Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-04-2013
Voor en na
Voor en na
Het is droog gebleven vandaag, het was zonnig en t baasje heeft er aan gezweet aan het hovenieren.
Vanochtend had hij al de bonenrekken opgeruimd en de grond op die plaats al bewerkt met de motoculteur. Toen na de middag ook het gazon opgedroogd was is hij er pas vol tegenaan gegaan.
Geen grassprietje of madeliefje in het gazon was nog veilig voor de baas en zijn machien. En het was niet moeilijk te zien waar m gebleven was. De scheiding gemaaid/nog te doen was meer dan duidelijk. Onze baas heeft er zelf een foto van gemaakt hoe hij het zag van op zijn zitmaaier.
Ondertussen kunnen wij terug droog rollebollen in het korte gras. Tot deze ochtend kwamen wij telkens kletsnat binnen als we weer eens struis met elkaar gespeeld hadden. De enige die aan de natte vacht gewoonlijk ontsnapte was Belle die het van op een afstand bekeek hoe haar nakomelingen zich nat maakten door hun tackles die hen dan over kop deden gaan.
Het baasje is meer dan tevreden over het gepresteerde werk. Ook in de andere tuinen van het gehucht ronkten de tuinmachines vandaag.
Wat één dag zonder regen toch met een mens kan doen was de bedenking die ons baasje vandaag maakte. Zeker na zo nlange periodse van koud en nat weer !
Het was gisteren al beter weer dan de dagen daarvoor en dus heeft het baasje het er maar op gewaagd van te beginnen hovenieren.
Alles wat er in huis is van machienerie stond al dagen startensklaar en dus was er al snel resultaat merkbaar. Eens de motoculteur gestart is gaat het bliksemsnel en het baasje gaat zelfs tweemaal de grond los leggen. De tweede maal mengt hij de compost door de grond. Hij krijgt zo een goed losliggende grond.
Want dat is ook een gevolg van de regen van de afgelopen week, de grond plakt momenteel verschrikkelijk. Het baasje leek wel vijf centimeter groter door de aarde die onder zijn schoenen kleefde.
Een nadeel van al het werk dat het baasje gisteren uitvoerde wij kunnen ons zo verschrikkelijk vuil maken op die omgewoelde akker. Het vrouwtje ziet dat met lede ogen aan en als we op de lichte vloer in de keuken gaan liggen laat dat duidelijk zijn vieze, vuile sporen na !
Vandaag zijn we opgestaan onder een grijze gesloten hemel maar nu, 09u30 is gans de hemel opengetrokken en schijnt de zon volop.
Onze baas heeft het voornemen van er eens zwaar in te vliegen vandaag, als nu ook het gazon in de tuin eens wil opdrogen dan hebben we eind van het weekend een gesoigneerd gazonnetje en een moestuin waar we naar hartenlust in kunnen planten en zaaien !
Dat zeggen ze zo als alle fut er uit is, en zo was het daarstraks ook voor Belle en Lucy. De eerste serieuze wandeling die zon naam mag dragen hadden we juist gemaakt deze namiddag.
De vorige dagen hing de wandeling af van de opeenvolging van de regen en hagel wolken, en dat waren er verdraaid veel, heeeel veeeel !
Dus we trokken er op uit twee aan twee. Eerst Hera en Heros en nadien Belle en Lucy
Met de eerste twee gaat het gewoonlijk prima wat luisteren betreft. Één, maximum twee fluitsignalen en ze zitten aan de baas zijn voeten. t Baasje heeft ze echter de volle vrijheid gegeven. Ze waren toch perfect te volgen in het graan dat nog maar goed een vijftien centimeter hoog staat. En ze hebben er nog uitgehaald wat er in zat, vooral Hera dweilde de velden af net alsof ze vanavond zelf voor haar eten moest zorgen.Maar ook Heros deed zijn duit in het zakje.
De tweede ronde met Belle en Lucy zag het baasje niet zo rooskleurig in. Van Belle weten we dat ze op verdere afstand jaagt dan wat aanvankelijk de bedoeling is met onder het geweer. En van Lucy weten we stilaan dat we beter vooraf de auto kunnen laten warm draaien om haar te gaan zoeken ! ! ! Maar niets van dit alles, Belle liep een vijftigtal meters rechts van t baasje in het graan te speuren.
