Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
19-10-2008
"Ons" bos
Ons bos
Nu we weeral meer dan een week terug in Vosselaar zijn en we de dagelijkse wandelingen naar t dorp en het bos terug gewend zijn, voelen we ons terug voor de volle honderd procent op ons gemak.
t Baasje heeft nog wat fotos gemaakt van de omgeving van het bos en de fietsknooppunten die langs het bos opgesteld staan. Ook zijn er weer een paar ontmoetingen die moesten vastgelegd worden, zoals de foto van gisteren methet nieuwe paard in de weide en vandaag met de Border Collie van vier maanden oud. Die laatste zijn naam kennen we nog niet, maar dat zal ook wel niet lang meer duren.
t Baasje heeft hier gisterenavond nog hardop zitten lachen met de belevenissen van de eigenaars van Arcil, dat jonge Drentje waarvan het blog bij de favorieten van t baasje staat. Zij dienden een urinestaal binnen te brengen van Arcil bij de dierenarts. t Baasje kent dat, hij heeft dat ook eens moeten doen , dat verhaal zet m nog deze week op ons blog. Deze week op dit blog: het pollepelverhaal
Dat zou je toch denken van Belle, dat ze het wat rustiger aan zou doen. Thuis wel, maar eens de leiband los, staat er geen maat op Belle.
Als het een auto was, zegt het baasje, dan stonden er startnummers op haar flanken. Klaar om één of andere grote race te winnen.
En dan maakt ze nog geen onderscheid tussen braamstruiken, dood hout, een weide of een beek of vijver. Overal gaat ze door als ze een, voor haar, interessante geur in de neus heeft.
t Baasje zou graag eens een mooie, geposeerde , foto van ons maken. Al twee jaar probeert m dat, met wisselend succes noemen wij dat, maar nooit is hij er tevreden over. Dan staat er een snuit te weinig op, een andere keer één hond en de staart van de andere, een andere keer staan er twee ruggen op. Het baasje is een beetje jaloers als m de fotos ziet van Kyra, ook een Drent, en die heeft altijd prachtfotos.
Ondertussen blijft m maar proberen, de foto samen met de postbode in Frankrijk heeft m toch ook pas kunnen nemen toen hij het na weken proberen al opgegeven had
t Is vruchtbare Drententijd blijkbaar, in Frankrijk bij Ruud en Trudie Willemse is op vier oktober ook een nestje Drentjes geboren.
Moeder Themke heeft een nestje van acht puppys gekregen, vijf teefjes en drie reutjes. Het is het tweede nestje van Themke. De vader is hollander Antor Muffty van Selihof wat vrij logisch daar er bitter weinig Drenten in Frankrijk te vinden zijn,
En wij die lange tijd gedacht hebben dat wij, Bas & Belle, de enige Drenten in Frankrijk waren
Je kan het Franse Drentenleven op het terrein van Les Grands Champs van Ruud en Trudie in La Chapelle sous Uchon in het zuiden van Bourgondië hier lezen:
Aan al die meer dan honderd zestig bezoekers aan t blog gisteren. Honderd zestig lezers die nu weten hoe het Belle vergaan is deze voormiddag en die allen willen weten hoe het de volgende weken gaat lopen.
Bedankt voor al die felicitaties, mondeling, telefonisch, langs mail en via de reacties en gastenboek op t blog. Nu nog afwachten wat de post nog brengt op maandag
De baasjes zijn alvast danig in hun nopjes met het goede nieuws en de felicitaties. Ook Peter & Hilde, de baasjes van Zeppos kunnen hun vreugd niet op.
Ook in de Drentenvereniging is het bericht met vreugde ontvangen, weer een nestje op t jaarpalmares !
Aan alle die ons gisteren en vandaag gefeliciteerd hebben duizend maal bedankt !
Zeppos heeft zijn werk goed gedaan. Ons Belle is drachtig !
Op de echo daarjuist in de dierenkliniek t Binnenhof heeft Dr. Nelly ons drie puppys kunnen tonen, met hartslag, ruggewervel en alles wat nodig was.
Wat de hoeveelheid puppys uiteindelijk gaat worden , daar is geen zekerheid over. Dat is afwachten tot half november als de puppys geboren worden.
