Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
17-06-2013
Pupysnuiven vandaag
Pupysnuiven vandaag
Onze
baasjes gingen vandaag weer op stap. Doel was Budingen waar Heras zus Hadise
een nestje heeft van vijf pupjes. Oma, tante, nonkeltje en nichtje mochten niet
mee op kraambezoek.
Dat is een
door ons baasje opgestelde regel binnen de kennel. De eerste twee weken totaal
geen bezoek. Na twee weken de eerste bezoekers die wel hun pollen moeten
thuishouden en dus zeker geen pups mogen oppakken. Daarna na vier weken mogen
ook de kinderen komen en mogen dan bij in de puppyren. En uiteindelijk na zes
weken, mogen ook andere toekomstige huisgenoten, zoals honden, bij de pups.
Nu zijn de
pups twee weken en mochten we op bezoek. We, zijn onze baasjes en de vrienden
Louis en Agnes Michielsen, (die van de blogmoppen).
Nu was
vier taterende bezoekers duidelijk het maximum van wat Hadise op dit moment
aankan. En dat zal nog twee weken zo zijn. Hadise neemt in elk geval het
grootste deel van de taak op zich en daar horen eigenlijk niet zo veel
bezoekers bij !
Je merkte
het duidelijk het jonge moedertje had het moeilijk met zoveel plotse
belangstelling. Maar ze kwam wel veel naar ons baasje toe. Die is voor haar nog
steeds het baasje uit haar eerste acht weken van haar leven. Toen was het nog
altijd het kommerloze leventje met moeder Belle en haar zus Hera en de broers
Hercule, Heros, Harry en Harko. En nu heeft ze plots zelf de zorg voor vijf van
die nooit voldane dronkaards, die er dan ook wel bij varen
Voor onze
baasjes zal het hoogstwaarschijnlijk het enige bezoek zijn aan de pups. Wanneer
we terug uit Frankrijk komen zijn de pupjes al oud genoeg geworden om
uitgevlogen te zijn naar hun definitieve eigenaars. Maar we gaan ze later zeker
alle terugzien op Drenten evenementen , dat is zo al stilaan een traditie
binnen de kennel aent Grotenhoutbosch.
Het
verbaast ons niets want we zijn van haar wel een en ander gewend, maar Belle is
weer in haar element sinds Lucy loops is. Van de ochtend tot de avond is Belle
bezig van Lucy hygiënisch in topvorm te houden
Je zou
zonder veel moeite de loopse periode over het hoofd zien omdat je er ook geen
effectieve gevolgen van kan vinden. Alles is in no time netjes en proper
opgekuist.
Ook Hera
doet haar duit in het zakje als hygiënisch assistent bij het zuiver houden
maar niet in die mate zoals Belle.
Dat Heros,
als reu, ook de dames helpt is ook al niet verwonderlijk, maar toch verdenken
wij hem er van dat de belangstelling bij hem meer in de hormonale sector te
vinden is.
Het is wel
mooi en leerrijk om zien hoe ons roedeltje elke verandering in situatie binnen
de roedel zelf aanpakt en oplost.
En de
baasjes zijn maar al te blij dat het allemaal zo een eenvoudige oplossing
heeft. Het zal echter volgende week wel weer even oppassen zijn wanneer Lucys
geur de hormonen van Heros weer op hol gaan brengen, en hem gaan aanzetten tot
wat ze in onze baasjes jeugd vuil manieren noemden. Op zich niet erg omdat
een chirurgische ingreep vier jaar geleden, Heros steriel gemaakt heeft.
Maar
nonkeltje, en de dames, moeder en oma van Lucy blijven intussen van Lucy het
properste loopse hondje maken dat we kennen !
Er viel
deze week weer heel wat nieuws van onze nakomelingen in de mailbox. Het hier
onderstaand bericht van Lennaert was al een beetje in de vergeethoek geraakt
door de vele mails.
Dat
nieuwtje van Louis, de broer van Lennaert is dan weer kraakvers van de pers. Zo
gaan we Lennaert vanaf september in de Limburgse velden en waterpartijen
aantreffen wanneer hij met zn baasjes een lessenreeks jagen voor dummies
gaat volgen.Probleem voor ons fokkers van Lennaert is nu wel . Op wie slaat dat
dummies op de bazen of op Lennaert ?
Aan de
andere kant van het land, in de Vlaanders gaat Louis stoppen met de
jachttraining. Ilse , het vrouwtje van Louis is tot inzicht gekomen dat Louis
nog heel wat bruikbare capaciteiten heeft en dat die niet noodzakelijk jacht
gericht zijn ! De bijgevoegde fotos zijn overtuigend genoeg. Louis zijn
specialiteiten liggen meer binnen- dan wel buitenskamers !
