Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-09-2008
Jaloers, hitsig manneke
Jaloers, hitsig manneke
Bas, het hitsig manneke heeft zich deze voormiddag vrij kalm gehouden, tot op het einde van de wandeling. Toen zijn we Walter en Gertie tegen gekomen met hun labrador reu Sjanti.
Die Sjanti is ook niet van gisteren en rook ook wat er gaande was bij Belle. Twee hitsige reuen, één gecastreerde en één voorzien van alle gerei en klaar om het te gebruiken ! Het zal je maar overkomen als teefje die gisteren Zeppos nog ontmoet heeft.
Nadat Bas gezien heeft dat er nog kandidaten zijn voor zijn Belle is m niet meer van haar zijde weg te slaan. Belle is van oordeel dat ze het wel gehad heeft dezer dagen en kruipt bij t baasje tussen zijn voeten als m aan de computer bezig is.
Dat baasje is er dan weer sterk aan t denken van een cursus yoga te gaan volgen om te weten waar hij zijn benen moet laten. Regelmatig voelt hij oren of staart onder zijn maat 43 .
Moest Bas nu de telefoon kunnen afnemen, het zou er niet mooi uitzien voor de baasjes. Binnen de kortste tijd zouden de agenten van politiezone Turnhout hier aan de deur staan om die hijger in de boeien te slaan. Leg het dan maar uit hé baas
Het seniorennet heeft een nieuwe service. Je kan nu ganse fotoalbums op t www plaatsen, gratis en voor niks en poepsimpel. Natuurlijk heeft onze baas daar gebruik van gemaakt.
Bij het openen van seniorennethttp://fotoalbum.seniorennet.be/ krijg je dadelijk de openingspagina fotoalbums. Hier klik je op categorieën en scroll je naar huisdieren, onder de subcategorie honden kan je de albums vinden van Bas , Belle en Bas & Belle. Ook de fotoserie van de Drentenclubmatch 2008 heeft het baasje een afzonderlijk album gegeven.
Op dit Blog krijg je wel dagelijks een fotootje maar hier krijg je een overzicht wat het nief kodakske allemaal te verwerken krijgt.
Het is ook de bedoeling van t baasje dat er regelmatig nieuw materiaal bijkomt in de albums. Hou het in de gaten zullen we maar zeggen !
t Baasje heeft al zo dikwijls voor t venster gestaan dat we het niet meer kunnen tellen. Telkens gaat dat gepaard met een zucht. De reden : het blijft maar regenen op zon manier dat je de dierenbescherming op je dak krijgt als je nu gaat wandelen met je honden.
Goed voor de tuin, t is groeiweer zegt het baasje. Dan kan hij weer beginnen onkruid wieden en gazon afrijden. Soms snappen we die mensen niet, eerst laten ze het groeien en dan gaan ze het uittrekken of harken. t Zal ons worst wezen, als zij daar lol aan vinden ze doen maar.
t Baasje is op een dag als deze wel blij dat de dakwerker gisteren het dak hersteld heeft.
Het zou er nogal uitgezien hebben op de logeerkamer, vertelt hij ons. Daar kunnen we ook al niet over meeklappen wegens verboden toegang voor ons.
Na het ravotten deze morgen hebben wij beiden besloten van de zetel op te zoeken en een dutje te doen. Onze oogleden zijn de lichaamsdelen die het meest in beweging zijn op dit moment. Je moet je ogen toch eens openen om te zien dat het baasje nog maar eens gaat kijken dat het nog niet over is
Zo gaat dat nu al een week, Bas die ouwe rakker die altijd dicht bij de baasjes blijft, die mag loslopen in t bos. Hij gaat nog geen tien meter weg van de baasjes en mag vrij. Ik die zo graag rakker in t bos moet aangelijnd blijven. k Versta die baasjes toch niet altijd hoor. Ik zal wel voor puppys zorgen als de baasjes dat zo graag willen. Maar ze geven me de kans niet !
Aangelijnd blijven, bloed laten prikken, kortere wandelingen langs wegen waar zeker geen loslopende reuen zijn, t is geen leven als je loops bent zoals ik.
k Heb t baasje vanavond horen telefoneren met Peter, t baasje van Zeppos. Het woord zondag hoorde ik nogal dikwijls. Ardennen, Oudenaarde, s namiddags, komen langs, allemaal zaken die ik meermaals gehoord heb maar rijm het maar eens aan elkaar wat ze allemaal achter mijn g.t aan t konkelfoezen zijn.
