Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-12-2010
Toen wij allen samen waren!
Toen wij allen samen waren
Zoals ik deze morgen al kon melden heb ik van de baasjes de ganse troep mogen uitnodigen om met zn allen een fijne middag samen door te brengen.
Eerst hadden de baasjes een gemoedelijke babbel. Bij de vorige ontmoeting, bij de strandwandeling was enkel Harry er niet bij, de baasjes Peter en Ronny moesten toen weren en moesten toen ook forfait laten gan.
Niet vandaag, iedereen was present en dat was voor mij extra plezant. Zeppos, Hercule, Hadise, Harry, Harko en de kleine Jago waren vanaf 13u30 bij ons. In het begin was het snuffelen aan voor en achterkanten en het duurde dus niet lang voor we wisten dat we allemaal familie waren.
Met 9 Drenten trokken we dus in groep naar ons bos, de mensen die passeerden met de auto vertraagden aanzienlijk om de groep te bekijken. We konden verschillende goedkeurende en glimlachende gezichten opmerken in de autos. We hebben weer eens goede reclame gemaakt voor de Drenten.
Tijdens de wandeling waren er verschillende baasjes die hun zakken vol hadden met snoepjes. Enkel wie geduldig ging zitten wachten kreeg zijn snoepje, wat duurt het dan lang vooraleer alle negen hn snoepje hebben gehad
We hebben gans de groep meegenomen naar de vettige kuil waar nu toch wel zon halve meter stinkend brak water in staat ! Verschillende baasjes waren (zogezegd) not amused maar konden wel lachen met de stinknde capriolen van hun schatten .
Na een uur en kwart waren we terug thuis en mochten we in de tuin blijven spelen terwijl de baasjes aan tafel gingen voor hun coq au vin die het vrouwtje had gereed gemaakt toen het baasje gisteren naar de vergadering was.
Nadien hebben wij ook wat van de haan over onze brokken gekregen, het vrouwtje kan er wat van, maar dat zie je al van ver aan onze lijven.
Volgend jaar opnieuw van dat baasjes, want deze dag was kei-tof-reuze-plezant !
Voor de tweede maal mag ik van de baasjes nog eens inviteren. Ik kreeg carte blanche en heb dus gans mijn kroost uitgenodigd vandaag.
Deze namiddag zijn we dus met acht Drenten hier thuis. In de vroege namiddag worden Zeppos, Hercule, Hadise, Harry en Harko hier verwacht. Wij gaan dan nog allen samen een wandelingetje maken in ons bos.
Het is een herhaling van vorig jaar en is dus nu de tweede officiële Belles terugkomdag voor de ganse roedel ! Want dat is wat het hoofdbestuur wil van mij, ik ben de gastvrouw en dien me ook als dusdanig te gedragen Een serieuze opdracht, als je dat maar beseft !
t Vrouwtje heeft me flink geholpen met de voorbereidingen, daarjuist heeft die nog de vuile honden poten van de vloer gedweild met de woorden helpen zal het niet veel, als hier straks 32 hondenpoten het terug vuilmaken en gelijk zal ze hoogstwaarschijnlijk wel hebben !
Het baasje van zijn kant heeft dan weer spijt dat de sneeuw volledig verdwenen is. Het hadden prachtfotos geworden met acht honden in verse sneeuw. Maar daar moeten we niet over mekkeren, wat was, dat was en komt misschien vanaf morgen alweer terug met weer ander gemekker tot gevolg want dan kan m weer niet recht blijven .
Vanavond hopen we jullie een uitgebreid verslag met mooie fotos te kunnen presenteren, dat hoort nu eenmaal bij een terugkomdag van een Drentenroedel, tot straks
Eindelijk terug proper in de straten, je kan weer op een normale manier je kop buitensteken zegt ons baasje en prompt deden we terug een grote wandeling.
