Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
20-04-2013
Lesje moderne economie
Lesje moderne economie
Frans stelt zijn vrouw voor aan een vriend. Geert : Sorry, maar waarom ben jij met zo'n lelijke vrouw getrouwd ? Frans : Pff, dat is niet belangrijk. Wat telt is dat ze zeven hypotheekvrije panden bezit, drie fabrieken en een dikke spaarboek. Die lelijke vrouw is mijn kapitaal. De volgende dag ontmoeten de twee vrienden elkaar weer en de Frans heeft nu een beeldschoon jong-poepke aan zijn zijde. Geert : Wie is die knappe griet ? Frans : "O", dat is mijn interest, aan mijn kapitaal kom ik niet aan.
En dan hebben we het niet over de Duvel Triple hop van de brouwerij Moortgat maar over de vogel Hop genaamd.
Het is een mooie vogel, een trekvogel ook en hij is terug gearriveerd in de Charente na de winter in warmere oorden te hebben doorgebracht.
Gezien hebben wij hem nog niet maar gehoord des te meer.
Hij/zij heeft ons deze ochtend wakker gemaakt en ons baasje was daar niet blij mee. Lucy kent namelijk dat typische hop, hop,hop en dan nog eens hop, hop geluid van de vogel nog niet.
Vorig jaar in de paartijd, wanneer het Hop mannetje zijn vrouwtje poogt te verleiden met zijn hop, hop roep, lag Lucy immers nog in de werpkist in Vosselaar klein pupje te zijn. En toen ze na acht weken groot genoeg was om mee naar de Charente te komen was de paartijd voorbij en hoorden we de Hop niet meer.
Vanochtend heeft zij het baasje samen met de Hop het hoofdbestuur wakker gemaakt. De Hop omdat hij bij ons op het dak zijn vrouwvolk zat te lokken en ons Lucy omdat zij in haar bench kefte omdat zij iets hoorde dat ze niet kende en daar het hoofdbestuur voor wou waarschuwen.
Het baasje vindt heel die vrijersroep van de Hop maar niks, het doet hem waarschijnlijk aan de periode denken dat hij nog aan het werk was en er stond een baas de ganse dag achter hem hop, hop, hop te roepen ! En laat die Hop hetzelfde geluid nu de ganse dag door maken, van bij het ochtendgloren tot zonsondergang !
Zot word hij van dat geluid zegt hij, en er is helemaal niks tegen te doen, wij hopen dat het ditmaal een knappe Hop is en dat hij snel een lief kan vinden, want eerder stop die geilaard niet !
Voorlopig is ons baasje klaar in de moestuin. Dat was gisteren avond ook al bijna zover, tot het baasje de hydrofoorpomp op het ondergrondse regenwater reservoir wou aanzetten om de aardbeien water te geven
Nu heeft die pomp na de winter, zelfs vorige week al gewerkt, maar gisterenavond deed ze het niet meer. Dedju, dedju is dan het commentaar van het baasje, en zegt tegen het vrouwtje dat de pomp het heeft opgegeven. Steevast is dan het antwoord los het maar snel op want ik moet de planten op de koer ook nog gieten.
t Baasje springt dan in de Masjebashi om bij de Weldom die weeral een andere naam heeft gekregen een nieuwe pomp te gaan kopen. t Vrouwtje roept dan nog achterna heb je geld mee ? en krijgt dan als antwoord alleen plastiek en zolang ze in ruil voor een plastiek kaartje een pomp geven is t baasje kontent.
Inmiddels draait de pomp naar believen maar het had toch wat voeten in de aarde vooraleer alle in en uitgangen waren aangepast aan de pomp en slangen.
De aardbeien hebben er in elk geval al baat bij gehad. Ook de gele snijbonen Or du Rhin (ze vertalen dat als merveille de Venise) wij zouden zeggen Rheingold zijn gezaaid en goed nat gehouden net zoals de peulerwten met als naam Henry Hendrikse zijn al (ondergronds) aan het kiemen en groeien.
