!!!!!!
Harko ligt hier als de schoonste slaper van het land naast mij in de zetel. Daarnet nog was hij tijdens onze boswandeling in volle vuur en vlam wegens sporen van eekhoorns. t Is een plezier hem te zien hoppen over de braamstruiken om daarna op z'n achterpoten te gaan staan en de lucht in te snuffelen richting boomkruin. Z'n wenkbrouwen al fronsend zeggend waar zijn ze nou ? t Was al een tijdje geleden dat ik nog alleen met hem ben gaan wandelen wegens pijnlijke nek en arm. Misschien is het maar inbeelding maar 't was net alsof hij supercontent was dat wij nog eens samen alleen op stap gingen. Hij krijgt dan ook alle aandacht hé, terwijl als je met twee bent je toch al rapper aan de klap gaat met elkaar i.p.v. met je hond. Meestal doet m dan iets fout om de aandacht te trekken. Als klein manneke ging hij dan achter de koeien aan.
Twee weken geleden heeft datzelfde kadeeke nog maar eens mijn nieuwste en allergemakkelijkste schoenen een nieuw model gegeven.(verdoeme) Ik had ze per ongeluk in de living laten staan toen ik ging slapen. Er zat 's morgens niets anders op dan het deksel van de vuilbak open te doen en de schoenen met veel pijn in het hart erin te kieperen. Ik verdenk Harko er van dat hij weet dat schoenen mijn stokpaardje zijn.
Verleden week kon hij z'n draai niet vinden. Alles stond hier gedurende een week overhoop wegens schilderwerken in de living. Dat moest dringend gebeuren want deze winter hebben ze hier nieuwe ramen en nieuwe verwarming komen hangen. Hij deed toen wat hangerig. Maar nu alles weer staat en gaat hoe het moet valt hij ook terug in z'n oude plooi.
Zo te zien hebben jullie ook wat verfraaiïngswerken te doen in de tuin. Véééél courrage zou ik zeggen. Groetjes voor jullie van mij, Karine
In het circus wordt het wilde dierennummer gedaandoor een aantrekkelijke goed geproportioneerde jonge vrouw,slechts gekleed in een minuscuul strak tijgervelletje.Deze dompteuse kan met haar zweepje de leeuwende mooiste kunstjes laten doen.Aan het eind van de voorstelling krijgt ze een staande ovatie. Vervolgens stuurt ze alle leeuwen de kooi uit behalve het grootste mannetje. Het publiek gaat weer zitten. Ze werpt haar zweepje weg, loopt naar de leeuwen opent de enorme muil.Vervolgens trekt ze haar tijgervelletje opzij,legt een van haar mooie borsten in de muil van de leeuwen steekt beide armen omhoog. Het publiek houdt de adem in; stel je voor dat de leeuw schrikt. Na enige tijd stopt ze haar borst weer in haar kledingstuken krijgt wederom een staande ovatie, nu nog luider en langer. Na het applaus neemt ze de microfoonen vraagt aan het publiek of er iemand isdie deze stunt ook zou willen doen.Iedereen gaat zwijgend zitten en kijkt vragend zijn buren aan. Na enige tijd is er wat gestommel boven op de tribuneen komt er een oud kaal mannetje met een stokmoeizaam naar beneden gelopen. Eenmaal beneden in de kooi vraagt zij hem lachendof hij de vraag wel gehoord heeft. 'Jazeker,' zegt hij,'ik wil het graag proberen,maar ik weet niet of ikmijn mond zo ver open krijg.
Op het Max en Bente blog lezen we deze update over de moederloze pups die vorige week onderdak hebben gevonden na het sterven van de moederhond, bedankt Marian voor het plaatsen op jullie blog:http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Even een updateje over de moederloze pups waarvoor hier ook een oproep stond:het gaat goed met ze! Onderstaand berichtje heeft de opvangster van de laatste 3 die een plekje zochten geschreven: "Het gaat goed met de pups die bij Yindi zijn. Ze zijn levendig en tevreden. Yindi, Vanna en Sientje verzorgen hen prima. Voor enig kind Charlie is het ook heel goed, die moet nu iets meer moeite doen voor haar melk" :
De fotos van de clubmatch die bij onze baas zijn binnengelopen staan op t www en ieder kan er gebruik van maken à volonté.
Driehonderd zesentwintig , zijn het er geworden. 326 fotos van honden, baasjes en liefhebbers van Drentsche Patrijshonden.
Volgens onze baas zijn de fotos afkomstig van drie verschillende fotografen en evenveel Kodakskes, er zullen dan ook veel fotos zijn waarbij je denkt ach die hebben we al gezien daarjuist maar we hebben ze alle die ons bereikt hebben geplaatst zodat ieder de foto kan copieëren die hij of zij wenst.
De fotografen van dienst waren Jean-Pierre t baasje van Hadise, ons vrouwtje heeft er ook een 50 tal genomen met het oudnief kodakske, en t baasje heeft de officiëlefotos gemaakt, die van de deelnemers bij het verlaten van de ring.
Wat dit jaar wel opvalt is, onze baas staat zo dikwijls op de fotos Dat is niet zijn schuld maar het moment dat hijzelf met ons in de ring moest heeft hij zijn fotoapparaat aan iemand anders gegeven met de nodige instructies en die zijn dan massaal fotos van onze baas beginnen nemen hoewel dat, zoiets niet bij de instructies hoorde.
Kortom, bekijk ze maar eens en amuseer je er mee, wil je er eentje voor jezelf, dan ben je vrij te copieëren naar hartelust
Voor onze baas althans is de dag te kort, veel te kort zelfs. Hij heeft zelfs geen tijd gehad om een mop te plaatsen in de namiddag.
Wat we wel sympathiek van hem vonden was dat hij met elk van ons afzonderlijk een wandeling naar het bos heeft gemaakt. Hij zal daar wel een reden voor hebben, zo kennen we hem.
We vermoeden dat het er alles mee te maken heeft dat er reeën (toch één) zijn/is gesignaleerd in ons bos. Vermits het baasje alleen van wandeldienst was nam hij het risico niet dat wij met zn drieën achter die ree zouden aangaan. Eén voor één kan hij ons wel aan zegt m maar als we met zn drieën samenspannen staat m nergens, dus .
Het vrouwtje en onze Miel(e) hadden het ook druk want het we hebben op de clubmatch wel drie T-shirts van onze baas goed smerig gemaakt. Wij hebben dat niet alleen gedaan maar onze Harry en Harko hebben het merendeel voor hun rekening genomen. En dat moet onze Miel nu allemaal terug proper krijgen .
Morgen staat er voor de wandeling hetzelfde op het menu, met dit verschil dat ik terug de teletac omkrijg. Ik heb geen oren gehad tijdens de wandeling of ze toch niet gebruikt en t baasje zegt wie niet horen wil moet voelen en dat is nu wel heel letterlijk. Hera en Heros luisteren behoorlijk zegt het baasje, maar ik ben de pineut, ik heb het daartsraks verknoeid door alleen het bos in te trekken en de baas zon dikke tien minuten laten wachten en dat was er nu net ets te veel aan
Belle ps: op de foto's is toch wel verschil te merken tussen half juni en eind augustus, morgen een actuele foto van vandaag, nu de bosmaaier zijn werk heeft gedaan !
Werkdag vandaag, vrijdag was het voorbereidingsdag voor de clubmatch met geen minuut tijd voor wat anders wegens van hot naar her rennen om alles tijdig bij elkaar te krijgen.
Zaterdag van 5u30 in de weer om s avonds laat terug thuis te komen van Oudenaarde van de clubmatch.
Zondag is het verplicht kalm houden en geen machinerie in de tuin zoals grasmachines, bosmaaiers of kettingzagen. Het gemeentereglement legt zoiets op en het is niet meer dannormaal ook.
Het zal dus vandaag moeten gebeuren ! De tuin dient een grondige beurt te krijgen want zelfs een Drent kan zich verstoppen in het hoge gras zeg maar onkruid.
Daarbij moeten ook nog de resterende fotos van de clubmatch op het fotoalbum geplaatst worden. Dat lukte gisteren na 80 fotos plots niet meer om er nog meer bij te plaatsen. De reden is nog steeds onduidelijke maar straks proberen we nog maar eens. Hier kan je de eerste 80 fotos al bekijken:
Deze oproep heb ik zojuist van het Drentenforum geplukt. Willen de mensen, lezers van dit blog en vooral de Kempenaars onder ons even mee uitkijken als zij gaan wandelen of hun hond uitlaten ! Je mag deze oproep ook vrij copieeren en verspreiden !
Dank bij voorbaat
Jan
Op zondag avond 22 augustus is Frick verdwenen. Een 4 jarige tollerreu. Er waren die avond grote regenbuien, maar geen onweer, een raadsel is het dus waarom Frick uit de tuin is verdwenen terwijl de deur naar binnen open was, en er mensen thuis waren. De tuin is afgesloten, 2 meter hoog. Frick woont bij een gezin in Arendonk, net aan de grens tussen België en Nederland. Hij is nu dus een week weg. Er is een reactie gekomen uit Oud Turnhout, waar hij gezien zou zijn. Er is aangifte gedaan bij de politiebureaus in de omgeving, de asiels aan beide kanten van de grens, dierenambulances, enz. Er zijn briefjes opgehangen, in winkels, postkantoren enz. Frick is geen angstige hond en komt als je hem roept. Hij is dol op mensen. Aan degenen die in het zuiden van het land wonen, vooral Noord Brabant langs de grensstreek, met Antwerpen, of in België, in die omgeving ( rekening houdend met een straat van zeker 50 km) dus mijn vraag om oren en ogen open te houden , als je ergens iets hoort van een toller of gewoon bruine hond, die aan komen lopen is, of gevonden is, aangereden , of dood gevonden. Of gewoon gezien. Tot op dit moment is er verder geen enkel spoor van hem. Of dit bericht op andere forums wil plaatsen.. Alvast bedankt
Voor tips en info, neem contact op met Els v.d. Langenberg
Fam van de Langenberg Mellaerstraat 27 3560 Lummen Belgie tel/fax: +32 (0)13/52 33 02
Gisteren hebben we er nog over gepraat met Jos en Dymphna, de baasjes van Harry, hoe gaat het met den bol ?
Den bol is de huiseend en het maatje van Harry. Je leest het goed, een eend, een echte levende witte eend was huisgenoot van de Drentsche Patrijshond Harry.
Ik schrijf was, want deze morgen kregen we bericht van Jos dat Bol tijdens de ochtend wandeling van Harry overleden is. Bij terugkomst van Harry met vrouwtje Dymphna kon Jos enkel melden dat Bol overleden was.
Bol is 12 jaar geworden en is door Dymphna destijds in huis opgenomen omdat Bol een gehandicapt pootje had. In de natuur zou hij/zij weinig kans gemaakt hebben maar bij Jos en Dymphna heeft hij toch wel een heel respectabele leeftijd gehaald. Bol was zindelijk, had zijn eigen mandje en zelfs zijn eigen kattebakje.
Toen Harry goed anderhalf jaar geleden van bij ons naar Jos en Dymphna verhuisde was dat de grootste vraag, gaat dat samen gaan, een Drent en een eend? en dan nog wel in het zelfde huis, zelfs de zelfde kamer. Wel dus, Harry en Bol zijn het bewijs ervan.
Het zal ten huize Vanaelten niet meer hetzelfde zijn.
Pff we zijn er nog moe van, een ganse dag gisteren hebben we ons tukje niet kunnen doen. Hoeveel mensen en honden er bij ons aan de bench zijn komen kijken gaat te hoog voor het telvermogen van Drenten, hééél veel zullen we maar zeggen. En al die mensen moeten lieve dingen tegen ons zeggen, terwijl onze ogen dichtvielen van vermoeidheid. Want ook wij waren al op van 5u30.
Onderweg naar huis hebben we het baasje aan t vrouwtje horen zeggen we hebben die twee klein mannen toch terug bij hé, mij zag het vrouwje liggen maar Hera en Heros lagen achter in de auto in een bolletje in elkaar gedraaid.
Ook deze morgen was het hier maar heel stillekes, na onze ochtendplas hebben we de baasjes uitbundig begroet zoals elke morgen, maar dan zijn we terug plat in de bench gaan liggen. Voor hoe lang ? Kom straks, zo rond een uur of vijf, als het wandeltijd is nog maar eens terug kijken. Tegen dan zijn de fotos waarschijnlijk ook al voor een groot deel klaar .
een prachtdag. We waren al heel vroeg op en te 6u30 troffen we Louis en Gorky op de carpool parking. Onderweg even een schrikmoment toen gans de breedte vande snelweg één flikkerlicht van rijkswacht en depannage materiaal was. Vier autos uit model gereden op de verkeerswisselaar te Ranst
We wisten waar we voor stonden en er moesten nog enkele tenten en partytenten opgezet worden evenals de tafels voor de prijzen van de tombola en de prijzen voor de winnaars van de keuring.
Alles liep als op rolletjes, de zon was gans de dag van de partij, en de regen hebben ze aan de grens vastgehouden !
