Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-08-2011
Kwispel (vervolg 2)
Kwispel (vervolg 2)
Alle honden activiteiten stonden
vandaag in het teken van Kwispel. Ons Baasje zegt van hem dat het een heel
braaf en lief hondje is.
Braaf in de auto, braaf tijdens de
wandeling en heel gewillig bij de dierenarts wanneer hij bvb dient gewogen te
worden. Niets was hem te veel en alles werd heel vrolijk gedaan.
Zelfs de katheder plaatsen waarbij er
een deel haar van de rechtervoorpoot dient geschoren te worden en de prik
nadien bleek geen probleem voor Kwispel.
Na de operatie kwam hij vrolijk naar t
baasje toegelopen, net alsof hij nooit ons nestje was weg geweest. Heel
opmerkelijk was dat.
Het baasje heeft Kwispel dan rond
half zes terug gebracht naar zijn eigen baasjes en ook dan nog kwam hij
geregeld bij ons baasje aan zijn voeten liggen. Het is een hondje dat ook ons
baasje zijn hart gestolen heeft.
Die mag altijd bij ons terugkomen
heeft ons baasje gezegd aan Godelieve en Eric
Drie ooievaars ontmoeten elkaar en snavelen een
babbeltje.
Vraagt de ene aan de andere:
"Wat ga jij vandaag uitrichten ?"
"Oh, ik vlieg naar een koppel dat al 10 jaren probeert een kindje te
krijgen en ga daar een meisje afleveren."
"Dat is machtig ! " "En wat ga jij doen ?"
"Wel ik ga een jongetje brengen naar een dame die nooit kinderen heeft
gehad."
"Die zal verdorie wreed content zijn ! "
Dan vragen de twee ooievaars aan hun derde soortgenoot:
"En jij, wat ga jij vandaag uitrichten ?"
"Ik vlieg zoals ieder jaar naar het nonnenklooster hier in de buurt en
zweef daar enkele rondjes laag over de daken en de binnenkoer.
Niet om iets af te leveren maar om mij rot te
amuseren door de zusterkes de stuipen op het lijf te jagen..."
Deze morgen in alle vroegte is ons
baasje naar Veldhoven in Nederland vertrokken om daar onze halfbroer Kwispel op
te halen.
Kwispel is zoals al gezegd in het
vorig bericht naar de eigenaars gegaan met een navelbreukje. Op zich geen erg,
maar een onvolmaaktheid die gemakkelijk kan hersteld worden.
Bij ons in de dierenkliniek waar de
navelbreuk destijds was vastgesteld , had dr. Nelly ons geadviseerd van dat
even af te wachten, want er bestond een grote kans dat het zich uit zichzelf
zou herstellen. Zo niet was het aangewezen van de navelbreuk operatief te helen
wanneer Kwispel zes maanden oud zou zijn. De pupjes zijn zaterdag laatstleden
een half jaar geworden en dus was het tijd om terug contact op te nemen met
Godelieve en Eric, de eigenaars van Kwispel.
Op het moment dat we dit schrijven is
dr. Ann Kwispel zijn navelbreuk aan het herstellen. Zij zal ons verwittigen
wanneer de operatie ten einde is en ook wanneer we hem terug mogen ophalen.
Wijzelf, Hera en Heros, hebben deze
morgen niet met Kwispel mogen spelen van de baasjes, ons moe mocht dat wel
met haar zoon. Maar wij zouden toch maar te wild gespeeld hebben en dat was
niet de bedoeling zo vlak voor een operatie.
Ook straks mogen we niet met Kwispel
spelen zegt ons baasje want dan zal zijn roes nog niet volledig uitgewerkt
zijn. Spelen met Kwispel en zijn broer Kody zal pas kunnen op 2 oktober wanneer
gans de Belgische Drentenvereniginggaat
wandelen in Chaam in Noord Brabant in Nederland. Daar gaat gans de familie weer
herenigd worden hebben we al vernomen . We kijken er al naar uit !
