Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-09-2011
De emmer water
De emmer water
Deze morgen heeft het baasje even
naar de grove middelen moeten grijpen om de hormonen (t baasje zegt steeds
Mormonen) tussen de lijntjes te laten lopen
Belle staat loops, dat is ook de
reden waarom ze zaterdag op de BBQ bij Karin, Jan en Siebe toch een lange poos
in de bench heeft gezeten.
Nu nadert Belle haar hoogtepunt en
dat hebben we via Heros geweten deze morgen. De ganse buurt zette hij op
stelten met zijn hoog gekef. Het baasje weet dat zoiets een punt van irritatie
is bij de overbuur van wie Harley, zijn hond, nooit mag barken.
Na herhaalde verwittigingen aan het
adres van hitsige Heros heeft het baasje noodgedwongen naar de doorslaande
middelen gegrepen. De emmer water die hier steeds naast de voordeur staat ten
behoeve van dorstige honden heeft plots een andere bestemming gekregen. Plots
was dat een emmer geworden om hitsige, op hol geslagen hormonen te koelen. Een
emmer koud water heeft al meermaals geholpen in honden vrijages vertelde het
baasje zijn vader steeds, en het helpt nog altijd perfect zo bleek .
Het heeft geholpen, Heros is gekalmeerd
en Belle kan terug rustig rondlopen zonder gans de tijd een reuen neus onder
haar staart te voelen snuffelen Nu was er wel een ander probleem aan de orde
Simonne heeft namelijk niet graag natte honden over de vloer, toch zeker niet van
die letterlijk druipende !
Wat het baasje laat besluiten dat het
nog steeds zo is dat je geen knecht van twee meesters kan zijn. Niet van de
buurman en niet van je vrouw tesamen
Deze morgen bleken er toch rijpe tomaten
genoeg voorhanden om er eens zwaar in te vliegen. Op geen tijd hadden de
baasjes een volle korf zongerijpte tomaten geoogst.
Nu is dat wel wat veel voor twee
personen om op te eten en dus kwamen de steriliseerbokalen boven water. Op
enkele uren waren tien potten gevuld met trostomaten uit eigen tuin.
Vandaag ging het enkel om tomaten in
te maken, de volgende dagen gaat er ook nog tomatensoep gemaakt worden en
waarschijnlijk ook nog tomatensaus voor bij de spaghetti. Het werk is dus nog
niet achter de rug maar er is vandaag al flink wat werk verzet.
Ook is de nieuwe Husq al even
getest in de tuin. Husq is een afkorting van Husqvarna, het favoriete merk van
ons baasje zijn zitmaaiers. De ouwe Husq gaat met pensioen. Het baasje heeft
die tien jaar geleden occasie gekocht en nu gaat hij vervangen worden door de nieuwe
Husq. Fonkelnieuw en eigenlijk te mooi om mee te werken
t Vrouwtje verdenkt hem er van, zo
fier te zijn als een kleine met zijn Sint Niklaas cadeautjes. En eigenlijk is
het ook zo alleen dit is geen speelgoed maar professioneel spul. De tuin en
dan vooral het pelouske gaat er wel bij varen.
Belle & co
Recht van de struik...
Tien potten gesteriliseerde tomaten enkele uren later....
Links de ouwe "Husq" vooraan hij die de nieuwe dienst gaat uitmaken...
Gisterenavond was het te laat geworden
om de stand van zaken op te nemen in de tuin. Dat deden we dan maar daarjuist
samen met het baasje. Op hem moesten we wachten want die moest zijn laarzen
eerst nog aantrekken, het heeft namelijk gesmost vannacht en dat in
combinatie met hoog gras en onkruid maakt laarzen noodzakelijk .
De tomaten vragen de volgende uren,
en waarschijnlijk dagende volle aandacht. Tientallen kilos tomate Russe en
trostomaten zijn gerijpt aan de struik en is dus het beste wat er te krijgen is
. Er zijn ook nog enkele courgette struiken (geen enkele geplant dit jaar) die
zo maar zijn opgeschoten tussen de preien en de tomaten . Maar ze hebben wel
flinke vruchten gekregen. Voor hen is er een soep-toekomst in combinatie met
wat ui en tomaat dat lusten wij wel.