Belle
& co
Lennaert
van Roosteren, toekomstig jachthond vertelt.
Beste familie,
Jippie! ik zag weer een puppenmagazine dan moet ik toch ook
maar weer eens wat melden!
In september zal ik voor de eerste keer kennis maken met een echte
jager en omdat mijn baasjes aanvoelen dat ze daar niet kunnen verschijnen met
een ongeleid projectiel hebben ze online een snelcursus gevolgd, en
een boekje Jagen voor Dummies aangeschaft. Nu had ik nog een
ongebruikte dummy liggen uit mijn kraamperiode en er slingerde ook nog ergens
een fluitje. Dapper trokken ik, vrouwtje, dummie en fluitje de tuin in en
toen .nee Lennaert is echt geen dummie!. Het maakte niet uit
waar ze het ding verstopte, ik vond het altijd, pppffff makkelijk zat, gewoon
zitten, wachten op commando zoek, snuffelen, waaieren, snuffelen en hoppa
gevonden, terug, zitten, dummie loslaten en koekje. Ik maakte eerst één foutje
en legde de dummie voor de voeten. Dat mocht niet. Opnieuw .pff simpel
vasthouden, in de hand leggen en weer een koekje gescoord. Baasje
werd er bij gehaald, want wie had me dit geleerd? Nou zat baasje met de
maaier en benzine te rommelen en hing er een vervelende benzine lucht en wist
mijn neus even niet zo goed welke kant op. Geen paniek, gewoon van links naar
rechts in grote waaiers met de neus in de lucht en bingo alweer een koekje.
Oké ik geef toe, het is wel in de tuin, en wat ik in het open veld ga
doen, dat is nog even afwachten, maar kan die fluit ook eens uitgeprobeerd
worden. Ik heb nog 4 maanden de tijd, dus dat moet lukken.
Jachtige neusjes
Jullie Lennaert
Louis
van Oostrozebeke jachthond fin de carrière vertelt ook.
Hoi,
Hier een berichtje
uit Oostrozebeke.
Is er nog een beetje
plaats in de lappenmand. Woensdag heb ik me met volle geweld gedraaid en ben ik
met mijn klein teentje tegen de deur geknald. Resultaat: veel pijn en de enige
schoenen die ik kan verdragen zijn 'teensletsen'. Op zich vind ik dat niet erg
maar gaan lopen zit er niet in. Ook de training met Louis is onmogelijk want
zodra ik mij op oneffen grond begeef, protesteert dat teentje. Gezien het
volgende week de laatste les is en ik veronderstel dat er dan ook examen zal
zijn, gooien wij de handdoek in de ring. Louis is een supertoffe huishond en
hij gaat akkoord dat we het deeltje 'jacht' van zijn soort als 'jachthond'
schrappen. Hij apporteert alleen als hij goesting heeft. Bij gevolg zie je
alleen zijn kop bewegen als je een apport in het water gooit..... Het heeft dan
ook geen enkel nut om een examen te gaan doen waarbij we op voorhand weten dat
hij het niet kan halen.
Hierbij nog enkele
foto's van onze held bij de dingen waar hij wel goed in is: helpen studeren en
knuffelen.
Twee weken
oud zijn ze nu, de eerste aent Grotenhoutbosch pups die geboren zijn bij onze
collega fokkers onder dezelfde kennelnaam.
Gisteren
kregen we wat fotos doorgestuurd, want ook wijzelf hebben ons de twee weken
quarantaine opgelegd. Wat voor de ene telt, dat telt ook voor de andere, zo
zijn we dan, heel consequent.
Maar
maandagnamiddag gaan we ons eerste en wellicht enig bezoek aan Hadise samen met
de pups brengen. Dinsdag vertrekken we immers voor twee maanden naar Frankrijk
en tegen dan zijn Hadises pupjes uitgevlogen naar de verschillende
windrichtingen .
Tot nu toe
kennen er al vier pups een nieuwe eigenaar, één reutje heeft nog zes tot
zeven weken om een fijn baasje te vinden.
Tot nu toe
blijven alle pupjes in België, verschillende van de eigenaars wachten al
maanden op een pupje van Hadise en zijn dus net als wij benieuwd naar de nieuwe
hondenwereldburgers.
Dat het
mooie en gezonde pups zijn is wel duidelijk, je kan het nestje ongeveer
vergelijken met de pups van Hera van vorig jaar. Logisch toch als je weet dat
de vader ook dezelfde is als bij het Hera nestje. En we kunnen zeggen, alle
neefjes en nichtje van het huidige Hera s L-nestje stellen het opperbest. Dat
weten we omdat we nog geregeld met alle pupeigenaars een vrij intensief contact
onderhouden.
