Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
18-09-2011
Happy birthday of Joyeux anniversaire
Happy birthday of
Joyeux anniversaire
Aan onze burgemeester hier in La
Magedeleine. Onze burgemeester Claude Perrot viert vandaag zijn 80° verjaardag.
Dat zou voor de burgers van La M. ongemerkt voorbij gegaanzijn ware het niet dat hij gisteren nog de inhuldiging
deed van de gerestaureerde oven.
80 Jaar en nog alle dagen bezig met
het wel en wee van de gemeente, je moet het maar kunnen. We hebben het er met
hem gisteren op de receptie nog over gehad. De Charente kent mee van de oudste
inwoners van Frankrijk. Is het de goede lucht ? De kalmte op het platteland ?
De manier van leven ? Wie zal het zeggen maar als je de overlijdensberichten in
de krant ziet is het toch wel opvallend hoeveel 90 en 100-jarigen je daar kan
vinden.
Wij van onze kant wensen onze Maire
nog vele gezonde jaren in zijn mooie rustige gemeente te midden van zijn 120
inwoners
Onderstaand nog enkele fotos van de
viering van gisteren.
Belle & co
Waar zit die schaar ?
Luisterend naar de genodigden hun speech
Toen nodigde hij ons uit in "la maison blanche" (hier het gemeentehuis van La M.)
Hier tijdens de receptie met zijn "premier adjoint" of eerste schepen.
Niemand weet hoe oud hij is, op het
kadaster is er van de oorsprong ook niets terug te vinden, maar vandaag hebben
we met een groot aantal mede dorpsbewoners de gerestaureerde oven van het
gehucht Ferret terug ingehuldigd.
Ons baasje heeft het aan de
burgemeester gevraagd, ook aan de vorige eigenaars, de gebroeders Gouge, maar
niemand kon er een datum opplakken wanneer de oven gebouwd is. Alle levenden
van het dorp wisten te zeggen ouder dan mezelf. Dat is dus minstens tachtig
jaar want de burgemeester viert morgen zijn tachtigste verjaardag. We vermoeden
dat de oven minstens tweehonderd jaar daar staat.
Kort na Nieuwjaar is een aannemer
begonnen aan de restauratie van de oven en die man heeft dat prima gedaan. Hij
ziet er terug goed uit en hij werkt ook terug optimaal. Het brood dat we daarstraks
bij de receptie in de gemeentelijke feestzaal hebben gegeten was deze morgen in
de oven gebakken.
In gezelschap van een
vertegenwoordiger van de prefect van het département, van een mevrouw senator,
die de présidente van de region, Ségolène Royal vertegenwoordigde en nog enkele
députés hebben we dan deze morgen de oven feestelijk terug ingehuldigd.
Het is de bedoeling dat de
dorpsbewoners de oven mogen gebruiken bij feestelijkheden in familiekring om
taarten, pizzas of brood in te bakken. Cuit au feu de bois is hier wel voor
de volle 100% van toepassing, want het is de enige vorm van verwarming van de
oven.
De receptie in de feestzaal was AF,
met hoofdletters ! Alles erop en eraan en allemaal even lekker. Het baasje
vertelt dat hij wel 5 sneetjes roastbeef heeft genomen op zijn brood. De
roastbeef was dan ook echt gebakken naar zijn bek. Donker van buiten, rosé
naar het midden toe , met nog flink wat rood vlees gans in het midden. Juste
comme il faut zegt de kenner die ons baasje is.
Het baasje was van plan na de
receptie nog naar Angoulême te rijden om wat fotos van oldtimers te nemen.
Maar daar heeft hij toch maar van afgezien de aperitief en wijn consumptie
waren van die hoeveelheid dat het niet meer zo veilig was volgens de boekskes
van de Police of de Gendarmerie
Ons baasje heeft nog heel wat fotos
geschoten van het gebeuren. En vermits één foto meer zegt dan 1000 woorden
Belle & co
Bruno bakt de eerste broden na de restauratie
De burgemeester met de hoogwaardigheidsbekleders
De broers, Bernard, Serge en Alain Gouge, de voormalige eigenaars van de oven.
De burgemeester van La Magdeleine, Claude Perrot, viert morgen zijn 80° verjaardag
Zicht op de receptie in de gemeentelijke feestzaal...
Viagra is nu ook verkrijgbaar in poedervorm voor de
koffie of de thee. Dit verhoogt uw seksueel
prestatievermogen niet,
maar verhindert dat uw koekskes slap worden bij het soppen.