Ook de appelbomen en de notelaar doen
nog goed hun best. Ook het droogtoestel gaat de volgende dagen nog flink moeten
produceren. We hebben gemerkt dat het baasje een grote bokaal kaneel heeft
aangeschaft. Dat kan hier bij ons de volgende dagen enkel dienen voor de
appelchips, de nieuwe wintersnoep voor t (lijnend) baasje
Er is ook super nieuws op het
arbeidsvlak, neef Joris is on the road hier naartoe, die heeft verlof en komt
een handje helpen. Het baasje denkt dat m het goed begrepen heeft op onze
nieuwe Husq die het baasje gisteren meebracht en zo spiksplinternieuw is dat
hij nog niet één grassprietje heeft gemaaid. Vandaag zal er trouwens niet
veelgemaaid worden wegens de smosregen van vannacht en het hoge, nu natte
gras .
Met wat vertraging van zon klein uurtje
zijn we rond kwart na negen hier in Ferret aangekomen. De wolkbreuk die Parijs
teisterde juist voor we Parijs naderden heeft roet in het eten gegooid.
Als het regent in Parijs dan druppelt
het in Brussel zegt het spreekwoord maar ons baasje kan niet lachen met regen
in Parijs. Dat betekent altijd vertragingen en files op ALLE rondwegen rond
Parijs. En dan hebben we het nog maar over regen niet van die wolkbreuken die
ganse delen en rijstroken van de snelwegen blank zetten. Zo was het deze namiddag.
De eerste waterpartij (plan deau) zeggen de Fransen was op de A3 richting
Porte de Bagnolet. Gans de linkse rijstrook onder water over zon 50 meter. Wie
er met een serieus gangetje inging viel stil of geraakte de controle over zijn
voertuig kwijt. Dat zorgde voor zon file van 5 kilometer. Het volgende ongeval
deed zich voor bij het uitkomen van de tunnel aan de Porte dItalie. Twee autos
in de prak door een volgende waterpartij door de riolering die niet genoeg kon
slikken ! Op de A10 na Parijs zat een takelwagen zelf in de middenberm. Pech
voor die man maar geluk voor ons , het was in tegenovergestelde richting maar
toch aan onze kant een korte gaapfile
Sinds vandaag heeft onze Mitsu zijn
eerste 100.000km op de teller. Dat was nog in het begin van de rit, even na
Lille richting Parijs, in de buurt van de Lilse luchthaven Lesquin.
Ons baasje heeft er een portretje
van gemaakt. De eerste 100.000 is bij ons toch steeds een heuglijk en
opmerkelijk feit. Bij ons zegt het baasje dan allee, hij is uit rodage, nu
mogen we gas geven maar dat zal wel weer zijn typische zwans zijn denken
wij. Morgen nieuws over den hof met tomaten, bonen, appelen, gazon en nog veel
meer ander nieuws
Na een hoop passen en wegen is de
aanhanger geladen om de trip naar de Charente terug aan te vatten.
Het was deze maal moeilijker om de
aanhanger te laden door de nieuwe zitmaaier waar t baasje worstelde met de
gewichtsverdeling. t Moet just zijn
bij ons baasje want een slingerende aanhanger achter de auto kan hij missen als
tandpijn.
Maar het is gelukt, tot zijn eigen
voldoening toch. De aanhanger staat klaar op de oprit en het is nog wachten tot
het vrouwtje de laatste bagage klaar heeft die nog in de auto hoort.
Daar hoort alles bij dat niet nat mag
worden en inhoud van koelkast en een deel, diepvries eten voor de hondjes,
wij dus
Vanavond slapen we dus terug en
france en als het er nog inzit komt er vanavond nog een kort reisverslag van
de rit van vandaag.
Vanochtend waren we op jachttraining
met Hera te Arendonk. Wat het hoofdbestuur er van verwachtte op voorhand bleek
het juiste vermoeden te zijn.
Enkel het los volgen kon op enige
wijze er mee door. Aandacht voor de baas Wablieft ? Zit en blijf Wa zegt m ?
Apporteren in het water, nog niet zwemmend zelfs Vergeet het baas. Ik doe
zoals Heros, wat je zelf wegsmeet haal je zelf maar op, ik ben je Drent en niet
je slaaf
Wanneer we terug thuis waren heeft
het baasje de aanhanger nog verder klaar gemaakt om morgen terug naar Frankrijk
te vertrekken. Daar moest buiten de nieuwe zitmaaier ook nog flessen gas en
benches mee terug. Met die zitmaaier heeft on s baasje blijkbaar wat last met
de gewichtsverdeling. Hij dient er voor te zorgen dat er serieus wat gewicht op
de haak van de auto komt ipv dat de aanhanger de auto gaat liften.