Lucy ging als een kruisraket laag over de grond over de velden, mussen, vinken en merels voor zich opjagend.Heen en weer en terug ging ze aan topsnelheid, in mooi gestrekte loop door de velden. Een plezier voor het oog zoals ze ging. En als kroon op het werk kwam ze nog in zit voorop het fluitsignaal van de baas.
De eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat het NIET op het eerste en ook niet op het tweede fluitsignaal was dat ze kwam, maar de baas was al blij dat hij ze ditmaal niet moest gaan zoeken met de auto of met de fiets.
Bij thuiskomst zijn oma Belle en kleindochter Lucy netjes naast elkaar plat op hun buik op de koer gaan liggen uithijgen. Moe maar tevreden, net als de baas !
Er is beterschap in het weer deze ochtend. Af en toe, heel sporadisch toch nog maar, komt de zon eens door de dikke wolken kijken, maar we zijn tevreden, er is beterschap ! ! !
Met dat zachte windje dat er waait zal alles snel droog zijn voorspelt het hoofdbestuur en dan kan er in actie geschoten worden.
Het zal nodig zijn want gans het hoofdbestuur en roedel kreeg het danig op zn heupen met dat rotweer.
Het baasje kreeg deze ochtend al een mail uit Nederlands Limburg dat de rotzooi van weer nu ginds was aangekomen.
Wij van onze kant wensen het niemand toe zo n weer, maar wij zijn blij dat we er vanaf zijn.
Nu is dat regenweer voor ons Drenten ook weer niet zo erg, telkens we nat binnenkomen worden we afgedroogd. En laat dat nu toch aanvoelen als een stevige knuffel met een handdoek. Zeg nu zelf, er zijn ergere dingen in een hondenleven. Het vrouwtje ziet de zon nu dubbel zo graag schijnen, ze kan nu ook de hondenhanddoeken buiten op de waslijn drogen .
Straks hopelijk meer vrolijk nieuws, zeker indien de zon nog wat meer door de wolken komt piepen
Gisteren was het voor ons weer bedrog dag door de lachende koe. Een raadsel wat onze baas nu weer schrijft ? Helemaal niet, en nog simpel ook.
Het was de dag dat we terug onze periodieke ontwormingspil moesten krijgen. Lekker zijn die pillen niet en daarom bedriegt ons baasje ons door die pillen te verstoppen in een blokje smeerkaas van La vache qui rit, de lachende koe in t Vloms. In geen tijd zijn die dertien pillen in de hondenbekken verdwenen op die manier. Heros krijgt als enige vier pillen omdat hij met zn negenendertig kilo zon portie pillen nodig heeft. Elke pil is goed voor tien kilo hond, daarom krijgen de teefjes er elk maar drie.
En het is geen verbetering want het handelt om de regen . Het heeft vandaag maar éénmaal geregend en we weten zelfs niet hoelang het heeft geregend
Het regende zelfs al deze ochtend toen we de eerste maal buitenkwamen voor onze ochtendplas.
De inspectieronde waar we het in het ochtendrituelen bericht van deze ochtend hadden was in een mum van tijd afgerond. We hebben er niet echt op gelet maar het is zelfs goed mogelijk dat Lucy en haar koebeest niet voorbij het tuinpoortje is geraakt vandaag.
Ons baasje heeft zich met van die stomme jobkes bezig gehouden om zich toch maar niet te zitten vervelen of om gans de dag achter de laptop te zitten.
En dit terwijl al zijn machinerie klaar staat om in actie te treden. De zitmaaier is al gestart om zeker te zijn dat hij bedrijfsklaar is wanneer het droog genoeg is om het gazon af te rijden.
Ook de motoculteur staat klaar, heeft gedraaid en de messen liggen klaar om op de motoculteur geplaatst te worden. Want daar heeft het baasje al van geleerd. De eerste maal dat hij de motoculteur gebruikte had hij de messen al op de machine geplaatst en toen was alles te breed om door het poortje te kunnen ! Hij heeft toen eens heel goed met zichzelf gelachen en is toen maar herbegonnen. Nu monteert hij de messen pas aan de moestuin.
