Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-12-2010
Aangekomen!
Aangekomen
We zijn deze voormiddag vertrokken om tien uur, zeven uur en vijf minuten later draaiden we hier thuis in Ferret de koer op. Toen hadden we achthonderd kilometer in de wielen. Uitstekend gereden dus, haast geen verkeer op de baan. De vrachtwagenchauffeurs waren ook al thuis blijkbaar. En als er geen vrachtwagens op de baan zijn gaat het altijd beter en sneller wegens het ontbreken van verschillende snelheden.
Zelfs Parijs was op een zucht gepasseerd. Ook omdat de uitrit van de Périférique de Porte dItalie terug open was. Deze was sinds het voorjaar gesloten wegens ingrijpende werken. Voor ons was het een meevaller in tijd, anders hadden wij een uitrit later, de Porte dOrleans moeten nemen. We waren op minder dan vier uur Parijs gepasseerd en hadden toen al terug volgetankt
Ook de rest van de reis ging als een fluitje van een cent. Om kwart voor vijf zijn we dan nog gestopt in Sauzé-Vaussais om daar in onze vaste Super U nog snel wat inkopen te doen voor het weekend.
Wij hebben de tuin ondertussen al grondig geïnspecteerd en t baasje heeft ons diner al gereed gemaakt. t Was weer lekker want er zat nog gebraad van met Kerstmis onder de brokken
Nu gaan we ons voor het ronkend kacheltje laten neerploffen en als t nieuwe jaar dan gekomen is dan ronken we verder het nieuwe jaar in.
Het baasje, het vrouwtje, en wij Belle, Hera en Heros, wensen jullie een stralende gezondheid en alle liefde en geluk van de wereld voor het nieuwe Jaar .
Daar gaan we weer voor een dag of tien. Enkele dagen later dan de andere jaren maar daar waren goede redenen voor.
Een feestje in Gent om een weerzien na twee jaar te vieren en een dekking van mij. Daar blijf je voor thuis, zoveel is duidelijk.
Zo laat in het verlof als vandaag zijn we in twaalf jaar nog niet vertrokken zegt de baas. En die zullen we maar geloven want niemand van ons is zo oud. Meestal is het vertrek hier op tweede Kerstdag.
Voor Hera en Heros is het nu de derde maal dat zij Nieuwjaar meemaken in La Magdeleine. Die zijn de eerste maal mee geweest toen ze zes weken oud waren. Het waren toen pupjes die je in het oog moest houden omdat ze onder de poort door konden als ze op de koer vrij mochten lopen. Vandaag gaat dat minder goed lukken voor bvb Heros die zich toch heel klein zal moeten maken om dat nog te kunnen met zijn 36 kilo.
Vanavond krijgen jullie verslag van rit en aankomst van vandaag (klinkt als een aankondiging van een etappe van de Tour de France). Nu gaat het baasje de laatste bagage in de auto proppen en dan horen we elkaar vanavond terug.
Omdat het eerstens zo veel vragen zijn die gesteld worden en omdat we morgen weer en route zijn, geven we nu al maar antwoorden op de vragen uit de laatste twee berichten.
@Fons Nicolay: Dat is precies praat van iemand die aan het seminarie heeft gestudeerd Fons. Vieze boekskes en fotos in klein pensionaat kamers, en dan nog van de paters en bisschoppen gezwegen. En nu doen de kanunniken ook al mee
@ Sonja: Dat is ook het enige dat wij op dit moment wensen, dekking gelukt en gezonde pupjes. O ja, ook nog pup eigenaars die zich kunnen meten met de eigenaars uit ons vorig nestje. Die zijn het nec plus ultra voor een Drentenfokker.
@ Herma: wat wel fijn aan die spanning is dat ik ze kan delen met de bloglezers en een dracht is gemiddeld 63 dagen of 9 weken. Als dat klopt, en de dekking is gelukt dan hebben we op 3 maart pupjes.
@ Karin: fotos zullen er zeker en vast komen. Dr. Nelly heeft gevraagd om Belle als voorbeeld te nemen voor een serie over fokken. Dit ten behoeve van de klanten van de dierenkliniek het binnenhof te Beerse. Dr. Nelly kijkt er nu al naar uit om te assisteren bij de bevalling. Toen ik daarstraks ontwormingspillen ging halen was ze precies nog blijer dan ikzelf dat de paring achter de rug was. Wie kan zoiets nog zeggen van zijn DA ?
@ Myriam: Ja Myriam, met een beetje nieuwsgierigheid van de lezers kome wij makkelijk aan de 200 lezers/dag Dat zijn zo trukken van de foor zoals ze dat hier in de buurt zeggen. Binnen drie weken kan dr Nelly met een echo al zeggen dat de dekking geslaagd is. Vroeger was dat 5 weken. Later kan men dan zeggen hoeveel pupjes er ongeveer gaan komen. Wij hopen op zes zoals vorig nestje. Wat de verbeelding betreft, daar zal het niet aan mankeren. Weddenschappen is voor jullie rekening, ik wil geen brol met de commissie op de kansspelen. Drentenfokken is al genoeg verantwoordelijkheid, en vandaag is daar al mee begonnen.
Me de Kaawpollekeswandeling is Belle 7 weken ver en dan mag je eens komen kijken naar ons dikkertje
Meer antwoorden op nog komende vragen zullen waarschijnlijk pas volgend jaar behandeld en beantwoord worden. Morgen hebben we andere katers te geselen !
Prettig feesten en houd het gezond, zie dat je niet te veel katers moet geselen the day after
Jan
Neen dat karpetje komt niet uit duizend en één nacht, het kan zelfs niet vliegen
Zo begint een jonge reu aan het "karwei" als het de eerste maal is .
Dagenlang is het hier ten huize hét gespreksonderwerp geweest. Vier maal zijn we bloed gaan laten trekken in de dierenkliniek, vier keer hebben we met spanning de uitslag afgewacht.
Heros is nog nooit zo goed in de gaten gehouden geweest als de laatste tien dagen. Zelden hebben we zoveel bloglezers in spanning gehouden. Maar daar is nu allemaal een eind aangekomen
Ik ben eventjes langs geweest bij Ferron. In ons baasje zijn ogen de best mogelijke kandidaat vader voor mijn toekomstige pupjes. Ferron. Ferron die met alles in orde is wat betreft gezondheidspaperassen, ook zijn verplichte papierhandel van Sint Hubertus in orde.
Daarom zijn wij daarstraks even naar Booischot gereden voor een goei gezonde portie sex op zijn hondjes. De respectievelijke baasjes hebben wel een handje geholpen om ons rustig te houden en geen brokken te maken.
Voor de lezers hier die bang waren dat het niet goed zou aflopen met ons baasje zijn knokengestel, die kunnen we geruststellen. Het baasje had ons dekentje meegenomen waar we elke avond op liggen voor de kachel. Daar is hij dan met zijn arme knoken op gaan zitten in de sneeuw.
Alles is goed verlopen en we hopen dat nu alles nog pakt ook. Dan kunnen we hier melden dat we terug naar dr. Nelly geweest zijn voor een echo om te zien of ik drachtig ben en hoeveel pupjes dat er ongeveer onderweg zijn.
5,58 Is het progesterongetal van het bloedstaal dat deze morgen bij mij is afgenomen in onze dierenkliniek het Binnenhof te Beerse. Eergisteren was het nog 1,46 en de vruchtbaarste periode is wanneer het bloed een waarde tussen de 5 en 10 bereikt.
Het baasje rekent er op dar de waarde nog gestegen is in de laatste 24 uren en heeft daarom een afspraak gemaakt met de eigenaars Rudy en Simonne van mijn nieuwe vrijer, Ferron.
Straks om 10 uur worden we daar verwacht. Ons vrouwtje gaat ook mee zegt ze, dat gaat al bijna een hele supportersclub zijn aan de zijlijn als wij daar in alle passie puppys aanhet verwekken zijn.
Voor mij niet gelaten, een preutse Trien ben ik niet, en tenslotte doen we niks verkeerds. Ik weet dat de baasjes er echt mee bezig zijn en ook vanuit Nederland worden onze capriolen met argusogen gevolgd. Lees er de reacties maar eens op na onderaan deberichtjes.
Er wordt dikwijls de raad gegeven van het teefje tweemaal te laten dekken, met een tussenperiode van twee dagen. Daar doet ons baasje niet aan mee. De kans bestaat dat er dan wel tien of zelfs twaalf pups gaan komen en dat ziet hij niet zitten. Een nestje mooi samengesteld uit 3 reutjesen 3 teefjes zou een godsgeschenk zijn zegt het baasje.
Als ik dat zo hoor ben ik blij dat er geen 10 of meer gulzigaards gaan moeten gevoed worden. Hoewel ook nu die kans bestaat. We duimen en hopen op 5 à 6 mooie gezonde pupjes. Maar nu zijn we toch al héél ver vooruit aan het kijken. Eerst straks al maar eens afwachten
Als je eens tegen de grond stampt gaat hij lopen, van het geluid van een autobus of vrachtwagen gaat hij tegen de gevels van de huizen lopen. Dat is Heros gedurende het jaar.
Maar tweemaal per jaar, wanneer zijn zus en moeder loops zijn komt de Schwarzenegger, de Jean Claude van Damme en Rambo onder de Drenten in hem boven. Dan is het meneer durfal en grote bek eerste klas .
Je zou het moeten kunnen zien hoe hij op dit moment probeert mij te imponeren. Dat lukt m niet zoals hijzelf zou willen maar dat raakt mijn kouwe kleren niet. Gewoonlijk helpt negeren wel maar niet als er loopsheid mee gemoeid is.
Regelmatig komt m de stand van zaken eens controleren door onder mijn staart te snuffelen. Gewoonlijk geef ik hem dan een blaf of een snauw. Dat voldoet om hem voor heel even te laten stoppen.
Even daarna staat hij daar rond mij te springen, te dansen, gewoon zot en onnozel te doen. Vooral wanneer hij met zijn twee voorpoten, vlak voor mijn snoet, tegen de grond ligt te slaan, is m zoals een stom kieken bezig.
t Baasje en ikzelf verstaan m wel, hij wil indruk maken op mij, zijn moeder. Dat is de natuur zegt ons baasje en ikzelf denk er het mijne van. Ik weet dat m een anderhalfjaar geleden een knipke in de zaadleider heeft gekregen en dat hij met losse flodders bezig is (woorden van de baas). Veel schade kan hij dus niet veroorzaken, anders had hij al lang een draai rond zijn flaporen gekregen, ons watje Terminator
Hoe kan het anders en wie anders dan ikzelf, daar draait nu alles om hier ten huize. Elke dag dat ik s morgens naar Beerse naar de dierenkliniek geweest ben, krijgt het hoofdbestur s avonds een telefoontje vandr. Nelly. En telkens wordt de smile op de gezichten van het hoofdbestuur breder.
Ook morgenvroeg om 9u00 moeten we weer daar zijn zegt het baasje. t Baasje zegt er ook bij dat het hoogstwaarschijnlijk de laatste maal dat ik moet laten bloed prikken. Ik heb het baasje ook al horen telefoneren met de baasjes van Ferron. Daar hoorde ik dat ze een afspraak hebben gemaakt voor donderdagmorgen!
Het baasje moet morgenavond nog wel de uitslag van de test afwachten maar hij is vrij zeker van mijn toestand.
Daartsraks kwamen we tijdens de wandeling een kooikerhondje tegen, een reutje nog wel, en t vrouwtje hoorde ik tegen het baasje zeggen kijk eens hoe ze haar staart opzij doet. Ik kan begot ook niks geheim houden voor hen, alles hebben ze gemerkt !
Ook zoonlief hangt hier de ganse dag de pseudo Oedipus uit. Staat hij hier onnozele kuren te verkopen vlak voor mijn snuit. Net alsof ik zijn kuren niet doorzie, t sexmaniakske ! Die denkt dat hij met mij hetzelfde kan lappen als wat hij met Hera gedaan heeft .
En ondertussen leggen de bazen mij haast letterlijk en figuurlijk in de watten. Je zou haast gans het jaar loops willen zijn. Maar dan wel zonder dat vervelende bloedtrekken
Gisteren was het baasje bij Zeppos en Hercule en dat heeft hij geweten. Vreselijk populair was hij bij die twee.
Niet zo zeer omdat hij gewoonlijk wat snoepjes op zak heeft, dat was nu toevallig niet het geval, maar wel omdat hij voor reuen een heel aantrekkelijke geur bij zich had !
Blijkbaar heeft Belle haar loopse geur afgegeven aan het baasje die daar dan ongewild twee reuen de kop is gaan zot maken. Oud en jong, het maakte geen verschil, Zeppos met zijn tien jaar was minstens even hevig als zijn zoon van twee.
Rond zijn been hingen ze om beurt, ook zijn arm was populair. Het fleecevest waar Hera de avond er voor nog een kauwbot onder verstopt had deelde ook al mee in de populariteit.
Ook hier in huis is de belangstelling van Heros voor zijn moeder sterk gestegen. Het baasje moet dat boek nog eens uit de kast halen over de Griekse mythologie en het nog eens nalezen wanneer het over Oedipus gaat. Daar wil hij nu toch wel eens het fijne over weten. Het is toch al ver gekomen dat je over de oude Grieken moet lezen om je honden te begrijpen. Spijtig dat die verhalen over de oude Grieken altijd moeten eindigen met moord en allerlei andere wreedaardigheden . We zullen ons trio hier ten huize maar wat vreedzamer methodes aan de hand doen is hier ieders gedacht.
De spanning stijgt recht evenredig met het progesterongetal bij mij. De beide vorige malen kregen we enkele uren later van dr. Nelly of dr. Flor te horen dat het progesteron getal nog maar 0,25 was.
Deze morgen zijn we terug op controle geweest en weer wou dr. Nelly bloed trekken uit mijn rechtervoorpoot. Daar kwam toch wel niets meer uit zeker ! ! ! Totaal leeggezogen was mijn conclusie. Maar vermits ik twee voorpoten heb werd het volgendebuisje bloed geoogst uit mijn andere poot.
Deze namiddag was het baasje weg naar Peter van Zeppos en Hercule en heeft het vrouwtje de boodschap van dr. Nelly aangenomen. Het Progesterongetal is gestegen tot 1.46 ! ! ! Al flink gestegen zoals je merkt. Vanaf 2,5 gaat het pijlsnel omhoog naar een cijfer tussen de 5 en 10. Dan ben ik op mijn vruchtbaarst en trekken het baasje en ik naar Ferron.
Woensdag te 9u00 hebben we terug afspraak om bloedcontrole en dat zal dan de laatste maal wel zijn denken zowel ik als het baasje.
Ondertussen moet het baasje wel mailen naar Rudy en Simonne de baasjes van Ferron dat ze die wat moeten binnenhouden. Het laatste dat we van hen vernamen gisteren was dat ze een lange wandeling hadden gemaakt waarbij de sneeuw tot aan Ferrons buik kwam !