De schrik voor een schijndracht is nu weg bij de baasjes. t Baasje was haast zeker dat Belle drachtig was.
Nu kunnen de voorbereidingen en de planningen voor de volgende vier weken gemaakt worden. Zijn jullie ook zo benieuwd wat het allemaal gaat worden ? Je kan het hier van dag tot dag volgen, beloofd
Geen nieuws voor we terug zijn van t Binnenhof. Niet dat we geen inspiratie hebben maar alle nieuws gaat verbleken met hetgeen we dadelijk te negen uur dertig gaan krijgen.
Is het positief, zoveel te beter.
Is het negatief, pech gehad en volgende maal beter zullen we maar denken.
Wij zijn alle vriê curieus, net als jullie waarschijnlijk. Nog efkes om elf uur weten jullie meer .
Het is hier al meermaals vermeld, ons Belle maakt het niets uit een onderzoek bij de dierenarts, dit in tegenstelling met Bas die er een heus drama van maakt.
Bij gewichtscontrole gaf de weegschaal voorBelle 27,5 kg. aan. Bas klokte af op 34,7 kg. Voor beiden toffe cijfers, Belle een beetje bijgekomen door de dracht en Bas 2,5 kg. afgevallen tegenover een maand terug. Bas loopt ook veel mooier en gemakkelijker nu er weer wat gewicht af is, het is wel een karwei om die gast op gewicht te houden, nog twee kilo minder zou ideaal zijn gezien zijn leeftijd.
En toen was Belle aan de beurt om de echo te laten maken. Het scheren van de haren op de buik kende ze alleen van ziens, als t baasje Bas nog eens aan t fatsoeneren was. Nu ze zelf de tondeuse op haar buik voelde schrok ze toch wel wat. Eens de baasjes haar op het zachte kussen op haar rug gelegd hadden bleef ze mooi rustig liggen. Dr. Nelly kon haar werk dus zonder moeilijkheden uitvoeren. Het waren duidelijke beelden op het scherm en de baasjes kregen flink veel uitleg over wat nu juist wat was.
Na de operatie echo is ze wijselijk onder het bureau van Dr. Nelly gekropen alsof ze het toch niet zo dadelijk zag zitten al die gel en glij toestanden op haar kale buik.
Nu is het uitkijken naar de komende vier weken en de komst van de puppys
Het was een fijne wandeling deze namiddag, niets speciaals maar gewoon fijn. Matig zonnetje, veel nieuwe geuren, andere hondjes ontmoet, bijna een konijn gepakt en achter een specht aangezeten.
Daar is voor Belle niets speciaals aan maar het baasje amuseert er zich kostelijk mee. Ook Bas die het allemaal wat rustiger bekijkt laat die zotte trien maar aanmodderen.
Een konijn dat niet ziek is kunnen pakken dat zijn zelfs voor een Drent straffe toeren. Toch was het daarstraks bijna zover, het konijn zwenkte iets sneller dan Belle, resultaat: konijn ontsnapt en Belle met een te grote bocht in de bramenstruik. Zo is het al dikwijls gegaan, ooit leert ze het wel !
Ook na die regen van gisteren was het allemaal opgefrist in het bos, allemaal frisse geuren van konijnen, eekhoorns en soortgenoten. Dan doet zelfs Bas nog mee met speuren. Was het Paul Van Vliet die het zegde en dat zijn leuke dingen voor de mens ?
Voor de mens, maar ook voor Drenten, daar mag je zeker van zijn
We hebben er hier op t blog al eens wat van laten horen. Op zondag 02.11.2008 gaat de jaarlijkse strandwandeling van de Vereniging van de Drentsche patrijshond door te Blankenberge.
Elk jaar is het weer een belevenis al die Drenten die samen stoeien op het strand en in het water.