Dus als je alles goed bekijkt samen met de aardappelen erbij zit het werk in de moestuin er voorlopig ver op.
Om tomaten te planten is het nog te vroeg in openlucht en volle grond, en ook de preiplantjes staan nog te groeien in de serre bij Louis (L.M.) te Turnhout. Maar voorlopig rust de baas
Een jonge vrouw vond dat haar raskater Porto slecht luisterde en ze dacht dat het beestje misschien doof aan het worden was, dus ging ze met hem naar de dierenarts. Deze ontdekte dat het aan overtollige haargroei in de oren van de kat lag. Hij maakte de oren goed schoon en verwijderde er zoveel mogelijk haar uit. Hij vertelde haar dat ze het probleem in de toekomst kon voorkomen door bij de drogist een tube "NAIR" ontharingscrème te kopen en dat één keer per maand bij de kat in de oren te smeren. Dus de vrouw ging naar de drogist om "NAIR" te kopen. Aan de kassa zei de drogist haar: "Als u dit voor het ontharen van uw oksels gebruikt, moet u daarna een paar dagen geen deodorant gebruiken." "Neen," zei de vrouw, "ik gebruik het niet voor mijn oksels." "Als u het voor uw benen gebruikt," ging de drogist verder, "draag dan een paar dagen geen lange broek of een panty.""Neen," zei de vrouw weer, "ik gebruik het ook niet op mijn benen, het is voor mijn poes.!
"Oh," zei de drogist, "in dat geval zeker een week niet fietsen!"
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
We zijn ontwaakt met de zon in onze ogen vandaag. Volle zon, zonder een spoor van bewolking. Er staat een zacht windje uit het noord-westen die er voor zorgt dat het niet zo warm gaat worden als eergisteren.
Wij zijn al vroeg op de ochtend naar de tuin gelopen om verder aardappelen te zoeken op het omgespitte deel van de tuin waar we de overgebleven aardappelen van vorig jaar met veel smaak rauw naar binnenspelen.
Of het allemaal zo gezond is daar heeft ons baasje zo zijn gedachte over maar van één zaak is hij wel zeker: als het baasje blokjes rauwe aardappelen in onze etenkommen zou opdienen, ze bleven gegarandeerd onaangeroerd staan. Maar als ze zelf kunnen gevonden of gestolen worden dan zijn we er als de kippen bij om de aardappelen te laten verdwijnen zonder enig spoor na te laten .(nu ja zonder spoor? de dag nadien wel in de vorm van een sigaar)
Deze ochtend is ons baasje ons gevolgd naar de tuin met zijn kodakske gebruiksklaar. Gisteren was hij te druk in de weer in de tuin om portretten te maken. Dus vandaag fotos van de hedendaagse aardappeleters en we moeten eerlijk zijn. We vinden onze versie van de aardappeleters mooier dan die lelijkaards die op het schilderij van Vincent van Gogh geportretteerd zijn.
Zeg nu zelf, zulke lelijkaards wil je toch niet in huis hebben, of t moest om de marktwaarde van het schilderij gaan.
Waar onze baas zoal aan denkt wanneer hij in de tuin aan het werken is. Je kan het onmogelijk radenwant het is vrij cultureel en soms staat m verbaasd van zichzelf.
Niet vandaag want vandaag lagen zijn gedachten gewoon voor de hand, maar wel heel letterlijk. Zijn gedachten gingen naar een Hollander (zoals wij van oorsprong) met maar één oor (wij hebben er wel twee, maar soms gebruiken we er geen één)en hij liet zich onderhouden door zijn broer (wij hebben ook vanzeleven nog geen klop uitgericht) en hij schilderde wat wij al enkele dagen met veel overgave doen: aardappelen eten ! wij hebben dus veel gelijkenis met Vincent van Gogh !
Al enkele dagen, zolang als ons baasje zelf aan het werk is in de La Magdeleines grond. Van vorig jaar zijn er nog wat aardappelen in de grond blijven zitten wegens te kleine oogst en moeite niet om te oogsten .