Nu kunnen die bazen doen wat ze willen, nu mag die Ferron Mister Globe zijn, met ne kouwe piemel die door de sneeuw gesleept heeft komt die niet aan mijn lijf. Hij is nu al verwittigd. Met een familienaam als van Drentenpassie is het niet meer dan normaal dat er passie bij te pas komt en dat lukt niet met een ijslollie !
Heel opmerkelijk, deze morgen was er geen verse sneeuw te ruimen. Dat is wel de eerste maal in twee weken en t baasje is er niet rouwig om.
Gisteren heeft het wel flink gedooid zodat de ijspegels van de dakgoot volledig verdwenen zijn. Ook in het bos drupte het gisteren van alle bomen en struiken. Het sneeuwtapijt blijft nochtans opmerkelijk dik.
Ikzelf doe niet liever dan me te rollen en mijn kop diep in de hopen sneeuw te duwen die her en der zijn opgeworpen door buren die ook hun oprit hebben vrij gemaakt. Ik kom daar dan onderuit alsof ik een sneeuwstorm in Siberië heb meegemaakt.
Spijtig dat het baasje daar dan zijn Kodakske niet bij heeft. Dat zou pas opmerkelijke fotos opleveren. t Baasje redeneert echter als m daar onderuit gaat is alles naar de knoppen. Daar zou hij wel eens groot gelijk in kunnen hebben want het enige wat we de laatste dagen achter ons horen is trek niet zo hard of stop met trekken.
Het hoofdbestuur klaagt hier over spierpijn van het molenwieken met hun armen als we weer eens een straat moeten oversteken. Daar, in het midden van de straat is het spekglad en het baasje heeft de leibanden al eens losgelaten omdat hij dreigde plat te gaan op een plek verijsde sneeuw.
Voor de namiddag hebben sommige weermannen regen voorspeld. Daar is het baasje ook al niet wild enthousiast over. Hij moet deze namiddag nog naar Oudenaarde om samen met Peter, het baasje van Zeppos en Hercule, om aan de site te gaan werken van de Drentenvereniging. Hopen maar dat de weermannen en vrouwen het bij het verkeerde eind hebben.
Honderd dertig kilometer slibberen over verijsde autostrades staat ook niet op het verlanglijstje van ons baasje, daar zijn we wel zeker van.
Ook voor ons waren er gisteren mooie cadeautjes voorzien onder de kerstboom. Van de nichtjes kregen wij elk een reuzengroot buffelbeen en ook nog speciale honden worstjes van het Zwan worstjes type.
Er is al behoorlijk gekauwd op het kauwbot. Hera doet niet anders dan haar bot overal te gaan begraven. Overal waar iets in stof, dekentjes, pull van het baasje, een kussen in de zetel, haar eigen bench bekleding, alles heeft al kennis gemaakt met har bot.
Alleen het gaan begraven in de bench van Heros bleek, ook bij haar zelf, niet zon groot succes. Daar heeft het niet lang gelegen, temeer omdat Heros eens poolshoogte kwam nemen om te kijken wat zijn zus allemaal aan het uitspoken was in zijn eigen bench !
Ik zelf heb het vandaag wat kalm aan gedaan. Morgenvroeg mag ik met het baasje terug naar Dr. Dracula om bloed te laten trekken om mijn meest vruchtbare periode, de ovulatieperiode , in moeilijke woorden te bepalen.
Voor de progesterontest heeft Dr.Nelly of Flor een buisje bloed nodig. Daar bijten ze niet voor in mijn nek zoals die geilaard uit de Karpaten, maar met een spuit trekken ze dat uit een ader in mijn voorpoot.
Als die meest vruchtbare periode er niet snel staat aan te komen ga ik de eerste bloedloze Drent zijn, mijn gedacht.
Een man zoekt al dagen naar z'n hoed. Uiteindelijk is die niet te vinden. Hij beslist dan maar om zondags naar de kerk te gaan en achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij dan er vanonder muizen en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst.
Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst ging over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten i.p.v. vroeger door te gaan en na de dienst gaat hij nog even bij mijnheer pastoor.
"Vader," zegt hij, "ik moet wat bekennen. Ik kwam hier vandaag om een hoed te stelen, maar na jouw preek heb ik beslist dit niet meer te doen, waarvoor dank."
De priester zei hem: "God zegenen u mijn zoon ! Was het tijdens m'n uiteenzetting over: "gij zult niet stelen", dat je het besef kreeg dat je verkeerd zat ?"
"Neen," zegt de man, "het was tijdens je preek over overspel. Toen je daarover begon, wist ik weer waar ik hem had gelaten."
Gisterenavond, na al het feestgedruis en de drukte van het bezoek van 21 familieleden rond de feestdis, toch nog maar eens even de computer geopend. En of het de moeite was! Dit kan ik jullie niet onthouden.
Van Anita uit Aarschot, je weet wel, we waren er voor twee weken gaan wandelen , kregen we prachtige fotos toegezonden. De fotografe is haar dochter Elisa.
Jongens, jongens, heeft die juffer een goed oog en talent om prachtfotos te maken. Het baasje heeft ze dan ook gelukgewenst met haar mooie werk!
Anita heeft er dan ook nog een bijbehorende tekst bij geschreven zodat we vandaag van een topbericht mogen spreken !
Met 29 cm sneeuw op de tuintafel gemeten was dit een behoorlijk unieke kerst en bovendien kregen we rond de middag over al dat wit ook nog een stralende zon op de koop toe. Als dat geen wandelweer is... alhoewel soms lastig ploeteren waar niet eerder gelopen werd, zeker als de sneeuwhoogte plaatselijk plots hoger blijkt dan die van je laarzen !
Opgehoopt door de wind, want het is heel fijne, losse sneeuw zoals dat namaakspul dat in zakjes verkocht wordt als kerstdecoratie en die in wolken opstuift als Wiebe met wapperende oren over het veld zijn neus achterna gaat. Hij is er verzot op, kan er niet genoeg van krijgen. Al rennend of plat op de buik door de sneeuw wroetend... Drenten zijn duidelijk meer afgestemd op winterweer dan op een zomerse 25 graden wanneer ze tot zonsondergang als een futloos hoopje vacht aan de kant liggen.
Van Karel, de man die ons al vijf Mitsubishis verkocht heeft kregen we deze morgen een heel actuele en persoonlijk getinte mop door. Ergens zit het ook een beetje in zijn branche met naft en "garage's" en zo maar een hond heb ik bij Karel en Julienne nog niet zien rondlopen, laat staan mij terug naar huis duwen !
Belle
Een klein meisje vraagt aan haar moeder:
' Mama, mag ik met Belle, onze hond, een wandelingetje maken?'
De moeder antwoordt :' Nee, ze is loops'
'Wat wil dat zeggen?' vraagt het meisje.
'Vraag dat maar eens aan je vader ! Ik geloof dat hij in de garage is.'
Het meisje gaat naar de garage en zegt: 'Papa, mag ik met de hond gaan wandelen? Ik heb het moeder gevraagd, maar ze zegt dat Belle loops is en dat ik het jou moest vragen.'
De vader antwoordt: 'Breng Belle eens tot bij mij.'
De vader neemt een doek, dempt die goed in benzine en wrijft vervolgens de hond de rug in om zo de loopse geur te minimaliseren en zegt:
' OK! Je kunt nu met Belle één enkel toertje om de blok maken, maar doe haar een hondenriem aan .'
Het meisje vertrekt met haar hond, maar blijft toch wat lang weg.
Uiteindelijk komt ze weer thuis, maar zonder hondenriem en zonder hond.
Verrast vraagt de vader: 'Waar is Belle?'
Het meisje zegt:' Ze is halverwege zonder naft gevallen en een andere hond tracht haar nu tot hier te duwen'
K.H.
Ps: op het schilderij kan je rechtsonder zien dat ze beide juist zijn thuisgekomen
Drenten, teven, hormonen, je zou er voor minder dedju achter schrijven !Een loopse Belle, en een schijndrachtige Hera. Twee Drenten bij wie de hormonen een danige rol in hun leven spelen en waarddor bij de baaseen zenuwinzinking dreigt.
Bij Belle is het zo dat ze ongewild de vrijers uit de buurt mee tot thuis lokt. Als ze tijdens de wandeling een plasje maakt in de maagdelijke sneeuw in de kant, dan zie je even later dat er wel vijf/zes sporen naar dat gele plekje in de sneeuw toelopen. Dat was zo daarstraks toen het baasje met ons elk afzonderlijk een wandeling maakte omdatt vrouwtje nog bezig was.
We schreven het enkele dagen geleden al dat de sneeuw op veel plaatsen er maagdelijk wit bijlag. Dan is het eenvoudig te zien wie er allemaal gepasseerd is. Die reuen die dan vrij rondlopen vinden feilloos de weg naar onze voordeur.
Bij Hera is het dan weer van een andere orde. Die heeft last met de rangorde op dit moment. Plots wil ze niet meer samen eten naast mij, Heros. Hoe het baasje ook aandringt niets wil ze eten op dat moment. Als ik dan gedaan heb met eten verkoopt ze nog wat kuren. Als haar bak dan later half leeg gegeten is stopt ze met eten maar owee als ik er wat dicht in de buurt van kom. Dan is t kotte klein en gromt ze als een bronstige leeuw !
Enkel als we ons desertje na het eten krijgen dan doet ze of ze weet van geen hormonen.
Het baasje heeft zo al eens een paar keer met een of ander opperwezen geklapt in de hoop dat hij uit die richting hulp kan verwachten. Tot nu toe heeft dat opperwezen het te druk met in tal van stallen in de buurt in kribbes te gaan liggen met centrale verwarming met warme lucht, geleverd door een os en een ezel.
Hopen maar dat die twee geen last van hormonen hebben of die kleine in de kribbe roept misschien onze baas wel ter hulp.
Gisteren hadden we het er al over, weersvoorspelling aan de hand van gedrag. Ons baasje is er niet dikwijls naast als het daar over gaat.
Vroeger waren het zijn leerlingen op school. Als de klas luidruchtig was (ook dat gebeurde wel eens) of het was trekken en duwen of achter elkaar hangen op de speelplaats, je zag het met je ogen dicht. Morgen regent het !In de winter zegde hij dan als t onder de 3° Celsius gaat dan sneeuwt het.
Altijd knal er op, zo simpel is/was het. Ook deze namiddag vertelde het baasje dat tegen een van de buren. Die bekeek het baasje alsof hij de nieuwste, zelfverklaarde dorpsfilosoof was. Toen waren het niet zijn leerlingen of ex leerlingen maar zijn eigenste Drentsche Patrijshonden waar geen rechte voor mee te ploegen was. Erger nog, ze liepen gewoon nog niet rechtuit.
Kriskras ging het voor de baas zijn voeten, links , rechts, van hot naar her, leibanden in de war, halt houden vlak voor t baasje zijn voeten, alle trukken van de foor hebben we uitgehaald. En wat is het resultaat ?
Het sneeuwt alweer van kort na zeven uur gisterenavond. Er zit door de wind ook nog jacht op de sneeuw en het is verdraaid koud. Wanneer zegde het baas dat alweer dat er nog bakken sneeuw ging vallen ? We hadden geen horloge aan, maar het moet iets van rond drie uur geweest zijn. En toch komt zijn voorspelling weer uit.
Gokken hoeft nu niet meer, het gaat een witte kerst worden ! En als dat niet zo is dan hebben we grotere problemen dan vals zingen bij Stille Nacht, Heilige Nacht of Susa Nina
Dat is wat ons baasje deze namiddag tijdens de wandeling nog voorspeld heeft.
Pakken, hopen , vlagen sneeuw staan ons nog te wachten zegt hij. Dat zuigt m niet uit zijn teen maar wel uit observeren van drie Drenten op wandeling in de sneeuw.
Observeren is misschien niet het gepaste woord, want heen en weer geslingerd worden van links naar rechts en terug door twee Drenten is zeker en vast beter met de werkelijkheid te vergelijken.
Ook t vrouwtje die dan alleen maar met mij, Belle wandelde kreeg het zwaar te verduren, niks was er aan te zeggen of aan te vangen deze namiddag.
Het begon al bij het begin van het pad dat naar de velden leidt. Een blaadje van een boom dat over de sneeuw dwarrelde kreeg Heras aandacht. Dat ging met een ruk aan de leiband gepaard en vooraleer het baasje zijn evenwicht gevonden had kreeg Heros ook datzelfde blaadje in de gaten. Ja als ze zo beginnen dan helpt alleen nog bidden zegt het baasje. Daar is geen enkele mensenschoen voor gemaakt om die kracht op te vangen en weerstand tegen schuiven te bieden. Vlak voor de pindraad kreeg het baasje ons terug in het gelid.
De discussie, meer een monoloog, zullen we jullie maar besparen, en vermits dat de wind goed stond, heeft men de donderbuiwellicht in het dorp kunnen horen !
Iets verder had een onverlaat de inhoud van zijn brooddoos voor de vogels in de sneeuw gesmeten. Volgens de uitleg van t baasje zijn wij een nieuw ontdekt soort vogels zoals wij op die combinatie van meeuwen en brood op af vlogen.
Kortom, om een lang verhaal kort te maken Lol was er niet aan voor de baasjes, en met wat we deze namiddag allemaal naar onze kop kregen geslingerd, wel, daar kunnen we wel enkel dagen, misschien weken mee verder !
Toch wel raar, langs alle kanten lees je dat het op dit moment zo fijn wandelen is in de sneeuw met de honden. Je leest over de dolle capriolen van onze viervoeters en toch
Als je dan zelf met je trio naar het bos trekt dan ben je daar moederziel alleen met je honden Geen kat op straat of in het bos !
Dan hebben we al eens gewacht tot de zon door de sneeuwwolken kwam kijken, maar ook dan niks. Op een week tijd kom je slechts twee gelijkgestemden tegen.
Dat de fifiekes met hun winterjasjes nu niet buitenkomen verwondert ons ook al, dan hebben ze een pardesuuke of eenanorakske aan, soms nog in combinatie met roze bottekes, en dan nog komen ze niet buiten.
Als we dan het baasje aankijken met van die vragende ogen van waar zitten die allemaal ? dan zegt ons baasje t is gelak met de mengse ménneke, ze maken ze ni meer gelak vruger en daar kunnen we het dan mee doen.
Ondertussen hebben wij toch al verschillende wandelingen gedaan door onbetreden sneeuw.t Baasje zegt dat zoiets het liefste was wat hij kon bedenken toen hij nog op wintersport ging. Sporen trekken waar nog niemand geweest was voor hem, skieën zoals op dons. Dat is (was) voor onze baas de max en ook voor ons is het dolle pret.
In een gracht waar de sneeuw bijeen gewaaid is kan je zo heerlijk je kop in de sneeuw steken en dan onder de sneeuw doorschuiven. Heerlijk is dat voor een Drent.