Hier de
fotos zoals we ze binnen kregen, volgende maandag komen de fotos uit eigen
kodakske wanneer we zijn gaan puppysnuiven
Een man doet zijn boodschappen in de supermarkt en merkt
een aantrekkelijke vrouw op die hem voortdurend aanstaart.
Na een tijdje zegt de man: "Excuseer, kennen wij elkaar?"
De vrouw antwoordt: "Ik denk dat jij de vader bent van één van mijn
kinderen."
De man kijkt verbaasd en denkt dat dit kind waarover ze praat misschien het
gevolg is van die ene keer dat hij zijn vrouw had bedrogen.
Hij zegt tegen de vrouw: "Ben jij die stripteaseuse van op mijn vriend
zijn vrijgezellenfeest 5 jaar geleden? Je weet wel, we hebben seks gehad op de
biljarttafel terwijl jouw vriendin op mijn kont sloeg met een zweep!"
De vrouw wordt lijkbleek en stamelt: "Nee, ik ben onderwijzeres en jouw
zoontje zit in mijn klas..."
Van onze
Engelse overburen in Frankrijk kregen we deze onderstaande mail. Sophie hun
prachtige Duitse Herder teefje,nog
eentje van het oude type, hebben ze moeten laten inslapen door een levertumor.
Voor tien
dagen wandelde ze nog samen met Belle en Lucy rond het gehucht en was ze best
nog speels met onze kleinste.
Dat het
snel fout kan gaan bij mens en dier is hier heel duidelijk.
Wij van
onze kant wensen Suzie en David veel sterkte bij het verlies van hun geliefde
Sophie, want dat was ze zeker, meer nog, een kind aan huis ! Maar ze hebben de
moed gehad van de enige echte goede beslissing te nemen en Sophie te besparen
van, enkele weken pijn en ziekte.
Belle
& co
Hier de mail
zoals we hem daarjuist in de mailbox vonden
To let you know that today we are taking
the beautiful Sophie to be put to sleep, she has a massive tumor in her liver
and whilst she is only uncomfortable at the moment, very soon she will be in
pain and that is not something we could allow. She was fine until Monday
and seems to have gone downhill very fast since then, we've had two vets check
her out and both have said the same thing that there is nothing we can do.
We are not coping at all well, as I am sure you can imagine. We
have had nearly 10 years of her loyal company and are going to miss her so
much. Sending this so that you all know what is happening, please don't
feel you have to respond.
Ze heeft
er het langst van al haar zussen op laten wachten, maar sinds gisteren ochtend
is het zo ver, Lucy is als laatste van de teefjes van het L-nestje loops.
Ons kleine
meisje is ons klein juffertje geworden.
Kort na de
jaarwisseling kregen we al bericht uit Katwijk aan Zee dat er met Liv iets aan
de hand was.Op negen maanden was zij het eerste teefje dat voor de eerste keer
loops werd. Na veertien maand en een half was de laatste voor de eerste keer
loops. Toch wel een opmerkelijk verschil !
We zagen
het al enkele dagen aan haar gedrag dat wijzigde. Veel aanhankelijker naar de
baasjes toe en ook vooral naar Heros toe. Spelen met Heros, bij in zijn bench
gaan liggen, dat had geen van beiden voordien ooit gedaan en ook het
snuffel/reinigingsgedrag van oma Belle die gans haar nakomelingen nog steeds
erg netjes houdt.
Gisterenavond
mocht oma Belle nog mee met de baasjes. Het was een verre autorit met de
kenmerkende files rond Antwerpen en vooral de Kennedy.
Belle
mocht mee naar Melden bij Oudenaarde waar de baasjes afspraak hadden met Peter
en Hilde . Voor Peter hadden onze baasjes een mooi schilderij laten maken van
zijn vorige maand overleden Zeppos.
Zeppos de
stamvader van onze kennel, vader van Hercule, Hera, Hadise, Heros Harry en
Harko, met wie het fokken hier allemaal begon.
Tussen
Belle en zoon Hercule was het weer een fijn terugzien. Ze hebben samen zo
gespeeld dat Belle totaal strike de terugweg heeft meegemaakt.
Juist aan
de afrit van Vosselaar op de snelweg heeft ze zich nog een laten zien.
Maar ook
voor onze baasjes had Hilde het vrouwtje van Hercule een dineetje voorzien. Het
was voor onze baasjes een totale verrassing toen ze de beentjes onder tafel
konden schuiven en verwend werden met een flinke uit de kluiten gewassen kreeft.
Maar ook Hercule en Belle hebben mogen meesmullen. Die twee hebben de schalen
van de kreeft mogen uitlikken. En ook die twee waren in de wolken van de
lekkernij !