Het raadsel van de verdwenen
steriliseerpotbodem Een titel van een boek van Agatha Christie of een goedkoop
stationromanneke ? Geen van beide want hier in La Magdeleine speelt zich het
raadsel af.
Enkele dagen geleden hadden we hier
een bericht spijtig. Toen ging het over een pot boontjes inde
steriliseerketel waar de bodem was uitgescheurd. Wel die bodem speelt ons
baasje parten.
Alles was toen tegen de honderd
graden warm en ons baasje heeft toen de inhoud van de steriliseerpot achter het
scheidingsmuurtje met de tuin weg gekieperd. De bodem van de pot moet onder de
bonen gelegen hebben dat kan niet anders vermits alles te warm was om aan te
raken.
s Morgens hebben wij, Belle & co,
de bonen die daar lagen opgegeten. Van een bodem van een pot weten wij niks.
Nu is ons baasje op zoek naar die
bodem. Ter plaatse is niks meer te vinden, in de tuin heeft hij speciaal het
gras heel kort gemaaid, alle hoekjes en kantjes heeft hij al nagekeken maar tot
nu toe blijft het raadsel bestaan. En klein is die bodem niet, een glas met een
diameter van zon tien/twaalf centimeter, dat moet je toch zien liggen
Ons baasje is maar bang dat we er mee
gaan rondzeulen en ons aan de scherpe kanten onze tong kunnen snijden, het is dan
pas dat de problemen beginnen want de bodem op zich die kan van hem gestolen
worden!
Belle & co
Zoiets hadden we verwacht...
Zoiets kwam uit de ketel...
Hier mankeert wat, de raadselachtige bodem van de pot...
Op een morgen doet de pastoor de deur
van zijn kerk open en vindt daar een dode ezel
Hij weet niet goed wat daarmee
aanvangen en belt dan maar naar de burgemeestermet het verzoek het dode dier te laten weghalen.
Los uw problemen zelf op zegt de
burgemeester die eigenlijk een gloeiende hekel aan de pastoor heeft Per slot
van rekening is het uw taak de doden te begraven.
Daarom bel ik jou eerst op zegt de
pastoor, Volgens het reglement moet ik eerst de familie raadplegen
t Gaat druk worden dit weekend in
elk geval gaan we uit een heleboel activiteiten die we graag doen onze keuze
moeten maken.
Op nummer één staat de inhuldiging
van de gerestaureerde broodoven hier in Ferret het gehucht van La Magdeleine
waar wij wonen. Daar is onze aanwezigheid van moetes . De burgemeester en
zijn adjunkt (le premier adjoint) zijn de mensen persoonlijk van deur tot deur
komen uitnodigen. Er zijn door de gemeente trouwens nog flink wat activiteiten
gepland rond de oven.
Wat ook hoog op het verlanglijstje
staat is het jaarlijkse oldtimer evenement in Angoulême, le circuit des
remparts. Zaterdag is daar een toeristische rally door het departement en
zondag breekt de hel los op de remparts van de stad. Dan racen ze met de oldtimers
op de hellingen van de heuvel waar de oude stad op is gebouwd. Er zijn
verschillende races met telkens andere types van autos. Dit jaar blijken de
Bugattis weer in het zonnetje te staan. (wij hopen letterlijk in het zonnetje,
maar zo ziet het er niet naar uit op dit moment).
Derde evenement dat elk jaar aan
belangrijkheid wint is de fototentoonstelling te Barro. Een piepklein dorpje
dat nu al een tiental jaren gans de straten vol hangt met prachtfotos van bekende
en minder bekende fotografen. Voor ons is dit bezoek aan BARROBJECTIF een
jaarlijks terugkerend feit. Deze tentoonstelling loopt over meerdere dagen, dus
dat kan buiten het weekend ook nog. Eén zaak mankeert aan Barrobjectif er is
in gans het dorp geen enkele commerce gevestigd, zelfs geen Bar/Tabac waar je
iets kan drinken.
Van commerciële uitbuiting is hier
dus in de verste verte geen sprake in Barro.
En als laatste gebeurtenis dit
weekend waar we ook elk jaar terug naar toe trekken is de open monumentendag.
Hier noemt dat les jours du Patrimoine. Dit jaar stellen ze in Tusson de
deuren open van de gerestaureerde panden. In dit dorp, op zon 10 kilometer van
onze woonplaats is al jaren de Club Marpen actief. Zij restaureren met hulp
van vrijwilligers, meestal studenten, interessante panden in het dorp. Het dorp
hoort nog net niet bij un des plus beaux villages de France maar heeft wel de
vermelding Village protégé. Waar w telkens even binnenspringen is het
theehuisje van Bernard Ferraro.
