Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-08-2011
Bezoek
Bezoek
Vandaag waren Hadise en Jago op
bezoek. En je kan het al raden , ze hadden ook hun baasjes Jean-Pierre en Ute
meegebracht.
Ze waren al vroeg bij ons want het
baasje was nog niet thuis van zijn boodschappentoer. Wij ebben dan ook vandaag
, net als vorige zondag een heel mooie wandeling gemaakt met vijf Drentjes.
Spijtig voor ons loopse Belle maar die moet aan de lijn blijven.
Het is al gebeurd in Frankrijk dat
het baasje Belle vertrouwde omdat daar geen volwaardige reuen in het gehucht
aanwezig zijn. Maar toen is ons moe er samen met Heros tussenuit getrokken
richting Villiers le Roux, het dichtst bije dorp waar wel capabele reuen wonen.
Dat willen onze baasjes ten allen
prijze vermijden en daarom zal Belle nog minstens twee weken aangelijnd
wandelen.
De jongen Heros, Hera, Hadise en Jago
zijn als gekken door ons bos gerend en hebben gek gedaan alsof ze nog nooit
los hadden gewandeld.
Nog een opmerkelijk feit dat
eigenlijk niets met de honden te maken had Ons baasje wilde weer enkele mooie
fotos van het vijftal schieten. Alleen dient hij dan wel een batterij in zijn
kodakske te plaatsen. Glad vergeten die batterij die lag op te laden
De onderstaande fotos zijn, mits
enige morele druk, ontfutseld aan Jean-Pierres kodakske Daar zat wel een
opgeladen batterij in !
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den
toog in een cafeeke op 't Kiel. Zegt de een : "Hemme kiek juust weer m'n
rijexamen gedaan."
"Allee", vraagt de ander : "en, hoe was 't gegaan ?"
"Nie goe, zenne", zegt ze, "bennekiek weer gezakt!"
"Ik kom bij dat ronde punt, en daar stond een bord met dertig op, dus rij
ik dertig keer rond dat ronde punt."
"Ai", zei de ander, "en.... verkeerd geteld, of wat ?
Gisteren en eergisteren hadden we het
al over de probleemkes met Kwispel, vandaag komen Belle en Hera aan de beurt.
Sinds gisteren is Belle loops, die
heeft de berichten over Ayla in Denemarken, schoonzus Lisa in Nederland (Lisa
is de zus van Ferron) gehoord en kon dus
niet achterblijven .
Met Hera zijn er dan weer
probleempjes met schijndracht. Die at al enkele dagen met lange tanden en enkel
de lekkerste brokjes gingen er vlot in. Dat hebben we bij Nelly gezegd toen we
voor de vaccinatie daar waren en ondertussen was er al bloedgeprikt om te
onderzoeken op ontstekingen of ander ongeregeld.
De uitslag van de bloedproef is
negatief over gans de lijn, Hera mankeert niets, enkel de hormonenhuishouding
zit wat in de knoop. Daar gaan we straks wanneer we de dierenkliniek passeren
even werk van maken en een geneesmiddel ophalen. Ons kleine meissie zal er dan
wel weer snel terug bovenop zijn.
Dat was een kort bericht over de
gezondheidstoestand uit ons roedeltje. En Heros dan zal je zeggen Ja Heros die
zorgt er voor dat de eetkommen van die twee teefjes toch leeg geraken als die
twee weer niet tot op de bodem eten. Dat is het enige dat Heros mankeert !
En met Kwispel is het volgens de
berichten van deze morgen net alsof er nooit iets is gebeurd met hem, aldus de
woorden van Godelieve.
Alle honden activiteiten stonden
vandaag in het teken van Kwispel. Ons Baasje zegt van hem dat het een heel
braaf en lief hondje is.
Braaf in de auto, braaf tijdens de
wandeling en heel gewillig bij de dierenarts wanneer hij bvb dient gewogen te
worden. Niets was hem te veel en alles werd heel vrolijk gedaan.
Zelfs de katheder plaatsen waarbij er
een deel haar van de rechtervoorpoot dient geschoren te worden en de prik
nadien bleek geen probleem voor Kwispel.
Na de operatie kwam hij vrolijk naar t
baasje toegelopen, net alsof hij nooit ons nestje was weg geweest. Heel
opmerkelijk was dat.
Het baasje heeft Kwispel dan rond
half zes terug gebracht naar zijn eigen baasjes en ook dan nog kwam hij
geregeld bij ons baasje aan zijn voeten liggen. Het is een hondje dat ook ons
baasje zijn hart gestolen heeft.
Die mag altijd bij ons terugkomen
heeft ons baasje gezegd aan Godelieve en Eric
Drie ooievaars ontmoeten elkaar en snavelen een
babbeltje.
Vraagt de ene aan de andere:
"Wat ga jij vandaag uitrichten ?"
"Oh, ik vlieg naar een koppel dat al 10 jaren probeert een kindje te
krijgen en ga daar een meisje afleveren."
"Dat is machtig ! " "En wat ga jij doen ?"
"Wel ik ga een jongetje brengen naar een dame die nooit kinderen heeft
gehad."
"Die zal verdorie wreed content zijn ! "
Dan vragen de twee ooievaars aan hun derde soortgenoot:
"En jij, wat ga jij vandaag uitrichten ?"
"Ik vlieg zoals ieder jaar naar het nonnenklooster hier in de buurt en
zweef daar enkele rondjes laag over de daken en de binnenkoer.
Niet om iets af te leveren maar om mij rot te
amuseren door de zusterkes de stuipen op het lijf te jagen..."
Deze morgen in alle vroegte is ons
baasje naar Veldhoven in Nederland vertrokken om daar onze halfbroer Kwispel op
te halen.
Kwispel is zoals al gezegd in het
vorig bericht naar de eigenaars gegaan met een navelbreukje. Op zich geen erg,
maar een onvolmaaktheid die gemakkelijk kan hersteld worden.
Bij ons in de dierenkliniek waar de
navelbreuk destijds was vastgesteld , had dr. Nelly ons geadviseerd van dat
even af te wachten, want er bestond een grote kans dat het zich uit zichzelf
zou herstellen. Zo niet was het aangewezen van de navelbreuk operatief te helen
wanneer Kwispel zes maanden oud zou zijn. De pupjes zijn zaterdag laatstleden
een half jaar geworden en dus was het tijd om terug contact op te nemen met
Godelieve en Eric, de eigenaars van Kwispel.
Op het moment dat we dit schrijven is
dr. Ann Kwispel zijn navelbreuk aan het herstellen. Zij zal ons verwittigen
wanneer de operatie ten einde is en ook wanneer we hem terug mogen ophalen.
Wijzelf, Hera en Heros, hebben deze
morgen niet met Kwispel mogen spelen van de baasjes, ons moe mocht dat wel
met haar zoon. Maar wij zouden toch maar te wild gespeeld hebben en dat was
niet de bedoeling zo vlak voor een operatie.
Ook straks mogen we niet met Kwispel
spelen zegt ons baasje want dan zal zijn roes nog niet volledig uitgewerkt
zijn. Spelen met Kwispel en zijn broer Kody zal pas kunnen op 2 oktober wanneer
gans de Belgische Drentenvereniginggaat
wandelen in Chaam in Noord Brabant in Nederland. Daar gaat gans de familie weer
herenigd worden hebben we al vernomen . We kijken er al naar uit !
Belle & co
Kwispel op zijn grasveldje dat hij herkend "van toen ze nog allen samen waren"
Morgenvroeg moet het baasje er vroeg
uit. Al vroeg is hij afgesproken met Godelieve om Kwispel te komen ophalen. Kwispel
heeft het nest verlaten op goede vrijdag dit jaar met een kleine navelbreuk.
Destijds is er niets aan gebeurd
omdat de kans nog bestond dat de navelbreuk uit zichzelf zou dichtgroeien. Dat
is niet gebeurd en daarom gaan ze bij ons in Beerse, bij onze vaste
dierenkliniek, Kwispel morgen eventjes operatief
helpen.
Het gaat deze maal niet dr. Nelly
zijn maar wel dr. Bart die daar de normale chirurg is van dienst is. Wij waren
dit contractueel overeengekomen met de eigenaars dat deze operaties en andere
ongeregeldheden door onszelf zouden betaald worden mits het bij het Binnenhof
zou gebeuren.
Wij hebben er het volste vertrouwen
in dat we Kwispel morgenavond gezond en wel naar Veldhoven kunnen terugbrengen.
De nazorg zal dan ter plaatse bij de eigen dierenarts gebeuren.
Een agent stopt aan
een afgelegen boerderij in West-Vlaanderen en spreekt de oude boer aan:"
Ik moet je boerderij
inspecteren op illegale drugs." De boer zegt:" 't Is goed vintje, mo
goa nie in die weie dare."
De agent ontploft
bijna en roept:" Mijnheer, ik handel onder de autoriteit van procureur
Rubens." Hij gaat in zijn achterzak en toont fier zijn badge aan de boer.
"Zie je dit? Ik ga waar ik wil, ik sta waar ik wil, op elk veld.
Zonder uitleg!! Is
dat duidelijk?" De oude boer knikt beleefd en gaat terug aan zijn werk.
Enkele minuten later hoort hij luid schreeuwen en ziet de agent rennen voor
zijn leven met een grote stier achter zich aan die bij iedere stap dichter
komt. De agent ziet er uit of zijn einde nabij is.
De oude boer rent
naar de omheining en roept uit alle macht:
In het kader van een aangepast
vaccinatiebeleidgingons trio vanmorgen richting het Binnenhof ,
onze vaste dierenkliniek in Beerse. Daar wachtte dr. Nelly ons op.
Het baasje had een afspraak gemaakt
om ons te laten vaccineren tegen de rattenziekte wegens een verhoogd risico
omdat we in het water zitten als we de mogelijkheid hebben. Ook al omdat we
haast alles apporteren wat we dood vinden in velden ensloten wilde ons baasje
op zeker spelen.
Inmiddels heeft Nelly ook onze nagels
geknipt, onze oren nagekeken (en geen bananen in gevonden !) en een generale
check up uitgevoerd. Alles dik in de sjakoche bevonden en we kunnen er weeral
tegen voor een lange periode (als we tenminste weer geen zottigheid uithalen)
zegt ons baasje.
Er is ook vanuit Europa een nieuw
ontwormingsbeleid in verband met spoelwormen die ook mensen kan besmetten en
dan vooral kleine kinderen. Die spelen en strelen de hond en steken dan hun
handjes in hun mond en lopen zo spoelwormen op. Europa adviseert duseen driemaandelijks ontwormingskuur. Ook ons
baasje gaat dus de ontwormingsbeurten opdrijven van halfjaarlijks naar elk
seizoen. Hij zou niet graag hebben dat we besmet zouden geraken en nog veel
minder dat wij anderen zouden besmetten. Nu is hier de kans op kleine kinderen
besmetten wel klein maar elk geval van besmetting is er ééntje te veel !
Als onze baasjes ons in de loop van
de week weer willen paaien met een la vache qui rit kaasje weten we weeral
hoe laat het is. Voor we het weten hebben we dan het ontwormingsmiddel binnen.
Onze baasjes hadden vandaag een
bezoek aan levend erfgoed te Boxtel in Nederland gepland. Door het kwetesne
van zijn linkeroog is dat niet doorgegaan omdat de dokter van wacht in de
Blairon (voor de Turnhoutenaren en de kenners) in het baasje zijn ogen een
verdovend spul had gedruppeld kon die rit naar Boxtel niet doorgaan.
Maar Gonda en Anton, de eigenaars van
onsKyra-Belle hadden ons daar ook verwacht. We hadden hen dus verwittigd van
ons niet-komen en zij vroegen of zij mochten doorrijden naar Vosselaar. Dat
mocht uiteraard en binnen een uur en half zouden ze bij ons zijn Dat was dus
het eerste onverwachte bezoek !
Want er zou nog meer bezoek volgen
Gonda had ook Inge en Yvonne verwittigd, de eigenaars van ons Kyra-Luna. Die
twee koppels zijn ondertussen bevriend geworden en zijn ook altijd welkom ten
huize Belle, Hera & Heros.
Alleen, van die laatste afspraak
wisten onze baasjes niets. Het was wel raar dat Gonda en Anton zo treuzelden om
te gaan wandelen, want zij wisten dus wel dat de anderen onderweg waren
Toen we juist vertrokken waren voor
een wandeling met de honden arriveerden dan ook Inge en Yvonne met Kyra-Luna.
Het is dus voor allen, zowel baasjes
als hondjes een super wandeling geworden waarbij de oudjes uit Vosselaar niet
onder deden voor de jongskes of was het net andersom ?
Wij hadden alleszins en fijne
namiddag ook al deden het baasje zijn ogen nog steeds pijn
Belle & co
Op de weide in "ons" bos
Joepie, water onderweg, maar het was een beetje slijkerig...
De "grote voorganger" Belle staat links vooraan vuil en vettig te zijn ...
De jaarlijkse clubmatch van de
Belgische Drentenvereniging is weer achter de rug, Het was dit jaar een specialleke
omdat alles, van begin tot einde moest geïmproviseerd worden.
De regen van de voorbije dagen en
weken had het schuttersterrein waar we al zeven jaar te gast waren veranderd in
een zompige boel waar je moest zien hoe je uw voeten moest plaatsen om niet weg
te zakken in de weide
Maar de vereniging kon terecht in een
feesttent die geplaatst was ter gelegenheid van de plaatselijke dorpskermis.
Van de routine die we ondertussen hadden
opgebouwd met het organiseren bleef dus niets over ! Wat vooral opviel was de
zeer beperkte ruimte waar alles op moest gebeuren.
Ondertussen waren er van ons al
verschillende pups van mijn twee nestjes aangekomen en was het terug een blij
weerzien. Kiet was eerst aanwezig met gans de familie Jacobs, Toen ook Kiki met
Marian en even later ook Hadise, Jago en Harko daar waren was er al een groot deel van mijn
nakomelingen in de feesttent.
Maar dan liep het even mis. Bij de
begroeting van Harko was het enthousiasme van onze baas en van Harko iets te
hevig en liep onze baas een krab over zijn linkeroog op van Harkos poot. Dat
deed m flink pijn en daar heeft hij nu op dit moment nog last genoeg van om
deze voormiddag toch mar even een dokter van wacht te gaan raadplegen. Dat doet
hij meer om aan medicijnen te geraken dan van schrik voor complicaties.
Dat was ook de reden waarom er
gisteren geen bericht meer verschenen is op dit blog. Onze baas zag het even
niet zitten zowel letterlijk als figuurlijk
Nu denken we toch wel dat hij/zij het
nog niet weet wat er morgen te gebeuren staat toch een tijdje op Mars heeft
verbleven.
Maaaar . het moest zo eens zijn dat er
een groen mannetje met oogjes op torentjes en zuignappen aan handen en voeten toch
meer zou willen weten over de Drentsche Patrijshonden, Hier komt het dan HET IS MORGEN JAARLIJKSE CLUBMATCH VAN DE BELGISCHE VERENIGING
VAN DE DRENTSCHE PATRIJSHOND . Dat is in Heurne bij Oudenaarde te doen en
er gaat heel wat volk zijn om mee te doen en te komen kijken.