De baasjes
zijn zo druk bezig, en totaal anders dan wanneer we op t punt staan van naar
Frankrijk te vertrekken.
Vooral het
baasje is bezig met telefoons vaste en mobiele, telkens is hij duidelijk tegen
iemand anders bezig.
Dan vertrekt
m weer met de Masjebashi, dan weer met de Citroën Berlingo Drentmobiel. Soms
maar voor tien minuten, dan weer voor enkele uren
Wij hebben
het woord clubmatch nadarafsluitingen en nog van die ongebruikelijke
woorden meermaals gehoord. Ook vergaderingen en afspreken komt meermaals aan
bod !
De
aanhanger is leeg gemaakt na de roofvogelhappening maar tegelijk zijn er dan
weer andere zaken geladen . En steeds zijn het andere zaken dan die we
gewoonlijk meezeulen naar la douce.
We kunnen
er deze keer kop noch staart aan krijgen maar er staat teen en tander op til
, zoveel is stilaan wel duidelijk aan het worden !
Ook
krijgen we regelmatig op onze donder ! Daarstraks liep Lucy voor de voeten van
ons baasje, op zich gebeurt dat nog wel eens, maar nu was hij een groot pak met
het zeildoek van de grote tent naar de garage aan het dragen en is hij haast
met groot pak tentdoek en al kopje over gegaan.
Niet dat
het opperwezen er iets aan kon doen maar zijn naam is ettelijke keren gevallen.
En Lucy was zich van geen kwaad bewust ! Die heeft allicht gedacht waarom
loop je ook zo kort achter mij aan ?
We hebben
ook gehoord dat het baasje met het vrouwtje van ons Lobke heeft getelefoneerd.
Het ging over vergeten worstjes of iets in die aard. Morgen is daaromtrent ook
al iets te doen, maar er blijven veel vraagtekens open staan voor ons Drentjes
deze week
In twee
opzichten klopt deze titel voor de volle waarheid. Niet alleen in omvang is het
een gepaste benaming voor Heros en Lucy. Bij geen van beide is het makkelijk
een rib te vinden. Het zijn ook de twee makkelijkste en beste eters van de
roedel en dat resulteert in een ietwat ronde lijn.
Maar ook
binnen de roedel zijn het de beste vrienden. Onafscheidelijk zijn die twee.
Soms zegt
het baasje wel eens tegen Heros laat je zo niet doen, zet dat joenk eens
goed op haar plaats want ze hindert je. Maar dat is allemaal praat voor de
vaak en kleine Lucy mag van die grote goedzak alles wat ze maar wil doen.
Zo gebeurt
het de laatste weken steeds meer dat Lucy zich bij in de bench van slapende
Heros gaat leggen. Die heft dan zijn dikke reuenkop eens en je ziet hem denken
is de kleine stoorzender daar weer om vervolgens eens te zuchten en zijn kop
neer te leggen om verder te slapen !
Gisteren
namiddag hadden we de eerste maal de kans om het tafereeltje in de bench te
fotograferen en we willen jullie de fotos niet onthouden.
Rond die
drie zaken draaide het vanavond voor de baasjes. Zij waren weer een avondje
stappen met de buren.
De naaste
buren zorgen voor de brievenbus en den ellentrik wanneer wij weer eens
uithuizig zijn zeg maar naar Frankrijk.
Al jaren
wordt dat entre nous geregeld met een fles excellente wijn of iets
dergelijks.
Maar dit
jaar waren de baasjes zo slim van samen onder hen vier even een stapje in de
wereld te zetten en daar een etentje in ons favoriete restaurant aan te bieden
We hebben
gegeten wat we zelf wilden en wat we graag lustten, geen beperkingen wat ook
En gegeten dat ze hebben het is nog altijd asperge seizoen.
Dat is dus
de hoofdtoon geworden voor alle vier, en er is gesmuld als voor acht!
En achteraf
hoort daar een behoorlijke pousse café bij. Chauvinist van begin tot einde
heeft het baasje daar echt het goede voorbeeld gegeven. Een Pineau des
Charentes als aperitief en een Grand Marnier achteraf. Beide gerenommeerde
producten uit de Charente .
Ieder aan
de dis was voldaan en ook de nieuwkomers in het Ganzennest te Herentals waren
unaniem, hier komen we snel terug !
Het was
een fijne avond voor de baasjes, en ook wij Drentjes hadden voor hun vertrek
ook lekker onze buikjes vol gegeten. Iedereen tevreden dus hier ten huize
Vandaag
nog eens een verslagje van onze (Kyra)- Luna uit Minderhout. Trainings
belevenissen, zwemperikelen, en een vakantieverhaal mogen we jullie zeker niet
onthouden. Hier het lange verhaal van een tweetal maanden Drentenbelevenissen,
geassisteerd door Mirza de mooie Golden in de Minderhoutse roedel.
