Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
07-05-2011
Terug alleen
Terug alleen
Alleen is wel betrekkelijk in dit geval, we willen maar zeggen dat ons bezoek ons terug verlaten heeft. Het is allemaal als op rolletjes gelopen, we kenden elkaar dan ook maar al te goed. Het blijft familie hé.
Het was echt plezant met Jago en Hadise, je ziet aa Jago dat hij ook maar juist een jaar oud is. Soms ligt hij ogenschijnlijk te rusten in het gazon, als je dan langsloopt schiet hij ineens naar jou toe zodat je schrikt en dan gaat hij er als een pijl vandoor. En dan is hij verbaasd dat hij op zijn frak krijgt van de groteren. Die groteren zijn dan wel de ganse rest van de roedel want hij is de jongste.
Gisteren namiddag is de ganse Verrooten-roedel dan terug vertokken naar Ile d Oleron waar zij een vakantie woning hebben gehuurd. Het overnachten met de twee extra Drentjes is ook heel goed meegevallen, zij moesten dan wel niet in de bench en mochten vrij in de kamer. De baasjes waren er wel gerust in want het zijn net als wij lieve rustige hondjes. Daar kwam nog bij dat ze goed moe waren van het spelen in de tuin en van het graanjumpen. Dat hadden ze wel een beetje onderschat wat inspanning betreft. Bekaf waren ze wanneer ze terug hier in de tuin kwamen.
Het is dan wel geen heel grote wandeling maar dat rennen en springen vraagt meer dan je kan vermoeden van Drentjes !
Belle & co
Daar is daarstraks "iets" mis gegaan met het ochtendbericht...oeps 'k zal 't nooit meer doen.
J.P. fotografeert graag fotografen
Ben ik geen mooie ? en dat kauwbeentje krijgt niemand.
Op het einde van het vorige jaar was het in de gemeenteraad van La Magdeleine al beslist, de gemeenschappelijke oven van het gehucht Ferret zou gerestaureerd worden !
De oven behoorde tot de familie van onze buurman Serge, bekend op het blog van zijn grote tractor en de omliggende velden. Daar is de moeder vorig jaar overleden en de familiale boerderij is ondertussen verkocht. Bij die boerderij hoorde ook de broodoven. Nu heeft Serge en zijn broers de oven geschonken aan de gemeente.
De burgemeester en de gemeenteraad hebben dan subsidie bijeengezocht om de eeuwenoude oven te kunnen restaureren. Dat is ondertussen gebeurd en het resultaat mag werkelijk gezien worden. Het is mooi, degelijk en vakkundig afgewerkt.
Waarlijk, de gerestaureerde oven geeft een meerwaarde aan het gehucht!
Het is zo weer eens iets anders de roedel is uitgebreid met 2 eenheden en we zijn nu met zn vijven. Op zich maakt het niet veel uit, de roedel functioneert perfect. Ons moe stelt hoe het moet en regelt het zaakje feilloos.
Het is dan ook allemaal familie dat hier rondloopt. Hadise is de zus van Hera en Heros en mijn dochter zegt Belle en dus zal er geluisterd worden. Jago die dan geen bloedfamilie is is een makkelijk hondje en past zich feilloos aan.
In de tuin is er dus plaats genoeg om ons s morgens eens goed uit te leven, plaats om te rennen, plaats om je aan ze zijkant te zetten voor een kakje, maar ook om gans het gehucht wakker te maken als die rotkat van midden de week weer eens langs de tuin afsluiting komt paraderen. Dan staan we met zn allen lawaai te maken waarbij horen en zien je haast vergaat.
Poes voelt zich veilig aan de andere kant van de afsluiting en trekt rustig de velden in tot ze zich moet reppen om niet onder de wielen te komen van een dorpsgenoot die zich naar zijn werk rept.
Ondertussen heeft het baasje drie kommen oud brood in brokken gesneden waar wij ons gelijk op storten. Normaal zijn er s morgens twee kommen maar als de groep uitbreid dient ook de ravitaillering te worden aangepast zegt het hoofdbestuur.
Ondertussen staat de zon al hoog genoeg om al een een aangenaam temperatuurtje op de thermometer aan te duiden, het beloofd weer een fijne dag te worden
Vandaag hadden wij bezoek in La Magdeleine. J.P. , Ute en de Oma hadden ons Hadise en Jago bij. Dat was kermis vandaag hier in de tuin !