Ook mannekens van Mars zijn welkom
want er zijn daar alleen maar vreedzame mensen en lieve honden. Zeg maar dat
Belle & co het gezegd heeft !
Er is voor de eerste maal in acht
jaar een verandering van waar de clubmatch plaats heeft.
Door het aanhoudende regenweer staat
de klassieke plaats van ontmoeting onder water en de plein van de
schuttersvereniging is daardoor waardeloos geworden om een clubmatch te houden.
De vereniging is dus uitgeweken naar
een feesttent in dezelfde straat naast café Amigo. Dat is nog een geluk bij een
ongeluk, al jaren valt de jaarlijkse kermis in Heurne samen met de Drentenclubmatch.
Zodoende is er een tent geplaatst waar de vereniging onderdak kan krijgen !
Als je nog niet weet wat morgen te
doen, of je bent gek van Drentsche Patrijshonden maar je hebt er nog geen .
Heurne is morgen the place to be.
Belle & co
Nestkeuring van Belle's eerste nestje, iedereen is daar...
Deze voormiddag is de boiler terug
hersteld, de bazen kunnen terug douchen, wassen , plassen, koken, en al doen
wat je normaal met stromend water kan doen.
Bij de twee techniekers die het euvel
komen herstellen zijn, bleek er een jonge dame te zijn die ons baasje nog kende
van op school, zij zat wel in een andere afdeling maar kende het baasje nog.
De overdrukklep van de boiler was dus
stuk, zij lekte meer dan de overloopleiding kon slikken en dus was er
wateroverlast op de eerste verdieping naast de badkamer. We hebben dus een
volledige dag zonder stromend water gezeten en alle water dat we verbruikten
stond opgeslagen in emmers.
Dan pas besef je hoe afhankelijk dat
je bent van het kraantje. Van de electriciteit hadden we dat al ondervonden
met de millenium periode toen we door de tempête van 28 december 1999 in het
Zuid-Westen van Frankrijk drie dagen zonder elektriciteit hebben gezeten.
Sindsdien had het baasje voor alle elektrische toestellen een niet elektrisch
alternatief voorzien.
Maar aan kraantjes water heeft hij
niet gedacht. Nu hebben we ons wel kunnen behelpen maar comfortabel was het in
elk geval niet. Het vrouwtje is al dadelijk begonnen met de wasmachine te
vullen. Straks, als de boiler terug opgewarmd is gaan we ook nog eens kunnen
genieten van een heerlijke douche. Wel in het besef dat er mensen zijn voor wie
dit een ongekende luxe is die ze nog nooit hebben kunnen ervaren !
Belle & co
Hier de oorzaak van de niet-douchen warm water panne...
Ons baasje zegt dat we aan
wenkbrauwsport ook wimpersport genoemd doen Het is zowat het enige dat
vandaag bewogen heeft wat de moeite waard was. Het baasje heeft weet van
voorjaarsmoeheid maar nazomermoeheid is voor hem een onbekend fenomeen.
Geen van de drie heeft vandaag een
poot verzet, toch niet de moeite van het vermelden waard. Het is alsof ze
gisteren met vereende krachten die zware auto met aanhanger van La Magdeleine
naar Vosselaar hebben getrokken.
Tot het baasje de nieuw rode leiband
liet zien die hij deze namiddag voor Hera heeft gekocht in de Maxizoo. Op haar
vorig leiband had ze eensgebeten en nu
was die aan het uitrafelen, dus geen risico met brekende leibanden zegt het baasje.
Toen ze die leiband zagen was wat het
baasje noemt het kot te klein en was alle moeheid plots verdwenen. Vermits
het baasje vandaag allen van wandelpiket was moesten Heros en Hera wat geduld
oefenen. Ons moe Belle heeft nog altijd de eerste voorkeur. Dus heeft het
baasje vandaag driedubbele portie wandelen gehad.
Wat hadden ze het weer druk met
snuffelen dat drietal van ons. Het leek net of gans de hondenpopulatie van
Vosselaar is gewijzigd sinds half juli, toen we vertrokken. De wandelronde was
niet dubbel zo lang maar er was zoveel te snuffelen dat het baasje er dubbel zo
lang over heeft gedaan dan normaal .
Wel en geen problemen, eerst geen
poblemen het kabeltje van t kodakse is opgedoken in de sjakoche van Simonne
! Hieronder dus de fantastisch aangrijpende fotos van gisteren, onderweg.
Wij zelf, Belle , Hera en Heros
hebben wat acclimatisatie probleempjes. We vinden zo onze weg in het huis precies
niet zo goed. Hera ligt op t moment in Belles bench te tukken, Belle is al
binnen geweest in de bench van zowel Hera en Heros maar heeft vannacht wel in
haar eigen bench geslapen.
Het begon gisteren al in La
Magdeleine, het baasje had de auto gereed voor vertrek en Heros zou in de
koffer zijn plaats in nemen, Belle en Hera zouden de trip op de achterbank
maken. Maaaar het baasje had het dekentje uit Heras bench in de koffer gelegd
stom natuurlijk, en Hera moet hieruit besloten hebben dat het haar plaats was.
Al voor één uur lag ze al in de
koffer van de auto, waar ze zelf was ingesprongen, wat op zichzelf al raar is.
Toen Heros, vlak voor het vertrek in de koffer wou springen vond hij daar de
plaats al ingenomen door zijn zus. Dan maar op de achterbank zal hij gedacht
hebben, die Trien schuift toch niet op ! Onderweg heeft Heros wel een paar
pogingen gedaan om over de leuning naar de koffer te kruipen maar juffer Hera bougeerde
voor geen millimeter.
En dan het grootste probleem
Vannacht heeft het vrouwtje ons baasje wakker gemaakt met de woorden het water
loopt hier langs de muren naar beneden ! ! !
Das helemaal niet plezant als je die
melding krijgt zo rond 2u30, putteke
nacht ! Bij controle op zolder (met ne slaapkop van hier tot ginder) bleek de
overdrukklep van de warmwaterboiler te lekken. Die boiler was gisterenavond nog
terug in werking gezet na twee maanden. De klep zal dus droog gestaan hebben
en lekt dus op dit moment. Vervelend maar het is niet anders, de chauffageman
die de boiler twee jaar geleden heeft geïnstalleerd komt morgenvroeg het euvel
herstellen.
Wij zijn op dit moment dus te
herkennen aan onze ongedouchte toestand. Als de geur te hevig gaat worden gaan
we hier een pathetische oproep doen om ergens te mogen komen douchen .
Maar dat waren we deze middag om twee
uur ook toen we in La Magdeleine vertrokken !
Alleen tussen die twee thuissen
liggen 800 kilometer. We zijn op het verkeerde moment vertrokken, maar dat had
zo zijn redenen. Er komen op t laatste moment gewoonlijk nog wel zaken om het
hoekje kijken die je dan toch maar best eerst oplost. Dus 14 uur was het toen
we buitenreden.
We zegden het al , het verkeerde
moment want vertrekken om twee uur wil zeggen tussen half zes en zes uur in de
buurt van Parijs. En laat dat nu het uur (tussen 16u en 19u) zijn dat je met de
auto uit Parijs moet wegblijven !
Het baasje heeft dan de omweg via Le
Mans, Alençon en Rouen naar Amiens genomen. Dat was een half uur langer dan op
een normale ronding van Parijs, maar om zes uur is er geen normale ronding er
zijn dan alleen maar kilometer lange files.
Vertrokken te 14 u en aangekomen te
22u45, rekening houden met de twee files, één te Beervelde en één te Sint
Niklaas, is dat prima gereden. En nu wilden we nog een paar fototjes van
onderweg laten zien en nu merken we dat het verbindingskabeltje van het oude nief
Kodakske naar de laptop, vergeten is in La M.
Het is het hoofdbestuur gelukt, wat
ze deze morgen wilden gedaan hebben is afgewerkt, meer zelfs het baasje heeft
zelfs nog tijd gehad om zijn Masjebashi te wassen, en t vrouwtje heeft een
lange babbel gedaan met de nieuwe jonge buurvrouw.
Zelfs de boontjes zijn nog in potten
geraakt en staan nu af te koelen na het steriliseren, ze zien er in elk geval
goed en lekker uit. Tien potten boontjes, vier snijboontjes en zes prinsesjes.
Juist een steriliseerketel vol
De tuin heeft zijn opknap/inhaalbeurt
gehad en al wat op de aanhanger moet staat gereed om geladen te worden. De
reden waarom dat nog niet geladen is ligt aan ons slaapgerief zijnde onze
benches. Die moeten gans onderaan, onder de koelboxen en de tassen en bakken
met ons gerief.
We hebben horen zeggen dat het baasje
morgen een proef gaat doen. Hij gaat eens kijken of de achterbank van de
Masjebashi groot genoeg is om ons drie gedurende 800 kilometer koest te kunnen
houden. Normaal moet dat lukken maar je weet maar nooit dat één leukerd gans de
bank dwars wil innemen
Daarom heeft hij ook een noodscenario
uitgedacht. De koffer gaat maar voor de helft gebruikt worden en wanneer er niet
genoeg plaats is op de achterbank dan mag Heros de koffer voor zich alleen
hebben. Dat is het meest logische, Heros verkiest steeds de koffer boven de
achterbank. We laten het weten hoe het is afgelopen
Morgen gaat het dus terug richting
België, we gaan rustig aan doen voor het vertrek. Nog wat appeltjes en peren plukken
voor de achtergebleven Belgskes van de familie en de kennissen, en dan de aanhanger
laden en dan gaan we bollen.
Enkele uren en een pijnlijke rug
verder ziet het er al gans anders uit in de moestuin. Krom staan is
noodzakelijk maar gaat niet meer zo vlot als destijds. Krom staan op zich is
niet het probleem maar achteraf terug rechtstaan. Thats the problem ! ! !
En het hoofdbestuur heeft het geweten
! Gisteren hebben ze om reden dat ze toch iets verstandig zijn gestopt rond het
middaguur. De zon brandde toen zo, dat verder werken enkel nog een zonneslag
kon teweeg brengen. Niet dus , er lagen trouwens nog werkjes te doen, die de
kans gaven aan de rug om even te recupereren. Een zitmaaier op de aanhangwagen
hijsen was daar wel het minst goede werkske van.
Ondertussen kunnen de bazen genieten
van een terug acceptabel zicht op de moestuin. Het is wel niet allemaal gebeurd
comme il faut en trukken van luie sjarel zijn hierbij veelvuldig toegepast maar het lijkt netjes. En
dadelijk halen we de steriliseerketel uit zijn winterverblijf om de oogst aan
snij- en prinsessenboontjes netjes in potten te krijgen.
Voor die snijboontjes, gesteriliseerd
volgens de grootmoeders wijze, zou ons baasje zijn ziel verkopen aan de
duivel. Er is al eens geopperd van één van ons drie te verkopen maar dat is
volgens ons baasje er dik over, dat kan niet, das onmogelijk !
Zo dat waren de laatste nieuwtjes van
vandaag uit La Magdeleine, hopelijk vanavond fotos van gesteriliseerde
boontjes !
We zijn WEL gaan wandelen, maar t
was tussen de soep en de patatten, want het hoofdbestuur is de ganse dag druk
in de weer geweest.
Zelfs de foto van het proper gezette
bonenbed is te laat genomen om nogtoonbaar
te zijn. Het zijn de voorbereidingen voor de terugkeer naar België en ze zullen
nog flink uit hun pijp mogen komen om klaar te zijn tegen woensdag
Zelfs toen het al donker was heeft
het baasje al een deel bagage (zijn bagage zoals zitmaaiers en zo) al op de
aanhanger gezet. Dat was te zwaar werk tijdens de hitte van de dag was zijn
mening. En nu zegt onze baas, nu gaat hij zich horizontaal begeven want morgen
is er nog een zware dag. Slaapwel
Juist voor het afsluiten van de
computer krijgt ons baasje nog een SMS van zijn oud collega Riet die hier
gisteren was met de boodschap wij hebben de kathedraal van Chartres bezocht vandaag.
En laat dat nu vorige eeuw geweest zijn dat het baasje daar nog was om die immens
grote glas in lood raam boven de ingang te gaan bewonderen. Foto is van Riet en
Ronny, de kathedraalbezoekers.
Een Vlaming
ging op een dag vissen in Wallonië en ving drie karpers.
Toen hij naar huis reed werd hij tegengehouden door een Waalse
opzichter die het niet zo op Vlamingen begrepen had.
Hij moest zijn visvergunning tonen en de visser haalde een geldige
Waalse vergunning boven.
De wachter pakte dan één van de karpers, rook aan het achterste en zei
:
' Dit is geen Waalse vis, dit is een Noorse vis ! Heb jij hiervoor een
vergunning ?'
De Vlaming haalde een Noorse vergunning boven. De wachter keurde ze en
greep een andere vis.
Weer rook hij
aan het achterste. Dit is geen Waalse vis, dit is een Nederlandse vis!
Heb jij een
Nederlandse vergunning?' De Vlaming ging in zijn zakken en toonde een
Nederlands papier. De wachter nam (natuurlijk ook) de derde vis ...en rook aan het
achterste. Dit is een Duitse vis, heb jij hiervoor een vergunning ?'
En weer ging de
jager in zijn zakken en toonde een Duitse vergunning.
De wildwachter raakte nu enorm gefrustreerd enschreeuwde naar de Vlaming : 'Waar ben jij,
godverdorie, toch wel van afkomstig ?'
De Vlaming draait zich om, laat zijn broek zakken, bukt voorover en
zegt : Ruik jij het maar, jij bent de expert.'
Voor de baasjes zullen de twee
volgende dagen nog best zwaar zijn. Woensdag is het terugkeerdag naar België na
haast zeven weken La Magdeleine.
Er moet nog een heleboel in orde
gemaakt worden om met een gerust hart het boeltje hier twee weken achter te
laten. Want tegen half september zijn we al lang en breed terug hier. Dat is
althans toch de bedoeling.
We gaan terug naar België omdat er
nogal wat feestjes en verjaardagen staan aan te komen En feestjes en bazen
dat klikt blijkbaar bijzonder goed .
Het eerste feestje komt er zaterdag
al aan, en is de grootste reden om naar t Belgikske terug te keren. Op
zaterdag gaan we veel van onze broers en zussen en halfbroers en halfzussen terugzien
in Heurne op de jaarlijkse Drenten clubmatch.
En dan volgen er nog wat verjaardagen
en BBQs en (vr)eetpartijtjes allerhande. De Horeca-Vlaanderen gaat weer merken
dat de baasjes terug in t land zijn !
Hier staat er voor het baasje geoeg
te doen in de tuin bvb. Daar heeft door de combinatie regen /zon / bezoek, het
onkruid de kans gekregen om een groeisprint alla Marc Cavendish in te zetten.
Hopelijk staat er vandaag niet zon alles verschroeiende zon zoals gisteren.
Toen was het alleen s avonds doenbaar om je tussen de preien, tomaten en
boontjes te begeven om dat onkruid te gaan uit trekken. Want dat is het enige
dat wat kans op zekerheid geeft dat het tegen half september niet terug even
hoog staat.
En dan moet er nog een selectie
gemaakt worden van wat er wel terug mee moet naar België, wat er misschien mee
moet en wat helemaal niet.