Ons baasje was gevraagd om de officiële fotoste maken en ook Jean- Pierre van Hadise schoot er lustig op los. De fotos van ons baasje zet m morgen op t seniorennet album waar jullie de fotos zelf kan downloaden als je wilt.
Van t moment dat ze klaar zijn geven we een signaaltje
Kunnen jullie even zonder ons ? Het is nog geen 12 uur maar vanavond krijgen jullie dan een verhaal uit eerste hand over de jaarlijkse clubmatch van de Belze Drentenvereniging.
Vandaag is het opstaan op een voor gepensioneerde bazen een onmogelijk uur. Om 5u30 opstaan want om 6u30 wacht de Louis ons al op met zijn Gorky aan de carpool hier aan de snelwegafrit.
Om 8 uur hopen we in Heurne te zijn voor de organisatie van de clubmatch mee op poten te zetten en dan nadien zijn we ook nog de ganse dag bezig.
Dus geen tijd vanmorgen om veel op papier (PC) te zetten. En willen jullie toch nog iets lezen over onze belevenissen Dan ga je even terug tot 14.02.2008 dan ben je nog wel even zoet en vanavond is er meer en zelfs het laatste nieuws.
En dat is meer voor de baasjes dan voor ons Drenten. Het baasje kan er niet aan wennen van met de raam geslotente slapen. In Frankrijk was dat ondenkbaar een gesloten raam in de slaapkamer. Hier moet het wel want de buien zorgen er anders wel voor dat je nat wakker kan worden van de buien die binnenslaan !
Het is raar als je slaapdronken s nachts uit je bed moet en de verkeerde kant uitloopt wegens twee maanden rechts en nu links afslaan
Bij de bakker stond de baas met geld te kort aan de toonbank geen 110 maar 195
De krant is dan wel dubbel zo dik maar kost dan ook weeral 10cent meer. Wat voor ons het verschil maakte was het druk doen van t baasje, die bleek zoveel werk te hebben dat de wandeling vanavond op een minimum uitdraaide en zelfs gans de tijd aangelijnd wegens te donker geworden.
En dat allemaal omdat wij ons morgen van onze beste kant moeten laten zien, maar dat schept weer een probleem Wat is onze mooiste kant ? Voor Heros is het simpel, bij elke vraag legt die zich op zijn rug, zijn mooiste kant naar boven blijkbaar.
ben net benaderd door stichting moederlozepups of er bij mij nog een teef lag die pups had er was een moeder die eendag na de bevalling is overleden en ze zitten nu met 7 pups die opvang moet hebben .
Ons Hera heeft gisterenavond nog god gegeten, wel wat aangepast met extra rijst en het kookvocht van de rijst.
Flor, de dierenarts van dienst, heeft Hera daarstraks uitvoerig onderzocht en niets wezenlijks verkeerd kunnen ontdekken. Wij hebben pillen meegekregen die zij tien dagen moet nemen om 100 % gerust te zijn. De Immodium die ik Hera en Heros heb laten innemen was goed om de diaree te stoppen maar niet om te genezen, daarom hebben we nu flagyl 500 meegekregen.
Ons baasje was allen maar ongerust dat het iets besmettelijk zou zijn omdat Heros het een paar dagen geleden had en nu Hera, Wat zou kunnen wijzen op iets besmettelijk.
Met het oog op de clubmatch van morgen wou het baasje geen risico nemen dat hij Hera half het Drentenbestand van België, en een deel van de Ollanders zou besmetten met diaree. Maar Flor heeft ons verzekerd er is geen gevaar, Hera kan mee.
De reacties gisteren waarbij men ons veel succes wenst pakt ons aan ons Drentenhartje. Uiteraard gaan we ons best doen of de draak steken met heel de poespas. Want eerlijk gezegd ons baasje is niet zon competitiebeest en als we een goede uitslag halen is dat net zo goed als wat Heros vorig jaar uithaalde. Daar hebben we dan wel geen schoon papier van, maar we hebben er een gans jaar mee kunnen lachen en veel mensen mee aan het lachen gebracht. En wat is nu het belangrijkste ?
Iedereen wenst ons succes, maar wat wij uiteindelijk zouden willen, allee onze baasjes toch, is dat we een foto kunnen nemen waar één van onze hondjes op plaats nummer één zou mogen staan. Zoals vorig jaar Harko met Carine hun groep won. Daar waren wij pas trots op, en dan dit jaar Harry, of Hadise, of Hercule op plaats één
Verder is er ook nog de nestkeuring. Hier worden alle pups, samen met de ouders gekeurd. Het is de bedoeling dat er een goedkeuring gegeven wordt om te zien dat de kenmerken van het ras goed zijn doorgegeven met de keuze van Reu en Teef.
Onze nakomelingen, die van Zeppos en van mij zijn wel heel donker met daar drie mantelhonden bij, wat nu echt niet zoooo gewenst is bijde Drentenkeuringen. Maar we zijn alle samen een prachtgroep, met brave, gezonde honden met een topkarakter, en wat doet dan de kleur er nog toe zegt onze baas !
Voor de reactie op de 800 km kunnen we aan Paul en Raymonde zeggen dat de gevolgen van Heras accidentje achter in de auto best meeviel, geurhinder was er niet en sinds dat de pups er waren liggen er altijd wat oude reisdekentjes in de auto waar de honden op liggen. Dat ene dekentje dat wat vuil was ging is bijeengedraaid en in een plastic zak gestoken. Het was pas toen we hen in Kruibeke uitlieten dat de straal op gang kwam bij Hera. Het is een bewonderenswaardig hondje om alles zo lang op te houden tot die stomme baas het eindelijk merkt wat er gaande is . Je leert het wel na een tijd, reizen met honden Dadelijk eens luisteren wat Dr. Nelly en co er van denken
800 kilometer hebben we afgehaspeld sinds het vorige bericht. Het was een rustige rit hoewel er meer verkeer was dan op een andere donderdag gedurende de werkweken.
Nu waren er nogal wat autos met caravans en Engelsen met campers die dachten dat ze al terug over t water waren en dus uiterst links bleven rijden. t Waren dan waarschijnlijk de domste van t eiland want hoe de andere weggebruikers hun aandacht probeerden te trekken, niets hielp. Bij ons rijden ze links dachten die en dan rijden wij links !
Vanaf Gent begon het lichtjes te regenen en toen kwam Hera voor de tweede keer de baasjes hun aandacht vragen. Even later was het duidelijk waarom. Hetzelfde geval als Heros enkele dagen terug en een accidentje achter in de auto. Vermits het toch al file was vanaf Kruibeke is het baasje dan maar van de snelweg afgereden en daar mochten we nog eens doen wat moest. Bij Hera was het lopend spul en wisten we gelijk waarom ze de baasjes hun aandacht kwam vragen. De eerste maal had ze dat al eens gedaan voor Lille, de sukkel zegt het baasje en dan nog zolang kunnen ophouden.
Ondertussen heeft het baasje van onderweg al maar langs de telefoon een afspraak gemaakt met t Binnenhof, onze dierenartsen, want normaal is dat niet twee van de drie met diaree op een week. Daar moet één of ander virus achter zitten. Morgen om 10u20 mogen we daar zijn en weten we meer
Vandaag zijn de Faesen Drenten en route, zij zijn vanuit de Franse Charente onderweg naar de Belgische Kempen om zaterdag deel te nemen aan de Drenten clubmatch van de BelgischeDrentenvereniging.
t Baasje heeft de aanhanger bij zoals je gisterenavond nog kon zien. Dit deels om een deel oogst uit de tuin mee te brengen maar ook om de prijzen die wij gaan behalennmee naar huis te nemen ! ! !
We zullen dus goed uit de hoek moeten komen want de baas heeft al geoefend met ons ringtraining noemt m zoiets. Dat wil zeggen, mooi naast het baasje lopen aan de linkerkant, iets dat nooit doen want wij lopen altijd rechts van t baasje.
Heros doet dat het mooiste zegt de baas, maar wij zeggen dan als m zijn tanden moet laten zien gaat hij op zijn rug liggen zoals vorig jaar !
Maar t baasje zegt dat zijn zorgen voor zaterdag, morgen vrijdag is er nog een zware dag en nadien zien we wel. Vandaag hebben we 800 kilometer te bollen en t zal er warm aan zijn volgens météo France.
Gelukkig hebben we plaats genoeg in de Mitsubishi en staat de airco automatisch op 21° C, wat zullen we ons dan zorgen maken ?
Maak voor ons zelf niet veel verschil maar de baasjes zijn al druk bezig met allerlei spullen te verzamelen die mee moeten naar de thuisbasis.
Zo had het baasje nog het meeste last om de motoculteur op een fatsoenlijke manier op de aanhanger en onder het dekzeil te krijgen. Het is een onhandelbaar stuk ijzer zoals hij nu op de aanhanger ligt. Maar ozze Dré, t baasjes broer, wil een nieuw pelouske aanleggen en daar heeft die de motoculteur voor nodig.
De wielen met banden die makkelijk zijn, maar niet echt nodig, blijven hier in de Charente. Niet omdat er geen plaats voor is maar die dingen wegen als lood en t baasje is altijd bezorgd om de gewichtsverdeling van de aanhanger. t Baasje heeft genoeg miserie gezien van verkeerd geladen aanhangers en caravans en de gevolgen daarvan.
Morgen voormiddag gaan we dan richting België en hopen tijdig aan te komen om die aanhanger nog te lossen want vrijdag moet die terug geladen worden met spullen die nodig zijn voor de clubmatch van zaterdag
Klik onderstaande internetlink aan,'Biertappen.htm' . Via de muis kan het glas bewogen worden. De eerste keer, starten met de linkermuisklik, ipv met de spatiebalk! Oefening baart kunst !!!
Al die moeite voor één muisje dat dan nog tussen hun poten door het zonnebloemveld is ingevlucht.
Als ze op de wandeling in de straatkant een bewoond muizennest vinden gaan ze als gekken tekeer. Gisteren was het Heros die plots alle remmen dichtsmeet om een meter terug als en waanzinnige te beginnen graven, ook naar China, zoals de vandaag jarige Max van het Max & Bente blog.http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ begin deze week begonnen is. Max is vandaag 16 jaar geworden. Felicitaties worden graag aanvaard op het voornoemd blog.
Ondertussen waren ook Hera en ikzelf terug gekomen om Heros te helpen met het uitbouwen van het nest. Als we nu elk een uit/ingang hadden genomen dan had de muis geen kant op gekund. Nu we met twee aan één pijp bezig waren en Heros aan de andere pijp bezig was, zag ons baasje de muis door een derde pijp vluchten.
We zijn wel tot aan het eigenlijke nest geraakt maar de muis was uiteraard weg. Spijtig toch, we moeten dringend iets aan onze tactiek gaan schaven
Gisteren tijdens de wandeling heeft Heros, als een onvervalste interlocktueel, de bordjes staan inspecteren die het naderende jachtseizoen typeren. Reserve de chasse staat er te lezen, nu kan dat wel zijn maar zoals het veld er nu voorstaat gaat de jager er niet veel aan hebben dat dit stuk jachtterrein gereserveerd is voor hem.
Dat is waarschijnlijk ook wel de reden waarom Heros het niet snapte. Wat kan je nu met een veld vol zonnebloemen aanvangen om die haas te schieten ?Je ziet amper vijf rijen ver door de zonnebloemen heen !
Wat Heros nog niet kan weten in zijn nog jonge leven zal hij wel merken wanneer we terug naar Ferret komen, na de clubmatch in België, half september. Dan heeft buurman Serge de zonnebloemen met zijn grote maaimachine tot veevoeder verwerkt en de zaden gescheiden om potjes margarine en olie van te maken.
Wat dan overblijft van het veld is een stoppel woestenij waar de hazen en reeën weinig kans maken tegen de épagneuls Breton en de vele jagers die de Charente rijk is. En dat laatste is eigenlijk het enige probleem van de streek, vééél te vééél jagers voor een beetje wild dat nog rest. Half september is het weer zover, dan is het alsof de wereld vergaat door al die jagers die allen samen hun cartouches de lucht laten invliegen op die zondagmorgen. We houden jullie op de hoogte.
Ondertussen heeft Heros dan maar een zwerfkat de boom ingejaagd. Dat is ook een vorm van jagen volgens hem. En het grote voordeel van deze jachtwijze is dat hij dat morgen nog eens kan, en zelfs met dezelfde kat plezant toch !
Al van in de tijd dat t baasje gans Europa rondreed om pechhebbers met de auto terug naar huis te brengen raadpleegde hij de site al. Hier heb je in tal van items informatie over België maar ook hoe het gesteld is met de regen rond bvb Trondheim in Noorwegen, of Calgari op Sardinië.
Het is meermaals gebeurt dat het baasje zijn reisschema aanpaste aan de informatie die hij op deze site kreeg.
Ook nu is hij al een paar dagen het verloop van het weer aan het volgen met het oog op zaterdag. Gaat de clubmatch door onder een stralende zon zoals vorig jaar, of moeten we meerdere tenten voorzien wegens pijpenstelen regen ?