Belle & co
Kwispel op zijn grasveldje dat hij herkend "van toen ze nog allen samen waren"
Morgenvroeg moet het baasje er vroeg
uit. Al vroeg is hij afgesproken met Godelieve om Kwispel te komen ophalen. Kwispel
heeft het nest verlaten op goede vrijdag dit jaar met een kleine navelbreuk.
Destijds is er niets aan gebeurd
omdat de kans nog bestond dat de navelbreuk uit zichzelf zou dichtgroeien. Dat
is niet gebeurd en daarom gaan ze bij ons in Beerse, bij onze vaste
dierenkliniek, Kwispel morgen eventjes operatief
helpen.
Het gaat deze maal niet dr. Nelly
zijn maar wel dr. Bart die daar de normale chirurg is van dienst is. Wij waren
dit contractueel overeengekomen met de eigenaars dat deze operaties en andere
ongeregeldheden door onszelf zouden betaald worden mits het bij het Binnenhof
zou gebeuren.
Wij hebben er het volste vertrouwen
in dat we Kwispel morgenavond gezond en wel naar Veldhoven kunnen terugbrengen.
De nazorg zal dan ter plaatse bij de eigen dierenarts gebeuren.
Een agent stopt aan
een afgelegen boerderij in West-Vlaanderen en spreekt de oude boer aan:"
Ik moet je boerderij
inspecteren op illegale drugs." De boer zegt:" 't Is goed vintje, mo
goa nie in die weie dare."
De agent ontploft
bijna en roept:" Mijnheer, ik handel onder de autoriteit van procureur
Rubens." Hij gaat in zijn achterzak en toont fier zijn badge aan de boer.
"Zie je dit? Ik ga waar ik wil, ik sta waar ik wil, op elk veld.
Zonder uitleg!! Is
dat duidelijk?" De oude boer knikt beleefd en gaat terug aan zijn werk.
Enkele minuten later hoort hij luid schreeuwen en ziet de agent rennen voor
zijn leven met een grote stier achter zich aan die bij iedere stap dichter
komt. De agent ziet er uit of zijn einde nabij is.
De oude boer rent
naar de omheining en roept uit alle macht:
In het kader van een aangepast
vaccinatiebeleidgingons trio vanmorgen richting het Binnenhof ,
onze vaste dierenkliniek in Beerse. Daar wachtte dr. Nelly ons op.
Het baasje had een afspraak gemaakt
om ons te laten vaccineren tegen de rattenziekte wegens een verhoogd risico
omdat we in het water zitten als we de mogelijkheid hebben. Ook al omdat we
haast alles apporteren wat we dood vinden in velden ensloten wilde ons baasje
op zeker spelen.
Inmiddels heeft Nelly ook onze nagels
geknipt, onze oren nagekeken (en geen bananen in gevonden !) en een generale
check up uitgevoerd. Alles dik in de sjakoche bevonden en we kunnen er weeral
tegen voor een lange periode (als we tenminste weer geen zottigheid uithalen)
zegt ons baasje.
Er is ook vanuit Europa een nieuw
ontwormingsbeleid in verband met spoelwormen die ook mensen kan besmetten en
dan vooral kleine kinderen. Die spelen en strelen de hond en steken dan hun
handjes in hun mond en lopen zo spoelwormen op. Europa adviseert duseen driemaandelijks ontwormingskuur. Ook ons
baasje gaat dus de ontwormingsbeurten opdrijven van halfjaarlijks naar elk
seizoen. Hij zou niet graag hebben dat we besmet zouden geraken en nog veel
minder dat wij anderen zouden besmetten. Nu is hier de kans op kleine kinderen
besmetten wel klein maar elk geval van besmetting is er ééntje te veel !