Het gaan inderdaad nog drukke dagen
worden en de zon . Die staat weeral hoog aan de hemel
Belle & co
Heros tussen de tomaten, prei en onkruid...
Hier moeten "ergens" snijboontjes tussen groeien...
Die kunnen nog wel wat zon gebruiken en gaan rijp zijn wanneer we terug zijn...
De "tomate russe" kan ook nog wel wat zonnebadjes gebruiken, groot zijn ze al.
Het is te warm om een klop uit te
richten, echt waar Het baasje zit al te zweten wanneer hij alleen zijn vingers
nog maar gebruikt om onze verhalen uit te tikken.
Het is na het serieuze onweer van
vannacht, met bakken regen, dan ook nog eens heel drukkend weer.
We hebben dan ook gemengde gedachten
bij onze overbuur die gisterenmorgen begonnen is met zijn dak te repareren.
Alle pannen eraf en dan folie en nieuwe latten er op. Dat was alvast de simpele
redenering die hier algemeen aanvaard is smijt in augustus uw dak eraf, in
augustus reent het toch nooit. Dan was het vannacht een andere maand
blijkbaar, want deze morgen stonden de buren maar beteuterd te kijken.Een douche genomenhadden ze blijkbaar rond drie uur vannacht
al.
Deze morgen hebben ze dan samen met
familie en vrienden het werk hervat, nu in de vlakke zon en zonder verkoelend
buitje. Hopen maar dat er morgen niemand ziek is en met een zonneslag in bed
steekt.
Wij kijken alvast uit naar de nacht,
het baasje heeft een batterij aan ventilators en verfrissing brengende
toestellen aangesleept. Gekookt zal er vandaag niet worden want dat brengt
warmte met zich in de keuken en daar slapen Hera en Heros.
Het baasje heeft het daarstraks nog
gezegd tegen het vrouwtje, alles is een maand te vroeg in de tuin, alleen de
zomer, die is een maand te laat
Een
zatlap loopt 's nachts over straat en belt om 4 uur 's morgens
aan bij mensen.
De man des huizes staat woedend op en vraagt: "Wat is dat hier,
wat scheelt er?" De
zatlap: "Kom me duwen! Je moet me komen duwen!"
Razend zegt de bewoner: "Ik ken je niet eens, het is 4 uur in de
morgen, en jij vraagt me om je te komen duwen. Bol het af jong..."
Terug in de slaapkamer, legt hij zich
terug in bed, maar zijn vrouw
speelt hem de les: "Nu heb je toch overdreven. Het is jou toch ook
al overkomen dat je in panne staat met de wagen. Je had die sukkelaar
toch wel even kunnen helpen duwen."
Man: "Ja, maar die kerel was strontzat."
Vrouw: "Reden te meer om hem te helpen, het gaat hem nooit alleen
lukken. Nee, zo ken ik je helemaal niet, ik ben zeer teleurgesteld in je."
Haar man, helemaal ontdaan, kleedt zich
toch maar weer aan en gaat
naar beneden. ! Hij opent de deur en roept: "He, kerel, ik kom
je duwen, waar zit je?"
Zatlap: "Hier in de tuin, op de schommel"
Maar er was gisteren ook een Damita
van Drentenpassie (Lisa als roepnaam) op de show, Ferrons zus uit hetzelfde
nest. Ook zij heeft dezelfde score gehaald als haar broer Ferron. Met dien
verstande dat zij niet BOB geworden is, er kan er maar één Best of Breed zijn
en dat was Ferron.
Lisa heeft in de euforie van de
Uitmuntend score van Ferron wat in de schaduw gestaan. Logisch een beetje, want
bij Ferron was het noodzakelijk dat hij minstens
een Zeer Goed zou scoren om als dekreu voor een Deens teefje te kunnen
fungeren.
De Deense normen liggen deels op een
ander vlak en zij vragen in Denemarken showresultaten van de honden. Kan je die
niet voorleggen dan krijgen de pupjes geen officiële stamboom.Maar een DNA-attest zoals in België, dat
hebben ze dan voor de stamboom in Denemarken weer niet nodig.
Die Uitmuntend score was dan ook de
oorzaak van de vreugde om Ferron. Hiermee behaalde hij het recht om legaal een
Deens teefje te dekken en met alle paperassen in orde te zijn . Het is hier al
lachend the license to F**k genoemd
Maar Roswitha gaat minstens even blij
zijn met het resultaat van haar Damita Lisa. Die gaat hoogstwaarschijnlijk
bij de volgende loopsheid ook een dekking krijgen waar dan ook haast niet
anders dan kampioenen uit kunnen geboren worden. Voor Lisa is het niet haar
eerste trofee dat ze binnenhaalt voor de van Drentenpassie kennel. Zij heeft al
meerdere titels behaald in Nederland , Duitsland en Slovenië.
We mogen nu wel stellen dat onze
februari pupjes uit een familie stammen waar nog schoon volk rondloopt. Met
dank aan een fantastische fokster die Roswitha van Drentenpassie Harmsen
noemt. Proficiat Roswitha, en we wensen je nog vele mooie Drentenmomenten en
resultaten toe.
Yes he did it, hes the best
Belgian male Drent at this moment ! ! !
Ferron de vader van onze laatste
pupjes is Best of Breed (BOB) geworden op de Mechelse hondenshow. De deelname
was noodzakelijk om een nestje te hebben met eenhondje dat hij op dit moment
nog niet kent. De mooie Ayla van Gitte Becher uit Denemarken.
Ferron moest een zeer goed (ZG)
verdienen voor de noodzakelijke paperassen. Maar Ferron deed beter ! Ferron
haalde een uitmuntend en werd Best of Breed .Ook zijn nestzus Lisa haalde hetzelfde
resultaat uitmuntend en CAC ,CACIB.
Vooreerst proficiat voor de twee
honden Ferron en Lisa van Drentenpassie. Maar zeker en vast en met voorsprong
de fokster Roswitha Harmsen die speciaal uit het hoge noorden van Nederland
kwam om haar Ferron en Lisa te showen . Roswitha, je bent fantastisch, de naam
van je kennel verdient de naam van Drentenpassie met verve. Voor ons is van
Drentenpassie vanaf nu een eretitel !
Ook Rudy en Simonne , de eigenaars
van Ferron verdienen onze welgemeende felicitaties voor de opleiding die zij
Ferron nog dagelijks geven. En die ook heel bereidwillig hun Ferron zijn werk
lieten doen toen Belle moest gedekt worden. Zelfs wij glunderen van fierheid.
Tot in Denemarken klonken de
vreugdekreten en de commentaren waren er ook naar. Gitte kan met gerust geweten
naar België komen wanneer Ayla loops komt. We wensen hen een zelfde nestje
pupjes toe als wat wij kregen in februari. Zes perfect gezonde puppie teefjes
en drie reutjes. Een pak werk maar zo fijn om te zien opgroeien!
Het was een fijne dag die 20°
augustus 2011, vanaf La Magdeleine, over Booischot naar Vriezenveen en tot in
Holstebro DK waren er gelukkige mensen te vinden !
Vannacht was het weer zo ver, lawaai
in de tuin bij de laatste uitlaatbeurt. Maar nu meer dan anders. Dat was reden
voor het baasje om toch maar eens te gaan kijken wat er nu weer mis was.
Je kan het raden pinneke was terug
en het was duidelijk dezelfde als die van eergisteren. Die heeft ondertussen al
een bijnaam, dat is onze dikke. Nu laten egels die gepakt worden zelden hun
ware gelaat zien, das eigen aan oprolegels maar deze kent ons baasje aan zijn
gewicht. We hebben zelden zon dikzak egel gezien.
Gisteren avond was de oorzaak van het
lawaai de tweestrijd tussen moeder Belle en zoon Heros om wie de egel naar het
baasje zou mogen brengen. Ook Hera deed haar duit in het lawaaizakje. Geen
manieren dacht het baasje om goede vrienden te blijven met de buren zo lawaai
maken kot in de nacht !
t Baasje wilde pinneke dan recht
van uit de tuin buiten de omheining zetten, op de plaats die pinneke al wel
herkent als hij zich ontrolt. Maar dat was buiten Heros gerekend die als e
bliksem pinneke vastgrabbelde en er
mee naar het huis liep. Daar lag hij dan fier als een gieter op het baasje te
wachten.
Het baasje had zelfs al de tijd om
het kodakske te nemen en Heros te laten poseren bij zijn buit Het baasje
heeft nog gezegd tegen t vrouwtje, dan heeft m geen last van die snee onder
zijn poot, dan kan m plots van alles
Op het Drentenforum vonden we dit onderstaand
bericht van Saskia, het leek ons belangrijk genoeg om het over te nemen voor
ons Bas en Belle blog. Het is even slikken maar we kunnen veronderstellen dat
er mensen zijn die nog steeds niet weten hoe warm het in luttele seconden in
een auto kan worden.
En ook dit nog het zijn niet altijd
huisdieren die worden achter gelaten in afgesloten autos maar ook kinderen ! !
! En laatst las ik nog in de krant dat een Fransman zijn schoonmoeder in de
auto had achtergelaten toen hij ging wandelen tijdens zijn vakantie in
Oostenrijk. Wat moet je daar dan van denken ?
Hier het bericht van Saskia met link:
Soms zijn er
hondenbezitters die hun hond in een snikhete auto achterlaten.
Met alle gevolgen van dien.
Dogs Today Magazine bedacht daarom een actie genaamd Dont cook your dog.
Deze actie gaat internationaal, dus ook in Nederland. http://www.dogstodaymagazine.co.uk/dontcookyourdog/
Wat vergeten ?Is dan een normaal antwoord, en dan weten we
dat het echt vergeten werk is . Wel de vraag zou ook kunnen zijn ben je niet
vergeten je in te schrijven voor de Drentenclubmatch van zaterdag 27 augustus
te Heurne bij Oudenaarde ?
Echt rats vergeten ?Geen erg, je kan nog inschrijven tot en met
morgen zaterdag 20 augustus tot kot in de nacht.
Eventjes de Drenten website http://www.drentschepatrijshond.be/ gaan en
daar het deelnemingsformulier openklikken en invullen.
Geen zin in rondjes lopen met je
Drentenschat maar wel zin in een gezellige dag onder gelijkgestemden ? Ook geen
probleem, dan kom je toch gewoon kijken, een babbeltje doen en misschien wel
aanschuiven bij de inmiddels befaamde BBQ van de vereniging.
Nog niet overtuigd ? Weet je wel
hoeveel jachtaanleg jouw lieve Drentje heeft ? Voor luttele 5 euro kan je
deelnemen aan de TAN proef die deze jachtaanleg duidelijk maakt.
En als laatste argument haast alle
deelnemers van vorig jaar zijn terug present. Ook die waar je vorig jaar nog zon
fijne babbel mee gedaan hebt.
Heb je al veel gelezen over ons, en
ons nog nooit in loevende lijve ontmoet t is op zaterdag 27.08.11 hét
moment, maar wel eerst inschrijven voor morgenavond !
Een
Surinaamse zakenman moet op zakenreis naar het buitenland.
Hij roept zijn trouwe Javaanse knecht Tjokro en zegt hem dat hij op het huismoet passen en dat hij hem bij elk probleem dat zich voordoet
moet bellen.
Na
enkele dagen niets te hebben gehoord wordt de zakenman ongerust en belt zelf
Tjokro op.
"Dag
Tjokro, hoe gaat het?"
"Alles
zéér slecht, meneer."
"Waarom,
wat is er gebeurd?"
"Ik
heb steel van schop gebroken."
"Maar
Tjokro, potdomme, je hebt mij bijna een infarct bezorgd door te zeggendat het slecht gaat en het is slechts de steel van de schop
die gebroken is??"
Hij
haalt eens diep adem en vraagt dan: "hoe is dat gebeurd?"
"Het
gebeurde bij begraven van hond."
"Wat,
mijn hond?! Is ie dood? Hoe kan dat nu?"
"Hij
in zwembad gevallen."
"Maar
Tjokro, hoe kan een terrier verdrinken, hij kon zwemmen als een vis!"
"Geen
water in zwembad, hij erin spring, en is dood gevallen."
"Hoe
zo geen water in het zwembad, vorige week is het zwembad gereinigd en toen ik
vertrok was het nog vol water!"
"Ja
maar, water genomen door de brandweer om brand te blussen."
"Welke
brand, Tjokro?!"
"Huis
is in brand gevlogen, meneer."
"Mijn
huis? Maar hoe is dat mogelijk?"
"Rouwdienst
voor uw moeder, kaars te dicht bij gordijn en alles verbrand."
"Is
mijn moeder dood? Wij hebben vorige week pas haar 70ste verjaardag gevierd en zij
was nog kerngezond!"
"Uw
moeder kon andere nacht niet slapen, ging slaapmiddel vragen aan mevrouw, die
was met uw beste vriend in bed en toen moeder is dood gevallenvan de schrik."
"Mijn
vrouw heeft mij bedrogen met mijn beste vriend?? Kun je mij dan nietspositiefs vertellen, Tjokro?"
"Jawel,
meneer, herinnert u zich dat u 14 dagen geleden aidstest hebt gedaan?"
Is er dan toch eentje van ons bang
van onweer ? Daarstraks is er hier boven La Magdeleine op zeer korte tijd een
onweer tot ontwikkeling gekomen. Op tijd van een kwartier is het van rommelen
in de verte tot een waar "knal"onweer vlak boven ons gekomen.
Bij een inslag hier ergens vlakbij is
Heros toch zo hard geschrokken dat hij de rest van het onweer niet meer van bij
het baasje weg te slaan was. Nu is Heros wel de grootste teut van ons drie,
maar ook die met het kleinste hartje. Als er zo onverwachte zaken gebeuren
staat m nogal snel met veel lawaai achter het baasje zijn benen van z'n oren
te geven.
Wij hebben het maar genegeerd, wat we
niet in de hand hadden was die korte maar vrij hevige regenbui die samenkwam
met de donder en bliksem. Heros aanhalen en troosten in zijn schrik verergerd
alleen maar dat gedrag de volgende maal. En dat is het laatste wat ons baasje
wil. Hij heeft het al eens meegemaakt met Bas, die was ook als de dood voor
onweer en vuurwerk, maar dat was deels de baasjes hun eigen schuld.
Vandaag krijgt Heros zijn schoentje
nog eens aan, gisterenavond toen iedereen binnen was heeft het baasje zijn
schoen maar uitgedaan en even later was er toch weer een bloedveegje op de
keukenvloer te vinden. We houden onze grote loebas nog enkele dagen rustig, dan
moet alles terug in optima forma zijn.
Er is
een plaats in de hemel die Regenboogbrug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,
zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:
Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje
achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar,
maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen
en in de verte tuurt.
Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling verlaat hij de groep,
rent over het groene gras, sneller en sneller.
Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.
Om nooit meer uit elkaar te gaan.
De vrolijke kussen overstelpen je gezicht,
je handen aaien zijn liefdevolle kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien,
maar die altijd in je hart zijn gebleven.
Vanavond laat kregen we nog een
triest bericht uit Vosselaar. Ons speelmaatje uit ons bos is over de
regenboogbrug naar zijn wandelmaatje Bas toe.
