Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
25-04-2013
Weinig beweging
Weinig beweging
Er was niet veel te beleven in Drentenland bij ons thuis. We zeggen niet dat er totaal niets te doen was maar ons baasje heeft er niet veel van gemerkt.
Het betrof hoofdzakelijk beweging van de oogleden, even knipperen met de ogen volstond voor ons.
Het baasje zegt dat het uitrusten van de Frankrijk periode is. Twee en een halve week actief zijn met allerlei jobkes of plagerijen heeft ons vermoeiden daar zijn we nu van aan het recupereren.
Daarjuist op TV zag ons baasje professor Cassiman de afname van een DNA staal demonstreren op de tachtigjarige minister van staat Mark Eyskens.
Voor ons is het een heel bekende procedure. Al onze pups van het K- en het L-nestje hebben zon DNA staalafname meegemaakt. Als men nu het DNA borsteltje gaat ontleden komen we er misschien wel achter of mijnheer de minister zijn vader wel zijn vader is.
Bij ons honden is dat in elk geval de bedoeling van foefelen en bedrog van de afkomst te ontdekken. Nu nog bij de leiders van het land zegt het baasje
Morgen gaat er waarschijnlijk pas laat op de dag een bericht op het blog komen. Het baasje en Karin , Luc en Louis van het bestuur van de Drentenvereniging en van de jachtopleiding van JacOrion gaan acte de présence geven voor de vereniging op de Hunting beurs in de expo hallen van Flanders expo te Gent. Daar moeten zij al om tien uur in de voormiddag zijn en de beurs sluit pas te eenentwintig uur.
Zij hebben dus een lange dag voor de boeg. Er gaan twee van onze honden mee. Hera en haar dochter Libre van Karinen misschien ook Belle maar dat weet het baasje nog niet goed, gaan mee met hen. Hera gaat mee als moeder van Libre en Belle wil ons baasje meenemen omdat ze dat werk al meerdere malen met verve heeft gedaan. Die kan los op de stand , zonder leiband of bench de verleidster spelen. Die gaat geen stap weg van t baasje en van de stand.
Morgenavond brengen we verslag uit van deze allicht plezante maar vermoeiende dag voor honden en baasjes.
We zijn blij dat we tussen de vele mails die we gisteren na een dag onderweg in onze mailbox vonden ook een bijdrage was voor het puppenmagazine.
De stemming om een verhaaltje uit onze duim te zuigen was er deze ochtend niet . En voor een waar gebeurd verhaal zou het handelen over een begrafenis, en dat doen we ook liever niet.
Daarom ietwat vrolijker verhaal van Jeanny en Lennaert over het dag/noodverblijf van de Drentjes in Roosteren. Aan de fotos te zien valt het allemaal wel mee zon noodhok om toch buiten te kunnen blijven als het plaatselijke hoofdbestuur eens eventjes weg moet. Het rsisco om het begin van een woestijn of bouwwerf aan te treffen bij terugkomst is dan heel wat kleiner
Belle & co
Hier Lennaerts nuchtere kijk op zijn buitenverblijf
Hallo familie,
In navolging van tante Simonne en ome Faes heb ik nu ook mijn buiten huisje Wel te vree. Het staat dan wel niet in Frankrijk, maar gewoon bij mij in de tuin. Het huisje en bijpassende ren is bedoeld voor noodgevallen. Ben ik dan een noodgeval? Tot nu toe heb ik er 2 minuten ingezeten, en dan alleen om fotos te maken, dus het zal wel meevallen.
Gisteren is een madam van de Raad van Beheer langs geweest om mijn chip te lezen, en te kijken of ik niet illegaal Nederland ben binnengesmokkeld. Ze had een of ander eng apparaat bij zich en wilde steeds Scotty beam me up met mij spelen. Na wat dolle capriolen bleef ik toch maar stilstaan. De chip tussen mijn schouder was verdwenen! Hij moet er zijn zei vrouwtje zenuwachtig, probeer het eens rechtsonder en ze wees naar een plek rechts onderaan mijn borstkas bij het begin van mijn poot, en jawel hoor, precies daar zat hij, op dezelfde plek als bij mijn papa. Onze chip is op dezelfde manier naar beneden gezakt!
