Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-09-2011
Net alsof
Net alsof
Het is net alsof we gisteren de auto
half Frankrijk door hebben geduwd of getrokken. Dat is althans de vraag die ons
baasje zich stelt als m hier dat dodelijk (?) vermoeide trio in de zetel ziet
liggen !
Volgens het baasje heeft het geen
naam dat we daar zo lamlendig liggen te liggen ! Alleen voor de wandeling
hebben we één oog opengetrokken alsof we wilden zeggen meent hij het of nog
erger, heeft hij iets gezegd ?. Tijdens de aangelijnde wandeling, wegens richting
snelweg, hebben we geoefend alsof we de
auto nog voorttrokken, alleen was het ons baasje maar die aan het andere eind
van de twee leibanden hing.
Morgen voormiddag gaan we naar de
jachttraining in Arendonk. We hebben twee lessen gemist door naar Frankrijk te
trekken, en t baasje zijn klein meisje ofte Hera zal uit haar pijp mogen komen
denkt het baasje. In elk geval, als het aan hem ligt gaat ze vanaf s middags reden
hebben om moe te zijn !
Het baasje hoopt althans dat de
slaapziekte maar tijdelijk was en het geen gevolg was van de prik van één of
andere tsé-tsé mug. Eén dag slapen tijdens de reis, daar zit hij niet mee. Twee
dagen maffen zit tegen de grens voor hem en de derde dag maffen we zien wel,
dat is tot nu toe nog niet gebeurd voor zover wij weten.
Belle & co
Is dat nu een houding voor drie jonge Drenten, en dat een ganse dag ?
Zelfde trio enkele seconden later dan de eerste foto, alleen de positie van de fotograaf is gewijzigd...
Een groep vrienden besluit samen wat te
ondernemen wanneer ze 40 worden.
Eerst worden ze het niet eens wat het zal worden tot één van hen voorstelt te
gaan eten in "De Kroon". Ze hebben daar een knappe serveuse en ze
draagt altijd diep uitgesneden decolletés, weet hij en dus trekken ze erop uit.
Tien jaar
later zien ze mekaar weer en ook dan duurt het even vooraleer ze het eens
worden. " Laten we toch naar De Kroon gaan " , suggereert één van
hen, " het eten is daar voortreffelijk en op de wijnkaart staan echt
enkele pareltjes ." Zo gezegd zo gedaan.
Als ze 60 worden is het weer zover en ook nu wordt er
heftig gepalaverd tot er weer eentje aan De Kroon denkt. " 't Is daar rustig
en er wordt niet gerookt " , oppert hij, snel worden ze het eens.
Rond hun 70ste verjaardag komen
ze opnieuw samen en overleggen ze wat te doen. Laten ons naar De Kroon gaan,
zegt één onder hen, ge kunt er met een rolstoel binnen en er is ook een lift.
De beslissing is snel genomen.
Onlangs zijn ze 80 geworden en vroegen ze
zich af hoe ze dat zouden vieren tot er iemand op het idee kwam om naar De
Kroon te trekken. " Goed idee, zeggen de vrienden enthousiast, " daar
zijn we nog niet geweest. "
Gisterenavond was het te donker om
nog enig idee te vormen van wat er te doen stond hier in huis en de tuin.
In huis zal ozze Miel(e) het meeste
werk te doen krijgen. Onze dekentjes uit de Franse benches zijn meegekomen. Die
wou het vrouwtje ginds niet wassen omdat ze misschien niet tijdig droog zouden
zijn. Hier is dat gevaar er niet, dan is er nog een andere Miel(e) in huis om
dat droog te krijgen.
Buiten is er ook nog een en ander te
doen. Gazon verandert in brousse als je daar niet steeds mee bezig bent. Op dit
moment mogen we nog niet spreken van brousse maar het woord Savanne lijkt er
toch al op.
Tijd dus voor het baasje om hier orde
op zaken te stellen. Veel problemen zal het niet geven, het is net als in
Frankrijk mooi weer en het gras is droog Tegen deze avond zal het er al gans
anders uit zien zegt de baas.
En nog wel in Belgenland ook. Deze
middag rond half een hebben we Ferret in de achteruitkijkspiegel zien liggen.
Ondanks we dan rond vier uur in
Parijs zijn hebben we toch voor een doortocht van de Franse hoofdstad gekozen.
We hebben de westroute genomen via Boulogne Billancourt en de Porte de Saint
Cloud.
Uiteraard was het druk op de
périférique. De info panelen gaven 28 minuten aan tussen de Porte de Saint
Cloud en de Porte de la Chapelle. Deze tijd zou trouwens regelmatig aangepast
worden uiteraard langer op dat tijdstip.
Maar het meeste oponthoud hebben we
gehad juist voor Lille waar we in een harmonica file terecht zijn gekomen. Dan
was het weer even stilstaan, dan weer stil rijden, dan de zweep er weer over om
even daarna weer met de vingers op het stuur te zitten trommelen
Uiteindelijk zijn we thuis gekomen op
iets meer dan acht uur en een half wat gezien de afstand van 800 kilometer best
goed te noemen is. Naar onze normen toch. Het kan sneller maar het hoeft niet
zeggen we dan
En nog wel in Belgenland ook. Deze
middag rond half een hebben we Ferret in de achteruitkijkspiegel zien liggen.
Ondanks we dan rond vier uur in
Parijs zijn hebben we toch voor een doortocht van de Franse hoofdstad gekozen.
We hebben de westroute genomen via Boulogne Billancourt en de Porte de Saint
Cloud.
Uiteraard was het druk op de
périférique. De info panelen gaven 28 minuten aan tussen de Porte de Saint
Cloud en de Porte de la Chapelle. Deze tijd zou trouwens regelmatig aangepast
worden uiteraard langer op dat tijdstip.
Maar het meeste oponthoud hebben we
gehad juist voor Lille waar we in een harmonica file terecht zijn gekomen. Dan
was het weer even stilstaan, dan weer stil rijden, dan de zweep er weer over om
even daarna weer met de vingers op het stuur te zitten trommelen
Uiteindelijk zijn we thuis gekomen op
iets meer dan acht uur en een half wat gezien de afstand van 800 kilometer best
goed te noemen is. Naar onze normen toch. Het kan sneller maar het hoeft niet
zeggen we dan
Wie heeft vandaag nog niet op mijn
Kiki gestemd ? ? ?
Jullie kennen Kiki toch nog als één
van mijn negen pupjes die geboren zijn op 27 februari van dit jaar !
Marian heeft haar ingeschreven in een
wedstrijd van dol op dieren en er zijn voor de winnaars mooie prijzen te
verdienen.
Heb je al op Kiki gestemd ? Ook Kyra
van Sonja, Boris van Herma en Sira en Shanti, alle Drenten zijn ook in de
running. Ook voor hen hopen we op een mooie plaats in de uitslag !
Open deze link, scrol naar beneden en
stem op het 5° sterretje
Jullie en wij krijgen rust op t blog
vandaag. Voor de baasjes telt die rust vandaag niet, die gaan ons terug naar
Belgenland brengen.
Wij hebben de volgende weken
teenentander te doen in Belgenland. Daar vallen feestjes en verjaardagen
onder maar ook de wandeling van zondag 2 oktober. Het kan toch niet zijn dat
wij daar forfait zouden geven hé zeg nu zelf.
Vanavond krijgen jullie hier terug
verslag van de rit,dat doen we altijd
zo. Vanaf morgen gaan we dan terug aan de slag zoals we gewend zijn.
Deze vliegt door de lucht,
stuitert net zo hoog als mijn neus, komt met alle voetjes van de grond, heeft
hele lieve bruine ogen, is zacht en knuffelt graag, zoekt altijd contact, zorgt
voor felrode krassen op je armen zodat je vragen krijgt wat je toch allemaal
uitspookt, loopt altijd voor je voeten en achter je kont aan, weegt ruim 20
kilo, is dol op eten, luistert vrij goed, speelt graag en is de liefste van de
wereld. Weten jullie nog niet over wie ik het heb? Oke, nog een hint: deze
stuiterbal is bruin met wit .
Natuurlijk . Het is Kyra!!!!
Het gaat erg goed met haar de
laatste tijd. We merken duidelijk verschil sinds ze alleen nog maar vers vlees
krijgt. Ze is nu dol op eten. Ook begint ze de laatste week echt weer beter te
luisteren en trekt bijna niet aan de lijn tijdens het wandelen. Gisteren kreeg
ik zelfs een compliment van andere hondeneigenaren waarvan de hond echt heel
goed luistert. Ze kwam namelijk terug naar mij toen ze hen in het vizier kreeg
op grote afstand. Ik kon nog niet zien wie er aan kwamen en riep Kyra dus
terug. Ze twijfelt dan echt. Maar door lekker gek te doen kwam ze deze keer
keurig. Even gespeeld samen en toen ik zag wie het was kreeg ze het commando
vrij en mocht ze gaan spelen met die hond. Zo knap van haar.
Maar waarom nu de bijnaam
stuiterbal??? Nou de laatste tijd bij de wandelingen rent ze niet meer weg als
ze vrij mag, nee ze blijft om je heen staan springen en dansen en wil spelen.
Nu nemen we dus maar een flostouw mee tijdens de wandeling en moet er eerst
even flink gespeeld worden voordat ze op jacht gaat naar konijnen etc. Echt ze
is niet te houden, zo gek!
Maar verder is het een enorme
knuffelkont. Ze wil constant bij ons in de buurt zijn en ligt het liefst tegen
ons allebei aan of op onze beide voeten.
Vrijdag hebben we proefexamen
van de reguliere puppycurus, volgende week dan examen en ik heb ook al weer geïnformeerd
naar de vervolgcursus bij de Martin Gaus hondenschool, daar zit ook
behendigheid en apporteren bij. Ik ben dus van plan om twee cursussen te
blijven volgen omdat ze allebei onderdelen hebben die ik belangrijk vind.
En natuurlijk verheugt Kyra
zich ontzettend op aanstaande zondag. We hebben haar al verteld dat ze dan
heerlijk mag gaan wandelen en spelen met moeders, Hera en Heros, maar
natuurlijk ook met Luna, Kiki en Kiet en misschien nog wel meer familie. Ze
streept de nachtjes slapen al af op een papiertje boven haar bench. We hebben
alleen nog maar even niet verteld dat ze dan lang in de auto moet zitten En
dan nog 2 nachtjes slapen dan is het dierendag, ze heeft gehoord dat ze dan
extra verwend wordt en is erg benieuwd wat dat dan nog inhoud
Kortom het gaat goed met onze
kleine meid! Zondag kunnen jullie haar nog eens zien stuiteren en ook knuffelen
zal ze vast niet vervelend vinden!
Wie onze Kiki niet kent heeft op Mars
verbleven denken wij zo. Dus voorstellen houden wij heel kort.
Kiki is één van de negen pupjes van
mij, Belle, en haar baasje Marian heeft Kiki ingeschreven voor een fotowedstrijd
uitgeschreven door Dol op dieren.
Nu vroeg Marian ons of wij voor de
foto van Kiki wilden stemmen en wij hebben dat ondertussen al gedaan. En dan
dacht ons baasje, als Marian dat aan ons vraagt dan kunnen wij dat ook aan
jullie vragen logisch toch !
Dus willen jullie op onderstaande
link eventjes op de foto van Kiki stemmen ?
Eenzaam staat ze er nog, alles rondom
haar ligt plat, kaalgeschoren door een immens grote tractor met aan de
zijkanten niets ontziende draaiende messen.
Ons baasje zag haar deze morgen staan
toen hij naar de bakker reed. Eén eenzame stokroos aan de rand van de rijbaan
tussen Villefagnan en Villier le Roux. Al het gras en onkruid er rond was al
afgereden maar de bestuurder van de tractor die de bermen maait had haar zien
staan en heeft netjes rond de bloem gewerkt.
Wij doen dat ook in onze tuin, maar
met een grasschaar of hoogst uitzonderlijk met een bosmaaier ! Handig is deze
man, in zijn hoge tractor, in ieder geval met zijn machine.
En een bloemenliefhebber is het ook,
dat zijn we voor de volle 100 % zeker.
Elke maand op de 27° zijn er op negen
plaatsen in België en Nederland hondjes die extra aandacht krijgen die dag.
Verjaren doen ze nog niet, dat duurt nog vijf maanden, maar ze vermaanden op
de 27° van elke maand.
Zeven maanden geleden deden onze
knieën pijn van het Belle assisteren bij de gboorte van de negenling. Van vijf
uur in de morgen tot elf uur s middags waren we toen in de weer. Het
hoofdbestuur en dr. Nelly zorgden er voor dat Belle alle zorgen kreeg die ze
verdiende. Niet dat ze veel zorg nodig had, Belle deed het voor de tweede maal
maar het was de zekerheid die het maakte dat alles goed ging .
Ondertussen zijn die negen kleine
muisjes alweer 5 maanden bij hun nieuwe eigenaars tot ieders tevredenheid. (we
horen toch geen andere klanken dan goeie) en zondag zien we de meerderheid van
de pups verschijnen aan de start van de wandeling in de Chaamse bossen. Want
zeven maanden later zijn dat al meer dan twintig kilo zware puberende Drentjes
geworden die makkelijk een stevige wandeling in de pootjes kunnen verdragen !
Is haast niet te begrijpen. Dat bijt in oren, hangt aan elkaars staart,
bijt in poten en sinds kort heeft Hera het begrepen dat ze Heros volledig in
haar macht heeft als ze hem aan zijn halsband door de tuin heen sleurt.