Maar ook de gewone, kleine grasmaaieris al tiptop in orde. Eén dag droog weer en de tuin is s avonds picobello in orde. Alleen willen de mannen van het KMI in Ukkel niet meewerken.
Spijtig dat onze tantes bij de arme klaren in Turnhout niet meer leven anders deden we kartons eieren met de tientallen naar het klooster met de vraag om voor goed weer te bidden. En dat begint er zo stilaan op te trekken dat zo iets het enige is wat uiteindelijk nog zal helpen.
Over de lever en de cholesterol van de weinig overblijvende nonnetjes mogen dan zeker geen vragen stellen met al die eieren
Zegt Bart Dewever tegen Elio : 'Ik heb enorme buikpijn!' Geen probleem.' zegt Elio. 'Ik zal een suppootje toedienen,buig je maar voorover.' Bart buigt voorover en Elio dient het suppootje toe ... schuivend in en uit tot het goed zit. Elio geeft hem een tweede suppo mee om 's avonds zelf op te steken. Die avond probeert Bart De Wever om de suppo op te steken maar slaagt er niet in. Hij roept zijn vrouw. Z'n vrouw legt één hand op zijn schouder en steekt de suppo in zijn gat. 'MILJAARDE!' roept de sukkelaar luidkeels. 'Wat is er, heb ik je pijn gedaan?' vraagt de vrouw verschrikt. 'Nee', antwoordt hij, 'Maar ik moet er plots aan denken dat Elio vanmorgen zijn beide handen op mijn schouders legde!' Zo zie je maar de Vlamingen worden altijd genaaid
Wijzelf Drenten beseffen het niet, maar gans ons leven hangt aan elkaar met steeds dezelfde weerkerende rituelen.
Neem nu s ochtends Elke ochtend laat t baasje of t vrouwtje eerst de oudste, Belle dus, uit de bench en die kan dan al buiten. In Vosselaar is dat de tuin, hier in Ferret is het de koer.
Dan komen gewoonlijk eerst Hera , dan Heros en dan pas Lucy aan de beurt om de sprint achter moeder en grootmoeder Belle in te zetten.
De baasjes gaan dan mee om het poortje, dat de tuin scheidt van de koer, te openen. Dat poortje sluiten de baasjes sinds een jaar s avonds omdat Heros vorig jaar een egel uit de tuin heeft meegebracht die stikte van de vlooien, en dat was op hondengebied met voorsprong de slechtste ervaring van vorig jaar
L ucy heeft bij het uitlaten steeds koebeest, haar knuffel, in haar bek. Het lijkt wel of ze kan haar ochtendplas niet maken zonder die knuffel die ze al sinds ze acht weken oud was overal mee naar toe zeult. En wat belangrijk is Koebeest blijft heel, die weerstaat de destructieve eigenschappen van de roedel ! ! !
Na ongeveer een half uur de tuin te hebben geïnspecteerd op nachtelijk bezoek van onverlaten als katten en egels komen de eersten terug om hun ontbijt te komen binnenspelen. Dat ontbijt bestaat uit gedroogd brood uit het droogoventje gemengd met wat gewone brokken. Wie graag eet die neemt het zijne, wie geen honger heeft wacht tot later en dat is voor negentig procent pas s avonds. De grootste eters zijn zowel s ochtends als s avonds grote dikke Heros en kleintje Lucy. Zonder te schrokken zijn zij steeds als eerste in de rij als er te eten valt.
Ikzelf Belle, durf al eens een ontbijt over te slaan. Geen erg zegt het baasje, dat spaart weeral op dure dieet hondenbrokken
Vorig jaar heeft ons baasje hier verschillende avonden aan tafel zich bezig gehouden met het verzamelen van .tomatenzaadjes.
Niet zo maar tomatenzaadjes maar van het ras dat je in België niet kan vinden, of toch niet kan vinden onder dezelfde naam tomate Russe.
Erg Russisch zien ze er niet uit en het baasje kocht de plantjes vorig jaar in het voorjaar in de Jardiland in Angoulême.