De grootste verrassing is toch wel dat ik mijn Belgische stamboom gewoon terugkrijg met wat extra versieringen erop.
En we hebben een heel goeie rit gehad. Iets voor elf waren we vertrokken in La Magdeleine en acht uur later stonden we in Vosselaar op de oprit.
Dan treed er zo stilaan een gewend scenario zich af. Honden in de tuin om te gaan drinken. Aanhanger achter het huis plaatsen, naar het frietkot om eten want er is niks in huis Dan eten de baasjes en krijgen wij de friet overschotjes. En dat is in dat frietkot dat op woensdag open is in het dorp nogal veel. De porties friet zijn daar familiepak formaat. Wij hebben vanavond dus brokjes Hills met friet gekregen ! En gesmuld dat we hebben !
Dan heeft het baasje de laptop terug geïnstalleerd en zijn mail nagekeken, Dertig mails te selecteren en nadien te lezen/beantwoorden indien noodzakelijk.
En dan het blog want er zijn waarschijnlijk toch nog wel wat lezers die op een berichtje zitten wachten.
Ondertussen ligt Belle in haar bench uit te rusten van acht uur slapen op de achterbank van de auto. Heros ligt bij t vrouwtje in de zetel naar TV te kijken en Heraen Lucy zijn op inspectie in de tuin.
Dadelijk gaat de roedel helemaal onder zeil en ook de baasjes gaan het Vosselaars bed opzoeken. Het is een lange dag geweest
Het is hier een stralende ochtend en de weersvoorspellingen geven ook nog eens drie prachtige dagen voor de boeg.
Wij hebben nog een heleboel plaats op de aanhanger (die leeg mee terug gaat omdat volgende keer flink wat dient te worden meegebracht) om een flinke voorraad mooi weer mee terug te brengen naar t Belgikske.
Daarbovenop hebben we nog een flauw windje van achter le vent dans la poupe zeggen de Fransen, en gaan we nog eens een beetje zuiniger rijden
Alles ziet er uit dat we een prettiger terugreis gaan hebben dan vorige maal toen we te maken kregen met de naweeën van de sneeuwbui van twee nachten voordien, en toen meer dan twaalf uren nodig hadden om thuis te komen.
Gewoonlijk gaan we ook wel terug graag naar Vosselaar, maar een begrafenis morgenochtend en het mooie weer maken ditmaal toch een verschil. Onze baasjes zouden toch wel liever blijven ditmaal.
Maar niet getreurd in dit seizoen blijven we niet zo lang in België en de datum van terugkeer zal niet zo lang op zich laten wachten. Maar vandaag hebben we nog achthonderd kilometer te gaan
Het mooie weer zit onder het zeil van de aanhanger en we laten het pas terug gaan als we in Vosselaar zijn.
Het was een rommeldag als geen ander. Het begon al deze morgen met het vrouwtje dat een afspraak had bij de kapster. Het vrouwtje had aanvankelijk een afspraak bij de vaste kapster in Vosselaar, maar met die begrafenis op donderdag ochtend was dat moeilijk en zij wilde er toch een beetje netjes uitzien vertelde ze ons. En ze had gelijk, ze ziet er heel wat netter uit
Het baasje hield zich intussen bezig met het uitplanten van de tomatenplantjes. Die waren intussen van het formaat dat ze in turfpotjes konden gezet worden. Een deel van de tomatenplantjes gaat mee terug naar België een ander, het grootste deel, blijft hier voor de vrienden en buren Het waren honderdvijftig zaadjesen het baasje had ze allemaal gezaaid met het gedacht dat er toch een deel niet zou ontkiemen, maar dat was goed fout. Allemaal zij ze ontkiemd !