Belle
& co
Dag
moe en de rest van de Faes-roedel,
Via deze weg eerst een dikke proficiat aan Hadise. Ute en JP maak de komende
week jullie borst maar nat hoor met die 7 Drentjes ....
Maar nu het woord aan onze kleine, grote meid.
Ik zwem!!!! Nadat baasjes zowat een heel arsenaal aan trukjes uit de kast
hadden gehaald zoals daar zijn: diverse dummies, een waterpak voor de baas,
koekjes in het water, ... hadden ze er niet aan gedacht om gewoon stokjes te
gooien en Mirza en mij uit te dagen om de stok gaan te pakken. Wel sinds gisteren
zwem ik dus eerst met geleidelijk aflopende bodem en sinds vandaag met mijn
trainingsmaatje Rakker in diep water vanaf de kant. Daar was ik eerst wel wat
bang voor maar Rakker geeft niet op hé. Tot groot jolijt van mijn baasje
en Rakkers baasje was ik vandaag niet te houden. Mirza zwemt ook alleen nog
niet in de gracht waar ik vandaag mijn mooiste crawl liet zien. Baasje zo trots
als een pauw en ik stinkend als een rioolrat maar dat werd me snel vergeven.
Verleden week ging mijn hartje wat sneller slaan want voor het eerst was ik
terug in Drenthe. Daar waren we op weekend met opi en omi Belgie. Kilometers
losloopgebied en geen hond tegengekomen. De training begint vruchten af te
werpen want in Drenthe mag je los maar moeten de baasjes je steeds onder
'appel' hebben. Ik eet graag appel(s) maar weet niet goed wat 'onder appel
staan' (er stonden daar geen
appelbomen) is. Ik weet alleen dat als het baasje fluit ik terug moet
komen. Baasjes hadden een groot huisje gehuurd met 4 slaapkamers (1 voor
baasjes, 1 voor opi en omi, 1 voor mij en 1 voor Mirza). De rust was er enorm
en ik heb geleerd dat paardjes eigenlijk grote 4-voeters zijn, die best ook willen
spelen. Ook in het restaurant waren we weer van de partij. Ik kan je wel
vertellen dat niemand kan weerstaan aan de droevige ogen van de Luminator met
als gevolg veel aaitjes van mensen, die ik nog nooit gezien had.
Op zondag stond er een bezoek aan kamp 'Westerbork' op het programma. Het is
moeilijk te geloven dat er tijdens de oorlog in deze mooie en vredige omgeving
zoveel wreedheden hebben plaatsgevonden. Je wordt gewoon stil als je over het
kamp loopt. 112.000 mensen werden er gedeporteerd richting de
'vernietigingskampen'. Stil zijn ter hun nagedachtenis is dan nog het enige wat
je kan doen. Leuk was wel dat we mee mochten. Ik denk dat de konijntjes er elke
nacht duchtige feestjes houden op de grasvlakte want het er rook er o zo
lekker.
Drenthe is toch iets dat een Drent moet gezien hebben alleen waren de baasjes
een beetje verbaasd van de afstand - 260 km - terwijl zij dachten dat het er maar
150 gingen zijn. Het was ook voor het eerst dat we met de 307SW zo ver op reis
gingen. De baasjes hadden ervoor gezorgd dat de hele achterbank voor ons was
maar toch ... ik rij liever mee in t buske, daar voel ik me echt in thuis.
Sinds dat weekend - begin juni - hebben baasjes ook verlof wat we heeeeeeeeeel
fijn vinden. Baasjes hebben eindelijk na 8 jaar de garage geschilderd en op
orde gebracht. Naar t schijnt moeten wij vanaf de winter of als het regent daar
eerst gaan opdrogen zodat de living wat properder blijft. De dweilen verslijten
hier sneller dan onze handdoeken vandaar. Ook het tuinhuisje is weer voorzien
van een laagje (of 2) nieuwe verf dus wat hebben ze hard gewerkt en wij zagen
dat het goed was.
Het is ook de laatste dagen geen weer geweest om te wandelen dus zwemmen was
het devies en zoals ik al eerder aangaf, zijn we die test weeral met brio gepasseerd.
En de baasjes zagen dat het goed was.
Over Mirza's dieetkuren zijn er wisselende successen. Zo werd ze verkeerdelijk
gewogen een paar maand geleden en is ze terug aan de dieetbrokken. Na onze
zwemescapade van gisteren keken baasjes met voldane ogen naar onze Mizze-meid
want ze staat scherp en baasjes zagen dat het goed was.
