Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
08-06-2013
Morgen roofvogelhappening
Morgen roofvogelhappening
Het baasje
is weer laat met zijn ochtend bericht, maar hij is dan ook al heel vroeg bezig
vandaag.
Dat hij
héél vroeg bezig was lag aan ons Belle, die heeft het baasje vannacht tweemaal
uit zijn bed geblaft wegens de spetterpoepziekte. De eerste maal was om drie
uur vannacht, de tweede maal kort na zes uur. Het was sprintten naar buiten wat
onze oma deed. Hoognodig dus maar er was niets vuil gemaakt, wat ook heel
belangrijk is vindt het baasje.
Overigens
moest het baasje ook nog naar Nederland om te gaan shoppen bij Hunter &
co. Daar lag nog een bestelling te wachten die hij voor maandag wilde ophalen .
En voor de rest staat hier vandaag alles in het teken
van de roofvogelhappening die morgen doorgaat te Kasterlee en waar we met de
Belgische Drentenvereniging en de jachtopleiding JacOrion aan deelnemen.
De tent moest nog geladen worden, tafels en
decoratiemateriaal moet ook mee en dan dienden er nog enkele afspraken gemaakt
te worden.
Voor de Drentenliefhebbers die een fijne namiddag
willen beleven is de roofvogelhappening een uitgelezen uitstap. Mooie vogels en
demonstraties, demonstraties met Border Collies en schapendrijven, de Schotse
Lowland Pipers uit Turnhout voor de sfeervolle doedelzakmuziek en randanimatie
te kunst en te keur
We zien jullie morgen op de Roofvogelhappening,
halfweg tussen Kasterlee en Retie.
Alle info betreffende de happening kan je hier vinden
:
De
Drentjes hier in huis hebben het niet makkelijk zeggen we zelf, heen en weer
gezeuld worden van hot naar her, van de frisse Charente langs een bloedheet
Parijs naar een even warm Vosselaar Het kruipt allemaal in een stevige Drentenvacht
!
Ons baasje
heeft ons daarstraks nog gevraagd van wat wij zo den tamme hadden. Het lijkt
volgens hem er op dat wij de auto en aanhanger naar Vosselaar hebben geduwd of
getrokken. Hij heeft daar nergens iets van gemerkt en het enige niet correcte
geluid kwam van op de achterbank en koffer en leek verdraaid veel op gesnurk !
Dat
snurken beviel ons trouwens best, in die mate zelfs dat we er vandaag flink aan
hebben verder gewerkt. De ene in de bench, een andere op het gazon en nog
anderen gewoon in de keuken of de living.
Het enige
moment dat we echt wakker waren was toen het baasje met de leibanden aan de
slag ging en eerst Belle en Lucy aan de beurt waren voor een sleurtocht naar
het bos (wandelen kon je dat al niet meer noemen).
Nadien
kwamen Hera en broer Heros aan de beurt en die zijn algemeen gezien veel
rustiger bij het wandelen dan oma en kleintje.
Het baasje
kwam in elk geval bezweet terug thuis en daar werd hem nog eens in herinnering
gebracht leraren zweet is snel gereed en daar kon hij het mee doen !
Op de
zesde dag sprak God tot de aartsengel Gabriël: "Vandaag ga ik een land
creëren, genaamd Vlaanderen. Het zal een land zijn van buitengewone natuurlijke
schoonheid, met grote bossen, vol met herten, zwijnen en eekhoorns. Grote
rivieren, gevuld met alle mogelijke soorten levende wezens. Het zal een
binnenzee krijgen met enorme hoeveelheden vis, en ook aan een buitenzee komen
te liggen, die men vanaf prachtige goudgele stranden zal kunnen overzien."
God ging verder: "Ik zal het land rijk maken door de landbouw en de
inwoners zullen grote welvaart kennen. Ze zullen bekend worden als Vlamingen.
En zullen het vriendelijkste volk op aarde zijn." "Maar Heer",
vraagt Gabriël, "Denkt u niet dat u misschien een beetje TE genereus bent
voor deze Vlamingen?" "Niet echt", antwoordt God, "moet je
eens opletten wat voor Noorderburen ze krijgen........"