Nu na een jkaar extra in de grond zijn dat toch grote aardappelen geworden en wij, Belle & co, lusten die als waren het knapperig gebakkenfrietjes.
Nu de motoculteur de grond in de tuin heeft omgewoeld liggen die aardappelen zo maar voor het oprapen voor ons. En wat is nu plezanter dan opeten wat maar voor het rapen ligt.
Wat wel opmerkelijk is, ons baasje dacht wij dan s avonds haast geen honger zouden hebben, maar niets is minder waar. Zeg maar dat wij die aardappelen als voorgerecht of als amuse gueule beschouwen.
Zolang er geen zieken komen door de rauwe aardappelen of wanneer we ons gaan tegoed gaan doen aan zijn plantgoed laat ons baasje maar betijen, we doen ten langen leste er geen kwaad mee
Wanneer we gisteren nog schreven dat we dit jaar de lente hadden overgeslagen dienen we vandaag onze woorden terug in te trekken.
Vijftien graden voor de Charente geeft France météo aan in de krant en dat voor vandaag en de volgende twee dagen .
Vandaag en morgen zou het bewolkt, grijs dus, maar droog blijven. Dat is goed voor het baasje die zich gisteren in het zweet heeft gewerkt bij het uitspreiden van de compost over de akker.
De bloesem krijgt dus enkele dagen adempause met het open komen van de bloemetjes. Maar ook de bijen gaan bij die frissere temperaturen last hebben van de koude, en die kunnen spijtig genoeg geen trui of frakske bij aantrekken.
Dat het de volgende dagen wat frisser is daar zit het baasje niet mee, en dat het daar dan ook nog eens droog bij blijft is aardig meegenomen voor de slavenarbeid (zijn woorden) waar hij nu mee bezig is. Dat m overdrijft is klaar en duidelijk. Voor alles waar m mee bezig is heeft hij wel machienerie. Maar dat wordt dan weer ontkent want een mechanische schop, een gemotoriseerde kruiwagen en van die zaken ontbreken hem nog.
En dan zijn er ook nog vier Drenten die in de weg lopen, of op zijn pad liggen als hij daar met een propvolle brouette (franse kruiwagen) komt aanrijden.
Wij Drenten van onze kant denken dan, jij wou toch kilos kwijt, we zullen effe meehelpen zie en dat lukt ons nog aardig ook want s avonds is hij net als wij moe.
Ja , waar is de lente naartoe ? Niet dat het geen goed weer meer is in de Charente, integendeel het is zelfs te goed.
We zijn van de winter de zomer ingestapt en de lente gewoon overgeslagen dit jaar. En de natuur doet zijn best met een serieus inhaalmaneuver.
Zo hebben we een reeks fotos op verschillende momenten van hetzelfde onderwerp genomen en daar zie je dat in tien dagen de natuur er gans anders gaat uitzien.
Zo hebben we fotos van een knop van de notenboom die van een volledig gesloten knop op maandag acht april open komt tot bijna een blad. En zo gaat het de ganse tuin door. De kersenbomen gaan de grootste bloementuilen van de tuin worden en zo er geen nachtvorst meer komt, voorspellen we een goede kersen/kriekenoogst einde juni !
Ondertussen doet het baasje ijverig verder in zijn moestuin. Er diende nog een compostbak geledigd te worden en dat was nu eigenlijk geen werk voor de heersende temperaturen van vandaag. We mogen zeggen dat onze baas er aan gezweet heeft. Wij hebben het goed gezien want we lagen met zn vieren op het gazon naar zijn gezwoeg te kijken ! We werden er haast zelf moe van
De baasjes doen dan wel elke avond het poortje dicht tussen de koer en de tuin om te vermijden dat Belle of Heros s avonds /s nachts met egels zouden komen aandraven maar dat wil niet zeggen dat er dan niets meer te beleven valt voor ons Drentjes.
