Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-05-2011
Voorspoedige rit
Voorspoedige rit
Onze baas heeft dat weeral goed gefikst zie. Om negenuur deze morgen trokken we de poort achter ons dicht in La Magdeleine en om half vijf deze namiddag waren we thuis in Vosselaar.
Geen problemen onderweg behalve een gepiep aan de auto waar het baasje kop nog staart aan kreeg. De reserveband vooraan op de aanhangwagen stond niet stevig vast (heeft m nog nooit gedaan) dus heeft het baasje de reserveband maar in de bak van de aanhanger gelegd. Probleem opgelost ! (dacht m) want het piepte niet meer !
Even na de luchthaven Charles de Gaulle terug dat gepiep maar nu heviger We waren toen juist aan wegenwerken en de eerstvolgende parking was afgesloten. Ondertussen kregen we, en ook het vrouwtje het zo wat op onze zenuwen want aan onze baas zijne Mitsubishi mag niks rammelen of piepen. Dat moet rijden en goed, zo simpel is dat.
Uiteindelijk heeft het baasje het heuvel toch gevonden, de koppeling van de aanhanger op de bol van de trekhaak stond droog. Nu kan ook ons baasje geen pot vet uit zijn mouw toveren maar in de koelbox zat nog een vlootje met boter en boter is ook vet ! Dus heeft het baasje de koppeling ingevet met boter, tot grote vebazing van die trukker die naast ons stond en zijn ogen niet kon geloven !
Zo zijn we toch nog zonder gepiep thuis gekomen en nog wel zeven en een half uur na ons vertrek thuis gekomen.
En nu gaan we nog een paar portretjes bijeen zoeken en sito presto naar Arendonk naar de jachttraining !
Wegens verplaatsingsbezigheden van het hoofdbestuur en de hondjes gaat ge hier vandaag niet veel wijzer worden ! Anders misschien ook niet, maar vandaag zeker niet.
Terwijl jullie blogs lezen stuurt ons baasje de Mitsubishi naar Belgenland toe. Acht uur is het streefuur van vertrek. Maar streefuren zijn heel betrekkelijk, dat is al meermaals gebleken.
Blijkbaar trekken we naar minder goed weer, dat is toch zo als we Sabinneke en Frankske van het weer mogen geloven. Maaaaaar er is nog plaats op de aanhanger, we steken daar nog rap wat goei Charente weer op.
Straks hopen we tijdig thuis te zijn, dan hebben jullie rond zes uur het eerste berichtje maar we moeten ook nog op jachttraining met Hera en dat is in Arendonk te zeven uur. (19 uur)
Tot nu toch nog De nieuwe buurman is nog een klapke komen doen met ons baasje op een wel heel moeilijk moment maar swat, dat moet kunnen zegt het baasje.
De nieuwe buurman en vrouw zijn beide militair in het leger van de Nicolas. Veel kontakt hebben de baasjes nog niet kunnen maken omdat we nog maar weinig samen hier in La Magdeleine zijn geweest. Want ook voor hen is het huis voorlopig nog een vakantiewoning.
Wat de voorbereiding betreft is alles zowat gedaan, kersen geplukt, de koer een sproeibeurt gegeven met round up, anders staat het onkruid een halve meter hoog als het een buitje gedaan heeft .
Onze nieuwe huisgenoten, poessie en haar twee chattons hebben hun eten en drinken voor een tijdje gekregen. Ze blijken bij niemand in het gehucht te horen. Het baasje heeft navraag gedaan bij alle buren, en toch heeft moeder poes een rood halsbandje aan !
Zij mogen in elk geval blijven. Het muizen en rattenvergif is ondertussen overal opgeruimd, uit voorzorg dat poes of de jongskes er van zouden eten. Als ze bij ons blijven krijgen ze al die muizen gratis toe. Dat is het nadeel van op den buiten te wonen zegt ons baasje
Morgen de valies nog op de aanhanger, en we stomen op voor achthonderd kilometer richting noorden. Vosselaar here we come !