Als onze baasjes ons in de loop van
de week weer willen paaien met een la vache qui rit kaasje weten we weeral
hoe laat het is. Voor we het weten hebben we dan het ontwormingsmiddel binnen.
Onze baasjes hadden vandaag een
bezoek aan levend erfgoed te Boxtel in Nederland gepland. Door het kwetesne
van zijn linkeroog is dat niet doorgegaan omdat de dokter van wacht in de
Blairon (voor de Turnhoutenaren en de kenners) in het baasje zijn ogen een
verdovend spul had gedruppeld kon die rit naar Boxtel niet doorgaan.
Maar Gonda en Anton, de eigenaars van
onsKyra-Belle hadden ons daar ook verwacht. We hadden hen dus verwittigd van
ons niet-komen en zij vroegen of zij mochten doorrijden naar Vosselaar. Dat
mocht uiteraard en binnen een uur en half zouden ze bij ons zijn Dat was dus
het eerste onverwachte bezoek !
Want er zou nog meer bezoek volgen
Gonda had ook Inge en Yvonne verwittigd, de eigenaars van ons Kyra-Luna. Die
twee koppels zijn ondertussen bevriend geworden en zijn ook altijd welkom ten
huize Belle, Hera & Heros.
Alleen, van die laatste afspraak
wisten onze baasjes niets. Het was wel raar dat Gonda en Anton zo treuzelden om
te gaan wandelen, want zij wisten dus wel dat de anderen onderweg waren
Toen we juist vertrokken waren voor
een wandeling met de honden arriveerden dan ook Inge en Yvonne met Kyra-Luna.
Het is dus voor allen, zowel baasjes
als hondjes een super wandeling geworden waarbij de oudjes uit Vosselaar niet
onder deden voor de jongskes of was het net andersom ?
Wij hadden alleszins en fijne
namiddag ook al deden het baasje zijn ogen nog steeds pijn
Belle & co
Op de weide in "ons" bos
Joepie, water onderweg, maar het was een beetje slijkerig...
De "grote voorganger" Belle staat links vooraan vuil en vettig te zijn ...
De jaarlijkse clubmatch van de
Belgische Drentenvereniging is weer achter de rug, Het was dit jaar een specialleke
omdat alles, van begin tot einde moest geïmproviseerd worden.
De regen van de voorbije dagen en
weken had het schuttersterrein waar we al zeven jaar te gast waren veranderd in
een zompige boel waar je moest zien hoe je uw voeten moest plaatsen om niet weg
te zakken in de weide
Maar de vereniging kon terecht in een
feesttent die geplaatst was ter gelegenheid van de plaatselijke dorpskermis.
Van de routine die we ondertussen hadden
opgebouwd met het organiseren bleef dus niets over ! Wat vooral opviel was de
zeer beperkte ruimte waar alles op moest gebeuren.
Ondertussen waren er van ons al
verschillende pups van mijn twee nestjes aangekomen en was het terug een blij
weerzien. Kiet was eerst aanwezig met gans de familie Jacobs, Toen ook Kiki met
Marian en even later ook Hadise, Jago en Harko daar waren was er al een groot deel van mijn
nakomelingen in de feesttent.
Maar dan liep het even mis. Bij de
begroeting van Harko was het enthousiasme van onze baas en van Harko iets te
hevig en liep onze baas een krab over zijn linkeroog op van Harkos poot. Dat
deed m flink pijn en daar heeft hij nu op dit moment nog last genoeg van om
deze voormiddag toch mar even een dokter van wacht te gaan raadplegen. Dat doet
hij meer om aan medicijnen te geraken dan van schrik voor complicaties.
Dat was ook de reden waarom er
gisteren geen bericht meer verschenen is op dit blog. Onze baas zag het even
niet zitten zowel letterlijk als figuurlijk
Nu denken we toch wel dat hij/zij het
nog niet weet wat er morgen te gebeuren staat toch een tijdje op Mars heeft
verbleven.