Dat die andere thuisblijvende baasjes dit maar eens lezen, dan weten ze gelijk wat ze hun honden onthouden. Zelfs die chiwadingeskes hebben sneeuw graag. (zeggen ze toch)
Vrijers, dappere, spoorzoekers, we krijgen ze aan de deur de laatste vier dagen. Enkele hebben we al gezien, van de andere zie je de sporen in de sneeuw.
De dapperste is daarjuist aan de deur geweest. Die stond gewoon aan de voordeur te krabben ! Moe je weten dat het zowat de kleinste Jack Russell is die er in België rondloopt.
We kennen hem als durver en dapper, amper een vuist hoog is hij van niets of niemand bang. Hij woont aan het eind van de parallelstraat met onze straat en gans aan het eind daarvan, zon 200 meter van bij ons weg.
Daarstraks zijn we langs daar de wandeling gestart en Belle heeft daar in het midden van de straat een plas gemaakt. Voor Jackske met zijn fijne neus dus een kleintje om die loopse teef en haar adres terug te vinden . Het is niet de eerste maal dat hij met ons een eind mee loopt als we gaan wandelen. Meestal loopt hij dan na 100 meter terug naar huis.
We staan er toch wel van te kijken dat hij hier nog aan de deur aankomt en dan nog zin heeft om een wip te komen maken !
We zegden het al, het is een heel klein Jackske en met zijn korte pootjes moet hij op zijn minst met zijn buik door de sneeuw schuiven ! Dus die piemel zal dan ook wel diepgevroren zijn ! Niet verwonderlijk dat ik niet sta te springen om hitsig Jackske zijn wipje te laten maken
Morgen zullen we Jan, het baasje van Jackske, wel inlichten wat voor een would be pornoster hij in huis heeft, of is het zo meer een bospoeper ?, eentje die ook aan huis komt om aan zijn gerief te komen !
De vraag waar veel mensen mee bezig zijn blijkbaar. Voor ons Drenten is het allemaal gelijk.
We hebben het uiteraard of het nu wel al dan niet een witte Kerst gaat worden ? Het ziet er nu toch al dagen naar uit dat het WIT gaat worden
Maar als we deze morgen onze snoet de eerste maal buiten staken bleek het al flink wat warmer dan de vorige dagen. t Baasje vertelt ons dat het al tijdens de nacht boven nul geworden is. (wat dat ook moge zeggen boven nul?)
Wij merken wel dat het overal drupt, en wel juist tegenovergesteld met anders. Gewoonlijk gaan we onder een boom of struik staan om te schuilen bij regen. Als we nu onder een struik of boom staan dan drupt het daar en even verder, vanonder de struik weg, is het droog Raar landje soms/meestal die Belgik, we gaan onze baas soms toch nog moeten gaan geloven..
Zullen we gaan weddenschappen afsluiten over die al dan niet witte Kerst ? t Baasje vraagt of het in onze kop gekropen is, de waanzin en ook nog wat wil je dan verwedden ? een soepbeen, een kauwbotje ? t Is blijkbaar niet simpel, je moet dan ook nog een deurwaarder dat laten constateren, de gokcommissie van vadertje staat moet er van op de hoogte zijn (om ook een kauwbeen te kunnen meepikken)
We horen het al van onze baas, op die manier zullen we niet aan een extra Nieuwjaar zakgeld geraken
En wat gokken jullie nu, zonder prijzen en inzetten ?
Als je de ijspegels an de dakgoot ziet hangen dan zou je denken dat het gedooid heeft, maar niets is minder waar. Ze zijn ontstaan door enkele uren zonneschijn. Op plaatsen waar de zon niet aan kon is het link blijven vriezen.
In Frankrijk hadden wij enige weken last met de satelliet verbinding van de TV. Toen hing daar zon 3 cm sneeuw tegen de schotel geplakt.De ijspegels die voor d schotel hangen hebben blijkbaar geen invloed op de ontvangst.
Wat wel invloed heeft op ons zelf is dat heerlijke kacheltje. Dat begint al wanneer het baasje een mand hout gaan halen. Dat doet m achter in de tuin in het houtkot. Daar lopen we graag mee naar toe omdat er al eens een kat heeft gewoond. Toen was er geen sprake van muizen. Nu de kat een Drentenvrij houtkot heeft opgezocht hebben de muizen weer een groot deel ingepalmd.
Het is een plaats waar alleen wij en het baasje komen. Het vrouwtje is niet zo happy met muizen, dit in tegenstelling met ons drieën. Als wij in het houtkot komen zijn de muizen allang verjaagd voor het baasje binnenkomt.
Van t moment dat het baasje dan de kachel aansteekt zijn wij niet meer weg te slaan van de vierkante meter het dichtst bij de kachel. Ook wanneer de kachel moet bijgevuld worden is het een probleem voor t baasje. Opstaan om het hem gemakkelijker te maken is aan ons niet besteed. Wij liggen en we blijven liggen, alleen al maar uit schrik dat één van de andere het beste plaatsje inpikt
Marian, een trouwe lezeres van ons blog en tevens t vrouwtje van Max heeft een foto ingestuurd waar ze ook nog eens een prijs mee kan winnen.
Wijzelf hebben al gestemd. En nu durven we jullie vragen van hetzelfde te doen. Solidariteit onder bloglezers gaan we dat noemen. Ook jijzelf maakt kans op de iPad die voorzien is voor de stemmers !
Doen dus en klikken op de rode link in de mail van Marian hieronder .
Marian Willemsen wil je de bijzondere buitenfoto van M Willemsen laten zien en vraagt je om op deze foto te stemmen. De 3 makers van de buitenfoto's met het grootst aantal stemmen winnen een iPad. En ook onder de stemmers wordt een iPad verloot.
Marian schrijft: Hoi Jan, Wat fijn dat je wilt stemmen en wat irritant dat de link op het blog niet werkt. Dus stuur ik hem maar zo even door. Dank je wel, Marian.
21 December, de langste nacht van het jaar of de datum waar tussen zonsondergang en zonsopkomst de langste tijd tussen ligt. Want in de praktijk was het gisterenavond langer licht dan enkele dagen geleden.
Het zal wel een oorzaak hebben bij de wolkenloze hemel en de volle maan waarschijnlijk.
Als we dan de langste nacht hebben dan vloeit daar logisch ook de kortste dag uit voort. Een groot deel van de dag gaat nu al een week lang op aan sneeuwruimen. En zo komen we gelijk op de witste dag van het jaar.
Al zes dagen na elkaar staan we s morgens op met een nieuw fris wit kleurtje op de omgeving. Elke dag een nieuw fris laagje (een couchke zegt het baasje) over straat en tuin. Ook de huizen en vooral de daken zijn getooid in een uniform wit. Allen gelijk voor de winter, het golfplaten zinken dak van de hangar heeft hetzelfde uitzicht als het chique rieten dak van sommige villas.
Voor ons blijft het van de morgen tot de avond plezant. Vooral tijdens de wandelingen, dan kunnen we ons eens rollen in geuren die allemaal ondergestopt zijn door de sneeuw maar die door Drentenneuzen van op meters ver duidelijk waarneembaar zijn. En t baasje die mort nu eens niet dat we ons rollen in de sneeuw. Integendeel zelfs, hij blijkt het nog amusant te vinden ook !.
Belle is loops ! We wisten het al enkele dagen maardoor Belles poetswoede hadden we nog ergens een drupje gevonden. Maar Belle likt zich zo dikwijls dat het nu in het begin niet opviel dat ze loops was. Dan maar even wat nader aan een inspectie onderworpen en inderdaad, het was zover.
Vrijdag meldde Dr. Nelly dan dat de uitslag van het Von Willebrand bloedonderzoek in orde was en voor ons moe was alles comme il faut
Daarstraks zijn we nog eens lags de dierenkliniek gereden voor haar progesteron test, daar hebben we morgenvoormiddag al uitslag over.
Dan teefje nummer 2Hera die al een ganse week aan het zeuren is om alles die hebben we dan ook gelijk mee genomen. Het vermoeden was schijndracht bij Hera. Ook hier was onze eigen diagnose de juiste. Althans de diagnose van t baasje want het vrouwtje was maar bang dat de sterilisatie van Heros destijds niet gebeurt was zoals het moest en dat Hera drachtig was van haar broer ! ! !
Angst voor niks bleek uit de uitleg van Dr. Nelly. Het gebeurt meermaals dat teefjes twee maanden nadat ze loops geweest is last krijgt van schijndracht. Laat Hera nu loops geweest zijn eind oktober, dan klopt het plaatje perfect met die twee maanden.
Als er dus pups moeten gezoogd worden waar de moeder het niet aankan, Hera heeft melk over !
En ik dan, Heros Is er dan met mij niks mis ? Volgens het baasje alleen dat ik wat minder schrikkerig moet zijn van autobussen en vrachtwagens. Daarom moest ik daarstraks mee naar Turnhout centrum om cadeautjes voor de Kerst te gaan kopen. Het was daar heel druk en omdat het vrouwtje maar geen keuze kon maken, en omdat zoiets zwaar op mijn en t baasje zijn miezels werkte zijn wij maar naar de kunstijsbaan op de Grote Markt geweest.
Daar stonden twee pronte juffers en die vroegen of het baasje een abonnement van een fitnesscentrum wilde winnen. Die hadden natuurlijk onze baas zijn (bolle)lijn gezien. Als zij van ons een foto mochten maken met een kerstmuts op dan kon het baasje winnen. Het baasje ook niet van gisteren, heeft dan gezegd dat zij een foto mochten maken als wij drie (!) mutsen kregen, voor elke Drent ééntje.
En zo hebben wij een foto en drie mutsen, één van de volgende dagen houden we modeshow met kerstmutsen
Wraf ! Wat is het winterlandschap toch mooi hé. Elk sneeuwvlokje die vannacht en vandaag is gevallen is blijven plakken op ieder takje , hegje, ...... "Ons bos" , op 100 meter van mijn voordeur, werd hierdoor omgetoverd tot een feeërieke omgeving. Om van dat alles ten volle te genieten, maakten wij een extra lange wandeling vandaag. Met halverwege een pitstop om de baasjes te laten opwarmen met een kopje dampende koffie , en zoetigheden waar mijn tanden van aan elkaar zouden plakken.
Mijn winterpelsen fraksken maakt dat ik geen last heb van de sneeuw en vrieskou. Heb zelfs nog eens grondig de waterstand van mijn favoriete gracht gecontroleerd, héérlijk verfrissend. Mijn baasjes zeggen dat ik mag gaan meedoen met de ijsberen die elk jaar op nieuwjaarsdag een duik in het koele zeewater nemen.
Verder onderweg dachten we eventjes verzeild te zijn geraakt in het verhaal dat verteld wordt op 25 december.
In de verte doemde uit de sneeuwvlokken een ezel, twee paarden, twee honden , een vrouw en een man op. Wie zat daar op de rug van die ezel ? Nee het was niet Maria maar een border collie. Ik werd al vlug de dikke maat van "ezeltje". Ezeltje mocht net als de honden los lopen. Ikzelf vind ezels super en ezels vinden mij ook altijd super.
Met de beauceron en de border collie was het ook aangenaam kennismaken.
Gelukkig waren de paarden honden gewoon, ik kon zomaar tussen hun poten lopen. Samen gingen we nog een héél eind op stap . De mensen zaten niet op de paarden maar liepen er naast . Ze werden aan een leiband uitgelaten.
Wandelaars die ons groepje zagen voorbijgaan, werden vertederd. Bijna thuisgekomen kwam ik nog mijn maltezermaateke Bob tegen. Die moet nu een fluo jasje aantrekken want anders zie je hem niet lopen in de sneeuw. Daar heb ik als mantelhond helemaal géén last van !!!!! Nog een warme lik voor jullie snoeten en tot binnenkort eens. Van mijn baasjes moet ik nog hun groeten doorgeven,
Wroef, Harko
Zeg nu zelf, dat verhaaltje is toch ook te mooi om voor onszelf te houden, vinden jullie nu zelf niet ? En dan moet je de fotos nog zien.
Deze mail lag daarjuist in de mailbox toen de baasjes thuiskwamen van de 40° huwelijksverjaardag van Tante Rita en Nonkel Luc.
Het is een mail van Anita, het vrouwtje van Wiebe, ons Drentenmaatje uit Aarschot waar we twee weken geleden ook al zijn gaan wandelen.
Onze baasjes vonden het een heel mooie boodschap en laten jullie dus mee genieten.
Morgenvroeg plaatsen we nog een toegezonden mail van Ronny en Carine, de baasjes van onze Harko. Die hebben een opmerkelijke ontmoeting gehad tijdens de wandeling. Maar dat is voor morgenvroeg, nu de mail van Anita en familie
Belle & co
Leise rieselt der Schnee... hoe dik is de sneeuwlaag bij jullie ?
Hier nipt 9 cm en opnieuw dwarrelen de vlokken in het schijnsel van de lichtjes. Zo stil buiten en zo mooi.
Een autoloze straat. Je gaat te voet of je blijft thuis. Het heeft iets nostalgisch die rust. Een zondagmiddag lang terug het kinderlijk blije voelen van vroeger als het gesneeuwd had, zalig ! We zijn met z'n allen in de buurt gaan sleeën en sneeuwballen gooien in een wei met voldoende helling om te gillen, maar te weinig om met je kop in de prikkeldraad te eindigen.
Het is een prachtig stukje Breughellandschap, maar doordat het zo hevig sneeuwde, moest het fototoestel jammer genoeg in de tas blijven.
Met de foto in bijlage hebben we ons ongeveer plat gelachen. Wiebe in de jas van Jasmine gestoken... die beduusde kop, och arme, maar de mouwlengte was precies goed ! Groetjes, Anita
Wiebe en zijn vrouwtje, enkele weken geleden met zijn verjaardag.
Ook deze morgen hebben we weer een couchke wit bij gekregen. Het blijft terug netjes en proper en t baasje kan weer maar amper van de oprit zonder haast bij de overburen de oprit op te schuiven.
Net als gisteren gaan we dan straks weer een flinke sneeuwwandeling maken. Gisteren was het ook weer foto-weer en de baasjes hebben er flink wat genomen.
Je zou denken dat met zulk weer iedereen zijn kop eens buiten steekt en een frisse neus gaat halen. Niets is minder waar, je ziet haast niemand. Uitgezonderd enkel fanatieke joggers, maar die zie je zelfs met stormweer in het bos rennen.
Het is wel mooi buiten, het baasje vroeg zich daarjuist af of het terug sneeuwde toen we binnenkwamen. Gans onze rug was nat van de gesmolten sneeuw. Het sneeuwde echter niet maar de oorzaak zijn de vogels. Die komen op een tak zitten en daarbij valt er een hele strook sneeuw van de tak. Zo blijft het ook nu nog een beetje sneeuwen.
Zoiets moet het vanavond geweest zijn bij ons baasje. t Baasje en t vrouwtje waren vanavond aan de slag bij de wijkvereniging.