Verder hebben we nog wat geholpen, ons baasje noemt dat in de weg lopen toen hij de auto heeft gewassen. Daar staan ramen in om door te kijken. Zo is dat normaal, bij onze Masjebashi ging dat niet meer wegens het stof, vooral op de achterruit. Maar ondanks onze hulp kunnen we morgen toch met een propere auto naar België komen, en we kunnen zelfs terug door de achterruit kijken !
Morgen zeggen we terug België hou je schrap, we komen er aan !
Al twee dagen zijn we niet mogen gaan wandelen en daar zijn wij niet blij mee. Er zijn verschillende redenen zegt t baasje waarom we in de tuin moeten blijven en niet mogen gaan rakkeren in de velden zoals anders.
De voornaamste reden is dat er haast op alle velden en akkers geweldig grote tractoren bezig zijn om de velden te bewerken. Die tractoren slepen grote machines achter zich die met het nodige lawaai er indrukwekkend gevaarlijk uitzien en die letterlijk het nodige stof doen opwaaien.
Dan zijn er ook nog tractors die helemaal geen stof doen opwaaien. Integendeel zelfs, die sproeien met brede armen vloeistoffen over de velden waarvan het baasje in de verste verte niet betrouwt wat die sproeinevels bevatten. Het kan onschuldige meststof zijn maar ook wel insecticide om allerlei beestjes al van bij aanvang een kopje kleiner te maken. En dat kan ook nooit goed zijn voor ons Drentjes zegt het baasje. Ook de dagen nadat de velden gesproeid zijn mogen wij daar nog niet gaan rakkeren. Pas na een forse regenbui krijgen we terug vrij spel, dan is het ergste leed geleden op het veld zegt het baasje. Probleemke voor ons het wil maar niet regenen .
Maar er is nog een reden en het hoofdbestuur is er haast zeker van Lucy gaat waarschijnlijk de eerste maal loops worden. Ze is al enkele dagen erg aanhankelijk en moeder Hera poetst haar achterzijde alsof ze ganse dagen niets anders te doen heeft. Door dat poetsen en ook omdat ze haast ganse dagen in de tuin rondloopt hebben we nog geen daadwerkelijke sporen gevonden. Daar is het trouwens nog wat vroeg voor, eerst de aanloop en dan de effectieve tekenen, zo gaat dat gewoonlijk. Het is de eerste maal dat Lucy loops komt te staan en buiten Lobke, waar ook al naar t schijnt een Siebe haast constant achteraan plakt, zijn zij de enige twee van de zes teefjesuit het L-nestje die nog niet loops zijn geweest. En als er eentje loops is bij ons neemt het baasje geen risico en is het even wachten op terug los te lopen.
Sinds Belle eens heeft gepoogd van naar het volgende dorp te trekken op zoek naar een vrijer, is het baasje iets voorzichtiger geworden.
Het kort weeral op de dagen in La Magdeleine, morgen nog een dag en dan gaat het weeral terug richting Vosselaar. Een dag vroeger dan normaal wegens een begrafenis in de iets verdere familie.
Het hoofdbestuur heeft vandaag met vereende krachten de laatste te doen werkjes aangepakt.
Zo moest de bruidssluier rond het zwembad al meer dan een jaar eens grondig aangepakt worden. Fernand, van de Febro, dé zaak voor tuin- en park machines in Turnhout bracht gisteren een spiksplinternieuwe Metabo haagschaar mee voor t baasje. Datdie uitgebreid moest getest worden spreekt voor zich. En ze IS getest en goed bevonden, ze knipt en snijd zoals van een Metabo verwacht wordt.
Maar t baasje is vooral bezig geweest met de bosmaaier. Dat is nodig omdat er niet overal met de grasmaaiers kan gekomen worden wegens struiken en bomen. Daar geraakt m wel met de bosmaaier en ook onder de omheining is het gras en onkruid nu gekortwiekt.