Een
Belg en een Hollander zijn buren van elkaar. De Belg zegt tegen de Hollander:
"Jullie Hollanders zijn gierig "," nee "zegt de Hollander
"wij zijn zuinig."Zegt de Belg "hoe zo?" Nou zegt de
Nederlander:" Gisteren heb ik een verrekijker gekocht."" Ik kon
kiezen tussen een van 100 of van 200 gulden en ik heb die van 100 genomen dat
is zuinig." Hij zegt tegen de Belg "met die verrekijker heb ik naar
jouw gekeken naar je slaapkamer. Je kon er een partijtje van zeg! "De Belg
begint te lachen. Zegt de Nederlander "Waarom lach je??" Hij
zegt:"Als je de verrekijker van 200 gulden nam kon je zien dat ik het met
jouw vrouw deed!!!"
Een
hééééél slimme Belg is het beu dat hij steeds alles weet en wil van zijn hoog
IQ vanaf en gaat naar de dokter. De dokter zegt dat hij hiervoor wel pillen
heeft en zijn IQ kan verminderen tot 140, maar dat vindt de Belg nog steeds te
hoog. Dan haalt de dokter andere pillen boven die zijn IQ kunnen terugbrengen
naar 90 maar ook dit vindt de Belg te hoog. "Dan zal ik de zwaarste pillen
moeten geven want dan krijg je een IQ van 60 à 70" zegt de dokter.
"Maar" zegt de dokter, de kans bestaat dan wel dat je Hollands gaat
praten"
Wel een
beetje een ware titel maar we gaan hem even verklaren. Dat bruidsmeisje: daar
zijn we effe flink fier op. Anton en Gonda gingen eindelijk, na elkaar al jaren
graag te zien, dan toch maar trouwen. Hun kleintje, die dezelfde is als
onze Kyra, hoorde er natuurlijkbij en
die is dan maar dadelijk tot bruidsmeisje gebombardeerd.
Gans het
gebeuren ging door in het gemeentehuis te Heijen in het uiterste
noord-oostelijke puntje van Nederlands Limburg.
Met deze
wensen we Anton en Gonda samen met Kyra, nog heel veel gelukkige huwelijksjaren.
Het tweede
deel van de titel slaat niet op het huwelijk van Anton en Gonda dat gisteren
plaatshad, en ook droog bleef, maar op de vooruitzichten van deze ochtend.
Daar
hadden we op de buienradar gezien dat er tussen de steden Tours en Orleans,
beiden langs de Loire gelegen toch wel flinke wolkenformaties te zien waren.
Bleek dat
de wolken waren opgeschoven en dan maar met zn alle boven Parijs waren gaan
hangen. Wij hebben geen enkele druppel weten vallen vandaag, en als we al een
natte voorruit hebben gekregen dan kwam het uit de vergaarbak van juist achter
de rechtse koplamp. Het ruitensproeier reservoir. Het regende dan wel niet,
toch heeft het baasje, de eerste keer dit jaar, de ruitensproeier nodig gehad
voor verse vliegenspijs te verwijderen. Op een bepaald moment werd het
vliegenkerkhof voor het baasje zijnneus
toch wel iets te overvol en een opruiming drong zich op. RIP vliegen,
weggespoeldmet lekker ruikend
sproeivloeistof !
De rit
verliep voorspoedig want op een 50 minuten waren we rond Parijs. Het kan
sneller maar ook veeeel langer duren, daar kunnen we na al die jaren van
meepraten.
Ook de E17
tussen Kruibeke en de Kennedytunnel in Antwerpen was weer een punt van
ergernis. Ons baasje heeft dan maar de afrit Kruibeke genomen en via de oude E3
Antwerpen Gent tot vlak voor de tunnel gereden. Het half uur dat we in Parijs
hadden verspeeld heeft hij hier terug ingehaald
We gaan
weer eens rijden vandaag, en het gaat richting noord. Vosselaar here we come.
Een
deelname aan de jaarlijkse roofvogelhappening, enkele vergaderingen over en met
de hondjes nopen ons nog eens een bezoek te brengen aan het thuisland.