Soms moeten we Heros bewonderen voor
zijn geduld met dat klein vergif zoals we Hera soms wel eens noemen. Alles
mag die, en Heros laat maar betijen de goeie snul !
Ht is wel een feit dat Hera dat wel
doet met Heros maar er nog niet aan denkt van dezelfde kuren uit te halen met
haar moeder Belle. Die speelt ook nog graag maar ook meestal met Heros. En ook
dan mag Belle alles van die grote lobbes.
Het is in elk geval heel mooi als je ze s
morgens in de tuin bezig ziet. Nog nooit is er enig teken van agressie tussen
die drie onderling geweest. Mooi is dat en we hopen het zo te kunnen houden
We hadden het vorige week al verteld
dat het druk ging worden met de bezoeken aan Barro en Tusson. Na Barro reden we
dadelijk langs Tusson.
Kort na de middag is het daar
gewoonlijk nog goed om doen. Eens de Fransen de zondagmiddag tafel verlaten
hebben is de drukte er te groot en kan je er haast over de koppen lopen.
Gekocht heeft het hoofdbestuur er
niets, enkel maar gekeken. Al oude brol genoeg bij ons in huis zegt het
baasje .
Wie we daar wel ontmoeten, maar geen
foto van hebben, waren René en Nicole, de uitbaters van de Bar/Tabac voordien
ook nog restaurant, in ons buurdorp Villiers le Roux.
Zij hadden een stand met
hoofdzakelijk boeken, en verkochten die voor het goede doel. René is namelijk
president van de vereniging Tsjernobil/Poitou-Charente. Een vereniging die
jaarlijks kinderen uit de getroffen Tsjernobil streek naar Frankrijk haalt om hen
daar in gezonde omstandigheden een maand , of twee maanden vakantie te geven.
Al van toen we René leerden kennen,
nu zon twaalf jaar geleden, is hij bezig met de studie van de Russische taal,
gewoon als hobby. Daardoor, en ook door zijn uitermate sociaal engagement
hebben ze aan hem een uitstekende voorzitter. Vorig jaar waren er twee meisjes
bij hen te gast. Eentje dat het jaar voordien al bij hen was en een meisje die
het niet zo goed getroffen had in haar gastgezin. Die was dan ook maar bij hen
gekomen. Om zulke situaties betaalbaar te houden en om geen kinderen teleur te
moeten stellen financiert dit sympathieke koppel het geheel met de opbrengst
van de bric a brac waaraan zij deelnemen. Sympa, nest ce pas ?
Verder waren daar, voor de bric a
brac van Tusson haast traditioneel, veel glaswerk en boeken. Zaken waar ons
hoofdbestuur zelf zeker geen tekort aan heeft
Barrobjectif is een samentrekking van
twee woorden, eerst heb je Barro een dorpje van goed 350 inwoners gelegen in
het departement Charente en gelegen aan de stroom de Charente. Het andere woord
is objectif in de zin van een lens van een fototoestel.
Maar elk jaar heeft in dit stille
piepkleine dorpje een heuse ook buiten het departement welbekende fototentoonstelling plaats . Maar
ook die fototentoonstelling heeft weer iets speciaals. De fotos hangen gans
het dorp door, in openlucht, op een binnenkoer van een burgerwoning, in een
stal maar ook in de kerk en het gemeentehuis. Zelfs in het midden van de rivier
hangen fotos aan palen.
Daar gingen onze baasjes vandaag, zoals
elk jaar, eens een bezoekje brengen. Vorig jaar hebben zij daar een bezoek
gebracht samen met Maurice en Rita met hun Drent Joris. Die waren toen bij ons
op bezoek.
Ook dit jaar was het weer een
prachtig uitgewerkt geheel. Er zijn weinig foto tentoonstellingen die onze
baasjes meer dan anderhalf uur kunnen boeien maar die van Barro is er zo eentje !
In de kerk was er zo een thema reeks
over de weg naar Compostelle . Vanuit Geneve naar Le Puy en Velay had de
fotograaf enkele tientallen bedevaartgangers (sters) gefotografeerd en geïnterviewd.
Erg boeiend was dat, de motieven, de moeilijkheden, de persoonlijke emoties,
alles samen bijeengevoegd in een prachtreportage.
Ook kwamen we nog fotos tegen van Nicole
Bonnefoy, senatrice, die ook vorige week in ons gehucht op bezoek was ter
gelegenheid van de inhuldiging van de gerestaureerde broodoven . Dat zij, naast
in de senaat zetelen te Parijs ook nog een voortreffelijk hobbyfotograaf is
maakte haar reportage van de Commoren wel duidelijk . Heel mooie fotos en heel
mooi gepresenteerd !
Een
man met een pistool loopt een filiaal van een bank binnen en roept tegen de
bediende achter het loket: "He gij daar, gooi al het geld in deze grote
papieren zak!"
Toen
de zak met geld gevuld was draaide de bankrover zich om naar een man in de rij
en vroeg: "Hebt
gij gezien dat ik deze bank beroofde?"
Bang
antwoordde de man: "Wel zeker heb ik het gezien!"
De
bankrover schoot de man tussen de ogen en deze viel meteen morsdood tegen de
grond.
Toen
draaide hij zich om naar een stel in de rij en vroeg aan de man: "En
hebt gij gezien dat ik deze bank beroofde?"
De
man antwoordde rustig: "Nee meneer ik heb niks gezien, maar mijn VROUW WEL!
Om maar gelijk met de deur in huis te
vallen, het gaat om Heros. Meer bepaald om die neus van Heros ! Daar moet iets
mee zijn dat hem boven die twee teefjes van ons plaatst!
Gisterenavond is het nog maar eens
bewezen, Heros zijn neus is boven alle reukorganen hier ten huize verheven. Op
tijd van een twintigtal minuten vond hij hier in de tuin eerst een mini-egel en
even daarna een maxi-pad.
Sinds de vlooienaffaire van de egel van
vorige week laten we na zonsondergang het poortje tussen de tuin en de koer
dicht. Dit om te vermijden dat Heros met meerdere egels op een avond bij ons
aan de deur zou staan. Nu is de koer normaal egel-proof maar niet voor jongskes
die onder de grote poort kunnen binnenkomen.
Nu was het zo dat ook dit kleine
egeltje stikte van de vlooien, ons baasje begint zo stilaan zijn visie op lieve
schattige egeltjes te herzien. Of is het zo dat Heros de vlooien ruikt en dan
de egel er maar bij neemt ? Het hoofdbestuur heeft gisterenavond in elk geval
hun werk gehad met Heros terug in de originele toestand te brengen.
En dan komt de clou van het verhaal
Wanneer we het trio dan terug buitenlaten is die egel terug binnen op de koer
gekomen en brengt Heros hem een tweede maal terug binnen. Deze maal legt hij de
egel aan t baasje zijn voeten! ! ! Konden
de baasjes opnieuw beginnen
Volgens het baasje doet hij het
allemaal omdat hij dan de aandacht van het ganse hoofdbestuur voor hem alleen
heeft, met strelen en kammen en controles alles incluus.
Voor één keertje is het niet dé Fons
die het recept heeft geleverd van de taart die deze middag goed haar weg heeft
gevonden naar de magen van ons en van ons bezoek.
Nog altijd appelen zat in onze tuin
en bezoek op komst dan zegt het vrouwtje dat ze nog eens iets anders gaat
proberen dan de klassiek tarte aux pommes. Het is dus iets anders geworden
de tonderstebovenappelentaart of tarte Tatin.
Onze huisleverancier van originele keukenideeën
Fons Nicolay de Fons van het blog http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
had datzelfde recept enkele weken geleden al maar nu wilde t vrouwtje dat van
de Piet eens proberen. Waarschijnlijk met de gedachte in haar achterhoofd verandering
van spijs doet eten
En we moeten zeggen die van Piet was
ook lekker, heel lekker zelfs, en ze zag er nog mooi uit ook.
Terwijl we tarte Tatin aan het
snoepen waren heeft het baasje een cocktail van kruiden gedroogd. We zullen het
maar niet te hard zeggen want als die Fransoozen cocktail horen in combinatie
van Belge dan denken ze gelijk aan een wielrenner met een spuit in zijn
achterste. Een cocktail Belge staat bekend als een dopingmiddel voor
wielrenners waarmee je vijf cols achter elkaar mee kan over sprinten !
De cocktail van ons baasje bestaat
uit Salie, laurier, basilicum en rozemarijn. Allemaal samen in verschillende
plateausin het droogtoestel. In het
baasje zijn hok ruikt het dan ook alsof er een alchemist of een Asterix
druïde een toverdrank aan het prepareren is.
We zien wel wat er de volgende dagen
weer allemaal in potten en plastic zakken verdwijnt. Het zal in elk geval geen
Tarte Tatin zijn die is tegen dan al lang veroberd en verteerd
Een vrouw was het
helemaal beu dat haar man
telkens dronken thuis kwam. Ze besloot hem eens een lesje te leren en hem de
stuipen op het lijf te jagen.....in de hoop dat hij tot
inkeer zou komen.
Op een avond trok ze een duivelspak aan en verstopte
zich achter een boom.
Toen haar man voorbij wankelde, sprong ze
tevoorschijn en bleef met haar rode horens, drietand
en lange staart dreigend voor hem staan.
'W-wie ben jij?' vroeg de man stomdronken met dubbele tong.
'Ik ben de duivel !!!', antwoordde de vrouw.
Er is al wat gedroogd de laatste
weken hier in La Magdeleine. Het droogtoestel heeft in elk geval zijn pacht
opgebracht deze zomer.
Na de appelen, peren, ananas, banaan
en vijgen als fruit zijn er ook nog tomaten encourgette gedroogd. Maar ook kruiden lukt uitstekend om drogen, we
hadden enkele weken geleden al laurier gedroogd en ook basilicum is al aan de
orde geweest.
Als die basilicum in het droogtoestel
ligt te drogen dan geurt gans de omgeving Italiaans. Het resultaat lijkt wat
op verschrompeld blad maar ons baasje heeft die blaadjes in de blender gestopt
en nu kan de gedroogde basilicum als strooi specerij gebruikt worden in
allerlei sausen.
Wijzelf hebben ook van t baasjes
zijn vleesdroog probeersels al mogen proeven, het rundvlees was super en ook
voor de gedroogde kipfilet doen we al wat het baasje vraagt. Al bij al een
geluk dat Marian ons baasje verwittigde van het gedroogde varkensvlees en de
gevaren daarvan we hadden hier al lang dood kunnen liggen ! ! !
Volgend jaar gaat het baasje ook
peterselie en bieslook zaaien, dat doet het ook altijd zeer goed in onze tuin,
en moet, net als de basilicum, uitstekend te drogen zijn .
Zo krijgt het hoofdbestuur het
kruidenrekje terug vol met eigen oogst. Het is dan misschien wel niet
goedkoper dan wat je in de winkel koopt maar het geeft des te meer voldoening
van te kunnen zeggen hebben we toch mooi zelf gedaan !
Belle & co
Zo staat de struik op de koer te bloeien...
Zo staat hij in het kruidenrek, klaar voor gebruik...
Van de morgen tot de avond een
wolkenloze hemel, van de morgen tot de avond het zonnetje op ons bolletje en
ons baasje die er terug, sinds lang, terug aan denkt van de tuin wat water te
geven
Dat zijn zo van die dingen die we
deze zomer niet veel hebben meegemaakt. Daarbij is de zon niet meer zo sterk en
dat maakt het mogelijk van gerekt en gestrekt op de koer te liggen zonnen.
Ons baasje kan je niet verleiden tot
gerekt en gestrekt in d zon te liggen, das nu eenmaal den aard van t beestje zegt
hij dan. Hij is net als gisteren onder de hangar bezig geweest. Gisteren heeft
hij het laatste restant, zon 2 m³ brandhout gekliefd en weg gestapeld. Best
vermoeiend werk. Vandaag heeft hij dan de oude Husq zitmaaier op de aanhanger
gezet en goed vastgemaakt. Die moet terug naar de Ferre, ons baasje zijn
kameraad, die deze zitmaaier heeft overgenomen bij de aankoop van denieuwe. Naar t schijnt heeft die Husq nog
een mooie toekomst in Polen !
Verder heeft hij ook de houtskool BBQ
gedemonteerd. Ook al met het oogmerk van die mee terug naar België mee te
nemen. Het is blijkbaar zo dat er de laatste tijd meer terug mee naar België
gaat dan andersom. t Is ooit anders geweest, merken wij dan naast onze snuit
op
Morgen geeft meteo France weer een
mindere dag maar zondag zou het weer mooi moeten zijn. We zeggen moeten zijn
want zondag is het weer bric à brac in Tusson en dat is er eentje met veel
exposanten in die hebben meestal mooie spulletjes bij. Niet van die autokerkhofspullen
en oudijzermateriaal. Daar gaan we onze neus/snuit nog eens laten zien zegt het
hoofdbestuur !
Verslag volgt uiteraard, maar eerst
nog een mindere dag...
Geen internet verbinding deze morgen
in La Magdeleine voor ons. Verbinding alleen lokaal meldde de internet
verbinding, en daar ben je dan vet mee kan je een bericht naar jezelf sturen
en dat dan achteraf terug lezen Zo erg is onze Alzheimer nog niet gevorderd
dat we al zulke technische toestanden nodig hebben is onze mening .