Wat de wolkenvooruitzicht voor zaterdag is kunnen we nu nog niet zien maar de tendens naar droog weer zit er wel in. Nu is het nog een zaak van cross your fingers of eieren voor de zusters Klarissen
Er staat een wind uit een verkeerde hoek, letterlijk uit een hoek. De hoek tussen twee zetels ! Daar ligt Heros op zijn rug, gerekt en gestrekt scheten te laten.
Nu zijn Heros zijn darmen al twee dagen aan de minderhand. Wat er vooraan in gaat is niet anders dan gewoonlijk, maar de stevige sossisen die we van hem gewend zijn, die zijn er niet bij.
Eergisteren was er zelfs s nachts een accidentje in zijn bench gebeurd. Dat was de schuld van de baas die wel gehoord had dat Heros kefte zo rond een uur of drie. Maar omdat hij tegen alle gewoonten in de dag voordien ook al geblaft had redeneerde de baas, gij gaat daar geen gewoonte van maken hé manneke.
Dat Heros alles had gedaan om zijn bench niet te bevuilen was zichtbaar aan de deur van de bench. Die was onderaan flink krom getrokken met zijn tanden. Dat bezorgde bij t baasje nog meer schuldbewustzijn
Uiteindelijk lossen we de choco periode op met rijst om snel weer in de sossisen periode te komen. t Baasje heeft Heros ook een halve immodium laten slikken. Waarschijnlijk is de combinatie van de twee methodes de oorzaak van een krachtige niet welriekende wind uit het westen
Ken je dit duo al ? Het is ons nichtje en neefje, waar we voorlopig de naam nog niet van kennen. Het zijn de pups van tante Ella, de zus van ons moe.
De pups zijn nu een maand oud en al flink uit de kluiten gewassen blijkbaar. Blijkbaar zegt ons baasje want hij heeft nog niet de kans gehad om eens op bezoek te gaan bij Ingrid en Johan, gewoon wegens te ver uit de buurt. Maar een van de volgende dagen moet het er eens van komen.
Mooi zijn ze in elk geval die twee puppys. Het kan ook iet anders hé als je in zon familie bent geboren.
Ingrid stuurde ons de fotos samen met het bericht van het te herplaatsen keeshondje, of hoe één mail zowel goed als minder goed nieuws kan bevatten. Wij wensen in elk geval zowel voor de pups als voor het keeshondje nog een heel mooie toekomst !
Ingrid, de secretaris van de Drentenvereniging meldt ons een serieus probleem dat op korte termijn dient opgelost te worden.
Ingrid geeft les op een school in het Gentse en daar is een toezichtster met twee hondjes zwaar ziek. Dit is de mail zoals ik hem daarjuist van Ingrid aankreeg.
Een toezichtster van school is zwaar ziek en heeft 2 keeshondjes (1 van haarzelf en het andere van haar moeder die vorig jaar overleed).
Ze kan de 2 hondjes niet meer aan en zoekt opvang voor dit hondje dat van haar moeder was. Ze weet wel al waar haar eigen hondje terecht kan als ze sterft.
Het hondje dat moet overgeplaatst worden is een witte keeshond - reu - 5 jaar.
Het verblijft momenteel bij Marion, de secretaresse van school maar dit is maar tijdelijk. Volgens haar is het een rustig hondje waar je goed kan mee gaan wandelen.
Wie zich geroepen voelt om deze mensen uit de nood te helpen en het hondje ook nog eens een warme mand kan bezorgen kan met ons contact opnemen, wij geven asap het bericht door aan de betrokken mensen. Dit bericht mag ook vrij gekopieerd worden liefst met vermelding van het Bas & Belle bloghttp://blog.seniorennet.be/Bas_en_Belle/ . U kan contact met ons opnemen via het mail ons button in de rechtse kolom van het blog.
De foto bij dit bericht is niet van het te herplaatsen hondje maar van een soortgelijk uit het fotoarchief van Google.
We zijn terug op het net, het bleek dat de live box wat staat voor de Franse modem van Orange/Wanadoo niet tegen een lokaal onweer kon.
We hebben geen bliksem inslag gehad, en enkel maar op de computer gewerkt op t moment dat het onweer alweer kilometers van ons weg was en toch was er geen leven meer te krijgen in de oude Live box.
We zijn dan daarstraks maar naar de Géant Casino gereden in Angoulême waar Orange/Wanadoo zijn verkooppunt heeft. Bleek ik niet de enige te zijn met modem problemen. De dozen vlogen weg en ik begon aan te schuiven als achtste in de rij. De oude modem moest wel even gecontroleerd worden en na 15 minuten kon ik de nieuwe modem meenemen.
Nu heb ik dikwijls gefoeterd op alles wat nog maar rook of een glimp had van Wanadoo maar nu moet ik toch zeggen, we zijn goed behandeld door een best aardige en vrinedelijk juffertje en de nieuwe modem was nog eens 100 % gratis mee te nemen ook.
Zo zijn we dan ook, als t goed is zeggen we het ook, t moet niet altijd kommer en kwel zijn !
Het onweer van deze morgen heeft roet in het internet gebeuren geworpen. Geen verbinding vandaag met de grote WWW wereld, niks uitgaand en niks binnekomend.
Maaaar . Dank zij de buren die niet getroffen zijn door de foudre of bliksem kunnen we dan toch aan de lezers van t blog melden dat we nog vandaag naar een oplossing zoeken of morgen in de voormiddag met de live-box onder de arm richting Géant Casino gaan, waar Orange/Wanadoo zijn verkoopspunt heeft.
Eindelijk regen wij zijn waarschijnlijk de enige Belgen die op het moment zo reageren, maar na zeven weken zonder, op één bui na, is de regen meeeer dan welkom. Voor mens en dier en voor de tuin was het hoogstnoodzakelijk.
De krant meldde eergisteren al dat het oppervlakte water al gelimiteerd was in sommige zones van het departement Charente. Zo was er een beperking op het waterverbruik voor de watermolen van Verteuil. Daar mocht de molenaar zijn molen, nochtans een toeristische trekpleister beneden aan het kasteel, niet laten werken omdat het waterpeil van de rivier te laag was.
Maar wat willen we nu nog klagen, er is 7 mm gevallen tussen 5 uur en 8 uur vanmorgen. Om vijf uur vanmorgen is het beginnen regenen en onweren, samen met een mooi klank en lichtspel. Het onweer was niet van lange duur en de regen kwam in meerdere korte maar hevige buien. Ook nu vallen er regelmatig regenbuien terwijl er in de verte, maar dan wel heel ver nog donder te horen is.
Er zijn ook nog zware wolken die komen aandrijven, wolken waaraan je kan zien dat ze nog serieuze ladingen regenwater vervoeren. Hopelijk zijn er nog enige voor ons bij want dat was wel voorzien in de weersvoorspellingen. En tot nu toe klopten die voorspellingen tot op het uur. (die kaarten van gisteren zijn bewegende voorspellingen, die dien je even tijd te geven om op te laden en dan zie je wat er je te wachten staat uur per uur)
heeft hij, en koffiedik kan m ook niet ontleden, met de kaarten verliest m altijd en toch kon het baasje weten dat er vandaag weinig bezoek zou komen op t blog.
Het is natuurlijk zo dat het geen manier van concurreren is tegen terrassen en BBQs,als de mensen in t vaderland zulke ellendige dagen rotweer gehad hebben en dan eens twee dagen hebben dat de zon schijnt en het zomergevoel terugkomt.
Maar t zal weer niet lang duren als je zo de weerkaarten voor de volgende dagen bekijkt. En zelfs voor ons kondigen zich uitgestrekte regengebieden aan. Nu maar hopen dat alles dat komt aandrijven van over de Oceaan er hier uitvalt en dat de lage landen bij de zee eens droog blijven. Want zo is het nog altijd, wat er hier uitvalt, dat kan er ginder in t Belgikske niet meer uit vallen.
Het is spijtig dat onze twee tante nonnekens bij de Klarissen niet meer leven, anders konden we die nog eens op hun oude knietjes zetten om een stormnoveen (zo noemt dat toch hé) te doen om goed weer te hebben voor volgende zaterdag. De noodzakelijke eieren daarvoor zouden niet mankeren!
Wanneer je bij de dokter in de wachtkamer komt vraagt de receptioniste altijd: "Waarvoor wilt u de dokter zien?" En dan moet jij haar vertellen, in het bijzijn van al die anderen die in de wachtkamer zitten, wat er verkeerd met je is.Soms is dat erg moeilijk en geneer je jezelf om dat zo maar even te zeggen.Er is niets erger dan zo'n dokters-receptionistedie beslist wil dat je het haar vertelt in een wachtkamer vol met andere patiënten. Ik heb genoten van de manier waarop een oudere man dit oploste: Een 86 jaar oude man komt de propvolle wachtkamer binnen en gaat naar de receptioniste. Die zegt: "Ja meneer,waarvoor wilt U de dokter vandaag zien?" "Er is iets verkeerd met mijn lul", zegt hij.. De receptioniste reageert verbolgen en zegt: " U kunt hier niet binnen komen en zulke dingen uitkramen in een volle wachtkamer." "Waarom niet? U vroeg mij wat er aan scheelt en ik heb het u verteld", zegt hij. De receptioniste antwoordt: "U hebt de hele wachtkamer in verlegenheid gebracht. U had moeten zeggen; "Er is iets verkeerd met mijn oor of iets dergelijks. En dan bespreekt u verder het probleem straks privé met de dokter " De man antwoordt: "U zou de mensen geen vragen moeten stellen in een wachtkamer vol met vreemden, als het antwoord ze in verlegenheid kan brengen." De man liep naar buiten, wachtte een paar minuten en ging weer naar binnen. De receptioniste lachte zelfgenoegzaam en zei, Ja??? "Er is iets verkeerd met mijn oor," zei hij. De receptioniste knikte goedkeurend,wetend dat hij haar advies had aangenomen. "En wat is er verkeerd met uw oor, meneer?" "Ik kan er niet uit pissen", antwoordde hij. De wachtkamer barste uit in luid gelach.
Augustus oogstmaand zegt men wel , zij die dat zeggen hebben voor de volle 100 % gelijk. Je moet ons zien als we na de wandeling terug thuiskomen, gans onze oren en borst hangen vol met zaadjes van grassen die zich dan ook nog eens heel hardnekkig vastkleven.
De baasjes leggen de kammen al niet meer op hun plaats in de hondenkast (de kast in de keuken waar alle hondenspullen liggen behalve de benches) De kammen liggen momenteel op het salontafeltje bij een pot waar de zaadjes en het losgekamde haar in verzameld worden.
Bij Heros was het gisteren goed prijs. Die had een serieuze zaadbol in de haren van zijn staart en laat dat nu de plaats zijn waar hij niet wil gekamd worden. Dat leverde dan haast een gevecht op met de baas die erger wilde voorkomen en par force die zaadbol wilde verwijderen. De baas redeneert , als ik hem nu niet uit de staart kam, dan komt er morgen de schaar aan te pas om dat onding er uit te knippen.
Inmiddels hebben we ook al klanken gehoord die van de baasjes kwamen en waar we woorden hebben gehoord van vetlappen, douche en bad, clubmatch, stof en slijk. Het zit er dus nog aan te komen dat het hoofdbestuur zich schaamt van met zon vetlappen in die toestand naar de clubmatch te komen. Argumenteren van zelfreinigende vacht en nooit meer doen gaat deze keer niet helpen, ons gedacht. Het enige dat ons nog kan redden is dat er niet genoeg hondenshampoo meer in huis is en dat het niet gaat regenen want met deze droogte en daarbij komend stof gaat het bad toch nietveel resultaat hebben.
Niet onderweg en geen personen, maar gewoon twee fotos. Die is het baasje daarstraks tegengekomen in de archieven van de computer.
Die zijn hier al eens op het blog verschenen op 7 september vorig jaar onder het bericht knipje. Heros was die dag op bezoek geweest voor een anti boelekesknipje. Dr. Bart heeft toen de zaadleider doorgeknipt om Oedipus gevallen en inteelt situaties te vermijden met mij en Hera in de buurt.
In t Binnenhof, de dierenkliniek, had m zon doorzichtige trechter om zijn nek gekregen om toch maar zeker niet aan het wondje te likken of te krabben. Die trechter bleek een dikke flop te zijn toen wij, moeder en zus, dat te zien kregen.
Aan twee zijden waren we daar aan het trekken en Heros, de sukkelaar die een paar uren tevoren al onder het mes was geweest, werd van hot naar her getrokken aan die trechter.
t Baasje zag ook wel dat dit geen oplossing was en besloot de trechter naar de archieven te verwijzen. In plaats daarvan kwam een oud T-shirt van t baasje, één uit de tijd dat het baasje Europa nog afschuimde voor VAB-Europech, kwam uit de mottenballenzak en werd Heros aangepast. Op sommige plaatsen was het wel wat los maar met twee knippen om zijn achterpoten door te steken leek het wel een maatpak.
Vooral op zijn rug stond simply the best mooi gespannen en kon hij zo naar VAB voor een reclameopdracht.