Bernard is ex-gitarist van de
vroegere Franse Shadows Les Phantomes. Die maakten in de 60er en 70er jaren
furore in Frankrijk en begeleiden ook DE sterren van dat moment. Een vriê toffe
tiep, die van opleiding ornitoloog is. Zijn vrouw is voormalig balletdanseres
en straalt door gans haar (kaarsrechte) houding nog steeds haar beroep uit. Het
zijn fijne mensen die ook in het dorp haast het culturele leven in stand
houden.
Wij gaan ons niet vervelen dit
weekend zoveel is zeker.
Het hoofdbestuur en invité Joris
waren vandaag danig actief. Na Joris heeft het baasje ook de zitmaaier
uitgeprobeerd. Het resultaat mag gezien worden. Ze gaan nog jaloers worden op
de sjieke golfterreinen van Cognac en Niort hier inde buurt.
De holes hadden we al dank zij de
technisch hoogstaande graaftechnieken van ons drietal. Nu kunnen we ons
gazonnetje , notre pélouse, omdopen naar onze green. Het ziet er verbazend
mooi uit. Mede dankzij, we durven het haast niet zeggen, de overvloedige regen
van deze zomer
Ons trio was vanavond dus uitgeteld
wegens geen siësta genomen deze namiddag. We waren dan ook blij dat de baasje
uit eten gingen vanavond en wij eens rustig wat vroeger onder zeil konden.
Zelfs jong grut zoals wij worden het gewaar wanneer we gans de dag actief zijn
geweest.
Morgen is het weer bonen dag, neen
niet de dag van Tommeke, Tommeke wat doe je nu maar snijbonen inmaak dag. Dat
is iets rustiger voor directie en honden
De eigenaar van een apotheek komt binnen en vindt een kerel leunend tegen de
muur.
De apotheker vraagt de bediende:
'Wat is er gebeurd met die man daar tegen de muur?'
De bediende antwoordt:
'Hij kwam hier vanmorgen iets halen voor zijn hoest.
Ik kon de hoestsiroop niet vinden, daarom gaf ik hem een volledige fles
laxeermiddel.'
De apotheker sperde verschrikt zijn ogen, en schreeuwde:
'Je kunt een hoest niet met een fles laxeermiddel behandelen !'
De bediende antwoordt kalm:
'Natuurlijk kan je dat. Bekijk hem. Hij durft niet meer hoesten ! ! !
Joris, de oudste van ons baasjes
jongste zuster ons kleintje Carine, is sinds maandag bij ons op bezoek.
Natuurlijk hebben we hem ingeschakeld
in de dagelijkse beslomeringen en jobkes die ons zelf ook bezig houden.
Gisteren was dat jobke na twee
dagen regen, het gazon kortwieken in de tuin. Terwijl het baasje met den ouwe
Husq de toer buiten de omheining deed heeft hij de nieuwe Husq grondig
kunnen uitproberen.
Blijkbaar is het niet moeilijk er mee
te werken want de tuin ziet er voortreffelijk uit. Ons baasje heeft enkel, na
zelf de gebruiksaanwijzing te hebben gelezen, wat aanwijzingen moeten geven en
weg was hij met de nieuwe zitmaaier.
Die gebruiksaanwijzing lezen was wel
noodzakelijk, met al die beveiligingen was het voor het baasje een raadsel
waarom de motor steeds stilviel wanneer de maaibalk werd ingeschakeld. Bleek
dat het nodig is van de gras opvangbak aan de tractor te hangen, zo niet valt
de motor stil. Bij de vorige zitmaaier was dit niet het geval en kon gewoon
gemaaid worden zonder opvangbak. Dat was wel praktisch bij de eerste maaibeurt
in de lente wanneer het gras te hoog stond om te kunnen oprapen.
Ondertussen zijn we al heel wat Husqvarna
geheimen te weten gekomen en kan er op los gemaaid worden naar believen. We
gaan nog veel plezier hebben van de nieuwkomer
Het is geen wereldramp, ook geen
spijtig ongeval, het is gewoon pech. Het vrouwtje heeft een ganse dag gewerkt
aan het inmaken van de prinsessenbonen eigen tuin. Alles netjes gedaan comme
il faut, zoals we het al jaren doen , en dan bij het uit de ketel nemen blijkt
dat er één pot zijn bodem verloren is.