Dan hadden we deze morgen gepland van
voor ons trio snoeperijen te gaan inkopen in de vorm van varkensvlees, dat we
dan zouden drogen in het droogtoestel. Dan verwittigd Marian ons, terecht
overigens, dat het wel eens schadelijk voor de gezondheid van ons trio zou
kunnen zijn.
Daardoor had het baasje tijd om naar
het belastingskantoor te gaan, de Taxes Fonçières dienden nog te worden
betaald. Hera ging mee om ons baasje en zijn centen te beschermen (?). Toen het
baasje tegen de ontvanger vertelde dat hij het salarisvan ene Nicolas Sarkozy kwam veilig stellen,
kreeg hij te horen dat m dan toch maar wat meer centjes diende te gaan halen t
Baasje heeft dan maar gezegd dat ze het geld dan maar moeten gebruiken om een
cadeau te kopen voor zijne jongste kleine die er binnenkort staat aan te komen.
Dat bleek dan weer een sympathiek opmerking vertelde de belasting ontvanger
Bij de terugkomst bleek het internet
zijn poort terug te hebben geopend. Zou dat dan misschien aan de taxes foncières
oftewel grondbelasting liggen. Geen belasting betaald = geen internet of zoiets
in dat genre ?
Meestal denkt ons baasje dat m wel
mee is met de gedachten gang van die fransoozen, maar dan komt m er toch
achter dat meestal niet altijd wil zeggen
Vanavond , na het bericht op het blog
dat we morgen eens goed zouden inkopen en onze voorraad zouden opslaan in
varkens hart en lever, kregen we in de reacties op het bericht van Marian van
onze Kiki de melding dat er mogelijk een dodelijke en niet behandelbare ziekte
rondwaart. Deze zou afkomstig kunnen zijn van varkensvlees ! ! !Het gaat om de ziekte van Aujeszky. http://www.boerenvee.nl/index.php?page=nieuwsbericht&id=968 %29
Niet doen dus. Wij zijn dankbaar dat
we verwittigd zijn want ons baasje wist het totaal niet !
Bij bereid, gekookt of gebakken
varkensvlees zou er geen besmettingsgevaar bestaan voor honden. Maar bij ons
zou het moeten dienen om gedroogd te worden waarbij de maximum temperatuur 70°
Celsius bedraagt. NIET DOEN DUS ! ! !
Dit is de link die Marian meegaf om
ons meer inlichtingen te verschaffen over deze ziekte. Verdere opzoekingen
brengen aan het licht dat België en Nederland vrij zijn van de ziekte. Over
Frankrijk kan ik geen hier geen bevestiging van vinden. In Duitsland zijn er
echter al jachthonden gestorven die in contact gekomen zijn met zieke wilde
dieren (everzwijnen o.a.
Veel Europese landen hebben de ziekte van
Aujeszky totaal nog niet onder controle. In Duitseland vinden er nog steeds (in
sommige delen) uitbraken plaats, maar ook in Belgie, Frankrijk, Italie en
Spanje komen er regelmatig gevallen van Aujeszky voor (in Nederland nog
sporadisch). Is daarmee het gevaar geweken om honden in Nederland te voeren met
rauw varkensvlees? In mijn ogen niet. Voor varkensvlees is het namelijk niet
verplicht te vermelden waar het vlees vandaan komt. Je kunt dus net zo
makkelijk een stuk vlees uit een besmet gedeelte van Duitseland of Italie aan
je hond/kat voeren. Want, varkens die besmet zijn met dit virus, komen wel in
de menselijke voedselketen terecht. De reden is omdat Aujeszky totaal
onschadelijk is voor mensen.
Voorlopig geen varkenshart of lever
voor ons trio. We zoeken echter verder. We zouden het opmerkelijk vinden moest
het vlees hier in Frankrijk niet Aujeszky-vrij zijn. Frankrijk keurt minstens
even zwaar dan de overige EU landen maar we gaan toch voor zekerheid. Bedankt
Marian voor de directe melding, wij waren onwetend hierover !
Ons baasje leest nooit die gratis
reclameblaadjes die elke week in grote getale in de bus worden gestopt. Tot deze
namiddag het foldertje van de Super U toekwam.
Op de buitenbladzijde in dikke
knalrode letter Foire du Porc Je moet dat laatste niet letterlijk nemen. Voor
die varkens is het helemaal geen foire meer. Ze liggen namelijk in de slagerij
van de Super U te wachten op klanten. Onderaan staat er ook nog iets heel
speciaal dat de aandacht van t baasje trok abats oftewel vlees voor de hond
ingewanden vlees of afval van het varken.
Hart één kilo aan 1 euro !
Lever één kilo aan 1 euro
Nieren één kilo aan 1 euro
De varkenstong is dubbel zo duur: die
is 2 euro/kg
Daar zal ons baasje zich morgenvroeg
eens voor spoeden zegt hij, en het droogtoestel gaat weer overuren moeten
draaien want er staan hondensnoepjes aan te komen.
Als het allemaal zo lekker is als die
rundstrookjes van gisteren dan gaan we nog plezante en lekkere dagen tegemoet !
Zagende en zeurende honden zijn op
dit moment de baasjes hun lot. Wat tot voor enkele dagen bleef staan in hun
etenkom is nu hopeloos te weinig. Op een vloek en een zucht is de kom leeg
geschrokt en dan begint het gezaag om meer
Nu is het wel zo dat ze al twee weken
kip bij krijgen die ons baasje in de diepvries had gestopt. Dat was kip die t
baasje had gekregen van een kippenboer en de gebraden kippen waren de dag
voordien niet verkocht geraakt. Logisch dat zoiets lekkerder is dan pedigree
brokken met Chappi blikvoer maar het verklaart niet de hoeveelheden eten dat de
drie momenteel verzetten.
Gisteren stond er op het hondenmenu
Pedigree met vers vlees dat het baasje had gekocht in de Géant Casino. De
kommen stonden nog niet tegen de grond of ze waren al half leeg. Uitgehongerd
leken die drie !
Nu had het baasje uit de Decathlon, uit
de jachtafdeling, andere brokjes meegebracht om eens iets anders te proberen.
Toen ze gisterenavond dan opnieuw begonnen zeuren heeft het baasje ieder nog
een halve kom van die brokjes gegeven. Op geen tijd waren ook die foetsjie !
Het lijkt wel of die onverzadigbaar zijn.
Nu is het wel zo dat tegen dat het
winter gaat worden er meer gegeten wordt , maar zoals ze er nu tegenaan gaan is
niet normaal meer. Daar gaat één van de volgende dagen de weegschaal bij te pas
komen
Er zijn verschillende ovens actief in
ons gehucht Ferret. Over de beide hebben we het al gehad.
Vandaag schreven ze in de regionale
krant, de Charente libre, over de inhuldiging van de gerenoveerde oven van
verleden zaterdag. Dat zoiets pas nu gebeurd heeft alles te maken met het
drukke weekend hier in de Charente.
Het was dan ook het weekend van d
races voor oldtimers op de Remparts en de daarbij horende toeristische rally
voor de oldtimers door de streek. Hadden we ook nog de open monumentendag en
dan kan je zeggen het was druk bij ons dit weekend !
Waar het ook goed draait is in ons
baasje zijn kot. Daar draait het droogoventje nog steeds overuren. Vorige
week had ons baasje het druk met het drogen van kruiden. Er was laurier en basilicum,
maar ook werd er voor de eerste maal tomaten gedroogd.Het baasje zegt dat die
uitermate goed gelukt zijn. t Vrouwtje heeft daar olijfolie en kruiden bij
gedaan en het ziet er nu nog lekkerder uit. Alleen t baasje moet er nog even
afblijven .
Vandaag is er de eerste maal voor ons
gedroogd !Aanvankelijk was het de
bedoeling dat het droogoventje zou dienen om vlees voor ons te drogen, als
snoepjes. Dat is voor ons lelijk tegengevallen. Toen het baasje merkte dat
gedroogde appelschijfjes ook vriê lekker zijn voor baasjes, moesten wij het nog
maar stellen met gewoon gedroogde pens uit de winkel !
Tot vandaag dus ! Gisteren vond hij
in de Géant Casino te Angoulême vlees voor dieren die er best goed uit zag en
vandaag heeft hij daar het vet van het rode rundvlees gescheiden en het vlees
gedroogd in het oventje. We hebben al mogen proeven en wij vinden het
supergaafkeigoelekkersmulgerief. Nu beloofd ons baasje dat dit nog maar een
eerste probeersel was en dat er nog veel lekkerdere spullen staan aan te komen
! Dat belooft voor binnen enkele dagen als we terug in België zijn !
Belle & co
Zo kwam ons gehucht vandaag in de krant.
Rundsvlees reepjes voor het drogen...
Dat is het gedroogde resultaat, klaar om van te smullen ...
Ik weet niet of het echt gebeurd is,
het bericht komt van Louis en dan is er veel mogelijk maar als we terug zijn
in t land ga ik het aan zijn Agnes vragen of het wel of niet waar was van dat
weekend !
Dit is wat hij berichtte:
Ik zeg tegen die van
ons laten we er eens een mooi weekend
van maken !
Zegt die van ons: Da s
een fantastisch idee
Dan zeg ik: Goed dan
zien we elkaar maandag terug ! ! !
Je merkt het elke morgen, de zomer is
voorbij ! De weersvooruitzichten geven wel voor de volgende dagen mooi weer
maar de echte zomer die is voorbij.
Als je s morgens door een vochtige
tuin loopt en het spinrag over je snuit hangt dan weet je t wel zeker
binnenkort kan de kachel terug aan s avonds. De eerste keren zo maar enkele
houtjes, en steeds meer en meer tot we weer een ganse avond gerekt en gestrekt
voor het ronkend kacheltje kunnen liggen.
Maar zover zijn we nog niet, het
baasje heeft gisteren nog eens hard gewerkt in de tuin. Met de bosmaaier heeft
hij alhet hoge gras en onkruid aan de
kanten plat gelegd. Dat kon omdat het zulk mooi weer was dat alle gras mooi
droog was.
Wanneer het baasje met de bosmaaier
bezig is blijven wij op flinke afstand. We kennen die zaken en er durft af en
toe wel eens iets weg worden gekatapulteerd. Het baasje let er ook goed voor op
en draagt steeds een veiligheidsbril. Vooral vanaf hij met de bosmaaier eens
een sigaar van ons Belle heeft geraakt die in het hoge gras verscholen lag Je
wil het niet weten hoe hij er toen uit zag, en dan zwijgen we ook nog maar van
de geur !
Straks, als het gras terug droog is
gaat hij alles netjes opruimen zegt m. Dan kunnen we terug helpen (of onder de
voet lopen, t is volgens wie het zegt) En dan nadien gaat het baasje er nog
eens over met de kleine grasmachine. Dan ziet onze tuin er weer uit als een
beeleke voor in de boekskes
Ondertussen heeft Hera nog maar eens
een gat(je) gegraven, ze heeft iets gehoord van een golfterrein en wil nog maar
eens een hole bijmaken. Vriendelijk van haar, maar de meeste golfterreinen
stoppen na 18 holes. Wij zitten stilaan aan de 60 holes denken wij
Gisterenavond ging het er zwaar aan
toe op het Drentenforum. Dit naar aanleiding van de aangekondigde uitzending
van radar een Trosprogramma op Nederland één. Het ging over erfelijke ziektes
en fokidioterie bij rashonden.
Nu zijn er al een paar uitzendingen
in die aard geweest maar toch is Frankske Bomans bij hem thuis moeten blijven.
Het baasje wou nog eens zien hoe ze het fok of misfok fenomeen zouden
aanpakken.
Er is nietsnieuws uit de bus gekomen maar op het
Drentenforum en waarschijnlijk ook op andere fora gingen de berichten aan hoog
tempo heen en weer, werkelijk een forum avant la lettre.
Daar vertelde ons baasje over zijn
weerzin voor hondenshows en hoe daar door keurmeesters en fokkers bepaald wordt
hoe een hond er moet uitzien volgens de rasnorm. De rasverenigingen en de
overkoepelende organisaties kijken toe en laten begaan !
Terwijl ons baasje daar op et forum
van zijn oren aan het maken is over de grote shows is er in zijn mailbox een
uitnodiging gevallen om deel te nemen aan één der grootste hondenshows van
België de Brussels Dogshow. Het baasje heeft de affiche gekopieerd om ze
jullie te tonen, want anders was ze al lang in het verticale klassement
verdwenen
Belle & co
De affiche van de Brussels dogshow
Belle enkele jaren geleden als vertegenwoordiger van de Drentenvereniging te Brussel
Wat doe je zoal ganser dagen wanneer
jullie in Frankrijk zijn ? Hoe dikwijls de baasjes die vraag al hebben moeten
beantwoorden daar zijn ze de tel bij kwijt geraakt.
Eerst en vooral, ze hebben drie
Drentsche Patrijshonden daar hebben ze al een bezigheid mee die kan tellen. De
dagelijkse wandeling, een kambeurt geven en al een geluk dat het niet elke
maand gebeurt vlooienbestrijding zoals gisterenavond. Vanaf vanavond gaat het
poortje tussen de tuin en de koer dicht. Pinneke de egel zal er gerust bij zijn
en wij ook !
En dan is er ook nog de tuin In de
lente is dat hoofdzakelijk grondbewerking en planten en zaaien. Tijdens de
vroege zomer onderhoud zoals wieden en onkruidbeheersing en vanaf augustus
kunnen we beginnen oogsten.