Mijn dochter en de zus van Hera en Heros plus Hadises maatje Jago waren op vakantie op Ile d Oleron. En dat is hier zon 130 k vandaan en dus een tweetal uurtjes over regionale banen van hier weg.
Rond de middag waren die hier aangekomen en hebben wij de familie hier eens behoorlijk de tuin en de speciallekes van de tuin getoond. Nu kenden die twee dat blijkbaar nog van vorig jaar, maar toen was Jago nog een pupje, iets als een teddybeerke zo klein nog.
Rond een uur of vijf zijn we een toerke gaan wandelen, de normale toer van elke dag want we moesten dat graanjumpen nog demonstreren aan die twee.
Graanjumpen was ook al geen moeilijkheid voor Hadise en Jago en na twee sprongen die we deden waren ze al direct mee. Goed moe hebben wij hen gemaakt, en de baasjes hebben zich ook goed vermaakt met onze capriolen.
Vannacht blijven ze hier slapen hebben we al gehoord, dus gaat de pret morgenvroeg op volle toeren verder We houden jullie op de hoogte, beloofd maar t kan efkes duren zegt ons baasje want nu moet m voor vijf hondjes zorgen.
Zo noemt Inge het wanneer ze weer eens enkele fotos doorstuurt van hun Kyra-Luna.Van Kyra-Luna zetten we de fotos even apart hier in een berichtje , Kiet en Kiki kan je dagelijks volgen op hun eigen blog en ook Kyra-Belle heeft geen geheimen via het Drentenforum. De anderen krijgen hun forum langs dit blog.
Dit is wat Inge schreef over de ontwikkeling van Luna:
Lunalief heeft haar verkenningsronde met 'eerste keren' verder gezet. Zo is ze gisteren voor het eerst gebeten in haar poot door (neen niet ons) maar de dalmatier van hier achter. Niet hard ... zoals Hera wel eens deed. Natuurlijk janken, triestig kijken, maar geen pijn hoor want als je dan ze oppakt omdat pootje te inspecteren, begint ze gelijk te spelen. Ook heeft ze gisteren alleen in de keuken gezeten en dat lukt na 10 min janken vrij goed. De vogeltjes daar kijkt ze naar ... uren als het moet ... en de vogels vinden het goed. Wandelen met Luna gaat aardig maar autorijden blijft een ramp. vandaag zullen we dus touristilekes gaan halen want ze gaat zo graag wandelen maar als ze de deur van de auto ziet opengaan, zet ze zich schrap en kijkt ze je aan zo van ... o baasje toch weer niet he. tripjes van 2 km zijn zelfs teveel en dus willen we niet dat ze een aversie kweekt tegen de auto want mee op reis moet ze toch. Trouwens mijn oma wil haar zo graag zien dus ...
Ook Luna heeft blaasontsteking. De dierenarts volgt het op en wij laten jullie binnen een paar dagen hierover ook wel iets weten. het spuitje heeft goed gedaan en ook de antibiotica lijkt te werken.
Maar voor het overige niets dan goed nieuws. morgen namiddag heeft ze haar eerst playdate met de niet bijtende dalmatier. Die komt dan met zijn baasjes langs ...
De blaasontsteking blijkt een probleem te zijn bij de teefjes, voordien hadden Kyra-Belle en ook Kibbels al medicatie nodig voor hetzelfde probleem. Daar moeten we toch eens met Dr. Nelly over praten. Hebben ze het nog opgelopen in het nestje door xxx-factoren of waar moeten we de oorzaken zoeken. Nu blijkt het wel meer voor te komen bij pupjes. Wij hebben in elk geval geluk dat het zorgzame en goede eigenaars zijn die bezorgd zijn. Stel dat het hondje zou gestraft woorden omdat het in huis plast terwijl het er zelf niet aan kan doen. Het is daarom dat wij de eigenaars haast verplicht hebben van kontakt te blijven houden om zelf centraal meldpunt te zijn moesten er zich problemen aandienen !
We hebben het hier over een kat die hier al enkele dagen haar leven komt riskeren. Waarschijnlijk heeft die de tijd dat wij door de pupjes in België verbleven, gedacht dat het hier allemaal van haar alleen was Dat was toen misschien wel zo, maar tijden veranderen, Bob Dylan wist het al in de zestiger jaren, maar toen was poes er nog niet
Zij komt over de koer gelopen als een koningin, zo paradeert ze hier rond. Tot één van ons trio haar in de gaten krijgt, dan is de koningin één van de kanshebbers op een Olympische medaille in de discipline sprint tot onder de poort door.
