Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-04-2013
Niet fijn
Niet fijn
t Baasje is de ganse voormiddag in de weer geweest met Lucy. Die heeft een kwetsuur aan haar linkeroog en na een bezoek aan onze gewone dierenarts heeft ons baasje haar naar Hasselt gebracht.
Daar werkt onze eigen dr. Nelly en ook de vaste dierenoogarts was daar aan het werk.
Die gaat naar het oog van Lucy kijken maar zelf was ze nog aann een oogoperatie bezig. Lucy is inmiddels daar gebleven in afwachting van het onderzoek.
Het staat al verschillende jaren in de rechterkolom van het blog, het kenteken en de lnk naar de blauwe hond. Ook verschillende kopers van een pup van ons die kleine kinderen hadden kregen van ons de interactieve CD-rom mee, samen met hun puppy.http://www.thebluedog.org/nl/
Nu was ons baasje deze namiddag nog eens op de site van de blauwe hond aan het snuffelen (ja baasjes snuffelen af en toe ook eens).
En dan komt hij daar de link naar het LICG tegen. Wat staat voor Landelijke Informatie Centrum Gezelschapsdieren. http://www.licg.nl/7x/home.html
De site van het LICG bevat een schat aan informatie voor eigenaars en fokkers van huisdieren. Maar ook voor dierenartsen, dierenasiels, enz. staat de site vol met nuttige info.
Wat het baasje vooral interesseerde was het hoofdstuk honden en uiteraard puppies. De aankoop, waar en hoe, worden uitvoerig behandelt.
Ieder die de aankoop van een hond, uit een asiel of een pup, of die nu van een fokker of een dierenwinkel komt. Al de voor- en nadelen worden behandeld.
Als er dus mensen zijn die nu een puppie wensen aan te schaffen kunnen we niet meer doen dan deze site s aanraden.
Hoewel onze baas een maandelijks abonnement heeft is m hier toch niet vrolijk over. En dan krijg je eens iets extras gratis van de flikken en dan is het weer niet goed !
Na de fratsen van Belle die het avondeten van de baasjes een andere weg deed inslaan, hadden we nog een verrassing gisterenavond.
De Wouterkes, zo bekend van de reacties onder dit blog, hadden hun auto richting Vosselaar gezet nadat ze even gebeld hadden of we wel thuis waren.
En dat waren we
Lando en Lucy, broer en zus, hebben urenlang de tuin onveilig gemaakt voor mens en dier. Zo wild ging het spel er aan toe.
Dat ze goed met elkaar kunnen opschieten die twee dat was al bekend van toen Lando vanuit huize Faes naar de Wouterkes in Oud Turnhout vertrok, nu elf maanden geleden.
Ook op de jachttraining waar beiden elkaar elke week zagen konden ze goed met elkaar opschieten en waren ze elkaars gelijken in de opleiding.
Zij zwommen samen de eerste maal het ven over toen ze negen weken oud waren, zij volgden samen los naast de baasjes toen ze door de hoge maïs naar de andere kant van het veld liepen. Kortom ze deden alles gelijktijdig.
Alleen de periodes dat wij in Frankrijk verbleven stond Lando er alleen voor, maar dan had hij ook nog de steun van Libre zijn andere zus, die in Arendonk woont en ook in dezelfde les zat.
En gisteren was er van gans die jachtopleiding van het tweetal niets te merken. Spel, spel en nog eens spel was het enige dat aan de orde was. Dat ze er hevig tegenaan gegaan zijn was te merken achteraf.
Wij hebben Lucy niet meer gehoord en gezien nadat Lando terug richting Oud Turnhout was vertrokken.
Het baasje zegt dat hij er zelfs geld op durft inzetten dat het bij de Wouterkes thuis net hetzelfde was met Lando
Boterhammen vanavond met misschien nog wat charcuterie en/of een bord soep. Dat is al wat overblijft voor de baasjes deze avond
Neen, we hebben nog geen geld te kort voor een stukje vlees of aardappelen en groenten, de reden ligt bij oma Oma Belle wel te verstaan !
t Vrouwtje had deze ochtend een mooi hertengebraad uit de diepvries gelegd om te ontdooien voor het avondeten. Maar het is er niet meer, of toch niet bruikbaar meer voor menselijke consumptie.
Na haar wandeling van Belle samen met Lucy en het baasje, was deze laatste op wandeling met Hera & Heros. Bij thuiskomst hoorde het baasje al op de oprit dat er iets fout was in de keuken . Een luid g.v.d. Belle ! ! ! wees al op enig niet voorzien gedrag van de roedelleidster (als de baas er niet is).
Je raad het waarschijnlijk al zevenhonderd gram hertengebraad foetsie en een Belle die onder de keukentafel een grote homp vlees lag te verorberen.
Ook Lucy lag op haar buik op enkele centimeters van wat de beste buit van het jaar moet geweest zijn. Maar zoals altijd als de oma eet, (dan moet ze nog niet grommen), dan weet de jeugd dat er voor hen dan niets over blijft.
Dat was gans anders toen Hera en Heros en ook Lucy nog pup waren. Toen at Belle pas als de rest van de roedel, het kleine gespuis, gegeten had.
Het vrouwtje is ondertussen naar boven, naar de voorraadkamer geweest en heeft een steriliseerbokaal met regenboogsoep meegebracht.
Dat is voor een keertje ook eens niet slecht en nog goed voor t baasje zijn (op een laag pitje staande) vermageringskuur. Weer ne kilo eraf dankzij Belle zegt m dan met het nodige sarcasme in zijn stem
Het is stilletjes in Drentenland afdeling Vosselaar De vier slaapkoppen noemt ons baasje ons.
Nu kan het zijn dat een oude hond nog maar langzaam recupereert van een serieuze inspanning, maar de ganse dag voor de voeten lopen van de baasjes in de Franse tuin hoort daar niet bij, En er zit geen enkele oude hond bij ! Belle is de oudste, de oma, en die is nog geen acht jaar. Hera en Heros zijn in de kracht van hun leven met vier en een half jaar en Lucy is met haar dertien maanden (gisteren) nog aan het puberen.
Wat is dan de oorzaak van de slaapziekte ? De tsé-tsé-vlieg kom je hier niet zoveel tegen dat ze de slaapziekte zou kunnen verspreiden, die mogelijkheid sluiten we dus al uit.
Ten huize Verrooten, waar Hadise hoogstwaarschijnlijk ligt drachtig te zijn, spreken ze er ook al van dat Hadise zoveel slaapt. Onze baas houdt stillekes zijn hart vast. Stel dat Belle en Hera er ook van hebben zoals Hadise, en drachtig zijn Neen, die mogelijkheid strepen we ook door, er is goed genoeg op gelet dat er geen intacte reuen in de buurt zijn kunnen komen. En onbevlekte ontvangenis of dat spel met die duif is ook voor onze roedel niet weggelegd. Gelukkig maar
Voorjaarsmoeheid is een mogelijkheid waar je niet omheen kan. Maar ze zeggen dat het voorjaar, de lente dus, nog altijd niet begonnen is.
Waar de eerste zon bij de meeste mensen actie oproept om in de tuin bezig te zijn, de grote kuis in huis aan te vatten, met volle aanhangers naar het containerpark te rijden en zo verder, heeft de lente een omgekeerd effect op ons viertal.
Nog een week mogen ze den tamme hebben zegt het baasje en als ze dan nog niet actiever zijn belt ons baasje naar Hilde van onze Lando voor een gans pallet AA-energy drinks (zij werkt daar) of een groot vat Red Bull, maar dat is pas een noodoplossing want dat geeft een ander probleem. Red Bull geeft namelijk vleugels en dan is den omheiningsdraad niet hoog genoeg zegt onze baas !
Nog een week en dan sakkert onze baas misschien weer dat we overactief zijn. We houden jullie op de hoogte !
We zijn steeds blij als we nog eens een berichtje of fotos van de pups in onze mailbox vinden. Als we dan ook nog eens een bericht en recente fotos binnenkrijgen kunnen we niet snel genoeg zijn om ze ook hier te publiceren, tot nut van t algemeen.
Zo ook gisterenavond, toen t baasje ons bericht over de Huntingbeurs aan het typen was voor ons vond hij tussen de stapel mails ook het bericht van onze vaste correspondent, ene Lando uit Vieux-Turnhout, ook wel eens Oud-Turnhout genoemd
Hier Landos verslag van de belevenissen van de voorbije dagen,
Belle & co
Landos training en wandelbelevenissen
Tot de laatste dag hebben we het spannend gehouden hé, want we hadden immers beloofd om deze week nog eens een puppenkrant te schrijven. En hier zijn we er dan mee.
Onze pup, excuseer, flinke puber (!) laat zich niet kennen en onderhoud zijn Drentenstreken maar is ooooooh zo lief. Waar ik ben, is Lando ook. Een mama's kindje, heerlijk.
Op training luistert hij ook steeds beter en beter. De band zit goed en hij houdt ervan om dingen voor mij te doen. Al stak hij vorige zondag op training op het laatste zijn middelvinger op, maar Oscar gaf me dan de opdracht om 2 middelvingers terug op de steken en niet af te geven.
Van de week was er bijna een vinger afgesneden door de lijn. Toen we gingen wandelen in het bos bleef Lando plots in jachthouding staan. Eenmaal ik zelf door had waarom schoot het al weg: een reetje, op 3 meter van Lando. En toen .... juist .... erachter aan! Dat poogde hij toch maar ik hield de lijn stevig vast want als ik die loste zou ik Lando voor het eerst niet terug gezien hebben denk ik. Gevolg: verbrande vinger van de lijn.
Ach ja, avonturen gegarandeerd met een Drent in huis. Hij wandelt ook steeds dieper het water in als we aan een vijver komen. Een Drent die graag zwemt, kom dat tegen. En dan s' avonds tovert die gekkerd om in een knuffelbeest. Wringen tot hij tussen ons in zit in de zetel, kop op schoot en kijken met van die oogjes: begin maar te aaien baasje, ik ben er klaar voor.
't Is duidelijk hé, we genieten met volle teugen van onze heerlijke vriend Lando!!!
Vandaag 26-04-2013 opende de jaarlijkse Huntingbeurs in Flanders expo te Gent. De Belgische Vereniging van de Drentsche Patrijshond en de Jachtopleiding Jac Orion nemen al verschillende jaren deel aan dit evenement om de Drent en de jachtopleiding te promoten.
De beurs loopt nog morgen zaterdag en zondag en wij waren present als bestuursleden bij zowel de Drenten vereniging en jachtopleiding.
Dat er belangstelling was kon je wel zeggen. Het baasje is er rats vergeten van te eten. De ganse dag niet, met uitzondering van het ontbijt deze ochtend. Dat werd hij pas gewaar op de terugweg ! Zelden hebben wij zoveel belangstelling gekregen van echt geïnteresseerde liefhebbers. Wij hadden Hera en haar dochter Libre mee . normaal was ook Lucy van de parij geweest maar wegens aankomende loopsheid verkozen we van haar zus mee te nemen.
En moeder en dochter hebben zich voortreffelijk van hun presentatie taak gekweten. Wij werden tweemaal in de presentatiering gevraagd om onze honden te showen, en daar kregen we zelfs nadien nog applaus en felicitaties voor. En of dat de baasjes Jan voor Hera en Karine met Libre fier waren op hun Drentjes. Zij deden het gewoon S-U-P-E-R ! ! !
Ook was er nog een verrassing voor ons baasje Het vrouwtje van Rinus, het Drentje dat elke donderdag in Arnhem wordt opgevangen door Marian en onze eigenste Kiki, kwam ons bezoeken op de Drentenstand. Dat was nog eens een fijne ontmoeting.
Wat echt opviel was dat er in de voormiddag veel belangstelling was vanuit Frankrijk. Het baasje heeft tal van Fransen uit de Departementen Nord, Somme en zelfs uit het Bretoense departement Morbihan te woord kunnen staan. Nu weten we al jaren dat de Drent in Frankrijk de grote onbekende staande jachthond (chien darrêt) is, maar vandaag zijn er toch minstens vijf Fransen die door Hera en Libre kunnen meepraten over lepagneul à Perdrix de Drenthe zoals de Drent in t Frans noemt.
Wij, baasjes en honden hadden een super dag en we hebben ons reuze geamuseerd . Hera ligt al wel van kort na haar eten te maffen en te snurken dat horen en zien vergaat. Maarhet is haar gegund, zij en Libre hebben ons een super dag bezorgd. De baasje skunnen alleen maar fier zijn op hun hondjes.
Er was niet veel te beleven in Drentenland bij ons thuis. We zeggen niet dat er totaal niets te doen was maar ons baasje heeft er niet veel van gemerkt.
Het betrof hoofdzakelijk beweging van de oogleden, even knipperen met de ogen volstond voor ons.
Het baasje zegt dat het uitrusten van de Frankrijk periode is. Twee en een halve week actief zijn met allerlei jobkes of plagerijen heeft ons vermoeiden daar zijn we nu van aan het recupereren.
Daarjuist op TV zag ons baasje professor Cassiman de afname van een DNA staal demonstreren op de tachtigjarige minister van staat Mark Eyskens.
Voor ons is het een heel bekende procedure. Al onze pups van het K- en het L-nestje hebben zon DNA staalafname meegemaakt. Als men nu het DNA borsteltje gaat ontleden komen we er misschien wel achter of mijnheer de minister zijn vader wel zijn vader is.
Bij ons honden is dat in elk geval de bedoeling van foefelen en bedrog van de afkomst te ontdekken. Nu nog bij de leiders van het land zegt het baasje
Morgen gaat er waarschijnlijk pas laat op de dag een bericht op het blog komen. Het baasje en Karin , Luc en Louis van het bestuur van de Drentenvereniging en van de jachtopleiding van JacOrion gaan acte de présence geven voor de vereniging op de Hunting beurs in de expo hallen van Flanders expo te Gent. Daar moeten zij al om tien uur in de voormiddag zijn en de beurs sluit pas te eenentwintig uur.