We zijn zo goed als klaar om de tuin enkele weken aan anderen over te laten om de plantjes water te geven. Maar we komen zo snel mogelijk terug, dat is wel duidelijk. De tuin staat veel te mooi op dit momenten alles is er aan gedaan om zo goed mogelijk de zomer aan te vatten !
Breaking news: krijg juist een SMS-berichtje binnen: 3760 gram, 52 cm, 19u30, een meisje en luistert naar de naam Lore !afzender Louis Michielsen, alias L.M. van de moppen op dit blog.
Voor felicitaties aan opa Louis en oma Agnes stellen wij graag onze reactie rubriek onder dit bericht ter beschikking, Louis kan ze daar raadplegen of wij sturen ze door naar L.M. !
Van ons alvast een dikke proficiat Louis en Agnes met de flinke brok kleindochter.
Vandaag nog eens een bijdrage aan het puppenmagazineuit Roosteren, NL Limburg. Lennaert is nog zowat de enige overblijvende schrijver uit de periode van de puppenkrant. Maar er kwam ook nog een foto vanuit Aalter binnengewaaid. Eva enSteven sturen een foto genomen tijdens de jachttraining in Heurne waar zij deelnemen met hun Lana. Maar ook broer Louis is daar aan het trainen en samen passen die twee netjes samen met hun vrouwtjes op de foto.
Lennaert heeft het over ditjes en datjes welke de afgelopen week gebeurd zijn. Dat gaat over een teek voor papa Cartouche, Franse bloesem, zijn buiten dagverblijf, en zelfs de nieuwe toekomstige Hollandse koning komt ter sprake. Het baasje denkt dat die nieuwe Nederlandse koning in Frankrijk de naam van Guillaume Alexandre gaat krijgen. De W van Willem krijgen ze toch maar amper gezegd die fransoozen
Belle & co
Limburgs nieuws van aan de Maaskant (heel letterlijk)
Papa heeft een teek!
Ahh Jakkes, papa heeft een teek. Ik weet wel niet wat het is, maar er wordt wel erg veel aandacht aan besteed. Papa zat zich wat te vaak aan zijn oren te krabbelen en werd snel aan een grondige inspectie onderworpen en toen viel al snel het Teekwoord. Daarna werd zijn kop vierkant in de handen genomen en ik dacht dat het knuffeluurtje was aangebroken en tot 3 keer toe duwde ik mijn kop in baasjes handen. Jullie raden het al! Hup de bench in!. De teek zit op een erg lastig plekje en het lukt maar niet om hem te verwijderen. Morgen wordt er een nieuwe poging gedaan hem te verwijderen.
Krijgen we allerlei warme bloesemverhalen uit Frankrijk maar hier is het nog gewoon koud. En als de zon schijnt gaat dat met een schraal windje gepaard en je ziet al overal de verbrande rode koppen van mensen. Wij drenten hebben gelukkig een pelsje die ons beschermt.
Mijn buitenverblijf is eindelijk klaar. Vrouwtje heeft zelf iets in elkaar getimmerd en dat moet nog beschilderd worden. Ik hoop niet dat ze er van die zoetsappige little Pony, K3 achtige meidentroep op gaat schilderen, ik ben wel een stoere Rock around the clock hound hé.
30 april moet het klaar zijn want dan hebben we een nieuwe koning, en stel je voor die komt spontaan bij ons op bezoek, iets wat gebruikelijk is na een kroning. Hopelijk gaat ze het niet oranje schilderen of roze. Misschien wel de Belgische vlag, want ik ben nog Belg. Ze is nu met blauw in de weer, en dat zit niet in de Belgische vlag. Ik laat me verassen!
En of dat hoge bezoek komt, dat zien we dan wel weer. We leggen de biertjes alvast koud!
Als je met hard werken rijk zou worden, dan waande onze baas zich vandaag een lid van de Rothschild of Rockefeller familie !
Hij heeft zich een beetje overtroffen vandaag, en dat op een zondag, de dag die doorgaat als een rustdag.