Deze namiddag waren we in Numansdorp
in Nederland uitgenodigd door Karin, Jan en Siebe om mee te komen BBQen samen
met heel wat actieve leden van het Drentenforum. Die waren met hun honden op
veldwerktraining geweest daar in de buurt. En van trainen krijgen zowel baas
als hond honger als een leeuw. Wij hebben alleszins genoten van de BBQ en het
gezelschap. Het eten was zeer verzorgd en lekker gebakken ! Merci Woefdram, je kan er wat van
Wij hebben er ook ons Kiki terug
gezien, die is alweer een pak gegroeid tegenover twee weken terug op de
clubmatch. Wat gaat dat toch een mooi vinnig verstandig Drentje worden zo ze
het al niet is.
Morgen zal er weer wat minder te
vertellen vallen wegens on the road to France. Volg onze belevenissen volgende
weken vanuit de Franse Charente
Deze morgen hervatten Hera en het
baasje de jachttraining te Arendonk. In maart begonnen wij met de beginnelingen
cursus en heden zijn we al gevorderd
Wat onze kleine meid er van gaat
afbrengen is niet erg hoopvol op dit moment, ze heeft namelijk volgens het
hoofdbestuur den duvel in dr lijf. Iedereen moet er aan geloven op dit
moment.
Slachtoffer van dienst 1° klas is
Heros. Die valt ze van alle kanten op de meest onmogelijke plaatsen aan. Slaapt
hij, dan maakt ze hem wakker, wacht hij op haar dan vliegt ze hem naar de keel,
loopt hij door de tuin dan vliegt ze in zijn nek. Het is als een jong veulen
dat de eerste maal buiten komt uit de stal in de lente, na een lange winter in
een donkere stal.
Of daar dadelijk op jachttraining een
land mee te bezeilen valt is nog maar de vraag. Ons baasje heeft er geen goed
oog in maar zijn ingesteldheid kennende gaat hij toch proberen.
Zijn motto niet geschoten is nooit
raak is inderdaad juist. Volgende week moet hij al forfait geven omdat we dan
in Frankrijk zijn. Die lessen gaan we dan op ons zelf ginds oefenen en eind van
de maand gaan we zien wat w er tegen dan van gebakken hebben.
Deze updates hadden begin van de week al
moeten verschijnen maar door omstandigheden is het er niet vroeger van gekomen
dan vandaag Eerst een verhaaltje over het herstel van Kwispel na de operatie
van de navelbreuk.
Het tweede verhaal over de verdere
socialisatie van Marians Kiki die stilaan goed op weg is om de bekendste Drentenpup
van Nederland en omgeving te worden !
Beste Jan,
Kwispel heeft vrijwel geen last gehad van zijn operatie en was eigenlijk de
dag daarna alweer als vanouds. we zijn met hem naar de arts geweest en die gaf
aan dat de operatie en hechtingen erg netjes gedaan waren en dat de genezing
voorspoedig verloopt.
Kwispel zit midden in zijn pubertijd. We hebben regelmatig wat met hem te
stellen. Niet alleen de kozijnen in de kastruimte, ook de planken en al
hetgeen op de planken staat, heeft de bijzondere interesse van Kwispel. Als
we er bij zijn, is hij poeslief. Maar owee als we hem even alleen laten. Tsja,
als de kat van huis is dansen de honden op tafel. Gelukkig begint woensdag de
obediance cursus weer en we zijn op zoek naar nog meer scholingen om zijn
opvoeding in goede banen te leiden. In ons gezin hebben we afspraken gemaakt
om consequent te zijn als het gaat om gehoorzaamheid. Desalnietemin is het
een top hondje, een echte vriend en erg aanhankelijk. Precies als we graag
wilden hebben.
Tot zover
Eric en Go
Hallo Jan,
Even
een paar leuke reacties op Kiki doorbrieven hoor.
Vandaag
was ik bij de AKO-kiosk (verkooppunt van tabak,kranten enz van de AKO-keten)
hier op het grote winkelcentrum en Kiki was mee.
Een
van de dames achter de toonbank herkende haar en zei "hé,daar is Kiki
weer!Wat ben jij gegroeid en wat ben je mooi!"