André en Maria melden ons rond tien
uur vanavond dat Tibo rustig is ingeslapen met de hulp van hun en ook onze eigen
dierenarts dr. Nelly.
We zijn er stil van geworden, Dré en
Tibo hoe dikwijls hebben we samen met Bas, nadien met Belle en Bas en nog
later met Belle, Hera en Heros. Die twee laatste heeft Tibo nog weten groot
worden. Elke keer dat we elkaar ontmoeten moest Tibo eens controleren hoe Belles
pups weer waren gegroeid.
Tibo was al een tijdje op de
sukkeltoer, was niet meer van de jongste en had artrose in de heupen. Maar toch
leefde hij telkens op als m ons trio weer bezig zag en wou hij nog meedoen ,
iets wat hem nog dikwijls lukte ook.
Wij hadden een speciale band met Dré
en Tibo. Zij waren het die Simonne gezelschap hebben gehouden toen Bas in het
bos plots overleden was .Ik was toen met
een hoogzwangere Belle naar huis gelopen om de auto te gaan halen om Bas op
te halen.
We hopen met deze woorden Dré en
Maria een beetje troost te kunnen brengen in de volgende trieste dagen.
Volgende week als we terug in Vosselaar zijn komen we even langs in de
Grootheidestraat.
En voor Tibo het gaat je goed
jongen, en doe de groeten aan je speelmaatje Bas van ons.
Jan, Simonne, Belle, Hera en Heros
Twee speelkameraden, Bas en Tibo, sinds vanavond terug samen...
Wees maar gerust, het is zoals Karin zegt
in haar reactie op vorig bericht, hes a realy jolly good fellow. t Baasje is
fier op zijn Heros. Hoe hij het eerste uur amper een poot durfde te verzetten
met zijn schoen aan. Hoe hij nadien al voorzichtig rondliep en nadien in de late
namiddag met zijn schoen aan de wandeling heeft meegedaan.
Die wandeling was voor hem wel
aangelijnd omdat het baasje het toch niet vertrouwde, hij dacht dat de drang om
muizen te vangen groter zou zijn dan de pijn aan zijn rechter voorpoot. Heros
heeft gans de wandeling netjes met het baasje meegelopen, zonder trekken maar
wel steeds zijn teefjes in het oog houdend.
Het is een fijne hond die Heros van
ons. Nooit stelt hij teleur in zijn gedrag. Of hij dankbaarheid kent om wat de bazen voor hem
doen is op zijn minst twijfelachtig maar wat zijn gedrag naar de bazen betreft
, hij geeft nog steeds meer plezier dan wat we ooit van een hond hadden kunnen
verwachten. In die materie overtreft hij zelfs de beste brave Bas. En wees maar
zeker, dat wil iets zeggen .
Het baasje zijn goeie helper in de
tuin ligt in de lappenmand. Gisterenavonddeden we hier al melding van een wondje aan de rechtervoorpoot van
Heros. Nadat het baasje er wat ontsmettende zalf aan gedaan had, dachten we dat
het tegen de morgen wel voor het grootste deel genezen zou zijn.
Dat was het ook, totdat hij weer eens
moest buitenstormen om (vanuit zijn oogpunt) alle bandieten van West Europa weg te jagen uit Ferret. Daar kan een genezend
wondje nog niet tegenop en dus vonden wij in zijn spoor weer telkens veegjes
bloed op de vloer.
Dan maar de grote middelen, zalf, windel,
kleefband, schaaren hét schoentje klaar
gelegd om alles bij de hand te hebben om de operatie poot te beginnen. Heros
werd in de zetel geroepen en wonder boven wonder ging hij gelijk onderdanig op
zijn rug liggen.
Op zoveel medewerking van de patiënt
had het hoofdbestuur niet gerekend en was de ganse operatie in een mum van
tijd afgewerkt. Zalf aan zijn poot, oude gewassen halve zakdoek onder de wonde,
vastgeplakt met tape en daar gelijk zijn schoen over geschoven !
Geen vijf minuten en alles was in
kannen en kruiken !
Nu trippelt er een kalme Heros door
de kamer, hij gaat voorzichtig eens mee tot op de koer, maar dat is ook al. We
hebben het baasje al horen zeggen dat Heros nu meer last van zijn poot heeft
dan zonder verband !
Nu maar hopen dat hij zijn schoen
niet zelf probeert uit te trekken of zelfs stuk te trekken want dat ding heeft
haast zoveel gekost als een paar schoenen (goedkope) van de baas !
Vanavond bij het slapen gaan mag de
schoen terug uit en misschien (?) hoeft het morgen niet meer
Je dient het ijzer te smeden wanneer
het heet is, zoveel is duidelijk. En dat doet het hoofdbestuur op dit moment
dan ook. Het is dan wel geen ijzer maar de vergelijking gaat perfect op.
Het is bramenseizoen en dus staat de
grote kookpot op het vuur om de lekkerste confituur te maken die je maar kan
voorstellen, dixit het baasje. Hij heeft er ook heel wat voor over om de potjes
gevuld te krijgen. Meters ver dient hij door de stekelige gewassen te baggeren
om tot bij de mooiste vruchten te komen.
Dat baggeren laat ook zijn sporen na,
letterlijk toch. Terwijl het vrouwtje in de pot staat te roeren is hij bezig de
krassen op armen en benen wat te verzorgen en de afgebroken doornen uit zijn
huid te pulken. In het zweet uw aanschijn zal je uw brood verdienen komt hier
wel dicht bij de waarheid. Maar t moest maar niet zo lekker zijn zegt de baas.
Ondertussen probeert het vrouwtje
regelmatig nieuwe recepten uit. Het recept met de Séchuan peper en de balsamico
crème is een topper, zoveel is duidelijk. Als je dan de confituur zo dik op je
brood legt zoals de baasjes is het wel noodzakelijk dat je duimen en vingers
dient af te likken
Ondertussen zijn we in de laatste
fase van het productieproces gekomen. De potjes staan af te koelen, dan nog
een etiketje erop met inhoud en datum en klaar is (K)kees
Bij Kiki op het Max en Bente blog
lezen we dat Kiki al aan het winterhamsteren is. Die heeft daarstraks een
intacte maar dode rat gevonden aan de waterkant tijdens de wandeling. Die heeft
waarschijnlijk aan de harde realiteit gedacht en die rat meegnomen als aardig
snoepje voor tijdens de lange winteravonden . Marian heeft er zelfs niet over
gerept dat ze het zou willen drogen hebben in haar droogoventje.
Gonda meldt dan weer dat Kyra aan de
koude dagen denkt en het graag behaaglijk warm wil maken. Probleem hier Gonda
zegt dat ze geen kachel hebben ! GEEN KACHEL ! was de eerste reactie van ons
baasje. Hoe gaan Anton en Gonda een behaaglijke temperatuur garanderen voor
mijn pupje. Ik zie ze daar in Hollands Limburg nog geen vuurkestook houden in
hun living !
En dan onze Heros die loopt ook al
gans de dag rond met zijn emmer. De godsganse dag loopt die op de hielen van
ons baasje. Meestal in de hoop dat ons baasje daar een appel of peer in legt
die hij dan zo fier als een gieter naar het vrouwtje mag brengen.
Maar Heros was de twee Hollandse
teefjes al een week voor met eten foerageren toen hij met de nog levende
egel in zijn bek kwam aandragen.
Heros gaat dadelijk vlak voor hij de
bench in gaat om e gaan slapen nog verzorgd moeten worden. Die is daarstraks in
iets scherp gelopen en heeft nu een klein wondje tussen zijn tenen van zijn
rechtervoorpoot. Daar in de loop van de dag Terramycine aan doen is verloren
moeite omdat er dan toch zand in plakt en hij er dan nog meer aan gaat likken.
Straks mag ons baasje nog eens
plaatsvervanger van dr. Nelly zijn. Remplacant noemt dat hier in La Magdeleine.
Remplacant vétérinair om volledig te zijn !
Belle & co
Kiki met rat...
Kyra met brandhout genoeg voor een winteravond behaaglijkheid...
Heros met zijn...da's wel duidelijk hé...
Heros met "pinneke" die hij niet mocht houden van het hoofdbestuur...
Heel lang geleden, vroeg een jongen aan een wondermooi meisje 'Wil je
met me trouwen?'
Het meisje zei, 'NEE !'
En de jongen leefde nog lang en gelukkig, reed met zijn motorfiets, ging
vissen en jagen, speelde veel golf, had one night stands, dronk bier en Cognac,
had héél véél geld op de bank, liet de toiletdeksel open staan én liet scheten
wanneer hij wilde !
Ligt het aan het mooie weer dat de
internet verbinding s morgens kuren verkoopt ? Hebben de heren en madammen van
Wanadoo weer geen zin of hebben ze meer belangstelling om naar de plage of le
plan deau te trekken.
Feit is dat we sinds enkele dagen halsbrekende
toeren moeten uithalen om onze post elke
morgen te kunnen lezen en een bericht op
het blog te plaatsen. Het werkt wel elke dag, daar hebben we tot op het moment
geen klagen over, maar het werkt niet wanneer wij willen dat het werkt , en dat
is van den hond zijn kl n
Daarstraks waren we dan zo ver dat we
terug verbinding hadden, maar dan is er weer ergens iemand , het baasje noemt
dat ne simpele die plots op het gedacht komt van de ellentrik een keer af
en terug op te zetten. Resultaat herbeginnen van het prille begin af !
En zo komen we op het moment dat het
baasje zijn bericht klaar heeft om het te plaatsen op het blog. Als alles lukt
dan kunnen jullie binnen enkele seconden lezen wat er in de Charente deze
morgen het belangrijkste feit was. Zo je dit niet kan lezen dan zal t baasje nog
maar eens opnieuw beginnen .
Maar dat is nu jullie zorg niet, want
wie niet weet niet deert zegt het
spreekwoord .
Wekenlang hebben we er op geoefend
tijdens de periode van de jachttraining. En telkens als t baasje een stap weg
stapte dan was ze al mee weg. Nooit wilde ze eens blijven zitten. Laat die zit
en blijf nu echt essentieel zijn bij de jachttraining en je begrijpt het
baasje zijn frustratie.
Apporteren, zwemmen,naar het baasje in rechte lijn terugkomen
alles ging goed. Enkel dat blijven zitten was er niet in te krijgen.
Nu moeten we zeggen dat er gedurende
vakantie niet meer op geoefend was. Tot gisteren het baasje Hera terug
inschreef voor de jachttraining die begin september hervat.
Eerst hebben ze wat geoefend in de
tuin, wij Belle en Heros mochten er niet bij zijn, wij moesten achter het poortje
op de koer blijven . En wonder boven wonder, het baasje kon zijn ogen niet
geloven. Hera ging zitten, het baasje gaf het bevel blijf en ZE BLEEF ZITTEN!
Het baasje met zijn slecht karakter
dacht dat ze te moe was, of weer kuren had, maar niks daarvan. Hera ging zitten
en ze bleef zitten !
Dan gingen ze wat verder in de tuin
en weer kwam het bevel zit en blijf. En weer ging haar achterste tegen de grond
en ze bleef weer zitten. Na nog enkele pogingen met telkens goed resultaat was
het genoeg geweest voor t baasje.
Hij heeft dan nog dezelfde oefeningen
gedaan met Heros en dat ging ook goed ! Wij hadden een stik contente baas !
"Vertel
eens wat er scheelt," vraagt de psychiater aan de overspannen man...
"Het is allemaal gekomen door mijn huwelijk.
Ik trouwde met een weduwe die een volwassen dochter had.
Zij werd mijn stiefdochter.
Mijn vader
kwam op bezoek,
werd verliefd op mijn stiefdochter en trouwde met haar.
Zo werd mijn stiefdochter mijn stiefmoeder...
Mijn vrouw kreeg een zoon.
Die werd automatisch de schoonbroer van mijn vader,
want hij is de halfbroer van mijn stiefdochter, die met mijn vader is getrouwd.
Aangezien mijn zoon de broer is van mijn stiefmoeder, is hij ook mijn oom.
De vrouw van mijn vader kreeg ook een zoon.
Dat is dus mijn broer, want hij is de zoon van mijn vader.
Maar hij is ook mijn kleinkind, want hij is de zoon van mijn stiefdochter.
Mijn vrouw is mijn grootmoeder, omdat ze mijn stiefmoeders moeder is,
waardoor ik de kleinzoon van mijn eigen vrouw ben.
Aangezien ik getrouwd ben met mijn grootmoeder,
ben ik niet alleen de echtgenoot en kleinzoon van mijn vrouw,
maar ben ik ook mijn eigen grootvader! Daarom ben ik een beetje
overspannen."
Vanuit verschillende hoeken bereikte
ons gisteren nieuwtjes over Belle haar pupjes van het nestje van eind februari.
Geen spectaculair nieuws, maar gewoon
berichtjes dat de pups het goed doen en wat een plezier de eigenaars van hun
oogappels hebben. Berichtjes ook over onder andere aan de dunne zijn waar we
dan wel enkele raadgevingen kunnen geven vooraleer ze naar de dierenarts gaan.
Meestal helpt het wel, soms merken we dat er ook soms deskundige hulp
noodzakelijk is. Maar waar het bij ons om draait we hebben verdraaid goede
eigenaars voor onze pups gevonden, en laat dat nu onze hoofdbekommernis geweest
zijn die 27° februari van dit jaar toen de pupjes maar bleven komen en de
teller stopte opnegen !
Alle negen zijn ze met hun gat in de
boter gevallen en als je dan bvb leest op het Nederlandse Drentenforum hoe
goed Kiki het doet op de jachttraining die Marian met haar bij Nettie volgt,
dan gaat die fierheid ook op ons over.http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Maar ook uit de regelmatige updates
die we van Inge, Yvonne, Gonda krijgen spettert het enthousiasme voor hun pups
af. Daar komt dan ook nog eens dagelijks het blog van Kiet bij, http://www.bloggen.be/kieter_wieter/ zodat we toch
heel vaak op de hoogte blijven van de vorderingen en gezondheid van het
negental.
Dat laatste , de gezondheid is van
geweldig belang, niet zozeer voor ons maar ook voor nestjes in de toekomst. Zo
is Ferron, die met Belle de eerste maal vader werd, al op andere plaatsen in het
vizier als dekreu. We kunnen tot nu toe met een gerust hart zeggen, op de
combinatie Belle/Ferron was op gezondheidgebied niets aan te merken,
integendeel.
We hopen dat het in andere
combinaties even goed loopt, maar daarvoor is de opvolging van onze pups en het
contact met de eigenaars van zon groot belang. Niet melden van problemen zou
voor ons erger zijn dan het wel melden.
Gisteren was het natte zondag, een
heel natte zondag. Terwijl hesmorgens leek dat het een dag met motregen zou
worden na een nacht van buien, veranderde dat al snel terug in buien.
Op de middag was dat al een stortbui en
rond drie uur was het wat men noemt een wolkbreuk. Dan mag het baasje al een
nieuwe waxjas gekocht hebben. Met zulk z..kweer krijg je ook ons niet buiten.