Zo zie je maar dat alles hier weer zijn doodgewone gangetje gaat en wij nog
steeds de plak zwaaien. Voor morgen staat er nog een knooppuntentochtje op het
programma in Brecht als het weer het toelaat en wij weer niet wonen onder 'een
plaatselijke bui'.
Nadat we
daarstraks een telefoontje van haar bazinnetje hadden gekregen vielen er
daarstraks ook nog eens een deel fotos van ons kleinste in de mailbox.
Iedereen
weet dus dat we het over Lili gaat wanneer we over ons kleinste
Spreken.
Lilitje, noemt nu Lou want zoon des huizes vond dat een mooiere naam. Lili
heeft zelfs enkele dagen ons Liliputtertje genoemd, omdat ze met haar 180 gram geboorte gewicht
toch ECHT wel een kleintje was.
Maar wat
heeft ze haar toenmalige achterstand knap ingehaald en watis het een mooi
hondje geworden !
Carine
haar bazinnetje is ook vol lof over het karakter en de vriendelijkheid van
Lili. En zo horen we het graag .
Voor de
Belgische lezers en sommige Nederlandse die het niet zouden kennen, is het een
plaats tussen Utrecht en Arnhem onder Amersfoort.
Nu komt
spontaan de vraag op, is daar iets speciaals mee aan de hand ?
Bij ons
weten is daar niets speciaal mee, maar gisterenavond was Woudenberg de plaats
waar alles wat met Drentsche Patrijshonden en het bestuur van de Nederlandse
Drentenvereniging te maken had, aanwezig was.
Nu was ons
baasje ook daar voor de eerste maal aanwezig .
Het is
daar laat geworden, héééél laat zefs, zo laat zelfs dat op een bepaald moment
alleen het baasje en de politie nog op de snelweg was.
Een
Bericht op het blog plaatsen was dan ook niet erg zinvol meer toen hij thuis
kwam.
Wij vonden
bij thuiskomst nog eens een bericht uit de Vlaanders in onze mailbox. Eva ,
het vrouwtje van Lana bericht hierin over het wel en wee van de belevenissen
van haar Lana.
Net zoals
bij ons en ook de overige pups gaat alles in de familie en het familiaal leven
opperbest, maar de trainingen hebben zo de ups en downs.
Allemaal
heel herkenbaar en heel plezant om lezen.
Belle
& co
Hier Eva
s verhaal
Blub,
Van dit warme weer wordt mijn zin in zwemmen niet veel groter. De jachttraining
van zondag verliep niet zoals men van mij had verwacht. De gehoorzaamheid werd
verstoord door het bloedspoor van een vorig apport. De dode duif werd door mijn
voorganger niet zo zachthandig behandeld en ik kon nog genieten van de
achtergelaten geur. Ook het vormen van de 8 was maar een 6 waard. Voor de
gehoorzaamheid werd geoefend op het overzwemmen en het apport op water. Bij het
overzwemmen ging ik zelfs eens kopje onder. Terugkomen deed ik heel krampachtig
en de conclusie was :"ze kan niet zwemmen!" Dat ik niet erg elegant
mij in het water voortbeweeg , dat kan kloppen maar ... Wanneer ik wat aan
zelfvertrouwen win en men mij heel zot maakt van het apport, haal ik die met
veel plezier uit het water. Ik wil er dan zelfs niet meer uit. Alles is volgens
de trainers een spel voor mij en niet werken. Ik gelijk precies op mijn
vrouwtje. Maar zij zegt altijd:" wanneer ons Lana gemotiveerd is en het
leuk vindt, lukt alles!" Is dit niet de basis van leren?
Knuffels Lana
Uitgerust
na de lange (werk)dag gisteren in Kasterlee ? Wij wel maar onze baas loopt er
maar krakkemikkig bij.
Die is het
lang rechtstaan zoals hij vroeger op school deed blijkbaar al effe verleerd
Hij was dan ook al verschillende uren in de weer geweest met het opzetten van
de tent toen wij ten tonele verschenen.
Wij moeten
och steeds opletten want er zijn gisteren weer enkele gegadigden die heel veel
belangstelling hadden voor Heros en voor Lucy. Er was er zelfs eentje die
bereid was van ter plaatse geld neer te tellen voor Heros !
Maar die
kent onze baas helemaal niet want anders had hij zo n stomme daad niet
gesteld.
t Baasje
heeft die man geantwoord dat hij hem graag wil telefoneren wanneer hij zijn
doosje Heros mag komen afhalen. t Baasje bedoelt dat die man na de dood van
Heros zijn asse mag komen halen tegen hetzelfde geld dat de man gisteren bood !
Hoe haalt die man het in zn hoofd van één van ons vier te willen meenemen, en
dan nog tegen geld !