Onze baas heeft vandaag een nieuwe compostbak gemaakt achteraan in de tuin. De composthoop die zich gevormd had diende dringend gekooidte worden en dat was vandaag zijn doel, nieuwe bak en alle materiaal aan compost in de bak.
Dat hij zich daarna zou voelen als geradbraakt of gevierendeeld op zn middeleeuws heeft hij nu pas vanavond ondervonden. Maar het resultaat mag er zijn.
Alles netjes opgeruimd en dan nog plaats hebben voor vrachten gemaaid gras, je zou er vrolijk van worden zou onze baas zeggen, als . zijn armen en rug niet zon pijn deden !
Morgen zal het waarschijnlijk nog wel erger zijn met de stijfheid bij de baas, maar daar voelen wij Drentjes niks van. Hij had maar rustiger aan moeten werken is onze mening.
Overigens staat de tuin op dit moment op zijn mooist met al de bomen in bloei. Het ruikt ook zo lekker want buiten de bomen in bloei staan er nog tal van vlierbloemen in bloei en die ruiken ook al zo lekker. Daarstraks stond Lucy aan zulke bloemen te ruiken toen ze plots schrok. In de bloem waar ze aan het ruiken was, zat namelijk een hommeltje dat daar druk aan het werk was om materiaal te verzamelen om honing te maken. Een geluk dat ze geen prik in haar nieuwsgierige snuffel heeft gekregen. De herinnering van Kiki die vorig jaar met een dikke neus moest rondlopen na een ontmoeting met zo n steekbeest staat nog levendig in onze herinnering.
Twee mannen zitten tegenover elkaar in de trein. Eén van hen vult een kruiswoordraadsel in. Plots knikt hij heen en weer met het hoofd en zegt tegen zijn overbuurman " Ik kan hem niet meer verder invullen, hij is zo moeilijk. Ik moet een woord invullen met 6 letters en de omschrijving is 'vrouwelijk geslachtsorgaan' en het begint met een v ". Waarop de andere persoon vraagt " Is het vertikaal of horizontaal ?" Waarop de eerste man antwoordt : " Horizontaal " .
Tja, zegt de tweede : "als het horizontaal is weet ik het ook niet"
En dan gaat het over gisterenavond aan de computer. Het baasje was druk doende om eindelijk eens op het Belle, Hera en Heros-blog het vak met de favorieten aan te vullen en in orde te maken.
Al meer dan een jaar bestaat het schaduwblog van het Bas & Belle blog al en nog steeds waren die favorieten niet geplaatst. Tot gisterenavond dus.
Een echt plezant werkje is het niet, het gaat m vooral over openen, sluiten, nakijken, terug openen en weer sluiten van sites.
Sommigen waren niet meer actief en zijn dus ook niet meer opgenomen in de nieuwe lijsten. Anderen zijn dan weer wel actief maar onder een ander site-adres. Voorlopig zijn het enkel links met sites of blogs die over Drentsche Patrijshonden en honden in het algemeen handelen die vermeld staan. Er komen zeker nog andere links bij naar andere sites van bevriende volgers van dit blog. Er kwam dus gisterenavond echt wel een en ander bij kijken.
Dan kan je je wel afvragen waarom een schaduwblog, een ander blog met krak dezelfde inhoud ?
Wel, dat zat zo eind 2011 waren er problemen met het openen van het Bas & Belle blog. Het duurde als een straatje zonder eind vooraleer het blog opende voor sommige lezers. Andere lezers hadden er dan weer geen last van, een rare toestand die maar niet opgelost geraakte. Tot we besloten van het bas & Belle blog op het seniorennet online te houden maar daarnaast op Bloggen.be een nieuw blog met dezelfde inhoud op te starten. Met succes trouwens ook hier hebbenwe inmiddels meer dan 62.000 page-views op de teller staan.