Dit jaar waren het hoofdzakelijk de
appelbomen die het grootste werk vroegen. Een heel groot deel van de appelen
gaat ons baasje pogen(!) cider te maken en ook het droogtoestel dat dit jaar is
aangekocht heeft overuren gedraaid. Appelchips vervangen aardappelchips deze winter. t Is zo eens een
andere smaak zegt het baasje, niks geen zout of paprika, maar appeltjes natuur
en appeltjes/kaneel !
En dan is er ook nog de
steriliseerketel die druk gebruikt wordt. De diepvries is hier afgeschaft na
enkele stroompannes van enkele dagen in het verleden met verlies van een
volledige inhoud van een grote diepvriezer tot gevolg.
Daarom lijkt het of er zijn
grootmoeders aan het werk als je ziet wat hier allemaal in Weckpotten wordt
opgeslagen. Boontjes met als topfavoriet de enige echte, lange platte snijbonen
die je met een molentje moet snijden. Gewone prinsessenbonen en tomaten, veeel
tomaten. Ook daar plant het baasje verschillende rassen van. Tomate Russe
zoals de Fransen die grote tomaten noemen zijn topfavoriet. Zowel om uit als
salade te eten als om in te maken en te verwerken tot tomatensoep of saus.
Soep inmaken staat ook jaarlijs op
het programma. Regenboogsoep waarvan de groenten in lagen in de potten zijn
gegaan staat hoog op de favorietenlijst. Eigenlijk is het overschottensoep van
groenten waarvan er niet genoeg meer zijn om een volledige ketel mee te vullen.
Het is mooi om zien die potten, en verdraaid lekker bovendien !
Och ja, haast vergeten ook het
gazonnetje behoeft zijn zorgen. Onze speelweide heeft sinds vorige week een
nieuwe soigneur gekregen. De oude zitmaaier is vervangen door een
spiksplinternieuwe en zoals het nogal dikwijls het geval is nieuwe bezems keren
goed Het baasje laat dan ook geen gelegenheid voorbij gaan om het gras te
millimetreren. Dat is zoiets als proberen het gras van de tennispleinen van Wimbledon te imiteren. Tot
nu toe ziet het er goed uit, maar Wimbledon is nog ver weg, een golfterrein met
54 holes of zo ongeveer komt dichter in de buurt, mey dank aan drie Drentjes
zegt ons baasje
Belle & co
Het droogtoestel in werking
Appelschijfjes veranderen in appelchips...
Voorraad laurieblaadjes op ? Snel verse drogen...
Aan de struik gerijpte "tomate Russe" gedroogd en in potten met kruiden uit eigen tuin...
De fameuze "regenboogsoep"in Weckpotten, klaar voor een heerlijke winter.
Heros heeft een lesje of twee nodig.
Geen straf maar gewoon wetenschap opdoen. Lessen in vlooienlogie of misschien
egellogie.
Vanavond was het weer zover, zij aan
zij kwamen ze uit de tuin aan de voordeur zitten. Heros met een egel in zijn
bek en Hera zusterlijk naast hem, als was het om de deur te openen !
Het baasje heeft altijd zijn lederen
handschoen bij de hand liggen en heeft pinneke nog maar eens buiten de
omheining gezet. Gewoonlijk is dan het egel avontuur voorbij. Vandaag dus niet
Als plots drie honden als zot aan alle kanten beginnen met zich te krabben dan
is er st t aan de knikker.
Vlooien in huis ! ! ! Vlooien op zich
is nog niet zo erg . Pas als die eieren beginnen leggen ken je het begin en het
eind van de miserie nog niet.
Dus trok het hoofdbestuur aan de
noodrem. Advantix was nog in huis en een verpakking bevat 4 pipetten. Ruim
voldoende dus om ons een spoedbehandeling te geven. We waren toch binnen enkele
dagen aan de beurt voor een preventieve behandeling.
t Baasje heeft enkele fotos gemaakt
van hoe ze vlooien het leven zuur en onmogelijk maken.
De titel alleen al deed hem opkijken de
Chaamse bossen. Voor hem die nog volop bezig is met de voorbereiding van de
wandeling van 2 oktober, krijgt daar op het blog al verslag van de wandeling
die nog moet komen binnen drie weken. Als dat de ware betekenis niet is van Back
to the future
Het blijkt dat Kiet & co al eens
op voorverkenning zijn geweest. Voor ons alleszins praktisch nieuws want op dit
moment, zittend op 800 kilometer van de Chaamse bossen, is het voor ons niet
mogelijk om zien hoe het gesteld is met de actuele bodemgesteldheid .
Met andere woorden, bedankt Luc,
Katia, Jef en Fien om verslag uit te brengen. We weten nu welk schoeisel we
moeten aantrekken op zondag 2 oktober. En ook weten we wat voor een vuil dier
we weer in de auto gaan krijgen na afloop van de wandeling.
Hopelijk gaat de Nederlandse staat
geen belasting heffen op uitgevoerd slijk uit de Chaamse bossen !
Dus kort samengevat: Laarzen en handdoeken meebrengen op 2 oktober ! ! !
Belle & co
Kiet, drinkend à la Belle, dwz met ganse snoet onder water...
Zo was het ook drie weken geleden, geen beterschap in het vooruitzicht dus...
Foto's, zonder blozen "gepikt" van het Kieter-Wieter" blog ! ! !
Daarjuist kregen we een toffe mail van Marian, het
vrouwtje van onze Kiki. De mail is vergezeld van een link die toelaat 62 (!)
fotos te bekijken van wat een prachtige namiddag moet geweest zijn. Vorige
mail dat zussen elkaar ontmoetten was enkele weken geleden toen Kyra en baasjes
Luna ontmoetten met haar vrouwtjes.
Marian en Kiki hadden wij vorige week nog ontmoet
in Numansdorp bij Karin, Jan & Siebe.
Het doet toch weer telkens goed aan ons fokkershart
te merken dat ook zonder initiatief van onszelf de eigenaars en hondjes elkaar
weten te vinden.
Hallo Jan en
Simonne,
De gezusters
Kiki en Kyra zijn vandaag samen met de honden van Hanneke en Gonda's moeder en
vriend met Sientje aka Minnie wezen wandelen in Duiven.
Dat het
dikke mik was met elkaar moge duidelijk zijn er ligt hier nu een half dood
hondje.
Zegt de
ene: 'Goh, ik hoorde, dat je schoonmoeder is gestorven.
Wat had ze?'
'Och, een beetje sieraden, een ouwe TV en wat spaargeld...'
'Nee - Dat bedoel ik dat toch niet. Ik bedoel, wat schortte er aan?'
'Nou ja, een fatsoenlijke oudedagverzorging, spaarboekjes, eigendom en zo...'
'Man - DAT bedoel ik toch ook niet. Ik wil weten, waaraan ze dood gegaan is
!!!'
'Ach zo. Tja - dat was erg stom.
Ik vroeg haar of ze 'n kilootje aardappels kon halen in de kelder.
Toen is ze uitgegleden op de keldertrap en heeft ze haar nek gebroken.'
'Ongelofelijk, echt..... En? Wat hebben jullie toen gedaan??'
"...Toen hebben we maar Chinees gehaald
Aan onze burgemeester hier in La
Magedeleine. Onze burgemeester Claude Perrot viert vandaag zijn 80° verjaardag.
Dat zou voor de burgers van La M. ongemerkt voorbij gegaanzijn ware het niet dat hij gisteren nog de inhuldiging
deed van de gerestaureerde oven.
80 Jaar en nog alle dagen bezig met
het wel en wee van de gemeente, je moet het maar kunnen. We hebben het er met
hem gisteren op de receptie nog over gehad. De Charente kent mee van de oudste
inwoners van Frankrijk. Is het de goede lucht ? De kalmte op het platteland ?
De manier van leven ? Wie zal het zeggen maar als je de overlijdensberichten in
de krant ziet is het toch wel opvallend hoeveel 90 en 100-jarigen je daar kan
vinden.
Wij van onze kant wensen onze Maire
nog vele gezonde jaren in zijn mooie rustige gemeente te midden van zijn 120
inwoners
Onderstaand nog enkele fotos van de
viering van gisteren.
Belle & co
Waar zit die schaar ?
Luisterend naar de genodigden hun speech
Toen nodigde hij ons uit in "la maison blanche" (hier het gemeentehuis van La M.)
Hier tijdens de receptie met zijn "premier adjoint" of eerste schepen.
Niemand weet hoe oud hij is, op het
kadaster is er van de oorsprong ook niets terug te vinden, maar vandaag hebben
we met een groot aantal mede dorpsbewoners de gerestaureerde oven van het
gehucht Ferret terug ingehuldigd.
Ons baasje heeft het aan de
burgemeester gevraagd, ook aan de vorige eigenaars, de gebroeders Gouge, maar
niemand kon er een datum opplakken wanneer de oven gebouwd is. Alle levenden
van het dorp wisten te zeggen ouder dan mezelf. Dat is dus minstens tachtig
jaar want de burgemeester viert morgen zijn tachtigste verjaardag. We vermoeden
dat de oven minstens tweehonderd jaar daar staat.
Kort na Nieuwjaar is een aannemer
begonnen aan de restauratie van de oven en die man heeft dat prima gedaan. Hij
ziet er terug goed uit en hij werkt ook terug optimaal. Het brood dat we daarstraks
bij de receptie in de gemeentelijke feestzaal hebben gegeten was deze morgen in
de oven gebakken.
In gezelschap van een
vertegenwoordiger van de prefect van het département, van een mevrouw senator,
die de présidente van de region, Ségolène Royal vertegenwoordigde en nog enkele
députés hebben we dan deze morgen de oven feestelijk terug ingehuldigd.
Het is de bedoeling dat de
dorpsbewoners de oven mogen gebruiken bij feestelijkheden in familiekring om
taarten, pizzas of brood in te bakken. Cuit au feu de bois is hier wel voor
de volle 100% van toepassing, want het is de enige vorm van verwarming van de
oven.
De receptie in de feestzaal was AF,
met hoofdletters ! Alles erop en eraan en allemaal even lekker. Het baasje
vertelt dat hij wel 5 sneetjes roastbeef heeft genomen op zijn brood. De
roastbeef was dan ook echt gebakken naar zijn bek. Donker van buiten, rosé
naar het midden toe , met nog flink wat rood vlees gans in het midden. Juste
comme il faut zegt de kenner die ons baasje is.
Het baasje was van plan na de
receptie nog naar Angoulême te rijden om wat fotos van oldtimers te nemen.
Maar daar heeft hij toch maar van afgezien de aperitief en wijn consumptie
waren van die hoeveelheid dat het niet meer zo veilig was volgens de boekskes
van de Police of de Gendarmerie
Ons baasje heeft nog heel wat fotos
geschoten van het gebeuren. En vermits één foto meer zegt dan 1000 woorden
Belle & co
Bruno bakt de eerste broden na de restauratie
De burgemeester met de hoogwaardigheidsbekleders
De broers, Bernard, Serge en Alain Gouge, de voormalige eigenaars van de oven.
De burgemeester van La Magdeleine, Claude Perrot, viert morgen zijn 80° verjaardag
Zicht op de receptie in de gemeentelijke feestzaal...
Viagra is nu ook verkrijgbaar in poedervorm voor de
koffie of de thee. Dit verhoogt uw seksueel
prestatievermogen niet,
maar verhindert dat uw koekskes slap worden bij het soppen.
Het raadsel van de verdwenen
steriliseerpotbodem Een titel van een boek van Agatha Christie of een goedkoop
stationromanneke ? Geen van beide want hier in La Magdeleine speelt zich het
raadsel af.
Enkele dagen geleden hadden we hier
een bericht spijtig. Toen ging het over een pot boontjes inde
steriliseerketel waar de bodem was uitgescheurd. Wel die bodem speelt ons
baasje parten.
Alles was toen tegen de honderd
graden warm en ons baasje heeft toen de inhoud van de steriliseerpot achter het
scheidingsmuurtje met de tuin weg gekieperd. De bodem van de pot moet onder de
bonen gelegen hebben dat kan niet anders vermits alles te warm was om aan te
raken.
s Morgens hebben wij, Belle & co,
de bonen die daar lagen opgegeten. Van een bodem van een pot weten wij niks.
Nu is ons baasje op zoek naar die
bodem. Ter plaatse is niks meer te vinden, in de tuin heeft hij speciaal het
gras heel kort gemaaid, alle hoekjes en kantjes heeft hij al nagekeken maar tot
nu toe blijft het raadsel bestaan. En klein is die bodem niet, een glas met een
diameter van zon tien/twaalf centimeter, dat moet je toch zien liggen
Ons baasje is maar bang dat we er mee
gaan rondzeulen en ons aan de scherpe kanten onze tong kunnen snijden, het is dan
pas dat de problemen beginnen want de bodem op zich die kan van hem gestolen
worden!
Belle & co
Zoiets hadden we verwacht...
Zoiets kwam uit de ketel...
Hier mankeert wat, de raadselachtige bodem van de pot...
Op een morgen doet de pastoor de deur
van zijn kerk open en vindt daar een dode ezel
Hij weet niet goed wat daarmee
aanvangen en belt dan maar naar de burgemeestermet het verzoek het dode dier te laten weghalen.
Los uw problemen zelf op zegt de
burgemeester die eigenlijk een gloeiende hekel aan de pastoor heeft Per slot
van rekening is het uw taak de doden te begraven.
Daarom bel ik jou eerst op zegt de
pastoor, Volgens het reglement moet ik eerst de familie raadplegen
t Gaat druk worden dit weekend in
elk geval gaan we uit een heleboel activiteiten die we graag doen onze keuze
moeten maken.