Niet voor
lang want binnen de twee weken wil ons baasje alweer terug hier in La
Magdeleine zijn.
Volgens
buienradar hangt er een dikke regenwolk boven de kastelen van de Loire tussen
Tours en Orleans. Daar moeten we een 150 kilometer
bewolking/regen trotseren, maar voor de rest zal het nogal meevallen.
We
vertrekken in elk geval onder een stralend blauwe hemel.
Relaas van
ons dag verhaal hier op deze plaats vanavond
t Staat
er weer aan te komen blijkbaar, de leden van het hoofdbestuur zijn weer aan de
slag met dozen, pakken en valiezen die worden neergezetop zulke plaatsen dat ze
altijd in de weg staan.
Dat wil
ook zeggen dat ze er maar voor even staan en dat ze morgenochtend in de auto of
de aanhanger geplaatst worden om terug naar België vervoerd te worden.
Het was
geen lang, maar een goed verlof (voor ons Drenten toch). De baasjes hebben hard
gewerkt in de tuin, vooral de dagen dat het mooi weer was. Het ziet er overal
weer heel netjes uit.
Op het
lijstje van het baasje mee te brengen staat bovenaan kleine emmertjes dat
zijn van die emmertjes waarin hij onze hondensnoepjes koopt. Die worden nadien
gebruikt om tijdens Drentenwandelingen de honden te laten drinken tijdens de
pauzes. Maar ze worden hier ook al jaren gebruikt om kersen in te plukken !
Dat wil
gelijk ook zeggen dat we niet lang gaan wegblijven uit La Magdeleien want die
bewuste kersen beginnen al aardig te kleuren.
Het baasje
zegt dan ook dat het minder als twee weken gaat zijn dat we in Vosselaar gaan
blijven en dat we dan terug komen voor gans de zomer of toch voor twee hele
maanden !
Nu maar
hopen dat het de volgende twee weken in België ook goed weer is
Een
man loopt door 't park in Brussel.Plotseling
ziet hij een klein meisje dat wordt aangevallen door een pitbull. De man rent naar het meisje en begint te vechten met de pitbull. Uiteindelijk slaagde de man erin de hond te doden. De man heeft het leven gered van het meisje. Een journalist zag dit op een afstandje allemaal gebeuren. Hij gaat naar de man en zegt, "Meneer, u bent een ware held! Morgen zal je in de kranten het volgende lezen : "Heldhaftige
Brusselaar redt leven van meisje". De man zegt: Maar meneer.... ik ben geen Brusselaar ! "Oh, dan zal het volgende staan in de kranten : "Heldhaftige Belg redt leven van meisje" - antwoordt de
journalist. "Maar ik ben geen Belg!" - zegt de man. "Oh, wat ben je dan?" De man zegt: - "Ik ben een Marokkaan!" De volgende dag stond er in de krant: "Moslim extremist vermoordt Belgische hond"...
Ze zeggen
dat een Drent niet waaks is ze zeggen ja, maar de praktijk is hier toch geheel
anders. Je komt bij ons niet aan de poort of zelfs in de straat of we zijn wel
degelijk verwittigd door Belle & co.
Zo ook
deze ochtend, veel kabaal gans achteraan in de tuin, aan het kruispunt was er
beweging wat we niet konden zien door de laaghangende takken van de kerselaar.
Bij nader toezien was het niet abnormaal dat
vooral Lucy haar longen uit haar lijf stond te blaffen. Een grote tractor en vijf
werklieden waren bezig (eindelijk) de gaten in het wegdek te herstellen. Het
asfalt die ze in de schepbak van de tractor bij zich hadden was nog niet
voldoende om een kwart van de gaten te vullen, maar dat is logisch zeggen de
werklieden. Omdat de straat ook de grens is tussen de gemeentes
Villiers-le-Roux en La Magdeleine moeten ze enkel de gaten vullen aan hun kant
van de weg.