Ach we trekken het ons niet aan, als puntje bij paaltje komt heeft onze baas het altijd wel goed met ons voor, en daar zullen we ook deze keer maar op vertrouwen zeker ?
Als het de volgende maal januari geworden is zal het drie jaar geleden zijn dat Belle bij ons kwam. Bijna al drie jaar die voorbij gevlogen zijn, wij herinneren ons nog levendig de rit naar Affligem. Met zijn drieën naar met zijn vieren terug !
Waarom begint het baasje daar nu over ? Het is Pol Goossen zijn schuld, Frank Bomans himself. Omdat het vandaag gans de dag geregend heeft en het er niet naar uitzag dat het ging beteren heeft het baasje dat boek van Pol/Frank onder handen genomen. Het lag hier al enkele weken, met het cellofaantje er nog rond. Het leek het baasje het moment wel om de schrijfsels van Pol eens nader te bekijken.
Iedereen weet zo stilaan dat Frank een groot dierenliefhebber is en onafscheidbaar is van zijn Wap, zijn rosse Golden.
Het boek ongePOLijst bevat allerlei losse verhaaltjes en leest dus als een sneltrein, t baasje leest zoiets veel liever dan wat hij noemt de russen of de Claus.
Komt hij in het verhaal heertjes toch een zin tegen waarvan m Pol verdenkt dat hij niet origineel is. Een hond dwingt om te bewegen en schrijven tot nadenken ! ! !
Het baasje heeft zoiets nooit geschreven, dus Pol kan het niet gepikt hebben van t baasje, MAAR het is wel de reden geweest waarom Belle hier gekomen is, welgeteld drie dagen nadat het baasje gevierd werd na zijn pensionering: dwingen bewegen !
En dat schrijven dan zal je denken. Op Valentijnsdag dit jaar is het baasje begonnen met dit blog. Gewoon omdat er niets meer te schrijven viel, wie schrijft er nu nog in tijden van telefoon/fax, GSM , computer, en andere toestanden ? Tijdens zijn schoolcarrière was het baasje wel gedwongen over allerlei problemen te denken en verslag uit te brengen. Dat valt weg als je op pensioen gaat, het zwarte gat ?, niet echt, maar er was wel noodzaak aan enig denkwerk.
Waartoe een hond je dwingt lees je hier elke dag
Voor ons Belle en Zeppos, Belle is er niet klaar voor vertelt de bediende van de dierenkliniek. De waarde die zij moet halen is nog niet zo hoog dat het paren enig succes zou hebben, als ze het al toelaat !
Zaterdag nog eens terugkomen en dan zaterdagavond kennen we de nieuwe uitslag. Dan is er weer een wijziging noodzakelijk. Niet in La Rochelle, ook niet in La Roche maar het zal in Oudenaarde moeten gebeuren vertelt t baasje. Het lijkt wel een wereldreiziger die Zeppos.
Als er dan nog iets van komt kan hij later onder de andere reuen gaan stoeffen, zo van die Belle heeft nogal achter mij gehangen destijds. Dan liegt m nog niet eens ook niet !
Nog eventjes afwachten, de natuur kan je toch niet naar je hand zetten. Geduld is een schoon deugd zegt het baasje, maar eigenlijk kan het Belle niet zoveel schelen. Het enige dat haar stoort zijn de aangelijnde wandelingen. Ze snakt naar het vrij crossen in de bossen
Op het telefoontje van t binnenhof, de dierenkliniek waar we vanmorgen geweest zijn om bij Belle bloed te laten prikken voor het bepalen van de juiste datum voor een bezoek aan Zeppos.
Ons Belle, flinke meid als altijd, loopt dan fier de kliniek binnen, net als een tiener die naar zijn eerste fuif mag. Ook het bloedprikken ondergaat ze zonder verpinken. Dit in tegenstelling met Bas die zich met zijn vier schijfremmen verzet, alleen al maar om op de weegschaal plaats te nemen. Hier deze maal ook een meevaller, toch een halve kilo er af op anderhalve week. Leve het boontjes dieet !