Zij hebben dus een lange dag voor de boeg. Er gaan twee van onze honden mee. Hera en haar dochter Libre van Karinen misschien ook Belle maar dat weet het baasje nog niet goed, gaan mee met hen. Hera gaat mee als moeder van Libre en Belle wil ons baasje meenemen omdat ze dat werk al meerdere malen met verve heeft gedaan. Die kan los op de stand , zonder leiband of bench de verleidster spelen. Die gaat geen stap weg van t baasje en van de stand.
Morgenavond brengen we verslag uit van deze allicht plezante maar vermoeiende dag voor honden en baasjes.
We zijn blij dat we tussen de vele mails die we gisteren na een dag onderweg in onze mailbox vonden ook een bijdrage was voor het puppenmagazine.
De stemming om een verhaaltje uit onze duim te zuigen was er deze ochtend niet . En voor een waar gebeurd verhaal zou het handelen over een begrafenis, en dat doen we ook liever niet.
Daarom ietwat vrolijker verhaal van Jeanny en Lennaert over het dag/noodverblijf van de Drentjes in Roosteren. Aan de fotos te zien valt het allemaal wel mee zon noodhok om toch buiten te kunnen blijven als het plaatselijke hoofdbestuur eens eventjes weg moet. Het rsisco om het begin van een woestijn of bouwwerf aan te treffen bij terugkomst is dan heel wat kleiner
Belle & co
Hier Lennaerts nuchtere kijk op zijn buitenverblijf
Hallo familie,
In navolging van tante Simonne en ome Faes heb ik nu ook mijn buiten huisje Wel te vree. Het staat dan wel niet in Frankrijk, maar gewoon bij mij in de tuin. Het huisje en bijpassende ren is bedoeld voor noodgevallen. Ben ik dan een noodgeval? Tot nu toe heb ik er 2 minuten ingezeten, en dan alleen om fotos te maken, dus het zal wel meevallen.
Gisteren is een madam van de Raad van Beheer langs geweest om mijn chip te lezen, en te kijken of ik niet illegaal Nederland ben binnengesmokkeld. Ze had een of ander eng apparaat bij zich en wilde steeds Scotty beam me up met mij spelen. Na wat dolle capriolen bleef ik toch maar stilstaan. De chip tussen mijn schouder was verdwenen! Hij moet er zijn zei vrouwtje zenuwachtig, probeer het eens rechtsonder en ze wees naar een plek rechts onderaan mijn borstkas bij het begin van mijn poot, en jawel hoor, precies daar zat hij, op dezelfde plek als bij mijn papa. Onze chip is op dezelfde manier naar beneden gezakt!
De grootste verrassing is toch wel dat ik mijn Belgische stamboom gewoon terugkrijg met wat extra versieringen erop.
En we hebben een heel goeie rit gehad. Iets voor elf waren we vertrokken in La Magdeleine en acht uur later stonden we in Vosselaar op de oprit.
Dan treed er zo stilaan een gewend scenario zich af. Honden in de tuin om te gaan drinken. Aanhanger achter het huis plaatsen, naar het frietkot om eten want er is niks in huis Dan eten de baasjes en krijgen wij de friet overschotjes. En dat is in dat frietkot dat op woensdag open is in het dorp nogal veel. De porties friet zijn daar familiepak formaat. Wij hebben vanavond dus brokjes Hills met friet gekregen ! En gesmuld dat we hebben !
Dan heeft het baasje de laptop terug geïnstalleerd en zijn mail nagekeken, Dertig mails te selecteren en nadien te lezen/beantwoorden indien noodzakelijk.
En dan het blog want er zijn waarschijnlijk toch nog wel wat lezers die op een berichtje zitten wachten.
Ondertussen ligt Belle in haar bench uit te rusten van acht uur slapen op de achterbank van de auto. Heros ligt bij t vrouwtje in de zetel naar TV te kijken en Heraen Lucy zijn op inspectie in de tuin.
Dadelijk gaat de roedel helemaal onder zeil en ook de baasjes gaan het Vosselaars bed opzoeken. Het is een lange dag geweest
Het is hier een stralende ochtend en de weersvoorspellingen geven ook nog eens drie prachtige dagen voor de boeg.
Wij hebben nog een heleboel plaats op de aanhanger (die leeg mee terug gaat omdat volgende keer flink wat dient te worden meegebracht) om een flinke voorraad mooi weer mee terug te brengen naar t Belgikske.
Daarbovenop hebben we nog een flauw windje van achter le vent dans la poupe zeggen de Fransen, en gaan we nog eens een beetje zuiniger rijden
Alles ziet er uit dat we een prettiger terugreis gaan hebben dan vorige maal toen we te maken kregen met de naweeën van de sneeuwbui van twee nachten voordien, en toen meer dan twaalf uren nodig hadden om thuis te komen.
Gewoonlijk gaan we ook wel terug graag naar Vosselaar, maar een begrafenis morgenochtend en het mooie weer maken ditmaal toch een verschil. Onze baasjes zouden toch wel liever blijven ditmaal.
Maar niet getreurd in dit seizoen blijven we niet zo lang in België en de datum van terugkeer zal niet zo lang op zich laten wachten. Maar vandaag hebben we nog achthonderd kilometer te gaan
Het mooie weer zit onder het zeil van de aanhanger en we laten het pas terug gaan als we in Vosselaar zijn.
Het was een rommeldag als geen ander. Het begon al deze morgen met het vrouwtje dat een afspraak had bij de kapster. Het vrouwtje had aanvankelijk een afspraak bij de vaste kapster in Vosselaar, maar met die begrafenis op donderdag ochtend was dat moeilijk en zij wilde er toch een beetje netjes uitzien vertelde ze ons. En ze had gelijk, ze ziet er heel wat netter uit
Het baasje hield zich intussen bezig met het uitplanten van de tomatenplantjes. Die waren intussen van het formaat dat ze in turfpotjes konden gezet worden. Een deel van de tomatenplantjes gaat mee terug naar België een ander, het grootste deel, blijft hier voor de vrienden en buren Het waren honderdvijftig zaadjesen het baasje had ze allemaal gezaaid met het gedacht dat er toch een deel niet zou ontkiemen, maar dat was goed fout. Allemaal zij ze ontkiemd !
Verder hebben we nog wat geholpen, ons baasje noemt dat in de weg lopen toen hij de auto heeft gewassen. Daar staan ramen in om door te kijken. Zo is dat normaal, bij onze Masjebashi ging dat niet meer wegens het stof, vooral op de achterruit. Maar ondanks onze hulp kunnen we morgen toch met een propere auto naar België komen, en we kunnen zelfs terug door de achterruit kijken !
Morgen zeggen we terug België hou je schrap, we komen er aan !
Al twee dagen zijn we niet mogen gaan wandelen en daar zijn wij niet blij mee. Er zijn verschillende redenen zegt t baasje waarom we in de tuin moeten blijven en niet mogen gaan rakkeren in de velden zoals anders.
De voornaamste reden is dat er haast op alle velden en akkers geweldig grote tractoren bezig zijn om de velden te bewerken. Die tractoren slepen grote machines achter zich die met het nodige lawaai er indrukwekkend gevaarlijk uitzien en die letterlijk het nodige stof doen opwaaien.
Dan zijn er ook nog tractors die helemaal geen stof doen opwaaien. Integendeel zelfs, die sproeien met brede armen vloeistoffen over de velden waarvan het baasje in de verste verte niet betrouwt wat die sproeinevels bevatten. Het kan onschuldige meststof zijn maar ook wel insecticide om allerlei beestjes al van bij aanvang een kopje kleiner te maken. En dat kan ook nooit goed zijn voor ons Drentjes zegt het baasje. Ook de dagen nadat de velden gesproeid zijn mogen wij daar nog niet gaan rakkeren. Pas na een forse regenbui krijgen we terug vrij spel, dan is het ergste leed geleden op het veld zegt het baasje. Probleemke voor ons het wil maar niet regenen .
Maar er is nog een reden en het hoofdbestuur is er haast zeker van Lucy gaat waarschijnlijk de eerste maal loops worden. Ze is al enkele dagen erg aanhankelijk en moeder Hera poetst haar achterzijde alsof ze ganse dagen niets anders te doen heeft. Door dat poetsen en ook omdat ze haast ganse dagen in de tuin rondloopt hebben we nog geen daadwerkelijke sporen gevonden. Daar is het trouwens nog wat vroeg voor, eerst de aanloop en dan de effectieve tekenen, zo gaat dat gewoonlijk. Het is de eerste maal dat Lucy loops komt te staan en buiten Lobke, waar ook al naar t schijnt een Siebe haast constant achteraan plakt, zijn zij de enige twee van de zes teefjesuit het L-nestje die nog niet loops zijn geweest. En als er eentje loops is bij ons neemt het baasje geen risico en is het even wachten op terug los te lopen.
Sinds Belle eens heeft gepoogd van naar het volgende dorp te trekken op zoek naar een vrijer, is het baasje iets voorzichtiger geworden.
Het kort weeral op de dagen in La Magdeleine, morgen nog een dag en dan gaat het weeral terug richting Vosselaar. Een dag vroeger dan normaal wegens een begrafenis in de iets verdere familie.
Het hoofdbestuur heeft vandaag met vereende krachten de laatste te doen werkjes aangepakt.
Zo moest de bruidssluier rond het zwembad al meer dan een jaar eens grondig aangepakt worden. Fernand, van de Febro, dé zaak voor tuin- en park machines in Turnhout bracht gisteren een spiksplinternieuwe Metabo haagschaar mee voor t baasje. Datdie uitgebreid moest getest worden spreekt voor zich. En ze IS getest en goed bevonden, ze knipt en snijd zoals van een Metabo verwacht wordt.
Maar t baasje is vooral bezig geweest met de bosmaaier. Dat is nodig omdat er niet overal met de grasmaaiers kan gekomen worden wegens struiken en bomen. Daar geraakt m wel met de bosmaaier en ook onder de omheining is het gras en onkruid nu gekortwiekt.
We zijn zo goed als klaar om de tuin enkele weken aan anderen over te laten om de plantjes water te geven. Maar we komen zo snel mogelijk terug, dat is wel duidelijk. De tuin staat veel te mooi op dit momenten alles is er aan gedaan om zo goed mogelijk de zomer aan te vatten !
Breaking news: krijg juist een SMS-berichtje binnen: 3760 gram, 52 cm, 19u30, een meisje en luistert naar de naam Lore !afzender Louis Michielsen, alias L.M. van de moppen op dit blog.
Voor felicitaties aan opa Louis en oma Agnes stellen wij graag onze reactie rubriek onder dit bericht ter beschikking, Louis kan ze daar raadplegen of wij sturen ze door naar L.M. !
Van ons alvast een dikke proficiat Louis en Agnes met de flinke brok kleindochter.
Vandaag nog eens een bijdrage aan het puppenmagazineuit Roosteren, NL Limburg. Lennaert is nog zowat de enige overblijvende schrijver uit de periode van de puppenkrant. Maar er kwam ook nog een foto vanuit Aalter binnengewaaid. Eva enSteven sturen een foto genomen tijdens de jachttraining in Heurne waar zij deelnemen met hun Lana. Maar ook broer Louis is daar aan het trainen en samen passen die twee netjes samen met hun vrouwtjes op de foto.
Lennaert heeft het over ditjes en datjes welke de afgelopen week gebeurd zijn. Dat gaat over een teek voor papa Cartouche, Franse bloesem, zijn buiten dagverblijf, en zelfs de nieuwe toekomstige Hollandse koning komt ter sprake. Het baasje denkt dat die nieuwe Nederlandse koning in Frankrijk de naam van Guillaume Alexandre gaat krijgen. De W van Willem krijgen ze toch maar amper gezegd die fransoozen
Belle & co
Limburgs nieuws van aan de Maaskant (heel letterlijk)
Papa heeft een teek!
Ahh Jakkes, papa heeft een teek. Ik weet wel niet wat het is, maar er wordt wel erg veel aandacht aan besteed. Papa zat zich wat te vaak aan zijn oren te krabbelen en werd snel aan een grondige inspectie onderworpen en toen viel al snel het Teekwoord. Daarna werd zijn kop vierkant in de handen genomen en ik dacht dat het knuffeluurtje was aangebroken en tot 3 keer toe duwde ik mijn kop in baasjes handen. Jullie raden het al! Hup de bench in!. De teek zit op een erg lastig plekje en het lukt maar niet om hem te verwijderen. Morgen wordt er een nieuwe poging gedaan hem te verwijderen.
Krijgen we allerlei warme bloesemverhalen uit Frankrijk maar hier is het nog gewoon koud. En als de zon schijnt gaat dat met een schraal windje gepaard en je ziet al overal de verbrande rode koppen van mensen. Wij drenten hebben gelukkig een pelsje die ons beschermt.
Mijn buitenverblijf is eindelijk klaar. Vrouwtje heeft zelf iets in elkaar getimmerd en dat moet nog beschilderd worden. Ik hoop niet dat ze er van die zoetsappige little Pony, K3 achtige meidentroep op gaat schilderen, ik ben wel een stoere Rock around the clock hound hé.
30 april moet het klaar zijn want dan hebben we een nieuwe koning, en stel je voor die komt spontaan bij ons op bezoek, iets wat gebruikelijk is na een kroning. Hopelijk gaat ze het niet oranje schilderen of roze. Misschien wel de Belgische vlag, want ik ben nog Belg. Ze is nu met blauw in de weer, en dat zit niet in de Belgische vlag. Ik laat me verassen!
En of dat hoge bezoek komt, dat zien we dan wel weer. We leggen de biertjes alvast koud!
