Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
20-06-2013
Als wij gaan reizen
Als wij gaan reizen
Straks
gaan we rijden, maar toch komt er nog eerst een fijn verhaaltje op het blog van
de poot van ene Lennaert van Roosteren.
Die is op
hondenpension geweest terwijl de rest van de familie aan de commerce was op
Pinkpop. En daar kunnen hondjes niet aarden. Zeker niet als we de mails lazen
Jeanny over de buren standhouders. Niks voor Drentjes, dat was duidelijk, en zo
gingen Lennaert en Cartouche vijf dagen debloemetjes buiten zetten tussen allemaal vreemde teefjes !
Wie ook
uit logeren gaat is onze Kibbels die normaal bij ons op visite komt, maar omdat
wij naar Frankrijk trekken gaat Kibbels nu op visite bij Gorky en Cato . Dat
moet goed komen zeggen wij, en grijs haar er van krijgen is toch niet meer
mogelijk bij Louis !
Hier het
verhaal van Lennaert en Cartouche
Hallo Belgische tak,
Afgelopen weekend zijn papa en ik 5 dagen uit logeren geweest. Het begon
met een intake gesprek, een moeilijk woord voor hoeveel en wanneer moet hij
vreten en wanneer moet hij kakken en zijn er nog bijzonderheden. Nu was
er inderdaad één bijzonderheid, en wel dat papa niet met andere hondenmannen
kan opschieten! Daar was snel een oplossing voor gevonden. We werden gebracht,
ik had helemaal niet in de gaten wat er ging gebeuren, ik liep door wat
gangetjes, er zwaaide een deur open en ..plotseling werd ik bedolven onder
vrouwelijk hondenschoon. Snel ging ik op mijn kont zitten en mijn adamsappel
zakte 8 centimeter
naar beneden en schoot weer 10
cm omhoog, zo diep moest ik slikken. Ik keek nog even om
waar vrouwtje bleef, maar ze was al weg. Ik weet niet veel van mensen maar ik
denk dat ik nu wel weet hoe ze zich voelen als ze voor de eerste keer naar de
kleuterschool gaan, dapper de klas instappen met natte haartjes aan de
hand van moeder en die hand zich langzaam ongemerkt losmaakt en de moeder
in het niets verdwijnt.
Het vrouwelijk schoon bestond uit 2 blonde rondribberige retrievers en 3
slanke belgische herdervrouwen en allemaal wilde ze mij kussen!
Papa stelde even orde op zaken met zware stem Niet kussen met mijn
zoon, dan kan met mij!
Er werd van te voren nog een kanttekening geplaatst als papa zou gaan
rijden dan werd hij apart gezet, maar die ouwe heeft zich voorbeeldig gedragen
en hebben we 5 dagen de tijd van ons leven gehad en er kwamen zelfs nog meer
dametjes bij.
Na 3 dagen knuffelen was ik het zat en verlangde naar mijn baasjes en
zelfs de katten. Maar het duurde nog 2 dagen en kwam vrouwtje ons ophalen. Papa
vergat direct alle dames en stortte zich in haar armen, hij maakte zich klein
en kronkelde en kroop als een puppy. En ik? Zo makkelijk komt ze er niet vanaf,
ons hier zolang alleen te laten. Ik draaide mijn hoofd af en deed net of
ik haar niet zag
Thuis aangekomen snapte ik snel Ratte (mijn knuffel) en ging in de bench
liggen. Die is ziek zei vrouwtje. Nee ik ben niet ziek, maar zwaar
teleurgesteld! Met wat brokjes werd ik uit de bench gelokt en aan een onderzoek
onderworpen. Nee ik ben niet ziek probeerde ik hardop te denken ik wil
gewoon rust. Na een uurtje mokken was ik over mijn quasi dipje heen en vrouwtje
kon zich herinneren uit de verhaaltjes van ome Faes dat oma Belle en mama Hera
ook wel eens van die buien gehad hebben om te laten merken dat ze het ergens
niet mee eens waren.
Mijn baasjes hebben zich nu gerealiseerd dat ze de komende jaren niet
meer op vakantie kunnen gaan zonder ons.
En papa? Die ligt in coma en zal morgen gigantisch spierpijn hebben,
maar ja die maakt zich ook nergens druk om en zijn moto is pluk de dag!
Waar het
baasje op wachtte is aangekomen. De factuur voor de hoogte werker is deze
namiddag aangekomen en t baasje gaat de factuur morgen ochtend gelijk betalen.