6°C geeft de thermometer aan op t instrumentenbord van t baasje zijn Masjebashi. Dat is buitentemperatuur en is best betrouwbaar. Dan gaat het snel met het smelten van de sneeuw. Warm is het nog niet echt want toen we daarstraks in het open veld kwamen moesten we eventjes wachten to t het hoofdbestuur hun rits van hun jas wat hoger dicht hadden getrokken .
In het bos was het na de ontbering van vorige week echt goed en zalig weer. Het was de wind die het koud maakte volgens de baas.
Wij krijgen vandaag ook wat vroeger eten want t baasje moet nog gaan vergaderen, gaan vergaderen om de planning van 2011 in orde te maken van de Drentenvereniging. Wanneer we weer eens met gans de bende gaan wandelen bvb, clubmatch houden, en zo van die zaken.
En vooral, vanavond niet vergeten te kijken op Nederland 2 te 22u30 over rashonden in het programma Zembla !
Het programma Zembla handelt vanavond over erfelijke ziektes bij rashonden. Jean-Pierre, het baasje van mijn dochter Hadise heeft voor ons de korte inhoud hieronder gegeven. Volgens ons is het een programma dat ieder die bezig is met rashonden moet zien om twee redenen. Ten eerste om te weten dat je goed bezig bent en ten tweede om eindelijk dat schoonheidsideaal eens naar het vertikaal klassement te verwijzen.
Dit is wat Jean-Pierre ons stuurde :
Van de anderhalf miljoen honden die in Nederland rondlopen, zijn zo'n 500.000 echte rashonden. Deze rashonden, zoals poedels, teckels, golden retrievers en spaniels, genieten het meeste aanzien, omdat die een stamboom hebben. Een echte rashond is kostbaar en voor de nakomelingen wordt grof geld betaald. Fokkers doen er dus alles aan om aan het gewenste schoonheidsideaal van de rashond te voldoen. Modetrends bepalen hoe een hond eruit moet zien. En dus lopen er honden rond met te platte snuiten, te kleine schedels, uitpuilende ogen, doorgezakte heupen en tal van andere erfelijke aandoeningen, waar de dieren mee geboren worden en waar ze de rest van hun leven ernstig last van hebben. Hoewel er al jaren wordt gepraat om aan deze dierenmishandeling een einde te maken, blijven echte maatregelen uit. De rashond wordt nog steeds gezien als een toonbeeld van gezondheid.
De ZEMBLA-aflevering 'Einde van de rashond', die zaterdag 11 december om 22.30 uur te zien is bij de VARA op Nederland 2, rekent af met de mythe van de stamboom als keurmerk van kwaliteit.
Maar liefst veertig procent van alle rashonden die jaarlijks in Nederland worden geboren, heeft één of meerdere erfelijke aandoeningen onder de leden. Dat is het gevolg van het fokken met een beperkt aantal fokdieren, veelal honden die tijdens tentoonstellingen in de prijzen vallen. Daardoor is er sprake van een hoge mate van inteelt binnen de verschillende hondenrassen. Die inteelt heeft er voor gezorgd dat de vitaliteit van de hondenrassen in de loop der jaren steeds verder is verslechterd: de dieren worden sneller ziek en hun vruchtbaarheid neemt af. Geneticus E. Gubbels deed jarenlang onderzoek naar de gezondheid van rashonden: Het grote probleem is ontstaan omdat er gefokt is met te kleine groepen dieren. Die zijn geselecteerd op het uiterlijk van de honden, alleen de absolute toppers mochten meedoen. Daardoor wordt de genetische variëteit steeds kleiner en komt er steeds meer inteelt. Die inteelt heeft zijn invloed op het totale erfelijke materiaal van de dieren, dus ook op de ongewenste kenmerken.
Door een aan mode onderhevig schoonheidsideaal te fokken op uiterlijk zitten heel wat rashonden letterlijk niet lekker in hun vel. Zo zijn er nu buldoggen met te platte snuiten waardoor ze nauwelijks kunnen ademhalen, cavalier spaniels met te kleine schedels voor hun hersenomvang waardoor ze aan helse pijnen lijden, teckels die door hun te lange rug zakken, en berner sennenhonden en flatcoated retrievers die geteisterd worden door kanker.
