8 Mei in La Magdeleine
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ooit was het in België ook een feestdag of toch minstens een vrije dag in de scholen. Hier in Frankrijk en nog enkele landen zoals Nederland wordt het officiële einde van de tweede wereldoorlog nog gevierd. Acht mei en elf november, deze laatste is de viering van het einde van de eerste wereldoorlog. Dit voor de Nederlandse lezers van wie het land ontsnapte aan de slachtingen van 1914-1918.
Maar terug naar de plaatselijke viering hier in ons dorp van 120 inwoners. Massas volk hoef je dan ook niet te verwachten op de viering aan het moment. De viering bestaat uit een bloemenhulde door enkele kleintjes uit de gemeente en het voorlezen van een brief door de burgemeester. Die brief kan van de hand zijn van deNicolas ofte de président de la République, of de minister van oorlog of landsverdediging ofwel van de préfet van het departement.
Nadien leest de burgemeester de namen van de gevallenen uit het dorp, die hun namen staat in het monument gebeiteld. Het zijn er merkelijk meer uit de Grande Guerre dan de twee die gesneuveld zijn in de tweede wereldoorlog. Daarom in de eerste alinea ook het woord slachtingen
Elk jaar, of toch minstens als we hier zijn gaan we naar de viering, we hebben gemerkt dat de originele dorpelingen dat erg appreciëren. We weten ook dat we nooit echt één van hun gaan worden, maar we worden toch al samen met de andere aanwezigen gekust ! ! ! En dan sta je al ver in de Franse samenleving
Ook onze nieuwe buren hadden we ingelicht van de viering aan het monument. En ook zij waren aanwezig, geen beter middel om opgenomen te worden als de viering van het einde van een afschuwelijke periode in vorige eeuw.
Waar het einde van een oorlog al niet goed voor is
Belle & co
|