Zo ook gisterenavond opnieuw lawaai op de koer. Walter II (we hadden het al eens over hem in de puppenkrant van 27-03-2013) was back in town
Lucy had hem gevonden op zijn tocht over de koer. Walter II is zoals de vaste lezers allicht herinneren een pad die hier ergens in de buurt huist. Of het dezelfde Walter II is als op zeven maart weten we niet maar alsm het is dan heeft hij een goed lui en doorvoed leven geleid in die maand en half tussentijd.
Hij was namelijk eens zo groot als in maart, t baasje sprak van een goei hand vol pad en onze baas heeft geen kleine handjes ! Het baasje heeft Walter II dan maar op gepakt en hem buiten de tuin gezet. Padden hebben geen al te beste reputatie als het op giftigheid te maken hebben. Ze zouden honden goed ziek kunnen maken wanneer honden hen opeten. En voor de padden is het hun natuurlijk defensie systeem tegen lawaaierige Drenten en soortgenoten.
Overigens is het weer een stralend mooie ochtend in de Charente. Dat vinden ook onze buren landbouwers, die sinds een week hun groot alaam uit de schuren hebben gehaald en druk in de weer zijn op de velden. Zo moesten Belle & co gisteren nog een hele tijd aangelijnd blijven bij het begin van de wandeling,Buurman Serge was immers zijn veld aan het prepareren waar eerstdaags zonnebloemen zullen gezaaid worden. En dat wil je niet meemaken als eentje van de vier onder dat getuig terecht komt
t zag er niet goed uit want ons baasje was moe, zijn kaars was uit voor vandaag vertelde hij ons. Maar ook wij hadden het gevoel dat we er zwaar tegenaan gegaan waren. We hadden dan ook de ganse namiddag onze best gedaan om t baasje voor de voeten te lopen. En deze avond hebben we dan ook nog eens een grote toer gemaakt door de velden. Lucy trapte haast op haar tong bij de terugkeer en trekken aan de lijn was er al helemaal niet meer bij voor geen van de vier !
Na de inkopen van deze ochtend was er werk aan de winkel in de tuin. Er waren nog een reeks aardbeien te planten en dan was er ook nog het plantgoed aardappelen dat de grond in mocht.
Aanvankelijk wilde het baasje de aardappelen pas volgende maand planten maar een gesprekje met de tuinman van de buren heeft m dan toch overtuigd van de aardappelen nu al aan de aarde toe te vertrouwen. IJsheiligen of niet half mei, ons patatjes zijn aan het groeien.
Ons baasje denkt er nu aan van toch ook al maar nog een rijtje erwtjes tegen de hekkens te zaaien. Die zijn dan klaar om oogsten begin het verlof en dan kan er nog makkelijk boontjes na gezaaid worden. Het zijn wat de fransen erwtjes mangetout noemen. Wij noemen dat sluimererwten en onze baasjes zijn daar smoorzot van.
Morgen dus nog een zaai en plantdag want het baasje heeft gezien dat die grote Hollandse camion weer is komen leveren in de bloemen en plantenzaak in Ruffec. Hij wilde daarstraks al Broccoli plantjes meebrengen maar het was eerst even nakijken met de plaats en de planning. Maar waarschijnlijk is er plaats naast de aardappelen en toekomstige tomaten en nog aan te kopen prinsessenboontjeszaad .
t Ziet er goed uit deze lente in Ferret, en als het weer nu ook nog eens mee wil werken, gaan we weer veel steriliseerbokalen met allerlei lekkernijen in de schapraaikast kunnen bijplaatsen. De baasjes kijken er al naar uit !
Na een lange, vermoeiende werkdag neemt een vrouw plaats in de trein en sluit de ogen. De trein is nog maar net vertrokken uit het station als de jongeman die tegenover haar zit, zijn GSM toestel uit zijn zak neemt.
En hij begint luidruchtig te spreken :
- Dag schatje, het is Marc. Ik zit op de trein. - Ja, die van 18:30 en niet die van 17:30 want ik heb een lange vergadering gehad.