Elk jaar omtrent de langste nacht/kortste dag hebben we hier in de wijk een samenkomst van de wijkbewoners in het wijkhuis de buren. Wandelaars die al hebben deelgenomen aan de kaawpollekeswandeling kennen de plaats als start en aankomst van de wandeling.
Met de geburen is het rond 21 december traditie dat er haring en worsten worden gebakken op de BBQ. Traditoneel zijn het ook buurman Fons en ons baasje die zich in de kou en rook aanmelden om het boeltje in goede (gare) banen te leiden.
Dat er rook bij te pas komt is duidelijk op de fotos. t Vrouwtje heeft ook fotos genomen waar alleen maar rook op staat !
Bij de buren was er dan ook alleen maar stoef over de kook/bakkunst van de twee buren. t Baasje is maar wat vroeger naar huis gekomen, hijzelf rook meer naar gerookte hesp en gebakken haring (raar combinatie) dan goed voor hem was.
Dadelijk, als m dit geplaatst heeft op het seniorennet duikt m de douche in met de echte hoop dat hij ooit de geur nog kwijt geraakt !
Volgende maand, als m dan nog naar haring ruikt laten we het hier weten
Iris is een meisje Heidewachtel van net 2 jaar en zoals wel meer gebeurd - een (on)gewild nestje -pupje gehouden en mama ter adoptie . Maar deze lieverd krijgt haar perfecte thuisje wel ,hoor . Daar gaan wij thans mee zorg voor dragen. Iris kan prima met soortgenootjes, wandelt ook redelijk aan de leiband. Weliswaar is dat nog voor verbetering vatbaar , Iris is een energieke dame die als we haar loslaten op het veld rent en regelmatig een sprintje trekt. Een lieve lust om naar te kijken en als zij moe is dan weer op je schoot krijpt net of ze een mini hondje is .
Onze honden worden alleen geplaatst als huishond en niet voor buiten. Alle honden zijn voorzien van o.a. de rabiësinenting en kunnen ook in Nederland geplaatst worden
Gisteren is ook weer zon dag geweest vol verrassingen, s morgens nog een sneeuwstorm, een grijze voormiddag maar rond twee uur in de namiddag was ze er de zon die al enige tijd moeite deed om door de wolken te breken.
Toen moesten we van het hoofdbestuur eens rap-rap ons klaar zetten om te gaan wandelen. Alsof WIJ daar moeite mee hebben, meestal zijn ZIJ het op wie we moeten wachten.
t Baasje had zn Kodakske mee, want het was mooi in de velden. De sneeuw plakte en de takken van de bomen waren dik van de sneeuw. Elk momentdat we stopten heb ik me liggen rollen in de sneeuw, kopke onder geduwd in hopen sneeuw en geschoven op mijn zijde waar het mogelijk was. Stukken beter dan in t bad gaan zeg ik dan, en de baasjes spreken me dan niet tegen.
We gaan hier wat fotos laten zien van onze wandeling van daarstraks, echt de moeite waard
Belle
Hier gaan we de velden in
Tegen de bosrand achteraan zie je op de snelweg half Oost Europa langskomen
Twee honden die vandaag de krant halen met opmerkelijke feiten. Beide zijn typisch voor de trouw en werklust van honden.
De eerste hond, een Vizla, een van oorsprong Hongaarse staande hond heeft eergisteren een 73 jarige man in Wommelgem gevonden en dus ook het leven gered.
De oude man was vast geraakt en tot het middel wegzakt in modder. De hond met de opmerkelijke naam Quatorze heeft de man gelokaliseerd en zijn vrouwtje verwittigd. Deze heeft op haar beurt de werknemers van een naburig bedrijf opgetrommeld maar die stonden ook onmachtig. Daarop is de brandweer ter hulp gekomen die de man bevrijd hebben en overgebracht naar het ziekenhuis met onderkoelingsverschijnselen.
De oude man heeft een dag gezocht naar de dame en de hond. Die naar huis waren gegaan zonder zich kenbaar te maken, toen de brandweer de man in de ambulance legden. Achteraf waren hond en dame spoorloos. Met behulp van omstaanders, en brandweer heeft hij uiteindelijk de dame gevonden die zijn leven heeft gered. De man heeft intussen het hospitaal mogen verlaten.Eind goed al goed
Het tweede geval van een opmerkelijke hond heeft niet dat happy end van vorig verhaal, maar getuigt wel van de trouw van een Border Collie voor zijn baasje.
In Meerhout is een 85-jarige man verdwaald en gestorven door onderkoeling tijden seen wandeling die hij eergisterenavond nog maakte samen met zijn Border Collie. De man was weduwnaar en nog alleenwonend. Gisteren hebben wandelaars het stoffelijk overschot gevonden terwijl zijn hondje trouw de waak hield bij zijn overleden baasje.
Twee verhalen in dezelfde krant, op dezelfde dag. Spijtig dat aan het tweede verhaal geen happy end gekomen is.
Koning Albert en onze Prins Filip zitten naar het nieuws van 19h00 te kijken.
Plots wordt er daar een man getoond, die uit een appartementsgebouw wil springen. Albert krijgt de goesting om een weddenschap aan te gaan met zijn zoon.
Albert zegt tegen Filip: ' Zoon Filip , ik denk die gast ga spring!' ' Ok, papa.. Ik denk hij nie zal spring.' Met gespannen blik volgen ze de gebeurtenis op TV en zien ze de man springen.
Albert juicht en wint de weddenschap. Alhoewel , Albert krijg zo'n wrang gevoel en vindt dat hij ten opzichte van zijn zoon toch eerlijk moet zijn. 'Kijk' zegt Albert: 'Ik al heb gekijk naar het nieuws van 18h00 en ik al gezien dat die man zou spring.
Ik wil eerlijk zijn en verdien dit nie!' ' Jamaar ' zegt Filip, 'Papa Sire, om eerlijk te zijn...
Ik ook al gekeek naar nieuws van 18h00... maar ik nie dacht dat hij een tweede keer zou spring...'
Vanaf acht uur is het hier terug beginnen sneeuwen nadat het gans de nacht over is geweest.
Het baasje wilde naar een begrafenis in Arendonk gaan deze voormiddag maar dat is vvor t baasje niet doorgegaan, spekglad was de weg toen hij om kwart na acht naar de bakker reed. Daar riskeert m geen Mitsubishi aan zegt m. Aan George en Karine betuigen wij dan langs deze weg ons medeleven.
De titel zegt het al, de toestand is nog altijd hetzelfde als gisterenavond, alleen zien we nu hoe het gesteld is op de weg. Aan de snelheid waarmee het verkeer hier aan onze deur passeert kan je merken dat er veel mensen te laat op hun werk gaan verschijnen vandaag.
Straks gaan we een sneeuwwandeling maken heeft het baasje beloofd, eerst moet hij de weg voor de deur nog vrijmaken voor de postbode en de weinige passanten die hier vandaag zullen langskomen. Want wie er vandaag niet echt door moet zet zich beter voor de ronkende houtkachel.
Tot vijf uur deze namiddag is het gewoon rotweer geweest. Toen is het beginnen sneeuwen en konden we toch nog een beetje droog en proper een korte wandeling kunnen maken.
Het zijn drie wandelingetjes geworden voor onze baas, met elk van ons drie apart want samen was het gewoon te gevaarlijk.
We hadden zo een alleen op de wereld gevoel. Er was echter geen Rémy of Vital op straat te zien, niemand zagen we, maar we kunnen toch niet het gezegde gebruiken van geen kat gezien zowel Hera als Heros hadden er van ééntje de geur opgesnoven zodat het baasje zich serieus in de lijn heeft moeten hangen om de helft van het dorp niet gezien te hebben.
We hebben dus in alle rust een paar fotootjes kunnen nemen, maar dat was ook werk tegen de klok omdat de lens sneller terug nat was dan het baasje kon vegen. Van super materiaal is dan ook geen sprake.
Morgen meer nieuws, we hopen onze auto morgenvroeg terug te vinden want als het zo aan dit tempo verder sneeuwt dan hebben we morgenvroeg wintersport toestanden.
Voor de rest van de avond telt voor ons slechts één plaats, voor de kachel en in de zetel
Een kanjer van een Marokkaan, atletisch gespierd, bijna 2 meter groot, om en bij de 120 Kg, zit in zijn stamcafé al een tijdje aan de bar wanneer er plots een homofiel binnenkomt.
De homo - vol bewondering voor de lichaamsbouw en de zongebruinde teint van de Marokkaan - zet zich neer op het stoeltje naast hem en bestelt een Bailey's.
Na enige tijd raapt hij al zijn moed bijeen, schraapt zijn keel en fluistert in het oor van de Marokkaan: "Moet ik u eens een super lekkere blowjob geven?"
De Marokkaan aarzelt geen seconde en geeft de homo een vuistslag pal in zijn aangezicht, waardoor deze van zijn barkruk valt en plat op zijn rug terechtkomt.
De Marokkaan staat recht en schopt de homo penalty-gewijs het café uit.
Buiten verkoopt hij hem nog het pak rammel van zijn leven zodat de homo volledig uitgeteld naast de afvalcontainer achterblijft.
De Marokkaan, enigszins gekalmeerd nu, gaat terug het café binnen en neemt weer plaats aan de toog.
De cafébaas zegt: Amaai Jamal, zo kwaad heb ik u nog nooit gezien.
Wat heeft die homo u gezegd om u zo van de wijs te krijgen?
De Marokkaan antwoordt: "Ik heb het niet volledig begrepen, maar het was iets in verband met een job ..."
Ze hebben het op alle weerberichten op radio en TV voorspeld, donderdag een miseriedag op de baan. In de morgen sneeuw in het noorden van de provincie Antwerpen zelfs een uur stond er bij, tussen 5 en 7 in de morgen ! Tot nu toe hebben we daar niets van gezien.
Ook vanavond hebben de weerberichten sneeuw voorspeld. Dan echter in grote hoeveelheden. We zullen moeten afwachten wat het gaat worden.
Met de werken op de Beersebaan en de omleiding hier aan onze deur hebben we een perfecte aanwijzer of er al ergens sneeuw valt. We hoeven enkel de vrachtwagens die van de snelweg komen in t oog te houden. Die hebben gewoonlijk een pak sneeuw tegen de cabine plakken als ze door een sneeuwbui gereden zijn.
Voorlopig blijft het grijs en donker weer, niets dat aanzet om iets buiten te gaan doen.In onderling overleg met ons drieën hebben we dus besloten van ons nog eens in een bolletje te rollen en de ogen dicht te doen.
t Baasje zal wel verwittigen als het sneeuwfeest voor ons begint !
Ons baasje heeft het twee maal moeten horen, heeft tweemaal de artikels gelezen in de krant en uiteindelijk is m er achter ! Hij heeft geen geld genoeg om bij die bank te blijven.
De Delta Lloyd bank, waar hij al haast dertig jaar zijn zuurverdiende centjes naartoe bracht moet m niet meer.
Stond er gisteren een artikel in de krant waar hij rimpels in zijn voorhoofd waar zelfs kruiwagens Botox geen soelaas kunnen tegen brengen. Als je geen 75.000 euro roerend eigendom hebt (lees geld). En je kan niet elke maand 1.200 euro opzij zetten om die heertjes van de Delta Lloyd hun zaakjes te laten doen, dan krijg je de goede raad van diezelfde heertjes van maar op te lazeren !
Je mag nog wel blijven maar dan in een soort Aldi bank waar de voordelen van de grote Delta Lloyd niet gelden.
Nu heeft het baasje al veel arrogante klojos bezig gehoord, maar den deze loopt vanaf dag één mee in de top vijf van meest arrogante klojo's. Piet Verbrugge is de naam van de CEO die de goegemeente komt vertellen dat zon 60 % van de klanten maar een andere oplossing moeten zoeken.
Spijtig, want met Hans, de directeur van het filiaal in Beerse hadden we een goede zakelijke relatie. Daar kon je eens een klapke doen over geld waar je nog iets aan had.
Het kan verkeren sprak Bredero ooit. Ontstaan uit een piepklein bankje de Bankunie in de landelijke gemeente Vorselaar (met een R in t midden) was het baasje daar klant geworden omdat hij de zoon van de oprichter destijds leerde autorijden. De bank groeide en groeide maar, en bouwde een luxueuze building met veel glas en staal op de ring van Turnhout. En toen kwamen er wat overnemers, en plots waren de letters BANKUNIE verdwenen en stond er in nieuwe letters Delta Lloyd op het dak.
Jaren hebben ze schoon weer gespeeld met onze centen, en nu met dure woorden als profilering in de bankwereld hebben ze genoeg van ons. Als je eens een arrogant ventje aan het werk wil zien moet je hier maar eens kijken, op deze link:
t Baasje gaat morgen op zoek naar een bank waar hij nog wel welkom is en anders moeten we die sokken terug geven waar we al zo goed mee gespeeld hebben zegt m
Wees eens duidelijk daarboven horen we ons baasje daarjuist zeggen. En groot gelijk heeft hij.
Deze morgen toen we de eerste maal buiten kwamen was de tuin bedekt met een flitterdun laagje poedersneeuw. Even later regende het, maar het was ook weer niet duidelijk regendruppels of hagelbolletjes.
Dan kwam er ijsregen en nu dwarrelen er sneeuwvlokken tussen de regen/ hagelbolletjes.
Smos, vieze smos zegt het baasje terwijl de strooidiensten voor de tweede maal de straat komen pekelen. Die mannen zijn ook al vroeg begonnen vandaag, of zijn ze al van gisterenavond preventief aan het strooien ?
Onze straat die normaal een vrij rustige straat is die van het dorp naar de oprit van de snelweg leidt, lijkt deze week de snelweg zelf.
Op de baan die van de oprit richting Beerse loopt zijn werken aan de gang en zijn ze bomen aan het rooien. De baan is daar afgesloten voor alle verkeer. Nu is onze straat de verbinding tussen de snelweg en het industrie gebied van Beerse.
Vanuit gans Europa zien we hier al drie dagen vrachtwagens door de straat denderen. Het is dat we niet goed kunnen lezen want anders brachten we daar verslag over uit, hier op het blog.
Weet je wat ? We laten de wereld maar begaan, wij knijpen nog een oogje dicht en laten de smos aan ons voorbij gaan, we laten ons voor de kachel en in de zetel vallen en zeggen jullie . slaapwel ! ! !
Toch wel even geleden dat we nog melding kregen van een nestje puppys in België geboren zijn.
Vanuit het secretariaat krijgen we melding dat bij Ali Dooren in de kennel van t Jasperspad zes pups geboren zijn op zondag 12.12.2010. Het
Het nestje van moeder Unique en vader Rocky telt drie reutjes en drie teefjes. Er zijn al drie teefjes en twee reutjes die hun bestemming al kennen zodoende zoeken Ali en Peter nog één warm mandje voor een prachtreutje.
Dat ze mooi zij n en dat moeder Unique een prima moedertje is kan je zien op de fotos.
Een dikke proficiat aan Ali en Peter en Unique, geniet nu maar acht weken van jullie nestje want voor je het weet gaan ze naar hun respectievelijke baasjes.