Tien procent van het werk naar de Filistijnen
zegt het baasje. Spijtig, maar niemand zijn schuld. Waarschijnlijk bij het warm worden de
druk in de pot niet makkelijk kwijt geraakt en/of een barst in de pot en dan
heb je er van
Morgen, na de tomaten, de
regenboogsoep en de prinsessenboontjes zijn de snijbonen aan de beurt. Laat dat
nu juist het baasje zijn lievelingskost zijn. Echte snijbonen, van die lange
platte die je door een molentje moet halen om allemaal dezelfde schuin gesneden
grootte te krijgen.
Dat is voor het baasje de sublieme oude
tijd smaak de smaak van de boontjes die een winterlang bij zijn grootvader in
de kelder hadden gestaan. Hier in de Charente klinkt dat als le gout dantan,
klinkt goed hé Wel, zo smaakt het ook super !
Ook daar gaat het vrouwtje wel tien
potten van kunnen vullen. Samen met die van eind augustus maakt dat vijftien
potten snijboontjes. t Baasje begint al spontaan te zeveren alleen al van de
gedachte alleen al
Niet eens in twaalf jaar hebben wij
het zo nat/vochtig ervaren hier in de Franse Charente. We zouden eveneens
kunnen schrijven, zo groen want ook een tuin die zo groen staat half september
is voor ons nieuw. Meestal is het rond deze tijd van het jaar een dorre gele
vlakte waar alleen het onkruid in het gazon de kop nog opsteekt.
Gisteren en eergisteren waren
regendagen waar het toch maar op gans de dag maar éénmaal heeft geregend, de
ganse dag en zonder ophouden wel te verstaan
Maar vandaag zijn we opgestaan met de
zon in onze ogen. Het belooft een mooie dag te worden. Ook de
weersvoorspellingen geven mooi weer voor vandaag en de volgende dagen. Zullen
we daar eens van profiteren zie
Het is de hoogste tijd dat het wat
mooier gaat worden, alles in huis voelt klam aan. Dat komt waarschijnlijk ook
door dat het huis drie weken volledig gesloten is geweest. Het hoofdbestuur
dacht er zelfs aan van gisterenavond de kachel aan te steken. Niet van de koude
maar om de vochtigheid wat weg te krijgen. Nooit gebeurd in al die jaren zegt
het baasje, zo vochtig !
Het baasje gaat deze namiddag met het
zonnige weer de nieuwe zitmaaier dan ook eens kunnen uittesten. Dat is nog niet
aan de orde geweest door le mauvais temps. Misschien gaat hij ook wel eens
rond de gerestaureerde broodoven van het gehucht het gras kortwieken. Die is
begin van dit jaar met veel zorg gerestaureerd met steun van de gemeente en de
region Poitou- Charente en zaterdag gaan ze de oven terug inhuldigen. Gans het
dorp is uitgenodigd op de inauguration, en er gaan vertegenwoordigers zijn
van gemeente, departementen van de
region Poitou-Charente.
Ons baasje hoopt heimelijk dat het de
presidente van de region persoonlijk zal zijn die het lint komt doorknippen.
Dat is namelijk Ségolène Royal, de opposante van Sarkozy bij de laatste
presidentsverkiezingen van Frankrijk. Maar dat zal wel ijdele hoop zijn want
zij is al druk doende met de verkiezingen van volgend jaar voor te bereiden en
of een dorp van 125 inwoners daar groot genoeg voor is blijft twijfelachtig We
zien wel wat er uit de bus komt. Zaterdagavond staat daar verslag over op deze plaats
Normaal zou hier nu een verhaal staan
over de werkzaamheden van de baasjes van vandaag. Het regenboogsoep maken
door het vrouwtje, het nog maar eens drogen van appelschijfjes door het baasje,
of het lossen en weg stapelen van 5 kubieke meter brandhout door het baasje en
neef Joris .
Maar neen, daar gaan we het vanavond
niet over hebben het gaat over de strapatsen van ons trio in de tuin vanavond.
We hebben niet veel gezien maar Heros is hier terug op de koer aangekomen op
vijf poten !
Het baasje was druk bezig met de
steriliseerketel en de regenboogsoep. De roedel was meegelopen in de tuin en toen
het baasje klaar was wou hij ons terug binnenroepen. Hera kwam nogal snel maar
moeder en zoon bleven maar weg ! ! !