Dan komt hij volgende week nog een keertje over en weer om het materiaal op te
halen.
Het
hoofdbestuur heeft ook haast de ganse dag geluierd, tot de factuur in de
mailbox viel. Toen is iedereen plots in actie geschoten om de valiezen te
pakken en de aanhanger te laden.
Dan moet
er morgenochtend nog enkel langs de bank te woorden gegaan, de valiezen
onderaan in de koffer en de diepvrieskist met ons eten (hert en ever) op de
aanhanger gezet te worden.
Vandaag
was het na het onweer van vanochtend een warme zwoel drukkende dag. Ons baasje
begon al te zweten als hij nog maar dacht dat het warm was en hij nog dingen te
doen had .
Wij van
onze kant hebben nog maar eens ligkuilen in de tuin gegraven. Natuurlijk waren
we weer vergeten dat ons baasje die kuilen al vier maal heeft dicht geharkt en
telkens opnieuw heeft ingezaaid met gazonzaad !
Op die
plaatsen kan al goed meer zaad liggen dan aarde zegt het baasje ! Hij was niet
echt vriendelijk bij de zoveelste kuil die we gegraven hadden
We zullen
het vanaf morgen wel terug afleren die graaf en delf werkzaamheden. Dan zitten
er weer serieuze keien in de grond waar we makkelijk onze nagels op kunnen
breken.
We
vertellen het allemaal vanaf morgenavond hier op deze plaats, op ons blog !
Een
man postuleert voor de vacatures bij de politie in Brussel.
De inspecteur die het interview afneemt zegt :
«Uw kwalificaties zijn allemaal erg goed, maar er rest u nog één test die
dient te worden afgelegd alvorens wij u kunnen aannemen bij de politie ». Hij legt een revolver op tafel en zegt:
Neem dit pistool ,
ga naar buiten,
schiet 6 immigranten,
6 drugdealers,
6 extremistische moslims en
één konijn dood.
Waarom
het konijn?.
Goede instelling zegt de inspecteur,
Wanneer kunt u beginnen?.
Het eerste
onweer van de superstorm hebben we al gehad deze ochtend.
Het was
wat ze noemen veel geblaat en weinig wol. Het rommelde wat verderop en we
hebben veel donderslagen gehoord maar heel weinig bliksem. Het onweer hing
duidelijk boven de wolken en buiten wat gerommel hebben we er geen last van
gehad.
Dat hebben
we waarschijnlijk aan hero Heros te danken die met luid geblaf het onweer op
de vlucht heeft gedreven. Normaal hebben onze Drentjes geen schrik van onweer
maar nu week Heros toch niet van het baasje. Hij plakte als het ware aan zijn
benen !
Belle is
dan maar op het terras gaan blaffen. Zij moet immers als alfa teef haar
roedeltje beschermen tegen gevaren die de roedel bedreigen, en dat doet ze tot
nu toe met verve.
Lucy bleef
er nog het rustigste van alle bij, die gaf geen krimp en keek toe hoe oma en
nonkel Heros de zaak oplosten. En Hera zal je zeggen ? Wel Hera dacht
waarschijnlijk wanneer ons moe en broer al zoveel van hun tak maken hoef ik
niet meer mee te doen. Zij trok naar haar bench en legde zich te slapen. De
kans bestaat ook dat Hera destijds goed heeft opgelet toen het baasje het
principe van de kooi van Faraday heeft uitgelegd, en dus ook nog wist dat je
bij bliksem niets te vrezen hebt in een metalen omhulsel zoals een hondenbench
of een auto (als m geen kunststof carrosserie heeft tenminste)
Terwijl we
dit schrijven is de zon alweer komen piepen door een scheur in het wolkendek,
en de roedelleden hebben alle vier hun kooi van Faraday opgezocht. Dat ze zich
gerust voelen is te horen aan het geronk dat uit de benches komt
Ja we
geraken maar niet weg deze keer ! Vandaag heeft het hoofdbestuur dan maar
besloten van niet te vertrekken met een weer zoals dat voorspeld is door
Frankske en Sabientje
Hagelbollen
als tennisballen geven afdrukken als vuistslagen in een autokoetswerk. En laat
dat nu wel het laatste zijn dat ons baasje wil, een motorkap en autodak als een
golfplaat !
Maar er is
nog een reden waardoor we later vertrekken Het baasje heeft namelijk op een
veilingsite een hoogtewerker gekocht waarmee hij de daken van de schuur en de
hangaar wil renoveren.
