|
Drie maanden alweer
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Drie maanden geleden is het alweer geleden dat het
huis hier naar ontsmettingsstof rook en we verbaasd stonden van het grote aantal
puppys dat ons Belle op de wereld zette die zondagmorgen .
Gans de wereld kon mee volgen via het WWW en meer
dan 1400 bezoeken op dit blog zorgde voor een recorddag in de geschiedenis van
ons Bas & Belle blog.
Vier weken is ons super Drentenmoedertje niet van
haar pups geweken. Toen we begonnen met bijvoederen met puppymelk ging ze al
eens een halfuurtje mee wandelen, maar dan terug snel naar haar kroost.
Met Paaszondag is het laatste pupje opgehaald.
Negen fijne eigenaars hebben wij voor Belles kroost kunnen vinden, zeg maar
selecteren want ook deze morgen las ons baasje op het Drentenforum over een
pupje waarvan men nog niet wist waar het zou gaan slapen! De keuze was in de
schuur of in een buitenhok. Die mensen werden al dadelijk weg geselecteerd bij
ons. Een hond, en toch zeker een pup, dient gesocialiseerd te worden in zijn
roedel, en dat is voor ons gans de familie.
Gisterenavond kregen we nog een (onderstaand) mailtje
van Sybille & co met nieuws van hun Kato. Die heeft in Pellenberg ook haar
draai gevonden bij de andere twee oudere honden Mira en Filemon.
En dan ben je blij als fokker wanneer je zulk
mailtje in je mailbox krijgt, dat je wat strenger bent geweest met het
toewijzen van de pups, en dat je zelfs ter plaatse bent gaan poolshoogte nemen
over de toestand waar je pup gaat terecht komen.
Ja
er komt meer kijken bij fokken dan enkel maar
laten dekken en afwachten !
Belle & co
Dag Jan en Simonne,
Even
laten weten hoe het met onze 11,6 kg wegende Kato gaat. Ze groeit terwijl je
naar haar staat te kijken ...
En ze
stelt het heel goed. Ondertussen vechten Mira en Filemon al om een partijtje
spelen met Kato - ze ondergaan allebei een verjongingskuur, soms lijkt het
alsof we hier drie pupjes hebben, waarvan Kato dan de grootste is ...
Net als
haar zusje Luna is ze dol op mieren, en ook op aarde, op takjes en stukjes
hout, op alles wat eetbaar is. Haar actieterrein wordt dagelijks een beetje
groter, haar onafhankelijkheid van ons en van de twee andere honden ook. Het
probleem met de pijnlijke gewrichtjes lijkt van de baan dankzij de aan elkaar
genaaide matten, en wellicht ook dankzij de poten die al wat zwaarder en
sterker zijn dan in het begin.
Gisteren
was Kato niet in de haak. Mira moest geopereerd worden aan een cherry eye, en
was dus de hele dag weg. Kato heeft echt liggen treuren, ze heeft bijna de hele
dag geslapen, wat ze anders nooit doet. Alles was weer in orde toen Mira terug
was. Schoon toch hé, hoe die honden aan elkaar gehecht zijn ...
In de
bijlage nog drie foto's van gisteren. De laatste is niet 100% scherp, maar ze
staat er wel heel lief op. En het is echt een schoonheid!
groetjes
en tot een volgende,
Sybille en Co
|
Ik ben Jan