Voor die baasjes hopen wij dat zowel hun hondje als zijzelf wederzijds even veel plezier van elkaar moge hebben.
Als de pupjes een maand oud zijn gaan we eens een afspraak maken om op nestbezoek te gaan en uiteraard verslag brengen over de puppy evolutie.
De kandidaat pupkoper van het laatste reutje kan contact opnemen met het Drentensecretariaat bij Ingrid Mestdagh of bij ons, dan geven wij het adres wel door.
Met steeds groter wordende ergernis heb ik daarjuist het programma het einde van de rashond volledig uitgekeken.
Er is weinig nieuws aan het licht gekomen, 80% van wat er getoond is was ons al bekend van gesprekken met serieuze fokkers in België en Nederland. Alleen is het nog eens herhaald en terug in onze geest opgefrist. Er is inderdaad stront aan de knikker en nog geen beetje ook.
Ik zou nu niet graag in de schoenen staan van een kandidaat koper van een rashondje die zich een hondje wil aanschaffen. Uiteraard wil die koper een fijn, gezond hondje met een aangenaam karakter, waarbij hij/zij en het hondje samen, jaren plezier van elkaar hebben.
Ikzelf kijk uiteraard anders tegen zon uitzending aan dan de doorsnee kijker/ honden- eigenaar. Wij hebben immers ook een nestje rashondjes gefokt en wensen in de nabije toekomst een tweede en laatste nestje met Belle te fokken.
Nu ligt mijn grootste ergernis in het feit dat er niet tegen opgetreden wordt, tegen die mistoestanden die door de hondenkeurders op shows in het leven worden geroepen. Want het zijn zij die de fokkers aansporen om honden te fokken naar wat zij het schoonheidsideaal vinden. Wat er in de uitzending werd getoond grenst aan het misdadige, of beter nog IS misdadig. Niemand kan nu toch met een serieus gezicht vertellen dat hier nog sprake is van dierenliefde, domheid of geldhonger is een beter woord hiervoor.
Nu zijn zij die de stambomen uitreiken en de rashondenverenigingen ook niet vrij van zonden. Zij steken ook de kop in t zand of kijken de andere kant op. Je zou toch veronderstellen dat zij de gezondheid van hun rasdieren voorop moeten stellen. Niets is minder waar. Erger nog, als het probleem gesteld wordt, is het vechten tegen de bierkaai voor de aanbrenger van het probleem
Ja, ik heb met stijgende verontwaardiging gekeken tot het einde, in de wetenschap dat je er als enkeling geen kl .n aan kan veranderen. Je kan enkel zorgen dat je zelf beter doet.
Moest er onder de lezers iemand zijn die zich hetzelfde voelt als ik dit moment en er samen iets aan wil doen laat maar weten. Mails met naam en adres zijn welkom.
Zaterdag avond was er op Nederland 2 een uitzending van Zembla die handelde over wantoestanden in de rashonden fokkerij.
Ons baasje heeft de uitzending gemist omdat hij toen op vergadering zat met de Belgische Drentenvereniging. Deze voormiddag om 10u20 is er echter een heruitzending van het programma.
Uiteraard moeten wij het baasje dan niet storen, hij heeft van gelijkgezinde al het een en ander opgevangen en nu wil hij de zaak ook zien om mee te kunnen klappen.
Twee jaar geleden was er ook al zo een uitzending op de VRT in één van die duidingsprogrammas. Toen was het een BBC programma waar wantoestanden in het Verenigd Koninkrijk aan de kaak gesteld werden. Volgens onze informanten gaat het nu in de zelfde richting.
We houden jullie straks op de hoogte van onze mening over het programma
Nadat we gisteren de fotos van Karine al hadden binnen hadden gekregen, dan kregen we deze voormiddag ook nog fotos van Jean-Pierre binnen.
We willen dan ook een selectie uit deze fotos jullie niet onthouden. We moeten hier wel bij vertellen dat Het kleine Bellefleurtje Beke, dochtertje van Hilde en Peter twee weken jonger is dan de hondjes die gevierd werden,Bellefleurtje mocht de kaars op de taart uitblazen waar ze heel goed in was.
Ze is niet echt mooi, het ook geen kaart met een typisch winter/kerst karakter. Je moet al een beetje thuis zijn in de Europese politiek, en ze is op zn minst origineel !
En je zal maar Portugees, Spanjaard, Ier of Griek zijn en op de onderse tak van de boom zitten !
Wat een feest gisteren, gans mijn kroost met inbegrip van vader Zeppos en Jago, het speelkameraadje van 8 maanden van Hadise. Die is sinds een halfjaar de groep komen aanvullen en is helemaal geen echte familie in de zin van bloedband familie, voor de rest is hij helemaal aanvaard door de Belle/Zeppos groep.
Wij zijn er grof tegenaan gegaan gisteren en we voelden ons de koning te rijk zo met zn allen samen in het bos en in de tuin nadien.
Dit was het eigenlijke verjaardagsfeest voor onze tweede verjaardag en de cadeautjes kwamen langs alle kanten toegestroomd. Voor de volgende dagen hebben we snoep te over. We kregen elk ook nog een flostouw van onze pa en Hercule waar we al flink mee gesleurd en aan getrokken hebben.
Ook op het open veld in het bos hebben we gespeeld dat het een lieve lust was, daarbij hadden verschillende baasjes hun jaszakken vol snoepjes. En of we daar allemaal dik van geprofiteerd hebben.
In het bos zelf hebben de konijnen ook stof om over te praten. Als er een boskrant bestaat dan hebben ze vandaag nieuws in koeienletters op de frontpagina Drenteninvasie in t bos te Vosselaar. Je kan ook een spoor volgen van uitgebouwde konijnenpijpen, die hebben we zo maar eens snel met vereende krachten uitgebouwd en vergroot. De konijnen hebben met de piepers gezeten, diep weggedoken in hun hol !
Een uur hebben we zo onze gangen kunnen gaan. Het hield niet op met spelen en hollen achter en met elkaar en daarom hebben we nog wel een stuk aangelijnd moeten lopen. Maar dat was meer om ons enthousiasme wat in te perken dan om wat anders.
Volgende maand willen we weer verjaren hebben we onder ons drieën al besloten, straks zullen we eens met het baasje overleggen wat de mogelijkheden zijn eens rond de tafel gaan zitten om te klappen noemen ze dat .
Zoals ik deze morgen al kon melden heb ik van de baasjes de ganse troep mogen uitnodigen om met zn allen een fijne middag samen door te brengen.
Eerst hadden de baasjes een gemoedelijke babbel. Bij de vorige ontmoeting, bij de strandwandeling was enkel Harry er niet bij, de baasjes Peter en Ronny moesten toen weren en moesten toen ook forfait laten gan.
Niet vandaag, iedereen was present en dat was voor mij extra plezant. Zeppos, Hercule, Hadise, Harry, Harko en de kleine Jago waren vanaf 13u30 bij ons. In het begin was het snuffelen aan voor en achterkanten en het duurde dus niet lang voor we wisten dat we allemaal familie waren.
Met 9 Drenten trokken we dus in groep naar ons bos, de mensen die passeerden met de auto vertraagden aanzienlijk om de groep te bekijken. We konden verschillende goedkeurende en glimlachende gezichten opmerken in de autos. We hebben weer eens goede reclame gemaakt voor de Drenten.
Tijdens de wandeling waren er verschillende baasjes die hun zakken vol hadden met snoepjes. Enkel wie geduldig ging zitten wachten kreeg zijn snoepje, wat duurt het dan lang vooraleer alle negen hn snoepje hebben gehad
We hebben gans de groep meegenomen naar de vettige kuil waar nu toch wel zon halve meter stinkend brak water in staat ! Verschillende baasjes waren (zogezegd) not amused maar konden wel lachen met de stinknde capriolen van hun schatten .
Na een uur en kwart waren we terug thuis en mochten we in de tuin blijven spelen terwijl de baasjes aan tafel gingen voor hun coq au vin die het vrouwtje had gereed gemaakt toen het baasje gisteren naar de vergadering was.
Nadien hebben wij ook wat van de haan over onze brokken gekregen, het vrouwtje kan er wat van, maar dat zie je al van ver aan onze lijven.
Volgend jaar opnieuw van dat baasjes, want deze dag was kei-tof-reuze-plezant !
Voor de tweede maal mag ik van de baasjes nog eens inviteren. Ik kreeg carte blanche en heb dus gans mijn kroost uitgenodigd vandaag.
Deze namiddag zijn we dus met acht Drenten hier thuis. In de vroege namiddag worden Zeppos, Hercule, Hadise, Harry en Harko hier verwacht. Wij gaan dan nog allen samen een wandelingetje maken in ons bos.
Het is een herhaling van vorig jaar en is dus nu de tweede officiële Belles terugkomdag voor de ganse roedel ! Want dat is wat het hoofdbestuur wil van mij, ik ben de gastvrouw en dien me ook als dusdanig te gedragen Een serieuze opdracht, als je dat maar beseft !
t Vrouwtje heeft me flink geholpen met de voorbereidingen, daarjuist heeft die nog de vuile honden poten van de vloer gedweild met de woorden helpen zal het niet veel, als hier straks 32 hondenpoten het terug vuilmaken en gelijk zal ze hoogstwaarschijnlijk wel hebben !
Het baasje van zijn kant heeft dan weer spijt dat de sneeuw volledig verdwenen is. Het hadden prachtfotos geworden met acht honden in verse sneeuw. Maar daar moeten we niet over mekkeren, wat was, dat was en komt misschien vanaf morgen alweer terug met weer ander gemekker tot gevolg want dan kan m weer niet recht blijven .
Vanavond hopen we jullie een uitgebreid verslag met mooie fotos te kunnen presenteren, dat hoort nu eenmaal bij een terugkomdag van een Drentenroedel, tot straks
Eindelijk terug proper in de straten, je kan weer op een normale manier je kop buitensteken zegt ons baasje en prompt deden we terug een grote wandeling.
6°C geeft de thermometer aan op t instrumentenbord van t baasje zijn Masjebashi. Dat is buitentemperatuur en is best betrouwbaar. Dan gaat het snel met het smelten van de sneeuw. Warm is het nog niet echt want toen we daarstraks in het open veld kwamen moesten we eventjes wachten to t het hoofdbestuur hun rits van hun jas wat hoger dicht hadden getrokken .
In het bos was het na de ontbering van vorige week echt goed en zalig weer. Het was de wind die het koud maakte volgens de baas.
Wij krijgen vandaag ook wat vroeger eten want t baasje moet nog gaan vergaderen, gaan vergaderen om de planning van 2011 in orde te maken van de Drentenvereniging. Wanneer we weer eens met gans de bende gaan wandelen bvb, clubmatch houden, en zo van die zaken.
En vooral, vanavond niet vergeten te kijken op Nederland 2 te 22u30 over rashonden in het programma Zembla !
Het programma Zembla handelt vanavond over erfelijke ziektes bij rashonden. Jean-Pierre, het baasje van mijn dochter Hadise heeft voor ons de korte inhoud hieronder gegeven. Volgens ons is het een programma dat ieder die bezig is met rashonden moet zien om twee redenen. Ten eerste om te weten dat je goed bezig bent en ten tweede om eindelijk dat schoonheidsideaal eens naar het vertikaal klassement te verwijzen.
Dit is wat Jean-Pierre ons stuurde :
Van de anderhalf miljoen honden die in Nederland rondlopen, zijn zo'n 500.000 echte rashonden. Deze rashonden, zoals poedels, teckels, golden retrievers en spaniels, genieten het meeste aanzien, omdat die een stamboom hebben. Een echte rashond is kostbaar en voor de nakomelingen wordt grof geld betaald. Fokkers doen er dus alles aan om aan het gewenste schoonheidsideaal van de rashond te voldoen. Modetrends bepalen hoe een hond eruit moet zien. En dus lopen er honden rond met te platte snuiten, te kleine schedels, uitpuilende ogen, doorgezakte heupen en tal van andere erfelijke aandoeningen, waar de dieren mee geboren worden en waar ze de rest van hun leven ernstig last van hebben. Hoewel er al jaren wordt gepraat om aan deze dierenmishandeling een einde te maken, blijven echte maatregelen uit. De rashond wordt nog steeds gezien als een toonbeeld van gezondheid.
De ZEMBLA-aflevering 'Einde van de rashond', die zaterdag 11 december om 22.30 uur te zien is bij de VARA op Nederland 2, rekent af met de mythe van de stamboom als keurmerk van kwaliteit.
Maar liefst veertig procent van alle rashonden die jaarlijks in Nederland worden geboren, heeft één of meerdere erfelijke aandoeningen onder de leden. Dat is het gevolg van het fokken met een beperkt aantal fokdieren, veelal honden die tijdens tentoonstellingen in de prijzen vallen. Daardoor is er sprake van een hoge mate van inteelt binnen de verschillende hondenrassen. Die inteelt heeft er voor gezorgd dat de vitaliteit van de hondenrassen in de loop der jaren steeds verder is verslechterd: de dieren worden sneller ziek en hun vruchtbaarheid neemt af. Geneticus E. Gubbels deed jarenlang onderzoek naar de gezondheid van rashonden: Het grote probleem is ontstaan omdat er gefokt is met te kleine groepen dieren. Die zijn geselecteerd op het uiterlijk van de honden, alleen de absolute toppers mochten meedoen. Daardoor wordt de genetische variëteit steeds kleiner en komt er steeds meer inteelt. Die inteelt heeft zijn invloed op het totale erfelijke materiaal van de dieren, dus ook op de ongewenste kenmerken.
Door een aan mode onderhevig schoonheidsideaal te fokken op uiterlijk zitten heel wat rashonden letterlijk niet lekker in hun vel. Zo zijn er nu buldoggen met te platte snuiten waardoor ze nauwelijks kunnen ademhalen, cavalier spaniels met te kleine schedels voor hun hersenomvang waardoor ze aan helse pijnen lijden, teckels die door hun te lange rug zakken, en berner sennenhonden en flatcoated retrievers die geteisterd worden door kanker.
ZEMBLA bezoekt een hondententoonstelling met dierenarts T. Bosje: De hele hondenshow gaat over de vraag: zijn het mooie dieren, ja of nee. Dus niet over gezondheid en wel over mooi zijn. Als je als mens zou zeggen dat alleen Miss Holland kinderen mag krijgen, en Miss Holland heeft iets onder de leden, dan is dat niet goed. En dat is wat hier gebeurt. Hoogleraar Dierenwelzijn B. Spruijt over de hondenshows: Ik moet zeggen dat ik het een wanstaltig gebeuren vind. Onsmakelijk om te zien. Een treurnis overvalt je, dat je denkt: hoe mooi kan een hond zijn, hoe functioneel kan hij zijn, en wat hebben wij er nu van gemaakt.