Drie jaar
geleden heeft hij het dak van de woning totaal gerenoveerd met de hulp van
enkele vrienden en dat is toen allemaal met behulp van ladders gebeurd. Maar
deze daken zijn dubbel zo hoog en die verlangen toch wel een andere aanpak.
Wanneer de
werken klaar zijn heeft het baasje een prachtige, uitzonderlijk goed werkende,
hoogte werker te koop.
Zoals het een
goed verkoper past verklaart die dan dat dit apparaat van een oude weduwe
geweest is die er alleen s zondags mee buiten kwam om mee naar de hoogmis te
rijden ! ! !
En als die
kandidaat koper dan zegt dat zoiets toch niets voor een oude weduwe is dan
verzint m nog wel een ander grappig verhaaltje.
We weten
dus op dit moment nog niet wanneer we vertrekken, de gasten die al snel zouden
komen blijven trouwens ook thuis. Daar hebben ze dan weer wat speling in de
vertrekdatum.
We zien
wel wat het gaat worden eerst nog even het stormweer met donder en bliksem
trotseren en dan
Het
vertrek naar Frankrijk is een dag uitgesteld We kregen toch vanuit
verschillende kanten berichten dat het ginds pijpenstelen goot, oude wijven
regenen kregen we ook al in een mail enomdathet hier in Vosselaar ook
allemaal niet verliep zoals we hadden gehoopt, is het vertrek uitgesteld.
Morgen
gaan we dan. Blijkbaar moeten we dan ook een superstorm trotseren met stijg- en
daalwinden, met bakken regen (er zijn tegenwoordig blijkbaar veel oude wijven
om te laten regenen) en met hagelbollen die op Rolland Garros aan de porte
dAuteuil in Parijs goed voor tennisballen zouden kunnen doorgaan.
We zien
wel wat het geeft onderweg, maar we gaan er vanuit dat de soep nooit zo warm
wordt gegeten als ze wordt opgediend.
Vandaag
was er ook nog heel wat te doen voor ons, zowel voor de baasjes als voor de
hondjes. De baasjes hadden nog wat boodschappen te doen. Belle heeft geholpen
met baasjes nieuw leesbrilletje te laten aanpassen in de brillenwinkel, dat
brilletje was een maat te groot en schoof alle kanten uit. Dat is allemaal
bijgesteld en nadien konden ze nog naar de Maxizoo voor de laatste snoepen voor
ons hondjes .
Ook gaat
het baasje in onze zandbak, voordien mooi gazonnetje, toch nog eens de
achtergebleven grassprieten kortwieken. Dan gaat m met de gritsel of rijf de
grootste kuilen nog eens gladstruiken of opvullen en nadien gaat m er nog wat
zaad herstelgazon over strooien.
Hopelijk
hebben we dan terug een mooi pelouske tegen dat we terugkomen einde augustus .
Onze
baasjes gingen vandaag weer op stap. Doel was Budingen waar Heras zus Hadise
een nestje heeft van vijf pupjes. Oma, tante, nonkeltje en nichtje mochten niet
mee op kraambezoek.
Dat is een
door ons baasje opgestelde regel binnen de kennel. De eerste twee weken totaal
geen bezoek. Na twee weken de eerste bezoekers die wel hun pollen moeten
thuishouden en dus zeker geen pups mogen oppakken. Daarna na vier weken mogen
ook de kinderen komen en mogen dan bij in de puppyren. En uiteindelijk na zes
weken, mogen ook andere toekomstige huisgenoten, zoals honden, bij de pups.
Nu zijn de
pups twee weken en mochten we op bezoek. We, zijn onze baasjes en de vrienden
Louis en Agnes Michielsen, (die van de blogmoppen).
Nu was
vier taterende bezoekers duidelijk het maximum van wat Hadise op dit moment
aankan. En dat zal nog twee weken zo zijn. Hadise neemt in elk geval het
grootste deel van de taak op zich en daar horen eigenlijk niet zo veel
bezoekers bij !
Je merkte
het duidelijk het jonge moedertje had het moeilijk met zoveel plotse
belangstelling. Maar ze kwam wel veel naar ons baasje toe. Die is voor haar nog
steeds het baasje uit haar eerste acht weken van haar leven. Toen was het nog
altijd het kommerloze leventje met moeder Belle en haar zus Hera en de broers
Hercule, Heros, Harry en Harko. En nu heeft ze plots zelf de zorg voor vijf van
die nooit voldane dronkaards, die er dan ook wel bij varen
Voor onze
baasjes zal het hoogstwaarschijnlijk het enige bezoek zijn aan de pups. Wanneer
we terug uit Frankrijk komen zijn de pupjes al oud genoeg geworden om
uitgevlogen te zijn naar hun definitieve eigenaars. Maar we gaan ze later zeker
alle terugzien op Drenten evenementen , dat is zo al stilaan een traditie
binnen de kennel aent Grotenhoutbosch.