Op nummer één staat de inhuldiging
van de gerestaureerde broodoven hier in Ferret het gehucht van La Magdeleine
waar wij wonen. Daar is onze aanwezigheid van moetes . De burgemeester en
zijn adjunkt (le premier adjoint) zijn de mensen persoonlijk van deur tot deur
komen uitnodigen. Er zijn door de gemeente trouwens nog flink wat activiteiten
gepland rond de oven.
Wat ook hoog op het verlanglijstje
staat is het jaarlijkse oldtimer evenement in Angoulême, le circuit des
remparts. Zaterdag is daar een toeristische rally door het departement en
zondag breekt de hel los op de remparts van de stad. Dan racen ze met de oldtimers
op de hellingen van de heuvel waar de oude stad op is gebouwd. Er zijn
verschillende races met telkens andere types van autos. Dit jaar blijken de
Bugattis weer in het zonnetje te staan. (wij hopen letterlijk in het zonnetje,
maar zo ziet het er niet naar uit op dit moment).
Derde evenement dat elk jaar aan
belangrijkheid wint is de fototentoonstelling te Barro. Een piepklein dorpje
dat nu al een tiental jaren gans de straten vol hangt met prachtfotos van bekende
en minder bekende fotografen. Voor ons is dit bezoek aan BARROBJECTIF een
jaarlijks terugkerend feit. Deze tentoonstelling loopt over meerdere dagen, dus
dat kan buiten het weekend ook nog. Eén zaak mankeert aan Barrobjectif er is
in gans het dorp geen enkele commerce gevestigd, zelfs geen Bar/Tabac waar je
iets kan drinken.
Van commerciële uitbuiting is hier
dus in de verste verte geen sprake in Barro.
En als laatste gebeurtenis dit
weekend waar we ook elk jaar terug naar toe trekken is de open monumentendag.
Hier noemt dat les jours du Patrimoine. Dit jaar stellen ze in Tusson de
deuren open van de gerestaureerde panden. In dit dorp, op zon 10 kilometer van
onze woonplaats is al jaren de Club Marpen actief. Zij restaureren met hulp
van vrijwilligers, meestal studenten, interessante panden in het dorp. Het dorp
hoort nog net niet bij un des plus beaux villages de France maar heeft wel de
vermelding Village protégé. Waar w telkens even binnenspringen is het
theehuisje van Bernard Ferraro.
Bernard is ex-gitarist van de
vroegere Franse Shadows Les Phantomes. Die maakten in de 60er en 70er jaren
furore in Frankrijk en begeleiden ook DE sterren van dat moment. Een vriê toffe
tiep, die van opleiding ornitoloog is. Zijn vrouw is voormalig balletdanseres
en straalt door gans haar (kaarsrechte) houding nog steeds haar beroep uit. Het
zijn fijne mensen die ook in het dorp haast het culturele leven in stand
houden.
Wij gaan ons niet vervelen dit
weekend zoveel is zeker.
Het hoofdbestuur en invité Joris
waren vandaag danig actief. Na Joris heeft het baasje ook de zitmaaier
uitgeprobeerd. Het resultaat mag gezien worden. Ze gaan nog jaloers worden op
de sjieke golfterreinen van Cognac en Niort hier inde buurt.
De holes hadden we al dank zij de
technisch hoogstaande graaftechnieken van ons drietal. Nu kunnen we ons
gazonnetje , notre pélouse, omdopen naar onze green. Het ziet er verbazend
mooi uit. Mede dankzij, we durven het haast niet zeggen, de overvloedige regen
van deze zomer
Ons trio was vanavond dus uitgeteld
wegens geen siësta genomen deze namiddag. We waren dan ook blij dat de baasje
uit eten gingen vanavond en wij eens rustig wat vroeger onder zeil konden.
Zelfs jong grut zoals wij worden het gewaar wanneer we gans de dag actief zijn
geweest.
Morgen is het weer bonen dag, neen
niet de dag van Tommeke, Tommeke wat doe je nu maar snijbonen inmaak dag. Dat
is iets rustiger voor directie en honden
De eigenaar van een apotheek komt binnen en vindt een kerel leunend tegen de
muur.
De apotheker vraagt de bediende:
'Wat is er gebeurd met die man daar tegen de muur?'
De bediende antwoordt:
'Hij kwam hier vanmorgen iets halen voor zijn hoest.
Ik kon de hoestsiroop niet vinden, daarom gaf ik hem een volledige fles
laxeermiddel.'
De apotheker sperde verschrikt zijn ogen, en schreeuwde:
'Je kunt een hoest niet met een fles laxeermiddel behandelen !'
De bediende antwoordt kalm:
'Natuurlijk kan je dat. Bekijk hem. Hij durft niet meer hoesten ! ! !
Joris, de oudste van ons baasjes
jongste zuster ons kleintje Carine, is sinds maandag bij ons op bezoek.
Natuurlijk hebben we hem ingeschakeld
in de dagelijkse beslomeringen en jobkes die ons zelf ook bezig houden.
Gisteren was dat jobke na twee
dagen regen, het gazon kortwieken in de tuin. Terwijl het baasje met den ouwe
Husq de toer buiten de omheining deed heeft hij de nieuwe Husq grondig
kunnen uitproberen.
Blijkbaar is het niet moeilijk er mee
te werken want de tuin ziet er voortreffelijk uit. Ons baasje heeft enkel, na
zelf de gebruiksaanwijzing te hebben gelezen, wat aanwijzingen moeten geven en
weg was hij met de nieuwe zitmaaier.
Die gebruiksaanwijzing lezen was wel
noodzakelijk, met al die beveiligingen was het voor het baasje een raadsel
waarom de motor steeds stilviel wanneer de maaibalk werd ingeschakeld. Bleek
dat het nodig is van de gras opvangbak aan de tractor te hangen, zo niet valt
de motor stil. Bij de vorige zitmaaier was dit niet het geval en kon gewoon
gemaaid worden zonder opvangbak. Dat was wel praktisch bij de eerste maaibeurt
in de lente wanneer het gras te hoog stond om te kunnen oprapen.
Ondertussen zijn we al heel wat Husqvarna
geheimen te weten gekomen en kan er op los gemaaid worden naar believen. We
gaan nog veel plezier hebben van de nieuwkomer
Het is geen wereldramp, ook geen
spijtig ongeval, het is gewoon pech. Het vrouwtje heeft een ganse dag gewerkt
aan het inmaken van de prinsessenbonen eigen tuin. Alles netjes gedaan comme
il faut, zoals we het al jaren doen , en dan bij het uit de ketel nemen blijkt
dat er één pot zijn bodem verloren is.
Tien procent van het werk naar de Filistijnen
zegt het baasje. Spijtig, maar niemand zijn schuld. Waarschijnlijk bij het warm worden de
druk in de pot niet makkelijk kwijt geraakt en/of een barst in de pot en dan
heb je er van
Morgen, na de tomaten, de
regenboogsoep en de prinsessenboontjes zijn de snijbonen aan de beurt. Laat dat
nu juist het baasje zijn lievelingskost zijn. Echte snijbonen, van die lange
platte die je door een molentje moet halen om allemaal dezelfde schuin gesneden
grootte te krijgen.
Dat is voor het baasje de sublieme oude
tijd smaak de smaak van de boontjes die een winterlang bij zijn grootvader in
de kelder hadden gestaan. Hier in de Charente klinkt dat als le gout dantan,
klinkt goed hé Wel, zo smaakt het ook super !
Ook daar gaat het vrouwtje wel tien
potten van kunnen vullen. Samen met die van eind augustus maakt dat vijftien
potten snijboontjes. t Baasje begint al spontaan te zeveren alleen al van de
gedachte alleen al
Niet eens in twaalf jaar hebben wij
het zo nat/vochtig ervaren hier in de Franse Charente. We zouden eveneens
kunnen schrijven, zo groen want ook een tuin die zo groen staat half september
is voor ons nieuw. Meestal is het rond deze tijd van het jaar een dorre gele
vlakte waar alleen het onkruid in het gazon de kop nog opsteekt.
Gisteren en eergisteren waren
regendagen waar het toch maar op gans de dag maar éénmaal heeft geregend, de
ganse dag en zonder ophouden wel te verstaan
Maar vandaag zijn we opgestaan met de
zon in onze ogen. Het belooft een mooie dag te worden. Ook de
weersvoorspellingen geven mooi weer voor vandaag en de volgende dagen. Zullen
we daar eens van profiteren zie
Het is de hoogste tijd dat het wat
mooier gaat worden, alles in huis voelt klam aan. Dat komt waarschijnlijk ook
door dat het huis drie weken volledig gesloten is geweest. Het hoofdbestuur
dacht er zelfs aan van gisterenavond de kachel aan te steken. Niet van de koude
maar om de vochtigheid wat weg te krijgen. Nooit gebeurd in al die jaren zegt
het baasje, zo vochtig !
Het baasje gaat deze namiddag met het
zonnige weer de nieuwe zitmaaier dan ook eens kunnen uittesten. Dat is nog niet
aan de orde geweest door le mauvais temps. Misschien gaat hij ook wel eens
rond de gerestaureerde broodoven van het gehucht het gras kortwieken. Die is
begin van dit jaar met veel zorg gerestaureerd met steun van de gemeente en de
region Poitou- Charente en zaterdag gaan ze de oven terug inhuldigen. Gans het
dorp is uitgenodigd op de inauguration, en er gaan vertegenwoordigers zijn
van gemeente, departementen van de
region Poitou-Charente.
Ons baasje hoopt heimelijk dat het de
presidente van de region persoonlijk zal zijn die het lint komt doorknippen.
Dat is namelijk Ségolène Royal, de opposante van Sarkozy bij de laatste
presidentsverkiezingen van Frankrijk. Maar dat zal wel ijdele hoop zijn want
zij is al druk doende met de verkiezingen van volgend jaar voor te bereiden en
of een dorp van 125 inwoners daar groot genoeg voor is blijft twijfelachtig We
zien wel wat er uit de bus komt. Zaterdagavond staat daar verslag over op deze plaats
Normaal zou hier nu een verhaal staan
over de werkzaamheden van de baasjes van vandaag. Het regenboogsoep maken
door het vrouwtje, het nog maar eens drogen van appelschijfjes door het baasje,
of het lossen en weg stapelen van 5 kubieke meter brandhout door het baasje en
neef Joris .
Maar neen, daar gaan we het vanavond
niet over hebben het gaat over de strapatsen van ons trio in de tuin vanavond.
We hebben niet veel gezien maar Heros is hier terug op de koer aangekomen op
vijf poten !
Het baasje was druk bezig met de
steriliseerketel en de regenboogsoep. De roedel was meegelopen in de tuin en toen
het baasje klaar was wou hij ons terug binnenroepen. Hera kwam nogal snel maar
moeder en zoon bleven maar weg ! ! !
Gezien het verhaal van deze morgen
begon bij het baasje een lampje te branden ! Even later kwam moeder Belle heel
onschuldig uit de tuin de koer opgelopen. Heros volgde even later maar die had
duidelijk last van de coördinatie met zijn vijf poten. Een piemel van jewelste
was de zijne. Waarschijnlijk moeten we daar geen tekeningetje bij maken. We
hoeven ons ook niet ongerust te maken, Bij Heros is er iets essentieels
doorgeknipt en alle vrijereij is onschuldig bij hem.
En ons moe Belle ze kan er maar
deugd van gehad hebben. Eigenlijk is dat voor beiden van tel. Vorig jaar heeft
hij het ook al gelapt bij Hera, toen heeft het baasje 20 minuten op een natte
oprit naast het gekoppelde paartje gezeten. Vandaag hebben ze het onder elkaar
opgelost
Die emmer water van deze morgen heeft
dan toch een ganse dag zijn nut bewezen. Alleen is Heros tpt het besef gekomen
dat het meer kans op succes geeft als hij zich kalm en rustig kan houden !
Deze morgen heeft het baasje even
naar de grove middelen moeten grijpen om de hormonen (t baasje zegt steeds
Mormonen) tussen de lijntjes te laten lopen
Belle staat loops, dat is ook de
reden waarom ze zaterdag op de BBQ bij Karin, Jan en Siebe toch een lange poos
in de bench heeft gezeten.
Nu nadert Belle haar hoogtepunt en
dat hebben we via Heros geweten deze morgen. De ganse buurt zette hij op
stelten met zijn hoog gekef. Het baasje weet dat zoiets een punt van irritatie
is bij de overbuur van wie Harley, zijn hond, nooit mag barken.
Na herhaalde verwittigingen aan het
adres van hitsige Heros heeft het baasje noodgedwongen naar de doorslaande
middelen gegrepen. De emmer water die hier steeds naast de voordeur staat ten
behoeve van dorstige honden heeft plots een andere bestemming gekregen. Plots
was dat een emmer geworden om hitsige, op hol geslagen hormonen te koelen. Een
emmer koud water heeft al meermaals geholpen in honden vrijages vertelde het
baasje zijn vader steeds, en het helpt nog altijd perfect zo bleek .
Het heeft geholpen, Heros is gekalmeerd
en Belle kan terug rustig rondlopen zonder gans de tijd een reuen neus onder
haar staart te voelen snuffelen Nu was er wel een ander probleem aan de orde
Simonne heeft namelijk niet graag natte honden over de vloer, toch zeker niet van
die letterlijk druipende !
Wat het baasje laat besluiten dat het
nog steeds zo is dat je geen knecht van twee meesters kan zijn. Niet van de
buurman en niet van je vrouw tesamen
Deze morgen bleken er toch rijpe tomaten
genoeg voorhanden om er eens zwaar in te vliegen. Op geen tijd hadden de
baasjes een volle korf zongerijpte tomaten geoogst.