Ons baasje heeft wel wat problemen met die wandeling dit jaar. Gaat Bas, onze ouwe rakker, die twee uren of 10 kilometer, van Blankeberge naar Wenduine en terug nog goed aankunnen ? We gaan onze trouwe maat in elk geval niet forceren. Hij gaat nog wel elke dag zijn wandelingen doen maar dat is niet door mul zand en de vloedlijn
Voor Belle hoopt het baasje dat er een probleempje zal zijn. Belle is dan 7 weken drachtig en dat zou ook wel eens een probleem kunnen zijn. Maar t baasje is al oplossingen aan het uitdokteren. Wij gaan er in elk geval zijn, temeer omdat ons Belle DIE DAG JARIG IS en haar derde verjaardag op het strand gaat vieren !
Wie ook nog jarig is, is Ella. Ella is het teefje van Ingrid en Johan en is de zus van Belle. Ella zullen we normaal ook terugzien op de strandwandeling, maar Ella is loops .net als het andere teefje van Ingrid en Johan. Dat kan ook nog een probleempje geven met al die reus die natuurlijk zon gelegenheden niet koud laten worden
We zien wel wat het gaat worden, we betrouwen volledig op t baasje, das nogal ne creatieve op t gebied van oplossingen uitdokteren
Morgen voormiddag, zo tegen elf uur moet je hier komen lezen ! Dan is Belle naar de dierenartsen praktijk t Binnenhof geweest voor het nemen van een echo.
Dan staat hier hopelijk het goede nieuws dat ons Bellemieke drachtig is. Misschien staat er wel bij hoeveel puppys er op komst zijn
De baasjes zijn alvast razend benieuwd, evenals in Oudenaarde, de baasjes van Zeppos.
Ook in t Binnenhof waren An en Dr. Nelly benieuwd naar wat het worden gaat, het zijn dan ook regelmatige lezers van ons blog en leven mee met die twee Belgisch/Franse Drenten
Nog een goeie vierentwintig uren en we weten meer !
Soldaat VS vecht voor hond die ze redde uit brand in Irak
Sergeant Gwen Beberg wil er alles voor doen om herenigd te worden met Ratchet
"Een soldaat laat nooit zijn kameraden achter". Dat moet sergeant Gwen Beberg (28) van het Amerikaans leger gedacht hebben toen ze een online petitie opstartte om de Amerikaanse autoriteiten ervan te overtuigen haar hond over te brengen van Irak naar de Verenigde Staten. Sinds de soldaat de puppy in mei wist te redden uit een brandende vuilnisbelt in Bagdad, is er een prachtige vriendschap ontstaan tussen mens en dier. Helaas mogen Amerikaanse soldaten geen geadopteerde honden meebrengen naar huis.
Gescheiden Gwen Beberg gaf haar hond de naam Ratchet en heeft zich maanden om hem bekommerd. De scheiding kwam er toen de sergeant werd overgeplaatst naar een andere basis om zich voor te bereiden op haar terugkeer naar de Verenigde Staten. "Ik mis mijn hond verschrikkelijk", mailde de jonge vrouw naar haar moeder. "Ik probeer me sterk te houden en wil er niet aan denken dat Ratchet ondertussen iets overkomen is."
Nog in leven Militaire bronnen in Irak hebben bevestigd dat haar maatje nog in leven is. Dit was het startsein voor een dierenrechtenorganisatie om zich het lot van de hond aan te trekken en samen met Gwen een heuse online petitie op het getouw te zetten. De organisatie wil tevens bekomen dat het verbod om geadopteerde dieren mee naar huis te brengen, wordt opgeheven. Ondertussen hebben al 30.000 mensen hun sympathie betuigd door de petitie, genaamd 'gratie voor Ratchet', te ondertekenen.
Rare titel heeft het baasje weer uit zijn teen gezogen, dat hebben wij hem niet voorgezegd, zeker weten.
Daarom enige verklaring bij de titel, het eerste, de extra wandeling is wat Belle er aan overgehouden heeft, het tweede, en dan met veel fantasie, is hoe het baasje zich vandaag voelt, gehandicapt.
Gisterenavond zijn t baasje en Belle de Mitsubishi naar de garage gaan doen. Die moest voor groot onderhoud in de garage binnen. Normaal doet het baasje dat zelf maar vorige vrijdag, op de terugweg van Frankrijk heeft m van die kuren gekregen met lampjes die gingen branden en zo. Omdat dat tegenwoordig allemaal computer dinges zijn kan het baasje met zijn spreekwoordelijke tang en hamer er nog weinig aan doen.