De vruchten onderscheiden zich eerst door hun formaat en vorm. De vruchten zijn gewoon E-N-O-R-M groot en onregelmatig van vorm. Mits het nodige water geven en zon kunnen de vruchten makkelijk een kilo en half aan gewicht halen. Ze zijn dan ook nog eens zoet van smaak, of toch merkelijk minder zuur, dan de kastomaten uit de winkels.
De tomaten hebben weinig zaadjes en zijn vast van structuur. Ideaal dus om in te maken want als je normaal zulke joekels van tomaten op tafel wil brengen dan moet je familie of vrienden uitnodigen om tomaten te komen eten, zo groot zijn ze.
Daarom heeft ons baasje die zaadjes vorig jaar van de composthoop gered en ze gedroogd op keukenpapier. Netjes op rijtjes van tien en vijf rijtjes per papier.
Een goede drie weken geleden heeft hij dan een mini-serre (een plastiekdoos van croissants uit de super U) genomen, gevuld met teel/zaai-aardeendaar de tomaten zaadjes in gezaaid.
Op twee april staken de eerste plantjes hun kopjes boven de aarde en vandaag, acht dagen later staan ze zo hoog dat de eerste twee echte blaadjes zichtbaar worden. Nog een week en ze hebben hun volledige twee blaadjes en dan kunnen de plantjes individueel uitgeplant worden in plastiek potjes.
En dan,na de ijsheiligen van 15 mei, kunnen ze in de volle grond in de moestuin worden uitgeplant. In juli augustus, tot in september kunnen we dan oogsten.
Gewoon de waarheid, Geliefden helpen elkaar met uitkleden voor de sex. Na de sex kleden ze zich echter zelf weer aan. Moraal van het verhaal: Niemand helpt je als je genaaid bent. Gewoon de waarheid, Als een vrouw in verwachting is voelen vrienden aan haar buik en feliciteren haar. "Proficiat". Maar niemand strijkt even over de man zijn penis en zegt : "Goed werk jongen!". Moraal van het verhaal: "Hard werk wordt nooit gewaardeerd."
Gewoon de waarheid, Condooms staan niet garant voor safe sex. Een vriend van me droeg er een, toen hij werd neergeknald door de man van de vrouw.
Twee gelijkaardige berichten kunnen we vandaag lezen. Entje hier op het blog van de poot van Lennaert en het andere op Karins en Lobkesblog :http://blog.seniorennet.nl/karin1953/
In beide berichten laten de correspondenten weten dat ze van het Belgische staatsburgerschap af en willen Nederlander worden ! Wie begrijpt als nuchtere Belg zoiets ? Hollander worden als je Belg bent das toch van de regen in de drup komen ? Als ze nu nog Fransoos wilden worden zouden we daar nog begrip voor kunnen opbrengen, maar Hollander dat snapt geen hond !
De uitleg die hun baasjes geven is er eentje van dan kunnen we shows lopen. Net alsof Belgen geen shows kunnen lopen, t baasje zegt dan we zullen die Ollanders eens een poepje laten ruiken.
En wat Lennaert zegt over de tuin, dat staat ook hier vandaag op het bazen programma. Hier zin de geraniums al in de bakken geplant maar het gaat iets zwaarder werk worden in de potager. t Baasje heeft gisteren de motoculteur draaiend gekregen (t regende toch, en dat kon in de schuur gebeuren) en vandaag is het droog dus daar gaan we met de machienerie !
Hieronder Lennaerts bericht en wij gaan aan de slag in de tuin
Belle & co
Lennaert verhaalt over zijn Hollander worden
Hallo Belgische, Franse familie,
Mijn asielaanvraag is bij de Raad van Beheer in behandeling genomen. Er lag een brief in de bus met een vette acceptgiro en de melding dat er aan mijn zaak gewerkt wordt. Ook heb ik nu al een voorlopig NHSB nummer. Nou schijnt er ook nog een identificeerder langs te komen en dat had ik toch niet verwacht en werd een beetje zenuwachtig. Stel je voor dat destijds door het gefriemel van 12 pups mijn chip per ongeluk in de bil van Lando is terecht gekomen! Dan moet hij steeds mee als ik ergens naar toe ga!