Op dat
gebied zijn wij wel zeker als t aan ons baasje ligt mogen wij nog dikwijls mee
naar zulke manifestatiesen komen wij
zeker en vast terug mee naar huis, ook als er iemand waanzinnig veel geld voor
ons bied.
Het baasje
kreeg gisterenavond nog een fijne mail in de mailbox van de organisatoren van
de roofvogelhappening waarin we bedankt werden voor de fijne deelname van onze
groep. Tevens was er al wenk voor een uitnodiging voor volgend jaar bijgevoegd.
Wij gaan
onze best doen Nand, wij vonden het meer dan tof bij jullie !
O jeetjes,
wat hebben we gescoord vandaag. Wat hebben we in de belangstelling gestaan,
en wat zijn we bestoeft geworden.
Het begon
al naar onze normen heel vroeg deze morgen. Het baasje diende immer al vroeg op
het manifestatie terrein te zijn om de grote tent op te stellen.
Rond tien
uur kwam hij ons en t vrouwtje dan halen en begon de pret in Kasterlee.
Onze twee
moedertjes Belle en Hera hadden al, van in de auto gemerkt dat er nog kroost
van hen aanwezig was.
Voor Belle
was dat Harry, broer van Hera en Heros en ook Libre dochter van Hera en zus van
Lucy hielden ons vandaag gezelschap.
Een mini
familiebijeenkomst dus en waar het baasje heel blij om was, Heros en Harry zijn
terug de dikste vrienden.
Wij hebben
gedurende de dag ieder om beurt met ons baasje de ronde van de happening mogen
maken. Wat zaten daar rare kippen op van die gekke staken. De meeste van die
kippen krijsten wanneer ze ons opmerkten. Er waren toch vogels bij die we
liever niet in het donker, en zelfs bij dag niet tegenkwamen. Arenden zegt het
baasje, en gieren in alle maten en grootten. Maar ook veel valken, heel mooie
uilen die Oehoe riepen, en daarom ook zo worden genoemd. Het was heel mooi om
zien maar echte kippen hebben we niet gezien.
Er liep
daar ook zon muziekgroep rond die we ook vorig jaar hadden gezien. Het baasje
zegt dat daar vroeger in de beginperiode heel veel muzikanten waren en zelfs
danseressen die Schotse volksdansen lieten zien.
Toen het
baasje die groep met Heros passeerde heeft Heros het niet kunnen laten en heeft
hij weer gedaan wat hij dikwijls doet, onder rokken gaan kijken!
Dat viel
vandaag lelijk tegen aan de reactie te zien. Maar het was dan ook voor de
eerste maal in zijn leven dat hij onder een ventenrok ging kijken. Het was daar
vandaag helemaal niet van geen k .n te zien want deze keer waren ze er wel
En deze keer deed het baasje helemaal niet jaloers omdat Heros meer durfde dan
hijzelf ! De overige leden van de Lowland Pipers uit Turnhout keken ook
geamuseerd toen het baasje Heros wegtrok van het onder rokken kijken !
Pas deze
avond zijn we terug thuis om ons blog te actualiseren. Wie het laatste
Drentennieuws wil meemaken, kan dat live doen op de roofvogel happening in
Kasterlee.
Het was
weer even geleden maar we kregen deze namiddag een mailtje vanuit Gasthuisberg.
Sybille vertelt over haar Kato, het achtste pupje uit het K-nestje van Belle.
Dat we van
Kato zo precies weten dat het ons achtste pupje uit het nest was is heel
toevallig. Toen de geboorte van het nestje bezig was kregen we in volle actie
ook nog eens telefoon. Het was een mevrouw aande andere kant van de lijn die
informeerde of wij toevallig een Drentenpupje voor haar hadden .
Het baasje
had de telefoon opgenomen in de keuken en toen hij met de dame, die we
ondertussen kennen als Sybille, aan het bpraten was kwam er uit de living een
kreet JAAAN ER IS ER WEER ééN
t baasje
heeft er zich toen snel van afgemaakt dat de dame later op de dag nog maar eens
moest terugbellen. Die heeft dat gedaan en het pupje dat geboren is toen zij
met ons telefoneerde is nadien naar haar verhuisd !
Hier het
verhaal van Sybille, vrouwtje van onze Kato
Dag Jan en Simonne,
Even een Kato-update, aangezien we met tweede pinksteren niet konden komen
wandelen. Alles goed met haar hoor, ze is een echte Drent en een echt lid van
haar familie, ongelofelijk hoe ze op Belle, op Heros en op Kyra lijkt! We
hebben hier een leuk roedeltje met de drie honden, er is eigenlijk geen echte
baas, geen underdog, ze kunnen het gewoon goed samen vinden.