ZEMBLA bezoekt een hondententoonstelling met dierenarts T. Bosje: De hele hondenshow gaat over de vraag: zijn het mooie dieren, ja of nee. Dus niet over gezondheid en wel over mooi zijn. Als je als mens zou zeggen dat alleen Miss Holland kinderen mag krijgen, en Miss Holland heeft iets onder de leden, dan is dat niet goed. En dat is wat hier gebeurt. Hoogleraar Dierenwelzijn B. Spruijt over de hondenshows: Ik moet zeggen dat ik het een wanstaltig gebeuren vind. Onsmakelijk om te zien. Een treurnis overvalt je, dat je denkt: hoe mooi kan een hond zijn, hoe functioneel kan hij zijn, en wat hebben wij er nu van gemaakt.
Niet alleen de fokkers, de hondententoonstellingen en de consument die een mooie hond wil, hebben de rashond ongezond gemaakt. De branchevereniging van rashondenfokkers, de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied, is de enige instantie in Nederland die stambomen mag afgeven aan echte rashonden. Zij zou ervoor kunnen zorgen dat er een einde komt aan deze praktijken. Deze Raad praat al twintig jaar over de erfelijke aandoeningen bij rashonden. Pas dit jaar heeft men een inteeltbeperking in het reglement opgenomen. Die inteeltbeperking is letterlijk beperkt, omdat het slechts verboden is te fokken met de combinaties van ouder-kind, broer-zus en grootouder-kleinkind. Hoogleraar Dierenwelzijn Spruijt is uiterst sceptisch: Alle andere verwantschappen, neef-nicht bijvoorbeeld, mogen nog wel. Die maatregel gaat lang niet ver genoeg. Ondertussen hanteert de Raad van Beheer de leus dat de stamboom voor kwaliteit staat. Maar als ZEMBLA aan vice-voorzitter J. Wauben vraagt of de Raad stambomen afgeeft aan rashonden die qua gezondheid niet in orde zijn, zegt hij: Ja, dat klopt. Dat kan. Als een hond een stamboom heeft, zegt dat alleen dat de fokdieren aan bepaalde criteria hebben voldaan.
Samenstelling en regie: Hetty Nietsch.
Kijken ,kijken en nog eens kijken, ook als er verschrikkelijke beelden in voorkomen. Het moet eens gedaan zijn metau nom de beauté ganser rassen naar de verdoemenis te helpen ! We weten wat er schort maar er is zoveel tegenstand dat je er moedeloos van zou worden, om nog niet te spreken van de fysieke bedreigingen die sommige mensen moeten ondergaan van de show fanaten.
Ook wij zouden liever de onderzoeken als HD, PRA, von Willebrand disease niet laten uitvoeren, ze zijn trouwens niet verplicht ! Het zou onze pups makkelijk 200 euro goedkoper maken. Maar er zijn lijders van deze ziektes onder de Drenten en andere rassen. Maar het is niet onze stijl van de andere kant op te kijken en te doen alsof er niets aan de hand is. Morgen hierover meer, eerst naar Zembla kijken !
Vanwege de dooi van gisteren en de regen van vandaag was het maar een kort wandelingetje. Het was echt ploeteren in vettige modder.
De ondergrond is nog bevroren en de bovenlaag ontdooid en oververzadigd van water daar moeten we geen tekeningetje bij maken zeker ?
Ook een wandeling naar het dorp is geen pretje, heeft ons baasje daarstraks ook samen met mij geprobeerd. Dan loop je over het voetpad, dan komt daar een auto langsgereden en die spat je gans onder het zoute water. Want ook dat water kan niet weg omdat de rioolputjes nog niet vrij zijn ! Na 500 meter hield het baasje het voor bekeken en hebben we halve draai gemaakt.