Het slot is dan gewoonlijk een dreun die sterk gelijkt op het geluid van een Drentsche Patrijshond die weer eens niet is kunnen stoppen voor de poort en met een luide smak gestopt is door een hoop metaal ! Speciaal geluidje toch !
Daarstraks op het einde van de wandeling had ons moe die rotkat in haar neus. Gans de weide tegenover het huis heeft ze samen met Heros uitgekamd. Toen de kat ontdekt was is ze met een rotvaart door de draad naar de weide aan de andere kant van de weg gevlucht. Belle kon daar niet langs en is dan moeten omlopen. Ze heeft ze dan weer opgejaagd recht naar Hera en Heros toe die wel aangelijnd stonden ! ! !
Maar aan de andere kant van de lijn hing het vrouwtje die haast mee tegen de vlakte ging maar het verstand had van de leibanden los te laten ! En daar gingen broer en zus poezeminneke achterna, de leibanden achter zich aanslepend ! Even later kwamen ze zonder poes terug aangesjokt. Ze bleven wel op veilige afstand van het baasje zitten omdat ze wisten dat er str..t aan de knikker was. Het baasje heeft die twee dan maar genegeerd waarna ze van armoede toch maar volgden.
Van het ganse gebeuren bestaan er nog geen fotos, temeer omdat alles zo snel gaat dat er gewoonlijk geen tijd is om het kodakske te nemen wanneer de actie zich aandient ! Maar ooit ooit hebben ze die kat wel te grazen en dan heeft het baasje alle tijd om de trofee te fotograferen. Misschien laat het baasje haar kop wel opzetten om als jachttrofee boven onze benches te hangen !
Een dronken, fel naar alcohol geurende man zat in de metro naast een priester.
Zijn das zat vol vlekken, zijn wangen zaten vol rode lippenstift en een halflege fles Bacardi stak deels uit de zak van zijn verkreukte vest. De man opende zijn krant en begon erin te lezen.
Na een vijftal minuten richtte hij zich tot de priester en vroeg: "Zeg, eerwaarde, wette gij d'oerzaak van artritis?"
"Ja, mijn zoon, dat komt door erg losbandig te leven, te veel alcohol te drinken, niet naar de mis te gaan, te slapen met prostituees, geen bad te nemen, enzovoort."
"Awel merci", mompelde de dronken man terwijl hij terug zijn krant indook.
De priester, nadenkend over wat hij gezegd had en een beetje nieuwsgierig:
"Neem me niet kwalijk maar hoe lang heb je al artritis?"
"Ikke? Ik heb genen artritis, eerwaarde, mor ik heb hier just in de krant geleze dat de paus dat heeft.
Vijf dagen is het goed gegaan. Het zachte kussentje, een oud kussen uit een tuinstoel had al vijf dagen onze Heros getrotseerd. Zonder enige schade overigens
Tot vanmorgen toen we ons drietal uitlieten voor de ochtendbezigheden konden we gelijk merken dat m nog geen zier veradert is. Wat in zijn bench voor ietwat comfort zorgt moet in de vernieling getrokken en gesleurd worden . En daar is geen weg naast, stuk moet het.
Destijds kochten van die comfortabele zachte kussens zoals Belle en Hera ook dezelfde hadden. Bij moeder en zus zijn het nog steeds dezelfde Heros is al aan zijn Xte toe ! Zelfs die kussen X-treme van zeildoek zijn niet bestand tegen tanden en poten.
Nu is het finaal gedaan zegt het baasje, als hij Spartaans wil liggen dan zal hij het Spartaans hebben. Er ligt een stuk eikenhouten parket op de vloer van zijn bench tegen de koude ondergrond en een op maat gesneden stuk voltapijt. Daar gaat hij het mee moeten doen.
En wat zo verwonderlijk is, eens buiten de bench is hij helemaal niet vernielzuchtig. Speelgoed gaat jaren mee, tenzij het pluche beestjes zijn. Je zou dus kunnen stellen dat hij iets tegen watten of opvulsel heeft !
Heros en iets zacht, t zal nooit een goede combinatie worden denken we zo
Dan ben je in de tuin bezig terwijl het in de verte rommelt en wat donkerder wordt, dan is het windstil en drukkend en dan denk je nog gewoon even dit afwerken
Denk je inderdaad, want even later dien je er van gans achteraan een sprint uit te trekken die makkelijk het Olympische minimum tijd evenaart.