Gisteren en eergisteren is mijn tante Hadise op bezoek geweest. Ik zat natuurlijk in de bench en kon niet zien wat er allemaal gebeurde, maar ik weet het lekker toch. Tante Hadise had een lekke band en papa probeerde haar naar huis te duwen! Nee mij maak je niks meer wijs!
Heel voorzichtig merk je iets van Lente, maar de fruitbomen zijn hier nog lang niet zo ver als bij ome Faes in Frankrijk. Er stonden hele mooie fotos op zijn blog en vrouwtje zat al direct te kijken en te meten of ze hier een schilderijtje van kon maken.
Gisteren was het weer veelbelovend maar nu regent het alweer. Voor de tuin is het niet slecht want door het schrale koude weer is alle kurkdroog. De rozenstruiken hoef ik niet meer te vernielen want die hebben door de kou zelf het loodje gelegd.
Vrouwtje heeft 2 bakken met bloemen beplant en op het terras gezet. Nu willen jullie hier natuurlijk lezen dat ik alle plantje eruit gehaald heb en deze door de hele tuin heb geslingerd, maar nee, voorlopig zit nog alles in de bakken.
En dan hebben we het nog maar eens over het weer. Als het een naam heeft dan durven we hem hier niet voluit schrijven omdat het dan ongeveer zo zou geschreven worden kl***weer.
En eigenlijk is het dat niet waard, het is gewoon niet om te doen. Langer dan twintig minuten kan je niet buiten blijven zonder een regen- of hagelbui op je kop te krijgen.
Wandelen is er al helemaal niet bij want in het open veld waai je gewoon uit je vacht, want ook de wind is in competitie met de neerslag. Op dit mogen we spreken van een heftig gelijkspel !
En wat doe je dan ? Laten we beginnen met het goede nieuws, af en toe kunnen we dan toch buiten in de tuin en dan liggen we ons lentezot uit ons lijf te rollen in het gazon.
Maar even later worden we terug binnen geroepen door het hoofdbestuur omdat er weer een bui staat aan te komen en de hondenhanddoeken beginnen goed nat te raken.
We leggen ons dan maar om ter snelst in één van de zetels want voor vier Drenten zijn er geen zetels genoeg, eentje moet dan genoegen nemen (?)met de bloedhete plaats voor de kachel.
Belle en Heros waren vandaag op tijd bij de zetels en namen die dan ook volledig voor henzelf in beslag.
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel.
Zegt de een : 'k Zen zjust wer men raaiexoam gon doeng.' 'Allee', vraagt de ander : 'en, oe was 't ?' 'Nie goe, zenne', zei ze, 'wer geboasd!' Ik koom wer on da rongd pungt, en der stond em bord me daartig oep, dus 'k raaie kik daartig kier rongd da rongd pungt.' 'Ai', zei de ander, 'en verkierd geteld, of wa?'
Veel puppennieuws vandaag, Hadise is naar Roosteren geweest en heeft daar Heras voormalige vrijer Cartouche ontmoet. Die weet nog altijd wat er te doen staat met een loops teefje, en dus zal er kortelings wel meer nieuws komen of er in de Drentenkennel aent Grotenhoutbosch de eerste pups met die familienaam gaan geboren worden. Kandidaten voor een pup mogen zich al aanmelden !
Ook in De Pinte zijn er vier reutjes geboren waarvan er nog twee beschikbaar zijn.
Ook in de Drentenkennel van t Jasperspad waar de vader van ons L-nestje, Cartouche vandaan komt, zijn gisterenavond negen pupjes geboren.
Javana Vana van t Jasperspad heeft zeven reutjes en twee teefjes gebaard.
Volgens Ali Dooren, de fokster, is de bevalling perfect verlopen en is er haast geen hulp van buitenaf aan te pas hoeven komen.
Maaaar er is wel een probleempje De kennel van t Jasperspad is op dit cruciale moment door een panne verstoken van telefoon en internet .