Het baasje heeft ook nog het toilet vandaag geschilderd en daar wat fotootjes gehangen. We hebben gezien dat het baasje wat fotos van ons geprint heeft en die ook nog in zo n wisselkadertje gestoken. We hadden nu toch wel andere favorietere plaatsen in gedachte dan onze fotos in het toilet.
t Baasje zegt dat de mensen dan tijd hebben om ons eens goed te bekijken, volgens ons is hij ons zo een beetje aan het uitlachen of voor de zot aan het houden.
Raar onderwerp op een honden blog, advocaat Inderdaad ondanks het feit dat we niets hebben uitgespookt, geen rechtszaken hebben lopen gaan we het toch hebben ove advocaat.
Of hebben we het over belachelijke voetbaltrainers die met zon naam door t leven moeten? Dick advocaat inderdaad dik moest hij zijn, dikvloeibaar zodat je hem met een lepeltje moest eten.
Dan zijn we aangekomen bij de advocaat die we aanvankelijk bedoelden, het serieus alcohol bevattende likeur met als hoofdbestanddeel eieren en 94° alcohol. Eierlikör zeggen de Duitsers daar tegen. t Baasje zegt dat het een drankje is dat zowat overal goed voor is en dat het heel lekker is als het door weduwen gemaakt wordt , Weduwe Bols was daar heel goed in, maar ook zwarte kiekens waren destijds niet te versmaden.
Hoe komt ons baasje daar nu toe om over zoiets te beginnen op ons blog ? Wel, das heel simpel. De oorzaak ligt in Holland, daar las het baasje dat Max, van het Max en Bente blog http://blog.seniorennet.nl/max_en_Bente/ oudejaarsavond zijn jaarlijkse portie advocaat weer te slikken krijgt. Aldus wat het vrouwtje Marian van Max schrijft.
Max gaat aan de fles en slabbert zich een kater ! Zomaar en nog met een bepaald doel ook ! Max is namelijk doodsbang voor onweer en vuurwerk, en dat in een land dat geen maat kent als het over oranje en vuurwerkgaat.
Terwijl gans het land uit zn bol gaat bij de noorderburen met vuurwerk, ligt Max veilig in zn mand, van geen kwaad in de wereld zich bewust, wegens ladderzat.
Nu gaan er al mensen waarschijnlijk steigeren en zeggen dat is dierenmishandeling maar het blijkt toch nogal een algemeen aanvaarde methode te zijn in het land waar Drentsche Patrijshonden hun oorsprong hebben.
Ook vertelt het baasje dat toen hij nog bij zijn ouders woonde, hun kat de lege kom waar de bomma advocaat in had gemaakt had leeg gelikt. Poes is toen poepeloerezat van tafel gesprongen en twee dagen niet uit haar nestje gekomen Buiten een kater heeft ze er ook niets van over gehouden .
Elk jaar is het weer uitkijken van wie is de eerste kerst wenskaart die in de bus valt ? Jaren achter elkaar is het onze neef geweest, we hadden het vermoeden dat die dacht dat Sinterklaas en de Kerstman dezelfde was Maar Pierre is geklopt dit jaar en met lengtes zoals ze in de wielerkoers plegen te zeggen.
De eerste kaart die hier is aangekomen komt van een Hollandse vriendin, maar de kaart heeft een franse postzegel. Franca Porter, sommigen kennen haar al van het blog en van haar eigen bloghttp://portersonthemove.blogspot.comstuurde ons de eerste kaart.
Franca baat in Sigogne, onder de (gezonde) rook van de stad Cognac in het departement Charente (16) een alleraardigste bed & breakfast uit. Zelfs de naam van de B&B heeft klasse, au Bellefleur.
Franca is sinds enige jaren een goede vriendin, ook haar Engelse husband Darren, is nen toffe tip. We hebben Franca leren kennen toen ze op één van die sites voor Hollanders /Vlamingen in Frankrijk inlichtingen zocht over satellietantennes. Zo is ons baasje met haar in contact gekomen.
Nu tussen Kerst en Nieuwjaar zullen we toch nog eens moeten langsgaan in au Bellefleur om een goeie dag te zeggen en ook om die poster op te halen die Darren voor t baasje meebracht van de oldtimer races in Angoulême half september dit jaar.