Rond half vijf was het dan over,
werkelijk we zouden er geen oude frank op durven verwed hebben dat het nog eens
zou overwaaien maar het was over. Meer nog het was zelfs aangenaam fris om
buiten te zijn.
We mochten van het hoofdbestuur ook
nog eens een andere richting uit bij de wandeling. Waarschijnlijk om de
grootste modderbaden te ontwijken, maar dat was ijdele hoop.Er waren daar zelfs
nog meer akkers die nog niet omgeploegd zijn. En een niet omgeploegde akker
betekent muizenholletjes à volonté.
Het baasje heeft het geweten. Hij is
ons midden op de akker met de leiband moeten komen halen. Vuil en smerig, we
zagen er niet uit, zijn we dan aangelijnd naar huis toe gewandeld. Het baasje
riskeerde het niet meer van nog eens tot in het midden vande akker te moeten
ploeteren.
Ons baasje heeft in de loop van de
dag wat fotos genomen die zowat een goed beeld geven van wat er zoal ge beurt
op een natte zondag.
Belle & co
Een slaapke doen terwijl het buiten giet...
Bij zoiets kan je beter een dutje doen ons gedacht...
Zoiets noemt ons baasje "ouwe wijven regenen" of "blaasjes regenen"
Afwachten, het was al wat lichter buiten, en binnen was er Spartacus op TV.
Die muizen waren toch al haast verdronken in hun hol wij gingen ze "redden".
Nen Antwaarpse coiffeur zet zeinne papegaai oep een
statief voor zaain zaak........
Elleke kier as Julie, é meske van 20 joar veurbaai
komt roept die papegaai
Doar se, 'n hoer!
Na een tetje begint ze da muug te weure en gaat er eige beklagen baai de coiffeur.
De coiffeur begrept heur en schildert zaaine papegaai helemaol in 't zwart,
oem hem te straffen.
As Julie de volgenden dag passeirt roept die papegaai niks.......!
Natuurlaaik is zaai verwonderd euver die verandering en zij tegen die papegaai:
"Na hedde wol veul minder praat hé makker, moette gaai vandaag niks zeggen
?
En de papegaai antwoordt As ik maaine smoking aanhep, dan klap ik niet mé
hoeren!
Wat ons moe kan moet ook voor mij
mogelijk zijn, moet Heros gisterenavond gedacht hebben. Ook hij brengt nu de
egels uit de tuin als cadeautje voor het hoofdbestuur aan de voordeur.
Gisterenavond bij de laatste
uitlaatbeurt was er plots iets te veel kabaal in de tuin, iets te veel als wat
de buren kunnen appreciëren . Daar moet het baasje dan dadelijk het fijne van
weten, die komt dan met de pillamp kijken wat er gaande is. Als er dan plots
een bruine hond komt voorbij gelopen dan denkt het baasje gelijk Belle heeft
weer een egel bij
Mis baas, het is Heros die de fakkel
van egelaanbrenger overneemt van zijn moeder. Hij neemt in tegenstelling van
zijn moeder de egel wel vol in zijn bek. Belle neemt de egel bij de pinnekes
vast, dat moet een pak comfortabeler zijn dan vol in de bek. Maar daar zal hij
zelf wel achter komen.
t Baasje heeft nog altijd zijn las
handschoenen binnen handbereik en zo belande pinneke buiten de omheining in
de weide. Heros heeft een snoep gekregen om het mooi apporteren en aan de baas
afgeven. Uiteraard heeft de escorte van de apporteur mee mogen snoepen !
Het baasje was al blij dat het dit
maal een gezondeegel was die niet
bulkte van de vlooien, zoals die welke Belle dit voorjaar aanbracht en die
gelijk een paniekaanval bij het hoofdbestuur veroorzaakte.
Belle & co
Heros met zijn cadeautje voor het hoofdbestuur...
Onder begeleiding vanuit de tuin naar de bazen gebracht.
"Pinneke" terug veilig in de weide, buiten het bereik van het Drenten trio...
Het is alsof ze er een wedstrijd van
maken, een wedstrijd om ter vettigste, smerigste, vuilste poten ! En de winnaar
is . Ex aequo, Belle Hera en Heros !
Het heeft hier dus de ganse dag
geregend in verschillende gradaties, eventjes niet, motregen, een buitje, een
stortbui en een wolkbreuk ! Dat laat zich natuurlijk ook vertalen in
verschillende gradaties van de toestand van de akkers Van nat tot modder.
De vaste lezers en de
Drenteneigenaars onder jullie weten dus wat er gaat volgen. Drie Drenten die op
een nog niet omgeploegde akker gaan muizen jagen. Vermits muizen tot nader
bericht nog steeds in holletjes onder de grond leven, dient er gegraven te worden
!
En graven in slijk geeft dan
resultaat dat het hoofdbestuur kopbrekens bezorgt. Het vrouwtje zegt het hardop
en binnen een kwartier liggen die vetlappen naast elkaar in een lederen zetel
!
Zo erg liep het deze maal niet, het
bleef nog even droog en dan is het na een ganse dag binnen in huis toch echt
een verademing om je languit op de koer te kunnen neerploffen !
Dat geeft het baasje ook nog de
mogelijkheid van even wat fotos te nemen van onze smerige onderdanen.
Een oude cowboy dronk
een koffietje in een plaatselijk Starbucks koffiehuis. Terwijl hij aan zijn
koffie nipte, kwam er een jonge dame naast hem zitten.
Ze vroeg: "Ben
jij een echte cowboy?"
Waarop de oude man met cowboyhoed:
"Wel, ik woon al heel mijn leven op een
boerderij, hou me bezig met koeien samendrijven, koeien helpen kalveren,
verzorgen van koeien en kalveren, hooi maken, stallen kuisen, paardrijden, naar
rodeo's gaan, honden voederen. Ik veronderstel dat je zou kunnen zeggen dat ik
een cowboy ben!"
Waarop de vrouw:
"Ik ben een
lesbienne! Als ik 's morgens opsta, denk ik aan naakte vrouwen. Tijdens het
ontbijt en het middagmaal is dat niet anders. Tijdens het douchen, denk ik aan
naakte vrouwen. Tijdens tv-kijken... Ik doe niets anders dan de hele dag aan
naakte vrouwen denken en daarom denk ik dat ik lesbienne ben!"
Er viel een stilte en
cowboy en lesbienne dronken verder van hun koffie.
Even later komt er
een jongeman aan de andere kant van de oude cowboy zitten, deze vraagt:
"Ben jij een echte cowboy?"
Waarop de oude man met cowboyhoed: "Ik
denk al heel mijn leven dat ik een cowboy ben, maar ik heb net ondervonden dat
ik eigenlijk lesbienne ben!"
Het staat al weken aangekondigd op
bordjes met felle kleuren langs de weg bij het binnenrijden van Villefagnan. Fête
du vent 14 Aout 2011 à Villefagnan
Villefagnan is het dichtsbije stadje,
op een 4 kilometer van Ferret, en we komen er dagelijks om een krant en een
brood te kopen. Elk jaar is er rondom de mooi gerestaureerde windmolen het fête
du vent of het feest van de wind.
Er is dan een marktje van de lokale
producenten van regionale producten zoals honing, Pineau en Cognac, meloenen.
Kortom al het goede van de streek. We kennen ondertussen al enkele van de
producenten en daardoor is het elk jaar weer plezant van eens over de akkers te
kuieren waar het feest plaatsheeft.
Er zijn dan ook wedstrijden in
ploegen met allerlei niet technische middelen maar wel met paarden, ezels en
de kruising tussen de twee, muilezels. Maar ook worden er nog indrukwekkende
ossen ingespannen voor de ploeg.
Alleen dit jaar valt het fête du vent
in het water letterlijk toch. Het regent al sinds vannacht met een miezerige
druilregen. Spijtig voor de organisatoren die er elk jaar toch weer heel wat
vrijwilligerswerk insteken.
Toen we gisteren op de buienradar
keken was er nog kans dat we juist aan die regenbuien en bewolking zouden
ontsnappen. Maar tussen juist wel en juist niet kunnen maar enkele kilometer
verschil liggen
Belle & co
De onderstaande foto's zijn vorig jaar genomen, toen was het "iets" beter weer !
Gisteren hadden we het al over de
bramen die de baasjes waren gaan plukken. Deze morgen is het vrouwtje dan in
gang geschoten om die ganse emmer bramen te verwerken tot confituur.
Vorige week in Verteuil sur Charente
ontdekte het vrouwtje in de kast met confituren bij de watermolen een potje
bramenconfituur met een wat vreemde samenstelling wat betreft de ingrediënten.
Er kwamen zaken bij kijken die al jaren ongebruikt in de kast stonden zoals
crème van Balsamico azijn, maar ook peper van Sechuan een pepersoort uit
Japan of China. Volgens de ene bron Japan, volgens de andere uit China. Màààààr
ons baasje vond de peper gewoon in een potje in de rekken van de Super U.
Eens alle spulletjes en smaken bijeen
kon het vrouwtje aan de slag met kookpotten, lekdoeken en zuiver gemaakte
confituurpotjes. Vermits de baasjes de hoeveelheden van de ingrediënten niet
kenden is er heel wat geproefd door het hoofdbestuur. Het baasjezegt tegen het vrouwtje dat ze zeker twee
potjes meer confituur had gehad als hij zoveel niet had moeten proeven.
Nu staan er toch acht potjes super
lekkere confituur in t schap. Wie hem niet geproefd heeft die heeft wat gemist
in zijn leven !
Een
man komt een dag vroeger dan voorzien terug van zakenreis. Hij neemt een taxi
om naar huis te rijden.
Dicht
bij zijn huis vraagt hij aan de chauffeur van de taxi om getuige te zijn omdat
de man denkt dat zijn vrouw hem bedriegt.
De taxichauffeur
neemt het aanbod aan tegen betaling van 150 Euro.
Zij
komen stil het huis binnen , openen voorzichtig de deur van de slaapkamer en
trekt het deken van het bed.
Hij
betrapt aldus zijn vrouw met haar minnaar. Rood van woede trekt de man zijn
pistool en houdt het tegen het hoofd van de minnaar.
Zijn
vrouw huilt :"schiet niet, schiet niet! ik heb je belogen, ik heb niet
geërfd van mijn tante... het is hij die de Ferrari gekocht heeft en onze boot
aan zee, en alle ticketten van de grote voetbalwedstrijden waaraan je
deelneemt! Hij betaalt zelfs onze belastingen!"
De
man, volledig van de kaart, trekt het pistool weg en richt zich tot de
taxichauffeur:" Wat zou jij in mijn plaats doen?"
"Ik?
ik zou het deken over hem leggen opdat hij geen kou vat!"
Vandaag nog twee weken te gaan dus
naar 27 augustus. Wat is er speciaal aan die datum ? Elke rechtgeaarde
Drentenliefhebber weet dat het de datum is van de jaarlijkse clubmatch van de
Belgische Drentenvereniging.
Wij gaan er uiteraard ook zijn en met
ons niets dan vrienden Drentenliefhebbers. Wie nog niet ingeschreven is bij het
secretariaat kan dat nog doen tot 20 augustus.
Zegt het showen en laten keuren van
je Drentje niets of weinig ? Dan nog zijn er redenen te over om toch naar
Heurne te komen voor het jaarlijkse Drentenfeest!
Nieuw in het programma dit jaar: een
TAN-proef, je kan je Drent laten testen op jachtaanleg. Fijn als je inderdaad
meer met je hondje wil gaan doen dan enkel maar spelen en wandelen. Wijzelf
waren ook niet voor al dat jachtgedoe, maar sinds ons baasje zich samen met
Hera inschreef in de jachttraining in Arendonk zijn ze helemaal verknocht aan
de oefeningen. Je kan Hera echt zien openbloeien en het plezier dat ze eraan
heeft zet zich over op de baas ! Doen dus die TAN-proef !
Verder is er nog de fameuze BBQ.
Bekend allom bij de Belgische Drenteneigenaars ook tot hoog in Nederland tot in
Friesland toe.
En dan zijn er nog de geanimeerde
gesprekken onder de verschillende Drentengekken die de rit naar Heurne bij
Oudenaarde alleen al de moeite maken. Resultaat van al die gesprekken het komt
er op neer dat elke eigenaar tot de conclusie komt dat zijn eigen hondje toch
de mooiste en de lieftse van de clubmatch is.
Och ja, haast nog vergeten te
vertellen, er is ook nog de keuring van de honden in de verschillende
categorieën. Schrijf maar snel in met je Drent, misschien hij/zij wel de beste
in hun categorie, beste teef of beste reu op de show en wie weet er moet ook
nog en kampioen aangeduid worden. En die van jou was toch de mooiste, was dat
niet ?
Hier kan je inschrijven en ook de
informatie vinden om in Heurne op de goede plaats terecht te komen
Het was vandaag zon rommeldag er
was niets echt gepland voor vandaag en als je naar boven keek dan zag je elk
moment iets verschillend. Kortom, je kon er niet van op aan. Iets aanvatten datenkele uren in beslag nam was dus ook
gekkenwerk.
De baasjes zijn dan maar gaan bramen
plukken. Die groeien hier vlakbij en zelfs in onze eigen tuin groeit een doornloze
braamstruik. Het baasje zegde daar soms een braamloze doornstruik tegen omdat
het enkele jaren geduurd heeft voor er vruchten aan kwamen
Maar dit jaar zijn het dikke sappige
vruchten. Ook de wilde, die wel met doornen, dragen veel en grote vruchten.
Dat is dan het teken voor onze baasjes van bramen te gaan plukken die dan
waarschijnlijk morgen gaan omgetoverd worden naar bramenconfituur.
Tijdens de wandelingwaren we weer aan het muizenholletjes
verbouwen begonnen. Het baasje is ons daarom maar opnieuw komen halen op het
midden van het veld . Op weg naar ons toe heeft hij dan nog twee fossielen
gevonden. Dat is hier niet zo uitzonderlijk want het blijkt dat enkele
miljoenen jaren geleden het hier La Magdeleine-plage was. <het strand voor
dinosaurussen en andere Fred Flintstones
Een
fervent "bungee
springer" gaat met vakantie naar Marokko.
Daar ziet
hij een mooie minaret en beslist om er een sprong uit te voeren.
Hij gaat
naar de souk en koopt er de nodige spullen: 25 meter speciale elastiek, een
karabijnhaak en een lederen harnas.
Die middag
springt hij voor een groot publiek.
Hij veert
terug omhoog op 50 centimeter van de grond.
Iedereen
is enthousiast.
De dag
nadien beslist de lokale sportvedette, Mohammed bijgenaamd Momo, de sprong
ook te proberen en gaat eveneens naar de souk om hetzelfde materiaal te
kopen.
Op de
middag springt Momo van het minaret en...stort te pletter !!
De lokale
politie onderzoekt het geval en komt terecht bij de handelaar in de souk.
Men vraagt
hem wat hij aan Momo heeft verkocht.
Het
antwoord van de handelaar:
"Hij
mij vragen 25 meter elastiek, een karabijnhaak en een lederen harnas. Omdat
zijn vader goede vriend is van de familie, ikke aan Momo 5 meter gratis
elastiek bijgegeven".....
Sinds enkele dagen hebben we er nog
minstens één huisdier bij. In onze keuken woont sinds enkele dagen een muis !