Wij tweeën hebben besloten, als we dan vandaag toch niet naar de Ardennen rijden, het maar kalm aan te doen. t Baasje zegt dat m net als wij ook zijn blaffeturen wel een uurtje zou willen dichtdoen, t was dan ook zes uur deze morgen dat het bestuur hier ten huize hun veestapel wakker heeft gemaakt. Om klokslag zeven uur stopte de camionette van de dakwerker hier al voor de deur om dat lek te repareren. Niks ergs, vertelde het baasje, alleen maar het lood rond de schouw vervormd. Dan heeft toch die schouwveger het gelapt was zijn commentaar !
Ondertussen wachten wij maar af wanneer dokter Dracula, die het bloed heeft afgetapt bij Belle, ons een berichtje laat. (sorry voor de vergelijking Dr. Nelly)((die leest dit blog ook))
t Zal een drukke dag worden vandaag, om zeven uur al een dakwerker aan de deur om een lek aan het dak te herstellen. Om zeven uur een dakwerker betekent om zes uur opstaan. Het is de keuze van de baasjes want wij Drenten verkiezen andere uren om gewekt te worden.
Daarna met Belle naar t Binnenhof voor een bloedprik om te bepalen wat het beste moment is voor de ontmoeting met Zeppos. Het overige dagprogramma zal bepaald worden door de uitslag van het bloedonderzoek.
Het gaat een rit naar La Roche worden of verder slapen en onze schade van de ochtend inhalen. We zien wel, we staan open voor alle mogelijkheden
Nu tijdens haar loopsheid is Belle wel veel rustiger, het baasje probeert haar zoveel mogelijk in t oog te houden. Er is echter weinig in t oog te houden, zij houdt zich voorbeeldig proper en als er al eens een druppeltje valt likt ze het dadelijk weg.
Zelfs haar dekentje krijgt een schoonmaakbeurt telkens ze opstaat. In het bos plast ze als een reu, wel honderd maal gaat ze zitten voor enkele druppels. Het is alsof ze wil zeggen tegen de reuen hier ben ik, en ben beschikbaar
Het baasje laat Belle wel aangelijnd in t bos. Het baasje kent dat nog van het geval Luna die zich kwam presenteren aan Bas. Elf puppys zijn er van gekomen
Als een teefje er zin in krijgt is ze er op uit om de wereld in te trekken, de eerste de beste reu die zij dan ontmoet heeft op dat moment de eer. Maar dat kan de bedoeling niet zijn zegt het baasje
In Engeland is de oudste hond ter wereld overleden. Labrador Bella stierf op 29-jarige leeftijd. Omgerekend naar mensenleeftijd werd het dier 203 jaar oud.
De labrador stierf aan een hartaanval terwijl zij met haar baasjes op vakantie was. Het lievelingsdier van het koppel werd nog naar de veearts gebracht, maar zijn hulp mocht niet meer baten.
De 76-jarige eigenaar zegt dat hij het beest 26 jaar geleden kocht toen ze al drie jaar oud was. Maar volgens de Briste krant Daily Mail heeft David Richardson geen officiële documentatie die de leeftijd van Bella kan bewijzen. Daarom blijft Bluey - een Australische herdershond - vooralsnog op nummer één staan in het Guiness Book of Records. Ook hij werd 29 jaar. (bdr)
Dat is pas goed nieuws, Als Bas er ook voor "wil gaan" heeft 'm nog 14 jaar voor de boeg. Het is hem van harte gegund onze ouwe rakker.
En dan hebben we het natuurlijk over t baasje. Niet dat hij zoveel gedronken heeft op t feest maar er komen zo van die mails en reacties op t blog binnen waar hij happy van wordt.
De genodigden waren blijkbaar in hun nopjes met het feest en nu komen er mails binnen om dat nog eens te bevestigen.
Carine, Gertje heeft zelfs een bericht over het feest op haar eigen blog gezet. Zij noemt onze baas Zoef de Faes met een knipoog naar Zoef de Haas uit de fabeltjeskrant. Je kan hier het bericht nalezen: http://www.gertje.web-log.nl/ .
Ook via mail kwamen er nog tal van reacties, zelfs met de vraag dat zon feest niet jaarlijks of zelfs maandelijks kan plaats vinden. Dat ziet de baas toch niet erg zitten, maandelijks zon tent opzetten, decoreren, bakken sleuren, en dan dat kussen bij de aankomst van de gasten. Dan bij het einde van het feest alles nog eens overdoen in omgekeerd volgorde. Hij zal er nog eens over denken zegt m
Het baasje vertelt ons dat het vertrek naar Frankrijk enkele dagen is uitgesteld. Waarom doet m dat nu weer ?