Als je dit leest Franca dan weet je we komen er aan, eind dit jaar of in het prille begin van 2011 ! en bedankt voor de eersteling
2 mannen willen een avondje doorzakken maar hebben niet veel geld. Zegt de één: "Ik heb een idee".
We kopen een Hemaworst en gaan naar het café. Als we dan een paar biertjes op hebben hang ik die Hemaworst uit m'n broek en begin jij eraan te zuigen."
Zo gezegd, zo gedaan.
Na een paar biertjes in het eerste café hangt de één de Hemaworst uit z'n broek en de ander zuigt eraan. "Gadverdamme!!!", roept de cafébaas. "Smeerlappen, m'n cafe uit!"
En zo rennen zij zonder te betalen het café uit. 10 Café's later en steeds niks betaald, zegt de één:
"Ik kan geen bier meer zien, joh. En die worst smaakt ook voor geen meter meer." Zegt de ander: "Joh, die worst was ik in het 3e café al kwijt!"
Om van wal te steken vannacht zijn de schilders met hun pot witte verf nog eens over t dorp heen geweest voor een nieuw couchke wit. Alles is terug netjes proper witdoor het laagje sneeuw van 2 centimeter.
Ondertussen is alles aan het druppen want het dooit zoals de zon schijnt stralend. Heel fel licht hebben we nu met die volle zon die weerkaatst op de sneeuw. Het is haast zoals op wintersport zegt het baasje, maar daar kunnen wij niet van meeklappen!
Het baasje die navraag had gedaan of er nog iemand, Wilfried of Anita, een foto had gemaakt van toen t baasje vorige zaterdag op zijn rug lag in de sneeuw, heeft geantwoord op die vraag, dit schreef Anita:
Helaas heb ik de gevraagde foto niet... heb op dat memorabele moment wel naar mijn toestel gegrabbeld, handschoenen uit, tas open, dop van de lens enz., maar eens zover krabbelde je alweer overeind. Ik had je opnieuw kunnen omver duwen en de foto van het jaar nemen, maar zacht van aard, niet zo gemeen als al die slechte karakters op je blog, heb ik door jou weer op de been te laten komen een prachtige kans tot weliswaar zeer tijdelijke glorie laten liggen.
Je ziet, het baasje is toch niet de enige die dat vond van die slechte karakters
Verder zal er hier weer heel wat gesmoddert worden in huis. Het vrouwtje heeft behangpapier afgetrokken in het toilet beneden en daar moet het baasje dan vandaag een nief papierke tegen plakken, zo eentje dat niet plooit en waar geen pap tegen moet, vliespapier hebben we dat al horen noemen. Dat moet dan ook nog eens geschilderd worden achteraf. t Baasje gaat nog afzien vandaag, je moet eens kijken hoeveel hoekjes en kantjes en buizen en lavabos en toiletspoelbakken er in zon klein kotje gaan. En daar moet allemaal rekening mee gehouden worden. Hopen dat m het overleeft
Deze morgen was de titel boven het bericht nog stillekes hier, deze namiddag was het wel net het tegenovergestelde.
Hoe kwam dat dan zo ? t Baasje zn broer, u welbekend als ozze Dré had getelefoneerd om nog eens samen met zijn boxer Yndhi en ons trio te gaan wandelen in ons bos. Het baasje die dat als een welkome vlucht uit een kl..e-job zag (behangpapier aftrekken) was dadelijk akkoord. Yndhi bleek heel veel aandacht te hebben voor Hera die Yndhi met wisselend succes aan het lijntje hield.
Op een bepaald moment moet Heros het toch een beetje te veel aandacht gevonden hebben van de kant van Yndhi en heeft Heros hem dat op een reuenmanier duidelijk gemaakt. Dat ging met het nodige lawaai gepaard want ook Yndhi is haast volwassen. Uiteindelijk hebben de baasjes tegelijk een einde gemaakt aan dat haantjesgedrag.