Niet alleen de fokkers, de hondententoonstellingen en de consument die een mooie hond wil, hebben de rashond ongezond gemaakt. De branchevereniging van rashondenfokkers, de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied, is de enige instantie in Nederland die stambomen mag afgeven aan echte rashonden. Zij zou ervoor kunnen zorgen dat er een einde komt aan deze praktijken. Deze Raad praat al twintig jaar over de erfelijke aandoeningen bij rashonden. Pas dit jaar heeft men een inteeltbeperking in het reglement opgenomen. Die inteeltbeperking is letterlijk beperkt, omdat het slechts verboden is te fokken met de combinaties van ouder-kind, broer-zus en grootouder-kleinkind. Hoogleraar Dierenwelzijn Spruijt is uiterst sceptisch: Alle andere verwantschappen, neef-nicht bijvoorbeeld, mogen nog wel. Die maatregel gaat lang niet ver genoeg. Ondertussen hanteert de Raad van Beheer de leus dat de stamboom voor kwaliteit staat. Maar als ZEMBLA aan vice-voorzitter J. Wauben vraagt of de Raad stambomen afgeeft aan rashonden die qua gezondheid niet in orde zijn, zegt hij: Ja, dat klopt. Dat kan. Als een hond een stamboom heeft, zegt dat alleen dat de fokdieren aan bepaalde criteria hebben voldaan.
Samenstelling en regie: Hetty Nietsch.
Kijken ,kijken en nog eens kijken, ook als er verschrikkelijke beelden in voorkomen. Het moet eens gedaan zijn metau nom de beauté ganser rassen naar de verdoemenis te helpen ! We weten wat er schort maar er is zoveel tegenstand dat je er moedeloos van zou worden, om nog niet te spreken van de fysieke bedreigingen die sommige mensen moeten ondergaan van de show fanaten.
Ook wij zouden liever de onderzoeken als HD, PRA, von Willebrand disease niet laten uitvoeren, ze zijn trouwens niet verplicht ! Het zou onze pups makkelijk 200 euro goedkoper maken. Maar er zijn lijders van deze ziektes onder de Drenten en andere rassen. Maar het is niet onze stijl van de andere kant op te kijken en te doen alsof er niets aan de hand is. Morgen hierover meer, eerst naar Zembla kijken !
Vanwege de dooi van gisteren en de regen van vandaag was het maar een kort wandelingetje. Het was echt ploeteren in vettige modder.
De ondergrond is nog bevroren en de bovenlaag ontdooid en oververzadigd van water daar moeten we geen tekeningetje bij maken zeker ?
Ook een wandeling naar het dorp is geen pretje, heeft ons baasje daarstraks ook samen met mij geprobeerd. Dan loop je over het voetpad, dan komt daar een auto langsgereden en die spat je gans onder het zoute water. Want ook dat water kan niet weg omdat de rioolputjes nog niet vrij zijn ! Na 500 meter hield het baasje het voor bekeken en hebben we halve draai gemaakt.
Het baasje heeft ook nog het toilet vandaag geschilderd en daar wat fotootjes gehangen. We hebben gezien dat het baasje wat fotos van ons geprint heeft en die ook nog in zo n wisselkadertje gestoken. We hadden nu toch wel andere favorietere plaatsen in gedachte dan onze fotos in het toilet.
t Baasje zegt dat de mensen dan tijd hebben om ons eens goed te bekijken, volgens ons is hij ons zo een beetje aan het uitlachen of voor de zot aan het houden.
Raar onderwerp op een honden blog, advocaat Inderdaad ondanks het feit dat we niets hebben uitgespookt, geen rechtszaken hebben lopen gaan we het toch hebben ove advocaat.
Of hebben we het over belachelijke voetbaltrainers die met zon naam door t leven moeten? Dick advocaat inderdaad dik moest hij zijn, dikvloeibaar zodat je hem met een lepeltje moest eten.
Dan zijn we aangekomen bij de advocaat die we aanvankelijk bedoelden, het serieus alcohol bevattende likeur met als hoofdbestanddeel eieren en 94° alcohol. Eierlikör zeggen de Duitsers daar tegen. t Baasje zegt dat het een drankje is dat zowat overal goed voor is en dat het heel lekker is als het door weduwen gemaakt wordt , Weduwe Bols was daar heel goed in, maar ook zwarte kiekens waren destijds niet te versmaden.
Hoe komt ons baasje daar nu toe om over zoiets te beginnen op ons blog ? Wel, das heel simpel. De oorzaak ligt in Holland, daar las het baasje dat Max, van het Max en Bente blog http://blog.seniorennet.nl/max_en_Bente/ oudejaarsavond zijn jaarlijkse portie advocaat weer te slikken krijgt. Aldus wat het vrouwtje Marian van Max schrijft.
Max gaat aan de fles en slabbert zich een kater ! Zomaar en nog met een bepaald doel ook ! Max is namelijk doodsbang voor onweer en vuurwerk, en dat in een land dat geen maat kent als het over oranje en vuurwerkgaat.
Terwijl gans het land uit zn bol gaat bij de noorderburen met vuurwerk, ligt Max veilig in zn mand, van geen kwaad in de wereld zich bewust, wegens ladderzat.
Nu gaan er al mensen waarschijnlijk steigeren en zeggen dat is dierenmishandeling maar het blijkt toch nogal een algemeen aanvaarde methode te zijn in het land waar Drentsche Patrijshonden hun oorsprong hebben.
Ook vertelt het baasje dat toen hij nog bij zijn ouders woonde, hun kat de lege kom waar de bomma advocaat in had gemaakt had leeg gelikt. Poes is toen poepeloerezat van tafel gesprongen en twee dagen niet uit haar nestje gekomen Buiten een kater heeft ze er ook niets van over gehouden .
Elk jaar is het weer uitkijken van wie is de eerste kerst wenskaart die in de bus valt ? Jaren achter elkaar is het onze neef geweest, we hadden het vermoeden dat die dacht dat Sinterklaas en de Kerstman dezelfde was Maar Pierre is geklopt dit jaar en met lengtes zoals ze in de wielerkoers plegen te zeggen.
De eerste kaart die hier is aangekomen komt van een Hollandse vriendin, maar de kaart heeft een franse postzegel. Franca Porter, sommigen kennen haar al van het blog en van haar eigen bloghttp://portersonthemove.blogspot.comstuurde ons de eerste kaart.
Franca baat in Sigogne, onder de (gezonde) rook van de stad Cognac in het departement Charente (16) een alleraardigste bed & breakfast uit. Zelfs de naam van de B&B heeft klasse, au Bellefleur.
Franca is sinds enige jaren een goede vriendin, ook haar Engelse husband Darren, is nen toffe tip. We hebben Franca leren kennen toen ze op één van die sites voor Hollanders /Vlamingen in Frankrijk inlichtingen zocht over satellietantennes. Zo is ons baasje met haar in contact gekomen.
Nu tussen Kerst en Nieuwjaar zullen we toch nog eens moeten langsgaan in au Bellefleur om een goeie dag te zeggen en ook om die poster op te halen die Darren voor t baasje meebracht van de oldtimer races in Angoulême half september dit jaar.
Als je dit leest Franca dan weet je we komen er aan, eind dit jaar of in het prille begin van 2011 ! en bedankt voor de eersteling
2 mannen willen een avondje doorzakken maar hebben niet veel geld. Zegt de één: "Ik heb een idee".
We kopen een Hemaworst en gaan naar het café. Als we dan een paar biertjes op hebben hang ik die Hemaworst uit m'n broek en begin jij eraan te zuigen."
Zo gezegd, zo gedaan.
Na een paar biertjes in het eerste café hangt de één de Hemaworst uit z'n broek en de ander zuigt eraan. "Gadverdamme!!!", roept de cafébaas. "Smeerlappen, m'n cafe uit!"
En zo rennen zij zonder te betalen het café uit. 10 Café's later en steeds niks betaald, zegt de één:
"Ik kan geen bier meer zien, joh. En die worst smaakt ook voor geen meter meer." Zegt de ander: "Joh, die worst was ik in het 3e café al kwijt!"
Om van wal te steken vannacht zijn de schilders met hun pot witte verf nog eens over t dorp heen geweest voor een nieuw couchke wit. Alles is terug netjes proper witdoor het laagje sneeuw van 2 centimeter.
Ondertussen is alles aan het druppen want het dooit zoals de zon schijnt stralend. Heel fel licht hebben we nu met die volle zon die weerkaatst op de sneeuw. Het is haast zoals op wintersport zegt het baasje, maar daar kunnen wij niet van meeklappen!
Het baasje die navraag had gedaan of er nog iemand, Wilfried of Anita, een foto had gemaakt van toen t baasje vorige zaterdag op zijn rug lag in de sneeuw, heeft geantwoord op die vraag, dit schreef Anita:
Helaas heb ik de gevraagde foto niet... heb op dat memorabele moment wel naar mijn toestel gegrabbeld, handschoenen uit, tas open, dop van de lens enz., maar eens zover krabbelde je alweer overeind. Ik had je opnieuw kunnen omver duwen en de foto van het jaar nemen, maar zacht van aard, niet zo gemeen als al die slechte karakters op je blog, heb ik door jou weer op de been te laten komen een prachtige kans tot weliswaar zeer tijdelijke glorie laten liggen.
Je ziet, het baasje is toch niet de enige die dat vond van die slechte karakters
Verder zal er hier weer heel wat gesmoddert worden in huis. Het vrouwtje heeft behangpapier afgetrokken in het toilet beneden en daar moet het baasje dan vandaag een nief papierke tegen plakken, zo eentje dat niet plooit en waar geen pap tegen moet, vliespapier hebben we dat al horen noemen. Dat moet dan ook nog eens geschilderd worden achteraf. t Baasje gaat nog afzien vandaag, je moet eens kijken hoeveel hoekjes en kantjes en buizen en lavabos en toiletspoelbakken er in zon klein kotje gaan. En daar moet allemaal rekening mee gehouden worden. Hopen dat m het overleeft
Deze morgen was de titel boven het bericht nog stillekes hier, deze namiddag was het wel net het tegenovergestelde.
Hoe kwam dat dan zo ? t Baasje zn broer, u welbekend als ozze Dré had getelefoneerd om nog eens samen met zijn boxer Yndhi en ons trio te gaan wandelen in ons bos. Het baasje die dat als een welkome vlucht uit een kl..e-job zag (behangpapier aftrekken) was dadelijk akkoord. Yndhi bleek heel veel aandacht te hebben voor Hera die Yndhi met wisselend succes aan het lijntje hield.
Op een bepaald moment moet Heros het toch een beetje te veel aandacht gevonden hebben van de kant van Yndhi en heeft Heros hem dat op een reuenmanier duidelijk gemaakt. Dat ging met het nodige lawaai gepaard want ook Yndhi is haast volwassen. Uiteindelijk hebben de baasjes tegelijk een einde gemaakt aan dat haantjesgedrag.
Een eindje verder was ik samen met Heros wat verder weg van de baasjes en kreeg ik een wildgeur in mijn neus. Het baasje had dat ook opgemerkt en riep ons dadelijk terug. Heros is onmiddellijk naar het baasje terug gekeerd, maar voor mij was de roep/geur te sterk en ik ben er als een pijl uit een boog vandoor gegaan. Plots zag het baasje twee reeën in volle vaart er vandoor gaan gevolgd door iets bruin dat op een Belle leek
Het baasje vergiste zich niet de twee reeën die al aan ons baasje gemeld waren had ik opgespoord en ging er achteraan. In no-time was ik uit het zicht van de wandelgenoten.
Het baasje was er niet gerust in en haast een half uur, misschien iets minder, heb ik hen in spanning gehouden. Toen ik uiteindelijk terug bij de baasjes kwam, ik dacht dat ik goed naar mijn poten zou krijgen, viel dat allemaal nog goed mee. Ik moest wel aan de lijn maar dat was dan ook alles. Erg gerust was ik toch niet blijkbaar want ik hoorde het vrouwtje tegen het baasje zeggen,zie haar staart eens, die draait niet als een propeller zoals anders. Ze kennen me verdraaid beter dan ik ooit had kunnen vermoeden, die baasjes !
Hij struikelt op een bruggetje en dondert in een beek. Nog voor de bewakingsagenten hem ter hulp kunnen snellen, wordt hij al uit het water gesleurd door drie kinderen die daar aan t vissen zijn
Leterme is hen zo dankbaar, dat hij zegt dat ze mogen vragen wat ze willen.
De eerste zegt: "Ik wil naar Euro-Disney." "Geen probleem jongen, ik zorg zelf voor de tickets op de TGV."
De tweede zegt:" Ik wil nieuwe voetbalschoenen". "Komt in orde ik zal J.M.Pfaff ze persoonlijk laten handtekenen." De derde zegt:" Ik wil een electrische rolstoel met TV, stereoinstallatie en een blindengeleide hond." "Wablief? Maar jij ziet er toch niet gehandicapt uit ?
"Jamaar, dat zal niet lang meer duren als mijn vader verneemt dat ik jou gered heb..."
Het gebeurt niet dikwijls hier ten huize dat het stillekes is, kan ook moeilijk anders met zo drie woelwaters in huis, maar t baasje zegt, "t is stillekes."
Wil m daar nu mee zeggen dat hij vermoedt dat er iets mis gaat met ons, ofwel dat we dringend nog eens iets anders moeten uitspoken dan alleen maar voor de kachel of in de zetel te liggen maffen ?
t Baasje zelf is ook niet van de vinnigste is ons gedacht, als het aan ons lag gingen we eens goed ravotten in t bos, konijnen ambeteren, konijnenpijpen(geen werkwoord) uitbouwen tot miniatuur tunnels zoals de Kennedytunnel, duiven opjagen Maar de baas ziet het niet zo zitten.
Reden daarvoor is de aangevroren vetlapperij van sneeuwresten die overal nog langs de straten ligt, en vooral de bevroren sporen van alles en nog wat. Die sporen maken dat wandelen in het bos op dit moment meer balanceren is in het bos.
Wij hebben ook al gemerkt dat het baasje soms plots als een windmolen met zijn armen begint te zwieren. Blijkbaar is dat bij mensen een poging om niet languit tegen de grond te kwakken. We hebben hem van t weekend al eens omver gelopen toen hij gehurkt een foto wilde nemen van vier aanstormende Drenten. Wij vermoeden dat zijn achterste nog pijn doet van het neerkomen op de hard bevroren ondergrond.
En daarom is het baasje heel voorzichtig, gebroken of verzwikte ledematen betekenen immers een langere tijd helemaal niks wandelen of naar het bos trekken. Dat is dan enkel goed voor die konijnen en duiven, voor ons is dat een wereldramp
Inderdaad, gesakker achter ons en nog niet zon klein beetje Het is het hoofdbestuur dat loopt te sakkeren over de staat van de wandel en voetpaden hier in t dorp en bos.
Na de dooi van zondag en maandag heeft het vannacht nog eens goed doorgevroren en het heeft niet opgehouden gedurende de dag. Dat heeft als resultaat dat er overal beroren brol ligt en daar is het moeilijk lopen die op zijn achterste poten loopt.