- Nee, niet met die idioot van Personeel, maar met de baas - Nee, schatje, je bent de enige vrouw in mijn leven - Ja, ik ben er zeker van, het is beloofd enz. enz.? En zo gaat dat een kwartier lang door.
De vrouw, die geïrriteerd is door dat aanhoudende luidruchtige gebazel, schreeuwt plots : "Hé Marc, stop met dat stomme telefoneren en kom terug in bed!?"
Sindsdien gebruikt Marc zijn GSM niet meer in het openbaar.
Onze baasjes zijn deze ochtend/voormiddag gaan shoppen. Gaan zorgen voor de inwendige mens op korte en lange termijn.
Voor de inwendige mens op korte termijn wil dat zeggen, vlees, groenten, melk, eieren en ook voor de honden wat brokken en een snoepje.
Daar gaan ze voor naar de Super U en de Lidl.
Voor de inwendige mens op lange termijn wil zeggen dat ze aardappelen gaan kopen zijn. Geen gewoon zakje pattaten maar een zakje plantgoed aardappelen. Aardappelen waarvan het baasje hoopt dat ze dit jaar een goede opbrengst geven waarvan we tot na Nieuwjaar 2014 van kunnen eten.
De keuze aan plantgoed is hier in de Charente enorm. Tientallen verschillende rassen liggen hier in de winkelrekken en dan nog in de verschillende verpakkingen naar grootte. Op grote affiches zijn dan de kwaliteiten van de verschillende rassen aangegeven. Lectuur waar je wel even mee bezig bent want een aardappel is hier ten huize zomaar geen patat. Daar discuteren de bazen over ! Is het een lekker ras ? Bewaren ze goed ? Hoe is de opbrengst ? Zijn ze vastkokend of bloemig ? Allemaal vragen die ter plaatse vopor de affiche moeten beantwoord worden .
Dit jaar gaan het de klassieke bintjes worden en een ras at we vorige jaren ook al hadden Rosabelle en dan was er nog een cadeautje van de winkel, vijf aardappeltjes in een zakje van een ras waar t baasje vanzeleven nog niet had gehoord Sarpo Mira. In juli zullen we weten te vertellen dat ze in de smaak zijn gevallen. En zo ja is het misschien wel een idee voor volgend jaar om te planten, goed onthouden hé baas Sarpo Mira zal het dan moeten wezen
Dat was het vandaag in La Magdeleine maar allicht ook in andere gemeenten in binnen en buitenland. Een explosie van bloesemdie openspringt. Een explosie die ook nog eens goed ruikt bovendien.
In gans de tuin hangt een geur van bloesem, je ruikt het hier beter dan waar ook omdat er haast geen luchtvervuiling van industrie is hier in de Charente. Alles is puur natuur door een alomtegenwoordige landbouw. Hoewel daarstraks het baasje een tractor over de graanvelden zag rijden waar wij nadien tijdens de wandeling aangelijnd moesten blijven. Je weet maar nooit wat voor spul er op die gewassen gesproeid is, pompwater zal het wel niet geweest zijn !
Het was weer een prachtige dag vandaag. Even leek het dat het zou dichttrekken maar dat is overgedreven.
De boom die het verst staat met de bloesem is een zeldzame perelaar. Van de schoonzoon van de vorige eigenaars weten we dat het een poirier de curé is. In t Nederlands is dat een perelaar van de pastoor. Die boom is op twee dagen bedolven geraakt onder de bloesem.
Het is een heel oud ras waar er naar het schijnt niet veel meer van zijn. De schoonzoon van de vroegere eigenaars is heel in het begin dat wij hier waren scheuten van de poirier de curé komen vragen om te enten en zo nog enkele perelaars te bekomen.
Ondertussen wachten we op de grote kerselaars tot die openbloeien, datis elk jaar goed voor een reuzeboeket. Fotos komen binnen enkele dagen want de weersvoorspellingen zijn heel goed voor de volgende dagen
En daar gaan wij en de baasjes nog eens goed van profiteren zie
Vandaag weer een puppenmagazine, het vrouwtje van Lennaert noteert zijn belevenissen samen met zijn pa Cartouche.