Den Daniël liep van de zomer over de markt, en voor hem liep een mooie meid, lange benen, kort rokje. Bij een kraampje met petjes en hoedjes bleef ze staan. Ze bukte voorover om een hoedje te pakken. Daniël zag dat het rokje omhoog kwam en zag toen waar de string tussen de heerlijke billen verdween. Liefhebber die hij is, bleef hij staan kijken. Ze bleef maar voorover bukken, hoedjes pakken en passen. Bij het 5e hoedje draaide ze zich om en keek hem recht in zijn gezicht aan. Hij dacht, nu krijgen we het: die is pissig, want die heeft gevoeld dat ik naar haar heb staan te kijken. Ze rommelde wat met haar handen aan het hoedje en vroeg aan hem: En .staat ie? Daniël antwoordde: Ja, bij het eerste hoedje al!
Nog gauw een dagske profiteren van de tuin en de franse vrijheid die we hier kennen. Het is nog altijd mooi weer maar toch heeft het hoofdbestuur beslist van morgenvroeg terug naar België te bollen. Het heeft alles te maken met Hera haar jachttraining die het baasje niet wil missen. Die twee blijken dat graag te doen want het baasje komt de laatste keren telkens thuis met zeer enthousiaste verhalen van wat zijn kleine meid allemaal kan en gedaan heeft.
Dat het menens is voor de bazen blijkt wel omdat er al verschillende spullen gereed gezet zijn om op de aanhanger geladen te worden. En het zijn niet zomaar spulletjes, de parketschuurmachine en de schuurschijven, toch alles samen en gewichtig en omvangrijk spul staat al klaar. Blijkbaar moet er in de familie nog teenentander gedaan worden ! Maar er zijn wel al die samenwonende en trouwende nichtjes en neefjes altijd wel zaken die moeten gefikst worden
Straks haalt het baasje de ladders uit de schuur. Dan is het tijd om de eerste kersen van het jaar te oogsten. De grote dikke zwette zegt ons baasje, in de tuinboekskes zijn dat Bigarreaukersen. Heel lekkere kersen, als er vallen tijdens het plukken blijven die niet lang liggen. Daar zorgen wij wel voor, net als met de aardbeien in de tuin, daar heeft het vrouwtje ook nog niet veel van moeten oogsten !
En nu nu gaan we nog snel wat profiteren zie !
Belle & co
Zo was de oogst vorig jaar...
Deze enkelingen wachten op 't baasje om geplukt te worden...
Het is zo één van die dagen dat onze wandeling er over geschoten is ! ! ! Gebeurt anders nooit, maar vandaag was het hoofdbestuur zo druk bezig dat het gewoon vergeten werk is.
De werken die nog op het programma stonden zijn goed gevorderd, de groententuin zal er wel blijven bijliggen zoals ze er nu ligt. Daar moeten de baasjes groenten voor vinden die eind juni nog kunnen geplant worden en die dan nog eens goed kunnen gesteriliseerd worden. Boontjes moet dan nog kunnen en die zijn lekker als ze in bokalen gesteriliseerd zijn zegt het baasje.
Tomaten staat ook elk jaar op het programma en die kunnen dan ook nog geplant worden. Door de komst van de pups is gans het hoofdbestuur hun jaarplanning door elkaar gehaald. Niet dat ze het hadden willen missen maar het baasje krabt zich zijn kortgeknipt haar hoe het nu met de groenten moet.
Ondertussen hebben we nog nieuwe huisgenoten ontdekt. In de schuur op de zoldering van de keuken hebben de baasjes een poes ontdekt met een kitten. Het is er eentje met een halsbandje aan maar ze laten zich niet pakken. Het baasje heeft da daarstraks maar een kommetje melk met brood in geweekt klaargezet. Dat kommetje was even later leeg en dan heeft het baasje bijeen bezoek aan de supermarkt maar een neiuw fles melk meegebracht en ook een zak kittenbrokjes.