Je krijgt dus de absurde situatie dat een gat in het midden van de
weg ligt ook maar voor de helft zal gevuld worden. Die andere helft moeten de
werklui van de andere gemeente maar opvullen ! Maaaaar . Die mannen zijn enkele
weken geleden al langs gekomen met hun onderhoud van de wegen dus zal dat
halve gat, een half gat blijven tot volgend jaar, tot bij het volgende
entretien des routes.
De
wegenwerken worden dan wel uitgevoerd, wij van onze kant denken er zo het onze
van. Want van een trilpaat voor het asfalt wat aan te dammen hebben die gasten
nog nooit gehoord. Hier doen ze het met bottines aan hun voeten die duidelijk
al een carrière achter de rug hebben bij de armee Francaise, het Franse
leger
Maar Belle
en co hebben de werklieden dan toch, samen met hun tractor, dan tochuiteindelijk weg geblaft.
Het was de
eerste maal dat het baasje de BBQ buiten haalde dit jaar. Het weer was zacht en
we zaten uit de wind, dus was het goed toeven voor het huis.
Hugo en
Mieke, broer van t baasjes vriend die regelmatig op het huis en tuin passen
als wij niet hier zijn, kwamen ons gezelschap houden en een hapje mee-eten.
Bij het
aperitief had het baasje al gezorgd dat er warme hapjes waren. De gemarineerde
kippenvleugels schuiven altijd goed weg en het baasje had iets nieuw gevonden
wat ook heel lekker was. De chorizzo worstjes waren ook heel lekker en er was
er eentje wat donkerder gebakken dan de overige en die heeft het baasje dan in
dunne plakjes gesneden en wij hebben die gekregen.
Het
eigenlijke vlees was ook al een specialleke. Deze winter had ons baasje een
pakket wild gekocht van zijnkameraad
Luc die in Duitsland een groot jacht heeft. Dat was een pakket hert en daar had
ons baasje een gebraad van mee naar Frankrijk gebracht.
Het baasje
heeft dat dan vakkundig versneden tot hertensteacks en lekker gebakken op de
BBQ. Koningseten noemen wij dat, heel erg lekker en wij hebben ook enkele
stukjes over onze brokken gekregen.
Van ons
mag het op die manier alle dagen BBQ-weer zijn, magerder zullen we er zeker
niet van worden want we hebben heerlijk kip, chorizzo en hert gegeten, er
zullen weinig Drentjes rondlopen die zoiets bij hun brokken kregen vanavond.
Drentsche Patrijshonden kennel aent Grotenhoutbosch
proudly presents De pupjes van Hadise !
J-P en
Ute, de mede eigenaars van onze kennelnaam aent Grotenhoutbosch stuurden ons
gisterenavond nog een reeks fotos van de eerste aent Grotenhoutbosch pupjes.
Er zijn
bij ons al wel drie nestjes pups geboren, met een totaal van 27 pups maar die
gaan familienaamloos door het leven vermits wij pas in september 2012 een
kennelnaam hebben aangevraagd bij de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus,
oftewel de KMSH.
J-P en Ute
gaan deze pracht puppies de volgende acht weken verzorgen en vertroetelen naar
pupjes die de trots gaan zijn van hun eigenaars.
Er zijn al
twee teefjes en twee reutjes besproken. Er is dus nog één reutje dat nog wacht
om zijn baasje te leren kennen.
We gaan
dit nestje alvast een naam geven. Vermits in 2013 alle raspups met eenstamboom hun naam moet beginnen met een M,
gaat dit nestje dus door het leven gaan als het M-nestje !
Voor
bezoek aan het nestje hanteren we de veertien dagen regel. Dat wil zeggen dat
niemand, maar dan ook niemand die niet om dringende reden bij de pups moet zijn
(zoals bvb de dierenarts) toegang heeft tot de pups. Het risico op besmetting
is immers te groot, wij vragen daarvoor dan ook begrip, hoe graag de
toekomstige eigenaars ook willen kennis maken met hun toekomstig huisgenootje
Waar we
gisteren voor vreesden is deze voormiddag spijtig genoeg werkelijkheid
geworden. Het laatst geboren pupje in het nestje van Hadise heeft het niet
gehaald. Het was het pupje dat haast vijf uur na het voorlaatste pupje werd
geboren.