Ons Belle en Zeppos zijn de oorzaak. Onze loopse Belle zou normaal gezien de mooie reu Zeppos in de Charente ontmoeten tijdens dit weekend. Maaaar Zeppos verblijft niet in de Charente ! De baasjes van Zepposhebben La Rochelle gewisseld voor La Roche. Dat is bijna hetzelfde in letters, maar toch zon een 750 km uit elkaar.
Dan blijven we nog tot na het weekend in Vosselaar en zoeken Zeppos toch op in La Roche. Zo eenvoudig bekijkt het baasje de gewijzigde situatie. En wij hebben er een extra trip naar de Ardennen er bovenop. Sommige mensen zeggen dat wij rotverwend zijn maar wij begrijpen dat woord niet.
Afhankelijk van Belles bereidheid tot zullen we donderdag of vrijdag de verplaatsing maken naar La Roche. De goede Ardennen lucht zal een extra stimulans zijn voor zowel Belle als Zeppos.
Ria, ons Belgisch gemeenteraadslid in La Magdeleine mailde ons deze morgen over het Fête multiculturel van afgelopen zondag. t Baasje is dan wel initiatiefnemer/stichter maar kon dit jaar niet deelnemen wegens andere activiteiten waarover je de afgelopen dagen hier al verslag hebt kunnen lezen.
Ria vertelt ons dat het feest een reuze succes was met meer deelnemers dan verwacht en dat ze tafels hebben moeten bij plaatsen. Het baasje heeft enkele dagen voor onze afreis naar België ook nog Engelsen uitgenodigd die wel in ons gehucht Ferret wonen maar onder de gemeente Villiers le Roux wonen.( de gemeentegrenzen lopen soms raar in la douce). Ook zij waren aanwezig, wat het baasje wel verwondert, want echt contact zoeken doen zij zelden. Ze hebben zich reuze geamuseerd vertelt Ria en misschien is het ijs nu wel gebroken. Laat dat nu juist het opzet geweest zijn van t baasje toen hij met zijn voorstel naar het comitee des fêtes trok, nu zon drie jaar geleden !
t Baasje heeft aan Ria gevraagd naar fotos gevraagd van het feest, Mohammed, Rias echtgenoot heeft gewoonlijk ook zijn kodakske wel bij. Zo snel als mogelijk (ASAP) kan je dan ook hier op t blog zien en lezen hoe feesten er in Frankrijk aan toe gaat onder verschillende nationaliteiten.
Bedankt Ria voor het mailtje en volgende week zien we elkaar weer
Enkele decennia geleden de titel van een film, gisteren bij het baasje iets in de zelfde aard, een rampenfilm waardig. t Baasje is vandaag de feesttent mee gaan afbreken, plat leggen is zijn uitdrukking daarvoor. Net alsof m in oorlogsgebied verzeild is geraakt.
Zijn rug was oorlogsgebied vertelt hij ons, en daarbij vroeg hij ook of wij nu geen kompassie met hem hadden ? Geen haar in onze pels dat daar aan denkt, als hij eergisteren van het gedacht was dat hij nog 21 was, dan moet hij vandaag maar voelen dat m vorige week 60 geworden is.
Trekken en sleuren, heffen en bukken, ladder op/ladder af, en als hij dan die jonge gasten nog wil volgen, dan moet m maar voelen, ons gedacht !
Vandaag zal het wel beter gaan, (denkt/hoopt hij) en de lange wandeling zal er vandaag zeker bij zijn. Niet dat we gisteren niet aan onze trekken gekomen zijn, maar prettig is het niet aangelijnd de bos wandeling doen. Om ons Belle in t oog te kunnen houden nu ze loops is zegt hij. Dat zegde onze baas zijn vader destijds ook over onze baas, veel effect heeft het niet gehad zegt de geschiedenis
Onze baas zet hier nog een paar portretjes om de gasten van eergisteren te plezieren, hun actuele vraag: staan we al op t www ?
Op foto één: nichtje Anke van de Tarte Maison en bekend van Fata Morgana, haar bekendheid dankt ze als bakker van de Turnhoutse mannekes, die heeft zij toen met de duizenden gebakken voor het bekomen van de ster van het TV programma.