Kappen ze daar met bakken tegelijk uit de hemel, met zon hoeveelheidwater blus je Californische bosbranden in een oogwenk ! Als je dan net binnen bent beginnen ze daar nog hagel bij te laten vallen. Regen on the rocks kan je dat noemen.
Nu maar hopen dat de twee klimrozen die juist aangeplant waren niet te veel hebben geleden. Ze hebben wel de harde slagregen moeten doorstaan. De tomatenplantjes die vorige week meegekomen zijn van de Louis* hebben het in elk geval doorstaan en die waren heel wat fragieler dan de klimrozen.
Ondertussen is al het stof weggespoeld, moet buurman Serge niet meer klagen dat er vorige week maar 3 mm water is gevallen en dat zoiets veel te weinig is voor zijn veld met zonnebloemen. Nu zal m weer bemerkingen hebben dat de hagel schade heeft toegebracht aan zijn jonge plantjes.
Gisteren was het erger gesteld met de hagel in Poitiers. De krant Charente Libre weet dat er gisteren namiddag5 centimeter hagel gevallen is tijdens een onweer. Daar waren hagelbollen bij van meer dan een centimeter doorsnede ! Als je dan zonnebloemplantjes hebt had staan mag je het inderdaad wel vergeten als agriculteur
Een 15-jarige AMISH jongen komt voor de eerste keer in zijn leven samen met zijn vader in een modern winkelcentrum.
Stomverbaasd kijken zij naar alles wat zij zien, en in het bijzonder naar twee blinkende zilveren muren die regelmatig open- en dichtschuiven.
De jongen vroeg: "Vader,wat is dit ? " Waarop de vader heel eerlijk antwoordde: "Zoon, ik heb nooit iets gelijkaardig in mijn leven gezien, ik weet echt niet wat het is".
Terwijl vader en zoon met open mond naar de zilveren muur stonden te kijken, komt een oude, dikke dame in een rolstoel aangereden en drukt op een knopje. De muur gaat open, en de dame rijdt met haar rolstoel in een klein kamertje waarna de muur zich weer sluit.
Stomverbaasd kijken de jongen en zijn vader naar de kleine cijfertjes boven de muren, die één voor één oplichten, tot het laatste cijfertje bereikt is. Daarna beginnen zij in omgekeerde volgorde terug te branden.
Uiteindelijk gaan de muren terug open en een prachtige, rondborstige blondine komt uit het kleine kamertje tevoorschijn.
Waarop de vader, zonder zijn blik van het prachtige schepsel af te wenden, zachtjes tegen zijn zoon fluistert:
Bij de dagelijkse wandeling door het gehucht heeft ons trio de draad van vorig jaar terug opgenomen. De sport graanjumpen staat weer hoog op de favorietenlijst !
Van het moment dat de poort open gaat spurten Belle, Hera en Heros als een kieken zonder kop de straat door, om op het eind van de straat in de velden het graan in te duiken.
Als ze gewoon lopen kunnen ze niet boven de gewassen uitkijken en moeten ze dus gans de tijd blijven springen om zich te kunnen oriënteren. Het is in elk geval een koddig zicht telkens op een andere plaats zon Drentenkop met flaporen boven het graan te zien uitkomen.
Af en toe zie je nog eens het witte staartpuntje boven het graan en als dat plots stil houd dan trekken er nog twee staartpuntjes naartoe. Dan heeft de eerste weer een muizenholletje of iets dergelijks ontdekt en is dadelijk de verenigde graafwerken Belle & co ter plaatse om veranderingswerken uit te voeren.
Daar is het hoofdbestuur dan weer niet blij mee want dan trappen ze het graan er rond plat en ze mogen geen schade aan de gewassen toebrengen. Wat niet van U is mag je niet beschadigen zeggen de bazen !
Ondertussen jagen ze ook de vogels op die hun maaltijd bijeen zoeken in het graan. Dan durven ze wel eens heel ver te gaan maar dan moeten ze ook de ganse tijd springen om terug te geraken bij de baasjes !
Maar ze staat wel even veel op het Drentenforum als de Belgische en Hollandse prinsessen in de boekskes.
Daar waar ons trio, Kiki en Kiet hun eigen succesvolle blog hebben, heeft Kyra-Belle, voor Gonda gewoon Kyra, haar eigen plaats op het Nederlandse Drentenforum gevonden. En ze doet dat prima daar. Veel lezers aan de commentaren te zien, dus geniet de pruts van negen weken oud heel veel aandacht. Dat is ook niet moeilijk te begrijpen als je de mooie fotos ziet die Gonda van haar troetel maakt en plaatst.