Nu weet
iedereen die met fokken bezig is dat dit echt te lang is geweest en moest dit
pupje het gehaald hebben, dat haast een wonder zou geweest zijn.
Het was
nochtans een mooike met een kopje met haast dezelfde tekening als onze Lucy,
zijn nichtje.
Spijtig,
echt spijtig, zeker omdat J-P en Ute het toch achtien uren in leven hebben
gehad. Je bouwt op achttien uren wel geen band op met dat pupje maar het was er
eentje van hen. Ook wij waren er van aangedaan hoewel we het pupje enkel op het
internet op het blog hebben gezien.
J-P en Ute
gaan zich nu volledig geven aan het kleine pupje van 140 gram. Daar hebben we
een beter oog in omdat het goed drinkt bij Hadise. Het blijft toch nog even
goed opletten want de eerste 48 uren zijn cruciaal in een pril puppenleven.
En de
vaste bloglezers herinneren zich vast ook nog het verhaal van onze Lili, het
kleintje van 150 gram
in het nestje van Hera einde maart vorig jaar.
Dat kleine
dropje, dat, tot het naar Bart en Carine in Genk verhuisde het kleinste pupje
is gebleven. Maar het was wel het pupje dat vanaf ze drie weken oud was, gans
het nest naar haar pootjes zette.
Met onze
Lili is het helemaal goed gekomen en ook met dit kleintje moet het kunnen. We
duimen alvast voor dit kleintje.
Ze
willen weer naar China, zoveel is wel duidelijk en met ze bedoelen we de vier
Drenten hier in huis met Hera op kop.
Nu is het
baasje niet blij met die te pas en te onpas, op de meest vervelende plaatsen
opduikende gaten in het gazon.
Wegjagen
helpt toch voor enkele luttele seconden, dichtleggen die gaten lukt amper,
maar is een uitdaging omdat daar de grond niet beenhard ligt
Maar het
baasje herinnert zich nog een methode die hij jaren geleden in Vosselaareen tijd heeft toegepast. De drollenmethode
heeft toen toch een hele tijd zijn nut bewezen.
De
drollenmethode gaat zo: je ruimt niet dadelijk de niet in de weg liggende
drollen op, ze mogen al wat verdroogd zijn door de zon, dat maakt het werk
trouwens iets makkelijker.
Wanneer
Belle & co hun werkzaamheden bezig zijn neem je met een schopje of rijf één
van die drollen op en laat m voor hun neus in de in aanleg zijnde kuil vallen.
Dat hebben ze tot dan toe nog niet meegemaakt, één van hun eigen drollen die zo
maar uit de lucht komen vallen, en dan nog eens toevallig (?) juist in hun
kuil. De werkzaamheden vallen stil voor een tijdje en als je dan een beetje
opmerkzaam bent doe je het dadelijk opnieuw bij de volgende poging tot graven.
Het is
niet het meest aangename werkje voor het hoofdbestuur, maar door de steeds
vallende drollen is het dat voor Belle & co ook niet meer
We houden
jullie op de hoogte wanneer er blijvend resultaat is !
We hebben
hier al enkele jaren een super helper rondlopen en hij kan alsmaar meer !
We hebben
het dan over ons werkpaard Heros. We gaan niet beweren dat hij een super aanleg
voor de jacht heeft, hoewel hij apporteert als de beste maar hij is wat bang
aangelegd en schrikt nogal snel.
Maar
werken dat hij kan is ongezien. We hadden een paar jaar geleden al de fotos
dat hij met een emmer rond zeulde en het baasje volgde waar die ook ging. Toen
kreeg hij van t baasje al een emmer met zn eigen naam op.
Maar
daarstraks toen het baasje met de gieter de tomatenen courgettes van meststof
had voorzien mistte hij plots zijn gieter die hij luttele seconden voordien
achter hem had neergezet.
Tot het
baasje naar Heros keek die trots, midden op het gazon, met het draagoor van de
lege gieter in zijn bek stond.
Het leek
er net op als wilde hij vragen,zal ik
hem nog eens gaan vullen baas ?