Wijzelf opvier poten lopende honden hebben het veel makkelijker dan de baasjes. Die kwkkelen en schuiven van links naar rechts, soms een beetje geholpen door ons als we in de kant weer eens iets gezien of geroken hebben .
Daarstraks rook Hera iets links en ik, Heros, iets rechts van de weg Het baasje die aan de andere kant van de lijn vast hing begon me daar toch te sakkeren van als ge dat nog één keer lapt en ik zwik mijn voeten om, dan de rest wil je niet weten of hier lezen want dat gaat hier door voor een serieus blog.
Ook het vrouwtje liep achter ons moe te sakkeren dat ze ondanks de gentle leader toch nog snokjes in de leiband gaf die niet fijn waren voor haar rug. Ook voor haar was de wijze van overleven recht blijvenen niets anders.
Ondanks alle gesakker hebben we toch een mooie wandeling gemaakt, onze snor stond wel stijf van de kou maar de baasjes klaagden over drupneuzen en blauwe afgevroren(?) oren
Morgen beloven ze terug koud weer en sneeuw, dan is de bevroren rotzooi ondergestopt, dan gaat het een lol geven achter ons denken wij toch !
Een Hollandse boer wil graag een Belgische koe bij zijn veestapel. Daarom gaat hij naar de veemarkt in Turnhout. Hij loopt langs de dieren en vraagt de prijzen, 1000 Euro, 1200, enz. Dan komt hij plotseling bij een veehandelaar, die een koe heeft voor maar 250 Euro. "Dat is nèt mijn prijs", denkt die boer en wil de koe kopen. "Dat kan," zegt de veehandelaar, "er mankeert echter wel wat aan de koe." "Wat dan?" vraagt de boer. "Wel," zegt de veehandelaar, "als de koe gemolken moet worden, trekt ze de uiers in, en wanneer ze gedekt moet worden gaat ze op haar kont zitten." "Wel", denkt de boer, "dat los ik wel op". Komt de boer bij de grens, vraagt de douane hem of hij wat aan te geven heeft. "Alleen een aparte koe," zegt de boer. "Een aparte koe?", vraagt de douanebeambte, "wat is er dan zo apart aan die koe?" "Wel," zegt de boer, "als ze gemolken moet worden trekt ze de uiers in enwanneer ze gedekt moet worden gaat ze op haar kont zitten." "Komt die koe misschien uit Turnhout ?", vraagt de douanebeambte. "Ja," zegt de boer, "hoe weet GIJ dat ??!!" "Wel," zegt de douanebeambte, "daar komt mijn vrouw ook vandaan..."
Elf pups, je leest het goed ! Elf pupjes heeft Drent Ashley gisteren geworpen bij Sjoukje in het hoge noorden van Nederland, in de provincie Drenthe, herkomstoord van onze honden.
Ashley heeft er wel de spanning in gehouden gedurende een ganse week. Kogelrond stond ze al begin vorige week en weinigen gaven haar de volledige dracht. Volgens Sjoukje was Ashley uitgerekend op 5 december. 5 December was de 63° dag na de dekking.
Vanaf donderdag waren er al gissingen over het aantal pups die er stonden aan te komen. Nu heeft ons baasje er niet zoveel ervaring mee, hij is ook geen dierenarts of grote fokker die er alle dagen mee te maken krijgen, maar hier kon een blinde zien dat het er heel wat zouden zijn.
Toen het baasje op TV een voetbalploeg uit een autobus zag stappen dacht hij spontaan aan Ashley. Hij heeft dat dan ook gemeld op het Drentenforum dat hij dacht aan elf pups.
Nu zijn die pupjes er niet zo maar gekomen volgens het relaas van Sjoukje op het Drentenforum is het een bevalling met de keizersnede geworden. De pupjes zaten verkeerd voor het geboortekanaal en toenSjoukje gisteren morgen merkte dat het niet snor zat heeft ze zonder omhaal de dierenarts gecontacteerd.
Bij de dierenarts bleek het al dadelijk alle hens aan dek om de pupjes op te vangen. Bij een gewone bevalling komen de pupjes om het half uur ongeveer, maar hier waren ze er alle elf samen. Ons baasje zegt dat m daar wel eens iets meer zou doen dan achter zn oor krabben !
Maar alles is dik in orde gekomen, de pups wegen tussen de 460 (!) gram en 260 gram voor de lichtste. Alle heel leefbare gewichten en het ziet er dus goed uit voor de pupjes.
Uiteraard feliciteren we Sjoukje en Eric en dat ze Ashley maar een dikke knuffel geven van ons. Er staan drukke dagen aan te komen daar in De Kiel in Drenthe !
Belle & co
ps: mensen die graag in aanmerking komen voor een pupje kunnen contakt opnemen met de kennel het Drentsche Geluk. Sjoukje had uiteraard niet op elf pupjes gerekend !
Na het goede nieuws gisteren dat Drent Ben een nieuwe mand gevonden had nu zijn er weer twee jonge Drentenreuen te herplaatsen.
Frodo, is bijna vijf jaar en moet herplaatst worden omdat hij teveel jachtinstinct heeft (?)
Barry, nog piepjong met zijn dertien maanden moet nog gaan puberen maar zijn eigenaars hebben geen tijd genoeg voor Barry.
Indien iemand van de bloglezers een van deze twee mooie reuen een toekomst en een nieuwe mand wil geven die kan contact nemen met mevrouw Nel Olijve-Smit van het puppy- en herplaatsingcontact van de Nederlandse Drentenvereniging:
Op de ring van Brussel rijdt een jongeman richting Waterloo. Terwijl hij in de file staat, klopt er plots iemand op zijn venster. Hij doet zijn venster open en vraagt: Wat is er aan de hand?
De andere antwoordt: Terroristen hebben Pieter DE CREM, Madame NON, Yves LETERME, Laurette ONKELINCKX, Jl. DEHAENE, André FLAHAUT, Michel DAERDEN, Servais VERHERSTRAETEN, Anne-Marie LIZIN, Olivier MAINGAIN en Elio DI RUPO gegijzeld. Ze vragen 2 miljoen VOOR het einde van de week! Anders worden de gijzelaars overgoten met benzine en gooien ze er een lucifer in. Dus, begrijpt u, vragen we aan elke chauffeur die voorbijkomt een bijdrage.
De jongeman vraagt: En hoeveel geven de anderen?
Dat hangt er van af, zegt de man: meestal tussen de 5 en 10 liter
Hebben wij effe geluk gehad dat wij zondag die mooie wandeling met Wiebe en zijn baasjes nog hebben kunnen maken !
Vandaag, het begon gisteren eigenlijk al, is het nog ver van mooi buiten. In de tuin of langs de straat, aan welke kant dat we ook buitenkomen, het is allom Blubber !
Het baasje leeft zowat met een dubbel gevoel, aan de ene kant spijtig dat alles er weer triest uitziet, anderzijds is het heel wat veiliger als je met de auto de baan op gaat.
Gisterenavond hoorde t baasje nog dat op het weerbericht terug vorst werd aangekondigd samen met mist.Dat was al genoeg dat t baasje de batterij van het kodakske al extra aan het opladen was. Vorst en mist geeft immers heel mooi berijpte bomen en struiken. Als daar dan nog een streepje zon bij komt is het sprookjesachtig in ons bos.
Maar t zal voor een andere keer zijn, de lucht is grijs en als je naar beneden kijkt is er ook al niet veel reden om vrolijk van te worden BLUBBER
Positief blijven zegt het baasje, de batterijen van t kodakske zijn toch terug opgeladen ! Dat kan al niet meer voor onaangename verrassingen zorgen.
Dat had het baasje kunnen verwachten met zijn commentaar die hij schreef op de foto van het aanstormend viertal Drenten ! Een seconde later lag t baasje achterover in de sneeuw stond er op de foto. Dit bracht reacties teweeg vanuit de Zuid Frans Corrèze tot in het noorden van Nederland. En denk nu niet dat daar enige zweem van medelijden in die reacties op te merken viel, niks van , nougabollen, vergeet het !
De foto vonden ze alle mooi, maar ze wilden meer. t Waren ook vrouwen die reageerden en dan weet je het wel hé. Ze wilden ook nog een foto van ons baasje, hoe hij met zijn floere broekske op zijn kont in de sneeuw zat !
Dan probeert onze baas eens een onwaarschijnlijke actiefoto te maken, zo eentje waar hij op zijn knieën voor moet gaan zitten en dan krijg je zulke commetaren, arme baas zeggen wij dan.
Diezelfde baas heeft het vandaag wel tienmaal gezegd dat wij zulke brave, goed luisterende Drenten zijn. En we hadden de indruk dat hij het nog meende ook. Het is ooit anders geweest, in de tijd dat wij nog puberden, zon paar maanden geleden nog.
Vandaag zijn we dan helemaal super braaf geweest. We hebben gans de dag geslapen. Toch tot een uur of drie, toen zijn we nog een toertje gaan slibberen. Met aan de andere kant van de lijn een baas of vrouwtje die zich wanhopig probeerden recht te houden op de smeltende sneeuw in het bos.
Het ziet er naar uit dat de sneeuwpret de eerstvolgende dagen wel mag vergeten worden. Gisterenavond was het nog 10 cm sneeuw op de baan, en vanmorgen was dat door de regen verandert in een grote plas water. Voordeel is dan weer dat het niet meer zo Siberisch koud is in de openvlakte. Dat scheelt een klak, sjaal en handschoenen voor de baasjes .
Ben, de 8 jaar oude Drent in het asiel in Eindhoven is geplaatst ! ! !
Geslacht: Mannelijk Ras: Grote jachthonden en retrievers Leeftijd: 4 tot 8 jaar Koppel: Nee Kan bij katten: Ja Kan bij honden: Ja Kan bij kinderen : Nee Gesteriliseerd/gecastreerd: Nee
Dat meldden wij hier op t blog op 25 november. Vandaag kunnen we op t Drentenforum lezen dat Ben een warm mandje heeft gevonden !
De adoptieouders hebben nog wel enkele probleempjes met de relatie maar geen wezenlijk fout gedrag van Ben. Het is nog wat wennen maar ons baasje heeft er eenngoed gevoel bij. Proficiat voor de mensne die Ben een warm nestje geven !
Een mooie blonde dame loopt richting de balie van het hotel en wenkt de man die erachter staat,
Deze komt onmiddellijk naar haar toe.
Dan wenkt de dame met haar wijsvinger naar de man om iets dichter te komen, en hierop buigt de man zich voorover naar de vrouw.
Terwijl de vrouw zachtjes haar vingers door de baard van de man laat gaan, fluistert ze in zijn oor
' Bent u de manager hier? '
en vervolgens glijden haar vingers langzaam over zijn gezicht.
' Ehh .. eigenlijk niet, stamelt hij,
De vrouw tilt haar hand nu iets omhoog en strijkt hem door zijn haren.
Kunt u de manager dan voor mij roepen, vraagt ze met een zwoele stem.
Terwijl de man licht naar adem snakt zegt hij, ' ehh . sorry mevrouw dat zal niet gaan , hij is er momenteel niet, nu steekt de vrouw twee vingers in de mond van de man en instinctief begint hij erop te zuigen.
Wilt u dan zo vriendelijk zijn om hem een boodschap door te geven? vraagt ze.
De man likt inmiddels opgewonden de andere vingers van de vrouw en kan niets anders doen dan ja knikken.
Dan buigt de vrouw zich naar voren en fluistert zachtjes in het oor van de man..........
Zoals beloofd gisterenavond, hier het vervolg van het relaas van de wandeling gisteren namiddag. Wij waren zoals gezegd in Aarschot, een naam waar de leden van het Nederlandse Drentenforum mee moeten lachen. Ze moeten zelf maar eens naar daar komen, ze zullen dan niet meer lachen maar doen zoals wij : puur genieten van een uur en half vrij rondhossen in bos en heide .
Samen met gastheer Wiebe hebben we goed onze gang gegaan . In dat ganse anderhalf uur zijn we maar één jogger tegengekomen en dat was alles. Gans dat bos was voor ons alleen.
Ik heb Wiebe geleerd hoe hij konijnen moet uitgraven, met inbegrip van wortels van bomen doorbijten en al. Ik moest en zou die langoren hebben. Tot het baasje vond dat het welletjes was geweest en hij mij komen halen is om verder te wandelen. En ik blijf erbij, ik had ze bijna te pakken die konijnen in dat hol onder die berk !
Door de sneeuw die toch wel 15 centimeter dik lag was het nog meer plezier dan bij een normale wandeling. Ik heb me dan ook duchtig gerold in de verse sneeuw, puur genieten was dat. Mogen rollen zonder dat het baasje moest morren omdat hij dacht dat eht weer in vuiligheid was dat ik me rolde.
Na de wandeling mochten wij inde auto gaan uitblazen (slapen bedoelt de baas). Dat was wel nodig want we waren toch wel moe van een uur en half, heuvel op, heuvel af te rennen.
In het naar huis rijden heeft het baasje op zijn gemakske gereden, er was namelijk verse sneeuw gevallen en de strooidiensten konden blijkbaar weer niet volgen met ruimen en strooien. Vooral in de streek rond Herentals lag er nog een hele hoop vuiligheid op de baan. Maar we zijn wel goed en heelhuids thuis gekomen.
Nog even een kort berichtje over onze zaterdag namiddag activiteit. Wij zijn gaan wandelen in Aarschot. Op uitnodiging van Anita en Wilfried, de baasjes van Wiebe.
Wat hebben wij een fijne sneeuwwandeling gemaakt, wij met zn drieën en Wiebe daarbij. Het was een heel gevarieerd terrein met heuveltjes en heide en dennenbos, gemengd bos, open vlakte, kortom te veel om op te noemen.
Ons baasje gaat daar morgenvroeg meer over vertellen want er waren nog meer dan 35 mails binnengekomen waarvan er enkele niet kunnen blijven liggen.
Nog een uur of negen gduld en je krijgt het verslag van vandaag in geuren en kleuren , beloofd op ons Drentenzieltje !
Vandaag waren we bij dierenarts Tine Jansen te Meerhout om haar te laten testen op PRA of voluit Progressieve Retina Atrofie Dr. Tine is gespecialiseerd in oogziekten en als dusdanig gekwalificeerd om dit onderzoek uit te voeren.
We hebben eventjes opgezocht wat PRA eigenlijk is en dit vonden we op t www:
PRA is een oogziekte die op latere leeftijd blindheid veroorzaakt en genetisch wordt doorgegeven aan volgende generaties. Het is moeilijk om dit eruit te fokken, omdat het een enkelvoudig recessief erfelijke afwijking is. Beide ouderdieren kunnen het gen bij zich dragen zonder het ziektebeeld te vertonen.