Het
verbaast ons niets want we zijn van haar wel een en ander gewend, maar Belle is
weer in haar element sinds Lucy loops is. Van de ochtend tot de avond is Belle
bezig van Lucy hygiënisch in topvorm te houden
Je zou
zonder veel moeite de loopse periode over het hoofd zien omdat je er ook geen
effectieve gevolgen van kan vinden. Alles is in no time netjes en proper
opgekuist.
Ook Hera
doet haar duit in het zakje als hygiënisch assistent bij het zuiver houden
maar niet in die mate zoals Belle.
Dat Heros,
als reu, ook de dames helpt is ook al niet verwonderlijk, maar toch verdenken
wij hem er van dat de belangstelling bij hem meer in de hormonale sector te
vinden is.
Het is wel
mooi en leerrijk om zien hoe ons roedeltje elke verandering in situatie binnen
de roedel zelf aanpakt en oplost.
En de
baasjes zijn maar al te blij dat het allemaal zo een eenvoudige oplossing
heeft. Het zal echter volgende week wel weer even oppassen zijn wanneer Lucys
geur de hormonen van Heros weer op hol gaan brengen, en hem gaan aanzetten tot
wat ze in onze baasjes jeugd vuil manieren noemden. Op zich niet erg omdat
een chirurgische ingreep vier jaar geleden, Heros steriel gemaakt heeft.
Maar
nonkeltje, en de dames, moeder en oma van Lucy blijven intussen van Lucy het
properste loopse hondje maken dat we kennen !
Er viel
deze week weer heel wat nieuws van onze nakomelingen in de mailbox. Het hier
onderstaand bericht van Lennaert was al een beetje in de vergeethoek geraakt
door de vele mails.
Dat
nieuwtje van Louis, de broer van Lennaert is dan weer kraakvers van de pers. Zo
gaan we Lennaert vanaf september in de Limburgse velden en waterpartijen
aantreffen wanneer hij met zn baasjes een lessenreeks jagen voor dummies
gaat volgen.Probleem voor ons fokkers van Lennaert is nu wel . Op wie slaat dat
dummies op de bazen of op Lennaert ?
Aan de
andere kant van het land, in de Vlaanders gaat Louis stoppen met de
jachttraining. Ilse , het vrouwtje van Louis is tot inzicht gekomen dat Louis
nog heel wat bruikbare capaciteiten heeft en dat die niet noodzakelijk jacht
gericht zijn ! De bijgevoegde fotos zijn overtuigend genoeg. Louis zijn
specialiteiten liggen meer binnen- dan wel buitenskamers !
Belle
& co
Lennaert
van Roosteren, toekomstig jachthond vertelt.
Beste familie,
Jippie! ik zag weer een puppenmagazine dan moet ik toch ook
maar weer eens wat melden!
In september zal ik voor de eerste keer kennis maken met een echte
jager en omdat mijn baasjes aanvoelen dat ze daar niet kunnen verschijnen met
een ongeleid projectiel hebben ze online een snelcursus gevolgd, en
een boekje Jagen voor Dummies aangeschaft. Nu had ik nog een
ongebruikte dummy liggen uit mijn kraamperiode en er slingerde ook nog ergens
een fluitje. Dapper trokken ik, vrouwtje, dummie en fluitje de tuin in en
toen .nee Lennaert is echt geen dummie!. Het maakte niet uit
waar ze het ding verstopte, ik vond het altijd, pppffff makkelijk zat, gewoon
zitten, wachten op commando zoek, snuffelen, waaieren, snuffelen en hoppa
gevonden, terug, zitten, dummie loslaten en koekje. Ik maakte eerst één foutje
en legde de dummie voor de voeten. Dat mocht niet. Opnieuw .pff simpel
vasthouden, in de hand leggen en weer een koekje gescoord. Baasje
werd er bij gehaald, want wie had me dit geleerd? Nou zat baasje met de
maaier en benzine te rommelen en hing er een vervelende benzine lucht en wist
mijn neus even niet zo goed welke kant op. Geen paniek, gewoon van links naar
rechts in grote waaiers met de neus in de lucht en bingo alweer een koekje.