Maaaar . het moest zo eens zijn dat er
een groen mannetje met oogjes op torentjes en zuignappen aan handen en voeten toch
meer zou willen weten over de Drentsche Patrijshonden, Hier komt het dan HET IS MORGEN JAARLIJKSE CLUBMATCH VAN DE BELGISCHE VERENIGING
VAN DE DRENTSCHE PATRIJSHOND . Dat is in Heurne bij Oudenaarde te doen en
er gaat heel wat volk zijn om mee te doen en te komen kijken.
Ook mannekens van Mars zijn welkom
want er zijn daar alleen maar vreedzame mensen en lieve honden. Zeg maar dat
Belle & co het gezegd heeft !
Er is voor de eerste maal in acht
jaar een verandering van waar de clubmatch plaats heeft.
Door het aanhoudende regenweer staat
de klassieke plaats van ontmoeting onder water en de plein van de
schuttersvereniging is daardoor waardeloos geworden om een clubmatch te houden.
De vereniging is dus uitgeweken naar
een feesttent in dezelfde straat naast café Amigo. Dat is nog een geluk bij een
ongeluk, al jaren valt de jaarlijkse kermis in Heurne samen met de Drentenclubmatch.
Zodoende is er een tent geplaatst waar de vereniging onderdak kan krijgen !
Als je nog niet weet wat morgen te
doen, of je bent gek van Drentsche Patrijshonden maar je hebt er nog geen .
Heurne is morgen the place to be.
Belle & co
Nestkeuring van Belle's eerste nestje, iedereen is daar...
Deze voormiddag is de boiler terug
hersteld, de bazen kunnen terug douchen, wassen , plassen, koken, en al doen
wat je normaal met stromend water kan doen.
Bij de twee techniekers die het euvel
komen herstellen zijn, bleek er een jonge dame te zijn die ons baasje nog kende
van op school, zij zat wel in een andere afdeling maar kende het baasje nog.
De overdrukklep van de boiler was dus
stuk, zij lekte meer dan de overloopleiding kon slikken en dus was er
wateroverlast op de eerste verdieping naast de badkamer. We hebben dus een
volledige dag zonder stromend water gezeten en alle water dat we verbruikten
stond opgeslagen in emmers.
Dan pas besef je hoe afhankelijk dat
je bent van het kraantje. Van de electriciteit hadden we dat al ondervonden
met de millenium periode toen we door de tempête van 28 december 1999 in het
Zuid-Westen van Frankrijk drie dagen zonder elektriciteit hebben gezeten.
Sindsdien had het baasje voor alle elektrische toestellen een niet elektrisch
alternatief voorzien.
Maar aan kraantjes water heeft hij
niet gedacht. Nu hebben we ons wel kunnen behelpen maar comfortabel was het in
elk geval niet. Het vrouwtje is al dadelijk begonnen met de wasmachine te
vullen. Straks, als de boiler terug opgewarmd is gaan we ook nog eens kunnen
genieten van een heerlijke douche. Wel in het besef dat er mensen zijn voor wie
dit een ongekende luxe is die ze nog nooit hebben kunnen ervaren !
Belle & co
Hier de oorzaak van de niet-douchen warm water panne...
Ons baasje zegt dat we aan
wenkbrauwsport ook wimpersport genoemd doen Het is zowat het enige dat
vandaag bewogen heeft wat de moeite waard was. Het baasje heeft weet van
voorjaarsmoeheid maar nazomermoeheid is voor hem een onbekend fenomeen.
Geen van de drie heeft vandaag een
poot verzet, toch niet de moeite van het vermelden waard. Het is alsof ze
gisteren met vereende krachten die zware auto met aanhanger van La Magdeleine
naar Vosselaar hebben getrokken.