Nou
ja,mijn neus krulde natuurlijk want ik mag zomaar met zo'n schoonheid
samenwonen en op straat lopen....
Een
poos later mocht ze even mee naar de supermarkt die hier om de hoek is voor een
boodschapje. Kwestie van naar binnen,boodschap pakken,afrekenen en weg wezen.Ze
mag daar niet mee naar binnen en dus bind ik haar even vast aan een paal.Van
binnen uit heb ik haar constant in het oog zodat ik kan zien wat er gebeurt.
Daarnaast
is een bankje waar supermarktpersoneel nog weleens een sigaret rookt of wat eet
en dit keer zat er ook iemand.
Bij
terugkomst was het "oh mevrouw,wat een schatje is uw hond! Ik durfde haar
niet zomaar te aaien maar mag het even?".
Ja
hoor,dat mocht.....terwijl mijn neus weer hevig krulde.
Bij opgravingen in de
Russische bodem tot op een diepte van 100 meter hebben Russische wetenschappers
resten gevonden van koperdraden, met een geschatte leeftijd van 1000 jaar. De
Russen trokken hieruit de conclusie dat hun voorouders reeds 1000 jaar geleden
beschikten over een koperen communicatienetwerk.
Om niet achter te blijven zijn Amerikaanse wetenschappers ook hun bodem gaan
afgraven waarbij ze op een diepte van 200 meter resten van glasvezels
aantroffen. Deze vezels bleken na onderzoek zo n 2000 jaar oud te zijn, waaruit
de Amerikanen concludeerden dat hun voorouders reeds 2000 jaar geleden al een
zeer geavanceerd digitaal glasvezel netwerk in gebruik hadden. En dat zo`n 1000
jaar voor de Russen...
Een week later hebben de Belgen het volgende rapport gepubliceerd: Bij
opgravingen in de Belgische bodem, tot op een diepte van 500 meter , hebben
Belgische wetenschappers helemaal niets gevonden. De Belgen concluderen hieruit
dat 5000 jaar geleden de oude Belgen reeds beschikten over een draadloos
netwerk.
Gadverdamme!
Wist niet wat me overkwam heel het huis trilde en dreunde! Het hart zit in mijn
keel. Heb dit nog nooit eerder meegemaakt...
Dat meldde Gonda van onze Kyra gisterenavond om
vijf na negen enkele minuten na het gebeuren op het Drentenforum.
In
geen tijd kwamen er meldingen vanuit grote delen van Nederland dat ook daar een
beving was gevoeld. Gonda, Anton en Kyrawonen in het hoogste puntje van Nederlands Limburg op een kilometer van
de Duitse grens en het epicentrum van de aardbeving ligt op enkele kilometer
over de grens in Duitsland. Zij zaten dus haast bovenop de beving.
Ook
de Belgische kranten melden het voorval. Hieronder de melding in de Standaard.
Aardbeving
Nederland voelbaar tot in Brussel en Namen
vrijdag 09 september 2011, 03u00
Een aardbeving in Nederland, die een kracht had van 4,5 op de schaal van
Richter, was gisteravond te voelen in delen van België, onder meer in Brussel
en Namen. Dat meldde de Koninklijke Sterrenwacht. Het epicentrum van de
aardbeving, die in grote delen van Nederland werd gevoeld, lag 40 kilometer ten
zuidoosten van Nijmegen, bij het Duitse Xanten. Er werd nauwelijks schade
gemeld.
Het "getroffen" gebied, Links midden op de foto Heijen, rechts op gelijke hoogte Xanten het epicentrum
Het was gisteren redelijk stil hier
op ons blog. Eén berichtje maar en er was nog zoveel te vertellen.Alleen, het ontbrak het baasje aan tijd om
het allemaal neer te pennen.
Wij hadden dus Gitte Becher van de
Lilebrusen kennel uit Holstebro in Denemarken op bezoek. Gitte had ook haar oog
laten vallen op Ferron van Drentenpassie als dekreu voor haar eigen Ayla. Eergisteren
hadden we daar al een bericht over hier op dit blog.
Gisterenavond togen ons hoofdbestuur
, Gite en Ayla voor de tweede maal terug naar Ferron in Booischot. Het was nu
wel enkele uren later want ze hadden gewacht op de thuiskomst van Rudy en
Simonne, de baasjes van Ferron die enkele dagen vakantie hielden aan de
Middellandse zee.