Foto twee: de buren uit Vosselaar
Foto drie: Onze Dré, baasjes broer en bompa in de maak, met dochter Joke en boeleke op komst.
Ook na het verjaardagsfeest gisteren is t baasje er niet achter gekomen van wie de anonieme verjaardagskaart is.
Iedereen die maar iets met Antwerpen te maken heeft is dadelijk bij het binnenkomen grondig op de rooster gelegd. Zonder succes, of zou het baasje zijn ondervragingstechniek moeten aanpassen ?
Wij hebben ons in elk geval geamuseerd wanneer het baasje de genodigden ontving. Wij hadden plaatsgevat aan de ingang van de tent zodat iedereen ons wel moest passeren. Veel bekenden van de baasjes kwamen ons over t bolleke strelen, eens goed beflodderen tot het weer begon te regenen. Toen mochten we van t baasje in de auto een dutje gaan doen.
Na de BBQ hebben we een volle etensbak gekregen, tante Rita, de koekjestante, maakte ons een gevarieerd bordje met alle lekkernijen die de kleinkinderen hadden laten liggen. En of dat het gesmaakt heeft
Wij hebben ons werk goed gedaan vertelt ons baasje, zuurpruimen hebben we niet binnengelaten in de feesttent, enkel brede smiles mochten binen.
De baasjes en wij hebben ervan genoten samen met de familie en vrienden. Wij hebben de buikjes netjes rond gesmikkeld na de BBQ waar de buurjongens Jan en Stijn het lekker bruin gebakken hebben. Letterlijk toch
Ons kleintje, dat zegt het baasje toch tegen zijn jongste zus Carine zorgde voor de lekkere dessertjes, chocomousse, bavarois met speculaas en koffie bavarois. Gert en nichtje Anke van de beste bakkerij van Turnhout en omgeving, hadden een speciale verrassing voor t baasje. Gert maakte t baasjes lievelingstaart waar m als t moet duizend kilometer omweg voor maakt, de fameuze tarte maison. Ook zin gekregen ? Slechts één adres: bakker Verstraelen op de Gierlesteenweg te Turnhout. Wel even op voorhand bestellen, het loont de moeite. Zij die de taart nog niet geproefd hebben missen iets in hun leven. En als onze baas het over eten heeft, geloof hem maar
t Baasje en t vrouwtje hebben dan iedereen maar vermenigvuldigd op de dansvloer, Glenn en Joris, de bekende zomergasten in Ferret, zorgden voor de muziek. Oud en jong kwamen aan hun trekken. Het was al efkes over twaalf zei het baasje toen die gasten de prise hebben uitgetrokken.
Franca uit Sigogne, U ook al wel bekend van dit blog, heeft fotokes van t gebeuren gevraagd. Dus speciaal voor Franca nog een fotoke méér, en straks of morgen nog een paar. Kwestie van een paar bezoekers meer te krijgen, zo van Wie staat er straks bij op ?
De dag kondigt zich maar grijs aan, geen uitzondering hier in t land, maar deze namiddag willen we een streepje zon. Een streepje maar, da s toch niet te veel gevraagd denken wij zo.
Wij mogen mee naar t feest van de t baasje die er vrijdag weer een jaartje bij heeft gedaan. Laat dat feest nu in een tent doorgaan dan weet je waarom wij dat streepje zon vragen.
Onze taak bestaat er in van aan de ingang van het terrein de mensen te verwelkomen en een glimlach op hun gezichten te toveren. Geen zuurpruimen of trieste gezichten voor onze baas, daar gaan wij voor zorgen.
Wij moeten wel aangelijnd blijven wegens de toestand van ons Belle. t Baasje vertrouwd ze toch niet echt nu ze loops is. De juffrouw zou wel eens een stapje in de wereld kunnen gaan doen. Laat het baasje dat nu zijn grootste vrees zijn op dit moment. Vermits Bas altijd solidair is met Belle blijft m ook aan de lijn. Treuren zullen wij niet want er zijn nog goede vooruitzichten, vandaag geen bonendieet voor ons, t zal lekkerder zijn vanavond .
't Baasje wil iedereen bedanken die gisteren en ook nog vandaag hun felicitaties hebben gestuurd voor zijn zestigste verjaardag. De éne via mail, nog andere via de reacties op t blog en niet te vergeten de telefoontjes die onze baas het tweede rode oor in drie dagen hebben bezorgd.