Het blijkt daar nog altijd prima te gaan tussen die twee, en waarom ook niet ? Wel is het vrouwtje eventjes mis als ze denkt dat een hond die niet uit de band springt daarom een grijze muis zou zijn. Je kan ook uitmunten in zonder extremen zijn. Diplomaten zijn zo, die kunnen water en vuur laten samengaan tot een behoorlijk geheel, maar dan moet je een erg goed diplomaat zijn, dus toch weer geen grijze muis niet meer.
Maar ze heeft dan weer gelijk als ze vertelt dat al de pups uit het L-nestje stoere hondjes geworden zijn. En dat geldt niet alleen voor de reuen, ook de teefjes zijn aardig uit de kluiten gewassen met katrakters waar de baasjes alleen maar lovend over zijn. t Zijn allemaal bandieten, maar dan lieve bandieten, en ons baasje zegt blij dat het zo is, t zijn dan toch allemaal echte Drenten
Belle & co
Lennaerts verhaal over de relatie met zijn pa
Mijn grootste vriend
Mijn grootste vriend is toch wel papa. We zijn heel erg aan elkaar verknocht, maar op een gezonde manier. Is hij eens een dagje weg, zoek ik hem wel, maar ik weet dat hij terugkomt en wacht ik geduldig. Hoewel mijn mannelijk hormoontjes beginnen op te spelen en ik mijn staart hoog draag doet papa nooit gemeen tegen me. Zelfs toen tante Hadise hier was had hij niets van wegwezen rot kind en rende vrolijk met mij door de tuin terwijl zij binnen zat. Baasjes zijn hier heel blij mee, want je hoort van die verhalen over reuen samen en dat er toch eentje het onderspit delft en zelfs dat ze herplaatst moeten worden. (papa dus J) brrrr.. moet er niet aan denken.
Het kiezen van mij was helemaal niet zo makkelijk omdat vooraf hier toch al rekening mee gehouden moest worden. Heel lang hebben mijn baasjes getwijfeld en ome Faes vond mij niet negatief of positief opvallen een grijze muis dus, hoe durft hij! Tijdens de terugkomdag hebben mijn baasjes ongemerkt alle reuen nog eens aandachtig bekeken van het L-nestje.
Stuk voor stuk, lekker ruige, prachtige, stoere jongens. Elke keus zou goed geweest zijn, maar ik ben dé keus en daarom kan ik het zo goed met papa vinden.
Samen rennen we als het vrouwtje niet kijkt achter de katten aan. Jongeman Christian wordt dan heel boos. Hij is meer voor de katten. Hij vindt ons te wild en we maken soms de boel smerig! Nou dat snap ik niet! Dan moet je eens ruiken als jij 2 deftige dames op de bak hebben gezeten, dat is pas smerig!
Het was niet alleen mooi weer, het was ook nog eens warm vandaag. Entoch heeft het baasje doorgewerkt om zijn moestuin in orde te krijgen !
En het is nog gelukt ook ! De Heras bouwhekken die hier al jaren in gebruik zijn om de bonen tegen omhoog te laten groeien zijn nu zo geplaatst dat er enkele Drentjes raar gaan kijken wanneer ze niet meer los door de moestuin over de groenten heen naar de andere kant kunnen spurten.
Het baasje heeft zelfs vandaag zijn aardbeiplanten nog kunnen planten. Drie verschillende rassen en van elke vijf plantjes. Vijftien import plantjes vanMijnheer Pelckmans uit Merksplas/Turnhout/Lommel (hou je der nu zelf nog iets aan over mijnheer Pelckmans ?) van de radio reklame. Maar morgen haalt het baasje er nog enkele plantjes bij in het lokale tuincentrum. Daar zijn het dan echte Franse plantjes (?) die met reuzengrote Nederlandse trucks geleverd worden !