Dus den Huybs kan nog eens iets verdienen aan t baasje.
Nu is de garage toch kortelings verhuisd van Beerse naar Vosselaar en dus is het een makkie om die auto weg te brengen en te voet terug naar huis te komen. Vanavond, als t niet regent zoals nu, zal de wandeling nog eens overgedaan worden in tegenovergestelde richting.
En dat met een baas die zich gehandicapt voelt als m de beschikking over zijn auto niet heeft .
Hopelijk, want vandaag was het gene vette zoals het baasje dat uitdrukt. Het zag er al grijs uit toen we onze ogen openden en nadien is het alsmaar grijzer en natter geworden.
Een korte wandeling was al genoeg om kletsnat terug thuis te komen, en dan hadden we nog gewacht tot het wat over was.
Zelfs de auto gaan ophalen aan de garage met een wandeling zat er niet in. t Vrouwtje heeft het baasje met de Golf weggebracht naar de garage. We hadden er nochtans naar uitgekeken want dat is geen alledaagse wandeling. Moeten we nog eens 10.000 km. wachten, zolang duurt het in elk geval voor de auto terug naar de garage moet
Al een geluk dat het baasje de kachel heeft aangestoken, dat is een lekkere behaaglijke warmte, veel aangenamer dan voor een radiator te gaan liggen, vooral Belle kan van die warmte genieten...
Het blog van Sonja met haar Drent Kyra kenden we al want die staan al maanden bij de favorieten bij ons op t blog. Wij gaan wederzijds haast dagelijks bij elkaar op bezoek.
Sonja meldde ons vanavond dat zij weer een nieuwe Drentenblog ontdekt had.
Het is het blog van Arcil, zo heet het acht weken oude Drentje, waarvan t vrouwtje van de eerste dagen in hun roedel verslag uitbrengt. Voor iemand die tweemaal een Drentenpup in huis heeft gehaald zoals onze baasjes is het allemaal heel herkenbaar.
t Baasje heeft dan ook met de glimlach het ganse blog gelezen, en t is prima gemaakt, heel leesbaar, herkenbaar en vermakelijk.
Dit blog staat al bij het baasje zijn favorieten en binnen niet zo lang ook bij andere lezers, Drentenliefhebbers. Daar zijn we wel zeker van
t Baasje vertelt ons alles, dat weten jullie zo stilaan wel. Nu deze morgen komt hij na het inkopen doen toch wel met een specialleke af.
Gisteren was het ook al zo, in elke winkel waar hij kwam hoorde hij dezelfde vraag , nog voor hij gezegd had waarvoor hij kwam. Hoe is t met Belle? . Bij de bakker, hoe is t met Belle ? Bij de beenhouwer, hoe is t met Belle, in de krantenwinkel, hoe is t met Belle ? Met steevast er achteraan en komen er puppys?
Nu weten de baasjes ook niets meer dan dat ze vier weken geleden een amoureuze namiddag met Zeppos heeft doorgebracht en dat is het voor het moment.
Vrijdagmorgen heeft het baasje dus een afspraak gemaakt in t binnenhof onze dierenkliniek in Beerse. (Daar was het gisterenmorgen ook al hetzelfde hoe is t met Belle ?) Toen t baasje zegde dat hij speciaal tot bij hen kwam om zelf iets meer te weten te komen was de reactie oh ja , das just.
Maar de spits is afgebeten door Carine van t Bolkske, de krantenwinkel, die heeft de gele trui voor deze week ! Toen die vanmorgen vroeg hoe het met Belle was , en t baasje vertelde dat we vrijdagmiddag meer zouden weten vroeg ze of we eerst naar de dierenkliniek gingen en daarna een krant kwamen kopen. Kwestie van het t eerst te weten
En dan zeggen dat Carine helemaal niet hondminded is en zelfs bang is van honden, zelfs van ons twee !
Gisterenavond, in het bijzijn van de helft van de familie heeft ons Belle het opnieuw gelapt.
Met de living vol getuigen die het vrouwtje kwamen feliciteren met haar verjaardag is zij hier voor de kachel een egel komen neerleggen.