Wat we ook verandert hebben is een vakje toegevoegd waar we de op komst zijnde puppies van Hadise en Cartouche hebben aangekondigd. Dat staat nu op beide blogs rechts bovenaan in het paars aangekondigd. Kandidaten voor een pup maken we het wel heel makkelijk want de mogelijkheid om zich aan te melden of info op te vragen staat daar vlak onder. Door op de e-mail mij
Knop te drukken kunnen de kandidaten onmiddellijk en rechtstreeks met ons in kontakt komen.
Frans stelt zijn vrouw voor aan een vriend. Geert : Sorry, maar waarom ben jij met zo'n lelijke vrouw getrouwd ? Frans : Pff, dat is niet belangrijk. Wat telt is dat ze zeven hypotheekvrije panden bezit, drie fabrieken en een dikke spaarboek. Die lelijke vrouw is mijn kapitaal. De volgende dag ontmoeten de twee vrienden elkaar weer en de Frans heeft nu een beeldschoon jong-poepke aan zijn zijde. Geert : Wie is die knappe griet ? Frans : "O", dat is mijn interest, aan mijn kapitaal kom ik niet aan.
En dan hebben we het niet over de Duvel Triple hop van de brouwerij Moortgat maar over de vogel Hop genaamd.
Het is een mooie vogel, een trekvogel ook en hij is terug gearriveerd in de Charente na de winter in warmere oorden te hebben doorgebracht.
Gezien hebben wij hem nog niet maar gehoord des te meer.
Hij/zij heeft ons deze ochtend wakker gemaakt en ons baasje was daar niet blij mee. Lucy kent namelijk dat typische hop, hop,hop en dan nog eens hop, hop geluid van de vogel nog niet.
Vorig jaar in de paartijd, wanneer het Hop mannetje zijn vrouwtje poogt te verleiden met zijn hop, hop roep, lag Lucy immers nog in de werpkist in Vosselaar klein pupje te zijn. En toen ze na acht weken groot genoeg was om mee naar de Charente te komen was de paartijd voorbij en hoorden we de Hop niet meer.
Vanochtend heeft zij het baasje samen met de Hop het hoofdbestuur wakker gemaakt. De Hop omdat hij bij ons op het dak zijn vrouwvolk zat te lokken en ons Lucy omdat zij in haar bench kefte omdat zij iets hoorde dat ze niet kende en daar het hoofdbestuur voor wou waarschuwen.
Het baasje vindt heel die vrijersroep van de Hop maar niks, het doet hem waarschijnlijk aan de periode denken dat hij nog aan het werk was en er stond een baas de ganse dag achter hem hop, hop, hop te roepen ! En laat die Hop hetzelfde geluid nu de ganse dag door maken, van bij het ochtendgloren tot zonsondergang !
Zot word hij van dat geluid zegt hij, en er is helemaal niks tegen te doen, wij hopen dat het ditmaal een knappe Hop is en dat hij snel een lief kan vinden, want eerder stop die geilaard niet !
Voorlopig is ons baasje klaar in de moestuin. Dat was gisteren avond ook al bijna zover, tot het baasje de hydrofoorpomp op het ondergrondse regenwater reservoir wou aanzetten om de aardbeien water te geven
Nu heeft die pomp na de winter, zelfs vorige week al gewerkt, maar gisterenavond deed ze het niet meer. Dedju, dedju is dan het commentaar van het baasje, en zegt tegen het vrouwtje dat de pomp het heeft opgegeven. Steevast is dan het antwoord los het maar snel op want ik moet de planten op de koer ook nog gieten.
t Baasje springt dan in de Masjebashi om bij de Weldom die weeral een andere naam heeft gekregen een nieuwe pomp te gaan kopen. t Vrouwtje roept dan nog achterna heb je geld mee ? en krijgt dan als antwoord alleen plastiek en zolang ze in ruil voor een plastiek kaartje een pomp geven is t baasje kontent.
Inmiddels draait de pomp naar believen maar het had toch wat voeten in de aarde vooraleer alle in en uitgangen waren aangepast aan de pomp en slangen.