Dat beide honden nog wel zin hadden
bleek al gauw, geen van de twee vertoonde enige vorm van koppijn. Na wat
spelen en aftasten deed Ferron wat er van hem te verwachten viel en konden de
respectievelijke baasjes op hun knieën om de honden kalm te houden.
Twintig minuten paring is normaal
bij Drenten. Dus hebben Gitte en Simonne twintig minuten op hun knieën op het
gras gezeten. Ons baasje kent het klappen van de zweep al wel en had uit
voorzorg opnieuw die twee dekentjes meegebracht om de dames het wat comfortabeler
te maken.
Nadien heeft Rudy en Simonne de
baasjes uitgenodigd om een hapje te blijven eten wat nadien toch wel een
uitgebreide maaltijd bleek.
Onze baasjes bleken zich goed te
hebben geamuseerd en waren in een blije stemming bij hun terugkeer in Vosselaar.
Belle gaat er hopelijk een Deense schoonzus aan over houden en wij wensen voor
Gitte binnen negen weken een nestje zoals wij er eentje hadden in februari.
Voor Ayla gaat dit haar laatste nestje worden, voor Ferron is het het tweede
nestje waar hij voor tekent
Belle & co
Eventjes een handje toesteken en Ayla stilhouden...
Zowel beide honden als hun vrouwtjes konden het goed met elkaar vinden ...
Foto's bekijken bij lekker eten...
Ook nadien week Ferron niet van de zijde van Ayla !
Deze morgen een
update uit het hoogste punt van België. Vanuit Minderhout berichten Inge en
Yvonne de belevenissen van hun kleine donderwolk Luna. Sommigen kennen haar
misschien beter onder haar officiële naam Kyra-Luna Hier volgt het relaas
Hoi luitjes,
Jullie zullen wel denken dat er in Minderhout niks gebeurd? Wel
wereldschokkends natuurlijk niet maar toch voor een kleine pubermeid als ik
gebeurt er altijd wel wat.
Ondertussen hebben de
baasjes ook een nieuwe tuin voor mij. Nee ze hebben t groot lot ni gewonnen
want dan waren ze hier al lang weg. Ze hebben een natuurreservaat ontdekt op de
baan naar Baal. Plezant dat het daar is. Ik heb daar nu ongeveer al 3 ha mogen
verkennen en ik heb er ook een zwembad met meer dan olympische afmetingen. Ik
denk ni da ik daar los mag maar daar trekken de baasjes zich weinig van aan.
Hun stelregel is als er auto's over t zandpadje mogen dan mag ik ook los. Hier
leer ik nu om terug te komen als ze fluiten en dat leidt soms tot frustraties
en soms tot veel beloning. Het leven met een Drentje he. Weer of geen weer elke
avond kan je ons hier vinden. 't Baasje heeft al gezegd dat het mijn gatje gaat
varen in de winter maar ze zei ook al eerder dat ik met mijn gat in de boter
gevallen was. Ik wacht dus maar wat af of dat gatje varen ook iets positief is.
Ondertussen Drentel ik daar heerlijk rond en apporteer ik beestjes naar
hartelust. Zo heb ik al een pad, een veldmuis en een konijn gebracht. Allee dat
konijn had ik goed te stekken maar was ziek dus mocht ik er ni mee spelen van
de baasjes.
En zoals ons moe al
schreef op haar blog mocht ik nog eens naar Jan en Simonne. Dat heeft wel wat
voeten in de aarde gehad hoor maar uiteindelijk zij we er geraakt ... just op
tijd om mee te gaan wandelen. Het werd eigenlijk een race tegen de tijd en dat
had deze keer eens niks met de planning van de baasjes te maken. Baasje ging
die zondag nl werken, ni van moeten maar van mogen. Dus toen het baasje een SMS
kreeg van Gonda dienden er direct nog wat last-minute schikkingen plaats te
vinden. Nu is mijn baasje altijd erg last minute want ze zegt altijd dat ze
alleen maar kan presteren onder druk. Bossie was thuis en natuurlijk vonden ze
het beiden super om met mij nog eens langs te gaan naar mijn eerste 8-weekse
thuis. Ook met zus Kyra kan ik het goed vinden dus ... zo gezegd zo gedaan.