Gezien het verhaal van deze morgen
begon bij het baasje een lampje te branden ! Even later kwam moeder Belle heel
onschuldig uit de tuin de koer opgelopen. Heros volgde even later maar die had
duidelijk last van de coördinatie met zijn vijf poten. Een piemel van jewelste
was de zijne. Waarschijnlijk moeten we daar geen tekeningetje bij maken. We
hoeven ons ook niet ongerust te maken, Bij Heros is er iets essentieels
doorgeknipt en alle vrijereij is onschuldig bij hem.
En ons moe Belle ze kan er maar
deugd van gehad hebben. Eigenlijk is dat voor beiden van tel. Vorig jaar heeft
hij het ook al gelapt bij Hera, toen heeft het baasje 20 minuten op een natte
oprit naast het gekoppelde paartje gezeten. Vandaag hebben ze het onder elkaar
opgelost
Die emmer water van deze morgen heeft
dan toch een ganse dag zijn nut bewezen. Alleen is Heros tpt het besef gekomen
dat het meer kans op succes geeft als hij zich kalm en rustig kan houden !
Deze morgen heeft het baasje even
naar de grove middelen moeten grijpen om de hormonen (t baasje zegt steeds
Mormonen) tussen de lijntjes te laten lopen
Belle staat loops, dat is ook de
reden waarom ze zaterdag op de BBQ bij Karin, Jan en Siebe toch een lange poos
in de bench heeft gezeten.
Nu nadert Belle haar hoogtepunt en
dat hebben we via Heros geweten deze morgen. De ganse buurt zette hij op
stelten met zijn hoog gekef. Het baasje weet dat zoiets een punt van irritatie
is bij de overbuur van wie Harley, zijn hond, nooit mag barken.
Na herhaalde verwittigingen aan het
adres van hitsige Heros heeft het baasje noodgedwongen naar de doorslaande
middelen gegrepen. De emmer water die hier steeds naast de voordeur staat ten
behoeve van dorstige honden heeft plots een andere bestemming gekregen. Plots
was dat een emmer geworden om hitsige, op hol geslagen hormonen te koelen. Een
emmer koud water heeft al meermaals geholpen in honden vrijages vertelde het
baasje zijn vader steeds, en het helpt nog altijd perfect zo bleek .
Het heeft geholpen, Heros is gekalmeerd
en Belle kan terug rustig rondlopen zonder gans de tijd een reuen neus onder
haar staart te voelen snuffelen Nu was er wel een ander probleem aan de orde
Simonne heeft namelijk niet graag natte honden over de vloer, toch zeker niet van
die letterlijk druipende !
Wat het baasje laat besluiten dat het
nog steeds zo is dat je geen knecht van twee meesters kan zijn. Niet van de
buurman en niet van je vrouw tesamen
Deze morgen bleken er toch rijpe tomaten
genoeg voorhanden om er eens zwaar in te vliegen. Op geen tijd hadden de
baasjes een volle korf zongerijpte tomaten geoogst.
Nu is dat wel wat veel voor twee
personen om op te eten en dus kwamen de steriliseerbokalen boven water. Op
enkele uren waren tien potten gevuld met trostomaten uit eigen tuin.
Vandaag ging het enkel om tomaten in
te maken, de volgende dagen gaat er ook nog tomatensoep gemaakt worden en
waarschijnlijk ook nog tomatensaus voor bij de spaghetti. Het werk is dus nog
niet achter de rug maar er is vandaag al flink wat werk verzet.
Ook is de nieuwe Husq al even
getest in de tuin. Husq is een afkorting van Husqvarna, het favoriete merk van
ons baasje zijn zitmaaiers. De ouwe Husq gaat met pensioen. Het baasje heeft
die tien jaar geleden occasie gekocht en nu gaat hij vervangen worden door de nieuwe
Husq. Fonkelnieuw en eigenlijk te mooi om mee te werken
t Vrouwtje verdenkt hem er van, zo
fier te zijn als een kleine met zijn Sint Niklaas cadeautjes. En eigenlijk is
het ook zo alleen dit is geen speelgoed maar professioneel spul. De tuin en
dan vooral het pelouske gaat er wel bij varen.
Belle & co
Recht van de struik...
Tien potten gesteriliseerde tomaten enkele uren later....
Links de ouwe "Husq" vooraan hij die de nieuwe dienst gaat uitmaken...