Als je met hard werken rijk zou worden, dan waande onze baas zich vandaag een lid van de Rothschild of Rockefeller familie !
Hij heeft zich een beetje overtroffen vandaag, en dat op een zondag, de dag die doorgaat als een rustdag.
Onze baas heeft vandaag een nieuwe compostbak gemaakt achteraan in de tuin. De composthoop die zich gevormd had diende dringend gekooidte worden en dat was vandaag zijn doel, nieuwe bak en alle materiaal aan compost in de bak.
Dat hij zich daarna zou voelen als geradbraakt of gevierendeeld op zn middeleeuws heeft hij nu pas vanavond ondervonden. Maar het resultaat mag er zijn.
Alles netjes opgeruimd en dan nog plaats hebben voor vrachten gemaaid gras, je zou er vrolijk van worden zou onze baas zeggen, als . zijn armen en rug niet zon pijn deden !
Morgen zal het waarschijnlijk nog wel erger zijn met de stijfheid bij de baas, maar daar voelen wij Drentjes niks van. Hij had maar rustiger aan moeten werken is onze mening.
Overigens staat de tuin op dit moment op zijn mooist met al de bomen in bloei. Het ruikt ook zo lekker want buiten de bomen in bloei staan er nog tal van vlierbloemen in bloei en die ruiken ook al zo lekker. Daarstraks stond Lucy aan zulke bloemen te ruiken toen ze plots schrok. In de bloem waar ze aan het ruiken was, zat namelijk een hommeltje dat daar druk aan het werk was om materiaal te verzamelen om honing te maken. Een geluk dat ze geen prik in haar nieuwsgierige snuffel heeft gekregen. De herinnering van Kiki die vorig jaar met een dikke neus moest rondlopen na een ontmoeting met zo n steekbeest staat nog levendig in onze herinnering.
Twee mannen zitten tegenover elkaar in de trein. Eén van hen vult een kruiswoordraadsel in. Plots knikt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen zijn overbuurman " Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk. Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is 'vrouwelijk geslachtsorgaan' en het begint met een v ". Waarop de andere persoon vraagt " Is het vertikaal of horizontaal ?" Waarop de eerste man antwoordt : " Horizontaal " .
Tja, zegt de tweede : "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
En dan gaat het over gisterenavond aan de computer. Het baasje was druk doende om eindelijk eens op het Belle, Hera en Heros-blog het vak met de favorieten aan te vullen en in orde te maken.
Al meer dan een jaar bestaat het schaduwblog van het Bas & Belle blog al en nog steeds waren die favorieten niet geplaatst. Tot gisterenavond dus.
Een echt plezant werkje is het niet, het gaat m vooral over openen, sluiten, nakijken, terug openen en weer sluiten van sites.
Sommigen waren niet meer actief en zijn dus ook niet meer opgenomen in de nieuwe lijsten. Anderen zijn dan weer wel actief maar onder een ander site-adres. Voorlopig zijn het enkel links met sites of blogs die over Drentsche Patrijshonden en honden in het algemeen handelen die vermeld staan. Er komen zeker nog andere links bij naar andere sites van bevriende volgers van dit blog. Er kwam dus gisterenavond echt wel een en ander bij kijken.
Dan kan je je wel afvragen waarom een schaduwblog, een ander blog met krak dezelfde inhoud ?
Wel, dat zat zo eind 2011 waren er problemen met het openen van het Bas & Belle blog. Het duurde als een straatje zonder eind vooraleer het blog opende voor sommige lezers. Andere lezers hadden er dan weer geen last van, een rare toestand die maar niet opgelost geraakte. Tot we besloten van het bas & Belle blog op het seniorennet online te houden maar daarnaast op Bloggen.be een nieuw blog met dezelfde inhoud op te starten. Met succes trouwens ook hier hebbenwe inmiddels meer dan 62.000 page-views op de teller staan.
Wat we ook verandert hebben is een vakje toegevoegd waar we de op komst zijnde puppies van Hadise en Cartouche hebben aangekondigd. Dat staat nu op beide blogs rechts bovenaan in het paars aangekondigd. Kandidaten voor een pup maken we het wel heel makkelijk want de mogelijkheid om zich aan te melden of info op te vragen staat daar vlak onder. Door op de e-mail mij
Knop te drukken kunnen de kandidaten onmiddellijk en rechtstreeks met ons in kontakt komen.
Frans stelt zijn vrouw voor aan een vriend. Geert : Sorry, maar waarom ben jij met zo'n lelijke vrouw getrouwd ? Frans : Pff, dat is niet belangrijk. Wat telt is dat ze zeven hypotheekvrije panden bezit, drie fabrieken en een dikke spaarboek. Die lelijke vrouw is mijn kapitaal. De volgende dag ontmoeten de twee vrienden elkaar weer en de Frans heeft nu een beeldschoon jong-poepke aan zijn zijde. Geert : Wie is die knappe griet ? Frans : "O", dat is mijn interest, aan mijn kapitaal kom ik niet aan.
En dan hebben we het niet over de Duvel Triple hop van de brouwerij Moortgat maar over de vogel Hop genaamd.
Het is een mooie vogel, een trekvogel ook en hij is terug gearriveerd in de Charente na de winter in warmere oorden te hebben doorgebracht.
Gezien hebben wij hem nog niet maar gehoord des te meer.
Hij/zij heeft ons deze ochtend wakker gemaakt en ons baasje was daar niet blij mee. Lucy kent namelijk dat typische hop, hop,hop en dan nog eens hop, hop geluid van de vogel nog niet.
Vorig jaar in de paartijd, wanneer het Hop mannetje zijn vrouwtje poogt te verleiden met zijn hop, hop roep, lag Lucy immers nog in de werpkist in Vosselaar klein pupje te zijn. En toen ze na acht weken groot genoeg was om mee naar de Charente te komen was de paartijd voorbij en hoorden we de Hop niet meer.
Vanochtend heeft zij het baasje samen met de Hop het hoofdbestuur wakker gemaakt. De Hop omdat hij bij ons op het dak zijn vrouwvolk zat te lokken en ons Lucy omdat zij in haar bench kefte omdat zij iets hoorde dat ze niet kende en daar het hoofdbestuur voor wou waarschuwen.
Het baasje vindt heel die vrijersroep van de Hop maar niks, het doet hem waarschijnlijk aan de periode denken dat hij nog aan het werk was en er stond een baas de ganse dag achter hem hop, hop, hop te roepen ! En laat die Hop hetzelfde geluid nu de ganse dag door maken, van bij het ochtendgloren tot zonsondergang !
Zot word hij van dat geluid zegt hij, en er is helemaal niks tegen te doen, wij hopen dat het ditmaal een knappe Hop is en dat hij snel een lief kan vinden, want eerder stop die geilaard niet !
Voorlopig is ons baasje klaar in de moestuin. Dat was gisteren avond ook al bijna zover, tot het baasje de hydrofoorpomp op het ondergrondse regenwater reservoir wou aanzetten om de aardbeien water te geven
Nu heeft die pomp na de winter, zelfs vorige week al gewerkt, maar gisterenavond deed ze het niet meer. Dedju, dedju is dan het commentaar van het baasje, en zegt tegen het vrouwtje dat de pomp het heeft opgegeven. Steevast is dan het antwoord los het maar snel op want ik moet de planten op de koer ook nog gieten.
t Baasje springt dan in de Masjebashi om bij de Weldom die weeral een andere naam heeft gekregen een nieuwe pomp te gaan kopen. t Vrouwtje roept dan nog achterna heb je geld mee ? en krijgt dan als antwoord alleen plastiek en zolang ze in ruil voor een plastiek kaartje een pomp geven is t baasje kontent.
Inmiddels draait de pomp naar believen maar het had toch wat voeten in de aarde vooraleer alle in en uitgangen waren aangepast aan de pomp en slangen.
De aardbeien hebben er in elk geval al baat bij gehad. Ook de gele snijbonen Or du Rhin (ze vertalen dat als merveille de Venise) wij zouden zeggen Rheingold zijn gezaaid en goed nat gehouden net zoals de peulerwten met als naam Henry Hendrikse zijn al (ondergronds) aan het kiemen en groeien.
Dus als je alles goed bekijkt samen met de aardappelen erbij zit het werk in de moestuin er voorlopig ver op.
Om tomaten te planten is het nog te vroeg in openlucht en volle grond, en ook de preiplantjes staan nog te groeien in de serre bij Louis (L.M.) te Turnhout. Maar voorlopig rust de baas
Een jonge vrouw vond dat haar raskater Porto slecht luisterde en ze dacht dat het beestje misschien doof aan het worden was, dus ging ze met hem naar de dierenarts. Deze ontdekte dat het aan overtollige haargroei in de oren van de kat lag. Hij maakte de oren goed schoon en verwijderde er zoveel mogelijk haar uit. Hij vertelde haar dat ze het probleem in de toekomst kon voorkomen door bij de drogist een tube "NAIR" ontharingscrème te kopen en dat één keer per maand bij de kat in de oren te smeren. Dus de vrouw ging naar de drogist om "NAIR" te kopen. Aan de kassa zei de drogist haar: "Als u dit voor het ontharen van uw oksels gebruikt, moet u daarna een paar dagen geen deodorant gebruiken." "Neen," zei de vrouw, "ik gebruik het niet voor mijn oksels." "Als u het voor uw benen gebruikt," ging de drogist verder, "draag dan een paar dagen geen lange broek of een panty.""Neen," zei de vrouw weer, "ik gebruik het ook niet op mijn benen, het is voor mijn poes.!
"Oh," zei de drogist, "in dat geval zeker een week niet fietsen!"
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
We zijn ontwaakt met de zon in onze ogen vandaag. Volle zon, zonder een spoor van bewolking. Er staat een zacht windje uit het noord-westen die er voor zorgt dat het niet zo warm gaat worden als eergisteren.
Wij zijn al vroeg op de ochtend naar de tuin gelopen om verder aardappelen te zoeken op het omgespitte deel van de tuin waar we de overgebleven aardappelen van vorig jaar met veel smaak rauw naar binnenspelen.
Of het allemaal zo gezond is daar heeft ons baasje zo zijn gedachte over maar van één zaak is hij wel zeker: als het baasje blokjes rauwe aardappelen in onze etenkommen zou opdienen, ze bleven gegarandeerd onaangeroerd staan. Maar als ze zelf kunnen gevonden of gestolen worden dan zijn we er als de kippen bij om de aardappelen te laten verdwijnen zonder enig spoor na te laten .(nu ja zonder spoor? de dag nadien wel in de vorm van een sigaar)
Deze ochtend is ons baasje ons gevolgd naar de tuin met zijn kodakske gebruiksklaar. Gisteren was hij te druk in de weer in de tuin om portretten te maken. Dus vandaag fotos van de hedendaagse aardappeleters en we moeten eerlijk zijn. We vinden onze versie van de aardappeleters mooier dan die lelijkaards die op het schilderij van Vincent van Gogh geportretteerd zijn.
Zeg nu zelf, zulke lelijkaards wil je toch niet in huis hebben, of t moest om de marktwaarde van het schilderij gaan.
Waar onze baas zoal aan denkt wanneer hij in de tuin aan het werken is. Je kan het onmogelijk radenwant het is vrij cultureel en soms staat m verbaasd van zichzelf.
Niet vandaag want vandaag lagen zijn gedachten gewoon voor de hand, maar wel heel letterlijk. Zijn gedachten gingen naar een Hollander (zoals wij van oorsprong) met maar één oor (wij hebben er wel twee, maar soms gebruiken we er geen één)en hij liet zich onderhouden door zijn broer (wij hebben ook vanzeleven nog geen klop uitgericht) en hij schilderde wat wij al enkele dagen met veel overgave doen: aardappelen eten ! wij hebben dus veel gelijkenis met Vincent van Gogh !
Al enkele dagen, zolang als ons baasje zelf aan het werk is in de La Magdeleines grond. Van vorig jaar zijn er nog wat aardappelen in de grond blijven zitten wegens te kleine oogst en moeite niet om te oogsten .
Nu na een jkaar extra in de grond zijn dat toch grote aardappelen geworden en wij, Belle & co, lusten die als waren het knapperig gebakkenfrietjes.
Nu de motoculteur de grond in de tuin heeft omgewoeld liggen die aardappelen zo maar voor het oprapen voor ons. En wat is nu plezanter dan opeten wat maar voor het rapen ligt.
Wat wel opmerkelijk is, ons baasje dacht wij dan s avonds haast geen honger zouden hebben, maar niets is minder waar. Zeg maar dat wij die aardappelen als voorgerecht of als amuse gueule beschouwen.
Zolang er geen zieken komen door de rauwe aardappelen of wanneer we ons gaan tegoed gaan doen aan zijn plantgoed laat ons baasje maar betijen, we doen ten langen leste er geen kwaad mee
Wanneer we gisteren nog schreven dat we dit jaar de lente hadden overgeslagen dienen we vandaag onze woorden terug in te trekken.
Vijftien graden voor de Charente geeft France météo aan in de krant en dat voor vandaag en de volgende twee dagen .
Vandaag en morgen zou het bewolkt, grijs dus, maar droog blijven. Dat is goed voor het baasje die zich gisteren in het zweet heeft gewerkt bij het uitspreiden van de compost over de akker.
De bloesem krijgt dus enkele dagen adempause met het open komen van de bloemetjes. Maar ook de bijen gaan bij die frissere temperaturen last hebben van de koude, en die kunnen spijtig genoeg geen trui of frakske bij aantrekken.
Dat het de volgende dagen wat frisser is daar zit het baasje niet mee, en dat het daar dan ook nog eens droog bij blijft is aardig meegenomen voor de slavenarbeid (zijn woorden) waar hij nu mee bezig is. Dat m overdrijft is klaar en duidelijk. Voor alles waar m mee bezig is heeft hij wel machienerie. Maar dat wordt dan weer ontkent want een mechanische schop, een gemotoriseerde kruiwagen en van die zaken ontbreken hem nog.