Baasje terug naar huis, waar ze ook netjes op tijd aankwam. Rap rap rap den
auto in en wij naar Veussel. Aangezien de baan over Rijkevorsel de minste
bochten heeft, wij dus langs daar. Wee o wee ... Was da dorpke weer afgesloten
voor de jaarlijkse kermis. Konden we nog over Merksplas sjeezen om net op tijd
aan te komen. Foto's hebben we dus niet want sja, t moest rap gaan bij t
uitstappen. Toch een positieve noot want weer NIET overgegeven. En plezant dat
t was. Ons moe heeft ons geleerd hoe we in water moeten liggen. Allee toch in
ieder geval hoe we moeten liggen in plassen. Het was super super super plezant.
en het voelt altijd als een beetje thuiskomen daar bij ons moe. De baasjes hebben
ondertussen al lekker gesmikkeld van de jam die ze van Simonne meekregen,
vooral de rode was erg lekker. Ook het dekentje dat ik kreeg van Jan heeft zijn
plaats al. Ik zeul het ook mee als ik moet gaan slapen. Dus Jan en Simonne heel
erg bedankt voor mijn dekentje en de lekkere smikkel-jam voor de baasjes. Beide
potjes zijn al gehalveerd en zijn daardoor nog steeds halfvol.
En kermis daar kunnen
ze hier in Minderhout ook wat van. Hier is de kermis donderdah begonnen met de
lichting van het spaarkaske. Toen ik vrijdagmorgen met het baasje ging wandelen
om zes uur kwamen we een achterbuurman tegen. Zo zat als ne patat. dus zal t
wel goed geweest zijn. Als we in de tuin zitten, kan ik me al een goed beeld
vormen van wat het is om kermis te vieren ... veel lawaai. Maandag volgt dan de
apotheose met de volksspelen...baasjes zullen kleine oogjes hebben dinsdag op t
werk.
Momenteel genieten we buiten van een weinige avond zwoel zomerweer met op de
achtergrond het feestgedruis. Vrijdagavond heeft het baasje het spel van de
communicerende vaten gespeeld en nee (moest ik van haar schrijven) ze is geen
illegale alcohol aan het stoken. Het waterbed moet nl leeglopen omdat ze
zaterdag een andere matras brengen. En aangezien het gaatje van het waterbed te
klein is voor de dompelpomp, gebeurt dat met een darm en draagt baasje emmers
af en aan. Leuk om te zien hoor. Ik heb al gehoord dat de baasjes heel tevreden
zijn met hun nieuw matraske, vooral mijn bossie want die had het altijd koud
met dat water.
Je ziet dus hier is alles super ...
We horen en zien elkaar nog of tot op de wandeling voor andere zusjes en
broertjes
Grote puberpoot
Deze namiddag arriveerde Gitte uit
Denemarken bij ons. Haar doel was een ontmoeting van Ferron met haar loopse
Ayla ! Waar die ontmoeting toe moet leiden is wel duidelijk.
Ook Gitte heeft Ferron ontdekt als
ideale dekreu voor haar oogappel Ayla. Zij
heeft ons nestje gezien en was duidelijk Ferron moest het worden.
Deze namiddag zijn we dus naar
Booischot gereden voor een ontmoeting met Ayals nieuwe vrijer. En dat ze het
zag zitten was wel duidelijk, dat hij het zag zitten zag een blinde Resultaat
in geen tijd en na enkele minuten voorspel was het geklonken.
Ons baasje heeft dan twintig minuten
op zijn knieën samen met Gitte de twee honden kalm gehouden terwijl ze samen singing
in the rain hebben zitten neurieën. Hardop zou niet gepast hebben want Simonne
en Rudy waren nog op reis. Ferron was door vrienden uit het hondenhotel gehaald
om zijn werk te kunnen doen.
Gitte en Ayla blijven vannacht bij
ons en morgen als Busschot terug thuis is gaat zij tot daar voor een tweede
dekking en blijft dan bij Rudy en Simonne overnachten.
Wij hebben er in elk geval een goed oog
in. Binnenkort heeft Belle een schoonzus in Denemarken en de pups van het
laatste nestje hebben dan halfzussen en broertjes op 900 kilometer van
Vosselaar.
We zijn eens benieuwd wat het gaat
worden. Wij houden ook jullie op de hoogte, zoveel is wel zeker.
Belle & co
Even kijken wat voor vlees we in de kuip hebben denk Ferron...
"Spek voor mijne bek" denk Ferron en laat de kans niet glippen !