Meer zelfs, er woont een verdraaid slimme muis !
Ze eet van alles mee, van broodkruimels
tot vleessaus. En wij die dachten dat muizen zoals in de Disney films enkel
Zwitserse gatenkaas aten ! In elk geval, de kaas die in de verschillende, op
strategische plaatsen geplaatste klemmetjes zit, blijft onaangeroerd.
Wij hebben ze al meermaals zien
rondtrippelen s nachts en ook het vrouwtje heeft ze al in een pan de restjes
saus zien oppeuzelen ! Het baasje zegt dat het onze schuld is, het zijn wij die
de muizenholletjes vernielen en de muizen dakloos maken. Daardoor komen de
muizen volgens onze baas de mensen en hondenhuizen opzoeken ! ! !
In juni dit jaar hadden we geen last
van muizen toen hadden we in de schuur een andere logé. Een zwarte kat had op
zolder twee jonge katjes gekregen, en die moesten ook eten. Ons baasje gaf die
kat eten maar wel in die hoeveelheden dat ze ook nog eens op jacht moest met
haar kleintjes. Toen we dan begin juli terug hier kwamen was de kattenfamilie
er uit getrokken. Die hebben geredeneerd, geen eten, geen muizenvangen en zo
zitten we nu terug met muizen !
Gisteren hebben we ook nog geruime
tijd samen met ons baasje in de donkere tuin omhoog zitten kijken. Wat vallende
sterren betreft was het noppes, nougabollen, niente, ne rien. Het enige wat het
baasje er aan overgehouden heeft is een stijve nek en enkele muggenbeten !
Zijn conclusie hij heeft er zijn buik van vol en vallen zullen ze wel, ook
zonder zijn wachtbeurten !
Belle & co
Beide foto's zijn geleend uit de Google collectie.
Neen we hebben geen Amerikaanse skunk
in huis, het is zij die hier een voorbeeld zou moeten zijn. Ons moe stinkt een
uur in de wind ! ! !
Volgens de baasjes heeft ze zichzelf
een beetje misrekend bij het rollen in iets vies. Ze is nog maar éénmaal
binnen geweest en dan nog maar even om haar eten naar binnen te spelen. Ook
Hera en Heros bekijken hun moeder vanuit hun ooghoeken
De geur, laten we het nu stank noemen,
is een mengeling van rotte vis en uitwerpselen van een vos, hond of kat. Of zijzelf
die geur zo graag ruikt, of het een instinct is om zich te hullen in de geur
van de prooi om die makkelijker te kunnen benaderen ? Wie zal het zeggen, van
één zaak zijn we zeker, ze al er mee lopen tot de geur vanzelf wegtrekt !
Het was vandaag een prachtige dag met
zonneschijn van zonopkomst tot zonsondergang we zeggen dit niet om het
thuisfront jaloers te maken maar het is nu eenmaal zo. Als ook de nacht wolkeloos
blijft doen we vanavond nog eens een poging om vallende sterren te
fotograferen. We wensen het in elk geval al, maar het is zo dat je eerst een
vallende ster moet zien om een wens te mogen doen We lopen dus een beetje op
de zaak vooruit en krediet geven ze in die zaken niet ons gedacht
Belle & co
Zo deed ze het gisteren ook al, toen nog zonder merkbare geur voor de baasjes.
Dan zegt het baasje "ze blinkt toch zo mooi"...
en dan gelijk er na," ze is ook nog mooi ook, maar wat kan schoonheid stinken !"
Een ruw uitziende
'biker' stopt aan een Harleyshop om
> zijn motor te laten repareren. Men kan het probleem
> niet verhelpen terwijl hij wacht, dus zegt hij dat hij
> wel te voet naar huis zal gaan.
> Onderweg stopt hij bij een ijzerwinkel en koopt daar
> een emmer en een aambeeld. Verder bezoekt hij ook
> nog een poulier en koopt daar een paar kippen en een
gans..
> Nu heeft hij wel een probleem want hoe zal hij dat
allemaal
> dragen?
> De winkelier zegt : "Waarom leg je het aambeeld
niet in de
> emmer, draag hem in de ene hand, steek een kip onder
elke
> arm en met de andere vrije hand draag je de
gans."
> "Tof, bedankt", zegt de biker en hij gaat
verder.
> Buiten wordt hij aangesproken door een oud nonneke dat
> hem vertelt dat ze de weg kwijt is. Ze vraagt :
"Kan je me
> zeggen hoe ik naar Groenlaan nr 1603 geraak?"
> Den biker antwoordt: "Ik woon toevallig ook in de
Groenlaan,
> namelijk in nr 1616! Kom ga met me mee via een
binnenweg,
> dan zijn we er in no time".
> Het nonneke bekijkt hem bedenkelijk en zegt: "Ik
ben een
> eenzame vrouw zonder een man om me te beschermen.
> Hoe weet ik, dat als ik met je meega, je me niet tegen
een
> muur aanduwt, mijn kleed omhoog sleurt en me een beurt
> geeft?"
> "Verdekke zuster" zegt den biker, "zie
mij hier nu staan
> met mijnen emmer, aambeeld, 2 kiekens en een gans in
mijn
> handen; hoe in hemelsnaam kan ik je nu tegen de muur
> aandrukken en al het gene doen wat je hier zegt?"
> "Awel" zegt ze, "zet de gans neer, zet
er den emmer over,
> het aambeeld erop en ik zal de kiekens
vasthouden!"
Frankske van het weer van de TV had
het de vorige dagen al gezegd tijdens zijn weerbabbel, er waren vallende
sterren op komst en die zouden goed zichtbaar zijn
Vorige zaterdag bij de laatste maal
hondenuitlaten zo rond middernacht had het baasje de lichtstrepen al gezien aan
de hemel. Maar omdat hij niet ALTIJD zijn kodakske bij zich heeft was er toen
van fotos nemen niks in huis gekomen.
Gisterenavond zou hij het dan wel eens snel oplossen dacht de baas.
Uitgerust met twee fotoapparaten en een krukje om op te zitten togen wij dus
naar de tuin. Dik een uur hebben wij daar muggen en andere steekinsecten van
ons afgehouden, maar de vallende sterren vertikten het van te vallen.
Vermits het hier in de Charente
bekend is om zijn goede lucht, niks vervuild door enige industrie is de lucht
zeer helder. De sterren die je bij een wolkenloze hemel ziet zijn ontelbaar. Om
die reden dacht het baasje wel in de mogelijkheid te zijn van deze morgen hier
wat vallend hemelgruis te kunnen presenteren.
Een dikke tegenvaller dus, het enige
wat hij wel heeft kunnen fotograferen is een maan die schijnt door de bomen.
Maar dat is dan weer iets dat meer rond Sint Niklaas van toepassing is
Belle & co
De maan schijnt door de (kersen)bomen...
Geen wensen door vallende sterren, alleen de maan liet zich zien...
Ja, naar waar eigenlijk ? Met half
hun lijf in een zelf gegraven kuil, ergens midden in een stoppelveld in La
Magdeleine een piepklein dorp in de Charente.
Maar duidelijk willen ze daar weg.
Verwoede pogingen doen ze om richting Australië of China te gaan . Nu kunnen ze
daar uren graven, een mooi gazon is er niet op dat voormalige korenveld. En
buurman Serge die komt dat veld eerstdaags waarschijnlijk toch omploegen met
zijn torenhoge tractor waar hij enkel in kan geraken door middel van een ladder.
Van daarboven op die tractor zien de gaten er misschien nog wel dieper uit.
Het baasje vindt al dat gegraaf maar
niks, de muizen van wie de ingangen naar de holletjes ineens immense afmetingen
hebben gekregen, waarschijnlijk ook niet. Alleen dronken muizen (bestaat dat ?)
kunnen er baat bij vinden bij hun thuiskomst. Zulke ingangen kan je niet missen,
zelfs poepeloerezat kan je met zon inkomhal je hol terugvinden.
Erger voor het baasje is dat wij
blijkbaar onze oren hebben vol zitten met zand en stenen. Niksmendalle horen
wij dan. Wat we achteraf wel hebben gehoord is dat het vrouwtje tegen t baasje
iets zegde van de Teletac morgen terug te gebruiken onder het moto wie niet
horen wil moet voelen
We zullen morgen maargoed opletten
dat er geen zand of stenen in onze oren terecht komt want zelfs het geluid dat
het ding maakt zorgt er voor dat we in no time bij ons baasje terug staan, hoe
belangrijk die muizenholletjes voor ons ook zijn.
Stel we gaan toch ooit eens een
regering krijgen op federaal niveau. Ik weet het is niet gemakkelijk na meer
dan 400 dagen geen regering van enige betekenis te hebben. Al wat er nu aan is
is ontslagnemend.
Maar als als we een nieuwe regering
krijgen is het goed moegelijk dat ene Elio di Rupo minister gaat worden. De
post van Pieter Crembo de Crem gaat zeker terug naar Wallonië en dan is de
kans groot dat den Elio minister van landsverdediging gaat worden.
Om het jullie makkelijk te maken
hebben we hier een filmpje van de eerste aanpassingen van ons Vaderlands leger
onder den Elio als minister van t leger .
Een bericht van
Kyra-Luna vanuit Lesswood,(Minderhout is ook goed) over het Minderhoutse leven
en de wandeling die ze maandag in Nederland maakten samen met Gonda, Anton en
hun Kyra-Belle. Ook de bij geplaatste fotos zijn van maandag.
Dag moe,
Alles goed daar in
Frankrijk? Wat is het lang geleden dat ik jou en nonkel Heros en tante Hera nog
eens teruggezien heb.
Tijd om jullie echt
te missen, heb ik niet want daar zorgen de baasjes wel voor.
Ook slapen kan ik als
de besten. Als de baasjes weg zijn, lig ik meestal in mijn bench te dromen over
dingen die nog moeten komen of de leuke dingen die al gepasseerd zijn.
Zaterdag moesten de
baasjes naar de BBQ van t straat. Naar 't schijnt doen ze dat elk jaar en zijn
de baasjes er ook elk jaar bij. Ze ruilen dan diensten of geven ze weg. Want
die BBQ valt altijd in het weekend en dan werken de collega's van de baasjes
ook graag want dan krijgen ze iets meer betaald. De baasjes hebben verteld dat
ze een leuke avond gehad hebben. Sja, dat kunnen zij wel zeggen maar ik
verveelde me stierlijk. Aangezien ik de afgelopen weken al krediet verdiend
had, lieten ze me ook binnen in de woonkamer zitten. Ik ben ook goed in erg
zielig kijken en soms laten de baasjes zich daarom ook wat vangen. Nu had ik er
zaterdag niet beter op gevonden dan op een rieten mand beginnen te kauwen. Ik
heb werk gehad hoor maar tegen dat het baasje de tweede keer kwam zien, had ik
het toch gepresteerd om het handvat te molesteren. Ik moet jullie niet
vertellen dat het baasje niet gelukkig was. Ik heb niet onder mijn voeten
gekregen - het was al gebeurd en ik lag lief in mijn mand toen ze thuis kwam -
maar ik merkte wel dat de begroeting heel wat koeler was.
Maar die mand heb ik
's nachts geweten hoor. Rond 4 uur heb ik het baasje gewekt want mijn buikje
deed pijn en de inhoud van mijn maagje kwam wat naar boven. Ik wou ook mijn
bench proper houden. Baasje met mij naar buiten. Ik voelde me wat opgelucht
door de frisse lucht. Terug in de bench ging het wel maar rond 4.30 uur wekte
ik het baasje voor de 2de keer. Wij terug naar buiten. Het baasje (Inge) bleef
maar bij mij in de woonkamer want het andere baasje moest gaan werken en
verdient dan rust. In de woonkamer ging alles goed tot 6.30 uur. Ik heb nog
geprobeerd om alles binnen te houden maar ik moest me gewonnen geven. Ik moest
overgeven. Dat heeft de hele zondag geweest tot 's avonds toen heeft het baasje
wat rijst gegeven met puppymelk. Ik heb me dan flink gehouden want maandag was
de grote dag. Baasjes hadden gezegd nog 1 keer slapen en dan zie je Kyra terug
en dat wou ik absoluut.
De volgende morgen
merk je al direct dat er iets 'loos' is. baasjes leggen vanalles in de auto. Ik
mag dan toekijken vanuit de voordeur. Normaal lopen ze 1 keer naar de auto maar
nu wel meerdere keren. Ook de rugzak werd gepakt, de leiband ging aan. Normaal
gaan we dan naar Jenny om te trainen maar op de A16 zag ik dat we de hele
andere kant uitgingen dus niet naar Jenny ...
Toen we de autostrade
afreden, merkte ik al direct dat er heel wat heuveltjes waren en op amper een
km van de aankomstplaats werd het me toch teveel. Nochtans was het al een week
of 3 goed gelukt maar nu niet. Alle geluk dat mijn baasjes al voorbereid zijn
op deze ongelukjes. Ze hebben ook al vele keren erop getraind.
Toen de auto stopte,
wist ik niet wat ik zag. Aan de kant van de weg stond een andere Drent, ook een
al een flinke meid net als ik. Toen ik uitstapte, zag ik dat die andere Drent
Kyra was. O o o wat was ik blij. We hebben elkaar eerst op z'n Drents gedag gezegd.
Op z'n Drents gedag zeggen, kan ik als volgt omschrijven: '2 Drenten die gek
doen met elkaar en 2 baasjes, die verwoed proberen om leibanden uit elkaar te
houden.'
Gonda had een heel
mooie plek uitgekozen. Er was een groot losloop gebied waar we naar hartelust
konden stoeien samen. Baasjes konden ons ook goed in het oog houden, want zover
ze konden zien was het alleen maat zand. En wat kan mijn zus graven seg. Ik heb
ze wel een paar keer beet gehad. Begon zij te graven en ging ik in het gat
liggen ... hihi ...
Er was ook een plas
met water waar we mooi konden inspelen. Gonda had gezegd dat Kyra alleen nog
maar pootje gebaad had, maar dat kon je niet zien hoor. We hebben samen lekker
gerend in het water. De regen was even spelbreker vooral voor de baasjes want
wij waren toch al nat. De baasjes van Kyra en die van mij zijn wel ongerust
hoor want de poep van paarden mochten we niet opeten. Flauw hoor...dat ligt er
toch maar. Omstreeks 12 uur vonden de baasjes het voldoende en zijn we iets
gaan eten. Allee, het is te zeggen, de baasjes hebben iets gegeten en wij
hebben braaf aan tafel gelegen en gezeten. Na een tijdje vonden we het
welletjes en hebben we de aandacht van de baasjes terug opgeeist. We zijn dan
nog een rondje gaan wandelen. Het spelen was al wat minder want wij kleine
Drentjes begonnen al moe te worden. Zeker ik, baasje zei dat de fysiek van Kyra
beter was dan de mijne en dat we erop gingen trainen. Ik weet niet wat fysiek
is, maar als we meer gaan wandelen en ravotten dan vind ik het wel leuk. Dat
was het teken voor de baasjes om naar de auto terug te gaan en afscheid te
nemen. Maar ik heb de baasjes horen zeggen dat we dat nog eens gingen doen dus
dat belooft. Op de terugweg ben ik heel braaf geweest want moe betekent bij mij
slapen. Ik heb lekker gedroomd over de leuke dag ik die ik mocht doorbrengen
met mijn zus.