En dan zijn er ook nog vier Drenten die in de weg lopen, of op zijn pad liggen als hij daar met een propvolle brouette (franse kruiwagen) komt aanrijden.
Wij Drenten van onze kant denken dan, jij wou toch kilos kwijt, we zullen effe meehelpen zie en dat lukt ons nog aardig ook want s avonds is hij net als wij moe.
Ja , waar is de lente naartoe ? Niet dat het geen goed weer meer is in de Charente, integendeel het is zelfs te goed.
We zijn van de winter de zomer ingestapt en de lente gewoon overgeslagen dit jaar. En de natuur doet zijn best met een serieus inhaalmaneuver.
Zo hebben we een reeks fotos op verschillende momenten van hetzelfde onderwerp genomen en daar zie je dat in tien dagen de natuur er gans anders gaat uitzien.
Zo hebben we fotos van een knop van de notenboom die van een volledig gesloten knop op maandag acht april open komt tot bijna een blad. En zo gaat het de ganse tuin door. De kersenbomen gaan de grootste bloementuilen van de tuin worden en zo er geen nachtvorst meer komt, voorspellen we een goede kersen/kriekenoogst einde juni !
Ondertussen doet het baasje ijverig verder in zijn moestuin. Er diende nog een compostbak geledigd te worden en dat was nu eigenlijk geen werk voor de heersende temperaturen van vandaag. We mogen zeggen dat onze baas er aan gezweet heeft. Wij hebben het goed gezien want we lagen met zn vieren op het gazon naar zijn gezwoeg te kijken ! We werden er haast zelf moe van
De baasjes doen dan wel elke avond het poortje dicht tussen de koer en de tuin om te vermijden dat Belle of Heros s avonds /s nachts met egels zouden komen aandraven maar dat wil niet zeggen dat er dan niets meer te beleven valt voor ons Drentjes.
Zo ook gisterenavond opnieuw lawaai op de koer. Walter II (we hadden het al eens over hem in de puppenkrant van 27-03-2013) was back in town
Lucy had hem gevonden op zijn tocht over de koer. Walter II is zoals de vaste lezers allicht herinneren een pad die hier ergens in de buurt huist. Of het dezelfde Walter II is als op zeven maart weten we niet maar alsm het is dan heeft hij een goed lui en doorvoed leven geleid in die maand en half tussentijd.
Hij was namelijk eens zo groot als in maart, t baasje sprak van een goei hand vol pad en onze baas heeft geen kleine handjes ! Het baasje heeft Walter II dan maar op gepakt en hem buiten de tuin gezet. Padden hebben geen al te beste reputatie als het op giftigheid te maken hebben. Ze zouden honden goed ziek kunnen maken wanneer honden hen opeten. En voor de padden is het hun natuurlijk defensie systeem tegen lawaaierige Drenten en soortgenoten.
Overigens is het weer een stralend mooie ochtend in de Charente. Dat vinden ook onze buren landbouwers, die sinds een week hun groot alaam uit de schuren hebben gehaald en druk in de weer zijn op de velden. Zo moesten Belle & co gisteren nog een hele tijd aangelijnd blijven bij het begin van de wandeling,Buurman Serge was immers zijn veld aan het prepareren waar eerstdaags zonnebloemen zullen gezaaid worden. En dat wil je niet meemaken als eentje van de vier onder dat getuig terecht komt
t zag er niet goed uit want ons baasje was moe, zijn kaars was uit voor vandaag vertelde hij ons. Maar ook wij hadden het gevoel dat we er zwaar tegenaan gegaan waren. We hadden dan ook de ganse namiddag onze best gedaan om t baasje voor de voeten te lopen. En deze avond hebben we dan ook nog eens een grote toer gemaakt door de velden. Lucy trapte haast op haar tong bij de terugkeer en trekken aan de lijn was er al helemaal niet meer bij voor geen van de vier !
Na de inkopen van deze ochtend was er werk aan de winkel in de tuin. Er waren nog een reeks aardbeien te planten en dan was er ook nog het plantgoed aardappelen dat de grond in mocht.
Aanvankelijk wilde het baasje de aardappelen pas volgende maand planten maar een gesprekje met de tuinman van de buren heeft m dan toch overtuigd van de aardappelen nu al aan de aarde toe te vertrouwen. IJsheiligen of niet half mei, ons patatjes zijn aan het groeien.
Ons baasje denkt er nu aan van toch ook al maar nog een rijtje erwtjes tegen de hekkens te zaaien. Die zijn dan klaar om oogsten begin het verlof en dan kan er nog makkelijk boontjes na gezaaid worden. Het zijn wat de fransen erwtjes mangetout noemen. Wij noemen dat sluimererwten en onze baasjes zijn daar smoorzot van.
Morgen dus nog een zaai en plantdag want het baasje heeft gezien dat die grote Hollandse camion weer is komen leveren in de bloemen en plantenzaak in Ruffec. Hij wilde daarstraks al Broccoli plantjes meebrengen maar het was eerst even nakijken met de plaats en de planning. Maar waarschijnlijk is er plaats naast de aardappelen en toekomstige tomaten en nog aan te kopen prinsessenboontjeszaad .
t Ziet er goed uit deze lente in Ferret, en als het weer nu ook nog eens mee wil werken, gaan we weer veel steriliseerbokalen met allerlei lekkernijen in de schapraaikast kunnen bijplaatsen. De baasjes kijken er al naar uit !
Na een lange, vermoeiende werkdag neemt een vrouw plaats in de trein en sluit de ogen. De trein is nog maar net vertrokken uit het station als de jongeman die tegenover haar zit, zijn GSM toestel uit zijn zak neemt.
En hij begint luidruchtig te spreken :
- Dag schatje, het is Marc. Ik zit op de trein. - Ja, die van 18:30 en niet die van 17:30 want ik heb een lange vergadering gehad.
- Nee, niet met die idioot van Personeel, maar met de baas - Nee, schatje, je bent de enige vrouw in mijn leven - Ja, ik ben er zeker van, het is beloofd enz. enz.? En zo gaat dat een kwartier lang door.
De vrouw, die geïrriteerd is door dat aanhoudende luidruchtige gebazel, schreeuwt plots : "Hé Marc, stop met dat stomme telefoneren en kom terug in bed!?"
Sindsdien gebruikt Marc zijn GSM niet meer in het openbaar.
Onze baasjes zijn deze ochtend/voormiddag gaan shoppen. Gaan zorgen voor de inwendige mens op korte en lange termijn.
Voor de inwendige mens op korte termijn wil dat zeggen, vlees, groenten, melk, eieren en ook voor de honden wat brokken en een snoepje.
Daar gaan ze voor naar de Super U en de Lidl.
Voor de inwendige mens op lange termijn wil zeggen dat ze aardappelen gaan kopen zijn. Geen gewoon zakje pattaten maar een zakje plantgoed aardappelen. Aardappelen waarvan het baasje hoopt dat ze dit jaar een goede opbrengst geven waarvan we tot na Nieuwjaar 2014 van kunnen eten.
De keuze aan plantgoed is hier in de Charente enorm. Tientallen verschillende rassen liggen hier in de winkelrekken en dan nog in de verschillende verpakkingen naar grootte. Op grote affiches zijn dan de kwaliteiten van de verschillende rassen aangegeven. Lectuur waar je wel even mee bezig bent want een aardappel is hier ten huize zomaar geen patat. Daar discuteren de bazen over ! Is het een lekker ras ? Bewaren ze goed ? Hoe is de opbrengst ? Zijn ze vastkokend of bloemig ? Allemaal vragen die ter plaatse vopor de affiche moeten beantwoord worden .
Dit jaar gaan het de klassieke bintjes worden en een ras at we vorige jaren ook al hadden Rosabelle en dan was er nog een cadeautje van de winkel, vijf aardappeltjes in een zakje van een ras waar t baasje vanzeleven nog niet had gehoord Sarpo Mira. In juli zullen we weten te vertellen dat ze in de smaak zijn gevallen. En zo ja is het misschien wel een idee voor volgend jaar om te planten, goed onthouden hé baas Sarpo Mira zal het dan moeten wezen
Dat was het vandaag in La Magdeleine maar allicht ook in andere gemeenten in binnen en buitenland. Een explosie van bloesemdie openspringt. Een explosie die ook nog eens goed ruikt bovendien.
In gans de tuin hangt een geur van bloesem, je ruikt het hier beter dan waar ook omdat er haast geen luchtvervuiling van industrie is hier in de Charente. Alles is puur natuur door een alomtegenwoordige landbouw. Hoewel daarstraks het baasje een tractor over de graanvelden zag rijden waar wij nadien tijdens de wandeling aangelijnd moesten blijven. Je weet maar nooit wat voor spul er op die gewassen gesproeid is, pompwater zal het wel niet geweest zijn !
Het was weer een prachtige dag vandaag. Even leek het dat het zou dichttrekken maar dat is overgedreven.
De boom die het verst staat met de bloesem is een zeldzame perelaar. Van de schoonzoon van de vorige eigenaars weten we dat het een poirier de curé is. In t Nederlands is dat een perelaar van de pastoor. Die boom is op twee dagen bedolven geraakt onder de bloesem.
Het is een heel oud ras waar er naar het schijnt niet veel meer van zijn. De schoonzoon van de vroegere eigenaars is heel in het begin dat wij hier waren scheuten van de poirier de curé komen vragen om te enten en zo nog enkele perelaars te bekomen.
Ondertussen wachten we op de grote kerselaars tot die openbloeien, datis elk jaar goed voor een reuzeboeket. Fotos komen binnen enkele dagen want de weersvoorspellingen zijn heel goed voor de volgende dagen
En daar gaan wij en de baasjes nog eens goed van profiteren zie
Vandaag weer een puppenmagazine, het vrouwtje van Lennaert noteert zijn belevenissen samen met zijn pa Cartouche.
Het blijkt daar nog altijd prima te gaan tussen die twee, en waarom ook niet ? Wel is het vrouwtje eventjes mis als ze denkt dat een hond die niet uit de band springt daarom een grijze muis zou zijn. Je kan ook uitmunten in zonder extremen zijn. Diplomaten zijn zo, die kunnen water en vuur laten samengaan tot een behoorlijk geheel, maar dan moet je een erg goed diplomaat zijn, dus toch weer geen grijze muis niet meer.
Maar ze heeft dan weer gelijk als ze vertelt dat al de pups uit het L-nestje stoere hondjes geworden zijn. En dat geldt niet alleen voor de reuen, ook de teefjes zijn aardig uit de kluiten gewassen met katrakters waar de baasjes alleen maar lovend over zijn. t Zijn allemaal bandieten, maar dan lieve bandieten, en ons baasje zegt blij dat het zo is, t zijn dan toch allemaal echte Drenten
Belle & co
Lennaerts verhaal over de relatie met zijn pa
Mijn grootste vriend
Mijn grootste vriend is toch wel papa. We zijn heel erg aan elkaar verknocht, maar op een gezonde manier. Is hij eens een dagje weg, zoek ik hem wel, maar ik weet dat hij terugkomt en wacht ik geduldig. Hoewel mijn mannelijk hormoontjes beginnen op te spelen en ik mijn staart hoog draag doet papa nooit gemeen tegen me. Zelfs toen tante Hadise hier was had hij niets van wegwezen rot kind en rende vrolijk met mij door de tuin terwijl zij binnen zat. Baasjes zijn hier heel blij mee, want je hoort van die verhalen over reuen samen en dat er toch eentje het onderspit delft en zelfs dat ze herplaatst moeten worden. (papa dus J) brrrr.. moet er niet aan denken.
Het kiezen van mij was helemaal niet zo makkelijk omdat vooraf hier toch al rekening mee gehouden moest worden. Heel lang hebben mijn baasjes getwijfeld en ome Faes vond mij niet negatief of positief opvallen een grijze muis dus, hoe durft hij! Tijdens de terugkomdag hebben mijn baasjes ongemerkt alle reuen nog eens aandachtig bekeken van het L-nestje.
Stuk voor stuk, lekker ruige, prachtige, stoere jongens. Elke keus zou goed geweest zijn, maar ik ben dé keus en daarom kan ik het zo goed met papa vinden.
Samen rennen we als het vrouwtje niet kijkt achter de katten aan. Jongeman Christian wordt dan heel boos. Hij is meer voor de katten. Hij vindt ons te wild en we maken soms de boel smerig! Nou dat snap ik niet! Dan moet je eens ruiken als jij 2 deftige dames op de bak hebben gezeten, dat is pas smerig!
Het was niet alleen mooi weer, het was ook nog eens warm vandaag. Entoch heeft het baasje doorgewerkt om zijn moestuin in orde te krijgen !
En het is nog gelukt ook ! De Heras bouwhekken die hier al jaren in gebruik zijn om de bonen tegen omhoog te laten groeien zijn nu zo geplaatst dat er enkele Drentjes raar gaan kijken wanneer ze niet meer los door de moestuin over de groenten heen naar de andere kant kunnen spurten.
Het baasje heeft zelfs vandaag zijn aardbeiplanten nog kunnen planten. Drie verschillende rassen en van elke vijf plantjes. Vijftien import plantjes vanMijnheer Pelckmans uit Merksplas/Turnhout/Lommel (hou je der nu zelf nog iets aan over mijnheer Pelckmans ?) van de radio reklame. Maar morgen haalt het baasje er nog enkele plantjes bij in het lokale tuincentrum. Daar zijn het dan echte Franse plantjes (?) die met reuzengrote Nederlandse trucks geleverd worden !
Zo hebben we vroeg in de zomer al vanaf juni tot in september eigen verse aardbeien uit volle grond.