Van de baasjes mag de poes blijven want er zijn op dit moment ook nergens muizen of sporen van muizen te zien. Wat poes van ons, drie Drenten gaat vinden is nog maar de vraag. Op dit moment is de schuur en de stal voor ons verboden gebied. Het baasje heeft de stal en de schuur omgedoopt in poezenparadijs !
Als ze er nog zijn half juni gaat het baasje proberen ons wat meer poesvriendelijk te maken !Of dat gaat lukken is een vraagteken zo hoog als de nok van de schuur !
Belle & co
Zo stond het onkruid deze morgen nog aan de afsluiting
Nu in omgekeerde richting. Woensdagmorgen, deze maal keren we VROEGterug naar Vosselaar. Want na de rit huiswaarts wacht t baasje en Hera nog een avondje jachttraining.
De meeste werkjes die noodzakelijk waren zijn gebeurd maar voor de moestuin zullen w eens een boek ter hand moeten nemen de volgende dagen. Die tuin zal er gans anders uitzien dan andere jaren vermits we op gans andere tijden hier waren en de natuur pikt zulks niet .
Er zal wat anders van groenten in moeten komen willen we iets aan opbrengst hebben dit jaar. Komt er ook nog eens bij dat het ook hier niets dan kommer en kwel is in de landbouw door la sécheresse of in t Vloms, de droogte.
Ook de koer dient nog een rondje round up te ondergaan vermits de kleine bosjes gras die nu niet groeien wegens de droogte, wel eens een flinke scheut zouden krijgen na een fikse bui of enkele dagen regen.
Ook de banden van de zitmaaier hebben een onderhoudsbeurt nodig. De zitmaaier gaat op de krik en de banden en wielen op de aanhanger. De banden lopen langzaam leeg en t baasje gaat er in Belgie binnenbanden in plaatsen. Dan is dat in het vervolg ook weeral probleemloos maaien.
Voor ons Drentjes dient er weinig te gebeuren. De benches zijn terug op hun plaats en buiten een tas met de hondenapotheek, die altijd mee heen en weer gaat, dient er weinig te worden ingepakt voor ons.
Dan rest het baasje morgen namiddag nog een werkje van hoogstaand niveau, lekkere dikke zwette kersen te plukken. Deze zullen nog wel niet echt zwart zijn maar dan gaan ze het transport allicht beter overleven dan wanneer ze echt rijp zijn.
Ooit was het in België ook een feestdag of toch minstens een vrije dag in de scholen. Hier in Frankrijk en nog enkele landen zoals Nederland wordt het officiële einde van de tweede wereldoorlog nog gevierd. Acht mei en elf november, deze laatste is de viering van het einde van de eerste wereldoorlog. Dit voor de Nederlandse lezers van wie het land ontsnapte aan de slachtingen van 1914-1918.
Maar terug naar de plaatselijke viering hier in ons dorp van 120 inwoners. Massas volk hoef je dan ook niet te verwachten op de viering aan het moment. De viering bestaat uit een bloemenhulde door enkele kleintjes uit de gemeente en het voorlezen van een brief door de burgemeester. Die brief kan van de hand zijn van deNicolas ofte de président de la République, of de minister van oorlog of landsverdediging ofwel van de préfet van het departement.
Nadien leest de burgemeester de namen van de gevallenen uit het dorp, die hun namen staat in het monument gebeiteld. Het zijn er merkelijk meer uit de Grande Guerre dan de twee die gesneuveld zijn in de tweede wereldoorlog. Daarom in de eerste alinea ook het woord slachtingen
Elk jaar, of toch minstens als we hier zijn gaan we naar de viering, we hebben gemerkt dat de originele dorpelingen dat erg appreciëren. We weten ook dat we nooit echt één van hun gaan worden, maar we worden toch al samen met de andere aanwezigen gekust ! ! ! En dan sta je al ver in de Franse samenleving
Ook onze nieuwe buren hadden we ingelicht van de viering aan het monument. En ook zij waren aanwezig, geen beter middel om opgenomen te worden als de viering van het einde van een afschuwelijke periode in vorige eeuw.