Het T-shirt heeft maar één nacht gediend en de morgen daarop na het uitlaten is m terug binnengekomen met enkel nog wat flarden om zn lijf. Daar hadden de moeder en zus voor gezorgd. Letterlijk de kleren van zijn lijf gescheurd
Gisterenavond, -nacht zelfs, bij het uitlaten voor de late plas duurde de plas wel erg lang voor we terug binnen kwamen. Er was op de koer een heen en weer geloop onder de picknicktafel en onder het struikgewas tegen de afsluiting.
Hera was druk bezig de blaadjes van de lindeboom op te harken en Heros was zijn truken van met zijn voorpoten te springen weer aan het demonstreren. Het baasje ging er met de zaklamp op af en zag dat Hera een pad het leven zuur aan het maken was. t Baasje was wel zijn nief kodakske vergeten mee te brengen en dus daar hebben we geen portretje van.
Door al de drukte met die pad was er van de plas dus niets meer gekomen en dus werden we naar de tuin gestuurd om daar wat af te koelen en alsnog onze plas te doen.
Daar was het dan Heros weer die, met zijn typische blaf als m iets gevonden heeft, half het gehucht moest laten weten dat hij een egel gevonden had. Het is de grootste van ons drie maar op zulke momenten is t gewoon nen broekschijter zoals t baasje dat noemt. Dan moet ik komen om die egel naar t baasje te brengen, zelf durft m dat dan niet, de labbekak !
Vermits het baasje zijn kodakske nog bij zich had om die pad te fotograferen, heeft m er maar van geprofiteerd om fotos van Belle met egel te nemen. Ook zijn lederen lashandschoenen had hij al meegebracht en was de egel al snel terug in de naburige weide teruggezet . Die weet weeral wat vertellen aan egel-vrouwlief als hij tegen de morgen terug thuiskomt
Deze morgen legde het vrouwtje nog een soepbeen uit de vriezer zon groot waar we wel met drie van konden snoepen. Hera stond al snel de wacht te houden bij de lekkernij maar dat was niet de bedoeling van het hoofdbestuur. Van dat soepbeen diende zoals het woord zelf zegt een soepje van gebrouwen te worden.
Het baasje heeft dat been met zijn special forces zaag in drie verdeeld en toen ging en de drie stukken de kastrol in. Laat in de namiddag was het been genoeg afgekoeld en kregen we elk ons deel.
Een tafel hebben wij niet nodig om eens goed te snoepen, ver genoeg uit elkaar, om elkaar zeker niet te storen, hebben wij dat been soldaat gemaakt. Daar hadden wij niet zoveel werk mee omdat het nog een kalfsbeen van bij galantine in Vosselaar kwam. Die kalfsbenen zijn veel zachter en bieden dus heel wat minder weerstand dan een rundsbeen.
Ik had mijn snoep al begraven als reserve voor tegen dat er nog eens oorlog komt zoals het baasje altijd zegt. Maar toen ons baasje dreigde van het zelf op te graven ben ik er toch maar aan begonnen. t Been zag er nietmeer uit na dat verblijf onder het zand/stof maar t heeft toch nog vreselijk goed gesmaakt.
Op het Nederlandse Drentenforum lezen we volgend bericht, het is geplaatst door Brigitte die haar hondje bij een oppas heeft terwijl zij niet thuis is, hier haar relaas
Ik bel net even met een oppasadresje voor Friso, zegt de oppas we zitten met een probleempje.Er is bij ons een mooie en lieve Cocker Spaniel gebracht met de vraag of wij daar een weekje op wilde passen,het beestje is vijf jaar oud en nooit meer opgehaald.Zij kunnen het nu niet over hun hart verkrijgen om hem naar het asiel te brengen. Hoe halen mensen het toch iedere keer weer in hun hoofd om zoiets te flikken. Help hun nu mee zoeken naar een nieuw adres .Mochten jullie iemand weten die een herplaatsertje wil hebben een teefje, kan ook goed met katten zei ze. _________________ Groetjes Brigitte,
Als er iemand is die een lief hondje, die zijn pubertijd al lang voorbij is, terug een toekomst en een warmemand wil geven die mag mij mailen, ik geeft dan het bericht en de naam wel door aan Brigitte. Ik heb ook om een foto gevraagd om hierbij te plaatsen. Voor de Vlamingen/Belgen onder de lezers, het hondje is bij de oppas te Terneuzen in Zeeuws Vlaanderen. Ver moet je er niet voor rijden. Kom... als je nog een plaatsje hebt voor deze beauty, ze heet "Bo", laat dan je hart spreken.
Zaadcellen: 3 zaadcellen onderweg naar de baarmoeder. Zegt de 1° 'als ik win hoop ik dat ik een jongen ben.' Zegt de 2° 'ik hoop dat ik een meisje ben.' Zegt de 3° 'rustig gasten rustig, we zijn nog maar in de slokdarm.'
Dr. Onderzoek: man: Dokter, denkt U dat ik nog 40 jaar zou kunnen leven ? Dr.: Bent U drinker? man: Neen Dr.: Bent U roker? man: neen Dr.: Gaat U vreemd? man: neen Dr.: Waarom wilt U dan nog 40 jaar leven ?
Wat is het verschil tussen een echtgenote en een minnares ? Ongeveer 20 kg.
Hoe noemt men een intelligente vrouw ? Een travestiet.
Wat is het gevaarlijkste deel van een auto ? De bestuurster
Waarom heeft God eerst de man geschapen en pas nadien de vrouw ? Om hem de kans te geven even te genieten van het aards paradijs.
Wat kan een komma toch belangrijk zijn: Zin 1: Hij zat op haar schoot, en rustte uit. Zin 2: Hij zat op haar, schoot en rustte uit.
Wat is een vrouw die 90% van haar intelligentie heeft verloren ? Een weduwe.
Waarom hebben Japanners gemiddeld zo'n hoog IQ ? Heb je ooit Japanse blondjes gezien.
Wat gaat er bij een vlieg door z'n hoofd als ie keihard tegen het raam vliegt ? Zijn kont.
Het is al zo dikwijls gebeurt dat we er nu maar eens aandacht aan geven hier op t eigenste Bas & Belle blog.
Het draait om eten en rangorde in de roedel. Ikzelf, Belle, ben een trage eter. Soms heb ik het nogal eens breed hangen zegt het baasje en begin ik niet dadelijk aan mijn kom met eten. Dan zet het baasje of t vrouwtje de kom omhoog zodat mijn kroost er niet mee aan de haal kan gaan.
Later geef ik dan toch te kennen dat ik wel wat zou lusten en dan komt het eten terug te voorschijn. Heros, die altijd honger heeft zou maar wat al te graag mee aan de dis zitten, maar de roedelrichtlijnen gebieden hem van op afstand te blijven wanneer de roedelleider zijn/haar eten naar binnen werkt.
Hij ligt dan te zuchten op een wijze dat je er medelijden mee zou krijgen, en met zijn neus ligt hij dan op mijn kom. Gisteren lag hij zelfs de randen af te likken terwijl ik nog aan het eten was.
Reken er maar niet op dat hij zijn kop in mijn kom zal steken vooraleer ik gestopt ben met eten. En toch heb ik er nog nooit een grom voor moeten geven.
Dat is er over en nog geen klein beetje ook niet. Ons baasje wist niet wat m zag en kon zn ogen niet geloven ! Zijn dagelijkse Franse krant Charente Libre doet een test over de kennis van de Engelse taal van de bevolking en de diensten in de Charente ! ! !
Waar halen ze het ? Nu zullen de eigen inwoners nog eens berispt worden omdat ze geen of slecht Engels praten en verstaan. En dit ten behoeve van 5000 inwijkelingen van over t water. Dat die niet de meest bescheiden Europeanen (?) zijn is bij ieder bekend, maar dat ze nu ook al de bevolking waar zij te gast zijn en de regio die ze zelf hebben gekozen gaan bekritiseren dat kan echt niet meer, dat is ronduit onbeschoft.
Het gaat pas echt de verkeerde kant uit wanneer een Engelse ook nog eens rode kaarten gaat uitdelen aan diensten waar je niet in het Engels terecht kan, zoals de boutique van Orange en het grote ziekenhuis Girac in Angoulème.
The lady heeft een tijdje geleden haar schouder gebroken en nu beklaagt zij zich erover dat er niemand was die haar in het Engels kon helpen in voornoemd ziekenhuis.
Kijk als ons baasje zoiets leest dan begint de honderdjarige oorlog al heel wat duidelijker voor hem te worden ! Zulke lui die zet je toch op het eerste vliegtuig richting Londen met een one way ticket. Destijds in de honderdjarige oorlog hadden ze nog geen vliegtuigen, toen sloegen ze zulke lui gewoon de kop in !
Ze zouden beter eens een test doen van de kennis van de Franse taal onder de inwijkelingen en dan de resultaten eens bekendmaken hoe de Engelsen uit die test komen !
Belle &co
Met excuses aan die met Engelsen verwante lezers die het wel goed menen en hun best doen om via de Franse taal toch deel uit te maken van hun dorpsgemeenschap, zij zullen het echter wel verstaan waar ons baasje zijn gram haalt.
Een Limburgs koppel probeert tevergeefs een kind te krijgen.
De vrouwgeraakt maar niet in verwachting. Ze hebben de grootste specialisten geraadpleegd, alle mogelijke analyses laten uitvoeren, alle mogelijke methoden geprobeerd, tevergeefs.
Tot op een dag dat ze over een Amerikaanse professor horen spreken, die schijnbaar mirakels verricht.
Het koppel vertrekt naar de Verenigde Staten en bekomt een afspraak bij de befaamde professor.
Wanneer ze echter bij de professor komen,stelt er zich een probleem : het koppel spreekt geen woord Engels ende professor geen woord Nederlands.
Met gebarentaal maakt de professorhen duidelijk, dat hij ze aan het werk zou willen zien.
Een beetjeverlegen begint het koppel te vrijen, terwijl de professor hen langs alle kanten observeert en roept op een gegeven ogenblik : "Stop!"
Hij loopt naar zijn bureel en schrijft hen wat voor.
Tevreden reist het koppel terug naar huis.
Het eerste wat ze doen is een apotheek binnenlopen en vragen aan de apotheek : Hebt u Tritéoterol?
Tritéoterol? vraagt de apotheker. Nee nog nooit van gehoord
Bent u zeker van de naam van het medicijn?
Ja absoluut, en hij toont het briefje van de Professor.
U hebt verkeerd gelezen, zegt de apotheker, er staat "Try the other hole"
t Ziet er grijs uit vanmorgen in het noorden van de Charente, heel grijs zelfs en de auto die vannacht niet onder de hangar gestaan heeft is nat. Die auto zit zelfs onder het slijk, door het stof dat er op lag en dat beetje regen zegt het baasje.
Het heeft dus vannacht een beetje geregend, te weinig om te vermelden maar op dit moment van droogte telt elke drup.
We kregen deze morgen van t vrouwtje ook een nieuw speeltje. Hét speeltje dat we graag hebben, een kleine PET fles. Het vrouwtje had er maar twee lege en vermits Heros met de bal aan het spelen was er geen probleem wat speeltjes betreft.
Dat hadden we gedacht, en was buiten de waard gerekend . Ook Heros eiste zijn knisperend speelgoedje op zodat het baasje de gele afvalzak moest controleren op een nog intact flesje.
Vroeger kregen we het flesje met dop en al maar sinds de baasjes de dopjes sparen om te recycleren en daarmee de opleiding van hulp- en geleidehonden mee sponsoren krijgen we doploze flesjes.
Ondertussen zijn de flesjes al plat gekauwd en zijn ze klaar voor de gele plastic-metaal-papierzak van de tri-selectif.
En ondertussen wachten we op de beloofde flinke bui. Sorry lage landen wij hebben nood aan water !
Dat is wat ons baasje zich afvraagt als hij ons bezig ziet. Het begon al deze morgen vroeg, opspringen tegen het baasje, hun kom met brood lag haast tegen de grond terwijl het baasje zijn pyjama broek moest vast houden want Hera stond recht tegen zijn rug en die kijkt niet nauw waar of hoe ze te werk gaat met haar poten !
Daarna in de tuin hebben we met drie haast een uur achter elkaar gehangen. Het ging er niet zachtaardig aan toe, het baasje moest van t vrouwtje komen kijken wieer nu wie aan het afmaken was. Maar t was maar spel
Deze namiddag was het baasje begonnen aan de Mobil home (hier is dat een camper, een Mobil home is een stacaravan) van Mick de overbuur. Die had wat problemen met zijn remmen en t baasje ging dat in orde maken. Zolang t baasje alleen bezig was ging het nog maar van t moment Mick kwam helpen moesten we met zn drieën ook komen helpen. Je kan denken hoe blij het baasje daarmee was !
Ook vanavond zijn we nog geen moment rustig geweest. De baasjes waren wat laat met ons eten want zelf waren ze moeten gaan aperitieven bij onze adellijke bejaarde buurvrouw. Daar hebben ze dan kennis gemaakt met haar jongste zoon (van zeven kinderen) met wie ze een alleraardigste babbel hebben gevoerd en dan er nog achter gekomen zijn dat hij in Brussel woont.