Zo zie je maar he moe
dat je puppy's het goed doen ook samen. Net zoals toen we nog bij jou woonden
...
Zo lijkt het wel als we de
bezoekersaantallen op het blog volgen Waarschijnlijk zijn de meeste van onze
lezers ergens op reis waar het www nog niet is uitgevonden. En dat kan overal
zijn, ergens achter een verloren berg in Oostenrijk, een diepe vallei ergens in
het centrum van Frankrijk. Maar ook voor de wildkampeerder ergens vlak onder
een zendmast, maar waar geen stopcontact om de lader van de laptop in te
stoppen voorhanden is.
Wat zal er veel moeten bijgelezen
worden bij de terugkeer uit verlof. Misschien gaan er nog wel wat verhaaltjes
met vakantiebelevenissen met de hondjes binnenkomen. Die gaan we dan met veel
plezier aan de wereld laten weten .
Vandaag was er ook niet veel te
melden uit La Magdeleine, de baasjes druk in de weer met allerlei prulwerk, een
rit naar de decheterie met snoei- en rozenhout dat moeilijk kan omgezet worden
naar compost.
Ook het droogoventje draait nog
steeds dubbele shift. Deze morgen waren het lekkere rijpe peren die in
schijfjes in de droogkorven verdwenen. Kort na de middag waren die al droog en
konden er nog appelschijfjes gedroogd worden. De mensen die aandelen hebben in
de chips fabrieken van Lays en Crocky e.a. raden wij aan hun aandelen NU van
de hand te doen. Aan ons hebben die fabrieken deze winter geen klanten meer
Zij zijn verwittigd, t is nu of nooit !
De schitterende fotos die Gonda ,
Yvonne en Inge ons stuurden vragen voor meer publicatie. Het blijkt uit de
fotos dat het initiatief een topdag heeft opgeleverd voor de beide zusjes
Drent als voor hun baasjes.
Ook voor onszelf is het steeds een
plezier te merken dat de verschillende baasjes zoveel plezier hebben van mijn
puppies.
Deze morgen bij het lezen van de
nieuwe berichten op het Drentenforum, vonden we plots onderstaand bericht. Dat
kon alleen voor ons bedoelt zijn, en dat was het ook ! Nog wel geschreven op
een camping ergens in de Dordogne. De schrijfster is Mary, bekend alsDrentenforumlid en regelmatig reagerend op
ons blog.
Ik
zit hier even op het forum te kijken en zie 10 meter verderop en jonge Drent
voorbij komen!!!!!
Meteen de laptop even aan de kant gezet en ernaar toe. Het blijkt een zoon van
Belle te zijn...Kwispel!!! Is dat toeval of niet??? Even een praatje gemaakt,
deze mensen zijn helemaal gek met hun hond en vinden de opvoeding tot nu toe
meevallen en ik moest jullie vooral de groeten doen. Ze hebben een druk leven
en kiezen ervoor om hun vrije tijd aan Kwispel te besteden ipv op internet
foto's en berichtjes te plaatsen Ik zal ze vast nog wel spreken de komende dagen, we gaan midden van de
week pas weer naar huis dus.......
Ik kan je zeggen dat doet goed aan je
fokkerhart. We hebben wel af en toe contact met de eigenaars van Kwispel, maar
als je hen dan de uitleg hoort doen tegen anderen is dat dubbel plezant.
En het kon niet op vandaag. We kregen
ook melding van Gonda en Kyra-Belle samen met een 15-tal fotos van hun uitstap
deze namiddag samen met Inge, Yvonne en hun Kyra-Luna. Zij waren samen op stap in
de Loonse en Drunense duinen. Het plezier van honden en eigenaars druipt van de
fotos af. Als het onder eigenaars zo gaat dat ze samen beginnen afspreken is
dat een droom van een fokker die uitkomt. Of hun wens om in september nog eens
samen te komen in Vosselaar dadelijk uitkomt is nog maar de vraag. Het gaat zo
ontiegelijk druk zijn voor ons in die veertien dagen dat we in Vosselaar zijn
dat het al moet lukken dat er nog een gezamenlijk gaatje te vinden is in de
agenda.
Een mogelijkheid is de clubmatch in
Heurne maar dat is wel echt ver voor Gonda, Anton en Kyra-Belle vanuit Heijen
tegen de Duitse grens in Nederlands Limburg
We bekijken het in elk geval, hopen
ook nog wat andere pupeigenaars warm te maken voor de clubmatch en verwachten
nog wel enkele mailtjes te moeten versturen
Voor een keer geen Belle & co
maar
Jan
Kyra-Belle & Kyra-Luna uitkijkend over de Loonse en Drunense duinen
Dit bericht komt wat later dan
gewend. Dat gebeurd wel vaker in de zomerperiode wanneer er vrienden en kennissen
langs komen.
Eergisteren kwamen Jos en Veerle even
binnenwippen toen ze vanuit Noord-Spanje op terugweg waren naar Vosselaar. Ze
zijn dan een dag gebleven omdat het vooral nog mooi weer was en ook omdat op de
terugkeer zondag wel eens flink druk zou kunnen geweest zijn op de Franse
snelwegen .
Zij hebben dus nog kunnen genieten
van het mooie Charente weer en bezochten samen met ons het mooie dorpje
Verteuil sur Charente. Gisteren hadden we het er al over en ondertussen heeft
het baasje even gegoogled en is er zo achter gekomen dat de Markies van het
kasteel een afstammeling is van het geslacht La Rochefoucault. Een geslacht dat
wereldberoemd is in Frankrijk om zijn bekende/beruchte voorvaderen. Onder die
voorvaderen zijn er zelfs pausen te bespeuren, niet alleen bekend/berucht, maar
dan ook nog eens heilig ook.
Vandaag zijn de buren dus huiswaarts
getrokken, dat is dus de reden waarom het bericht wat later op het blog gekomen
is. Zon vertrek geeft toch steeds wat meer werk dan een door de weekse ochtend.
Wij wensen Jos , Veerle en de bengels een veilige reis huiswaarts.
Laten we beginnen met het begin
Sinds gisterenavond hebben we terug bezoek van buren uit Vosselaar. Jos en
Veerle en de kinderen Andreas en Joris zijn op terugweg van het Spaanse
Santander langs ons langs gekomen. Zij blijven tot morgen en vandaag hebben we
ze meegenomen naar een Bric à Brac aan de aire de Rejallant, dat is een mooie
plek aan de Charente in de buurt van Ruffec.
Alvast was dit een poging tot want
van de aangekondigde bric à brac was niets te vinden, afgelast zonder tegenbericht
zullen we maar zeggen. We hebben dan van de nood maar een deugd gemaakt en zijn
enkele kilometer verder naar het mooie dorp Verteuil gereden. Dat dorp wordt
beheerst door een mooi kasteel dat ook nog een bewoond is door een echte
Markies. De Markies van Ik weet t niet meer en zijn madam de Markiezin.
Onderaan de voet van het kasteel is
een watermolen op de Charente gelegen die te bezichtigen is en waar je ook de
echte ambachtelijke molenaarsbloem kan kopen. Er is ook een terrasje bij
aangebouwd op de oever van de rivier waar je patisserie en iets te drinken kan
bekomen. Gisteren was de molen in werking en Joris en Andreas stonden met hun mond
open naar de draaiende raderen en riemen te kijken.
En het was vandaag mooi droog en warm
weer, dat morgen weeral over is volgens mééo France
Een Italiaan vertelt zijn
vrienden:
"Gisteren heb ik mijn vrouw gemasseerd met aromatische olie
en daarna hebben we zo intens gevrijd dat ze gedurende 5 minuten
heeft geschreeuwd!"
De Fransman antwoordt:
Ja, niet slecht!
"Gisteren heb ik mijn vrouw ingesmeerd met aromatische boter. Daarna
hebben we zo stevig gevrijd dat ze gedurende 15 minuten heeft geschreeuwd
!"
De Belg repliceert:
Ik heb ze ingesmeerd met chocolade! "Daarna hebben we seks gehad en heeft
ze 3 uur geschreeuwd!"
Vragen de twee anderen nieuwsgierig:
"Wat heb je dan wel gedaan om ze drie uren aan het schreeuwen te
krijgen?"
"Ik had mijn handen
afgeveegd aan de gordijnen!!!"
En op volle kracht nog wel, de zon is
na enkele dagen op congé payé te zijn geweest, dat vermoeden we toch want hier heeft ze zich
niet laten zien, terug.
Alles is nog kletsnat maar dat kan
ons niet deren, je bent Drent of je bent het niet en wij hebben zon reputatie te
verdedigen. Op het kletsnatte gazon flonkeren de regendruppels nu in de zon. t
Baasje neemt dan de gelegenheid te baat om ook daar een foto van te nemen. Er
moet dan ook wel iemand van ons bij opstaan, dat is de regel. En vandaag lukte
het Maar t baasje heeft er wel een natte broek aan overgehouden.
Hera kon na het maken van de foto
niet meer stoppen en is tegen het baasje opgeknald. Die is dan maar
achterovergetuimeld (heeft m al meer moeten doen bij het fotograferen van
ons).
De volgende foto en het onderwerp was
niet echt de bedoeling. Bedoeling was nog een foto van Hera, nog dichterbij te
maken. Nu is het gras geworden wat op de foto staat.
Broeken genoeg zegt het baasje, ook
droge, en hij nam nog enkele fotos meer.
Ronnie komt Eddy tegen in een dikke volvo Ronnie: Hola, het gaat je goed zo te zien. Eddy: Ik mag niet klagen. Ik doe veel zaken in Zweden. Ronnie kijkt in de auto en ziet een bloedmooie, goedgevulde griet zitten. Ronnie wijzend op het blondje: Zweedse? Eddy: Valt wel mee. Alleen een beetje onder haar oksels.
Vandaag wat fotos van onze rozen
hier op de koer. Het is de tweede maal dat ze bloeien dit jaar.
Door de droogte van juni en begin
juli was de eerste bloei veel korter dan in normale jaren. Nu het enkele
malen goed heeft doorgeregend komt alles weer tot bloei. Het is spijtig dat we
ook geen geuren kunnen laten ruiken op het blog want gans de koer ruikt naar
een geur die we kennen uit onze jeugd en die toen allom tegenwoordig was in de
kleerkasten van onze ouders en grootouders, rozekeszeep.
De fotos zijn van gisterenavond na de
regenbui, spijtig dat we er niet een beetje zon konden bij toveren. Dan waren
de waterdruppels op de bloemen nog beter uitgekomen. Maar de zon zal ook
vandaag niet van de partij zijn blijkt zo Dus die fotos houden jullie nog
tegoed van ons.
Het is niet altijd rozengeur en
maneschijn bij het drogen van voedsel met het droogapparaat. Het is al goed
gelukt met het drogen van vijgen, banaan, en vooral de appelen en peren geven
heel lekker resultaat.
Daarstraks wou ons baasje het ook eens
proberen met courgette. Hij had het allemaal goed bekeken en zelfs speciale
smaakjes gingen uitgeprobeerd worden ! De courgettes zouden hartelijke chips
worden. Dus kwam er pezo aan te pas. In keukenkringen staat pezo voor peper
en zout. Maar het baasje wou er ook maken met een lichte mosterd smaak. Dus
kwam er mosterd mi-forte van mora aan te pas die een beetje lopender gemaakt
was door een beetje aan te lengen met eau de robinet
Nu was het resultaat niet mi-forte
maar full-forte De combinatie van pezo + de mosterd maakte het geheel wel
heel pikant en zout.
Daarbij kwam ook nog dat de courgette
heel veel water bevatten en dus blijft er na het drogen een flitterdun laagje
courgette over dat echter aan de rooster plakt en dus niet te verwijderen valt
!
Mislukt experiment dus in deze vorm,
want met aangepaste dosering en ietwat dikkere courgettes bij het begin moet
ook lekker resultaat kunnen geven. Onze baas geeft het echt zo snel niet op.
Morgen gaan we terug aan de slag. Nu met lagere droogtemperaturen en dikkere
schijfjes courgette
Moeder Overste van het klooster is wakker geworden
in een opperbeste stemming en besluit de ronde van de kloostercellen te doen.
- Goeie morgen, Zuster Marie-Josephe, ik vind je deze morgen zeer knap, en wat
je draagt staat je beeldig!
- Ook goeie morgen, Moeder Overste, maar ik heb de indruk dat je aan de
verkeerde kant uit bed bent gestapt!
Het antwoord beviel haar niet erg, maar toch besliste ze haar cellenrondgang
voort te zetten.
- Goeie morgen Zuster Maria, ik vind je zeer goed deze morgen en wat je draagt
staat je uitstekend!
- Dank je Moeder Overste, ik vind je ook netjes, maar ik heb toch de indruk dat
je aan de verkeerde kant uit bed bent gestapt!
De overste bijt zich op de lippen en vervolgt haar rondgang, maar van alle
nonnen krijgt ze hetzelfde antwoord.
Als ze zo bij de vijftiende non arriveert, staan haar zenuwen op springen en
met de tanden op elkaar zegt ze:
Dag Zuster Noëlla, wees eens vriendelijk en ... vind jij ook dat ik deze morgen
de verkeerde kant uit bed ben gestapt?
- Ja, Moeder Overste ...
- En waarop baseer je dat???
- Je draagt de sandalen van Pater Emile!!
Zoals alles dit jaar in de tuin zijn
ook de appelen vroeger rijp dan andere jaren. Ook omdat ons baasje vroeg op het
jaar, tijdens de winter, de bomen de allereerste keer in twaalf jaar gesproeid heeft tegen
ongedierte en ziektes hebben we dit jaar mooi fruit.
Het spijtige is dat alles weer gelijk
rijp is en dat er veel dient verwerkt te worden om te kunnen dienen tijdens de
winter. Want zo zijn onze baasjes, voedsel dient om gegeten te worden niet om
te verkwisten. Zeker niet nu er weerdagelijks de meest erge honger verschrikkingen
uit Afrika op het TV nieuws komt.
De appelen die nu aan de boom hangen
lijken wel uit een Disneyfilm te komen. Met zulke appelen heeft de boze heks
Sneeuwwitje verleid vertelt ons baasje. Vermits er hier in La Magdeleine weinig
Sneeuwwitjes wonen en nog minder boze heksen gaat ons de baasje de appelen maar
snel verwerken in het droogoventje.
Er gaan nog veel appelchips met kaneel
gesnoept worden deze winter in huize Faes
Daarstraks kregen we een mail van
Gonda en Anton met een update over Kyra en uiteraard waren er ook wat fotos
bijgevoegd.
Ongeveer gelijktijdig stonden er op
het Drentenforum fotos van dat ander teefje van ons dat naar Nederland gegaan
is, ons Kiki . En mlaat nu bij beide waterfotos te zien zijn.
Voor Kyra was het blijkbaar de eerste
maal dat ze te water werd gelaten, maar ze deed het dan wel ineens in t groot.
Kyra ging gelijk de Maas in. Jawel de stroom die in Nederland toch nog wel
enige maat groter heeft aangenomen dan in België het geval is !