De rassen die t baasje nu geplant heeft zijn Charlotte, Cirafine, en Lambada, dat zegt jullie weinig of niets ? Wel ons baasje ook niet. De begeleidende kaartjes bij de plantjes beloofden wel hemelse smaken en opbrengst. Twee van de drie rassen blijven zelfs vruchten dragen tot aan de eerste vorst. Of het allemaal waar is weten we ook niet, maar we houden jullie op de hoogte, een ganse zomer lang.
Morgen geven we zoals beloofd ook weer fotos van de stand van zaken over de bloesem. Maar we kunnen zeggen het gaat snel dezer dagen in de tuin.
Stralend weer, geen wolkje aan de Charentaise hemel te ontwaren, rond de twaalf gradenen de vooruitzichten van de tuin plant/zaaiklaar te krijgen. Voor zo ver de vooruitzichten van t baasje.
Die heeft gisteren nadat hij de fotos van op de zitmaaier had gemaakt ook nog eens langs de bomen gelopen. De bloesem staat nu wel volledig klaar om open te bloeien. Veel bomen staan al in bloei, het zijn voornamelijk de grote bomen zoals de vier kersen en krieken bomen en ook de notelaar die nog iets langer op zich laten wachten.
De onmisbare helpers in de boomgaard, de bijen zijn ook al flink actief. Het is daarom, en voor de veiligheid van ons Drenten dat het baasje gisteren de madeliefjes heeft afgemaaid met de zitmaaier.
Lucy was constant bezig met naar de bijen te happen, en dat is wat t baasje niet wil meemaken, een hond die door een bij in de keel wordt gestoken. En dan zeker niet tijdens het weekend, de dierenartsen zijn hier immers niet zo dik gezaaid als in Belgenland !
Het baasje schreef het trouwens gisteren ook al, de bijtjes moeten zich maar gaan vermaken in de bomen, enkele verdiepingen hoger dan de madeliefjes. Dat is voor hen en voor de fruitkorf van de baasjes beter binnen enkele maanden.
Daar zou volgens Marian het baasje van onze Kiki, mogelijk Kiki in optreden. Zij liep namelijk in beeld tijdens de opname van het programma over een hondje dat diende herplaatst te worden. Wij kunnen hier in de Charente met TV Vlaanderen SBS6 niet ontvangen maar via het www moet dat wel lukken !
We zien wel of het lukt, want we zeggen zoals Emile Goelen destijds op TV zegde U KIJKT TOCH OOK?
Het is droog gebleven vandaag, het was zonnig en t baasje heeft er aan gezweet aan het hovenieren.
Vanochtend had hij al de bonenrekken opgeruimd en de grond op die plaats al bewerkt met de motoculteur. Toen na de middag ook het gazon opgedroogd was is hij er pas vol tegenaan gegaan.
Geen grassprietje of madeliefje in het gazon was nog veilig voor de baas en zijn machien. En het was niet moeilijk te zien waar m gebleven was. De scheiding gemaaid/nog te doen was meer dan duidelijk. Onze baas heeft er zelf een foto van gemaakt hoe hij het zag van op zijn zitmaaier.
Ondertussen kunnen wij terug droog rollebollen in het korte gras. Tot deze ochtend kwamen wij telkens kletsnat binnen als we weer eens struis met elkaar gespeeld hadden. De enige die aan de natte vacht gewoonlijk ontsnapte was Belle die het van op een afstand bekeek hoe haar nakomelingen zich nat maakten door hun tackles die hen dan over kop deden gaan.
Het baasje is meer dan tevreden over het gepresteerde werk. Ook in de andere tuinen van het gehucht ronkten de tuinmachines vandaag.
Wat één dag zonder regen toch met een mens kan doen was de bedenking die ons baasje vandaag maakte. Zeker na zo nlange periodse van koud en nat weer !
Het was gisteren al beter weer dan de dagen daarvoor en dus heeft het baasje het er maar op gewaagd van te beginnen hovenieren.
Alles wat er in huis is van machienerie stond al dagen startensklaar en dus was er al snel resultaat merkbaar. Eens de motoculteur gestart is gaat het bliksemsnel en het baasje gaat zelfs tweemaal de grond los leggen. De tweede maal mengt hij de compost door de grond. Hij krijgt zo een goed losliggende grond.
Want dat is ook een gevolg van de regen van de afgelopen week, de grond plakt momenteel verschrikkelijk. Het baasje leek wel vijf centimeter groter door de aarde die onder zijn schoenen kleefde.
Een nadeel van al het werk dat het baasje gisteren uitvoerde wij kunnen ons zo verschrikkelijk vuil maken op die omgewoelde akker. Het vrouwtje ziet dat met lede ogen aan en als we op de lichte vloer in de keuken gaan liggen laat dat duidelijk zijn vieze, vuile sporen na !
Vandaag zijn we opgestaan onder een grijze gesloten hemel maar nu, 09u30 is gans de hemel opengetrokken en schijnt de zon volop.
Onze baas heeft het voornemen van er eens zwaar in te vliegen vandaag, als nu ook het gazon in de tuin eens wil opdrogen dan hebben we eind van het weekend een gesoigneerd gazonnetje en een moestuin waar we naar hartenlust in kunnen planten en zaaien !
Dat zeggen ze zo als alle fut er uit is, en zo was het daarstraks ook voor Belle en Lucy. De eerste serieuze wandeling die zon naam mag dragen hadden we juist gemaakt deze namiddag.
De vorige dagen hing de wandeling af van de opeenvolging van de regen en hagel wolken, en dat waren er verdraaid veel, heeeel veeeel !
Dus we trokken er op uit twee aan twee. Eerst Hera en Heros en nadien Belle en Lucy
Met de eerste twee gaat het gewoonlijk prima wat luisteren betreft. Één, maximum twee fluitsignalen en ze zitten aan de baas zijn voeten. t Baasje heeft ze echter de volle vrijheid gegeven. Ze waren toch perfect te volgen in het graan dat nog maar goed een vijftien centimeter hoog staat. En ze hebben er nog uitgehaald wat er in zat, vooral Hera dweilde de velden af net alsof ze vanavond zelf voor haar eten moest zorgen.Maar ook Heros deed zijn duit in het zakje.
De tweede ronde met Belle en Lucy zag het baasje niet zo rooskleurig in. Van Belle weten we dat ze op verdere afstand jaagt dan wat aanvankelijk de bedoeling is met onder het geweer. En van Lucy weten we stilaan dat we beter vooraf de auto kunnen laten warm draaien om haar te gaan zoeken ! ! ! Maar niets van dit alles, Belle liep een vijftigtal meters rechts van t baasje in het graan te speuren.
Lucy ging als een kruisraket laag over de grond over de velden, mussen, vinken en merels voor zich opjagend.Heen en weer en terug ging ze aan topsnelheid, in mooi gestrekte loop door de velden. Een plezier voor het oog zoals ze ging. En als kroon op het werk kwam ze nog in zit voorop het fluitsignaal van de baas.
De eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat het NIET op het eerste en ook niet op het tweede fluitsignaal was dat ze kwam, maar de baas was al blij dat hij ze ditmaal niet moest gaan zoeken met de auto of met de fiets.
Bij thuiskomst zijn oma Belle en kleindochter Lucy netjes naast elkaar plat op hun buik op de koer gaan liggen uithijgen. Moe maar tevreden, net als de baas !
Er is beterschap in het weer deze ochtend. Af en toe, heel sporadisch toch nog maar, komt de zon eens door de dikke wolken kijken, maar we zijn tevreden, er is beterschap ! ! !
Met dat zachte windje dat er waait zal alles snel droog zijn voorspelt het hoofdbestuur en dan kan er in actie geschoten worden.
Het zal nodig zijn want gans het hoofdbestuur en roedel kreeg het danig op zn heupen met dat rotweer.
Het baasje kreeg deze ochtend al een mail uit Nederlands Limburg dat de rotzooi van weer nu ginds was aangekomen.
Wij van onze kant wensen het niemand toe zo n weer, maar wij zijn blij dat we er vanaf zijn.
Nu is dat regenweer voor ons Drenten ook weer niet zo erg, telkens we nat binnenkomen worden we afgedroogd. En laat dat nu toch aanvoelen als een stevige knuffel met een handdoek. Zeg nu zelf, er zijn ergere dingen in een hondenleven. Het vrouwtje ziet de zon nu dubbel zo graag schijnen, ze kan nu ook de hondenhanddoeken buiten op de waslijn drogen .
Straks hopelijk meer vrolijk nieuws, zeker indien de zon nog wat meer door de wolken komt piepen
Gisteren was het voor ons weer bedrog dag door de lachende koe. Een raadsel wat onze baas nu weer schrijft ? Helemaal niet, en nog simpel ook.
Het was de dag dat we terug onze periodieke ontwormingspil moesten krijgen. Lekker zijn die pillen niet en daarom bedriegt ons baasje ons door die pillen te verstoppen in een blokje smeerkaas van La vache qui rit, de lachende koe in t Vloms. In geen tijd zijn die dertien pillen in de hondenbekken verdwenen op die manier. Heros krijgt als enige vier pillen omdat hij met zn negenendertig kilo zon portie pillen nodig heeft. Elke pil is goed voor tien kilo hond, daarom krijgen de teefjes er elk maar drie.
En het is geen verbetering want het handelt om de regen . Het heeft vandaag maar éénmaal geregend en we weten zelfs niet hoelang het heeft geregend
Het regende zelfs al deze ochtend toen we de eerste maal buitenkwamen voor onze ochtendplas.
De inspectieronde waar we het in het ochtendrituelen bericht van deze ochtend hadden was in een mum van tijd afgerond. We hebben er niet echt op gelet maar het is zelfs goed mogelijk dat Lucy en haar koebeest niet voorbij het tuinpoortje is geraakt vandaag.
Ons baasje heeft zich met van die stomme jobkes bezig gehouden om zich toch maar niet te zitten vervelen of om gans de dag achter de laptop te zitten.
En dit terwijl al zijn machinerie klaar staat om in actie te treden. De zitmaaier is al gestart om zeker te zijn dat hij bedrijfsklaar is wanneer het droog genoeg is om het gazon af te rijden.
Ook de motoculteur staat klaar, heeft gedraaid en de messen liggen klaar om op de motoculteur geplaatst te worden. Want daar heeft het baasje al van geleerd. De eerste maal dat hij de motoculteur gebruikte had hij de messen al op de machine geplaatst en toen was alles te breed om door het poortje te kunnen ! Hij heeft toen eens heel goed met zichzelf gelachen en is toen maar herbegonnen. Nu monteert hij de messen pas aan de moestuin.
Maar ook de gewone, kleine grasmaaieris al tiptop in orde. Eén dag droog weer en de tuin is s avonds picobello in orde. Alleen willen de mannen van het KMI in Ukkel niet meewerken.
Spijtig dat onze tantes bij de arme klaren in Turnhout niet meer leven anders deden we kartons eieren met de tientallen naar het klooster met de vraag om voor goed weer te bidden. En dat begint er zo stilaan op te trekken dat zo iets het enige is wat uiteindelijk nog zal helpen.
Over de lever en de cholesterol van de weinig overblijvende nonnetjes mogen dan zeker geen vragen stellen met al die eieren
Zegt Bart Dewever tegen Elio : 'Ik heb enorme buikpijn!' Geen probleem.' zegt Elio. 'Ik zal een suppootje toedienen,buig je maar voorover.' Bart buigt voorover en Elio dient het suppootje toe ... schuivend in en uit tot het goed zit. Elio geeft hem een tweede suppo mee om 's avonds zelf op te steken. Die avond probeert Bart De Wever om de suppo op te steken maar slaagt er niet in. Hij roept zijn vrouw. Z'n vrouw legt één hand op zijn schouder en steekt de suppo in zijn gat. 'MILJAARDE!' roept de sukkelaar luidkeels. 'Wat is er, heb ik je pijn gedaan?' vraagt de vrouw verschrikt. 'Nee', antwoordt hij, 'Maar ik moet er plots aan denken dat Elio vanmorgen zijn beide handen op mijn schouders legde!' Zo zie je maar de Vlamingen worden altijd genaaid
Wijzelf Drenten beseffen het niet, maar gans ons leven hangt aan elkaar met steeds dezelfde weerkerende rituelen.
Neem nu s ochtends Elke ochtend laat t baasje of t vrouwtje eerst de oudste, Belle dus, uit de bench en die kan dan al buiten. In Vosselaar is dat de tuin, hier in Ferret is het de koer.
Dan komen gewoonlijk eerst Hera , dan Heros en dan pas Lucy aan de beurt om de sprint achter moeder en grootmoeder Belle in te zetten.
De baasjes gaan dan mee om het poortje, dat de tuin scheidt van de koer, te openen. Dat poortje sluiten de baasjes sinds een jaar s avonds omdat Heros vorig jaar een egel uit de tuin heeft meegebracht die stikte van de vlooien, en dat was op hondengebied met voorsprong de slechtste ervaring van vorig jaar
L ucy heeft bij het uitlaten steeds koebeest, haar knuffel, in haar bek. Het lijkt wel of ze kan haar ochtendplas niet maken zonder die knuffel die ze al sinds ze acht weken oud was overal mee naar toe zeult. En wat belangrijk is Koebeest blijft heel, die weerstaat de destructieve eigenschappen van de roedel ! ! !
Na ongeveer een half uur de tuin te hebben geïnspecteerd op nachtelijk bezoek van onverlaten als katten en egels komen de eersten terug om hun ontbijt te komen binnenspelen. Dat ontbijt bestaat uit gedroogd brood uit het droogoventje gemengd met wat gewone brokken. Wie graag eet die neemt het zijne, wie geen honger heeft wacht tot later en dat is voor negentig procent pas s avonds. De grootste eters zijn zowel s ochtends als s avonds grote dikke Heros en kleintje Lucy. Zonder te schrokken zijn zij steeds als eerste in de rij als er te eten valt.