Oké ik geef toe, het is wel in de tuin, en wat ik in het open veld ga
doen, dat is nog even afwachten, maar kan die fluit ook eens uitgeprobeerd
worden. Ik heb nog 4 maanden de tijd, dus dat moet lukken.
Jachtige neusjes
Jullie Lennaert
Louis
van Oostrozebeke jachthond fin de carrière vertelt ook.
Hoi,
Hier een berichtje
uit Oostrozebeke.
Is er nog een beetje
plaats in de lappenmand. Woensdag heb ik me met volle geweld gedraaid en ben ik
met mijn klein teentje tegen de deur geknald. Resultaat: veel pijn en de enige
schoenen die ik kan verdragen zijn 'teensletsen'. Op zich vind ik dat niet erg
maar gaan lopen zit er niet in. Ook de training met Louis is onmogelijk want
zodra ik mij op oneffen grond begeef, protesteert dat teentje. Gezien het
volgende week de laatste les is en ik veronderstel dat er dan ook examen zal
zijn, gooien wij de handdoek in de ring. Louis is een supertoffe huishond en
hij gaat akkoord dat we het deeltje 'jacht' van zijn soort als 'jachthond'
schrappen. Hij apporteert alleen als hij goesting heeft. Bij gevolg zie je
alleen zijn kop bewegen als je een apport in het water gooit..... Het heeft dan
ook geen enkel nut om een examen te gaan doen waarbij we op voorhand weten dat
hij het niet kan halen.
Hierbij nog enkele
foto's van onze held bij de dingen waar hij wel goed in is: helpen studeren en
knuffelen.
Twee weken
oud zijn ze nu, de eerste aent Grotenhoutbosch pups die geboren zijn bij onze
collega fokkers onder dezelfde kennelnaam.
Gisteren
kregen we wat fotos doorgestuurd, want ook wijzelf hebben ons de twee weken
quarantaine opgelegd. Wat voor de ene telt, dat telt ook voor de andere, zo
zijn we dan, heel consequent.
Maar
maandagnamiddag gaan we ons eerste en wellicht enig bezoek aan Hadise samen met
de pups brengen. Dinsdag vertrekken we immers voor twee maanden naar Frankrijk
en tegen dan zijn Hadises pupjes uitgevlogen naar de verschillende
windrichtingen .
Tot nu toe
kennen er al vier pups een nieuwe eigenaar, één reutje heeft nog zes tot
zeven weken om een fijn baasje te vinden.
Tot nu toe
blijven alle pupjes in België, verschillende van de eigenaars wachten al
maanden op een pupje van Hadise en zijn dus net als wij benieuwd naar de nieuwe
hondenwereldburgers.
Dat het
mooie en gezonde pups zijn is wel duidelijk, je kan het nestje ongeveer
vergelijken met de pups van Hera van vorig jaar. Logisch toch als je weet dat
de vader ook dezelfde is als bij het Hera nestje. En we kunnen zeggen, alle
neefjes en nichtje van het huidige Hera s L-nestje stellen het opperbest. Dat
weten we omdat we nog geregeld met alle pupeigenaars een vrij intensief contact
onderhouden.
Hier de
fotos zoals we ze binnen kregen, volgende maandag komen de fotos uit eigen
kodakske wanneer we zijn gaan puppysnuiven
Een man doet zijn boodschappen in de supermarkt en merkt
een aantrekkelijke vrouw op die hem voortdurend aanstaart.
Na een tijdje zegt de man: "Excuseer, kennen wij elkaar?"
De vrouw antwoordt: "Ik denk dat jij de vader bent van één van mijn
kinderen."
De man kijkt verbaasd en denkt dat dit kind waarover ze praat misschien het
gevolg is van die ene keer dat hij zijn vrouw had bedrogen.
Hij zegt tegen de vrouw: "Ben jij die stripteaseuse van op mijn vriend
zijn vrijgezellenfeest 5 jaar geleden? Je weet wel, we hebben seks gehad op de
biljarttafel terwijl jouw vriendin op mijn kont sloeg met een zweep!"
De vrouw wordt lijkbleek en stamelt: "Nee, ik ben onderwijzeres en jouw
zoontje zit in mijn klas..."
Van onze
Engelse overburen in Frankrijk kregen we deze onderstaande mail. Sophie hun
prachtige Duitse Herder teefje,nog
eentje van het oude type, hebben ze moeten laten inslapen door een levertumor.