Nu is dat wel wat veel voor twee
personen om op te eten en dus kwamen de steriliseerbokalen boven water. Op
enkele uren waren tien potten gevuld met trostomaten uit eigen tuin.
Vandaag ging het enkel om tomaten in
te maken, de volgende dagen gaat er ook nog tomatensoep gemaakt worden en
waarschijnlijk ook nog tomatensaus voor bij de spaghetti. Het werk is dus nog
niet achter de rug maar er is vandaag al flink wat werk verzet.
Ook is de nieuwe Husq al even
getest in de tuin. Husq is een afkorting van Husqvarna, het favoriete merk van
ons baasje zijn zitmaaiers. De ouwe Husq gaat met pensioen. Het baasje heeft
die tien jaar geleden occasie gekocht en nu gaat hij vervangen worden door de nieuwe
Husq. Fonkelnieuw en eigenlijk te mooi om mee te werken
t Vrouwtje verdenkt hem er van, zo
fier te zijn als een kleine met zijn Sint Niklaas cadeautjes. En eigenlijk is
het ook zo alleen dit is geen speelgoed maar professioneel spul. De tuin en
dan vooral het pelouske gaat er wel bij varen.
Belle & co
Recht van de struik...
Tien potten gesteriliseerde tomaten enkele uren later....
Links de ouwe "Husq" vooraan hij die de nieuwe dienst gaat uitmaken...
Gisterenavond was het te laat geworden
om de stand van zaken op te nemen in de tuin. Dat deden we dan maar daarjuist
samen met het baasje. Op hem moesten we wachten want die moest zijn laarzen
eerst nog aantrekken, het heeft namelijk gesmost vannacht en dat in
combinatie met hoog gras en onkruid maakt laarzen noodzakelijk .
De tomaten vragen de volgende uren,
en waarschijnlijk dagende volle aandacht. Tientallen kilos tomate Russe en
trostomaten zijn gerijpt aan de struik en is dus het beste wat er te krijgen is
. Er zijn ook nog enkele courgette struiken (geen enkele geplant dit jaar) die
zo maar zijn opgeschoten tussen de preien en de tomaten . Maar ze hebben wel
flinke vruchten gekregen. Voor hen is er een soep-toekomst in combinatie met
wat ui en tomaat dat lusten wij wel.
Ook de appelbomen en de notelaar doen
nog goed hun best. Ook het droogtoestel gaat de volgende dagen nog flink moeten
produceren. We hebben gemerkt dat het baasje een grote bokaal kaneel heeft
aangeschaft. Dat kan hier bij ons de volgende dagen enkel dienen voor de
appelchips, de nieuwe wintersnoep voor t (lijnend) baasje
Er is ook super nieuws op het
arbeidsvlak, neef Joris is on the road hier naartoe, die heeft verlof en komt
een handje helpen. Het baasje denkt dat m het goed begrepen heeft op onze
nieuwe Husq die het baasje gisteren meebracht en zo spiksplinternieuw is dat
hij nog niet één grassprietje heeft gemaaid. Vandaag zal er trouwens niet
veelgemaaid worden wegens de smosregen van vannacht en het hoge, nu natte
gras .
Met wat vertraging van zon klein uurtje
zijn we rond kwart na negen hier in Ferret aangekomen. De wolkbreuk die Parijs
teisterde juist voor we Parijs naderden heeft roet in het eten gegooid.
Als het regent in Parijs dan druppelt
het in Brussel zegt het spreekwoord maar ons baasje kan niet lachen met regen
in Parijs. Dat betekent altijd vertragingen en files op ALLE rondwegen rond
Parijs. En dan hebben we het nog maar over regen niet van die wolkbreuken die
ganse delen en rijstroken van de snelwegen blank zetten. Zo was het deze namiddag.
De eerste waterpartij (plan deau) zeggen de Fransen was op de A3 richting
Porte de Bagnolet. Gans de linkse rijstrook onder water over zon 50 meter. Wie
er met een serieus gangetje inging viel stil of geraakte de controle over zijn
voertuig kwijt. Dat zorgde voor zon file van 5 kilometer. Het volgende ongeval
deed zich voor bij het uitkomen van de tunnel aan de Porte dItalie. Twee autos
in de prak door een volgende waterpartij door de riolering die niet genoeg kon
slikken ! Op de A10 na Parijs zat een takelwagen zelf in de middenberm. Pech
voor die man maar geluk voor ons , het was in tegenovergestelde richting maar
toch aan onze kant een korte gaapfile
Sinds vandaag heeft onze Mitsu zijn
eerste 100.000km op de teller. Dat was nog in het begin van de rit, even na
Lille richting Parijs, in de buurt van de Lilse luchthaven Lesquin.
Ons baasje heeft er een portretje
van gemaakt. De eerste 100.000 is bij ons toch steeds een heuglijk en
opmerkelijk feit. Bij ons zegt het baasje dan allee, hij is uit rodage, nu
mogen we gas geven maar dat zal wel weer zijn typische zwans zijn denken
wij. Morgen nieuws over den hof met tomaten, bonen, appelen, gazon en nog veel
meer ander nieuws
Na een hoop passen en wegen is de
aanhanger geladen om de trip naar de Charente terug aan te vatten.
Het was deze maal moeilijker om de
aanhanger te laden door de nieuwe zitmaaier waar t baasje worstelde met de
gewichtsverdeling. t Moet just zijn
bij ons baasje want een slingerende aanhanger achter de auto kan hij missen als
tandpijn.
Maar het is gelukt, tot zijn eigen
voldoening toch. De aanhanger staat klaar op de oprit en het is nog wachten tot
het vrouwtje de laatste bagage klaar heeft die nog in de auto hoort.
Daar hoort alles bij dat niet nat mag
worden en inhoud van koelkast en een deel, diepvries eten voor de hondjes,
wij dus
Vanavond slapen we dus terug en
france en als het er nog inzit komt er vanavond nog een kort reisverslag van
de rit van vandaag.
Vanochtend waren we op jachttraining
met Hera te Arendonk. Wat het hoofdbestuur er van verwachtte op voorhand bleek
het juiste vermoeden te zijn.
Enkel het los volgen kon op enige
wijze er mee door. Aandacht voor de baas Wablieft ? Zit en blijf Wa zegt m ?
Apporteren in het water, nog niet zwemmend zelfs Vergeet het baas. Ik doe
zoals Heros, wat je zelf wegsmeet haal je zelf maar op, ik ben je Drent en niet
je slaaf
Wanneer we terug thuis waren heeft
het baasje de aanhanger nog verder klaar gemaakt om morgen terug naar Frankrijk
te vertrekken. Daar moest buiten de nieuwe zitmaaier ook nog flessen gas en
benches mee terug. Met die zitmaaier heeft on s baasje blijkbaar wat last met
de gewichtsverdeling. Hij dient er voor te zorgen dat er serieus wat gewicht op
de haak van de auto komt ipv dat de aanhanger de auto gaat liften.
Deze namiddag waren we in Numansdorp
in Nederland uitgenodigd door Karin, Jan en Siebe om mee te komen BBQen samen
met heel wat actieve leden van het Drentenforum. Die waren met hun honden op
veldwerktraining geweest daar in de buurt. En van trainen krijgen zowel baas
als hond honger als een leeuw. Wij hebben alleszins genoten van de BBQ en het
gezelschap. Het eten was zeer verzorgd en lekker gebakken ! Merci Woefdram, je kan er wat van
Wij hebben er ook ons Kiki terug
gezien, die is alweer een pak gegroeid tegenover twee weken terug op de
clubmatch. Wat gaat dat toch een mooi vinnig verstandig Drentje worden zo ze
het al niet is.
Morgen zal er weer wat minder te
vertellen vallen wegens on the road to France. Volg onze belevenissen volgende
weken vanuit de Franse Charente
Deze morgen hervatten Hera en het
baasje de jachttraining te Arendonk. In maart begonnen wij met de beginnelingen
cursus en heden zijn we al gevorderd
Wat onze kleine meid er van gaat
afbrengen is niet erg hoopvol op dit moment, ze heeft namelijk volgens het
hoofdbestuur den duvel in dr lijf. Iedereen moet er aan geloven op dit
moment.
Slachtoffer van dienst 1° klas is
Heros. Die valt ze van alle kanten op de meest onmogelijke plaatsen aan. Slaapt
hij, dan maakt ze hem wakker, wacht hij op haar dan vliegt ze hem naar de keel,
loopt hij door de tuin dan vliegt ze in zijn nek. Het is als een jong veulen
dat de eerste maal buiten komt uit de stal in de lente, na een lange winter in
een donkere stal.
Of daar dadelijk op jachttraining een
land mee te bezeilen valt is nog maar de vraag. Ons baasje heeft er geen goed
oog in maar zijn ingesteldheid kennende gaat hij toch proberen.
Zijn motto niet geschoten is nooit
raak is inderdaad juist. Volgende week moet hij al forfait geven omdat we dan
in Frankrijk zijn. Die lessen gaan we dan op ons zelf ginds oefenen en eind van
de maand gaan we zien wat w er tegen dan van gebakken hebben.
Deze updates hadden begin van de week al
moeten verschijnen maar door omstandigheden is het er niet vroeger van gekomen
dan vandaag Eerst een verhaaltje over het herstel van Kwispel na de operatie
van de navelbreuk.
Het tweede verhaal over de verdere
socialisatie van Marians Kiki die stilaan goed op weg is om de bekendste Drentenpup
van Nederland en omgeving te worden !
Beste Jan,
Kwispel heeft vrijwel geen last gehad van zijn operatie en was eigenlijk de
dag daarna alweer als vanouds. we zijn met hem naar de arts geweest en die gaf
aan dat de operatie en hechtingen erg netjes gedaan waren en dat de genezing
voorspoedig verloopt.
Kwispel zit midden in zijn pubertijd. We hebben regelmatig wat met hem te
stellen. Niet alleen de kozijnen in de kastruimte, ook de planken en al
hetgeen op de planken staat, heeft de bijzondere interesse van Kwispel. Als
we er bij zijn, is hij poeslief. Maar owee als we hem even alleen laten. Tsja,
als de kat van huis is dansen de honden op tafel. Gelukkig begint woensdag de
obediance cursus weer en we zijn op zoek naar nog meer scholingen om zijn
opvoeding in goede banen te leiden. In ons gezin hebben we afspraken gemaakt
om consequent te zijn als het gaat om gehoorzaamheid. Desalnietemin is het
een top hondje, een echte vriend en erg aanhankelijk. Precies als we graag
wilden hebben.
Tot zover
Eric en Go
Hallo Jan,
Even
een paar leuke reacties op Kiki doorbrieven hoor.
Vandaag
was ik bij de AKO-kiosk (verkooppunt van tabak,kranten enz van de AKO-keten)
hier op het grote winkelcentrum en Kiki was mee.
Een
van de dames achter de toonbank herkende haar en zei "hé,daar is Kiki
weer!Wat ben jij gegroeid en wat ben je mooi!"
Nou
ja,mijn neus krulde natuurlijk want ik mag zomaar met zo'n schoonheid
samenwonen en op straat lopen....
Een
poos later mocht ze even mee naar de supermarkt die hier om de hoek is voor een
boodschapje. Kwestie van naar binnen,boodschap pakken,afrekenen en weg wezen.Ze
mag daar niet mee naar binnen en dus bind ik haar even vast aan een paal.Van
binnen uit heb ik haar constant in het oog zodat ik kan zien wat er gebeurt.
Daarnaast
is een bankje waar supermarktpersoneel nog weleens een sigaret rookt of wat eet
en dit keer zat er ook iemand.
Bij
terugkomst was het "oh mevrouw,wat een schatje is uw hond! Ik durfde haar
niet zomaar te aaien maar mag het even?".
Ja
hoor,dat mocht.....terwijl mijn neus weer hevig krulde.
Bij opgravingen in de
Russische bodem tot op een diepte van 100 meter hebben Russische wetenschappers
resten gevonden van koperdraden, met een geschatte leeftijd van 1000 jaar. De
Russen trokken hieruit de conclusie dat hun voorouders reeds 1000 jaar geleden
beschikten over een koperen communicatienetwerk.
Om niet achter te blijven zijn Amerikaanse wetenschappers ook hun bodem gaan
afgraven waarbij ze op een diepte van 200 meter resten van glasvezels
aantroffen. Deze vezels bleken na onderzoek zo n 2000 jaar oud te zijn, waaruit
de Amerikanen concludeerden dat hun voorouders reeds 2000 jaar geleden al een
zeer geavanceerd digitaal glasvezel netwerk in gebruik hadden. En dat zo`n 1000
jaar voor de Russen...
Een week later hebben de Belgen het volgende rapport gepubliceerd: Bij
opgravingen in de Belgische bodem, tot op een diepte van 500 meter , hebben
Belgische wetenschappers helemaal niets gevonden. De Belgen concluderen hieruit
dat 5000 jaar geleden de oude Belgen reeds beschikten over een draadloos
netwerk.
Gadverdamme!
Wist niet wat me overkwam heel het huis trilde en dreunde! Het hart zit in mijn
keel. Heb dit nog nooit eerder meegemaakt...
Dat meldde Gonda van onze Kyra gisterenavond om
vijf na negen enkele minuten na het gebeuren op het Drentenforum.