De aardbeien hebben er in elk geval al baat bij gehad. Ook de gele snijbonen Or du Rhin (ze vertalen dat als merveille de Venise) wij zouden zeggen Rheingold zijn gezaaid en goed nat gehouden net zoals de peulerwten met als naam Henry Hendrikse zijn al (ondergronds) aan het kiemen en groeien.
Dus als je alles goed bekijkt samen met de aardappelen erbij zit het werk in de moestuin er voorlopig ver op.
Om tomaten te planten is het nog te vroeg in openlucht en volle grond, en ook de preiplantjes staan nog te groeien in de serre bij Louis (L.M.) te Turnhout. Maar voorlopig rust de baas
Een jonge vrouw vond dat haar raskater Porto slecht luisterde en ze dacht dat het beestje misschien doof aan het worden was, dus ging ze met hem naar de dierenarts. Deze ontdekte dat het aan overtollige haargroei in de oren van de kat lag. Hij maakte de oren goed schoon en verwijderde er zoveel mogelijk haar uit. Hij vertelde haar dat ze het probleem in de toekomst kon voorkomen door bij de drogist een tube "NAIR" ontharingscrème te kopen en dat één keer per maand bij de kat in de oren te smeren. Dus de vrouw ging naar de drogist om "NAIR" te kopen. Aan de kassa zei de drogist haar: "Als u dit voor het ontharen van uw oksels gebruikt, moet u daarna een paar dagen geen deodorant gebruiken." "Neen," zei de vrouw, "ik gebruik het niet voor mijn oksels." "Als u het voor uw benen gebruikt," ging de drogist verder, "draag dan een paar dagen geen lange broek of een panty.""Neen," zei de vrouw weer, "ik gebruik het ook niet op mijn benen, het is voor mijn poes.!
"Oh," zei de drogist, "in dat geval zeker een week niet fietsen!"
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
Plein soleil vandaag en de aardappeleters deel II
We zijn ontwaakt met de zon in onze ogen vandaag. Volle zon, zonder een spoor van bewolking. Er staat een zacht windje uit het noord-westen die er voor zorgt dat het niet zo warm gaat worden als eergisteren.
Wij zijn al vroeg op de ochtend naar de tuin gelopen om verder aardappelen te zoeken op het omgespitte deel van de tuin waar we de overgebleven aardappelen van vorig jaar met veel smaak rauw naar binnenspelen.
Of het allemaal zo gezond is daar heeft ons baasje zo zijn gedachte over maar van één zaak is hij wel zeker: als het baasje blokjes rauwe aardappelen in onze etenkommen zou opdienen, ze bleven gegarandeerd onaangeroerd staan. Maar als ze zelf kunnen gevonden of gestolen worden dan zijn we er als de kippen bij om de aardappelen te laten verdwijnen zonder enig spoor na te laten .(nu ja zonder spoor? de dag nadien wel in de vorm van een sigaar)
Deze ochtend is ons baasje ons gevolgd naar de tuin met zijn kodakske gebruiksklaar. Gisteren was hij te druk in de weer in de tuin om portretten te maken. Dus vandaag fotos van de hedendaagse aardappeleters en we moeten eerlijk zijn. We vinden onze versie van de aardappeleters mooier dan die lelijkaards die op het schilderij van Vincent van Gogh geportretteerd zijn.
Zeg nu zelf, zulke lelijkaards wil je toch niet in huis hebben, of t moest om de marktwaarde van het schilderij gaan.
Waar onze baas zoal aan denkt wanneer hij in de tuin aan het werken is. Je kan het onmogelijk radenwant het is vrij cultureel en soms staat m verbaasd van zichzelf.
Niet vandaag want vandaag lagen zijn gedachten gewoon voor de hand, maar wel heel letterlijk. Zijn gedachten gingen naar een Hollander (zoals wij van oorsprong) met maar één oor (wij hebben er wel twee, maar soms gebruiken we er geen één)en hij liet zich onderhouden door zijn broer (wij hebben ook vanzeleven nog geen klop uitgericht) en hij schilderde wat wij al enkele dagen met veel overgave doen: aardappelen eten ! wij hebben dus veel gelijkenis met Vincent van Gogh !
