Nog maar eens bramen
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Je dient het ijzer te smeden wanneer
het heet is, zoveel is duidelijk. En dat doet het hoofdbestuur op dit moment
dan ook. Het is dan wel geen ijzer maar de vergelijking gaat perfect op.
Het is bramenseizoen en dus staat de
grote kookpot op het vuur om de lekkerste confituur te maken die je maar kan
voorstellen, dixit het baasje. Hij heeft er ook heel wat voor over om de potjes
gevuld te krijgen. Meters ver dient hij door de stekelige gewassen te baggeren
om tot bij de mooiste vruchten te komen.
Dat baggeren laat ook zijn sporen na,
letterlijk toch. Terwijl het vrouwtje in de pot staat te roeren is hij bezig de
krassen op armen en benen wat te verzorgen en de afgebroken doornen uit zijn
huid te pulken. In het zweet uw aanschijn zal je uw brood verdienen komt hier
wel dicht bij de waarheid. Maar t moest maar niet zo lekker zijn zegt de baas.
Ondertussen probeert het vrouwtje
regelmatig nieuwe recepten uit. Het recept met de Séchuan peper en de balsamico
crème is een topper, zoveel is duidelijk. Als je dan de confituur zo dik op je
brood legt zoals de baasjes is het wel noodzakelijk dat je duimen en vingers
dient af te likken
Ondertussen zijn we in de laatste
fase van het productieproces gekomen. De potjes staan af te koelen, dan nog
een etiketje erop met inhoud en datum en klaar is (K)kees
Belle & co
|