In
geen tijd kwamen er meldingen vanuit grote delen van Nederland dat ook daar een
beving was gevoeld. Gonda, Anton en Kyrawonen in het hoogste puntje van Nederlands Limburg op een kilometer van
de Duitse grens en het epicentrum van de aardbeving ligt op enkele kilometer
over de grens in Duitsland. Zij zaten dus haast bovenop de beving.
Ook
de Belgische kranten melden het voorval. Hieronder de melding in de Standaard.
Aardbeving
Nederland voelbaar tot in Brussel en Namen
vrijdag 09 september 2011, 03u00
Een aardbeving in Nederland, die een kracht had van 4,5 op de schaal van
Richter, was gisteravond te voelen in delen van België, onder meer in Brussel
en Namen. Dat meldde de Koninklijke Sterrenwacht. Het epicentrum van de
aardbeving, die in grote delen van Nederland werd gevoeld, lag 40 kilometer ten
zuidoosten van Nijmegen, bij het Duitse Xanten. Er werd nauwelijks schade
gemeld.
Het "getroffen" gebied, Links midden op de foto Heijen, rechts op gelijke hoogte Xanten het epicentrum
Het was gisteren redelijk stil hier
op ons blog. Eén berichtje maar en er was nog zoveel te vertellen.Alleen, het ontbrak het baasje aan tijd om
het allemaal neer te pennen.
Wij hadden dus Gitte Becher van de
Lilebrusen kennel uit Holstebro in Denemarken op bezoek. Gitte had ook haar oog
laten vallen op Ferron van Drentenpassie als dekreu voor haar eigen Ayla. Eergisteren
hadden we daar al een bericht over hier op dit blog.
Gisterenavond togen ons hoofdbestuur
, Gite en Ayla voor de tweede maal terug naar Ferron in Booischot. Het was nu
wel enkele uren later want ze hadden gewacht op de thuiskomst van Rudy en
Simonne, de baasjes van Ferron die enkele dagen vakantie hielden aan de
Middellandse zee.
Dat beide honden nog wel zin hadden
bleek al gauw, geen van de twee vertoonde enige vorm van koppijn. Na wat
spelen en aftasten deed Ferron wat er van hem te verwachten viel en konden de
respectievelijke baasjes op hun knieën om de honden kalm te houden.
Twintig minuten paring is normaal
bij Drenten. Dus hebben Gitte en Simonne twintig minuten op hun knieën op het
gras gezeten. Ons baasje kent het klappen van de zweep al wel en had uit
voorzorg opnieuw die twee dekentjes meegebracht om de dames het wat comfortabeler
te maken.
Nadien heeft Rudy en Simonne de
baasjes uitgenodigd om een hapje te blijven eten wat nadien toch wel een
uitgebreide maaltijd bleek.
Onze baasjes bleken zich goed te
hebben geamuseerd en waren in een blije stemming bij hun terugkeer in Vosselaar.
Belle gaat er hopelijk een Deense schoonzus aan over houden en wij wensen voor
Gitte binnen negen weken een nestje zoals wij er eentje hadden in februari.
Voor Ayla gaat dit haar laatste nestje worden, voor Ferron is het het tweede
nestje waar hij voor tekent
Belle & co
Eventjes een handje toesteken en Ayla stilhouden...
Zowel beide honden als hun vrouwtjes konden het goed met elkaar vinden ...
Foto's bekijken bij lekker eten...
Ook nadien week Ferron niet van de zijde van Ayla !
Deze morgen een
update uit het hoogste punt van België. Vanuit Minderhout berichten Inge en
Yvonne de belevenissen van hun kleine donderwolk Luna. Sommigen kennen haar
misschien beter onder haar officiële naam Kyra-Luna Hier volgt het relaas
Hoi luitjes,
Jullie zullen wel denken dat er in Minderhout niks gebeurd? Wel
wereldschokkends natuurlijk niet maar toch voor een kleine pubermeid als ik
gebeurt er altijd wel wat.
Ondertussen hebben de
baasjes ook een nieuwe tuin voor mij. Nee ze hebben t groot lot ni gewonnen
want dan waren ze hier al lang weg. Ze hebben een natuurreservaat ontdekt op de
baan naar Baal. Plezant dat het daar is. Ik heb daar nu ongeveer al 3 ha mogen
verkennen en ik heb er ook een zwembad met meer dan olympische afmetingen. Ik
denk ni da ik daar los mag maar daar trekken de baasjes zich weinig van aan.
Hun stelregel is als er auto's over t zandpadje mogen dan mag ik ook los. Hier
leer ik nu om terug te komen als ze fluiten en dat leidt soms tot frustraties
en soms tot veel beloning. Het leven met een Drentje he. Weer of geen weer elke
avond kan je ons hier vinden. 't Baasje heeft al gezegd dat het mijn gatje gaat
varen in de winter maar ze zei ook al eerder dat ik met mijn gat in de boter
gevallen was. Ik wacht dus maar wat af of dat gatje varen ook iets positief is.
Ondertussen Drentel ik daar heerlijk rond en apporteer ik beestjes naar
hartelust. Zo heb ik al een pad, een veldmuis en een konijn gebracht. Allee dat
konijn had ik goed te stekken maar was ziek dus mocht ik er ni mee spelen van
de baasjes.
En zoals ons moe al
schreef op haar blog mocht ik nog eens naar Jan en Simonne. Dat heeft wel wat
voeten in de aarde gehad hoor maar uiteindelijk zij we er geraakt ... just op
tijd om mee te gaan wandelen. Het werd eigenlijk een race tegen de tijd en dat
had deze keer eens niks met de planning van de baasjes te maken. Baasje ging
die zondag nl werken, ni van moeten maar van mogen. Dus toen het baasje een SMS
kreeg van Gonda dienden er direct nog wat last-minute schikkingen plaats te
vinden. Nu is mijn baasje altijd erg last minute want ze zegt altijd dat ze
alleen maar kan presteren onder druk. Bossie was thuis en natuurlijk vonden ze
het beiden super om met mij nog eens langs te gaan naar mijn eerste 8-weekse
thuis. Ook met zus Kyra kan ik het goed vinden dus ... zo gezegd zo gedaan.
Baasje terug naar huis, waar ze ook netjes op tijd aankwam. Rap rap rap den
auto in en wij naar Veussel. Aangezien de baan over Rijkevorsel de minste
bochten heeft, wij dus langs daar. Wee o wee ... Was da dorpke weer afgesloten
voor de jaarlijkse kermis. Konden we nog over Merksplas sjeezen om net op tijd
aan te komen. Foto's hebben we dus niet want sja, t moest rap gaan bij t
uitstappen. Toch een positieve noot want weer NIET overgegeven. En plezant dat
t was. Ons moe heeft ons geleerd hoe we in water moeten liggen. Allee toch in
ieder geval hoe we moeten liggen in plassen. Het was super super super plezant.
en het voelt altijd als een beetje thuiskomen daar bij ons moe. De baasjes hebben
ondertussen al lekker gesmikkeld van de jam die ze van Simonne meekregen,
vooral de rode was erg lekker. Ook het dekentje dat ik kreeg van Jan heeft zijn
plaats al. Ik zeul het ook mee als ik moet gaan slapen. Dus Jan en Simonne heel
erg bedankt voor mijn dekentje en de lekkere smikkel-jam voor de baasjes. Beide
potjes zijn al gehalveerd en zijn daardoor nog steeds halfvol.
En kermis daar kunnen
ze hier in Minderhout ook wat van. Hier is de kermis donderdah begonnen met de
lichting van het spaarkaske. Toen ik vrijdagmorgen met het baasje ging wandelen
om zes uur kwamen we een achterbuurman tegen. Zo zat als ne patat. dus zal t
wel goed geweest zijn. Als we in de tuin zitten, kan ik me al een goed beeld
vormen van wat het is om kermis te vieren ... veel lawaai. Maandag volgt dan de
apotheose met de volksspelen...baasjes zullen kleine oogjes hebben dinsdag op t
werk.
Momenteel genieten we buiten van een weinige avond zwoel zomerweer met op de
achtergrond het feestgedruis. Vrijdagavond heeft het baasje het spel van de
communicerende vaten gespeeld en nee (moest ik van haar schrijven) ze is geen
illegale alcohol aan het stoken. Het waterbed moet nl leeglopen omdat ze
zaterdag een andere matras brengen. En aangezien het gaatje van het waterbed te
klein is voor de dompelpomp, gebeurt dat met een darm en draagt baasje emmers
af en aan. Leuk om te zien hoor. Ik heb al gehoord dat de baasjes heel tevreden
zijn met hun nieuw matraske, vooral mijn bossie want die had het altijd koud
met dat water.
Je ziet dus hier is alles super ...
We horen en zien elkaar nog of tot op de wandeling voor andere zusjes en
broertjes
Grote puberpoot
Deze namiddag arriveerde Gitte uit
Denemarken bij ons. Haar doel was een ontmoeting van Ferron met haar loopse
Ayla ! Waar die ontmoeting toe moet leiden is wel duidelijk.
Ook Gitte heeft Ferron ontdekt als
ideale dekreu voor haar oogappel Ayla. Zij
heeft ons nestje gezien en was duidelijk Ferron moest het worden.
Deze namiddag zijn we dus naar
Booischot gereden voor een ontmoeting met Ayals nieuwe vrijer. En dat ze het
zag zitten was wel duidelijk, dat hij het zag zitten zag een blinde Resultaat
in geen tijd en na enkele minuten voorspel was het geklonken.
Ons baasje heeft dan twintig minuten
op zijn knieën samen met Gitte de twee honden kalm gehouden terwijl ze samen singing
in the rain hebben zitten neurieën. Hardop zou niet gepast hebben want Simonne
en Rudy waren nog op reis. Ferron was door vrienden uit het hondenhotel gehaald
om zijn werk te kunnen doen.
Gitte en Ayla blijven vannacht bij
ons en morgen als Busschot terug thuis is gaat zij tot daar voor een tweede
dekking en blijft dan bij Rudy en Simonne overnachten.
Wij hebben er in elk geval een goed oog
in. Binnenkort heeft Belle een schoonzus in Denemarken en de pups van het
laatste nestje hebben dan halfzussen en broertjes op 900 kilometer van
Vosselaar.
We zijn eens benieuwd wat het gaat
worden. Wij houden ook jullie op de hoogte, zoveel is wel zeker.
Belle & co
Even kijken wat voor vlees we in de kuip hebben denk Ferron...
"Spek voor mijne bek" denk Ferron en laat de kans niet glippen !
Inmiddels was het gaan regenen, maar de baasjes lieten het niet aan hun hart komen. Singing in the rain was de actuele tophit.
Er valt niet veel te beleven hier ten
huize, pretmaker Heros ligt nog altijd te bekomen van wat hij gisteren tijdens
de wandeling heeft uitgespookt. En van de dames ook al niet veel actie. Eentje
die loops is en eentje die schijndrachtig is, veel actie zal voor later zijn
ons gedacht.
Dan geven we nog maar wat fotos van de
wandeling van gisteren. Op 2 oktober kan je dezelfde wandeling in clubverband
meemaken.
Onze baas is daarstraks op verkenning
getrokken voor de wandeling van 2 oktober te Chaam in Noord Brabant Nederland.
Uiteraard heeft hij dat niet op zijn
eentje gedaan maar kreeg hij de deskundige hulp van Renate en Rosanno Ceusters
met hun Drentje Fenna en ook Louis en Agnes Michielsen waren met ons baasje
mee, ook Gorky en Cato waren van de partij. Van ons trio mocht Heros mee want Belle is loops en bij Hera is de
schijndracht nog niet helemaal over.
De wandeling te Chaam (spreek uit Kaam) loopt
door een gebied dat voor honden losloop gebied is. Er is een wandeling uitgezet
die een paradijs is voor baas en hond. Ondanks het bosgebied is kan de hond
haast overal gevolgd worden.
Loofbossen worden afgewisseld met
naaldhout en er zijn ook verschillende heel mooie waterpartijen op het
wandelparcours.
Wij hadden onze auto in het bos
geparkeerd, vlak bij het begin van de aangeduide wandeling, aanvankelijk ging
het via een smaller bospad naar alsmaar bredere wandelwegen. Dat het weer over
de grens net zo wispelturig is als in België bleek algauw. Op geen tijd veranderde
een stralend blauwe lucht in een wolk waar we verrast door werden en
getrakteerd op een serieuze plensbui. Dat is ons gedurende de twee en eenhalf
uur durende wandeling driemaal gebeurd, maar zo snel de bui gekomen was, zo
snel was er terug de blauwe lucht !
Op het einde van de wandeling
trakteerde het baasje de medewandelaars het was hij die tenslotte jarig was !
We waren te gast in het pannenkoekenhuis de Steengroeve waar we
allerhartelijkst en vakkundig bediend werden.
We hebben met de mensen aldaar een
afspraak gemaakt dat we daar op 2 oktober na de wandeling nog iets komen
drinken en eventueel iets eten. De mensen waren tevens zo vriendelijk van aan
te bieden dat we ook hun parking mochten gebruiken. Ook de toiletten aldaar
mogen we gebruiken, wat heel praktisch is voor de dames .
Wij hadden een prachtwandeling, één
van de mooiere die we al in clubverband hebben gedaan, en we hopen dat er veel
kandidaten met ons gaan meewandelen. Dit is werkelijk een wandeling waarvan we
kunnen zeggen de afwezigen zullen ongelijk hebben.
Bedankt Renate en Rosanno voor het
gidsen, Louis enAgnes, merci voor de compagnie !
Het is juist, onze baas is jarig.