Dat was een meevaller omdat de zoon ook nog eens goed op de hoogte was van het reilen en zeilen in t Belgikske. Het is één van de weinige Fransen die niet beïnvloed is door de Franse pers en goed weet dat de twee grote bevolkingsgroepen in België elkaar niet naar het leven staan. Want dat is wel hoe de Fransen denken hoe de Vlamingen en Walen nog steeds in staat van oorlog met elkaar zijn.
En toen kwamen ze terug thuis en kregen we een kom vol energie, en begon het spelletje van voor af aan
Zie haar gaan op de fotos de lichtste en de slankste van het trio was gisteren in goeden doen, klaar om Drenten snelheidsrecords te breken in het vrij veld .
Wat Hera bezielde gisteren is ons een raadsel maar gans de tijd van de wandeling heeft ze in top speed afgelegd. Net alsof ze de duivel op haar hielen had.
Vorige week kon Heros niet snel genoeg bij t baasje zijn,maar die was geschrokken van een immense tractor die van achter de bocht kwam en hem achtervolgde. Van hem wisten we dus waarom hij zo rende.
Van Hera zal het wel een mysterie blijven, niet dat we er van wakker liggen maar toch waren we benieuwd. Zij is van nature al de meest actieve en werkzaamste en het veld afdweilen naar sporen is haar niet vreemd maar zo een half uur aan maximum snelheid rond rennen heeft ze nog nooit gedaan
Nog vier dagen heb je de tijd om je in te schrijven samen met je Drent voor de clubmatch van zaterdag 28.08.2010.
Tot vrijdag aanstaande, 20.08.2010 heb je namelijk nog de tijd om je in te schrijven voor hét Drentenevenement van het jaar. Zorg dus dat je er tijdig bij bent, het zou werkelijk spijtig zijn moest je het missen!
Om te reserveren voor de BBQ en je Drent in de goede categorie in te schrijven moet jebij de secretaris van de vereniging Ingrid Mestdagh zijn. ingrid.mestdagh@scarlet.be of op dit adres: info@drentschepatrijshond.be
Je kan alles ook nog eens nalezen op de site van de vereniging waar je onder actueel ook alle informatie kan vinden http://www.drentschepatrijshond.be/
Wil je nog meer informatie, geef dan maar een mailtje, ons adres kan je in de rechtse kolom vinden onder E-mail mij.
We hopen alle Drenteneigenaars en sympathisanten daar te kunnen ontmoeten om er een fijne zonnige dag onder gelijkgestemden van te maken.
Jan, Peter en Henk verongelukken op weg naar een voetbal-wedstrijd. Ze komen bij de hemelpoort aan en wachten tot Petrus deze opent. "Voordat ik jullie binnenlaat, moet ik weten hoe vaak ieder van jullie is vreemdgegaan," aldus Petrus. Jan neemt het voortouw en zegt: "Hmm, exact weet ik het niet meer, maar het zal toch gauw zo'n dertig keer zijn geweest." "Da's niet zo mooi," zegt Petrus,"dan krijg jij slechts een klein Peugeootje om in de hemel mee rond te rijden."
Daarna is Peter aan de beurt. "Ik ben 5 keer vreemdgegaan," zegt Peter. "Okee," zegt Petrus, "dan krijg jij een BMW 330."
Als laatste wordt Henk gevraagd hoe vaak hij is vreemdgegaan. "Ik heb mijn vrouw nóóit bedrogen," zegt Henk trots. "Prima," zegt Petrus, "dan mag jij een Ferrari uitzoeken."
Zo gaan drie weken voorbij, en tuffen de vrienden wat in de hemel rond. Op een gegeven moment zien Peter en Jan, dat Henk zijn Ferrari aan de kant heeft gezet en stilletjes aan het huilen is. "Waarom huil je?" vragen de anderen, "jij hebt toch de mooiste auto om mee rond te rijden?" "Jawel," zegt Henk, "maar ik zag zojuist mijn vrouw op rolschaatsen voorbij komen!"
Een ganse weide van enkele hectaren groot vol met unieke, echte, onvervalste brol. Zo kan je het beste een bric à brac ofte rommelmarkt beschrijven.
Onze baasjes bezoeken die rommelmarkten zo wel eens af en toe, meestal om d er eens tussen uit te zijn of iemand te ontmoeten en een klapke te doen en dan samen een pintje te drinken aan de plaatselijke buvette.
Zelden koopt ons baasje iets op die rommelmarkten, hééél zelden zelfs. Gisteren kocht hij dat zilverenteckeltje, maar hij heeft lang moeten nadenken om terug te weten wat het vorige unieke en onvervangbare stuk daarvoor is aangekocht. Dat bleek dan het email bord te zijn dat stationeren verbiedt en dat m aan de schuurdeur heeft bevestigd.
Wat gisteren nog eens sterk is opgevallen is dat haast de helft van de verkopers op de rommelmarkt van Engelse origine is. Nu zijn er hier een tiental jaren geleden massas Engelsen neergestreken maar dat die haast allen in de rommelbussines gingen gaan is ons baasje pas gisteren echt opgevallen.
Voor de rest is het ophalen van jeugdsentiment ook een liefhebberij van t baasje, ouwen broluit de tijd tussen de 15 en 20 jaar ligt er met hopen tussen de aantrekkelijke koopwaar . Vinyl platen in 33 en 45 toeren uitvoering en soms nog wel eens 78 toeren platen liggen er in overvloed. Gisteren zag het baasje ook moderner spul liggen, en dat voor de eerste keer porno dvds en niet meer fonkelnieuwe vuil boekskes ! Van die boekskes die in de winkel helemaal in t bovenste schap liggen, waar de klein mannen niet aan kunnen. Hier lagen ze toch haast tegen de grond !
Deze morgen wilden die twee snotters van mij de enige overgebleven van de zes tennisballen bemachtigen. Ondanks ze met twee waren is hen dat niet gelukt. Ze hebben nog iets respect voor ons moe hé.
Deze namiddag was het van tzelfde laken een broek Nu ging het echter om een stuk vod, eigenlijk een deel van een oude pyjama van het baasje, die hij enkele maanden geleden in een even oude sok had gestopt. Met aan beide zijden een knoop erin hadden wij zo elk een speeltje gekregen.
Die sok van Heros was uiteraard het snelst verleden tijd en die van Hera hebben die twee dan maar samen in de vernieling geholpen. Die van mij was in de hangar in de vergetelheid geraakt en tijdens het bezoek van onze familieleden is die weer boven water geraakt.
Geheel blijven is er voor zulk speelgoed niet bij, en t baasje heeft al heel wat sokkenrommel uit de tuin opgeraapt. Enkel dat stuk pyjama is aan zijn aandacht ontsnapt en dat heb ik nu terug het mijne gemaakt.
Dat is niet zonder slag of stoot gegaan want H & H wilden ook een stuk vod. Maar zoals deze morgen met de tennisbal heb ik mijn autoriteit nog eens laten gelden en nu liggen ze beide met afgunstige ogen naar een stuk vod te kijken dat te smerig is om nog vast te pakken zegt de baas, maar t is mijn vod en ze blijven er af ! Zo simpel is dat .
Enkele jaren geleden nam t baasje een foto op de bric à brac in Tusson van een verkoper die lag te slapen in een zetel die te koop was, gewoon om te illustreren dat verkoper zijn op een bric à brac toch wel vermoeiend is.
Maar op de voorgrond, bij de andere te koop aangeboden prullaria (rommel) stond een glazen of kristallen teckeltje. Ons was het niet opgevallen maar Gertje die al jaren teckel liefhebber is meldde het ons. Wat we niet wisten is dat Gertje, die eigenlijk Carine heet, alles wat met teckeltjes te maken heeft verzamelt !
Sindsdien keek ons hoofdbestuur op elke rommelbeurs uit naar dat glazen beestje. Dat is natuurlijk zoeken naar een speld in een hooiberg, om juist datzelfde postuurke terug te vinden Toch zeker als je ziet uit welke hoop "spiksplinternieuwe vierdehandsspullen" op foto twee onze baas een teckeltje heeft gevonden.
Daarstraks op de bric à brac in Villefagnan zag ons baasje plots een zilveren teckeltje. Bij het navragen naar de prijs hoefde het baasje niet eens te bieden, anders kreeg m nog geld toe, en dat was nu echt zijn bedoeling niet. Het teckeltje is van eigenaar veranderd en zal eind van deze maand nog eens naar zijn definitief baasje gaan als we terug in België zijn.
We hopen dat Gertje/Carine er blij mee gaat zijn Hier kan je Gertje/Carine en haar teckel Ayse vinden: http://www.gertje.web-log.nl/
En de laatste vindbare tennisbal van de ganse reeks die we bij het begin van juli mee hadden. Waar de rest van de reeks gebleven is blijkt een raadsel te zijn. Van ééntje weten we dat die gesneuveld is onder de zitmaaier. Die had het baasje niet zien liggen in het gras.
Maar dan moeten er nog een stuk of vier ergens liggen. Of ze zijn weer begraven door Hera of Heros of zijn ergens onder gerold. Ooit komen die wel weer terug te voorschijn, als t baasje weer eens een in bui van reorganiseren terecht komt.
In Vosselaar is dat ook zo op de poetsdagen, dan komt gelijk de inhoud van een ganse speelgoedbak terug op de proppen. Hier ligt de zaak iets moeilijker, de tuin is een tienvoud van de Belgische, we hebben hier een schuur, stal hangar en dan nog het huis.
Niet te doen dus om achter vier tennisballen te gaan zoeken, maar de deze, de laatste laat ik niet rondslingeren. Das de mijne en daar blijven ze af !
Er valt sinds zeven uur wat water uit de hemel, veel is het nog niet maar we worden toch al afgedroogd door t vrouwtje als we binnenkomen. Het baasje spreekt niet van regen maar van een muggepiske
Met veel moeite heeft 'm iets kunnen fotograferen dat al nat was geworden. Zo kon hij een amper nat geworden emmerdeksel fotograferen dat wij gisteren van hem hebben gekregen als frisbee.
Wij moeten eerlijk zeggen dat hij goed gezocht heeft naar iets nat. Zelfs in de pluviometer, die er nochtans voor gemaakt is om regen op te vangen en te meten was niks te zien.
We hopen dat er vannacht nog een goede bui valt want het is echt wel nodig. Sinds begin juli hebben we nog maar één bui die de naam waardig is gehad. Vooral de tuin zal er dankbaar voor zijn en ook het stof van de dolomiet op de koer zou het water graag opnemen.
Dan moeten we wel even opletten dat we niet beginnen rollen want slijk in onze vacht is nu ook niet waar ons vrouwtje zich slap om lacht.
We zien het al mooi gebeuren dat ons baasje zich deze avond op zijn knietjes aan het bed zet om aan Sint Médard te vragen om een van zijn bekende buien naar La Magdeleine te sturen !
de Charel en Leon zitten te vissen bij een brug aan het Willebroek-kanaal. De Charel aan de rechterkant van de brug vangt de ene vis na de andere. Leon aan de linkerkant wordt beetje jaloers en vraagt aan de Charel waarom hij zoveel vis vangt. "Luister"... zegt de Charel: "Ik kijk altijd hoe mijn vrouw in heur bed ligt, voor ik ga vissen. Ligt ze op haar rechterzij, dan ga ik rechts van de brug zitten, ligt ze links, dan ga ik links zitten." "OK," zegt de Leon, "maar wat doe je dan als je vrouw op heure rug ligt?" "Beste vriend" antwoordt de Charel, "welke zot gaat er DAN vissen!"
Gisterenmiddag kregen wij bezoek van een Franse copain van t baasje. Het was René van t hoofdbestuur hun voormalig favoriete restaurant. Voormalig omdat Renés vrouw gestopt is met het restaurant en enkel nog de Bar-Tabac openhoud.
René kwam vragen of wij wat jonge scheuten van pruimenbomen konden missen? Natuurlijk kon het baasje die missen en zeker voor zijn goede vriend. Die wist dat wij nogal eens bomen uit België meebrengen en dat zijn dan rassen die hij niet in zijn tuin heeft.
René was vergezeld van een jong meisje die wij niet kenden en ook een taal sprak die ons vreemd voorkwam. Het was de kleine Ludmilla uit Oekraïne die een maand te gast was bij René en Nicole.
René studeert met zijn zeventig jaar al zo lang wij hem kennen Russisch. En met het Oekraïens meisje een aangename vakantie te gunnen kan hij ook zijn talenkennis in de praktijk brengen. Er zullen niet veel Oekraïense kinderen naar Frankrijk of België komen die daar dan ook nog eens in hun eigen taal ontvangen worden ! Wat dadelijk opvalt is de beleefdheid en de vriendelijkheid van het meisje van 9 jaar die René en Nicole dan ook nog eens aanspreekt met Pappa en Maman, iets wat zij beiden best kunnen appreciëren.
René heeft het baasje dan ook nog maar eens praktijkles enten van de twijgen gegeven. Het baasje had daar al wel uitvoerig over gelezen maar een praktijkles is altijd dubbel en dik meegenomen. Misschien ontstaan hier volgend jaar ook wel de meest rare combinatie bomen met appelen en peren op één stam
De prijs gaat niet altijd naar degenen, die hem het meest verdienen ...
Irena Sendler
Onlangs stierf deze 98-jarige.