Dat hij
die gieter mee zou nemen tot op de koer stond buiten kijf. Niemand pakt Heros
zijn werk af ! Dat liet het baasje toe van snel t Kodakske te nemen en Heros
zijn werk op foto vast te leggen.
En er is
nog wat nieuws maar dat weet Heros nog niet hoe m dat juist in zn werk zit.
Als hij sinds enkele dagen s avonds naar het poortje tussen de koer en de tuin
loopt dan floept plots een spot aan ! Dat was vroeger niet zo want toen moest
het baasje steeds mee om het licht aan te steken. En nu kan hij het zelf ! ! !
Strafhé.
Het baasje
heeft enkele dagen geleden zo n spot tegen de muur van de schuur geschroefd. Zo
iets zonder draad met iets daarbij dat op een Ipad lijkt. Een lamp op
zonne-energie die automatisch aanfloept als je er bij in de buurt komt moet dat
voorstellen. Vriê praktisch vinden Drentjes dat, ze zien nu veel beter dat het
poortje dicht is. In het verleden is er al wel eens eentje tegen dat poortje
aangeknald als ze weer vermoedden dat er egels te vangen waren in de tuin !
Je ziet,
het leerproces van onze Heros kan nog alle kanten uit
De
bevalling was nog niet op zijn einde deze ochtend en er is nog een reutje
achterna gekomen.
De
geconsulteerde dierenarts verwacht mogelijk nog een pupje, maar was daar niet
zeker van. Het is dus afwachten of de teller op vier reutjes en twee teefjes
blijft staan of er nog een aanpassing aan het cijfer moet komen.
De
dierenarts heeft alle pups in orde bevonden maar het zullen dus cruciale 24
uren worden voor het kleinste pupje dat maart een geboorte gewicht heeft van 140 gram. Geen probleem op
zich want ook wij hadden in het nestje van Hera onze Lili die maar 10 gram geboortegewicht
meer had. En die heeft zich ook volledigontwikkeld tot een prachtig gezond teefje. Naar analogie met Lili, en
wetend dat dit jaar de namen dienen te beginnen met een M, is dat kleintje daar
Mini geworden.
Ook hier
in de Charente wordt er nog angstvallig op het scherm van de laptop gekeken of
Skype nog iets te melden heeft. Moesten we nu niet kunnen telefoneren met
skype dan zou er bij France Telecom waarschijnlijk in de handen gewreven worden
als we die gesprekken aan normaal tarief gepresenteerd moesten krijgen
We geven
hier de eerste fotos die we oneerlijk en zonder vragen van het Hadise en Jago
hebben gepikt
Kijk
hier , de eerste aent Grotenhoutbosch puppies.
We hopen
maar dat onze noorderburen die nogal eens reageren op ons blog nu niet zitten
treuren om de moppen die daarstraks hier gepubliceerd zijn. Die van dat
treincoupé vond ik trouwens wel een supermop. Maar om hen terug op te fleuren
heeft ons baasje enkele bloemetjes gefotografeerd .
Om het
goed te maken zegt m. Het zijn allemaal rozen uit onze eigen tuin en het was
even zoeken om er de gaafste tussenuit te zoeken.De rozen die al open stonden hebben namelijk
flink wat geleden van de regen van de afgelopen dagen. Maar toch hebben we er
nog ettelijke kunnen vinden die het plaatsen waard waren
Ze hebben
er eigenlijk achter gevraagd die Hollanders die hier meelezen en commentaar
geven op de berichten.
Een nobel
gebaar van ons om geen Hollandermoppen (of waarheden, volgens sommigen) meer te
plaatsen gedurende maand mei op het blog, als dank voor de geoffreerde soep en
bubbelsna de lentewandeling, bleken ze
dan toch niet volledig te kunnen appreciëren.
Maar we
hebben ons aan onze belofte gehouden !
Maaaaaar
vandaag is het één juni de maand mei is ten einde, en we kunnen er terug met
volle overtuiging tegenaan gaan.
Hier gaan
we dan, en het kan niet op vandaag met DRIE moppen in één keer !