Ikzelf Belle, durf al eens een ontbijt over te slaan. Geen erg zegt het baasje, dat spaart weeral op dure dieet hondenbrokken
Vorig jaar heeft ons baasje hier verschillende avonden aan tafel zich bezig gehouden met het verzamelen van .tomatenzaadjes.
Niet zo maar tomatenzaadjes maar van het ras dat je in België niet kan vinden, of toch niet kan vinden onder dezelfde naam tomate Russe.
Erg Russisch zien ze er niet uit en het baasje kocht de plantjes vorig jaar in het voorjaar in de Jardiland in Angoulême.
De vruchten onderscheiden zich eerst door hun formaat en vorm. De vruchten zijn gewoon E-N-O-R-M groot en onregelmatig van vorm. Mits het nodige water geven en zon kunnen de vruchten makkelijk een kilo en half aan gewicht halen. Ze zijn dan ook nog eens zoet van smaak, of toch merkelijk minder zuur, dan de kastomaten uit de winkels.
De tomaten hebben weinig zaadjes en zijn vast van structuur. Ideaal dus om in te maken want als je normaal zulke joekels van tomaten op tafel wil brengen dan moet je familie of vrienden uitnodigen om tomaten te komen eten, zo groot zijn ze.
Daarom heeft ons baasje die zaadjes vorig jaar van de composthoop gered en ze gedroogd op keukenpapier. Netjes op rijtjes van tien en vijf rijtjes per papier.
Een goede drie weken geleden heeft hij dan een mini-serre (een plastiekdoos van croissants uit de super U) genomen, gevuld met teel/zaai-aardeendaar de tomaten zaadjes in gezaaid.
Op twee april staken de eerste plantjes hun kopjes boven de aarde en vandaag, acht dagen later staan ze zo hoog dat de eerste twee echte blaadjes zichtbaar worden. Nog een week en ze hebben hun volledige twee blaadjes en dan kunnen de plantjes individueel uitgeplant worden in plastiek potjes.
En dan,na de ijsheiligen van 15 mei, kunnen ze in de volle grond in de moestuin worden uitgeplant. In juli augustus, tot in september kunnen we dan oogsten.
Gewoon de waarheid, Geliefden helpen elkaar met uitkleden voor de sex. Na de sex kleden ze zich echter zelf weer aan. Moraal van het verhaal: Niemand helpt je als je genaaid bent. Gewoon de waarheid, Als een vrouw in verwachting is voelen vrienden aan haar buik en feliciteren haar. "Proficiat". Maar niemand strijkt even over de man zijn penis en zegt : "Goed werk jongen!". Moraal van het verhaal: "Hard werk wordt nooit gewaardeerd."
Gewoon de waarheid, Condooms staan niet garant voor safe sex. Een vriend van me droeg er een, toen hij werd neergeknald door de man van de vrouw.
Twee gelijkaardige berichten kunnen we vandaag lezen. Entje hier op het blog van de poot van Lennaert en het andere op Karins en Lobkesblog :http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
In beide berichten laten de correspondenten weten dat ze van het Belgische staatsburgerschap af en willen Nederlander worden ! Wie begrijpt als nuchtere Belg zoiets ? Hollander worden als je Belg bent das toch van de regen in de drup komen ? Als ze nu nog Fransoos wilden worden zouden we daar nog begrip voor kunnen opbrengen, maar Hollander dat snapt geen hond !
De uitleg die hun baasjes geven is er eentje van dan kunnen we shows lopen. Net alsof Belgen geen shows kunnen lopen, t baasje zegt dan we zullen die Ollanders eens een poepje laten ruiken.
En wat Lennaert zegt over de tuin, dat staat ook hier vandaag op het bazen programma. Hier zin de geraniums al in de bakken geplant maar het gaat iets zwaarder werk worden in de potager. t Baasje heeft gisteren de motoculteur draaiend gekregen (t regende toch, en dat kon in de schuur gebeuren) en vandaag is het droog dus daar gaan we met de machienerie !
Hieronder Lennaerts bericht en wij gaan aan de slag in de tuin
Belle & co
Lennaert verhaalt over zijn Hollander worden
Hallo Belgische, Franse familie,
Mijn asielaanvraag is bij de Raad van Beheer in behandeling genomen. Er lag een brief in de bus met een vette acceptgiro en de melding dat er aan mijn zaak gewerkt wordt. Ook heb ik nu al een voorlopig NHSB nummer. Nou schijnt er ook nog een identificeerder langs te komen en dat had ik toch niet verwacht en werd een beetje zenuwachtig. Stel je voor dat destijds door het gefriemel van 12 pups mijn chip per ongeluk in de bil van Lando is terecht gekomen! Dan moet hij steeds mee als ik ergens naar toe ga!
Gisteren en eergisteren is mijn tante Hadise op bezoek geweest. Ik zat natuurlijk in de bench en kon niet zien wat er allemaal gebeurde, maar ik weet het lekker toch. Tante Hadise had een lekke band en papa probeerde haar naar huis te duwen! Nee mij maak je niks meer wijs!
Heel voorzichtig merk je iets van Lente, maar de fruitbomen zijn hier nog lang niet zo ver als bij ome Faes in Frankrijk. Er stonden hele mooie fotos op zijn blog en vrouwtje zat al direct te kijken en te meten of ze hier een schilderijtje van kon maken.
Gisteren was het weer veelbelovend maar nu regent het alweer. Voor de tuin is het niet slecht want door het schrale koude weer is alle kurkdroog. De rozenstruiken hoef ik niet meer te vernielen want die hebben door de kou zelf het loodje gelegd.
Vrouwtje heeft 2 bakken met bloemen beplant en op het terras gezet. Nu willen jullie hier natuurlijk lezen dat ik alle plantje eruit gehaald heb en deze door de hele tuin heb geslingerd, maar nee, voorlopig zit nog alles in de bakken.
En dan hebben we het nog maar eens over het weer. Als het een naam heeft dan durven we hem hier niet voluit schrijven omdat het dan ongeveer zo zou geschreven worden kl***weer.
En eigenlijk is het dat niet waard, het is gewoon niet om te doen. Langer dan twintig minuten kan je niet buiten blijven zonder een regen- of hagelbui op je kop te krijgen.
Wandelen is er al helemaal niet bij want in het open veld waai je gewoon uit je vacht, want ook de wind is in competitie met de neerslag. Op dit mogen we spreken van een heftig gelijkspel !
En wat doe je dan ? Laten we beginnen met het goede nieuws, af en toe kunnen we dan toch buiten in de tuin en dan liggen we ons lentezot uit ons lijf te rollen in het gazon.
Maar even later worden we terug binnen geroepen door het hoofdbestuur omdat er weer een bui staat aan te komen en de hondenhanddoeken beginnen goed nat te raken.
We leggen ons dan maar om ter snelst in één van de zetels want voor vier Drenten zijn er geen zetels genoeg, eentje moet dan genoegen nemen (?)met de bloedhete plaats voor de kachel.
Belle en Heros waren vandaag op tijd bij de zetels en namen die dan ook volledig voor henzelf in beslag.
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel.
Zegt de een : 'k Zen zjust wer men raaiexoam gon doeng.' 'Allee', vraagt de ander : 'en, oe was 't ?' 'Nie goe, zenne', zei ze, 'wer geboasd!' Ik koom wer on da rongd pungt, en der stond em bord me daartig oep, dus 'k raaie kik daartig kier rongd da rongd pungt.' 'Ai', zei de ander, 'en verkierd geteld, of wa?'
Veel puppennieuws vandaag, Hadise is naar Roosteren geweest en heeft daar Heras voormalige vrijer Cartouche ontmoet. Die weet nog altijd wat er te doen staat met een loops teefje, en dus zal er kortelings wel meer nieuws komen of er in de Drentenkennel aent Grotenhoutbosch de eerste pups met die familienaam gaan geboren worden. Kandidaten voor een pup mogen zich al aanmelden !
Ook in De Pinte zijn er vier reutjes geboren waarvan er nog twee beschikbaar zijn.
Ook in de Drentenkennel van t Jasperspad waar de vader van ons L-nestje, Cartouche vandaan komt, zijn gisterenavond negen pupjes geboren.
Javana Vana van t Jasperspad heeft zeven reutjes en twee teefjes gebaard.
Volgens Ali Dooren, de fokster, is de bevalling perfect verlopen en is er haast geen hulp van buitenaf aan te pas hoeven komen.
Maaaar er is wel een probleempje De kennel van t Jasperspad is op dit cruciale moment door een panne verstoken van telefoon en internet .
Mensen die contact met Ali Dooren wensen te maken kunnen dit enkel doen via haar GSM: 00 32 (0)489 71 79 54
Wij wensen al de collegas een voorspoedige dracht, goede verantwoorde pupeigenaars en prachtige pups. De fotos volgen later nog wel.
Belle & co
En dan was er nog een trainingsbericht van Lana
Helabakes, In de grote mensenwereld wordt er op zondag uitgeslapen. Hier staat mijn baasje vroeg op om mij eten te geven, anders geef ik over in de auto. Nu mijn baasje niet meer gaat voetballen op zondag ( het vrouwtje is stiekem blij) gaat hij mee naar de jachttraining. Ik heb de indruk dat het vrouwtje op zondag verandert in een drilinstructeur. Het liedje " i'm in the army now" spookt in mijn kleine Drentekopje! De lijn rond de nek en het vrouwtje geeft kordaat haar commando's. Gelukkig is ze nog altijd mijn knuffelpartner wanneer ze mag flodderen als beloning. Ik heb vandaag echt geen zin in apporteren. Ik wil niets halen, alleen mijn neus in het frisse gras steken. Ook mijn dummie (die ik van jullie als baby kreeg) moet ik inruilen voor een zwaarder volwassen model. Vandaag hadden we na ongeveer 15min een andere trainer, elk met hun eigen oefeningen. Zit, af, blijf, alles lukte goed. Ook moest ik even mijn vrouwtje afstaan en met een ander baasje lopen. Commentaar: oh zo een knuffelbeest. Hihihi, jachthond ;) ik liep mooi naast mijn nieuwe baasje mee aan een losse lijn! Het baasje en vrouwtje keerden trots en gelukkig naar huis terug. Ik heb dan ook de hele namiddag liggen slapen in de zon, zo moe!! 'S avonds wilde ik maar geen plasje doen voor ik in mijn bench moest. Het vrouwtje had al in de gaten dat ik iets mee had ... In mijn bench, veilig verborgen onder mijn buikje, lag een dikke kronkelende regenworm. Ik, geen apport halen? Geef mij maar een levend exemplaar!!!!! Lieve knuffels Lana ! Ps tijdens het uitschrijven van mijn verslag heb ik ervan geprofiteerd om vers geplante tulpenbollen en viooltjes uit te snokken en op te eten
Volgens onze baas wel ! Die is daarstraks nog wel special terug naar binnen gegaan om zijn Kodakske te gaan halen om de eerste lentebeelden vast te leggen voor de bloglezers.
Het was zijn eerste ronde door de tuin, want gisterenavond was er ander werk te doen en het was trouwens donker tegen de tijd dat hij klaar was met uitladen van de auto en aanhanger.
Onze baas heeft vandaag een heleboel bloesemfotos gemaakt. De perenbomen, appelbomen, kerselaars, mirabelle de Nancy en perzikboom zijn aan de beurt gekomen.
De perzikboom (een wilde volgens het baasje) staat het verst en heeft zijn typische roze bloemetjes al. Maar ook de pruimenbomen hebben nog maar één of twee dagen mooi warm weer nodig om omgetoverd te worden naar een immense bloementuil.
Ons baasje gaat nu minstens elke week de stand van de bloesem doorspelen. Als er echt grote veranderingen zijn, dan zelfs meer dan eenmaal/week.
Als het morgen nog droog weer is gaat het baasje het gras in de tuin kortwieken en komt onze Husq in actie. Dat is voor de bazen een beetje aangenamer en properder wanneer wij weer gaan rollebollen in het natte gras. Bij kort gras, ook properder en drogere Drentjes zegt het hoofdbestuur.
Eigenlijk is het een bericht om het tien dagen oude ezeltje dat gestolen is terug te bekomen .
Maar hier bij ons viel het bericht op, omdat de naam van een ezel toevallig (?) ook driekwart van de naam van de voormalige Président de la République is.
Of de Nicolas met zulk een naamgenoot blij is durven wij te betwijfelen, daar was de vent van Carla een ietsepietsie te ijdel voor.
Gisterenavond zijn we na een voortreffelijk rit aangekomen in onze tweede thuisbasis, de Franse wel te verstaan. We hadden prima mooi weer om te rijden en het enige negatieve was het uur oponthoud in Parijs. Spijtig maar verkeerde gok genomen zegt het baasje.
Het weer vandaag in La Magdeleine, gehucht Ferret (lieu dit Ferret zeggen de Fransen):
Bewolkt en wisselvallig weer met wind uit het zuid-westen tot westen, temperatuur tussen 4 en 12°C. Dat is wat we lezen in de Charente Libre.
Wijzelf zeggen dat we al twee stortbuien gehad hebben deze voormiddag en vier kletsnatte honden. En inderdaad de zon heeft tweemaal geschenen tussen de buien in.
Ook voor de volgende dagen is de voorspelling in de krant gene vette het blijft nog even nat. Dat is dan op zich ook geen probleem, ons baasje gaat ondertussen zijn patatjes plantgoed uitzoeken.
Dat alleen al vraagt bij onze baas wel een halve dag kiezen en afwegen. Het is immers zo dat we hier makkelijk de keuze hebben uit wel dertig verschillende aardappelrassen. De combinatie tussen houdbaarheid, opbrengst, resistentie tegen ziektes, smaak, vastkokend of bloemig, witte of rode aardappelen is niet zo eenvoudig, toch zeker niet voor een tuinierende automechanieker !