Gedurende WOII werkte zij in het Warschause getto, maar zij had een bijkomend motief. Ze WIST (als Duitse) wat de plannen van de nazi's waren voor de Joden. Ze smokkelde 2500 kinderen buiten. Ze had een hond, die getraind was om te blaffen als Duitse soldaten in de omgeving waren, zodat ze het eventueel geluid van de kinderen niet zouden horen.
Ze werd gepakt, men brak haar benen, armen en sloeg haar vreselijk. Zij hield de namen bij van de kinderen die ze buiten smokkelde, stak ze in een glazen pot en begroef deze onder een boom in haar tuin. Na de oorlog probeerde ze de ouders te zoeken en dat lukte enkele keren.
De meesten waren door gas omgekomen. De kinderen die ze hielp werden in pleeggezinnen geplaatst of geadopteerd.
In 2007 werd deze dame voorgedragen voor de Nobelprijs - ze werd niet geselecteerd.
We zijn nu meer dan 60 jaar na de Tweede Wereldoorlog. Deze e-mail moet in een ketting doorgestuurd worden, als een memorial voor alle doden, verkrachten, vermassacreerden, de verbranden, de vergasten, degenen die een hongerdood stierven.
Nu meer dan ooit, terwijl Irak, Iran en anderen beweren dat de holocaust enkel een mythe is , is het zeer belangrijk dat de wereld dit nooit vergeet, want er zijn anderen die klaar staan om hetzelfde te doen.
Het is de bedoeling dat deze e-mail 40.000.000 mensen bereikt
Doe mee en wees een schakel in deze memorialketting !!!! Stuur hem door naar mensen die je kent en vraag hun om deze ketting verder uit te dragen.
A.U.B. vernietig deze mail niet!
U mag dit bericht copieëren en doorsturen
Het kost je enkele seconden om deze mail door te sturen !!!
En dat op vrijdag de dertiende het is terug zoals t baasje enkele dagen terug vertelde. Ze beloven regen, maar er komt maar niks op die ene bui na.
De tuin kan echt wel enkele dagen regen gebruiken, het is treurnis allom. Toch zeker in de groentetuin, de tomaten staan er wat verpieterd bij, de boontjes daar zwijgen we maar beter over en wat nog wel voldoening geeft zijn de preitjes die het baasje iets meer dan een week geleden geplant heeft .
Het fruit is dan wel super, meer dan vorig jaar en van een heel goede kwaliteit. Zonder sproeien tegen insecten en ziektes, zuivere bio dus. De hoeveelheid appelen en pruimen die we al hebben weggeschonken is ongekend.
Als ze spreken van de zeven vette en de zeven magere jaren dan zijn we dit jaar aan het tweede vet jaar bezig wat fruitoogst betreft. Ook vorig jaar was de oogst immens maar toen hadden we toch zeker bij de appelen nog heel wat vermaaide vruchten.
Ozze Dré zijn ezel, de Stan, kan er maar goed mee zijn wanneer we eind van de maandnaar België gaan voor een tweetal weken, en Stan kan gerust zijn, t zullen veel appeltjes zijn die we voor hem meebrengen !
Het baasje is klaar met zijn structurele werken. Dat wil zeggen dat de tuin momenteel terug honddicht is, wij hebben geen kans op ontsnappen meer zegt het baasje.
Onze tuin is even honddicht als de gevangenis Alcatraz niet kon ontvlucht worden, zegt onze baas, de toekomst zal het moeten bewijzen.
De voormalige schapenstal is nu winddicht naar het zuidwesten en het ziet er heel wat fraaier uit dan met het Heras hek dat ons meer dan een jaar binnen moest houden. Ook de plaats tussen de schaapstal en de ingang van de tuin, waar de struik stond, is nu dicht gemaakt door t baasje. Er is heel wat meet en paswerk bij te pas gekomen, maar dicht is het, ik heb het samen met Heros getest
Uit het dagboek van een jonge moedige vrouw op cruise in de Antillen... Dag 1: Ik heb er weken naar uitgekeken om deze schitterende reis te kunnen maken. Ik heb al mijn mooiste kleren ingepakt. Ik ben helemaal opgewonden
Dag 2 : Heel de dag op zee. Ik heb dolfijnen en walvissen gezien. Wat een prachtige vakantie. Vandaag heb ik de kapitein ontmoet. Het is een knappe man. Lijkt op Brad Pitt.
Dag 3 : Ik heb een beetje gesurft en ik heb leren golfen. De kapitein heeft me aan zijn tafel uitgenodigd voor het diner.
Het was een hele eer en ik heb me héél goed geamuseerd.
Het is een heel aantrekkelijke en attent volle man met prachtige blauwe ogen.
Dag 4 : Ik ben naar het casino op het schip geweest en ik heb veel geluk gehad. De kapitein heeft me uitgenodigd om in zijn hut te lunchen.
Een werkelijk uitmuntende maaltijd met kaviaar en champagne.
Hij heeft me gevraagd om de namiddag samen door te brengen in zijn hut maar ik heb geweigerd.
Ik heb hem gezegd dat ik mijn echtgenoot niet wou bedriegen.
Dag 5 : Ik ben weer naar het zwembad gegaan en na een tijdje heb ik besloten om de rest van de dag door te brengen in de pianobar.
De kapitein heeft me daar gezien en hij heeft me uitgenodigd om samen een glas te drinken.
Het is werkelijk een zeer charmante man. Hij heeft me gevraagd of ik de nacht in zijn cabine wil doorbrengen.
Ik heb geweigerd. Hij heeft gezegd dat hij het schip zal laten zinken als ik niet van gedacht verander.
Dag 6: Vorige nacht heb ik 1600 mensenlevens gered. 4 keer zelfs...
Structurele werken noemt Freddy dit. Van die werkjes die niet moeten maar toch wel nut hebben enn die altijd maar uitgesteld worden, dat is de visie van onze baas op deze structurele werken.
Het was Heros al een paar maal gelukt om te ontsnappen uit de tuin, en we hebben er een hele poos achter gezocht langs waar hij wegglipte. Aan de voormalige schapenstal, het afdak aan de tuinzijde van de hangar was een draad gespannen die altijd al verborgen zat achter een altijd groenblijvende struik. Nu blijven groenblijvende struiken niet groen als ze afsterven en dus kwamen er gaten vrij die niemand zag, behalve Heros.
Indertijd was er geen afsluiting van de schapenstal naar de straat maar een stapel brandhout vormde een muur. Met de komst van de houtkachel verdween die muur geleidelijk en het laatste jaar stond er gewoon een Heras hek om het zaakje Hondproofte maken.
Dat Heras hek was zoals altijd maar tijdelijk en daarom is t baasje begonnen met een houten anti-inkijk scherm te maken dat gelijk het zaakje windvrij moet maken voor zuidwesten wind.
We hopen dat Freddy zijn job op de Gentse unief al begonnen is, want als m tijd heeft om dit te lezen gaat m niet goed gezind zijn Nu heeft m zijn tijd hier gesleten met lezen, koken en sporten voor de gezondheid. Hij zou zeker zo graag geholpen hebben met structurele werken !
En we kunnen jullie niet laten meegenieten Na de regenbui van deze namiddag geurt alles heerlijk fris. Zelfs de uitgebloeide zonnebloemen geuren terug op, of is dat maar een gedachte ? Misschien nog een hint voor Pascal Vyncke, de oprichter van het seniorennet, een geurblog, voor na de regenbui.
Het stof dat allom tegenwoordig was de laatste twee weken is weg en dat zie je dadelijk aan onze vachten. Ze zijn terug bruin en wit. Tot deze morgen was dat meer grijs zegt het baasje. We moeten hem wel geloven want een spiegel is aan ons niet besteed.
Wat de baasjes dan wel niet zo graag hebben is dat wij als slijkduivels uit het zonnebloemenveld komen. We hebben dan wel een propere rug, die buik van ons is een ander paar mouwen
Geen van ons kent de motorcrosser Geboerske zoals ons baasje hem noemt. Die blijkt na een cross na een regenbui ongeveer een voorkant te hebben gehad als wij een onderkant. Ook nu moeten we t baasje geloven want die hebben wij niet meer weten crossen.
Morgen kunnen we terug sporen gaan volgen, de laatste dagen waren er zoveel door elkaar. Nu met de regenbui zijn er terug heel verse sporen. t Baasje is nu al benieuwd waar hij ons morgen weer kan ophalen
Ken je het nog ? Het programma op TV ongelooflijk maar waar !
Deze morgen schreef ons baasje het bericht dat er al dagen regen was aangekondigd die maar niet komen wou. Even later, toen het hoofdbestuur onderweg was om boodschappen te doen begon het te motregenen en nu valt er een heuse bui. Met ECHT regenwater !
Het moet zijn dat ze hierboven, bij God en zijn heiligen in de hemel, ook dit blog lezen. Het klinkt verwaand, maar leg het maar eens anders uit
Om 10u30 plaatst ons baasje dat berichtje, onder een grijze hemel, dat wel. Maar kurkdroog is het dan nog, en geen enkele wolk ziet er op dat moment uit dat ze een natte lading bij heeft.
Als er hier morgen of in de loop van de week een auto van het Vaticaan hier stopt om wonderen te onderzoeken, wel ze zijn aan t goei adres. Is het geen wonder dan was het toch wonderbaarlijk en op zn minst incroyable en zeker vrai!
En de fotos zijn van een kwartier geleden, heet van de naald en nog nat van t ontwikkelen (of van de regen, das niet zo duidelijk )
Nu alle familie en vrienden terug naar hun respectievelijke nestjes zijn teruggekeerd kunnen we echt hoopvol uitkijken naar de eerste serieuze bui. Die zou nu toch wel echt welkom zijn.
Vorige week schreven we hier op deze plaats al dat we overal onze naam en vieze woorden konden schrijven met onze vingers op kasten, tafels, bureau en meer van die zaken. Dat is er ondertussen niet op verbeterd ! Integendeel nu is ook de tuin veranderd in een combinatie woestijn / oase.
Het grasveld is de woestijn en de oases kan je vinden onder de bomen. Daar kan je nog wat groen gras vinden.
Het weerbericht in de krant geeft al een week aan dat er regen op komst is. Tot de dag dat de regen zou gaan vallen, dan staan er terug overal zonnetjes op de kaart van de Poitou-Charente
Belle & co
PS: fotos zijn archieffoto's van eind juni, de laatste buien die we hier hadden, op zoiets hopen we op dit moment.
Het is een hele poos geleden dat de tafel voor maar twee personen gedekt werd Ook de hondenkommen worden maar voor drie gevuld. Dat heeft wel zijn voordelen de kliekjes die overblijven moeten maar door drie gedeeld worden.
Vorige week met Zeppos en Hercule erbij was dat nog gedeeld door vijf. Er zaten toen ook nog wel kinderen bij aan tafel die nogal eens iets overlieten, maar toch, liever gedeeld door drie ! En dan spreken we nog niet van de dag dat ook Hadise en Jago hier op bezoek waren. Zeven Drenten in één tuin in Frankrijk, dat zal wel een record zijn denken wij zo.
Vanmorgen zijn Annemie en Freddy terug richting thuisbasis Gentbrugge vertrokken. Daar begint de school en de unief ook weeral tekenen van activiteit te vertonen. Het is zoals hier in de roedel, maar dan in t groot en veel serieuzer, ook op t KTA en op de Unief moeten de bazen eerst aanwezig zijn of t loopt ook daar in t honderd.
t Gaat hier stillekes zijn de volgende twee weken, er is geen bezoek meer aangekondigd en het zal dus bij twee borden blijven wanneer de tafel gedekt wordt, gaan we dat nog wel gewend geraken na deze vakantie ?
Van Leo, t baasje zijn voormalig collega en onze dikke vriend zoals hij zichzelf noemt, kreeg het baasje gisteren een mailbericht dat we met jullie willen delen.
Het is een link naar een site vol herinneringen over van alles en nog wat. Zoek je het in geschiedenis, muziek, gebeurtenissen, bekende en minder bekende mensen, het lijkt op het eerste zicht wel een mini-Wikipedia.
Je weet in elk geval niet waar eerst beginnen. En het werkt nog verslavend ook, eens er aan begonnen zie je telkens weer andere onderwerpen waar je wat meer van wil weten, en voor je het weet ben je daar dan ook in verdiept. Op het einde van dat onderwerp zie je weer iets anders en lees nu maar weer verder aan het begin van deze alinea
We hopen dat je ook niet vergeet van ook nog eens hier terug te komen lezen nadat je aan dit hier begonnen bent .
Kijk hier wat die allemaal mag Annemie zit daar rustig haar boek te lezen en Heros zal daar eens snel gaan helpen
Nu is dat zijn plaatsje want er zijn hier al meer fotos op dit blog verschenen waarop mijnheer Heros zijn plaats op de picknick bank claimt. Mooi uitzicht heeft m daar, vooral over wat er op straat staat te gebeuren en ook de koer heeft m volledig onder controle.
Normaal dus dat m daar eens snel gaat censureren wat het bezoek zoal leest binnen zijn territorium. t Moest zo eens niet binnen de normen zijn, dan zou het baasje klagen dat Heros zijn werk niet goed heeft gedaan ! ! !