Waar het einde van een oorlog al niet goed voor is
Zomaar een beeleke dat ons baasje deze week in zijn mailbox vond. Hij kon er wel mee lachen en daarom nu eens geen geschreven mop. Moet kunnen zegt m.
Is niet wat je het eerste moment zou denken. Officieel in het BN zou dat moeten zijn, spijtig van die dikke zwarte en dat is het ook.
Woensdagavond moeten wij terug thuis in Vosselaar zijn omdat we niet te veel van de jachttraining willen missen en er nog meerdere afspraken zijn in de volgende dagen. Maar als we dan naar de eerste kersenboom kijken en we zien de eerste kersen kleuren dan denken wij spijtig van die dikke zwette Door het goede weer zijn die kersen vroeger rijp dan andere jaren.
Destijds, wanneer ons baasje een goede verdeling van de examens op het einde van het schooljaar had durfde hij al eens met Bas tot hier komen voor een dag of vijf kersen plukken. Dat was dan midden juni en nu is het nog geeneens midden mei. Nu is deze boom wel elk jaar vroeger dan de rest van de kersenbomen in onze tuin maar zo vroeg hebben we het nog niet geweten.
t Baasje zegt dat hij pas woensdag morgen naar huis komt en er voor zorgt dat we vroeg genoeg terug zijn om nadien nog te gaan trainen. Dan kan hij dinsdag in de namiddag nog enkele bakjes kersen plukken waar we dan in het vervolg van de week buikpijn van gaan hebben omdat ze nog niet voor de volle 100 % rijp zijn. Want deze kersen moeten echt zwart zijn als ze rijp zijn ! Ze zijn op dit moment nog rood, maar perfect in orde. Dat is in vroegere jaren wel eens anders geweest toen we een nat voorjaar kenden. Alle kersen waren toen gebarsten van het sap. We gaan proberen er zoveel mogelijk te kunnen plukken die zo rijp mogelijk zijn, en de rest .
Hoewel het baasje ze niet gezien heeft, zegt hij toch maar dag kip . Hij heeft niets persoonlijks met deze kip op dit na Het zou het avondeten geweest zijn van het hoofdbestuur! ! !
Het vrouwtje had daarstraks 3 kipfilets uit de diepvries op een rooster gelegd om te ontdooien. Nu had ze die kippenborsten echter buiten op de vensterbank gelegd .
Daarstraks toen het vrouwtje aan het eten wou beginnen wist ze niet meer of ze de kippenfilets al mee naar binnen had genomen. Niet dus, maar buiten op het rooster was ook niets te vinden, ze moest de kip volgens haar zelf mee naar binnen hebben genomen.
Ons baasje echter ging eens even door de tuin wandelen en wat hij al vermoedde bleek dus waar te zijn. Eén van ons trio was de bazen en de andere twee te vlug af geweest !
Op het gazon lag een stuk gescheurd plastic zakje, van dezelfde soort als er nog in de lade van de keukenkast liggen. Uiteraard was het zakje leeg en uitgelikt, kwestie van zo weinig mogelijk sporen achter te laten
Nu wou het baasje toch wel eens weten wie van de drie dat gelapt had. Ondervragen met de harde methode met een zware lamp in hun ogen was niet aan de orde. Dat zal wel niet mogen van de dierenbescherming. Gewoon ondervragen helpt ook niet, dus methode nummer drie ! Wie van de drie heeft geen honger wanneer de kommen tegen de grond worden gezet ?
Hoofdverdachte nummer één, moeder Belle bleek geen honger te hebben en ging al maar dadelijk naar de kast met de nagerechtjes. Hera en Heros aten zoals normaal hun kom leeg terwijl die van Belle bleef staan.