Mensen die contact met Ali Dooren wensen te maken kunnen dit enkel doen via haar GSM: 00 32 (0)489 71 79 54
Wij wensen al de collegas een voorspoedige dracht, goede verantwoorde pupeigenaars en prachtige pups. De fotos volgen later nog wel.
Belle & co
En dan was er nog een trainingsbericht van Lana
Helabakes, In de grote mensenwereld wordt er op zondag uitgeslapen. Hier staat mijn baasje vroeg op om mij eten te geven, anders geef ik over in de auto. Nu mijn baasje niet meer gaat voetballen op zondag ( het vrouwtje is stiekem blij) gaat hij mee naar de jachttraining. Ik heb de indruk dat het vrouwtje op zondag verandert in een drilinstructeur. Het liedje " i'm in the army now" spookt in mijn kleine Drentekopje! De lijn rond de nek en het vrouwtje geeft kordaat haar commando's. Gelukkig is ze nog altijd mijn knuffelpartner wanneer ze mag flodderen als beloning. Ik heb vandaag echt geen zin in apporteren. Ik wil niets halen, alleen mijn neus in het frisse gras steken. Ook mijn dummie (die ik van jullie als baby kreeg) moet ik inruilen voor een zwaarder volwassen model. Vandaag hadden we na ongeveer 15min een andere trainer, elk met hun eigen oefeningen. Zit, af, blijf, alles lukte goed. Ook moest ik even mijn vrouwtje afstaan en met een ander baasje lopen. Commentaar: oh zo een knuffelbeest. Hihihi, jachthond ;) ik liep mooi naast mijn nieuwe baasje mee aan een losse lijn! Het baasje en vrouwtje keerden trots en gelukkig naar huis terug. Ik heb dan ook de hele namiddag liggen slapen in de zon, zo moe!! 'S avonds wilde ik maar geen plasje doen voor ik in mijn bench moest. Het vrouwtje had al in de gaten dat ik iets mee had ... In mijn bench, veilig verborgen onder mijn buikje, lag een dikke kronkelende regenworm. Ik, geen apport halen? Geef mij maar een levend exemplaar!!!!! Lieve knuffels Lana ! Ps tijdens het uitschrijven van mijn verslag heb ik ervan geprofiteerd om vers geplante tulpenbollen en viooltjes uit te snokken en op te eten
Volgens onze baas wel ! Die is daarstraks nog wel special terug naar binnen gegaan om zijn Kodakske te gaan halen om de eerste lentebeelden vast te leggen voor de bloglezers.
Het was zijn eerste ronde door de tuin, want gisterenavond was er ander werk te doen en het was trouwens donker tegen de tijd dat hij klaar was met uitladen van de auto en aanhanger.
Onze baas heeft vandaag een heleboel bloesemfotos gemaakt. De perenbomen, appelbomen, kerselaars, mirabelle de Nancy en perzikboom zijn aan de beurt gekomen.
De perzikboom (een wilde volgens het baasje) staat het verst en heeft zijn typische roze bloemetjes al. Maar ook de pruimenbomen hebben nog maar één of twee dagen mooi warm weer nodig om omgetoverd te worden naar een immense bloementuil.
Ons baasje gaat nu minstens elke week de stand van de bloesem doorspelen. Als er echt grote veranderingen zijn, dan zelfs meer dan eenmaal/week.
Als het morgen nog droog weer is gaat het baasje het gras in de tuin kortwieken en komt onze Husq in actie. Dat is voor de bazen een beetje aangenamer en properder wanneer wij weer gaan rollebollen in het natte gras. Bij kort gras, ook properder en drogere Drentjes zegt het hoofdbestuur.
Eigenlijk is het een bericht om het tien dagen oude ezeltje dat gestolen is terug te bekomen .
Maar hier bij ons viel het bericht op, omdat de naam van een ezel toevallig (?) ook driekwart van de naam van de voormalige Président de la République is.
Of de Nicolas met zulk een naamgenoot blij is durven wij te betwijfelen, daar was de vent van Carla een ietsepietsie te ijdel voor.
Gisterenavond zijn we na een voortreffelijk rit aangekomen in onze tweede thuisbasis, de Franse wel te verstaan. We hadden prima mooi weer om te rijden en het enige negatieve was het uur oponthoud in Parijs. Spijtig maar verkeerde gok genomen zegt het baasje.