Zo hebben we vroeg in de zomer al vanaf juni tot in september eigen verse aardbeien uit volle grond.
De rassen die t baasje nu geplant heeft zijn Charlotte, Cirafine, en Lambada, dat zegt jullie weinig of niets ? Wel ons baasje ook niet. De begeleidende kaartjes bij de plantjes beloofden wel hemelse smaken en opbrengst. Twee van de drie rassen blijven zelfs vruchten dragen tot aan de eerste vorst. Of het allemaal waar is weten we ook niet, maar we houden jullie op de hoogte, een ganse zomer lang.
Morgen geven we zoals beloofd ook weer fotos van de stand van zaken over de bloesem. Maar we kunnen zeggen het gaat snel dezer dagen in de tuin.
Stralend weer, geen wolkje aan de Charentaise hemel te ontwaren, rond de twaalf gradenen de vooruitzichten van de tuin plant/zaaiklaar te krijgen. Voor zo ver de vooruitzichten van t baasje.
Die heeft gisteren nadat hij de fotos van op de zitmaaier had gemaakt ook nog eens langs de bomen gelopen. De bloesem staat nu wel volledig klaar om open te bloeien. Veel bomen staan al in bloei, het zijn voornamelijk de grote bomen zoals de vier kersen en krieken bomen en ook de notelaar die nog iets langer op zich laten wachten.
De onmisbare helpers in de boomgaard, de bijen zijn ook al flink actief. Het is daarom, en voor de veiligheid van ons Drenten dat het baasje gisteren de madeliefjes heeft afgemaaid met de zitmaaier.
Lucy was constant bezig met naar de bijen te happen, en dat is wat t baasje niet wil meemaken, een hond die door een bij in de keel wordt gestoken. En dan zeker niet tijdens het weekend, de dierenartsen zijn hier immers niet zo dik gezaaid als in Belgenland !
Het baasje schreef het trouwens gisteren ook al, de bijtjes moeten zich maar gaan vermaken in de bomen, enkele verdiepingen hoger dan de madeliefjes. Dat is voor hen en voor de fruitkorf van de baasjes beter binnen enkele maanden.
Daar zou volgens Marian het baasje van onze Kiki, mogelijk Kiki in optreden. Zij liep namelijk in beeld tijdens de opname van het programma over een hondje dat diende herplaatst te worden. Wij kunnen hier in de Charente met TV Vlaanderen SBS6 niet ontvangen maar via het www moet dat wel lukken !
We zien wel of het lukt, want we zeggen zoals Emile Goelen destijds op TV zegde U KIJKT TOCH OOK?
Het is droog gebleven vandaag, het was zonnig en t baasje heeft er aan gezweet aan het hovenieren.
Vanochtend had hij al de bonenrekken opgeruimd en de grond op die plaats al bewerkt met de motoculteur. Toen na de middag ook het gazon opgedroogd was is hij er pas vol tegenaan gegaan.
Geen grassprietje of madeliefje in het gazon was nog veilig voor de baas en zijn machien. En het was niet moeilijk te zien waar m gebleven was. De scheiding gemaaid/nog te doen was meer dan duidelijk. Onze baas heeft er zelf een foto van gemaakt hoe hij het zag van op zijn zitmaaier.
Ondertussen kunnen wij terug droog rollebollen in het korte gras. Tot deze ochtend kwamen wij telkens kletsnat binnen als we weer eens struis met elkaar gespeeld hadden. De enige die aan de natte vacht gewoonlijk ontsnapte was Belle die het van op een afstand bekeek hoe haar nakomelingen zich nat maakten door hun tackles die hen dan over kop deden gaan.
Het baasje is meer dan tevreden over het gepresteerde werk. Ook in de andere tuinen van het gehucht ronkten de tuinmachines vandaag.
Wat één dag zonder regen toch met een mens kan doen was de bedenking die ons baasje vandaag maakte. Zeker na zo nlange periodse van koud en nat weer !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