En dan herinnert het baasje die biefstuk historie van drie maanden geleden, toen was er ook voor 9 euro biefstuk van het aanrecht verdwenen ! Toen is alles met de mantel der liefde bedekt omdat de puppies er stonden aan te komen, t zal nu toch niet van t zelfde zijn zeker ? Maar neen dat kan niet, dan moet je als teefje eerst loops zijn en een vrijer tegenkomen
Belle & co
Alles weg...
Nu met resten van plasticzakje maar de kip blijft spoorloos...
Bij een bushalte staan een oude en een jonge man. De jonge man heeft een uitbundige rood-blauw-groene hanekam en de nodige ringen in zijn neus en oren en is behangen met kettingen van allerlei soort. De oude man staat hem aandachtig te bestuderen hij kan zijn ogen niet van hem af houden. De jonge man merkt dat wel en vraagt op een gegeven moment: Heb jij nooit iets geks uitgehaald, toen je jong was?' Jawel... antwoordt de oudere man: 'ik ben eens een keer zó dronken geweest dat ik een papagaai genaaid heb en nu sta ik me af te vragen of jij misschien mijn zoon bent.'
Alleen is wel betrekkelijk in dit geval, we willen maar zeggen dat ons bezoek ons terug verlaten heeft. Het is allemaal als op rolletjes gelopen, we kenden elkaar dan ook maar al te goed. Het blijft familie hé.
Het was echt plezant met Jago en Hadise, je ziet aa Jago dat hij ook maar juist een jaar oud is. Soms ligt hij ogenschijnlijk te rusten in het gazon, als je dan langsloopt schiet hij ineens naar jou toe zodat je schrikt en dan gaat hij er als een pijl vandoor. En dan is hij verbaasd dat hij op zijn frak krijgt van de groteren. Die groteren zijn dan wel de ganse rest van de roedel want hij is de jongste.
Gisteren namiddag is de ganse Verrooten-roedel dan terug vertokken naar Ile d Oleron waar zij een vakantie woning hebben gehuurd. Het overnachten met de twee extra Drentjes is ook heel goed meegevallen, zij moesten dan wel niet in de bench en mochten vrij in de kamer. De baasjes waren er wel gerust in want het zijn net als wij lieve rustige hondjes. Daar kwam nog bij dat ze goed moe waren van het spelen in de tuin en van het graanjumpen. Dat hadden ze wel een beetje onderschat wat inspanning betreft. Bekaf waren ze wanneer ze terug hier in de tuin kwamen.
Het is dan wel geen heel grote wandeling maar dat rennen en springen vraagt meer dan je kan vermoeden van Drentjes !
Belle & co
Daar is daarstraks "iets" mis gegaan met het ochtendbericht...oeps 'k zal 't nooit meer doen.
J.P. fotografeert graag fotografen
Ben ik geen mooie ? en dat kauwbeentje krijgt niemand.
Op het einde van het vorige jaar was het in de gemeenteraad van La Magdeleine al beslist, de gemeenschappelijke oven van het gehucht Ferret zou gerestaureerd worden !
De oven behoorde tot de familie van onze buurman Serge, bekend op het blog van zijn grote tractor en de omliggende velden. Daar is de moeder vorig jaar overleden en de familiale boerderij is ondertussen verkocht. Bij die boerderij hoorde ook de broodoven. Nu heeft Serge en zijn broers de oven geschonken aan de gemeente.
De burgemeester en de gemeenteraad hebben dan subsidie bijeengezocht om de eeuwenoude oven te kunnen restaureren. Dat is ondertussen gebeurd en het resultaat mag werkelijk gezien worden. Het is mooi, degelijk en vakkundig afgewerkt.
Waarlijk, de gerestaureerde oven geeft een meerwaarde aan het gehucht!