Het weer vandaag in La Magdeleine, gehucht Ferret (lieu dit Ferret zeggen de Fransen):
Bewolkt en wisselvallig weer met wind uit het zuid-westen tot westen, temperatuur tussen 4 en 12°C. Dat is wat we lezen in de Charente Libre.
Wijzelf zeggen dat we al twee stortbuien gehad hebben deze voormiddag en vier kletsnatte honden. En inderdaad de zon heeft tweemaal geschenen tussen de buien in.
Ook voor de volgende dagen is de voorspelling in de krant gene vette het blijft nog even nat. Dat is dan op zich ook geen probleem, ons baasje gaat ondertussen zijn patatjes plantgoed uitzoeken.
Dat alleen al vraagt bij onze baas wel een halve dag kiezen en afwegen. Het is immers zo dat we hier makkelijk de keuze hebben uit wel dertig verschillende aardappelrassen. De combinatie tussen houdbaarheid, opbrengst, resistentie tegen ziektes, smaak, vastkokend of bloemig, witte of rode aardappelen is niet zo eenvoudig, toch zeker niet voor een tuinierende automechanieker !
Maar hij komt er wel uit met zijn keuze, het is nog nooit tegengevallen. Alleen moet er genoeg water uit de hemel komen of we krijgen niet meer dan het plantgoed terug ! En dat water is nu aan het vallen, goed geregeld hé.
Ondertussen kunnen we de meegebrachte geraniums al in de bakken planten, net als de drie soorten aardbeien waar we nog een mooie zonnige plaats in de moestuin moeten vinden .
En nu gaan we aan de slag zegt het baasje. Wij mogen in beperkte mate helpen, maar van de plantjes en plantgoed moeten we afblijven zegt het baasje
Net als eergisteren is onze baas gisterenochtend zijn klaargemaakt bericht vergeten te plaatsen. Nu is er een verontschuldiging voor hem wel toepasselijk, toen was de vraag gaan we vandaag of morgen vertrekken? nog heel actueel. Het is vertrekken geworden en zo heeft er de ganse dag niets op het blog gestaan.
Sommige delen in het bericht zijn ondertussen al achterhaald. Zo heeft Heike bij Linda en Geert vier puppys gekregen, alle reutjes ! Nu maar hopen dat volgende week bij t Jasperspad veel teefjes worden geboren .
Om dit bericht behoorlijk te begrijpen dien je dus wel even in te stappen in de tijdscapsule en je verplaatsen naar gisterenochtend en dan later het bericht van de aankomst in Ferret lezen.
Jan & co
4/5
Vier-vijfde, dat is de grootte van de roedel deze ochtend tegenover gisterenochtend.
Annemie heeft haar Kibbels terug opgehaald, en even later is de speurtocht begonnen naar Kibbels. Vooral Lucy en Heros zochten hun partner in crime hoewel dat laatste nogal meeviel. De crime beperkte zich tot het verder in de vernieling helpen van ons ooit zo florissant gazonnetje.
De roedel is op dit moment dus op normale sterkte, het gewone leven kan dus terug zijn gangetje gaan. Of dat hier in Vosselaar of vanaf vanavond in La Magdeleine gaat zijn is nog maar de vraag.
Gisteren zijn de voorbereidingen zowat in t honderd gelopen en het hoofdbestuur is dan ook nog eens de ganse avond uithuizig geweest. Die zijn de denkbeeldige honderdste verjaardag van den Bompa gaan vieren.Den Bompa zou morgen acht april, honderd jaar geworden zijn en dat zijn de broer en zussen van t baasje gaan vieren op zn Spaans met tapas en zo. Het zal wel goed en lekker geweest zijn want er was weeral niks in t plastieken zakje voor ons bij, toen ze na twaalven thuis kwamen.
Ja, dat zijn allemaal geen optimale bezigheden om de dag nadien aan landverhuizing te gaan doen, laat gaan slapen, nog iets drinken en het buikje goed vol gegeten zijn geen optimale rijvoorbereidingen. Zelfs niet voor onze doorwinterde chauffeurbaas.