Gisterenavond was het te laat geworden
om de stand van zaken op te nemen in de tuin. Dat deden we dan maar daarjuist
samen met het baasje. Op hem moesten we wachten want die moest zijn laarzen
eerst nog aantrekken, het heeft namelijk gesmost vannacht en dat in
combinatie met hoog gras en onkruid maakt laarzen noodzakelijk .
De tomaten vragen de volgende uren,
en waarschijnlijk dagende volle aandacht. Tientallen kilos tomate Russe en
trostomaten zijn gerijpt aan de struik en is dus het beste wat er te krijgen is
. Er zijn ook nog enkele courgette struiken (geen enkele geplant dit jaar) die
zo maar zijn opgeschoten tussen de preien en de tomaten . Maar ze hebben wel
flinke vruchten gekregen. Voor hen is er een soep-toekomst in combinatie met
wat ui en tomaat dat lusten wij wel.
Ook de appelbomen en de notelaar doen
nog goed hun best. Ook het droogtoestel gaat de volgende dagen nog flink moeten
produceren. We hebben gemerkt dat het baasje een grote bokaal kaneel heeft
aangeschaft. Dat kan hier bij ons de volgende dagen enkel dienen voor de
appelchips, de nieuwe wintersnoep voor t (lijnend) baasje
Er is ook super nieuws op het
arbeidsvlak, neef Joris is on the road hier naartoe, die heeft verlof en komt
een handje helpen. Het baasje denkt dat m het goed begrepen heeft op onze
nieuwe Husq die het baasje gisteren meebracht en zo spiksplinternieuw is dat
hij nog niet één grassprietje heeft gemaaid. Vandaag zal er trouwens niet
veelgemaaid worden wegens de smosregen van vannacht en het hoge, nu natte
gras .
Met wat vertraging van zon klein uurtje
zijn we rond kwart na negen hier in Ferret aangekomen. De wolkbreuk die Parijs
teisterde juist voor we Parijs naderden heeft roet in het eten gegooid.
Als het regent in Parijs dan druppelt
het in Brussel zegt het spreekwoord maar ons baasje kan niet lachen met regen
in Parijs. Dat betekent altijd vertragingen en files op ALLE rondwegen rond
Parijs. En dan hebben we het nog maar over regen niet van die wolkbreuken die
ganse delen en rijstroken van de snelwegen blank zetten. Zo was het deze namiddag.
De eerste waterpartij (plan deau) zeggen de Fransen was op de A3 richting
Porte de Bagnolet. Gans de linkse rijstrook onder water over zon 50 meter. Wie
er met een serieus gangetje inging viel stil of geraakte de controle over zijn
voertuig kwijt. Dat zorgde voor zon file van 5 kilometer. Het volgende ongeval
deed zich voor bij het uitkomen van de tunnel aan de Porte dItalie. Twee autos
in de prak door een volgende waterpartij door de riolering die niet genoeg kon
slikken ! Op de A10 na Parijs zat een takelwagen zelf in de middenberm. Pech
voor die man maar geluk voor ons , het was in tegenovergestelde richting maar
toch aan onze kant een korte gaapfile
Sinds vandaag heeft onze Mitsu zijn
eerste 100.000km op de teller. Dat was nog in het begin van de rit, even na
Lille richting Parijs, in de buurt van de Lilse luchthaven Lesquin.
Ons baasje heeft er een portretje
van gemaakt. De eerste 100.000 is bij ons toch steeds een heuglijk en
opmerkelijk feit. Bij ons zegt het baasje dan allee, hij is uit rodage, nu
mogen we gas geven maar dat zal wel weer zijn typische zwans zijn denken
wij. Morgen nieuws over den hof met tomaten, bonen, appelen, gazon en nog veel
meer ander nieuws
Na een hoop passen en wegen is de
aanhanger geladen om de trip naar de Charente terug aan te vatten.
Het was deze maal moeilijker om de
aanhanger te laden door de nieuwe zitmaaier waar t baasje worstelde met de
gewichtsverdeling. t Moet just zijn
bij ons baasje want een slingerende aanhanger achter de auto kan hij missen als
tandpijn.
Maar het is gelukt, tot zijn eigen
voldoening toch. De aanhanger staat klaar op de oprit en het is nog wachten tot
het vrouwtje de laatste bagage klaar heeft die nog in de auto hoort.
Daar hoort alles bij dat niet nat mag
worden en inhoud van koelkast en een deel, diepvries eten voor de hondjes,
wij dus
Vanavond slapen we dus terug en
france en als het er nog inzit komt er vanavond nog een kort reisverslag van
de rit van vandaag.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