Tot het baasje de nieuw rode leiband
liet zien die hij deze namiddag voor Hera heeft gekocht in de Maxizoo. Op haar
vorig leiband had ze eensgebeten en nu
was die aan het uitrafelen, dus geen risico met brekende leibanden zegt het baasje.
Toen ze die leiband zagen was wat het
baasje noemt het kot te klein en was alle moeheid plots verdwenen. Vermits
het baasje vandaag allen van wandelpiket was moesten Heros en Hera wat geduld
oefenen. Ons moe Belle heeft nog altijd de eerste voorkeur. Dus heeft het
baasje vandaag driedubbele portie wandelen gehad.
Wat hadden ze het weer druk met
snuffelen dat drietal van ons. Het leek net of gans de hondenpopulatie van
Vosselaar is gewijzigd sinds half juli, toen we vertrokken. De wandelronde was
niet dubbel zo lang maar er was zoveel te snuffelen dat het baasje er dubbel zo
lang over heeft gedaan dan normaal .
Wel en geen problemen, eerst geen
poblemen het kabeltje van t kodakse is opgedoken in de sjakoche van Simonne
! Hieronder dus de fantastisch aangrijpende fotos van gisteren, onderweg.
Wij zelf, Belle , Hera en Heros
hebben wat acclimatisatie probleempjes. We vinden zo onze weg in het huis precies
niet zo goed. Hera ligt op t moment in Belles bench te tukken, Belle is al
binnen geweest in de bench van zowel Hera en Heros maar heeft vannacht wel in
haar eigen bench geslapen.
Het begon gisteren al in La
Magdeleine, het baasje had de auto gereed voor vertrek en Heros zou in de
koffer zijn plaats in nemen, Belle en Hera zouden de trip op de achterbank
maken. Maaaar het baasje had het dekentje uit Heras bench in de koffer gelegd
stom natuurlijk, en Hera moet hieruit besloten hebben dat het haar plaats was.
Al voor één uur lag ze al in de
koffer van de auto, waar ze zelf was ingesprongen, wat op zichzelf al raar is.
Toen Heros, vlak voor het vertrek in de koffer wou springen vond hij daar de
plaats al ingenomen door zijn zus. Dan maar op de achterbank zal hij gedacht
hebben, die Trien schuift toch niet op ! Onderweg heeft Heros wel een paar
pogingen gedaan om over de leuning naar de koffer te kruipen maar juffer Hera bougeerde
voor geen millimeter.
En dan het grootste probleem
Vannacht heeft het vrouwtje ons baasje wakker gemaakt met de woorden het water
loopt hier langs de muren naar beneden ! ! !
Das helemaal niet plezant als je die
melding krijgt zo rond 2u30, putteke
nacht ! Bij controle op zolder (met ne slaapkop van hier tot ginder) bleek de
overdrukklep van de warmwaterboiler te lekken. Die boiler was gisterenavond nog
terug in werking gezet na twee maanden. De klep zal dus droog gestaan hebben
en lekt dus op dit moment. Vervelend maar het is niet anders, de chauffageman
die de boiler twee jaar geleden heeft geïnstalleerd komt morgenvroeg het euvel
herstellen.
Wij zijn op dit moment dus te
herkennen aan onze ongedouchte toestand. Als de geur te hevig gaat worden gaan
we hier een pathetische oproep doen om ergens te mogen komen douchen .
Maar dat waren we deze middag om twee
uur ook toen we in La Magdeleine vertrokken !
Alleen tussen die twee thuissen
liggen 800 kilometer. We zijn op het verkeerde moment vertrokken, maar dat had
zo zijn redenen. Er komen op t laatste moment gewoonlijk nog wel zaken om het
hoekje kijken die je dan toch maar best eerst oplost. Dus 14 uur was het toen
we buitenreden.
We zegden het al , het verkeerde
moment want vertrekken om twee uur wil zeggen tussen half zes en zes uur in de
buurt van Parijs. En laat dat nu het uur (tussen 16u en 19u) zijn dat je met de
auto uit Parijs moet wegblijven !