Maar hij komt er wel uit met zijn keuze, het is nog nooit tegengevallen. Alleen moet er genoeg water uit de hemel komen of we krijgen niet meer dan het plantgoed terug ! En dat water is nu aan het vallen, goed geregeld hé.
Ondertussen kunnen we de meegebrachte geraniums al in de bakken planten, net als de drie soorten aardbeien waar we nog een mooie zonnige plaats in de moestuin moeten vinden .
En nu gaan we aan de slag zegt het baasje. Wij mogen in beperkte mate helpen, maar van de plantjes en plantgoed moeten we afblijven zegt het baasje
Net als eergisteren is onze baas gisterenochtend zijn klaargemaakt bericht vergeten te plaatsen. Nu is er een verontschuldiging voor hem wel toepasselijk, toen was de vraag gaan we vandaag of morgen vertrekken? nog heel actueel. Het is vertrekken geworden en zo heeft er de ganse dag niets op het blog gestaan.
Sommige delen in het bericht zijn ondertussen al achterhaald. Zo heeft Heike bij Linda en Geert vier puppys gekregen, alle reutjes ! Nu maar hopen dat volgende week bij t Jasperspad veel teefjes worden geboren .
Om dit bericht behoorlijk te begrijpen dien je dus wel even in te stappen in de tijdscapsule en je verplaatsen naar gisterenochtend en dan later het bericht van de aankomst in Ferret lezen.
Jan & co
4/5
Vier-vijfde, dat is de grootte van de roedel deze ochtend tegenover gisterenochtend.
Annemie heeft haar Kibbels terug opgehaald, en even later is de speurtocht begonnen naar Kibbels. Vooral Lucy en Heros zochten hun partner in crime hoewel dat laatste nogal meeviel. De crime beperkte zich tot het verder in de vernieling helpen van ons ooit zo florissant gazonnetje.
De roedel is op dit moment dus op normale sterkte, het gewone leven kan dus terug zijn gangetje gaan. Of dat hier in Vosselaar of vanaf vanavond in La Magdeleine gaat zijn is nog maar de vraag.
Gisteren zijn de voorbereidingen zowat in t honderd gelopen en het hoofdbestuur is dan ook nog eens de ganse avond uithuizig geweest. Die zijn de denkbeeldige honderdste verjaardag van den Bompa gaan vieren.Den Bompa zou morgen acht april, honderd jaar geworden zijn en dat zijn de broer en zussen van t baasje gaan vieren op zn Spaans met tapas en zo. Het zal wel goed en lekker geweest zijn want er was weeral niks in t plastieken zakje voor ons bij, toen ze na twaalven thuis kwamen.
Ja, dat zijn allemaal geen optimale bezigheden om de dag nadien aan landverhuizing te gaan doen, laat gaan slapen, nog iets drinken en het buikje goed vol gegeten zijn geen optimale rijvoorbereidingen. Zelfs niet voor onze doorwinterde chauffeurbaas.
Iets gans anders nu, vanuit Budingen kregen we gisteren namiddag het nieuws dat na meer dan een week loops te zijn, de progesteronwaarde bij Hadise toch de hoogte begint in te gaan. Zenuwachtige Cartouche en de beide baasjes van de toekomstige lovers (al even zenuwachtig) kunnen hun voorbereidingen treffen om Hadise te laten dekken. Dat gaat dan waarschijnlijk morgen maandag zijn.
En ook in De Pinte was er gisteren namiddag/avond puppynieuws. Daar was Heike aan het bevallen en daar waren bij de laatste berichten die ons bereikten ook al drie pups geboren. Later of morgen meer nieuws daarover.
Neen, geen autopech, moesten sommigen dat begrijpen uit de titel, maar gewoon tegenslag met de verkeerde weg te nemen vandaag.
Meestal nemen we de weg naar de périférique langs de Porte Bagnolet tot aan de Porte d Italie, en dat voor driekwart van de keren als op een rolletje. Vandaag hadden we dan dat één vierde tegenslag !
Aan de Porte Dorée was er een evenement bezig of ging beginnen, daar hebben we het raden naar maar feit was dat daar haast alle autos in de richting Porte d Italie daar van de Périférique af wilden. Nu is de porte Dorée een van de kleiner afritten nen niet voorzien op zoveel verkeer zodat het verkeer als stopt op twee kilometer voor de porte Bagnolet.
Alles samen, hebben we dus een kilometer of acht file gehad en een uur verloren.
En het ging net zo goed voor Parijs we waren in Vosselaar vertrokken om kwart voor één en hadden de luchthaven Charles de Gaulle al lang achter ons om vier uur. Dat was dus geweldig goed gereden want er was weinig verkeer en geen vrachtwagens of caravans op de baan.
Ook na Parijs ging het aan een onbelemmerde vaart van gemiddeld honderdvijftien/uur en dat zonder overdreven snelheid te riskeren want controle van les bleus was er wel degelijk vandaag.
Uiteindelijk zijn we net een uur later aangekomen dan wat de GPS aanvankelijk aangaf. Voor Parijs stond er als aankomst uur nog kwart voor acht en om kwart voor negen draaiden we thuis de koer op .
Dat is ons nog nooit gebeurd, een bericht met fotos en al gereed gemaakt en dan vergeten te plaatsen op het blog Dat is ons gisteren overkomen met onderstaand bericht !
Schrikken
Dat was even schrikken daarstraks. Het zat er bovenarms op deze avond in onze roedel+.
Het baasje was bezig met de voorbereiding van het vertrek naar Frankrijk en daar neemt m haast niets mee naartoe tenzij hondeneten en hondensnoep.
En ook nu stond er in een stapelbak weer een aardig voorraadje snoep klaar in de hal. Klaar om morgen op de aanhanger geplaatst te worden.
Nu was Heros & co mee de hal ingeslibberd samen met het baasje en Kibbels was met haar snuffel de inhoud van de bak aan het inspecteren. Ook de bak waar de gedroogde varkensoren in lagen ontsnapte niet aan haar aandacht.
Maar ook Heros en Hera hadden datzelfde gedacht . En toen was er kortsluiting en werd Kibbels even hardhandig duidelijk gemaakt dat er nog zoiets is als een roedel rangorde !
Geblaf, gepiep, gegrom en gejank, het was allemaal te horen onderaan aan de trap !
Nu is Kibbels slim genoeg om te weten dat grote brave loebas Heros ook grenzen heeft aan zijn braaf zijn en dat het voor haar toen even oppassen geblazen was .
Meer dan een meningsverschil was het niet maar het was wel opvallend dat Heros er bij betrokken was. Zo n reactie van Belle en Hera, de leading ladys van de roedel zou normaler geweest zijn !
Maar ondertussen zijn Heros en kibbels al terug de beste maatjes, wrok en naijver kennen Drenten blijkbaar niet.
Vanavond bij het avondeten stonden ze terug met zn allen broederlijk /zusterlijk naast elkaar te eten in de keuken.
Dat is ons baasje vandaag, en hij komt er zelfs niet voor uit zijn bureaustoel of vanachter zijn laptop.
Ons baasje is ijverig bezig om het Drentenblaadje tijdig bij de leden van de Drentenvereniging te krijgen. Het enige waar hij nog voor rechtstaat is om de telefoon te nemen om de laatste inlichtingen in te winnen.
Het gaat dan om toch wel belangrijke inlichtingen die zeker nog in het Drenten blaadje moeten verschijnen, zoals de geboorte en dekberichten.
Het gaat om de geboorte van puppies bij Geert en Linda De Smet in De Pinte waar het teefje elk moment kan bevallen, maar toch de datum van uitgave van het Drentenblaadje laat uitstellen.
Ook Hadise, zus van Hera en Heros en dus ook dochter van onze Belle stelt ons geduld op de proef. Die is ook haar moment suprême om gedekt te worden aan het uitstellen, in die mate dat baas Jean-Pierre er al grijs haar van gekregen heeft (of had hij dat al vooraf ?).
In Roosteren begint er al een dekreu liefdesbrieven, gedichtjes en liedjes te zenden naar zijn toekomstige partner in de liefde. Nooit een reu geweten die het zo op zijn heupen kreeg om aan de slag te gaan.
Maar daar verdenken we, hebben zelfs een hééééél sterk vermoeden, dat daar Cartouches vrouwtje Jeanny voor iets tussen zit.
En zo zit onze baas geprangd tussen er aan te komen gebeurtenissen en een deadline die toch zou moeten gehaald worden.
Allemaal niet makkelijk omdat het de eerste maal is dat hij de verantwoordelijkheid heeft ober het Drentenblaadje van de Belgische Drentenvereniging.
Een man komt elke dag op kantoor, wandelt naar een vrouwelijke collega toe, gaat dichtbij haar staan, ruikt eens goed en zegt dat haar haren lekker ruiken.
Na een week, waarbij die man dat elke dag doet, wordt de vrouw het beu en gaat ze naar Personeelszaken om een klacht neer te leggen.
Zonder de identiteit van de man vrij te geven vertelt ze wat die collega doet en dat ze een klacht wil neer leggen voor ongewenste seksuele intimiteiten.
De bediende van Personeelszaken is verwonderd door deze formele klacht en vraagt: -"Komaan zeg, wat is er nu seksueel bedreigend aan een collega die zegt dat je haren lekker ruiken?"
De vrouw antwoordt: - " Het is Polleke , de dwerg. "
Gisteren kregen we een heel verhaal van Lennaert die zich verongelijkt voelt omdat zijn hoofdbestuur in Roosteren hem tot Hollander wil laten naturaliseren. Wij hebben zo een lauw gevoel dat hij er minder mee gezeten zou hebben moest hij i.p.v. Belg tot Limburger zou genaturaliseerd worden
En inderdaad, zijn mooie Belgische stamboom, mét gouden stempel , geraakt m zo kwijt, en in de plaats krijgt hij zo een eentonig A4tje van de Nederlandse Raad van Beheer op Kynologisch gebied zoals het daar volledig noemt. Maar de Hollanders maken dat dan ook nog wat korter en zeggen gewoon Raad van Beheer, of nog korter gewoon RvB.
Logisch dan toch dat hij protesteert als ze hem de papieren van de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus afnemen. Dat klinkt zelfs afgekort tot KMSH nog beter dan RvB, of niet soms ?
Hopelijk heeft baasje Chris ook zon goede fotokopiemachine die ook gouden stempels kan kopiëren en heeft hij een kopie gemaakt van de enige echte originele Belgische stamboom van Lennaert.
Belle & co
Hier het originele verhaal van Lennaert.
Hallo Belgische familie,
Wat mijn vrouwtje nu weer gedaan heeft!? Normaal staat hier mijn naam.
Mijn stamboom is weg! Zij heeft mijn mooie originele Belgische stamboom met gouden stempel aangetekend opgestuurd naar de Raad van Beheer in Amsterdam. Dat het aangetekend moest geeft al aan dat er een groot risico in zit dat ik mijn mooie Belgische stamboom definitief kwijt ben. Maar dat zijn nu eenmaal de regels zegt vrouwtje, en ik heb het nakijken. Het blijkt dat ze een aanvraag heeft gedaan tot naturalisatie, maar welke Belg wil nu Hollander worden? Ik heb steeds hard gelachen met de grapjes van ome Faes over Holländers, maar meteen ben ik zelf het mikpunt van spot! L
Mij is niets gevraagd! Ik wil liever Belg blijven*, want dan win ik tenminste eens een wielerronde, die Holländers komen alleen in beeld als ze weer eens met hun klitsen in de prikkeldraad hangen, en veel meer kans Wereldkampioen voetballen te worden. Nu zie ik de statistici onder jullie denken huh, toch al 3 keer een 2e plek JA, JUIST DAAROM!
En dat allemaal om misschien ooit in de voetsporen van mijn papa te treden, en daar schijnt een leuk extraatje bij te horen. Voorlopig behelp ik me met de ikearat!
Lobke en ik gaan in juli samen naar een hondenshow. Spannend! We worden dan gekeurd door dezelfde keurmeesteres die ons ook gekeurd heeft tijdens de Belgische clubmatch in augustus vorig jaar. Toen hadden we allebei veelbelovend. Dan zullen we zien of we die belofte van veelbelovend kunnen omzetten in een Zeer Goed, of nog beter Uitmuntend . Deze show is in de buitenlucht, en dat klinkt aangenaam, maar volgens baasje heeft dat één groot nadeel, en dat is dat de Drenten, terwijl ze hun mooiste poses moeten aannemen steeds met de snufferd aan de grond zitten.
Papa zit vol smacht te wachten op tante Hadise want Aent Grotenhoutbosch nummer 12111, FCI nr.: 111/2012, moet nu toch eens op de kaart worden gezet, anders heeft ome Faes die 10.000 visite kaartjes voor niks aangeschaft.
Ze heeft wel goesting maar de progesteron waarde is nog te laag die moet boven de 10 zitten. En zit die eenmaal boven de 10!, Ute en JeePee, dan krijgen jullie ook 12 pups, of misschien wel 101!
Jullie Lennaert
*Daar is nog eenanekdote over
Niet zo lang geleden werd er een Belg die al jaren in Nederland woont geïnterviewd. En de interviewer vroeg of hij er niet aan dacht om Nederlander te worden.
De Belg antwoordde nog niet onmiddellijk, ooit misschien wel
De interviewer vond dat zo maar een rare uitdrukking en vroeg aan de Belg wanneer hij dan Hollander wilde worden ?
Wel zegt die Belg, twee weken voor ik sterf wil ik Hollander worden
Waar is dat dan goed voor ? antwoord die Nederlander .