Blijkbaar was in dit geval alles in de kabas zoals men dat uitlegt in en om Turnhout. Ook Freddy die op een andere plaats aan het lezen was kwam eens kijken wat Heros aan het uitspoken was daar op tafel bij zijn ega. Die werd dan dadelijk begroet door mij en dan komen Hera en Heros er dadelijk bij,en zo kon t baasje fotos maken die bij hemzelf nooit niet lukken, de baas samen op de foto met zijndrie Drenten
Laatst had ik wat problemen met mijn computer, dus belde ik de Eddy. De Eddy kwam langs en drukte op een paar toetsen en het probleem was meteen opgelost. Omdat hij snel klaar was, schreef hij een minimale rekening uit. Toen hij zijn jas aantrok, kon ik het niet nalaten om te vragen : "Wat was nu het probleem ???" Hij antwoordde : "Het was een ID honderd T probleem."
Ik wilde niet te dom overkomen, dus vroeg ik : "Ahhhh, een ID honderd T probleem. Wat is dat dan, in het geval het nog een keertje optreed ?"
Den Eddy grinnikte ... "Heb je nog nooit gehoord van een ID honderd T fout?" "Mmmmm, nee...." antwoordde ik. "Schrijf het maar op, zei hij, "dan begrijp je het een stuk beter." Toen den Eddy vertrokken was, schreef ik het op.
Gisterenavond waren de baasjes door de vrienden Freddy en Annemie uitgenodigd in het restaurant l Argentor in Nanteuil en Vallee.
Het was een prachtige avond na een warme dag dus konden ze buiten op het terras eten. Het restaurant heeft toch wel faam in de omgeving en het terras zat bomvol, t baasje vertelt zelfs dat er nog twee hondjes aan het meeëten waren met hun baasjes.
Wij mogen enkel mee als er buiten kan gegeten worden maar dan niet alle tesamen, dat is een beetje te veel van het goede zegt de baas.
t Baasje heeft nog een paar fotootjes genomen van het vriendenpaar om op te sturen naar Calgary in Canada waar dochter Rienske aan de universiteit aan het doctoreren is als dierenarts. Dat had het baasje eerder deze week aan Rienske beloofd toen Pa & Ma via Skype met dochter hun wekelijkse babbel deden. De foto met als titel Pa & Ma in de Charente is inmiddels onderweg over de oceaan !
Als er mensen in de buurt van Ruffec komen en plots een aanval van honger moesten krijgen l Argentor is een aanrader. En dan speciaal voor de Belgen, ze hebben er ook nog Leffe van t vat !
Het jaarlijks terugkerende evenement in Villefagnan, het stadje van 2000 inwoners hier vlakbij.
Enkele jaren geleden hebben ze daar hun in verval geraakte windmolen gerestaureerd en sindsdien hebben we het jaarlijkse feest van de wind
Rondom de molen zijn er dan attracties zoals een ploegwedstrijd met allerlei trekdieren, ezels, muilezels, ossen, paarden en alles wat er nog tussen past.
Ook oude werktuigen zoals oldtimer tractoren. Van de eerste, in hout vervaardigde, dorsmachines, uiteraard in werking gezet door een oude tractor en allerlei landbouw gerei in verschillende staat van onderhoud of moeten we zeggen verval. Alles passeert de revue.
De marché des producteurs, zeg maar de artisanale markt met honoing , confituren, pineau, boerenbrood en landbouwproducten trekt ook altijd veel geïnterresseerden.
Vandaag waren we voor de middag daar wegens de opkomende en voorspelde warmte, en we hebben besloten dat een keertje meer te doen omdat je dan echt meer van het gebodene kan genieten en nog een babbeltje kan doen met de bekenden.
Een jongetje zit bij een vrouw van lichte zeden voor de deur te spelen. Daar kwam de "Klant" naar buiten en deed net alsof hij de jongen niet zag. Maar de Jongen riep hem toe: 'Ik weet wat jij gedaan hebt daar binnen!' Man...: 'Dan geef ik jou 5 Euro en dan hou jij je mond' Toen de man twee straten verder liep hoorde hij het jongetje weer achter hem roepen.... 'Ik weet toch wat jij gedaan hebt. Ik ga het iedereen vertellen.' Man...: 'Dan geef ik je 10 Euro en dan wil ik je niet meer zien!' Toen de man bij hem thuis voor de deur stond kwam weer het jongetje achter hem aan en schreeuwde..... 'Nou weet ik waar je woont ook!' Man...: 'Nou geef ik je nog een keer 10 Euro en dan ga je spelen, anders wordt ik echt boos!'
Thuisgekomen vertelde het jongetje hoe hij 25 Euro verdiend had. Maar zijn moeder zei hem dat hij zo niet aan geld mocht komen en maar naar mijnheer pastoor moest gaan om hem de biecht af te laten nemen. Dus zat het jongetje in het biechthokje en daar ging het luikje open. Waarop het jongetje zegt: 'verdorie Nou weet ik waar je werkt ook!'
Niet dat de andere weekdagen zon zware activiteiten vertonen, maar de zondagmorgen gaat alles nog een beetje langzamer. Zeker als er dan nog goei vrienden op bezoek zijn die dezelfde instelling hebben
De ene gaat naar de bakker, de andere zet het water op het fornuis voor de zachtgekookte eitjes van het moment dat er hoorbaar water loopt in de badkamer. Nog een ander dekt de tafel buiten, er wel oplettend dat de boter niet in de zon staat. De parassol plooit open en de eerste zet zich aan tafel met een tas dampende koffie.
Drie Drenten houden vanuit hun ooghoeken de tafel in de gaten, er moest zo eens iets van tafel vallen. Wij hebben even daarvoor de tuin al onveilig gemaakt door wild achter elkaar te crossen en elkaar tegen de grond te smakken. Het baasje ismoeten wegspringen omdat Heros uit de bocht vloog en uiteindelijk met heel zijn geweld in de boontjes terecht te komen. Daar zijn weeral enkele struikjes die nog weinig zullen opbrengen om te steriliseren.
Och het leven is nog zo slecht niet in de Franse Charente, niet in de week en zeker niet op een luie zondagmorgen !
t Vrouwtje is soms ongerust als we tijdens de wandeling van t baasje los mogen. Het is natuurlijk wel zo dat we na een halve meter in de zonnebloemen totaal onzichtbaar zijn voor de baasjes en dat ze er het raden naar hebben waar we ergens zitten !
t Baasje is er vrij gerust in, die redeneert van zij zijn ongeruster om verloren te lopen dan de baasjes. Gisteren was Heros toch wel de verkeerde weg en in het verkeerde veld terecht gekomen. Daar hebben de baasjes toch wel even op staan roepen en in hun handen staan klappen om de richting aan te geven waar hij naartoe moest.
Dan komt de jongeheer als een pijl uit een boog om de hoek heen gerend want die is inderdaad al in paniek geweest omdat hij bij het verlaten van het veld geen andere Drenten of bazen zag !
Ondertussen waren wij ook al op zoek gegaan naar Heros toen het baasje ons het bevel gaf zoek, zoek Heros Toen stond het baasje even later alleen met Heros op ons te wachten
Dat zijn zo van die momenten dat haast iedereen ongerust is behalve raad eens !
« Schat, ik heb groot nieuws: ik ben al een maand overtijd. Ik denk dat wij een kindje gaan krijgen ! Ik heb bij de dokter een zwangerschapstest gedaan en binnen een dag of twee zullen wij het resultaat hebben. Zolang wij het resultaat niet kennen, vertellen wij aan niemand iets. »
De volgende dag telefoneert er bij hen een klantenadviseur van ELECTRABEL i.v.m. een onbetaalde factuur. « U bent mevrouw Tilleul? » « Ja » « Mevrouw, U bent een maand over tijd. » « Maar.hoe weet jij dat? »
« Wij hebben computers, het is ingeschreven in onze gegevensbank. » « Wablieft? Ingeschreven in uw computers? »
« Zeker weten! »
's Avonds vertelt mevrouw dit verhaal aan haar echtgenoot, die, wild van woede, zich de volgende dag naar de hoofdzetel van de elektriciteitsmaatschappij begeeft.
« Wat is dat hier voor een toestand, jullie schrijven in de computer dat mijn vrouw een maand over tijd is? Met wat bemoeien jullie zich? » « Luister, zegt de klanten adviseur, blijf kalm, het is niet zo erg. Ze is nog niet voldaan. » « Niet voldaan? Wat zeg jij nu? Voldaan of niet voldaan, jij moet je daar niet mee bemoeien! » « In dat geval moet ik je verwittigen dat hij zal worden afgesneden. » « Wat? Afgesneden? Maar jij bent gek! En wat gebeurt er dan met mijn vrouw? » «Dat weet ik niet. Zij zal zich van een kaars moeten bedienen! »
Of in één woord Hondentips van Rudy en Nanny Van Dyck.
Hondentips is een gratis hondenmagazine dat je zomaar, gratis en voor niks in je mailbox kan krijgen. Ja, echt waar, gratis en voor niks waar kan je zoiets nog vinden ?
Waarom maken we daar vandaag melding van op ons blog ? Wel, het zit zo Hondentips viert vandaag zijn 100° nummer, en nu vinden wij dat zoiets toch wel een proficiat of een virtueel bloemetje waard is.
Wij zelf krijgen al jaren, om de twee weken, het meest recente nummer in de mailbox. Hondentips maakt in zijnnummers melding van verzorging, opvoeding, leuke verhaaltjes van lezers, boekentips, kortom, te veel om op te noemen.
Het mailadres van hen staat dan ook al van in het begin dat we Rudy en Nanny leerden kennen bij onze favorieten in de linkse kolom van dit blog.
Kennen jullie Rudy en Nanny, de kinderen en de Berner Sennenhond Fynn nog niet ? Aarzel niet en ga hier op deze link eens kijken, wedden dat je het volgende nummer ook gratis in je bus krijgt ?http://www.hondentips.com/
En het ene heeft niets te maken met het andere. Die Romas zijn niet de zigeunerstam maar de soort tomaten die het baasje enkele maanden geleden heeft geplant en nu voor de eerste maal heeft geoogst !
De bezoekers zijnFreddy en Annemie. Annemie is onze baas zijn gewezen directrice van op school. Zij is een tiental jaar geleden van t baasje zijn school naar een school in Gent getrokken maar die twee zijn altijd bevriend gebleven.
Het is al wel de Xte keer dat Freddy en Annemie hier te gast zijn. De eerste maal zijn ze hier de eeuwwisseling, het millenium komen vieren. Toen was het een beetje hectisch omdat we drie dagen er voor de hevigste storm sinds mensenheugenis over ons gekregen hadden. Er was toen drie dagen geen elektriciteit geweest en alles moest gebeuren met kaarslicht.
Nadien zijn ze nog verschillende malen komen Nieuwjaar vieren en ook tijdens de zomervakantie maakten zij graag een tussenstop onderweg naar hun definitieve vakantiebestemming. Een omweggetje langs de Charente toen ze uit Griekenland kwamen was niet meer dan normaal voor hen !
En de Romas, dat is een verhaal voor morgen, die moeten we eerst proeven voor we er iets over durven schrijven. Het baasje heeft die enkele jaren geleden ook eens geplant en toen waren het heel lekkere, vaste, tomaten met weinig sap, ideaal om op slaatjes en pizza te gebruiken.
Plots knikt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen zijn overbuurman
" Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk. Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is 'vrouwelijk geslachtsorgaan' en het begint met een v ".
Waarop de andere persoon vraagt " Is het vertikaal of horizontaal ?"
Waarop de eerste man antwoordt : " Horizontaal " .
Tja, zegt de tweede : "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
Afscheid zoveel deze vakantie al. Gisterenavond zijn Hadise , Jago en hun baasjes, Jean-Pierre, Ute en de Oma terug vertrokken naar hun vakantiewoning in Ambernac dichtbij Confolens.
Voorlopig komen ze niet meer terug wegens nakend eind verlof en terugkeer naar een nat Belgikske. t Zal hun nog geen klein beetje tegenvallen, van de stralende zon naar de grijze hemel en de straten overstroomd
Vanavond vertrekken ze terug en het volgende weerzien is voorzien voor 28 augustus op de Drenten clubmatch in Heurne. Daar gaan we trouwens al onze hondengasten van deze plus Harry terug ontmoeten.
Harko die hier met Ronny en Carine eind juni hier een dag waren, Zeppos en Hercule die enkele dagen ten huize Faes verbleven en ook Hadise en Jago die enkele keren vanuit Ambernac zijn komen spelen.
Het was een fijne vakantie voor ons en de baasjes zo de (bijna) ganse hondenfamilie hier over de vloer te hebben gehad.
t Was plezant zo met gans de troep samen te kunnen ravotten en we hopen dat zoiets in de voor herhaling vatbaar is. Ze blijven in elk geval welkom
En dat is verdomd spijtig. Vandaag waren Hadise en Jago terug de ganse dag op bezoek bij ons. Reuze lol verzekerd en er is weer duchtig gespeeld en geravot met ons vijven. Daar heeft het baasje wel fotos van, maar niet van wat nu volgt
De grote lol kwam echter pas toen de baasjes met ons gingen wandelen. Op het stoppelveld waar tot voor twee weken nog aan graanjumping werd gedaan heb ik en Jago een slangetje gevonden. Een echt slangetje, geen tuinslang maar eentje dat al enige tijd het heden met het eeuwige had gewisseld. Dat konden we merken aan de geur dat het ding verspreidde.