Een eindje verder was ik samen met Heros wat verder weg van de baasjes en kreeg ik een wildgeur in mijn neus. Het baasje had dat ook opgemerkt en riep ons dadelijk terug. Heros is onmiddellijk naar het baasje terug gekeerd, maar voor mij was de roep/geur te sterk en ik ben er als een pijl uit een boog vandoor gegaan. Plots zag het baasje twee reeën in volle vaart er vandoor gaan gevolgd door iets bruin dat op een Belle leek
Het baasje vergiste zich niet de twee reeën die al aan ons baasje gemeld waren had ik opgespoord en ging er achteraan. In no-time was ik uit het zicht van de wandelgenoten.
Het baasje was er niet gerust in en haast een half uur, misschien iets minder, heb ik hen in spanning gehouden. Toen ik uiteindelijk terug bij de baasjes kwam, ik dacht dat ik goed naar mijn poten zou krijgen, viel dat allemaal nog goed mee. Ik moest wel aan de lijn maar dat was dan ook alles. Erg gerust was ik toch niet blijkbaar want ik hoorde het vrouwtje tegen het baasje zeggen,zie haar staart eens, die draait niet als een propeller zoals anders. Ze kennen me verdraaid beter dan ik ooit had kunnen vermoeden, die baasjes !
Hij struikelt op een bruggetje en dondert in een beek. Nog voor de bewakingsagenten hem ter hulp kunnen snellen, wordt hij al uit het water gesleurd door drie kinderen die daar aan t vissen zijn
Leterme is hen zo dankbaar, dat hij zegt dat ze mogen vragen wat ze willen.
De eerste zegt: "Ik wil naar Euro-Disney." "Geen probleem jongen, ik zorg zelf voor de tickets op de TGV."
De tweede zegt:" Ik wil nieuwe voetbalschoenen". "Komt in orde ik zal J.M.Pfaff ze persoonlijk laten handtekenen." De derde zegt:" Ik wil een electrische rolstoel met TV, stereoinstallatie en een blindengeleide hond." "Wablief? Maar jij ziet er toch niet gehandicapt uit ?
"Jamaar, dat zal niet lang meer duren als mijn vader verneemt dat ik jou gered heb..."
Het gebeurt niet dikwijls hier ten huize dat het stillekes is, kan ook moeilijk anders met zo drie woelwaters in huis, maar t baasje zegt, "t is stillekes."
Wil m daar nu mee zeggen dat hij vermoedt dat er iets mis gaat met ons, ofwel dat we dringend nog eens iets anders moeten uitspoken dan alleen maar voor de kachel of in de zetel te liggen maffen ?
t Baasje zelf is ook niet van de vinnigste is ons gedacht, als het aan ons lag gingen we eens goed ravotten in t bos, konijnen ambeteren, konijnenpijpen(geen werkwoord) uitbouwen tot miniatuur tunnels zoals de Kennedytunnel, duiven opjagen Maar de baas ziet het niet zo zitten.
Reden daarvoor is de aangevroren vetlapperij van sneeuwresten die overal nog langs de straten ligt, en vooral de bevroren sporen van alles en nog wat. Die sporen maken dat wandelen in het bos op dit moment meer balanceren is in het bos.
Wij hebben ook al gemerkt dat het baasje soms plots als een windmolen met zijn armen begint te zwieren. Blijkbaar is dat bij mensen een poging om niet languit tegen de grond te kwakken. We hebben hem van t weekend al eens omver gelopen toen hij gehurkt een foto wilde nemen van vier aanstormende Drenten. Wij vermoeden dat zijn achterste nog pijn doet van het neerkomen op de hard bevroren ondergrond.
En daarom is het baasje heel voorzichtig, gebroken of verzwikte ledematen betekenen immers een langere tijd helemaal niks wandelen of naar het bos trekken. Dat is dan enkel goed voor die konijnen en duiven, voor ons is dat een wereldramp
Inderdaad, gesakker achter ons en nog niet zon klein beetje Het is het hoofdbestuur dat loopt te sakkeren over de staat van de wandel en voetpaden hier in t dorp en bos.
