Onderweg naar
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ja, naar waar eigenlijk ? Met half
hun lijf in een zelf gegraven kuil, ergens midden in een stoppelveld in La
Magdeleine een piepklein dorp in de Charente.
Maar duidelijk willen ze daar weg.
Verwoede pogingen doen ze om richting Australië of China te gaan . Nu kunnen ze
daar uren graven, een mooi gazon is er niet op dat voormalige korenveld. En
buurman Serge die komt dat veld eerstdaags waarschijnlijk toch omploegen met
zijn torenhoge tractor waar hij enkel in kan geraken door middel van een ladder.
Van daarboven op die tractor zien de gaten er misschien nog wel dieper uit.
Het baasje vindt al dat gegraaf maar
niks, de muizen van wie de ingangen naar de holletjes ineens immense afmetingen
hebben gekregen, waarschijnlijk ook niet. Alleen dronken muizen (bestaat dat ?)
kunnen er baat bij vinden bij hun thuiskomst. Zulke ingangen kan je niet missen,
zelfs poepeloerezat kan je met zon inkomhal je hol terugvinden.
Erger voor het baasje is dat wij
blijkbaar onze oren hebben vol zitten met zand en stenen. Niksmendalle horen
wij dan. Wat we achteraf wel hebben gehoord is dat het vrouwtje tegen t baasje
iets zegde van de Teletac morgen terug te gebruiken onder het moto wie niet
horen wil moet voelen
We zullen morgen maargoed opletten
dat er geen zand of stenen in onze oren terecht komt want zelfs het geluid dat
het ding maakt zorgt er voor dat we in no time bij ons baasje terug staan, hoe
belangrijk die muizenholletjes voor ons ook zijn.
Belle & co


|