Het is zo weer eens iets anders de roedel is uitgebreid met 2 eenheden en we zijn nu met zn vijven. Op zich maakt het niet veel uit, de roedel functioneert perfect. Ons moe stelt hoe het moet en regelt het zaakje feilloos.
Het is dan ook allemaal familie dat hier rondloopt. Hadise is de zus van Hera en Heros en mijn dochter zegt Belle en dus zal er geluisterd worden. Jago die dan geen bloedfamilie is is een makkelijk hondje en past zich feilloos aan.
In de tuin is er dus plaats genoeg om ons s morgens eens goed uit te leven, plaats om te rennen, plaats om je aan ze zijkant te zetten voor een kakje, maar ook om gans het gehucht wakker te maken als die rotkat van midden de week weer eens langs de tuin afsluiting komt paraderen. Dan staan we met zn allen lawaai te maken waarbij horen en zien je haast vergaat.
Poes voelt zich veilig aan de andere kant van de afsluiting en trekt rustig de velden in tot ze zich moet reppen om niet onder de wielen te komen van een dorpsgenoot die zich naar zijn werk rept.
Ondertussen heeft het baasje drie kommen oud brood in brokken gesneden waar wij ons gelijk op storten. Normaal zijn er s morgens twee kommen maar als de groep uitbreid dient ook de ravitaillering te worden aangepast zegt het hoofdbestuur.
Ondertussen staat de zon al hoog genoeg om al een een aangenaam temperatuurtje op de thermometer aan te duiden, het beloofd weer een fijne dag te worden
Vandaag hadden wij bezoek in La Magdeleine. J.P. , Ute en de Oma hadden ons Hadise en Jago bij. Dat was kermis vandaag hier in de tuin !
Mijn dochter en de zus van Hera en Heros plus Hadises maatje Jago waren op vakantie op Ile d Oleron. En dat is hier zon 130 k vandaan en dus een tweetal uurtjes over regionale banen van hier weg.
Rond de middag waren die hier aangekomen en hebben wij de familie hier eens behoorlijk de tuin en de speciallekes van de tuin getoond. Nu kenden die twee dat blijkbaar nog van vorig jaar, maar toen was Jago nog een pupje, iets als een teddybeerke zo klein nog.
Rond een uur of vijf zijn we een toerke gaan wandelen, de normale toer van elke dag want we moesten dat graanjumpen nog demonstreren aan die twee.
Graanjumpen was ook al geen moeilijkheid voor Hadise en Jago en na twee sprongen die we deden waren ze al direct mee. Goed moe hebben wij hen gemaakt, en de baasjes hebben zich ook goed vermaakt met onze capriolen.
Vannacht blijven ze hier slapen hebben we al gehoord, dus gaat de pret morgenvroeg op volle toeren verder We houden jullie op de hoogte, beloofd maar t kan efkes duren zegt ons baasje want nu moet m voor vijf hondjes zorgen.
Zo noemt Inge het wanneer ze weer eens enkele fotos doorstuurt van hun Kyra-Luna.Van Kyra-Luna zetten we de fotos even apart hier in een berichtje , Kiet en Kiki kan je dagelijks volgen op hun eigen blog en ook Kyra-Belle heeft geen geheimen via het Drentenforum. De anderen krijgen hun forum langs dit blog.
Dit is wat Inge schreef over de ontwikkeling van Luna:
Lunalief heeft haar verkenningsronde met 'eerste keren' verder gezet. Zo is ze gisteren voor het eerst gebeten in haar poot door (neen niet ons) maar de dalmatier van hier achter. Niet hard ... zoals Hera wel eens deed. Natuurlijk janken, triestig kijken, maar geen pijn hoor want als je dan ze oppakt omdat pootje te inspecteren, begint ze gelijk te spelen. Ook heeft ze gisteren alleen in de keuken gezeten en dat lukt na 10 min janken vrij goed. De vogeltjes daar kijkt ze naar ... uren als het moet ... en de vogels vinden het goed. Wandelen met Luna gaat aardig maar autorijden blijft een ramp. vandaag zullen we dus touristilekes gaan halen want ze gaat zo graag wandelen maar als ze de deur van de auto ziet opengaan, zet ze zich schrap en kijkt ze je aan zo van ... o baasje toch weer niet he. tripjes van 2 km zijn zelfs teveel en dus willen we niet dat ze een aversie kweekt tegen de auto want mee op reis moet ze toch. Trouwens mijn oma wil haar zo graag zien dus ...