Hoe word je stinkend rijk?
Je koopt een Hollander voor wat hij waard is en je verkoopt hem voor wat hij
denkt waard te zijn.
Een Belg, een Nederlander, een schoon wijf en een non zitten in een
treincoupe. Plots rijdt de trein een tunnel in, en het licht werkt niet. Het is
pikdonker. Dan klinkt er een luide klets, en als de trein de tunnel weer
uitkomt zit de Nederlander pijnlijk in zijn gezicht te wrijven. Godverdomme
denkt de non, die Nederlander heeft natuurlijk geprobeerd die madam te pakken,
en die wilde dat niet en heeft hem geslagen! Tedju denkt da schoon wijf, die
Nederlander heeft natuurlijk mij willen pakken in het donker, heeft per ongeluk
die non gepakt, die wilde dat niet en heeft hem geslagen! Potjandoriegretverjoris
denkt de Nederlander, die Belg heeft natuurlijk geprobeerd die leuke meid te
pakken, heeft per ongeluk die non gepakt, die wilde dat niet en heeft hem
geprobeerd te slaan. Die Belg realiseerde zich dat en heeft gebukt, waardoor ik
de mep heb gekregen! Terwijl denkt de Belg : In de volgende tunnel sla ik die
Nederlander weer op zijn bakkes!
------------------
Echt gebeurd in Nederland. Een dame komt bij de kassa van Albert Hein en
zet vol trots1 fles van 1,5
liter Cola op de lopend band. De kassierster kijkt
verrast op en zegt:"Mevrouw Schaap, wat leuk, hebben jullie een feestje
van avond?"
Het
nieuwtje is al enkele dagen oud maar we zijn er net zo fier over als Gonda
zelf. Belles dochter Kyra uit haar tweede nestje met Ferron van Drentenpassie,
is geslaagd in haar examen.
Ook Gonda
zelf is bezig met opleiding in de hondenwereld. Aan haar is gevraagd of ze
instructeur in de hondenschool wil worden en zijn heeft de uitdaging
aangenomen.
Als fokker
van Kyra-Belle (zo heet ze volledig) kan je dan alleen maar fier zijn dat de
eigenaars van dat toen- kleine pupje erg goed bezig zijn met hun hondje. Maar
daar hebben we onze best voor gedaan, gezorgd dat elke eigenaar van een pup
goed bezig is, elk op zijn manier.
Hier de
mail die we donderdag in onze mailbox vonden en die zo ook te lezen was op het
Drentenforum:
Gisteravond hadden Kyra
en ik examen. Helaas moesten we 1,5 uur wachten voor we aan de beurt waren en
was ze dus al moe en had ze geen zin meer.
Maar gelukkig toch geslaagd en nog met best mooie cijfers. Ik weet zelf dat ze
beter kan. Combinatie van te lang wachten en hormonen die op speelden. Daarom
was ze de plaats oefening compleet vergeten. Ze had geen idee meer wat ze moest
doen...
Maar toch trots op mijn hondje!
We waren tweede van de 8. Volgens de andere instructeurs (ik hoor er al
helemaal bij) was 133 punten erg goed.
Maar er is nog een reden waarom we
Gonda en ook haar Anton proficiat willen wensen. Anton en Gonda gaan namelijk
volgende week woensdag,5 juni trouwen !
En ons baasje heeft zo n sterk vermoeden dat het bruidsmeisje wel eens een
Kyra zou kunnen zijn !
Langs deze weg dan ook driemaal
hieperdepiep Hoera, hieperdepiep Hoera, hieperdepiep Hoera !
Het is
er even niet van gekomen en we waren het bericht haast uit het oog verloren.
Maar Lennaert had toch een mooi verslagje gemaakt van de lentewandeling.
Wij
willen zijn proza echter toch, zij het laattijdig, plaatsen.
Hieronder het relaas van de vuilste Drent na afloop van de wandeling
Lennaert
de slijkdabber verhaalt
Lieve
mams,
Afgelopen
maandag was ik al vroeg wakker. Ik was blij en gespannen want ik zou een groot
gedeelte van mijn familie, mijn grote vriend Jago en andere rasgenoten
ontmoeten. Papa bleef thuis en dat begreep ik niet! Ga jij nu maar zoon, en
geniet van de dag, als ik mee ga grote kans dat er oude familievetes
uitgevochten moeten worden.