Inmiddels was het gaan regenen, maar de baasjes lieten het niet aan hun hart komen. Singing in the rain was de actuele tophit.
Er valt niet veel te beleven hier ten
huize, pretmaker Heros ligt nog altijd te bekomen van wat hij gisteren tijdens
de wandeling heeft uitgespookt. En van de dames ook al niet veel actie. Eentje
die loops is en eentje die schijndrachtig is, veel actie zal voor later zijn
ons gedacht.
Dan geven we nog maar wat fotos van de
wandeling van gisteren. Op 2 oktober kan je dezelfde wandeling in clubverband
meemaken.
Onze baas is daarstraks op verkenning
getrokken voor de wandeling van 2 oktober te Chaam in Noord Brabant Nederland.
Uiteraard heeft hij dat niet op zijn
eentje gedaan maar kreeg hij de deskundige hulp van Renate en Rosanno Ceusters
met hun Drentje Fenna en ook Louis en Agnes Michielsen waren met ons baasje
mee, ook Gorky en Cato waren van de partij. Van ons trio mocht Heros mee want Belle is loops en bij Hera is de
schijndracht nog niet helemaal over.
De wandeling te Chaam (spreek uit Kaam) loopt
door een gebied dat voor honden losloop gebied is. Er is een wandeling uitgezet
die een paradijs is voor baas en hond. Ondanks het bosgebied is kan de hond
haast overal gevolgd worden.
Loofbossen worden afgewisseld met
naaldhout en er zijn ook verschillende heel mooie waterpartijen op het
wandelparcours.
Wij hadden onze auto in het bos
geparkeerd, vlak bij het begin van de aangeduide wandeling, aanvankelijk ging
het via een smaller bospad naar alsmaar bredere wandelwegen. Dat het weer over
de grens net zo wispelturig is als in België bleek algauw. Op geen tijd veranderde
een stralend blauwe lucht in een wolk waar we verrast door werden en
getrakteerd op een serieuze plensbui. Dat is ons gedurende de twee en eenhalf
uur durende wandeling driemaal gebeurd, maar zo snel de bui gekomen was, zo
snel was er terug de blauwe lucht !
Op het einde van de wandeling
trakteerde het baasje de medewandelaars het was hij die tenslotte jarig was !
We waren te gast in het pannenkoekenhuis de Steengroeve waar we
allerhartelijkst en vakkundig bediend werden.
We hebben met de mensen aldaar een
afspraak gemaakt dat we daar op 2 oktober na de wandeling nog iets komen
drinken en eventueel iets eten. De mensen waren tevens zo vriendelijk van aan
te bieden dat we ook hun parking mochten gebruiken. Ook de toiletten aldaar
mogen we gebruiken, wat heel praktisch is voor de dames .
Wij hadden een prachtwandeling, één
van de mooiere die we al in clubverband hebben gedaan, en we hopen dat er veel
kandidaten met ons gaan meewandelen. Dit is werkelijk een wandeling waarvan we
kunnen zeggen de afwezigen zullen ongelijk hebben.
Bedankt Renate en Rosanno voor het
gidsen, Louis enAgnes, merci voor de compagnie !
Het is juist, onze baas is jarig.
Een jaar lang gaat hij tijd hebben om de tekst van dat liedje van the Beatles uit
zijn hoofd te leren:
When I get older losing my hair,
Many years from now.
Will you still be sending me a Valentine.
Birthday greetings bottle of wine.
Zo gaat
dat liedje al jaren en ontelbare malen heeft hij het al gezongen, geneuried of
in gedachte meegezongen.
En nu is
het zover, nog een jaar te gaan voor de zo bezongen sixty-four !
Gisteren
hadden we de familie over de vloer. Op het programma stond mosselsouper à
volonté met frietjes en alles wat er bij hoort. Volgens ons hoofdbestuur hebben
ze het gelust want het baasje heeft verschillende potten mosselen moeten
aanbrengen terwijl t vrouwtje aan de frietpot stond.
Ook wij
hebben nog wat frietjes gekregen en toen ons Hera, die deze week haast niets
gegeten heeft, aan de mosselgroenten
begon te eten die gereed stonden om te worden weg gedaan heeft ons baasje elk
van ons een kom gegeven. En of dat we gesmuld hebben, mosselgroentjes met
friet. We hebben het geweten gisterenavond.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