Het baasje heeft dan de omweg via Le
Mans, Alençon en Rouen naar Amiens genomen. Dat was een half uur langer dan op
een normale ronding van Parijs, maar om zes uur is er geen normale ronding er
zijn dan alleen maar kilometer lange files.
Vertrokken te 14 u en aangekomen te
22u45, rekening houden met de twee files, één te Beervelde en één te Sint
Niklaas, is dat prima gereden. En nu wilden we nog een paar fototjes van
onderweg laten zien en nu merken we dat het verbindingskabeltje van het oude nief
Kodakske naar de laptop, vergeten is in La M.
Het is het hoofdbestuur gelukt, wat
ze deze morgen wilden gedaan hebben is afgewerkt, meer zelfs het baasje heeft
zelfs nog tijd gehad om zijn Masjebashi te wassen, en t vrouwtje heeft een
lange babbel gedaan met de nieuwe jonge buurvrouw.
Zelfs de boontjes zijn nog in potten
geraakt en staan nu af te koelen na het steriliseren, ze zien er in elk geval
goed en lekker uit. Tien potten boontjes, vier snijboontjes en zes prinsesjes.
Juist een steriliseerketel vol
De tuin heeft zijn opknap/inhaalbeurt
gehad en al wat op de aanhanger moet staat gereed om geladen te worden. De
reden waarom dat nog niet geladen is ligt aan ons slaapgerief zijnde onze
benches. Die moeten gans onderaan, onder de koelboxen en de tassen en bakken
met ons gerief.
We hebben horen zeggen dat het baasje
morgen een proef gaat doen. Hij gaat eens kijken of de achterbank van de
Masjebashi groot genoeg is om ons drie gedurende 800 kilometer koest te kunnen
houden. Normaal moet dat lukken maar je weet maar nooit dat één leukerd gans de
bank dwars wil innemen
Daarom heeft hij ook een noodscenario
uitgedacht. De koffer gaat maar voor de helft gebruikt worden en wanneer er niet
genoeg plaats is op de achterbank dan mag Heros de koffer voor zich alleen
hebben. Dat is het meest logische, Heros verkiest steeds de koffer boven de
achterbank. We laten het weten hoe het is afgelopen
Morgen gaat het dus terug richting
België, we gaan rustig aan doen voor het vertrek. Nog wat appeltjes en peren plukken
voor de achtergebleven Belgskes van de familie en de kennissen, en dan de aanhanger
laden en dan gaan we bollen.
Enkele uren en een pijnlijke rug
verder ziet het er al gans anders uit in de moestuin. Krom staan is
noodzakelijk maar gaat niet meer zo vlot als destijds. Krom staan op zich is
niet het probleem maar achteraf terug rechtstaan. Thats the problem ! ! !
En het hoofdbestuur heeft het geweten
! Gisteren hebben ze om reden dat ze toch iets verstandig zijn gestopt rond het
middaguur. De zon brandde toen zo, dat verder werken enkel nog een zonneslag
kon teweeg brengen. Niet dus , er lagen trouwens nog werkjes te doen, die de
kans gaven aan de rug om even te recupereren. Een zitmaaier op de aanhangwagen
hijsen was daar wel het minst goede werkske van.
Ondertussen kunnen de bazen genieten
van een terug acceptabel zicht op de moestuin. Het is wel niet allemaal gebeurd
comme il faut en trukken van luie sjarel zijn hierbij veelvuldig toegepast maar het lijkt netjes. En
dadelijk halen we de steriliseerketel uit zijn winterverblijf om de oogst aan
snij- en prinsessenboontjes netjes in potten te krijgen.
Voor die snijboontjes, gesteriliseerd
volgens de grootmoeders wijze, zou ons baasje zijn ziel verkopen aan de
duivel. Er is al eens geopperd van één van ons drie te verkopen maar dat is
volgens ons baasje er dik over, dat kan niet, das onmogelijk !