Voor hen die hier lezer zijn en nog niet actief op het forum:http://drentschepatrijs.messageboard.nl/portal.php,even inloggen en voorstellen, en je kan zelf reageren op wat de Drentengekken vertellen !
Hieronder enkele voorbeelden van fotos waar Kyra half Nederland en België mee probeert te verleiden. Ze zijn heel recent en gepikt van het Drentenforum.
De nachten zijn bewolkt en dus koelt het s nachts niet zo sterk meer af, dat maakt de ochtenden niet zo fris als vorige week. Voor ons ideaal om al vanaf s morgens in de tuin te gaan ravotten.
Het baasje volgt dan met zijn kodakske om af en toe mooie fotos van ons te schieten. Zo ook deze morgen. We hadden het weer druk volgens het baasje en ons moe heeft de jongskes weer moeten intomen.
Ook wanneer de vuilkar passeerde was t kot te klein, dat moeten ze volgens ons in t volgend dorp gehoord hebben dat kabaal dat we tegen die vrachtwagen hebben gemaakt. De man die achterop de vrachtwagen stond kon er eens mee lachen. Die zal het allemaal wel meermaals meemaken zulke ontvangstcomitees
Ondertussen hebben we onze strategische positie terug ingenomen. De picknick tafel is daar een uitgesproken uitkijkpost voor. Alles hebben ze onder controle die Hera en Heros. Niets dat die twee ontgaat in de tuin en op straat
En dan vragen de mensen zich af of een Drent ook waaks is ? Meten ze hier eens komen kijken en horen !
We zijn het al gewoon, elke rit naar Frankrijk zijn we wel iets vergeten. Voor de vraag zou ik het strijkijzer wel hebben uitgetrokken komt het antwoord heb je de brand verzekering betaald? Daar zijn we ooit voor teruggedraaid, we waren wel nog maar in Zoersel maar toch... Het resultaat mag je raden. Het strijkijzer stond zelfs koud in de kast !
Nu zijn we weer iets vergeten, iets dat de eerste dagen niet is opgevallen wegens te druk. Ayla, Jondalar en gans de préhistorie liggen nog klaar om mee te nemen op het salontafel in Vosselaar.
Gisteren wou het baasje aan hoofdstuk drie beginnen maar boek vijf en zes, die gereed lagen zijn hier niet te vinden ! Glad vergeten, t baasje kan ook niet herinneren dat hij de boeken ergens heeft ingepakt.
Het vrouwtje die trekt het zich niet aan, die gaat naar de boekenkast en haalt daar één van de oude Aspes uit. Ons baasje zegt dan, die heb je al gelezen, en het antwoord is dan steevast ik weet aan t eind van zon boek al niet meer hoe het allemaal begonnen is Dat is volgens het baasje nog goedkoper dan de bibliotheek, zo hoef je maar één boek te kopen om bezig te blijven !
Spijtig maar Ayla en Jondalar zullen nog anderhalve week moeten wachten om hun avonturen en belevenissen te vertellen. Ondertussen denken we er aan, hier zon 130 km naar het westen op Ile d Oleron, zit nog een Belg in de aardkinderen te lezen. Het is Jean Pierre die bij ons boek drie en vier heeft meegenomen, als hij ze ook niet vergeten is in Budingen
Toen we twaalf jaar geleden ons boerderijtje in de Charente kochten was het nog winter en dus was alles wat planten betrof in onze ogen dood. Ons hoofdbestuur is nu niet bepaald in de agrarische sector opgegroeid.
Maar in de lente, als alles weer in het groen kwam bleek dat we een prachtige tuin met veel rozen er bij gekocht hadden. Sommige struiken hebben we toevallig ontdekt omdat ze overwoekerd waren door klimop, forsythia en andere woekeraars. Maar steeds kwamen er gezonde mooie planten te voorschijn.
t Vrouwtje heeft zich er over ontfermd en er zijn ondertussen verschillende andere variëteiten bijgekomen. Verschillende rozenstruiken zijn geschenken van vrienden die hier te gast waren. Dat geeft ons de mogelijkheid van in het langslopen te denken, dag Annemie, dag Hans, nog eens dag andere Annemie, dag Ute, en nog vele andere. Zo blijven fijne herinneringen levend door mooie bloemen. Fijn toch
Om rozenliefhebster Anita nog even te plezieren hier nog enkele fotos van rozen waar we elke dag tientallen keren langslopen.