Na de dooi van zondag en maandag heeft het vannacht nog eens goed doorgevroren en het heeft niet opgehouden gedurende de dag. Dat heeft als resultaat dat er overal beroren brol ligt en daar is het moeilijk lopen die op zijn achterste poten loopt.
Wijzelf opvier poten lopende honden hebben het veel makkelijker dan de baasjes. Die kwkkelen en schuiven van links naar rechts, soms een beetje geholpen door ons als we in de kant weer eens iets gezien of geroken hebben .
Daarstraks rook Hera iets links en ik, Heros, iets rechts van de weg Het baasje die aan de andere kant van de lijn vast hing begon me daar toch te sakkeren van als ge dat nog één keer lapt en ik zwik mijn voeten om, dan de rest wil je niet weten of hier lezen want dat gaat hier door voor een serieus blog.
Ook het vrouwtje liep achter ons moe te sakkeren dat ze ondanks de gentle leader toch nog snokjes in de leiband gaf die niet fijn waren voor haar rug. Ook voor haar was de wijze van overleven recht blijvenen niets anders.
Ondanks alle gesakker hebben we toch een mooie wandeling gemaakt, onze snor stond wel stijf van de kou maar de baasjes klaagden over drupneuzen en blauwe afgevroren(?) oren
Morgen beloven ze terug koud weer en sneeuw, dan is de bevroren rotzooi ondergestopt, dan gaat het een lol geven achter ons denken wij toch !
Een Hollandse boer wil graag een Belgische koe bij zijn veestapel. Daarom gaat hij naar de veemarkt in Turnhout. Hij loopt langs de dieren en vraagt de prijzen, 1000 Euro, 1200, enz. Dan komt hij plotseling bij een veehandelaar, die een koe heeft voor maar 250 Euro. "Dat is nèt mijn prijs", denkt die boer en wil de koe kopen. "Dat kan," zegt de veehandelaar, "er mankeert echter wel wat aan de koe." "Wat dan?" vraagt de boer. "Wel," zegt de veehandelaar, "als de koe gemolken moet worden, trekt ze de uiers in, en wanneer ze gedekt moet worden gaat ze op haar kont zitten." "Wel", denkt de boer, "dat los ik wel op". Komt de boer bij de grens, vraagt de douane hem of hij wat aan te geven heeft. "Alleen een aparte koe," zegt de boer. "Een aparte koe?", vraagt de douanebeambte, "wat is er dan zo apart aan die koe?" "Wel," zegt de boer, "als ze gemolken moet worden trekt ze de uiers in enwanneer ze gedekt moet worden gaat ze op haar kont zitten." "Komt die koe misschien uit Turnhout ?", vraagt de douanebeambte. "Ja," zegt de boer, "hoe weet GIJ dat ??!!" "Wel," zegt de douanebeambte, "daar komt mijn vrouw ook vandaan..."
Elf pups, je leest het goed ! Elf pupjes heeft Drent Ashley gisteren geworpen bij Sjoukje in het hoge noorden van Nederland, in de provincie Drenthe, herkomstoord van onze honden.
Ashley heeft er wel de spanning in gehouden gedurende een ganse week. Kogelrond stond ze al begin vorige week en weinigen gaven haar de volledige dracht. Volgens Sjoukje was Ashley uitgerekend op 5 december. 5 December was de 63° dag na de dekking.
Vanaf donderdag waren er al gissingen over het aantal pups die er stonden aan te komen. Nu heeft ons baasje er niet zoveel ervaring mee, hij is ook geen dierenarts of grote fokker die er alle dagen mee te maken krijgen, maar hier kon een blinde zien dat het er heel wat zouden zijn.
Toen het baasje op TV een voetbalploeg uit een autobus zag stappen dacht hij spontaan aan Ashley. Hij heeft dat dan ook gemeld op het Drentenforum dat hij dacht aan elf pups.