Al enkele dagen, zolang als ons baasje zelf aan het werk is in de La Magdeleines grond. Van vorig jaar zijn er nog wat aardappelen in de grond blijven zitten wegens te kleine oogst en moeite niet om te oogsten .
Nu na een jkaar extra in de grond zijn dat toch grote aardappelen geworden en wij, Belle & co, lusten die als waren het knapperig gebakkenfrietjes.
Nu de motoculteur de grond in de tuin heeft omgewoeld liggen die aardappelen zo maar voor het oprapen voor ons. En wat is nu plezanter dan opeten wat maar voor het rapen ligt.
Wat wel opmerkelijk is, ons baasje dacht wij dan s avonds haast geen honger zouden hebben, maar niets is minder waar. Zeg maar dat wij die aardappelen als voorgerecht of als amuse gueule beschouwen.
Zolang er geen zieken komen door de rauwe aardappelen of wanneer we ons gaan tegoed gaan doen aan zijn plantgoed laat ons baasje maar betijen, we doen ten langen leste er geen kwaad mee
Wanneer we gisteren nog schreven dat we dit jaar de lente hadden overgeslagen dienen we vandaag onze woorden terug in te trekken.
Vijftien graden voor de Charente geeft France météo aan in de krant en dat voor vandaag en de volgende twee dagen .
Vandaag en morgen zou het bewolkt, grijs dus, maar droog blijven. Dat is goed voor het baasje die zich gisteren in het zweet heeft gewerkt bij het uitspreiden van de compost over de akker.
De bloesem krijgt dus enkele dagen adempause met het open komen van de bloemetjes. Maar ook de bijen gaan bij die frissere temperaturen last hebben van de koude, en die kunnen spijtig genoeg geen trui of frakske bij aantrekken.
Dat het de volgende dagen wat frisser is daar zit het baasje niet mee, en dat het daar dan ook nog eens droog bij blijft is aardig meegenomen voor de slavenarbeid (zijn woorden) waar hij nu mee bezig is. Dat m overdrijft is klaar en duidelijk. Voor alles waar m mee bezig is heeft hij wel machienerie. Maar dat wordt dan weer ontkent want een mechanische schop, een gemotoriseerde kruiwagen en van die zaken ontbreken hem nog.
En dan zijn er ook nog vier Drenten die in de weg lopen, of op zijn pad liggen als hij daar met een propvolle brouette (franse kruiwagen) komt aanrijden.
Wij Drenten van onze kant denken dan, jij wou toch kilos kwijt, we zullen effe meehelpen zie en dat lukt ons nog aardig ook want s avonds is hij net als wij moe.
Ja , waar is de lente naartoe ? Niet dat het geen goed weer meer is in de Charente, integendeel het is zelfs te goed.
We zijn van de winter de zomer ingestapt en de lente gewoon overgeslagen dit jaar. En de natuur doet zijn best met een serieus inhaalmaneuver.
Zo hebben we een reeks fotos op verschillende momenten van hetzelfde onderwerp genomen en daar zie je dat in tien dagen de natuur er gans anders gaat uitzien.
Zo hebben we fotos van een knop van de notenboom die van een volledig gesloten knop op maandag acht april open komt tot bijna een blad. En zo gaat het de ganse tuin door. De kersenbomen gaan de grootste bloementuilen van de tuin worden en zo er geen nachtvorst meer komt, voorspellen we een goede kersen/kriekenoogst einde juni !
Ondertussen doet het baasje ijverig verder in zijn moestuin. Er diende nog een compostbak geledigd te worden en dat was nu eigenlijk geen werk voor de heersende temperaturen van vandaag. We mogen zeggen dat onze baas er aan gezweet heeft. Wij hebben het goed gezien want we lagen met zn vieren op het gazon naar zijn gezwoeg te kijken ! We werden er haast zelf moe van
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