Bij het doorbladeren van de krant Charente Libre vinden we op bladzijde 4 een foto van de man die ons baasje mon Belge préféré noemt.
René Patin komt in de krant omdat hij een groot en rechtvaardig hart heeft. Hij is zo bescheiden dat wij zelf niet wisten dat hij le président is van de vereniging van de Charentaise afdeling die kinderen uit de streek van Tsjernobil naar hier haalt voor een deugddoende gezonde vakantie.
Twaalf jaar kennen we René, van dag twee nadat we hier in La Magdeleine in ons huis waren ingetrokken. En nooit vanzeleve vergeten mijn maat Fred en ik de eerste woorden die hij tot ons richtte Ah Belgen, zijn jullie verdwaald?en dat terwijl we in zijn Bar Tabac/ restaurant een pintje kwamen drinken.
Die avond hebben we bij hem en zijn vrouw Nicole de eerste maal van ontelbare veel malen gegeten. Lekker gegeten, en heel veel mensen die ooit bij ons te gast waren kunnen dat getuigen. Op ons blog staat een bericht op datum van 15.03.2008 waarbij hij ons en de vrienden bediend tijdens de oudejaarsnacht. Nicole kookte dan de pannen van het dak en hij diende op, als iedereen bediend was schoven ze zelf mee aan tafel. Eén grote vriendenboel was het, verbroedering tussen Belgen en Fransen, met af en toe een Engels koppel erbij.
Twee jaar geleden hebben ze het restaurant gesloten. René had goed tien jaar geleden een zwaar motorongeluk gehad en sindsdien is hij een krakende wagen. Het opdienen was er niet te veel aan maar wel de dwang van het te moeten doen, hij is inmiddels ook de zeventig al gepasseerd.
Vorig jaar is hij hier samen met Katia, het meisje op de foto hier jonge scheuten komen afsnijden van uit België geïmporteerde bomen. Om bij hem in de tuin deze stekken te grefferen op een andere onderstam. Ook een hobby van hem.
Overigens spreekt hij vloeiend Russisch. Reden waarschijnlijk waarom ze hem voorzitter van de vereniging hebben gemaakt.
Als we van de week een pint gaan drinken in Bar/Tabac le Poivrier gaan we hem toch wel eens vragen of dat vriendelijke meisje Katia ook dit jaar weer te gast is bij hen in Villiers le Roux, buurgemeente van La Magdeleine.
het stilzwijgen bij het avondeten en verkondigt heel ernstig: 'Ik ben geen maagd meer' . Na deze woorden valt een onheilspellende stilte in huis. Dan herneemt vader zich, en brult naar moeder : 'Martha, gij hebt schuld hieraan! Gij zijt een hoer! Gij kleedt u altijd zo frivool en sletterig en ge doet de mannen altijd hun ogen verdraaien en fluiten! Bovendien gedraagt ge u verrekte obsceen waar onze dochter bij is!' Naar de oudere dochter van 20 roept vader: 'En jij, jij hebt ook schuld. Je bent net zo'n hoer! Je neukt met eender welke kerel op onze sofa als wij uitgaan! En dit voor de ogen van onze kleine dochter. Enkele dagen geleden heb ik nog spermavlekken op mijn slaapkussen gevonden! En je moet niet denken dat ik niet weet dat je een vibrator in je nachtkastje hebt, verdomme! Vuile slet!' Waarop de moeder kwaad naar vader roept: 'Hou jij maar je mond verdomme! Juist jij moet je opwinden. Je geeft verdomme de helft van je loon uit aan de hoeren, je toert rond in de rosse buurt met ons kleine meisje op de achterbank. En sinds we kabeltelevisie hebben kijk je de hele tijd naar de pornofilms, zelfs waar ons kleintje bij is. Om nog maar te zwijgen van die trut van een secretaresse van je, die je regelmatig pijpt en er maar niet genoeg van schijnt te krijgen om door jou platgeneukt te worden en je regelmatig met zo'n verdomde engelstemmetje opbelt en dan zelfs met ons dochtertje spreekt!' De geshockeerde en vertwijfelde moeder wendt zich tot de kleine dochter en vraagt: 'Maar mijn schatje toch, hoe is het gebeurd? Was het anaal of vaginaal? Ben je verkracht geworden of heeft een medeleerling je geneukt?' Niet begrijpend kijkt het kleintje haar met grote ogen aan en zegt:
'Maar nee mammie. De juffrouw heeft mijn rol in het kerststuk veranderd. Ik ben geen 'Maagd' meer maar een herderinnetje.'
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