Nu zijn die pupjes er niet zo maar gekomen volgens het relaas van Sjoukje op het Drentenforum is het een bevalling met de keizersnede geworden. De pupjes zaten verkeerd voor het geboortekanaal en toenSjoukje gisteren morgen merkte dat het niet snor zat heeft ze zonder omhaal de dierenarts gecontacteerd.
Bij de dierenarts bleek het al dadelijk alle hens aan dek om de pupjes op te vangen. Bij een gewone bevalling komen de pupjes om het half uur ongeveer, maar hier waren ze er alle elf samen. Ons baasje zegt dat m daar wel eens iets meer zou doen dan achter zn oor krabben !
Maar alles is dik in orde gekomen, de pups wegen tussen de 460 (!) gram en 260 gram voor de lichtste. Alle heel leefbare gewichten en het ziet er dus goed uit voor de pupjes.
Uiteraard feliciteren we Sjoukje en Eric en dat ze Ashley maar een dikke knuffel geven van ons. Er staan drukke dagen aan te komen daar in De Kiel in Drenthe !
Belle & co
ps: mensen die graag in aanmerking komen voor een pupje kunnen contakt opnemen met de kennel het Drentsche Geluk. Sjoukje had uiteraard niet op elf pupjes gerekend !
Na het goede nieuws gisteren dat Drent Ben een nieuwe mand gevonden had nu zijn er weer twee jonge Drentenreuen te herplaatsen.
Frodo, is bijna vijf jaar en moet herplaatst worden omdat hij teveel jachtinstinct heeft (?)
Barry, nog piepjong met zijn dertien maanden moet nog gaan puberen maar zijn eigenaars hebben geen tijd genoeg voor Barry.
Indien iemand van de bloglezers een van deze twee mooie reuen een toekomst en een nieuwe mand wil geven die kan contact nemen met mevrouw Nel Olijve-Smit van het puppy- en herplaatsingcontact van de Nederlandse Drentenvereniging:
Op de ring van Brussel rijdt een jongeman richting Waterloo. Terwijl hij in de file staat, klopt er plots iemand op zijn venster. Hij doet zijn venster open en vraagt: Wat is er aan de hand?
De andere antwoordt: Terroristen hebben Pieter DE CREM, Madame NON, Yves LETERME, Laurette ONKELINCKX, Jl. DEHAENE, André FLAHAUT, Michel DAERDEN, Servais VERHERSTRAETEN, Anne-Marie LIZIN, Olivier MAINGAIN en Elio DI RUPO gegijzeld. Ze vragen 2 miljoen VOOR het einde van de week! Anders worden de gijzelaars overgoten met benzine en gooien ze er een lucifer in. Dus, begrijpt u, vragen we aan elke chauffeur die voorbijkomt een bijdrage.
De jongeman vraagt: En hoeveel geven de anderen?
Dat hangt er van af, zegt de man: meestal tussen de 5 en 10 liter
Hebben wij effe geluk gehad dat wij zondag die mooie wandeling met Wiebe en zijn baasjes nog hebben kunnen maken !
Vandaag, het begon gisteren eigenlijk al, is het nog ver van mooi buiten. In de tuin of langs de straat, aan welke kant dat we ook buitenkomen, het is allom Blubber !
Het baasje leeft zowat met een dubbel gevoel, aan de ene kant spijtig dat alles er weer triest uitziet, anderzijds is het heel wat veiliger als je met de auto de baan op gaat.
Gisterenavond hoorde t baasje nog dat op het weerbericht terug vorst werd aangekondigd samen met mist.Dat was al genoeg dat t baasje de batterij van het kodakske al extra aan het opladen was. Vorst en mist geeft immers heel mooi berijpte bomen en struiken. Als daar dan nog een streepje zon bij komt is het sprookjesachtig in ons bos.
Maar t zal voor een andere keer zijn, de lucht is grijs en als je naar beneden kijkt is er ook al niet veel reden om vrolijk van te worden BLUBBER
Positief blijven zegt het baasje, de batterijen van t kodakske zijn toch terug opgeladen ! Dat kan al niet meer voor onaangename verrassingen zorgen.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