Zo dat waren de laatste nieuwtjes van
vandaag uit La Magdeleine, hopelijk vanavond fotos van gesteriliseerde
boontjes !
We zijn WEL gaan wandelen, maar t
was tussen de soep en de patatten, want het hoofdbestuur is de ganse dag druk
in de weer geweest.
Zelfs de foto van het proper gezette
bonenbed is te laat genomen om nogtoonbaar
te zijn. Het zijn de voorbereidingen voor de terugkeer naar België en ze zullen
nog flink uit hun pijp mogen komen om klaar te zijn tegen woensdag
Zelfs toen het al donker was heeft
het baasje al een deel bagage (zijn bagage zoals zitmaaiers en zo) al op de
aanhanger gezet. Dat was te zwaar werk tijdens de hitte van de dag was zijn
mening. En nu zegt onze baas, nu gaat hij zich horizontaal begeven want morgen
is er nog een zware dag. Slaapwel
Juist voor het afsluiten van de
computer krijgt ons baasje nog een SMS van zijn oud collega Riet die hier
gisteren was met de boodschap wij hebben de kathedraal van Chartres bezocht vandaag.
En laat dat nu vorige eeuw geweest zijn dat het baasje daar nog was om die immens
grote glas in lood raam boven de ingang te gaan bewonderen. Foto is van Riet en
Ronny, de kathedraalbezoekers.
Een Vlaming
ging op een dag vissen in Wallonië en ving drie karpers.
Toen hij naar huis reed werd hij tegengehouden door een Waalse
opzichter die het niet zo op Vlamingen begrepen had.
Hij moest zijn visvergunning tonen en de visser haalde een geldige
Waalse vergunning boven.
De wachter pakte dan één van de karpers, rook aan het achterste en zei
:
' Dit is geen Waalse vis, dit is een Noorse vis ! Heb jij hiervoor een
vergunning ?'
De Vlaming haalde een Noorse vergunning boven. De wachter keurde ze en
greep een andere vis.
Weer rook hij
aan het achterste. Dit is geen Waalse vis, dit is een Nederlandse vis!
Heb jij een
Nederlandse vergunning?' De Vlaming ging in zijn zakken en toonde een
Nederlands papier. De wachter nam (natuurlijk ook) de derde vis ...en rook aan het
achterste. Dit is een Duitse vis, heb jij hiervoor een vergunning ?'
En weer ging de
jager in zijn zakken en toonde een Duitse vergunning.
De wildwachter raakte nu enorm gefrustreerd enschreeuwde naar de Vlaming : 'Waar ben jij,
godverdorie, toch wel van afkomstig ?'
De Vlaming draait zich om, laat zijn broek zakken, bukt voorover en
zegt : Ruik jij het maar, jij bent de expert.'
Voor de baasjes zullen de twee
volgende dagen nog best zwaar zijn. Woensdag is het terugkeerdag naar België na
haast zeven weken La Magdeleine.
Er moet nog een heleboel in orde
gemaakt worden om met een gerust hart het boeltje hier twee weken achter te
laten. Want tegen half september zijn we al lang en breed terug hier. Dat is
althans toch de bedoeling.
We gaan terug naar België omdat er
nogal wat feestjes en verjaardagen staan aan te komen En feestjes en bazen
dat klikt blijkbaar bijzonder goed .
Het eerste feestje komt er zaterdag
al aan, en is de grootste reden om naar t Belgikske terug te keren. Op
zaterdag gaan we veel van onze broers en zussen en halfbroers en halfzussen terugzien
in Heurne op de jaarlijkse Drenten clubmatch.
En dan volgen er nog wat verjaardagen
en BBQs en (vr)eetpartijtjes allerhande. De Horeca-Vlaanderen gaat weer merken
dat de baasjes terug in t land zijn !