Wel Antwoord de Belg, omdat ik liever heb dat er nen Hollander sterft dan nen Belg
Vanavond is de jachttraining van JacOrion-Kempen te Arendonk terug van start gegaan. Maar ditmaal zonder t baasje en zonder Hera of Lucy.
Dat heeft zo zijn organisatorische redenen. De jachttraining valt zo moeilijk voor ons dat we nog niet de helft van de lessen kunnen volgen omdat we dan terug naar Frankrijk zijn.
En het alternatief van uitstel van naar Frankrijk te gaan is niet aan de orde om de dood eenvoudige reden dat de natuur niet wacht tot de jachtcursus gedaan is.
Ook vorig jaar was het al zo dat het baasje hopeloos te laat was met zaaien en planten in zijn moestuin of zoals hij het in Frankrijk noemt zijn potager.
Maar vorig jaar waren hier rond deze tijd 12 pupjes van 4 5 weken oud die het onmogelijk maakten van iets aan de potager te gaan doen
Dus geen jachttraining voor onze honden deze lente. Maar het baasje is wel gaan kijken en fotos nemenvan de cursisten en hun honden.
Zo ontmoette Hera haar dochter Libre met baasje Karine, en ook nog twee andere Drenten waar ze vorig seizoen mee trainde, Joris en baas Maurice en ook Epke met baas Herman waren daar.
Met twaalf zijn ze als de groep volledig is. Mooie groep temeer omdat trainer Oscar beroep kan doen op enkele anciens die eventueel even kunnen afsplitsen en ondertussen verder werken met de meer gevorderden .
Deze morgen is Heros mogen meerijden naar de jachtshop Hunter in Goirle (NL). Het baasje was enkele fluitjes verloren of stuk gemaakt en wilde niet naar Frankrijk vertrekken zonder dat al zijn trainingsmateriaal in orde is. Ook zijn schietgetuig, zijnde een alarmpistool om schotvastheid in te oefenen was geblokkeerd en dat is intussen, met wat hulp van een derde hand, terug in orde gemaakt. We kunnen terug vertrekken zegt ons hoofdbestuur, en er zal duchtig geoefend gaan worden daar in het rustige Ferret.
Dat zijn ze van elkaar, Heros en Kibbels. Beide destijds pups van Belle maar van verschillende vaders.
Heros is eentje uit Belles eerste nest met Suyferhouts Zeppos en Kibbels heeft ook Belle als moeder maar Ferron van Drentenpassie als vader.
Je ziet het verschil duidelijk in bouw, niet in kleur want beide zijn overwegend bruintjes. Maar hun beendergestel is anders. Heros is de robuuste struise reu, terwijl Kibbels als teefje de rankere Van Drentenpassie lijn van haar vader heeft meegekregen. Zij heeft ook een veel smallere snuit dan die van de stoere reuenkop van Heros.
Daarstraks waren ze beide in de tuin aan het ravotten. Hoop op een mooi gazonnetje na de lente zag ons baasje in klodders door de lucht vliegen. Weg hoop, of het zou moeten zijn dat m terug nieuwe graszoden gaat kopen om ze dan als vasttapijt in de tuin uit te rollen .
Dat het er hevig aan toe ging bewijzen de fotos, als je er als toeschouwer bij staat voel je het aan de grond als die twee tegen elkaar op staan te springen, of achter elkaar aanhangen.
Lucy kwam er deze ochtend weinig aan te pas, Kibbels haar zinnen stonden vandaag op grote halfbroer om te zien hoe lang die zijn batterijen zouden meegaan En dat viel al bij al heel goed mee.
Maar nu enkele uren later die je geen enkel Drentenoog nog blinken, de rolluiken zijn dicht, ogen gesloten en af en toe ligt er eentje te ronken.
Het Drentenwereldje mag er zijn en zij die er in rondlopen nemen er het hunne van, om echt stikjaloers te worden als baas
Vanaf vanmorgen 07u30 tot deze avond 21u00 zijn ze met elkaar aan de slag geweest. Van gans die tijd zijn ze ook geen twee uren binnen in huis geweest.
We hebben het natuurlijk over Lucy en Kibbels. Er moet een nieuwe batterij uitgevonden zijn bij Duracell want er is geen één Duracellkonijn dat het ooit zolang heeft volgehouden, en Lucy en Kibbels zijn daar de proefkonijnen voor, een andere mogelijkheid is er niet, zeker weten.
Nu heeft het baasje die twee een verplichte time-out opgelegd. Die twee liepen zichzelf haast voorbij.
Na twee minuten kwam er al uit de twee benches een gelijk snurkgeluid, net alsof we een nieuwe stereo installatie hadden aangeschaft. Zo n goedkope, want het geluid was niet bepaald van Hi-Fi kwaliteit.
Donderdagnamiddag heeft het baasje een afspraak gemaakt voor vier Drentjes bij de dierenarts. Vier vaccinaties om in orde te zijn met de regels voor het buitenland + vier ontwormingskuren. Dan kunnen we er terug zonder zorgen tegen voor een vol jaar en hoeven we ons geen zorgen meer te maken.
Belofte maakt schuld zegt het spreekwoord en vermits Eva, met verlof op school, ons een Lana bericht stuurde geven wij vandaag een puppenmagazine uit.
Geen magazine met verschillende katerns zoals de grote maar een klein en fijn berichten blad over Drentjes en hun belevenissen.
Ook hier ten huize Faes is er een beetje nieuws dat vooral Annemie van Kibbels zal plezieren. Het gaat super met haar Kibbelaar, s avonds is haar kaars uit en gaat ze rond hetzelfde uur onder de wol als haar speelmaatje Lucy. Ook voor vandaag is met die twee het avondscenario al geschreven kalmte over gans de lijn nadat ze hun eten naar binnen hebben gespeeld.
Ook die eetbeurt is opmerkelijk. Kibbels schuift gewoon tussen onze Drenten tussen in de lijn, geen enkel spoor van baknijd of protest van de inboorlingen. Zij aanvaarden Kibbels als eentje van hen, en zo willen we het houden
Belle & co
Aalters nieuws en fotos komen van Lana
Woef woef, Nee dit is geen 1aprilgrap maar ik ben vandaag heel rustig gebleven tijdens het werken in tuin. Hoewel ik af en toe stiekem wat planten heb verzet en de borstel als prooi aanzag, waren mijn baasjes best tevreden. Wat is er verandert in mijn leventje? Ik heb een persoonlijke trainer die me in huis manier leert. De trainer helpt me nu ook auto's positief te bekijken en niet als object om aan te vallen en zo mijzelf of mijn baasjes in gevaar te brengen. Op zondag ben ik voor de 1ste keer op jachttraining geweest. Ik was zo zenuwachtig dat ik de bench heb ondergekotst! In de les ben ik 2 keer uitgevallen naar de andere hinden in de groep. Het vrouwtje kreeg een stroplijn in de hand en moest me kordaat corrigeren. Ik ken mijn oefeningen en heb potentieel maar ik ben een 'goestendoender' en profiteer soms van mijn baasje. Wat mijn baasjes vreemd vinden is dat ik supergoed overeenkom met de Drenten in de training maar van de andere rassen niet moet weten. Een beetje racistisch dus ... Foei! We oefenen nu al 2 dagen op terugkomen op fluitsignaal. Leuk, want ik krijg dan koekjes! Nu mijn secretaresse tijd heeft, zal ik in de vakantie regelmatig van mij laten horen! Dikke poot. Een rotverwende Lana.
Ja, jullie lezen het goed en het is geen late aprilvis. Er liggen hier, weliswaar uitgeteld, vijf Drenten in huis. Ze liggen deels verspreid rond de baas zijn bureaustoel, deels bij t vrouwtje in de zetel.
Kibbels is namelijk deze middag hier gearriveerd en blijft tot zaterdag logeren. De reden is zo simpel als wat, haar vrouwtje is aan zee een appartement aan het restaureren en bij schilderwerken in een appartement in gezelschap van een jonge Drent Dat kan alleen resulteren in slecht schilderwerk of een Drent die verrassend veel omgevingskleuren in haar vacht draagt.Het is trouwens geen zicht, Drentenhaar in deuren en muren geplakt terwijl er een Drent rondloopt die in haar bruine platen witte verfstrepen draagt.
Voor onze roedel is het een graag geziene gaste die Kibbels. Lucy stond te springen en gek te doen wanneer Kibbels en Annemie binnenkwam. Hera moest nog eens vertellen dat zij een non-nonsens tante is en er op staat dat de regels van het huis gerespecteerd dienen te worden.
Kibbels moeder Belle, laat voor een keer de ordehandhaving aan Hera over, en Heros die ging eens kennismaken en onder de staart ruiken of het geen loops teefje is dat men hier dropte !
Op dit moment (22u00) is het hier muisstil wat de Drenten betreft, Alleen Heros is af en toe hoorbaar omdat hij snurkt als een drankorgel. Die droomt waarschijnlijk van een mooi jong nichtje die straks in de bench naast die van hem slaapt en voor wie hij het kussen in de bench vanavond heeft warm gehouden !
Morgen weten we het waarschijnlijk, of zijn charme offensief zijn nut gehad heeft. Wij gaan jullie daar alvast van op de hoogte houden.
Dit is de eerste uitgave van de puppenkrant nieuwe stijl, waarmee we bedoelen dat de puppenkrant niet elke dag meer gaat verschijnen. Er zit wat sleet op de oude stijl en er is nog te weinig toevloed van berichten over onze pups om de dagelijkse editie draaiende te houden.
Vandaag hebben we nog een bericht van Lennaert om te plaatsen en dan zou het weer eigen inspiratie worden voor morgen.
Nu is het wel zo dat we hier ten huize met vier Drenten over de vloer altijd wel iets te melden hebben maar we vallen te dikwijls in herhaling om het spannend te houden.
Dus vanaf twee april, morgen dus enkel nog een puppenkrant als er voldoende kopij is . We voorzien dus nog wel zo een puppenkrant of twee per week. Met zevenentwintig nazaten van Belle en Hera moet dat haalbaar zijn.
Tien maanden lang, van toen de pups van Hera het geboortehuis hier verlaten hebben, hebben we het kunnen volhouden. En dat vinden we al een prestatie op zich.
Het was fijn dat we zoveel correspondenten hadden die over de belevenissen van hun pups bleven schrijven of fotos instuurden, maar we zijn zeker dat dit gaat blijven duren, zij het in een lagere frequentie.
En nog dit het is dan wel vandaag één april maar toch is dit géén aprilgrap !
Belle & co
Lennaert gaat op zoek in de immobiliënsector naar trainingsgrond
Hallo Mams,
Ja, vandaag begin ik met Hallo Mams want dat deed Lobke ook altijd en nu moet ik haar avonturen volgen via haar eigen blog, en ik moet zeggen, Blog Mams Heros Belle Bas Faes heeft er een geduchte concurrent bij.
In samenspraak met Lobke zijn mijn baasjes op zoek naar een terrein voor veldwerkoefeningen wat aan de volgende criteria moet voldoen:
1.Heeeeellllll groot, afwisselend terrein;
2.Kroeg op loopafstand;
3.Geen autoweg in de buurt;
4.Wijnproeverij op kruipafstand;
5.verwaaid wild
6.Stop Friterie op waggelafstand;
7.Geen koeien, paarden of ander kuddebeesten en zeker geen herten (extra eis voor mij);
8.Hotelletje bergafwaarts op rolafstand voor het geval er 2 dagen getraind moet worden.
Dat moet toch lukken zou je zeggen!
Vandaag zijn we op een plek gaan wandelen om te kijken of dit een geschikt oefenterrein voor ons, de drenten is. Ik was door het dolle heen en heb alleen maar getrokken. Toen was er meteen een mineurstemming en mocht ik maar even los. Samen met papa rende ik heel ver weg, maar na 3 keer fluiten kwamen we toch terug en hop weer aan de lijn. Vervolgens heb ik zo hard aan baasje getrokken en ging hij onderuit en rolde wel 6 meter door. Vrouwtje liep voorop en die keek nogal verwonderd toen baasje opeens voorbij stuiterde. Daarna was onze oriëntatie tochtje snel af gelopen en het terrein is afgekeurd.
Na eenhectisch weekend vorige week en een week waar ook nog veel moest geregeld worden hadden we deze week een rustig weekend.
Na de wandeling deze namiddag zijn de baasjes naar baasjes kleine zusje gereden en wij mochten (?) op het huis passen, huiswacht noemt dat.
Maar wij doen dat graag want als de baasjes naar tante Carine gaan dan is dat meestal om te gaan eten want tante Carine kookt graag en vreselijk lekker.
Meestal geeft zij dan ook nog allerlei restjes mee voor de hondjes, wij dus ! Zo ook vanavond en er stond lamsvlees op het menu en er was ook nog lekkere saus bij het vlees. Onze brokken hadden een heel lekkere bijsmaak vanavond.
Wij hebben onze kommen uitgelikt tot ons baasje het welletjes vond en hij schade aan de kommen begon te vermoeden. Hij dacht werkelijk dat we de bodem er aan het uitlikken waren !
Morgen hebben we waarschijnlijk nog eens een logeetje voor een week. Ons vrouwtje heeft met Annemie, het baasje van Kibbels, afgesproken dat Kibbels gaat komen logeren omdat ze anders toch maar in de weg zou lopen bij een verhuis.
En Kibbels is een graag gezien gaste hier in huis. Zij kan heelgoed optrekken met vooral Lucy en met Heros. Hera moet altijd wel even Kibbels tot de orde roepen, maar die is dat inmiddels gewend. En Belle ontmoet nog eens een pup van haar uit het nestje dat ze had met Ferron, dat gaat ook prima samen .
Het baasje die ons twee per twee uitlaat, gaat dan ook een ronde extra moeten lopen met Kibbels. Maar daar maakt hij geen probleem uit, een ronde extra is goed voor een kilootje minder. Dat hoopt hij althans
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
L
