Waar blijven ze de energie halen…?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dat is wat ons baasje zich afvraagt als hij ons bezig ziet. Het begon al deze morgen vroeg, opspringen tegen het baasje, hun kom met brood lag haast tegen de grond terwijl het baasje zijn pyjama broek moest vast houden want Hera stond recht tegen zijn rug en die kijkt niet nauw waar of hoe ze te werk gaat met haar poten !

Daarna in de tuin hebben we met drie haast een uur achter elkaar gehangen. Het ging er niet zachtaardig aan toe, het baasje moest van ’t vrouwtje komen kijken wieer nu wie aan het afmaken was. Maar ’t was maar spel…

Deze namiddag was het baasje begonnen aan de Mobil home (hier is dat een camper, een Mobil home is een stacaravan) van Mick de overbuur. Die had wat problemen met zijn remmen en ’t baasje ging dat in orde maken. Zolang ’t baasje alleen bezig was ging het nog maar van ’t moment Mick kwam helpen moesten we met z’n drieën ook komen helpen. Je kan denken hoe blij het baasje daarmee was !

Ook vanavond zijn we nog geen moment rustig geweest. De baasjes waren wat laat met ons eten want zelf waren ze moeten gaan aperitieven bij onze adellijke bejaarde buurvrouw. Daar hebben ze dan kennis gemaakt met haar jongste zoon (van zeven kinderen) met wie ze een alleraardigste babbel hebben gevoerd en dan er nog achter gekomen zijn dat hij in Brussel woont.

Dat was een meevaller omdat de zoon ook nog eens goed op de hoogte was van het reilen en zeilen in ’t Belgikske. Het is één van de weinige Fransen die niet beïnvloed is door de Franse pers en goed weet dat de twee grote bevolkingsgroepen in België elkaar niet naar het leven staan. Want dat is wel hoe de Fransen denken hoe de Vlamingen en Walen nog steeds in staat van oorlog met elkaar zijn.

En toen kwamen ze terug thuis en kregen we een kom vol energie, en begon het spelletje van voor af aan …

Belle & co