Waar ik een poos heb mee gezeten is dat de pels van Kato naar aanleiding van
haar sterilisatie helemaal veranderd was. Ik weet het, ik was gewaarschuwd,
maar ik blijf erbij dat ik liever een Drent heb met een minder dan prachtige
pels dan voor de derde keer een hond met melkklierkanker - maar toch. Het deed
me zeer aan mijn hart om haar te zien rondlopen met een wollige bruin-rossige
pels, in plaats van het mooie blinkende donkerbruin dat ze van nature had.
Ondertussen is het wat warmer geworden en heb ik gemerkt dat ik het rossige wol
er kan tussenuit plukken, waardoor ze weer mooi donkerbruin wordt! Ik heb er
zelf al heel wat tussenuit gehaald, maar ik denk dat ik ze toch maar eens
deftig laat trimmen. Bij sommige honden zou één trimbeurt volstaan, en zou de
pels mooi blijven nadat het dode haar er is tussenuit gehaald. Andere honden
zouden een tweetal keer per jaar moeten getrimd worden. Als het dat maar is hé.
Ach ja, schoonheid is vergankelijk en lang niet zo belangrijk als het zonnige
en eigenzinnige karakter dat we zo graag bij de Drenten hebben. Ik hoorde
overigens op de hondenschool dat de hond van één van de instructeurs volledig
van karakter veranderde na haar sterilisatie! Gelukkig is dat niet met Kato
gebeurd! Maar toch hé, maar toch. Ben ik blij genoeg dat het wollige wegkan, om
jullie even een update te sturen. Misschien horen jullie nog wel mensen met dat
probleem, die zullen dan wellicht blij zijn met wat goed nieuws.
Het baasje
is weer laat met zijn ochtend bericht, maar hij is dan ook al heel vroeg bezig
vandaag.
Dat hij
héél vroeg bezig was lag aan ons Belle, die heeft het baasje vannacht tweemaal
uit zijn bed geblaft wegens de spetterpoepziekte. De eerste maal was om drie
uur vannacht, de tweede maal kort na zes uur. Het was sprintten naar buiten wat
onze oma deed. Hoognodig dus maar er was niets vuil gemaakt, wat ook heel
belangrijk is vindt het baasje.
Overigens
moest het baasje ook nog naar Nederland om te gaan shoppen bij Hunter &
co. Daar lag nog een bestelling te wachten die hij voor maandag wilde ophalen .
En voor de rest staat hier vandaag alles in het teken
van de roofvogelhappening die morgen doorgaat te Kasterlee en waar we met de
Belgische Drentenvereniging en de jachtopleiding JacOrion aan deelnemen.
De tent moest nog geladen worden, tafels en
decoratiemateriaal moet ook mee en dan dienden er nog enkele afspraken gemaakt
te worden.
Voor de Drentenliefhebbers die een fijne namiddag
willen beleven is de roofvogelhappening een uitgelezen uitstap. Mooie vogels en
demonstraties, demonstraties met Border Collies en schapendrijven, de Schotse
Lowland Pipers uit Turnhout voor de sfeervolle doedelzakmuziek en randanimatie
te kunst en te keur
We zien jullie morgen op de Roofvogelhappening,
halfweg tussen Kasterlee en Retie.
Alle info betreffende de happening kan je hier vinden
:
De
Drentjes hier in huis hebben het niet makkelijk zeggen we zelf, heen en weer
gezeuld worden van hot naar her, van de frisse Charente langs een bloedheet
Parijs naar een even warm Vosselaar Het kruipt allemaal in een stevige Drentenvacht
!
Ons baasje
heeft ons daarstraks nog gevraagd van wat wij zo den tamme hadden. Het lijkt
volgens hem er op dat wij de auto en aanhanger naar Vosselaar hebben geduwd of
getrokken. Hij heeft daar nergens iets van gemerkt en het enige niet correcte
geluid kwam van op de achterbank en koffer en leek verdraaid veel op gesnurk !
Dat
snurken beviel ons trouwens best, in die mate zelfs dat we er vandaag flink aan
hebben verder gewerkt. De ene in de bench, een andere op het gazon en nog
anderen gewoon in de keuken of de living.
Het enige
moment dat we echt wakker waren was toen het baasje met de leibanden aan de
slag ging en eerst Belle en Lucy aan de beurt waren voor een sleurtocht naar
het bos (wandelen kon je dat al niet meer noemen).
Nadien
kwamen Hera en broer Heros aan de beurt en die zijn algemeen gezien veel
rustiger bij het wandelen dan oma en kleintje.
Het baasje
kwam in elk geval bezweet terug thuis en daar werd hem nog eens in herinnering
gebracht leraren zweet is snel gereed en daar kon hij het mee doen !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