Mieke en Hugo van Le Vieux Cerier, Ria en Mohammed en de kinderen vanuit La Magdeleine, Jeanine van uit La Faye, Wivine en Paul van wat dichterbij, uit Hoogstraten. Franca, Mary, Amor Fati, Sonja, Jan, Ludo, Sophie, Gertje, Mandy, Yessie, Cis, Marleen, Min & Mick, Ria & Pierre, Diana, Fons & Yvonne, Fred & Viv en t baasje schaamt zich te pletter als m iemand vergeten is
En dan zijn er nog de kaartjes, de nobele onbekende, Leo & Gerarda, Frans & Jeanine, Ria, Min & Mick, die laatste waren de eerste met hun kaartje, aan allen duuuzend keren bedankt.
t Baasje is ook nog langs zijn oude school langs moeten gaan en daar werd ook al overdadig gekust en gefeliciteerd, zij waren hem blijkbaar én zijn verjaardag nog niet vergeten.
Hij mag niet klagen onze baas, hij is de laatste dagen een geduchte concurrent van ons geworden als t over beflodderen aankomt. Je zou er nog jaloers op worden
t Baasje is gans de namiddag afwezig geweest, af en toe kwam hij eens iets uit de garage halen maar voor de rest was de roedel onthoofd.
Achteraf bleek dat m een tent aan het opzetten is om morgen een verjaardagsfeest te geven. Die 60 van gisteren dienen gevierd te worden.
Samen met familie en vrienden hebben ze dat geval binnen het uur recht gekregen, ondertussen hebben ze ook de poort nog hersteld die de leverancier van de tent in de vernieling had gereden.
Morgen dus groot feest, en we mogen mee hebben we al gehoord. Het zal wel gans de dag aangelijnd zijn, toch zeker onze loopse Belle, maar we zijn toch de favorieten van al die luitjes die komen meevieren met de baasjes en uiteraard met ons
De media hebben er allen aandacht aan gegeven deze week, de veertigste verjaardag van de VAB wegenwacht.
Weeral pure nostalgie voor t baasje. Op 2 mei 70 begon het baasje daar te werken als wegenwachter met zon zwart/geel Renault 4ke. t Baasje was er nog niet bij in het prille begin in 68, toen was hij het vaderland nog aan het dienen als rijinstructeur in de rijschool van de kazerne in Turnhout.
In 70 begon hij dus pechlijders uit hun lijden te verlossen op de Boudewijnsnelweg tussen Antwerpen en Kwaadmechelen. Hij was ingedeeld bij de tofste ploeg van alle, bij de Limburgers. Voor de bazen op de St Jacobsmarkt begon de sector Limburg aan de Turnhoutse poort te Borgerhout en eindigde ergens aan de Maas in Limburg.
Zes wegenwachters verzorgden toen gans die twee provincies met hun afgeladen R 4-tjes. Het waren toen ook de jaren dat een Renaultje op 4 jaar de volle 300.000 km.volmaakte. Van Kalmthout naar Diest, van Lier naar Hechtel waren geen uitzonderingen. Als je dan onderweg naar dat pechgeval nog iemand aan de kant van de weg zag staan met de motorkap open werd die nog snel tussendoor gepakt.
Heroïsche tijden waren het, iedereen sprong voor iedereen in de bres. Was er iemand in Maaseik die een waterpomp van een Ford Capri of een Opel Rekord nodig had en ze niet voorradig was, dan werd die vanuit de Kempen naar Kwaadmechelen gebracht. Naar de Shell bij Sjarel, waar een collega ze daar oppikte en ter plekke bracht. Vice versa gebeurde uiteraard ook, en steeds belangloos. De Manil had een fijne ploeg onder zich.
Als je al die verhalen uit die tijd wil horen, het één al wat meer aangedikt in de loop der tijden, dan het andere, dan zal het baasje wel eens een week voor jullie vrijmaken. Als er dan nog een oud-collega komt helpen om de memorie van t baasje wat op te frissen, dan maak je van die week maar een maand
t Baasje gaat die verhalen, honderden zijn het er, hier niet vertellen. Het seniorennet gaat er onder lijden in snelheid als m dat allemaal neerpent. Voor de vrienden en familie die het allemaal al eens hebben gehoord gaat hij het nu ook niet doen. Hij wil het risico niet lopen van commentaar te krijgen als Jan, je wordt oud, toch zeker niet na de dag van gisteren
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