Reden genoeg als je aande gevolgen denkt om de testen te ondergaan. Nu was ik bijna drie jaar geleden al eens getest daarop maar volgens de normen zou dit jaarlijks moeten gebeuren in het jaar dat de teef een nestje pups heeft gekregen. Bij mij was de laatste test in januari 2008, het jaar dat Hera, Heros en de andere vier geboren zijn.
Ons baasje is weeral gerust, alles is dik in orde, geen tekenen van PRA, geen tekenen van cataract Ik ben over gans de lijn een gezond hondje, nu enkel nog de uitslag van het Von Willebrand onderzoeken dan kunnen we d stempel zetten 100% gezond.
Ook Ferron is op al die zaken getest, we gaan dus als de natuur een beetje mee wil werken mooie puppies gaan krijgen. Het baasje zegt dat dit voor mij het laatste nestje gaat worden . Tweemaal is genoeg zegt het baasje, ik daarentegen heb graag dat vorige nestje gekregen en zit met het volgende ook niet in. Ik krijg nog altijd complimentjes van ons baasje als ik weer eens Heros of Hera aan het proper likken ben.
t Baasje stoeft altijd tegen andere mensen dat ik steeds zon voorbeeldig moedertje geweest ben voor mijn pupjes. Hij is toch wel heel fier op mij, zijn Belleke zoals m mij dan noemt
En dan ga ik wat dichter tegen hem aanliggen en dan zegt m dat nog eens, en dat heb ik graag
Juist niet in het AB en te laat waren de opmerkingen die we als reactie onder het bericht kregen. Dat waren dan de lezers die daadwerkelijk reageerden maar er zullen er een pak meer zijn die hetzelfde hebben gezegd in hun poging om de 150.000° te zijnop ons blog !
Wie nu juist uitgekomen is op 150.000 weten we tot nu toe niet. We weten ook niet of hij/zij zich gaat kenbaar maken. Een prijs kunnen we er niet aan verbinden, we zijn ten langen leste ook maar drie Drentse Patriesjes hé. We kunnen wel presenteren dat je met ons mag aanschuiven aan onze etenbak en aansluitend dessertje maar meer zit er echt niet in.
We kunnen misschien onze baas eens warm maken om zo n sponsor te zoeken tegen dat we naar de 200.000 gaan.
Louis, er zijn lezers die hem kennen, en de meeste lezers zullen L.M. al onder de moppen hebben zien staan, die belde ons baasje met de mededeling dat m juist ernaast gegrepen had. Louis kwam uit op 149.999 ! Hij sloot en opende het blog opnieuw en kwam toen uit op 150.002. Dan mag hij van ons gerust dedju , dedju zeggen.
Louis heeft vandaag pech gehad, maar t baasje heeft m verteld dat je geen pech kan blijven krijgen en dus gunnen we Louis de 200.000° ! Nog enkele maanden geduld en de je bent terug aan slag
Een man komt bij het Arbeidsbureau te Antwerpen, en ziet daar een kaart waarop een assistent voor een gynaecoloog wordt gevraagd.
Hij is geïnteresseerd en wil hier meer over weten.
"Kun je me meer details geven over deze vacature?" vraagt hij aan de man achter de balie.
De medewerker van het Arbeidsbureau zoekt in zijn dossiers en antwoord:
"Uuuh... even kijken, hier is het. Oke, het werk bestaat eruit de dames gereed te maken voor onderzoek door de gyneacoloog.
Dat houdt in: helpen met uitkleden, op de rug leggen en even opfrissen.
Dan scheerschuim aanbrengen, het schaamhaar afscheren en alles even inwrijven met verzachtende olie, zodat ze gereed zijn voor behandeling door de gynaecoloog.
Het jaarsalaris is 60.000 maar ik ben bang dat u naar Turnhout zult moeten."
"Oh, is daar de vacature?"
"Nee, die is in Geel maar in Turnhout kunt u achter aansluiten in de rij!"
We zijn er bijna aan de 150.000. Nu is de vrijdag altijd wel een minder drukke dag op t blog. t Baasje zegt dat de trouwe lezers, die alle een hond hebben dan het huis moeten poetsen tegen het weekend !
Volgens ons is dat kwatsch, al die lezers gaan shoppen, of een koffieklets met een pateeke (gebakje voor de NL lezers) eten op de Grote Mét (markt) of een combinatie van de twee.
Wie gaat er dan de teller op 150.000 brengen. t Moet toch iemand doen hé Wijzelf gaan niet meedoen. Wij hebben in de voormiddag een afspraak met Dr. Tine Jansen, dieren-oogarts te Meerhout. Wij moeten daar tegen 11u30 zijn voor PRA nazicht. Dat is het laatste onderzoek dat het baasje bij mij laat doen met het vooruitzicht van een mooi nestje puppies. Puppies van een mooie vader , de Ferron.
Tot nu toe zegt elke dokter dat ik super gezond ben. Alle onderzoeken wijzen dat tot nu toe aan. Enkel het onderzoek van vandaag en het bloedonderzoek dat opgstuurd is naar de Unief van Utrecht voor Von Willebrand is nog niet geweten. Maar daar is de baas zelf heel zeker van de uitslag. Waarom laat hij het dan doen denk je dan
Wel zo is onze baas dan, zekerheid boven alles. Als we dan pupjes krijgen dan gaan we die beestjes de best mogelijke start gunnen, zo gezond mogelijk op de wereld zetten. Je kan de natuur wel niet dwingen zegt m dan, maar je kan wel de kans op tegenslag danig minderen door meer zorg te dragen.
Het stond vorige week al op het Drentenforum, Isa is gaan lopen toen ze met haar baasjes na een wandeling bij de auto kwamen. Zo konden we lezen op het Drentenforum.
Hogeloon ligt in de driehoek Eindhoven, Tilburg, Bladel. Ook weer bij ons in de buurt. Misschien is Isa wel de grens overgestoken. Daarom deze oproep aan de mensen van de grensstreek Arendonk, Ravels, Retie, Mol Postel.
VERMIST....VERMIST....VERMIST...
Sinds zondag 21 November in de omgeving:
Hogeloon - Netelseheide - Oostelbeerdeheide
Drentsche Patrijshond, teefje van ruim 8 jaar. Wit en bruine platen...
De naam en roepnaam is Isa. chipnummer is: 528140000066326
De eigenaar is en zoekt wanhopig.
Als iemand iets weet of gehoord heeft neem dan aub contact op met:
Eigenaresse Ellen Zwinkels tel: +31 (0) 0497 681804
Twee Marokkanen rijden met een brommer op de E313, richting Antwerpen. Iets na Hasselt valt de brommer in panne.
Ze duwen de brommer tot op een parking en beginnen eraan te prutsen.
Wat later stopt een vrachtwagen met een Poolse trucker aan het stuur op de parking.
De Marokkanen vragen hem of hij hen geen lift kan geven tot in Antwerpen.
'Ja maar, zegt de Pool, heel mijn oplegger zit vol paletten met oefenballen bestemd voor het revalidatiecentrum van het UZ van Antwerpen, daar kunnen jullie niet meer bij'.
Hij trekt de achterdeur van de oplegger open en, inderdaad, heel de vloer staat vol paletten met bruine medecine balls van 5 kilo.
Na wat gediscussieer geeft de Poolse trucker toe en laat de Marokkanen, met brommer en al in zijn oplegger kruipen.
Met al dat gedoe heeft de trucker heel wat tijd verloren en hij geeft flik gas.
Hij is nog maar pas het klaverblad van Lummen voorbij of een zwaantje steekt hem voor en stuurt hem naar de pechstrook. Het zwaantje vraagt hem wat er in godsnaam zo dringend kan zijn dat hij tegen zo een snelheid over de snelweg rijdt. De Pool heeft het ondertussen danig op de zenuwen gekregen en, om het zwaantje te treiteren, zegt dat hij eieren uit Marokko vervoert en dat als hij nog lang opgehouden wordt, dat hij vreest dat ze bedorven gaan raken.
Het zwaantje gelooft het maar half en trekt even de deur open van de oplegger.
Hij smijt de deur onmiddellijk weer dicht en begint als een bezetenen de centrale op te roepen om te vragen dringend alle beschikbare manschappen naar hem toe te sturen.
De flik in de centrale vraagt wat er aan de hand is, waarom hij zoveel versterking nodig heeft. 'Ik heb juist een lading Marokkaneneieren onderschept, roept hij, er zijn er nog maar twee uitgebroed, maar ze hebben al een brommer gestolen'.
Tien centimeter sneeuw, dat is de sneeuwoogst van vannacht. Voor ons de hemel op aarde , zo kunnen spelen in de sneeuw.
Heros gaat volledig uit zijn dak in de sneeuw, als buurman Ludo de tuinpad sneeuwvrij maakt dan is t kot te klein, gans de buurt zal het geweten hebben met zijn groot lawaai.
Gisteren hadden we het over zeurtrien Hera, vandaag over grote klep Heros. Wanneer Ludo klaar is met sneeuwruimen merkt m weer enkele vogels op in de beukenhaag. Voor hem uiteraard een heel gegronde reden om zijn grote klep terug open te zetten.
Weer even later is buurman Fons, langs de andere zijde dan Ludo, aan zijn dakgoot bezig. Dat kan Heros dan weer zien over de schutting. Fons zal het geweten hebben dat Heros aan de andere kant van de schutting de wacht houdt.
Dadelijk mag Heros mee de auto gaan ophalen, dat is vandaag een echte ontberingstocht, op zijn Alaskas of Laplands. Het sneeuwt nog steeds en gisteren waren de voetpaden al niet genoeg geruimd. Dat zal er vandaag dus niet op verbeterd zijn. Een tocht van 3,5 km door de sneeuw, het zal voor Heros weer reuzenpret zijn. En nadat t baasje de auto heeft opgehaald rijden ze naar Beerse om te Heros wegen in de dierenkliniek. Maar dat weet m nog niet !
Vandaag was ons baasje druk bezig met de auto, eerst nieuwe banden vooraanmet een afspraak bij de bandenboer om 15u30. Laat dat nu juist ons winters wandeluur zijn ! Tegen dat hij terug was begon het al te donkeren pech voor ons dus !
Maar de auto moest ook nog naar de Mitsubishi garage voor nazicht en nieuwe olie en zo van die dingen die te moeilijk zijn voor een hondenverstand. Dasbazenklap en daar bemoeien we ons niet mee.
Vermits het een moeilijke tijd is met deze koude, en er al wat meer autos met panne staan, waren er geen vervangwagens meer voorradig in de garage. t Baasje verstaat dat wel hoewel er een vervangwagen beloofd was, maar de luitjes die moeten gaan werken hebben meer nood aan een vervangwagen als zon jong gepensioneerde gelijk ons opperhoofd.
Eén van ons mocht dus de auto mee gaan wegbrengen naar de garage. Ik, Belle, mocht mee met het baasje. De garage ligt wel aan de gans andere kant van het dorp zodat we toch een wandeling van zon 3,5 km hadden te doen. Kan geen probleem voor ons Drenten zijn. Wat wel tegenviel, en dat vooral voor t baasje, was het niet sneeuwvrij gemaakt zijn op vele plaatsen van het voetpad. En dan zeggen dat stoepen ruimen verplicht is !
Morgenmiddag mag Hera of Heros of misschien wel beiden de auto terug mee gaan ophalen. Het was voor mij in elk geval een mooie frisse avondwandeling en als t baasje morgen terug vraagt of ik mee ga dan sta ik aan de deur voordat het baasje de kans heeft van zijn jas aan te trekken !
Mijne papa is tafgebolt en volgens mama met een jong mokske. Mijn mama schijt nu van em.
Ons uis moed nu verkogt worde. De helft is voor papa.
Tenminste, van tgeen dat er ooverschied nadat de leening aan de bank is trugbetaalt.
Mama staat aan den dop, ze zegt dat ze moet beiklusse. Vorige week is ze daarmee begonne.
Sindsdien komt ier elk uur van den dag nen andere vent tuis, Mama zegt dat die de slaapkamer helpt opkuise.
Da moet eel zwaar werk zijn, want er wort veel bij gekreunt en gekermt. De meeste van die manne roepe alteid: Ik kom, ik kom.
Maar ksnap da nie ze zijn tog al daar waarom moete ze dan nog komme?
Die grote van gisteren riep zelfs: En nu langs agter, maar ze zijn elemaal nie naar agter geweest want kep den trap naar agter nie hoore krake.
Mama zegt da ze nu veel gelt verdient op aare rug maar ik hep daar nog geen briefkes op zien hange. Mesgien plukt ze ze daar af voor ze naar beneeje komt?
Volgende week kreig ik e krosbrommerke me echte naft. Da ons mama nog maar veel opruimt. Dan hep ik snel ne schoonen auto.
De ganse dag, van s morgens, tot laat in de avond, en met uitzondering wanneer ze slaapt loopt hier een zaagtrien rond. Ons Hera heeft sinds enige tijd de gwoonte om voor alles en nog wat een zaagdeuntje aan te zetten.
Volgens Peter, de eigenaar van Zeppos , Heras vader is dat een familietrek. Zeppos doet dat ook, zeuren om niks.
Nu zeurt Hera steeds wel om iets, het is om een kauwbeentje of een ander snoepje datze wil verdedigen, of voor een speeltje waar ze mee bezig is, of zelfs gewoon om haar broer Heros wat te jennen.
Die laatste past wel op als ze zo bezig is, want in hondentaal blijkt het toch wel een betekenis te hebben. Ikzelf neem Hera haar snoet al eens in mijn bek als het me weer eens te veel aan het worden is. Dan luistert ze perfect en gewoonlijk gaat ze dan wat flemen bij de baas. Want al is het dan een superzaag, ze kan ook lief zijn als de beste.
Als het baasje dan eens in de zetel gaat zitten is ze er als de eerste bij om tegen hem aan te leunen en te beginnen likken net alsof hij in geen maanden gewassen is.
Volgens de baasjes is ze bezig te proberen een rang hoger te komen in de roedel. Het is daarom dat ik ze kort wil houden. De baas dat ben ik Belle en niemand anders !
Dit bericht stond deze avond op het Drentenforum, de gegevens zijn op dit moment nog wat summier maar voor de geïnteresseerden staat er een mail contact adres bij.
Van t moment dat zelf meer weten geven we een up date.
Jan
Hallo allemaal,
Ik heb zelf geen drent maar ben wel op zoek naar iemand die deze lieve leuke Max van 8 jaar nog een leuk plekje wilt geven.
Hij is erg lief, kan heel goed alleen zijn en kan heel goed met kinderen omdat die er mee opgegroeid is. Niet gecastereerd.
Ik doe dit voor een vriendin die het er heel erg moeilijk mee heeft.
Hopelijk kunnen jullie me verder helpen. Mijn email adres is patricia.gadella@gmail.com en als je geïnteresseerd is heb ik ook nog wat foto's van Max.
De kinderen die Max al vanaf de geboorte kennen en ook zijn opgegroeid met hem, zijn helemaal verdrietig maar kunnen hun vader niet tegen houden.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
. Maar deze lieverd krijgt haar perfecte thuisje wel ,hoor .