Ook Luna heeft blaasontsteking. De dierenarts volgt het op en wij laten jullie binnen een paar dagen hierover ook wel iets weten. het spuitje heeft goed gedaan en ook de antibiotica lijkt te werken.
Maar voor het overige niets dan goed nieuws. morgen namiddag heeft ze haar eerst playdate met de niet bijtende dalmatier. Die komt dan met zijn baasjes langs ...
De blaasontsteking blijkt een probleem te zijn bij de teefjes, voordien hadden Kyra-Belle en ook Kibbels al medicatie nodig voor hetzelfde probleem. Daar moeten we toch eens met Dr. Nelly over praten. Hebben ze het nog opgelopen in het nestje door xxx-factoren of waar moeten we de oorzaken zoeken. Nu blijkt het wel meer voor te komen bij pupjes. Wij hebben in elk geval geluk dat het zorgzame en goede eigenaars zijn die bezorgd zijn. Stel dat het hondje zou gestraft woorden omdat het in huis plast terwijl het er zelf niet aan kan doen. Het is daarom dat wij de eigenaars haast verplicht hebben van kontakt te blijven houden om zelf centraal meldpunt te zijn moesten er zich problemen aandienen !
We hebben het hier over een kat die hier al enkele dagen haar leven komt riskeren. Waarschijnlijk heeft die de tijd dat wij door de pupjes in België verbleven, gedacht dat het hier allemaal van haar alleen was Dat was toen misschien wel zo, maar tijden veranderen, Bob Dylan wist het al in de zestiger jaren, maar toen was poes er nog niet
Zij komt over de koer gelopen als een koningin, zo paradeert ze hier rond. Tot één van ons trio haar in de gaten krijgt, dan is de koningin één van de kanshebbers op een Olympische medaille in de discipline sprint tot onder de poort door.
Het slot is dan gewoonlijk een dreun die sterk gelijkt op het geluid van een Drentsche Patrijshond die weer eens niet is kunnen stoppen voor de poort en met een luide smak gestopt is door een hoop metaal ! Speciaal geluidje toch !
Daarstraks op het einde van de wandeling had ons moe die rotkat in haar neus. Gans de weide tegenover het huis heeft ze samen met Heros uitgekamd. Toen de kat ontdekt was is ze met een rotvaart door de draad naar de weide aan de andere kant van de weg gevlucht. Belle kon daar niet langs en is dan moeten omlopen. Ze heeft ze dan weer opgejaagd recht naar Hera en Heros toe die wel aangelijnd stonden ! ! !
Maar aan de andere kant van de lijn hing het vrouwtje die haast mee tegen de vlakte ging maar het verstand had van de leibanden los te laten ! En daar gingen broer en zus poezeminneke achterna, de leibanden achter zich aanslepend ! Even later kwamen ze zonder poes terug aangesjokt. Ze bleven wel op veilige afstand van het baasje zitten omdat ze wisten dat er str..t aan de knikker was. Het baasje heeft die twee dan maar genegeerd waarna ze van armoede toch maar volgden.
Van het ganse gebeuren bestaan er nog geen fotos, temeer omdat alles zo snel gaat dat er gewoonlijk geen tijd is om het kodakske te nemen wanneer de actie zich aandient ! Maar ooit ooit hebben ze die kat wel te grazen en dan heeft het baasje alle tijd om de trofee te fotograferen. Misschien laat het baasje haar kop wel opzetten om als jachttrofee boven onze benches te hangen !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