Kiki deed een duik in de vijver van
een kinderboederij bij hen in de buurt van Arnhem. Zij ging wel met de poten
van de grond, en dat is wat wij noemen zwemmen ! Al de andere rest is pootje
baden.
Maar het doet ons wel plezier dat ze
net als ikzelf waterratten blijken te zijn en geen watervrees hebben. Ik ben
toch maar wat fier op mijn puppies !
Toeval of niet, gisteren kregen
we vanuit twee onafhankelijke bronnen kannibalen moppen toegestuurd. De eerste
hadden we al eens in en ver verleden, de tweede is voor ons spiksplinternieuw.
Kannibalen aan de feestdis...
Een familie kannibalen houdt een
gezellig feestje thuis.
Grootmoeder staat in de
keuken een mens te braden op traditionele wijze.
Een van de kinderen vraagt:
"Oma welk mens heb je deze keer klaargemaakt".
De grootmoeder antwoordt: "Wij eten deze keer gebakken
Antwerpenaar".
Waarop de kinderen allemaal
tegelijk roepen:
"Ik wil de nek!!, Ik wil de nek!!"
L.M.
Kannibalen op het werk
Bij
Callebaut stelt men 5 kannibalen te werk als productie arbeider. Op
hun eerste werkdag moeten ze bij de grote baas komen en die zegt: 'Je mag
hier komen werken en geld verdienen maar geen medewerkers opeten, hé! Enkel
eten vanuit de kantinekeuken.' De
kannibalen beloven niemand lastig te vallen. 4
weken later komt de grote baas bij hen en zegt: ' Jullie hebben heel goed
gewerkt, maar wij missen een kuisvrouw. Weten jullie daar soms meer van?' 'Neen!':
zeggen ze allemaal en zweren dat ze er niets mee te maken hebben. Wanneer
de baas weg is, vraagt het stamhoofd: 'Wie is hier dat kieken die de
kuisvrouw opgegeten heeft?'.
Een
van hen steekt zijn vinger op en zegt met een heel fijn stemmetje: 'Ik,
chef!'.
Het stamhoofd
:'Stom kieken, sinds 4 weken eten wij niets anders dan managers, ingenieurs
en meestergasten omdat die door niemand gemist worden en gij moet natuurlijk
iemand opeten die werkt!!!'.
Buiten het feit dat het baasje het
vanmorgen moest uitleggen tegen de buren valt er vandaag weinig te beleven in
La Magdeleine. Het uitleggen tegen de oude buur en de nieuwe buur is zo wat
een favoriete bezigheid van t baasje.
Tegen de oude buur Mick dient er Engels
te worden gesproken, tegen de nieuwe buur Xavier spreken we dan weer Frans. Als
ze dan met zn drieën samen staan te wauwelen is het soms een Babelse
spraakverwarming. Het baasje moet dan dikwijls de knop omschakelen om te weten
in welke taal hij tegen wie wat moet spreken. Aan de blik op de gezichten merkt
hij dan dadelijk dat m weer eens fout zit.
Helemaal onmogelijk is het wanneer de
Engelsman niet verstaat (meestal zo) wat de Fransman gezegd heeft. Het baasje
moet dan zo goed als mogelijk vertalen. Omgekeerd is het zo dat de Fransoos dan
wel verstaat wat Tommy gezegd heeft maar het zelf niet gezegd krijgt en dan
zijn verhaal doet in het Frans. Dat geeft dan weer zon blik van wa zegt m
zodat het baasje weer aan de slag kan. Dat is zo de charme van als Belg tussen
een Fransman en een Engelsman te wonen.
Twee jaar terug heeft Mick, de
Engelse overbuur, zo toch een beroep moeten doen op t baasje. Anders was m
nooit getrouwd geraakt met zijn Min. Je dient te weten dat hij of zij amper
Frans verstaan en nog minder spreken. Aan de andere kant spreekt ook de
burgemeester geen Engels Het baasje is dus samen met Mick en Min gaan
ondertrouw doen om te vertalen, en bij de trouw zelf was hij best man voor
Mick.
Nu zegt het baasje dat hij allicht
een uniek geval is Een Belg die in Frankrijk getuige is voor een Engelsman
die daar wil trouwen, er zullen er niet veel zijn die dat kunnen zeggen.
Komt nog altijd zonneschijn. Ook hier
in de Charente is dat gezegde van toepassing maar het is wel gans de zwaar en
drukkend weer geweest.
Klef plakweer zegt het baasje dan en
dat wil zeggen dat m dan zijn T-shirt kan uitwringen, want hij heeft zwaar werk
gedaan vandaag. Het was oprommeldag vandaag. De grote diepvries van 2 meter
hoog die niet meer heeft gewerkt sinds de deur weer eens niet goed sloot met
alle gevolgen vandien. De oude wsmachine die het basje destijds occasie kocht
en die de was vuiler maakte dan hij er in ging zegt het vrouwtje. Een gasvuur
waar je niet zeker van was dat de kranen goed sloten bij het afzetten. Alles
heeft hij naar de oud ijzer marchand gebracht en er nog 16 euro voor gekregen
ook.
Er is terug meer plaats in de stal
die op een gegeven moment meer op een opslagplaats voor oud ijzer leek. t
Baasje is tevreden over zijn geleverd werk hoewel we hem daarstraks toch maar
raar hebben zien rechtkomen toen hij in de moestuin ook nog wat onkruid een
kopje kleiner ging maken
Maar t is een mooie dag geweest die
aanzette tot wat meer activiteit
Belle & co
Met z'n drieën in het avondzonnetje
Moeder en zoon...
Ikzelf in een zotte bui, vlak voor de voeten van 't baasje...
Toen we deze voormiddag de krant
Charente Libre opensloegen was het onderstaand bericht het eerste dat ons
opviel. Een zwaar onweer in Cognac !
Deze morgen hebben we gemeld dat het
zwaar geregend heeft, in de verte heeft het serieus geonweerd, dat konden we
horen maar wij hebben chance gehad hier in het noorden van de Charente.
In Cognac en grote omgeving hebben ze
een onweer over zich gekregen dat straten onder water heeft gezet. Takken van
bomen zijn afgebroken en hebben wegen geblokkeerd, kortom het was daar noodweer
!
Toch raar dat we hier op vijftig
kilometer van Cognac amper wind hebben gehad, de bakken regen waren trouwens
wel welkom hier en toch zeker omdat het hard regende, dus veel water in korte
tijd!
Gisteren namiddag even nadat Peter
Hilde en de kinderen en onze Pa Zeppos en broer Hercule vertrokken waren hebben
ze hier de hemelsluizen opengetrokken.
Aanvankelijk een deugddoende
behoorlijke bui, nadien een stortbui, en dan heeft het nog een tijd ouwe
wijven geregend. Na de ouwe wijven zijn we even buiten gemogen om de
natuurlijke behoeften in de tuin achter te laten. Maar we waren er nog niet
gans mee klaar of ze waren er al met de volgende autobus van het rusthuis. Zo
noemt ons baasje dat af en toe !
Blijkbaar heeft onze baas zijn
pluviometer een zelfherstellende eigenschap want na het stukvriezen in de
winter staat er nu plots 2,5 cm water in. Dat kan er enkel vannacht in geregend
zijn ! Ook de ondergrondse citerne is weer overgelopen, qua watervoorraad voor
de tuin zitten we dus op rozen op dit moment.
Ook de tuin met moestuin krijgt de
laatste dagen een ware boosten het gazon is in al die twaalf jaren dat we
hier zijn nog nooit zo groen geweest in augustus. Daar zijn we uiteraard niet
boos over, meer nog ondertussen wachten we op nog een bui want het is nog
altijd zwaar bewolkt met wolken van het type neem je paraplu maar mee
Daarstraks is de familie Beke terug
richting België vertrokken. Zeppos en Hercule gaan ons missen de volgende
dagen, daar zijn we wel zeker van. Maar met de clubmatch op 27 augustus zien we
elkaar al weer.
Mensenlief, wat hebben we met ons vijfjes
mooi gespeeld, gewandeld, geravot en
muizen den duvel aangedaan door hun holletjes te verbouwen.
Zes dagen zijn ze hier geweest en is
het zo fijn geweest voor ons honden dat ons baasje al verschillende malen heeft
gezegd dat we ons als perfecte gasthondjes hebben gedragen.
Het zal terug wennen zijn van s
nachts geen gesnurk meer te horen uit de bench van Hercule die onder de keukentafel
stond. Wat was het fijn van met onze broer samen te zijn. Ook Pa Zeppos gromde wel
wat veel maar zonder kwade bedoelingen. Dat heeft hij altijd gehad zeggen onze
en zijn baasjes. Het is een schat van een hond onze Pa maar t is ne grompot
Vandaag was het ook de verjaardag van
Florian, die is vandaag 8 jaar oud geworden en dat was dus zingen en taart eten.
Het zingen was voor de baasjes, van de taart heben we ook mogen proeven. Van het
baasje toch want van tvrouwtje kregen
we niks omdat het een chocoladetaart is en dat is dodelijk gif zegt het
vrouwtje. Ht baasje probeert dan uit te leggen dat het meer kwaad kan wanneer
de chocolade in het afwaswater terecht kmt dan wanneer wij het naar binnen werken.
Tot slot van t verhaal de taart was lekker en we kunne er van meeklappen !
Een Vlaming ging op een dag vissen in Wallonië en ving drie karpers.
Toen hij naar huis reed werd hij tegengehouden door een Waalse
opzichter die het niet zo op Vlamingen begrepen had.
Hij moest zijn visvergunning tonen en de visser haalde een geldige
Waalse vergunning boven.
De wachter pakte dan één van de karpers, rook aan het achterste en zei
:
' Dit is geen Waalse vis, dit is een Noorse vis ! Heb jij hiervoor een
vergunning ?'
De Vlaming haalde een Noorse vergunning boven. De wachter keurde ze en
greep een andere vis.
Weer rook hij aan het achterste. Dit is geen Waalse vis, dit is een
Nederlandse vis!
Heb jij een Nederlandse vergunning?' De Vlaming ging in zijn zakken en
toonde een Nederlands papier. De wachter nam (natuurlijk ook) de derde vis ...en rook aan het
achterste. Dit is een Duitse vis, heb jij hiervoor een vergunning ?'
En weer ging de jager in zijn zakken en toonde een Duitse vergunning.
De wildwachter raakte nu enorm gefrustreerd enschreeuwde naar de Vlaming : 'Waar ben jij,
godverdorie, toch wel van afkomstig ?
De Vlaming draait zich om, laat zijn broek zakken, bukt voorover en
zegt : Ruik jij het maar, jij bent de expert.'
Vijf honden in huis en een grijze
hemel waar al enkele malen deze morgen pogingen zijn gedaan om het te laten
regenen
Geen zon in onze ogen bij het
ontwaken, het is weeral eventjes geleden dat zoiets nog aan de orde was. Maar
om half acht was het nog droog. Inmiddels hebben de baasjes ons al driemaal
moeten binnen roepen wegens beginnende regen, want om vijf grote honden telkens
te moeten afdrogen daar zijn ze niet echt op berekend, die bazen van ons .
Het was de vorige dagen voorspeld in
de krant dat schone liedjes niet lang duren maar toch hebben we een
schitterende week achter de rug. Droog, zonnig en hoge temperaturen. Nu is het
terug weer voor de moestuin
Het is altijd wel voor iemand goed
vertelt ons baasje dan en als m dan in de nieuwste versie van de krant kijkt
dan is er toch weer vooruitzicht op goed weer de volgende dagen. Alleen voor
ons zal het een aanpassing zijn. Verplicht binnen blijven is nog wat anders dan
ergens binnen een fris plaatsje zoeken zoals gisteren..
Het was vandaag te warm om veel activiteiten
te ontwikkelen. Gewoon liggen was er al te veel aan, het moest een koel plekje
zijn wilde je van het liggen nog kunnen genieten.
De baasjes van Zeppos en Hercule
waren met de kinderen naar Cognac en naar een speeltuin en dus bleven de twee
Drentensloebers bij ons. Te warm om rond te sjokken in een stad was het
verstandige oordeel.
Ons baasje heeft de Mitsubishi een
wasbeurt gegeven, volgens hemzelf was hij verlegen om met zoiets vies rond te
hossen in de streek. Na een uurtje stond Mister Outlander weer te glimmen onder
de hangar. Zeppos is er wel een douche rijker van geworden, die was tegen de
zijkant van de auto gaan liggen terwijl het baasje aan de andere kant de auto
aan het inzepen was. Om de zeep af te spoelen gebruikte het baasje de tuinslang
en daar heeft Zeppos de volle straal van op zich gekregen. Al een geluk dat het
baasje al even bezig was geweest want in het begin was het water in de
tuinslang haast kokend warm van in de zon te liggen .
Uiteindelijk hebben we rustig ons
koele plekje gevonden om de namiddag om te krijgen !
Komt een
Marokkaan bij de garage met zijn kameel en vraagt aan de monteur:
"Kunt u mijn kameel uitlijnen, hij loopt een beetje scheef?".
"Jawel" zegt de monteur "zet hem maar op de brug".
Even later slaat de monteur met een gruwelijke knal de kloten van de kameel
tussen twee bakstenen te pletter.
De kameel schrikt hier zo van dat hij van de brug springt en in een rechte
streep de woestijn in sprint, binnen notime is de kameel uit het zicht verdwenen.
"Zo die loopt recht" zegt de monteur.
"Ja dat wel" zegt de Marokkaan "maar hoe krijg ik m'n kameel nu
terug?"
"dat is geen probleem" zegt de monteur, "ga maar even op de brug
staan !"
Het is één van de grootste bric à
bracs van de streek en om die reden trokken de baasjes naar ginds. Meestal is
het er zeer druk, kan je amper een parkeerplaats bemachtigen en kan je over
de koppen lopen in een broeiende hitte
Maar niet als je rond het middaguur
naar ginds gaat. Zo deden de baasjes het
dus en konden ze op hun gemakje rondkuieren tussen wat de ene schatten noemt en
voor een ander is het dan weer ouwe
brol.
Gisteren was er toch een stand die
speciaal de aandacht trok van ons baasje. Het was een man die allerlei spullen
uit een apotheek te koop aanbood. Het waren vooral nieuwe verpakkingsmaterialen
voor eigen apothekersbereidingen die hij te koop aanbood. Maar er waren dan ook
zaken tussen die we in vijftig jaar niet meer hadden gezien.
Zo waren er cilindrische houten
doosjes met een dito deksel, platte ronde metalen doosjes type klikker maar
ook kartonnen dozen om bvb flessen met hoestsiroop in te verpakken.
Verder waren er ook nog heel
opmerkelijk gevormde flessen en de klassieke glazen labo apparatuur. Het was
een mooi verzorgde stand die bij ons baasje de indruk gaf dat de verkoper al
jaren bezig is de vererfde inhoud van zijn grootvader/apotheker zaliger
apotheek aan de maan aan het brengen is.
Verder was ook opmerkelijk dat er
veel echte antiek te koop was die duidelijk van Engelse oorsprong was. De
Engelse inwijkelingen zijn ook tot de conclusie gekomen dat er mat ouwe brol
ook nog een eurotje te verdienen valt.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
...