Iets gans anders nu, vanuit Budingen kregen we gisteren namiddag het nieuws dat na meer dan een week loops te zijn, de progesteronwaarde bij Hadise toch de hoogte begint in te gaan. Zenuwachtige Cartouche en de beide baasjes van de toekomstige lovers (al even zenuwachtig) kunnen hun voorbereidingen treffen om Hadise te laten dekken. Dat gaat dan waarschijnlijk morgen maandag zijn.
En ook in De Pinte was er gisteren namiddag/avond puppynieuws. Daar was Heike aan het bevallen en daar waren bij de laatste berichten die ons bereikten ook al drie pups geboren. Later of morgen meer nieuws daarover.
Neen, geen autopech, moesten sommigen dat begrijpen uit de titel, maar gewoon tegenslag met de verkeerde weg te nemen vandaag.
Meestal nemen we de weg naar de périférique langs de Porte Bagnolet tot aan de Porte d Italie, en dat voor driekwart van de keren als op een rolletje. Vandaag hadden we dan dat één vierde tegenslag !
Aan de Porte Dorée was er een evenement bezig of ging beginnen, daar hebben we het raden naar maar feit was dat daar haast alle autos in de richting Porte d Italie daar van de Périférique af wilden. Nu is de porte Dorée een van de kleiner afritten nen niet voorzien op zoveel verkeer zodat het verkeer als stopt op twee kilometer voor de porte Bagnolet.
Alles samen, hebben we dus een kilometer of acht file gehad en een uur verloren.
En het ging net zo goed voor Parijs we waren in Vosselaar vertrokken om kwart voor één en hadden de luchthaven Charles de Gaulle al lang achter ons om vier uur. Dat was dus geweldig goed gereden want er was weinig verkeer en geen vrachtwagens of caravans op de baan.
Ook na Parijs ging het aan een onbelemmerde vaart van gemiddeld honderdvijftien/uur en dat zonder overdreven snelheid te riskeren want controle van les bleus was er wel degelijk vandaag.
Uiteindelijk zijn we net een uur later aangekomen dan wat de GPS aanvankelijk aangaf. Voor Parijs stond er als aankomst uur nog kwart voor acht en om kwart voor negen draaiden we thuis de koer op .
Dat is ons nog nooit gebeurd, een bericht met fotos en al gereed gemaakt en dan vergeten te plaatsen op het blog Dat is ons gisteren overkomen met onderstaand bericht !
Schrikken
Dat was even schrikken daarstraks. Het zat er bovenarms op deze avond in onze roedel+.
Het baasje was bezig met de voorbereiding van het vertrek naar Frankrijk en daar neemt m haast niets mee naartoe tenzij hondeneten en hondensnoep.
En ook nu stond er in een stapelbak weer een aardig voorraadje snoep klaar in de hal. Klaar om morgen op de aanhanger geplaatst te worden.
Nu was Heros & co mee de hal ingeslibberd samen met het baasje en Kibbels was met haar snuffel de inhoud van de bak aan het inspecteren. Ook de bak waar de gedroogde varkensoren in lagen ontsnapte niet aan haar aandacht.
Maar ook Heros en Hera hadden datzelfde gedacht . En toen was er kortsluiting en werd Kibbels even hardhandig duidelijk gemaakt dat er nog zoiets is als een roedel rangorde !
Geblaf, gepiep, gegrom en gejank, het was allemaal te horen onderaan aan de trap !
Nu is Kibbels slim genoeg om te weten dat grote brave loebas Heros ook grenzen heeft aan zijn braaf zijn en dat het voor haar toen even oppassen geblazen was .
Meer dan een meningsverschil was het niet maar het was wel opvallend dat Heros er bij betrokken was. Zo n reactie van Belle en Hera, de leading ladys van de roedel zou normaler geweest zijn !
Maar ondertussen zijn Heros en kibbels al terug de beste maatjes, wrok en naijver kennen Drenten blijkbaar niet.
Vanavond bij het avondeten stonden ze terug met zn allen broederlijk /zusterlijk naast elkaar te eten in de keuken.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
L