Hier staat er voor het baasje geoeg
te doen in de tuin bvb. Daar heeft door de combinatie regen /zon / bezoek, het
onkruid de kans gekregen om een groeisprint alla Marc Cavendish in te zetten.
Hopelijk staat er vandaag niet zon alles verschroeiende zon zoals gisteren.
Toen was het alleen s avonds doenbaar om je tussen de preien, tomaten en
boontjes te begeven om dat onkruid te gaan uit trekken. Want dat is het enige
dat wat kans op zekerheid geeft dat het tegen half september niet terug even
hoog staat.
En dan moet er nog een selectie
gemaakt worden van wat er wel terug mee moet naar België, wat er misschien mee
moet en wat helemaal niet.
Het gaan inderdaad nog drukke dagen
worden en de zon . Die staat weeral hoog aan de hemel
Belle & co
Heros tussen de tomaten, prei en onkruid...
Hier moeten "ergens" snijboontjes tussen groeien...
Die kunnen nog wel wat zon gebruiken en gaan rijp zijn wanneer we terug zijn...
De "tomate russe" kan ook nog wel wat zonnebadjes gebruiken, groot zijn ze al.
Het is te warm om een klop uit te
richten, echt waar Het baasje zit al te zweten wanneer hij alleen zijn vingers
nog maar gebruikt om onze verhalen uit te tikken.
Het is na het serieuze onweer van
vannacht, met bakken regen, dan ook nog eens heel drukkend weer.
We hebben dan ook gemengde gedachten
bij onze overbuur die gisterenmorgen begonnen is met zijn dak te repareren.
Alle pannen eraf en dan folie en nieuwe latten er op. Dat was alvast de simpele
redenering die hier algemeen aanvaard is smijt in augustus uw dak eraf, in
augustus reent het toch nooit. Dan was het vannacht een andere maand
blijkbaar, want deze morgen stonden de buren maar beteuterd te kijken.Een douche genomenhadden ze blijkbaar rond drie uur vannacht
al.
Deze morgen hebben ze dan samen met
familie en vrienden het werk hervat, nu in de vlakke zon en zonder verkoelend
buitje. Hopen maar dat er morgen niemand ziek is en met een zonneslag in bed
steekt.
Wij kijken alvast uit naar de nacht,
het baasje heeft een batterij aan ventilators en verfrissing brengende
toestellen aangesleept. Gekookt zal er vandaag niet worden want dat brengt
warmte met zich in de keuken en daar slapen Hera en Heros.
Het baasje heeft het daarstraks nog
gezegd tegen het vrouwtje, alles is een maand te vroeg in de tuin, alleen de
zomer, die is een maand te laat
Een
zatlap loopt 's nachts over straat en belt om 4 uur 's morgens
aan bij mensen.
De man des huizes staat woedend op en vraagt: "Wat is dat hier,
wat scheelt er?" De
zatlap: "Kom me duwen! Je moet me komen duwen!"
Razend zegt de bewoner: "Ik ken je niet eens, het is 4 uur in de
morgen, en jij vraagt me om je te komen duwen. Bol het af jong..."
Terug in de slaapkamer, legt hij zich
terug in bed, maar zijn vrouw
speelt hem de les: "Nu heb je toch overdreven. Het is jou toch ook
al overkomen dat je in panne staat met de wagen. Je had die sukkelaar
toch wel even kunnen helpen duwen."
Man: "Ja, maar die kerel was strontzat."
Vrouw: "Reden te meer om hem te helpen, het gaat hem nooit alleen
lukken. Nee, zo ken ik je helemaal niet, ik ben zeer teleurgesteld in je."
Haar man, helemaal ontdaan, kleedt zich
toch maar weer aan en gaat
naar beneden. ! Hij opent de deur en roept: "He, kerel, ik kom
je duwen, waar zit je?"
Zatlap: "Hier in de tuin, op de schommel"
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