Na een
voorspoedige rit kwamen we aan in een onwerkelijk Belgisch landschap. Hoewel de
weergoden en weersvoorspellingen hun uiterste best hadden gedaan om het hond en
baas tegen te maken was er een acceptabel groep wandelaars en honden. Na de
gebruikelijke begroetingen en snuffelpartijen gingen we op pad. Een lang lint
wandelaars en honden kronkelde met de loop van het riviertje mee en Jago en ik
spurtte naar voren als jonge honden en deden het kopwerk voor het peloton. Mijn
baasje hingen en sukkelde ergens midden- en achterin. Wat hadden we een lol, we
batterde door modder, water en door de gewassen en vergaten de tijd. In
de verte hoorde ik wel steeds het paarde fluitje van mijn vrouwtje maar tijdens
mijn weg terug kwam ik allemaal leuke dames tegen en moest ik weer blijven
hangen. Op een gegeven moment hoorde ik het paarde fluitje niet meer want
waarschijnlijk had vrouwtje besloten geen vingers meer in de mond te steken die
alle tinten grijs vertoonde.
Tijdens
de jeneverpauze schoof het peloton weer in elkaar en vond ik mijn baasjes
terug. Wat er toen precies gebeurde weet ik niet, maar ik zag mijn zusje Lucy
en voordat onze neusjes elkaar raakte, werd het zwart en bruin voor mijn ogen,
letterlijk dus. In een diepe poel waar niet alleen maar water en modder zat
onderging ik mijn heilig doopsel en werd helemaal ondergedompeld. Ik snakte
naar adem, vrouwtje was wat weg gelopen van de groep en zag me op afstand ten
onder gaan. Alleen Lucy kwam me helpen en die andere Drenten liefhebbers?
Niets, alleen maar hoongelach! Nu dacht ik nog het ging te snel en kon niemand
me helpen. Maar toen s avonds de mailbox van vrouwtje volstroomde met allerlei
fotos van mij worstelend in de modder verscheen er zowel bij mij als haar een
diepe frons tussen de ogen die nu nog niet is weggetrokken. De wandeling werd
vervolgt en hoewel het gevaar ergens in de achterhoede bungelde bleef ik dicht
bij de baasjes. Ik ben veranderd, ik ben stil, aanhankelijk, ontroostbaar,
grote pupillen, mijn wereld is veranderd, Ive got the blues.
Een klein
streepje zon in de ochtend, daar zijn wij en de baasjes tegenwoordig al blij
mee. Gisteren hadden we weer zo n dag dat het maar éénmaal geregend heeft. Het
was dan wel van opstaan tot slapen gaan, eenmaal dus zonder ophouden.
De meest
geraadpleegde site is hier op dit moment wel de buienradarsite.
Op elk
moment dat je La Magdeleine vanuit de satelliet ziet liggen wanneer het
wolkendek eens opentrekt, daar zitten we op te wachten !
Maar
vandaag zijn er meer indicaties dat het mooi gaat worden, het was deze ochtend
al droog, buienradar geeft ook verbetering aan hoewel nog wisselvallig, en je
hoort de machines van de aanleg van de TGV lijn weer goed. Dat laatste wil
zeggen oostenwind, en daar zit meestal weinig regen in.
Vanuit
Budingen, en dat is terug naar België, kregen we gisterenavond een skype
telefoontje dat met Hadise, Belles dochter en de zus van Hera en Heros, alles
opperbest gaat met het toekomstige Drentenmoedertje. Als alles gaat zoals
voorzien is Hadise uitgeteld tegen 10 juni en worden dan de eerste pupjes geboren met de
familienaam aent Grotenhoutbosch.
Zo dat
weten jullie dan alweer, we hebben een streepje zon door de wolken gezien en
daar gaan we nu ten volle van genieten voor het weer voltooid verleden tijd is
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