Een jaar lang gaat hij tijd hebben om de tekst van dat liedje van the Beatles uit
zijn hoofd te leren:
When I get older losing my hair,
Many years from now.
Will you still be sending me a Valentine.
Birthday greetings bottle of wine.
Zo gaat
dat liedje al jaren en ontelbare malen heeft hij het al gezongen, geneuried of
in gedachte meegezongen.
En nu is
het zover, nog een jaar te gaan voor de zo bezongen sixty-four !
Gisteren
hadden we de familie over de vloer. Op het programma stond mosselsouper à
volonté met frietjes en alles wat er bij hoort. Volgens ons hoofdbestuur hebben
ze het gelust want het baasje heeft verschillende potten mosselen moeten
aanbrengen terwijl t vrouwtje aan de frietpot stond.
Ook wij
hebben nog wat frietjes gekregen en toen ons Hera, die deze week haast niets
gegeten heeft, aan de mosselgroenten
begon te eten die gereed stonden om te worden weg gedaan heeft ons baasje elk
van ons een kom gegeven. En of dat we gesmuld hebben, mosselgroentjes met
friet. We hebben het geweten gisterenavond.
Dit
weekeind ging in het Noord FranseLille
de jaarlijkse braderie/bric à brac door. Deze geldt als de grootste van Europa
met ongeveer 2,5 millioen bezoekers vanuit gans Europa !
Ook
de Nederlandse blog voor Nederlanders en Belgen in Frankrijk bericht dit maar
weet wel te zeggen dat het evenement terug opgestart is deze morgen maar wel
tussen de grote plassen water die nog overal in de stad aanwezig zijn ! http://www.hurktoilet.nl/weblog/blog.php
Les ventes à la braderie de Lille devaient
s'arrêter au plus tard à 21 heures ce soir en raison de l'alerte orange aux
orages lancée dans la région, a annoncé la préfecture du Nord dans un
communiqué.
"Il est demandé à l'ensemble des organisateurs de manifestations
spontanées (concerts, spectacles) d'interrompre celles-ci au plus tard à 21
heures; les ventes devront s'arrêter à 21 heures pour permettre l'interruption
de la braderie à partir de 22 heures jusqu'à la fin du phénomène orageux",
a dit la préfecture dans un communiqué.
"Toutes les structures (chapiteaux...) devront être repliées et les
matériaux à risque mis à l'abri", a ajouté la préfecture. Plus de 2,5
millions de visiteurs sont attendus à Lille pendant le week-end à l'occasion de
la braderie, vide-grenier géant.
(Le Figaro 03.09.11)
Mosselen - fritten, en klassieker voor de braderie van Lille
Druk...? tuurlijk met 2.500.000 bezoekers !
Echte antiek en echte brol broederlijk naast elkaar in Lille.
Ze hebben serieus aan de takken
geschud vannacht met het onweer dat we hier in het noorden van de Kempen te
verwerken kregen. Ons baasje heeft met verontruste ogen gekeken naar de voor
4/5 dode Esdoorn hier voor de deur . Daar zitten al meer dan een jaar dode
takken in van een arm dikte (baasjes armen, die zijn al van een behoorlijk
formaat) Maar die lui van de gemeente vertikken het van deboom te komen rooien. Tot er eens iets
gebeurt
Bakken water hebben we over ons
gekregen en ook de donder en bliksem was van een formaat die we niet elk onweer
te verwerken krijgen.
Wij het Drententrio hebben bij het
begin van het onweer wel even van onze oren gemaakt maar we waren al snel tot
de conclusie gekomen dat het toch geen aarde aan de dijk bracht dus hebben wij
gewoon de rolluiken voor onze ogen dicht gedaan en verder geslapen .
Op de radio hoorden we deze morgen
dat er melding was van schade aan huizen in de regio Vosselaar/Beerse, daar zijn
we gelukkig van gespaard gebleven.
Belle & co
Foto geleend enkele dagen terug, van de "Charente Libre"
Laat ze maar knallen daarboven, wij sluiten oren en ogen en slapen verder...
Hoewel we vandaag al vroeg op waren
heeft het baasje deze morgen geen bericht kunnen plaatsen. Sinds enkele dagen
krijgen we moeilijkheden met de draadloze internet verbinding. Er zijn dan wel
oplossingen voor maar deze morgen dienden de baasjes hun tijd beter te besteden
dan aan het blog.
Zij moesten naar Antwerpen voor de
begrafenis van de laatste tante van de baasjes. Er zijn voor onze baasjes langs
beide zijden nu geen levende tantes of nonkels meer over Dan voel je toch wel
dat je ouder aan het worden bent zegt ons baasje.
Wij hebben dan vandaag haast zes uur
huiswacht gehad. Zes uur verantwoordelijkheid om het geboefte en schurken buitenshuis
te houden. Wat ons weeral voor de volle 100% gelukt is, tot volle tevredenheid
van ons hoofdbestuur.
Een heel actueel gezondheidsbulletin,
Hera hebben we daarjuist met een stuk droog hard brood zien rondlopen. Die zal
ofwel hééééél grote honger gehad hebben of ze krijgt terug eetlust, en laat dat
laatste nu net zijn wat het baasje hoopte !
Belle & co
Twee foto's om te illustreren wat wij onder "huiswacht" verstaan...
Dat is wat Hera eet op dit moment.
Haar schijndracht maakt van haar een gans ander hondje dan we gewend zijn van
haar, toch zeker op gebied van eten.
Want haar gedrag doorheen de dag is
vrij normaal. Ze is vinnig, ze staat te springen en gek te doen om mee te mogen
gaan en hang achter alles wat vliegt of lawaai maakt in de tuin.
Het baasje zegt dat ze met zijn
dinges speelt en dat zint hem niet. Nu heeft hij daarstraks van de Maxizoo een
pot gemalen pensstaaf meegebracht. Dat heeft hij over haar andere eten
gestrooid. Dat andere eten was ook al iets waar ze normaal een moord voor doet
maar nu op dit moment eet odat ze anders sterft van de honger. Nu dacht het
baasje dat ze gretig aan het eten was maar ze was enkel die gemalen pensstaaf
aan het aflikken Kan je nu aannemen dat het baasje zegt dat ze ermee aan het
spelen is !
Het medicijn moet ingenomen worden
bij het eten Nog zoiets wanneer dat eten blijft staan. Het basje dient het nu
toe met een spuitje zoals geleverd bij Metacam. Ze krijgt de volle straal nu
rechtstreeks in haar keelgat gespoten. Uitspuwen is er dus niet bij en dat eten
ja dat staat er, als ze wil kan ze eten bij haar medicijn, hoewel het omgekeerd zou moeten zijn.
t Baasje is nog niet (erg) grijs
maar op deze wijze gaat het toch echt niet lang meer duren. Wat het de
leerlingen op school niet gelukt is, hem grijs haar bezorgen, gaat hier een
klein smal Drententeefje nog wel lukken zonder ze daar zelf erg in heeft !
En ja, Gonda stuurde deze morgen nog
enkele fotos van de wandeling van verleden zondag. Die willen we jullie ook
niet onthouden .
Een man komt een café
binnen , bestelt drie pintjes , drinkt
ze in alle rust uit en stapt opgewekt weer weg.
De cafébaas heeft wel meer vreemde vogels onder zijn klanten
maar staart hem niettemin toch verbaasd na.
De volgende dagen hetzelfde scenario.
De cafébaas kan op
een dag zijn nieuwsgierigheid niet langer
bedwingen en spreekt de man aan op zijn zonderling
gedrag."Ach", zegt de man ," er gaat toch niets boven
vriendschap. Vroeger trokken wij elk weekend op: Jef , Louis
en ikzelf. Het was een fantastische tijd en we amuseerden ons
rot. Helaas, Jef trok naar Australië en Louis woont al jaren
in Canada. Maar als hommage aan die vriendschap bestel ik nog
altijd drie pintjes. Op die manier zijn ze er toch nog een
beetje bij". De cafébaas is danig ontroerd door dit verhaal en
tapt de volgende dagen met veel ontzag de man zijn drie
pintjes.
Weken gaan voorbij
tot op een dag de man bedrukt het café
binnenstrompelt , zich aan de toog zet en zegt " Patron, twee
pintjes, 't is verschrikkelijk" De cafébaas schrikt , durft in
eerste instantie niets te zeggen, en tapt de man zijn twee
pintjes
.
Na enkele minuten kan hij zich niet meer bedwingen, klampt de
man aan en zegt " Maar twee pintjes! Er is toch niks ergs
gebeurd met Jef in Australië ". " Neen neen", zegt de man."
Of
met Louis in Canada " probeert de cafébaas.
"Neen neen" herhaalt de man.
"
't is verschrikkelijk maar IKmag niet meer drinken van mijn
dokter".
Volgende week gaat het gebeuren,
Ferron, de vader van onze laatste pups gaat zijn Deens teefje ontmoeten. Voor
hem de tweede maal dat hij voor nageslacht gaat zorgen.
Ons Belle krijgt er dus een schoonzus
bij en tegelijk krijgen onze negen pupjes er hopelijk half broertjes en -zusjes
bij.
En dan begint het toch te kriebelen
bij de fokkers en al wat er bij betrokken is. Wijzelf zijn dan wel niet
betrokken partij maar toch zijn we er ook al enkele maanden mee bezig om alle
papieren en voorzorgen e nemen opdat alles in orde zou zijn.
Ook Gitte, de eigenares van Ayla,
heeft er al kopzorgen mee gehad omdat de Deense Drentenvereniging en de
uitreiker van de stambomen problemen hadden met de Belgische papieren. Uiteindelijk
is alles goed gekomen mede dank zij Roswitha de fokster van Ferron die speciaal van hoog uit Nederland kwam om Ferron
is komen voorbrengen op de Mechelse hondenshow, waar Ferron dan weer een schitterende
uitslag bekwam.
Nu volgende week komt Gitte naar België
om haar Ayla te laten dekken. Dan is het weer afwachten van , gaat Ayla het
toelaten, is Ferron gewillig genoeg, neemt Ayla op Allemaal punten die moeten
kloppen, want Gitte doet er wel een verplaatsing voor van meer dan 900
kilometer.
Dinsdagavond gaan we de eerste maal
naar Ferron met Ayla, enkele dagen later gaat het nog een keertje gebeuren om
zekerheid (?) te hebben. En dan is het toch minstens vier tot vijf weken
afwachten voor we weten of er inderdaad pupjes op komst zijn.
Eind oktober /begin november, zon 63
dagen gemiddeld na de succesvolle dekking, mogen we dan de geboorte verwachten van
de pupjes. Hopen maar dat Ferron zijn werk zo goed doet zoals hij het bij ons
Belle heeft gedaan . Negen pupjes verrechtvaardigd dan in elk geval de lange
trip van het Noorden van Denemarkennaar
Booischot. Meer weten over de kennel lillebrusen ? even hier klikken: http://www.kennel-lillebrusen.dk/
Belle & co
Mooie Ayla
Ferron twee weken geleden als BOB (beste van het ras) op de show in Mechelen
Vandaag een luie dag voor de Drentjes
hier in huis. De wandeling van gisteren zit nog in de knoken. Zelfs Belle die
gisteren wegens haar loopsheid gans de wandeling is aangelijnd gebleven was er
nog moe van.
Ons Hera is vandaag begonnen met haar
medicijn om de schijndracht binnen de perken te houden. Dr. Nelly heeft haar
Galastop voorgeschreven om de melkproductie te stoppen. Wat ons nog het
meeste verontrust is dat ze haast niet wil eten. Enkel als je het haar met de
hand voorhoud en haast in haar bek steekt zal ze eten. Waar hebben we dat nog
gehoord of gelezen ?
Als ze morgen nog niet beter wil eten
gaat het terug richting dierenkliniek. Ons baasje zegt tegen het vrouwtje dat
ze met de zijn aan t spelen is. Wat de zijn betekent is niet geschikt voor
publicatie op dit bloedernstig serieus blog !
Aan de andere kant is Hera volledig
in orde verklaard door het bloedonderzoek dat begin deze week afgenomen is. Ook
met de wandeling laat ze geen enkel spoor van ziekte of mankement merken. t
Baasje laat zich dan vrouwen hé ontvallen .
En Heros, onze vrolijke bink, die zou
fluitend door het leven gaan moest m kunnen fluiten. Die heeft de tijd van
zijn leven. Dubbele portie eten als het baasje even niet oplet, en wanneer Hera
haar kom (die ze toch niet leeg eet) met hevig gegrom verdedigd, laat staan.
Dat is een korte schets van een
donderdag ten huize Faes, waar de Drenten zulke kuren verkopen waar het
hoofdbestuur kop noch staart aan krijgen !
Op 15 september 2011
organiseert ABA (Anti Broodfok Actie) een optocht in het Belgische Gent.
Ze gaan vanaf het station St Pieters naar de kantoren van de
inspectiediensten van FOD.
Daar worden brillen afgegeven als teken dat ze dringend hun ogen moeten
openen voor het leed in de vele fokkerijen in Belgie.
Ze worden ontvangen in hun kantoor om de grieven te horen.
Waar en
wanneer?
Donderdag 15 september
Vertrek om 13.30 uur aan het station St.
Pieters
Wandeling duurt ongeveer 30 à 45 minuten tot
aan hun kantoren
Honden zijn welkom, maar denk aan de
poepzakjes
Het wordt een vreedzame
optocht, we willen geen herrie.
Iedereen welkom, laat zien dat
we een hart hebben, nu hebben we de kans.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