Vermits zowel de kleine Jago van bijna 4 maanden oud als ik het slangetje gelijktijdig gevonden hebben, hebben we daar geen ruzie om gemaakt maar na even trekken in twee verschillende richtingen hadden we beide een aardig stuk in onze bek.
Hadise, Hera en Heros konden er alleen maar op staan gapen. Jago had wel het stuk met de kop en hij paradeerde er fier mee over het veld. Ondertussen lag ik mijn stuk mals te kauwen en tegen dat het baasje bij mij was restte mij enkel nog één slik en t slangetje was helemaal verleden tijd.
Jago heeft zijn stuk dan nog gedeeld met Heros en Hadise. Jean Pierre, hun baasje heeft dan nog een klein stukje afgenomen maar dat had hij beter niet gedaan. Zijn handen stonken een uur in de wind naar rotte slang
En ons baasje die liep maar te sakkeren dat m nu eens voor één keer geen Kodakske had meegenomen !
Ze bedriegt ons zelden die neus van ons. Deze morgen was het herrie op de koer tegen de gevel van het huis. t Baasje heeft daar enkele maanden geleden een zaaibakje geplaatst om de zelfgekweekte tomatenplanten af te harden . Dat bakje had hij al lang moeten opruimen omdat het er overbodig staat, maar je kent bazen hé
Deze morgen roken we dat er iets achter dat zaaibakje zat. Dat is in onze ogen dus iets te veel en dan moeten we ons daar mee bezig houden.
We hadden me onze snoet het deksel al opgelicht, dat gaat goed als je met zn drieën bent, ééntje licht op en de andere twee steken hun kop onder het deksel, teamwork zegt het baasje.
Vermits binnenin niets dan droge aarde te vinden was hebben we met vereende krachten dat bakje maar opzij geduwd.(nu moet de baas het wel opruimen) en daarachter zat een kever, een grote zwarte !
We zijn er gezamenlijk de tuin mee ingevlucht en hebben hem eerlijk gedeeld . Tegen de tijd dat t baasje bij ons in de tuin kwam was er al niets meer van terug te vinden !
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal aan verbonden is. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben.
Mieke vertelt :'Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken' de moraal luidt: 'Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen'.
Elsje vertelt : 'Mijn grootouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar toch zijn er maar vijftien van uitgekomen'. De moraal luidt : 'Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen'.
Dan nu aan Anneke :'Mijn papa heeft verteld over ons tante Magda; ons tante Magda is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Dessert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot het leeg,vijftig Irakezen vielen dood neer. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood'.De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte, 'En ', vraagt de juf, 'Wat is de moraal van dit verhaal?'
Anneke antwoordt: 'Blijf uit de buurt van tante Magda als ze gezopen heeft !'
Hééél kalm hier in Ferret, het bezoek van Zeppos en Hercule heeft ons de das omgedaan zoals het baasje het noemt.
Gisteren hebben we amper onze kop opgeheven en meer dan de klok rond geslapen. Het baasje kan het niet begrijpen, drie gezonde, jonge Drenten die moe zijn van vier dagen bezoek van soortgenoten, familieleden zelfs, en dan strike liggen.
Dan begint m van in ozze tijd was t anders , toen werd niemand moe, toen konden ze wekenlang feesten, spelen en op de lappen gaan zonder moe te zijn. ZEGT M
Dan denken wij bij onszelf, hij kan zeggen wat m wil, er zijn toch geen getuigen die heel zijn verzinsels kunnen bevestigen !
Waarschijnlijk is het ten huize Beke in Oudenaarde hetzelfde scenario geweest, Zeppos en Hercule languit tegen de vloer, gerekt en gestrekt, de slaap der gelukzaligen slapend.
Zo, we hebben ons berichtje gepleegd, taak voor deze morgen volbracht, tijd om terug om te vallen en verder te maffen .
Nu de appelen beginnen te rijpen vallen er af en toe al wat appelen van de boom, niet ver van de boom, want dan zou het spreekwoord niet geldig meer zijn maar ze vallen op de pétanquebaan.
Daar loopt af en toe een Drentje langs die die wel appeltjes lust. Het zijn zoete gele appelen en t baasje moet telkens goed kijken wat ze vast heeft, een appel of een van die gele tennisballen.
Daarstraks rook het in de keuken wel sterk naar rijpe appel. Want de appelen verspreiden ook nog eens een heel lekker appelaroma. Het hoofdbestuur heeft hier in de keuken met allerlei getuig op zoek geweest van waar de geur kwam. Op hun knieën met pillichten hebben ze onder de kasten aan het loeren geweest tot ze bij Heras bench kwamen, waar achterin de bench een halve appel verborgen lag
Waarschijnlijk heeft ze die verborgen om vannacht een appeltje voor de dorst te hebben zegt het baasje.
Ze blijven verbazen die Drenten en een dag dat we met hen niet gelachen hebben of verbaasd zijn geweest kunnen de bazen zich niet herinneren !
De Joden, algemeen bekend voor hun zaken doen, zegt dat zwarte Bh's zeer zeldzaam zijn, en dat er praktisch geen meer te krijgen zijn. Ze kosten dan ook 50 .
De Arabier koopt er zes.
Enkele dagen later komt hij terug en bestelt er een dozijn extra.
De Jood zegt dat ze nog zeldzamer worden en verkoopt ze aan 60 . Een maand later komt de Arabier opnieuw langs en koopt de rest voor 75 .
De Jood, toch een beetje verrast door de grote vraag, vraagt aan de Arabier wat hij doet met al die zwarte Bh's.
De Arabier antwoordt: ik snij ze in twee en maak er keppeltjes van en verkoop ze aan de Joden voor 100 .
Aan allen die de afgelopen 900 dagen gereageerd hebben op onze berichtjes, en vooral aan de drie die gereageerd hebben op ons 900 dagen berichtje.
Het doet goed aan ons bazen en Drentenhart te weten dat we nog steeds de mensen plezieren met onze schrijfsels. Meestal echt gebeurde, soms een beetje fictie aan toegevoegd, en heel soms iets uit onze Drentenpoten gezogen, maar steeds ergens tegen de waarheid aanleunend of we kennen iemand bijwie het wel is gebeurd !
Zo vullen we onze virtuele bladzijden met tekstjes en fotos. De meeste uit eigen voorraad en de moppen meestal geleend/gepikt bij Google afbeeldingen, of uit de krant, dat komt ook nogal eens voor.
De reacties daar doen we het voor ! Feeling houden met de vrienden aan dat andere PC of Apple klavier. Soms vlakbij, andere keren duizenden kilometer weg. Reactie krijgen van familie op reis in Thailand, of vrienden op Bali, of een neef in Canada, of nog een vriendin in Alberta. Je hebt in een mum van tijd de wereld op je bureau met fijne reacties die goed doen aan het hart.
Soms treed bij sommige blog lezers blogmoeheid op, die haken dan af voor een tijdje maar dan plots, als uit het niets opdoemend komt er dan toch weer een reactie.
En dat allemaal met simpele verhaaltjes over belevenissen van een trio jachthonden. Zouden er in de lage landen nog Drentenliefhebbers zijn die nog niet van Bas, Belle, Hera & Heros hebben gehoord of gelezen ?
Vandaag was één van onze bezoekers jarig. Florian de oudste van Peter en Hilde vierde zijn zevende verjaardag vandaag bij ons op den hof. Daar hoorde uiteraard een kroon en taart bij en een welgemeende hip hip hoera.
Deze morgen moest ons baasje al zijn decoratie materiaal en plak en nietjes bovenhalen om Florian in de mogelijkheid te laten zichzelf een kroon te maken, en dus, net als Napoleon, zichzelf te kronen.
Na de middag en de inkopen trakteerde de zevenjarige iedereen met appelvlaai, en ze was nog vriê lekker ook. Nadien werd de Peugeot bus geladen met de bagage en ook de bench voor Zeppos en Hercule kreeg zijn vertrouwde plaats. Dat was wel spijtig want nu zijn onze pa en broer terug weg en we konden het zo goed vinden met elkaar
Rond vijf uur zette Peter dan de bus in gang richting thuisbasis in Melden bij Oudenaarde. Wij zien de ganse troep terug op de clubmatch van de Drentenvereniging op 28 augustus. Daar kijken we weeral naar uit !
Wij hadden het zelf haast over het hoofd gezien maar dit blog bestaat vandaag 900 dagen. Je kan dat aflezen in de linkse kolom onder de tevredenheidswaardering.
Negenhonderd dagen na 14 februari 2008. Het lijkt een geweldig getal negenhonderd dagen maar ze zijn voorbij gevlogen. Er is ook heel wat gebeurt in die periode waarvan de meest pakkende het overlijden van Bas was en een week later de geboorte van de zes pups.
900 dagen Drentenplezier die nog alle dagen verder duren. Zo die topweken die we nu beleven met het bezoek van 5 van de zes pups in een tijdspanne van 5 weken in juni/juli dit verlof. De enige pup (?) die we dit verlof hier niet zien voorbij komen, is onze Harry. Jos en Dymphna zijn niet zon reizigers en voor hen is de 800 kilometer wat te ver. Maar Harry is bij ons in Vosselaar de dichtst bijwonende en die zien we dus toch ook regelmatig.
Er zijn niet echt dagen dat het echt niet liep. Zelfs het plotse overlijden van Bas tijdens zijn laatste wandeling in zijn bos geeft nu haast twee jaar na datum ons een fijn gevoel.
Dat klinkt misschien zeer cru maar toch is dit een eerlijke mening. Zelfs bij zijn overlijden heeft Bas ons een hoop verdriet bespaard door zijn wijze van heengaan. Kort en zonder ziek zijn en zonder de baasjes het ellendige besluit te moeten laten nemen van t is genoeg geweest, laat m nu maar gaan. Als we Bas ooit voor iets dankbaar zijn dan zijn het de fijne vijftien jaar samen en de manier waarop hij ons op het einde veel leed heeft bespaard.
En nu op naar de 1000 dagen
Belle & co
Hieronder de drie eerste foto's die in februari 2008 de berichten "opfleurden". Het klein hondje ben ik Belle, de grote witte is Bas
We hebben nog maar eens een bric à brac bezocht in de streek. Niet dat we nog meer rommel nodig hebben dan wat er hier al opgeslagen ligt. In feite zouden we ook eens porte ouverte of privé rommelmarkt moeten houden.
We zijn met Peter en Hilde en de kinderen één van de grotere en nog steeds groeinede rommelmarkten gaan bezoeken. Als je als toerist daar eens overheen kan slenteren zie je allicht van die stukken waarvan je zegt dat heb ik in een halve eeuw niet meer gezien of bestaat zoiets nog.
Wijzelf die hier in de buurt toch een half jaar per jaar wonen is het een zaak van mensen uit de buurt te ontmoeten en handen teschudden van buren en bekenden die je dan ook enkel met zulke gelegenheden tegenkomt.
Voor ons is de portemonee dicht gebleven en voor ons hoefden al die verkopers hun waren niet uitte stallen.
Wel hebben we nog een andere staande hond , een Viszla tegengekomen, die dan ook nog eens Belgische eigenaars heeft. Met die mensen hebben de baasjes dan ook nog een klapke gedaan. De Viszla eigenaars kwamen uit het Leuvense maar de mevrouw was afkomstig uit Retie. Bij ons om de hoek zeg maar .
Het is nog niet te laat voor de Drentenliefhebbers/ eigenaars om in te schrijven voor de jaarlijkse clubmatch van de Belgische Drentenvereniging ! Er resten geen volle vier weken meer maar schrijf nu in voor het jaarlijkse Drentenfeest in Heurne bij Oudenaarde.
28.08.2010 Kabienstraat te Heurne / Oudenaarde vanaf 9 uur
Wij maken reclame omdat wij met ganse de Belle / Zeppos roedel dit jaar deelnemen aan de nestkeuring. Dwz een keurmeester gaat het ganse nest beoordelen op de goede keuze van de partners en het resultaat wat ze beide hebben voortgebracht. Als je zo eens rondkijkt op wat er hier de laatste weken heeft rondgelopen en heeft gespeeld op onze Franse hof dan zijn we er vrij gerust in. Het zijn sociale, blije, gezonde , vinnige hondjes welke wij twee hebben voortgebracht.
Inschrijven kan nog, je gaat er niet alleen zijn en ook van over de Noordgrens komen de Drentenliefhebbers nog eens kijken hoe de Belgen zon clubmatch aanpakken.
Vergeet ook niet in te schrijven voor de super BBQ, een smulfestijn met de beste compagnie die je maar kan wensen. Alle Drentenliefhebbers samen aan tafel, daar kom je toch voor
Om het met Dorus/ Tom Manders zaliger te zeggen Sorreg dat je erbij bent
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