Vermits wij er hier in Vosselaar niet zo op voorzien zijn heeft het baasje dan ook geen lederen handschoenen zomaar klaar liggen. Hij heef die egel dan maar in een krant gerold en in het houtkot gaan leggen. Daar kan m even nadenken wat m gaat doen, (de egel hé), terug bij ons de tuin inkomen of naar de buren trekken waar ze geen egel pakkende honden hebben.
We zien morgenavond wel wat zijn besluit geworden is
Na enkele dagen terug in t land te zijn en enkele wandelingen later mogen we zeggen, alles is er nog en t is in goeien doen.
We hebben met de baasjes nu al verschillende malen het bos verkend en gemerkt dat buiten de normale zaken, die met de seizoenen te maken hebben, weinig nieuws te melden is.
De vuile poel, waar t vrouwtje altijd van haar oren maakt als we een duik nemen, die poel staat droog. Vervelend want nu moeten we ons plat in een plas leggen voor wat verkoeling. De wei staat ook mooi met al de verschillende veldbloemen, maar de konijnenpijpen hebben meer onze interesse. De loofbomen beginnen al te verkleuren en overal hangt die typische herfstgeur die ons baasje paddestoelengeur noemt.
Na vier weken verblijf in de Charente mag dit er ook wel zijn. Verandering doet eten zegt het spreekwoord, is het niet ?
't Kan mooi zijn een Drentenleven, eerst met het baasje naar het bos voor en wandeling van anderhalf uur wegens het mooie weer, en dan thuiskomen en een Renault Scenic voor de deur zien staan.
Er is maar één Renault Scenic in de familie en dat wil zeggen dat tante Rita, voor ons de koekjestante weer op bezoek is. En dan is het pas feest de ene keer zijn het wafels, dan weer letterkoekjes Nic Nacjes, en vandaag was de verrassing een gedroogd varkensoor. Als dat geen feest is..
De echte reden van tante Ritas komst was de verjaardag van t vrouwtje. Er stond een reuzengrote boeket witte rozen op tafel toen wij binnenkwamen. Eerst dachten wij dat die voor ons waren maar toen de varkensoren op de proppen kwamen wisten we dat de bloemen voor t vrouwtje bestemd waren. Omgekeerd zou nogal stupied zijn hé, de oren voor t vrouwtje en de bloemen voor ons
Dat stopt hier niet meer, dat is wel duidelijk de laatste weken. Vandaag is t vrouwtje aan de beurt. Eenenzestig jaar wordt zij vandaag. Dat is geen getal met een nul of een vijf achteraan, dus zal het maar klein feest zijn vandaag.
En als die verjaardag dan weer achter de rug is dan is het binnen een kleine drie weken de verjaardag van die kleinste van ons , ons Belle.
Veertien dagen later op 17 november viert Bas zijn vijftiende verjaardag, das met een vijf achteraan dus weer groot feest met tent en genodigden ?
Tegen die tijd moet ons Bellemie ook bevallen, (als alles goed gaat) maar dat weten we vrijdag. Vrijdag om 9uur30 heeft het baasje een afspraak gemaakt voor de plaatselijke veestapel hier ten huize. Voor Belle is dat het nemen van een echo, en Bas mag terug op de weegschaal. Maar dat zijn allemaal zorgen voor vrijdag, nu gaan we eerst nog een feestje bouwen voor t vrouwtje
Gisteren op het einde van de boswandeling, kwamen wij langs een weide waar we een nieuwe buur ontmoetten. Vroeger stonden daar ook wel eens paarden maar de laatste maanden bleef de weide leeg.
Gisteren was er terug beweging in de wei. Een nieuw paard ? We weten het niet, maar dit paard hebben we nog niet gezien. Reden dus om eens kennis te gaan maken is ons gedacht.
Ondanks we geen lawaai gemaakt hebben of geblaft, durfde het paard toch niet echt dichtbij komen. Kent m nu geen honden, of is m slecht gesocialiseerd ? We bekijken het wel, deze namiddag gaan we er waarschijnlijk terug langs. Als hij ons regelmatig terugzien zal het ijs snel gebroken zijn menen wij
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