Voor tien
dagen wandelde ze nog samen met Belle en Lucy rond het gehucht en was ze best
nog speels met onze kleinste.
Dat het
snel fout kan gaan bij mens en dier is hier heel duidelijk.
Wij van
onze kant wensen Suzie en David veel sterkte bij het verlies van hun geliefde
Sophie, want dat was ze zeker, meer nog, een kind aan huis ! Maar ze hebben de
moed gehad van de enige echte goede beslissing te nemen en Sophie te besparen
van, enkele weken pijn en ziekte.
Belle
& co
Hier de mail
zoals we hem daarjuist in de mailbox vonden
To let you know that today we are taking
the beautiful Sophie to be put to sleep, she has a massive tumor in her liver
and whilst she is only uncomfortable at the moment, very soon she will be in
pain and that is not something we could allow. She was fine until Monday
and seems to have gone downhill very fast since then, we've had two vets check
her out and both have said the same thing that there is nothing we can do.
We are not coping at all well, as I am sure you can imagine. We
have had nearly 10 years of her loyal company and are going to miss her so
much. Sending this so that you all know what is happening, please don't
feel you have to respond.
Ze heeft
er het langst van al haar zussen op laten wachten, maar sinds gisteren ochtend
is het zo ver, Lucy is als laatste van de teefjes van het L-nestje loops.
Ons kleine
meisje is ons klein juffertje geworden.
Kort na de
jaarwisseling kregen we al bericht uit Katwijk aan Zee dat er met Liv iets aan
de hand was.Op negen maanden was zij het eerste teefje dat voor de eerste keer
loops werd. Na veertien maand en een half was de laatste voor de eerste keer
loops. Toch wel een opmerkelijk verschil !
We zagen
het al enkele dagen aan haar gedrag dat wijzigde. Veel aanhankelijker naar de
baasjes toe en ook vooral naar Heros toe. Spelen met Heros, bij in zijn bench
gaan liggen, dat had geen van beiden voordien ooit gedaan en ook het
snuffel/reinigingsgedrag van oma Belle die gans haar nakomelingen nog steeds
erg netjes houdt.
Gisterenavond
mocht oma Belle nog mee met de baasjes. Het was een verre autorit met de
kenmerkende files rond Antwerpen en vooral de Kennedy.
Belle
mocht mee naar Melden bij Oudenaarde waar de baasjes afspraak hadden met Peter
en Hilde . Voor Peter hadden onze baasjes een mooi schilderij laten maken van
zijn vorige maand overleden Zeppos.
Zeppos de
stamvader van onze kennel, vader van Hercule, Hera, Hadise, Heros Harry en
Harko, met wie het fokken hier allemaal begon.
Tussen
Belle en zoon Hercule was het weer een fijn terugzien. Ze hebben samen zo
gespeeld dat Belle totaal strike de terugweg heeft meegemaakt.
Juist aan
de afrit van Vosselaar op de snelweg heeft ze zich nog een laten zien.
Maar ook
voor onze baasjes had Hilde het vrouwtje van Hercule een dineetje voorzien. Het
was voor onze baasjes een totale verrassing toen ze de beentjes onder tafel
konden schuiven en verwend werden met een flinke uit de kluiten gewassen kreeft.
Maar ook Hercule en Belle hebben mogen meesmullen. Die twee hebben de schalen
van de kreeft mogen uitlikken. En ook die twee waren in de wolken van de
lekkernij !
De baasjes
zijn zo druk bezig, en totaal anders dan wanneer we op t punt staan van naar
Frankrijk te vertrekken.
Vooral het
baasje is bezig met telefoons vaste en mobiele, telkens is hij duidelijk tegen
iemand anders bezig.
Dan vertrekt
m weer met de Masjebashi, dan weer met de Citroën Berlingo Drentmobiel. Soms
maar voor tien minuten, dan weer voor enkele uren
Wij hebben
het woord clubmatch nadarafsluitingen en nog van die ongebruikelijke
woorden meermaals gehoord. Ook vergaderingen en afspreken komt meermaals aan
bod !
De
aanhanger is leeg gemaakt na de roofvogelhappening maar tegelijk zijn er dan
weer andere zaken geladen . En steeds zijn het andere zaken dan die we
gewoonlijk meezeulen naar la douce.
We kunnen
er deze keer kop noch staart aan krijgen maar er staat teen en tander op til
, zoveel is stilaan wel duidelijk aan het worden !
Ook
krijgen we regelmatig op onze donder ! Daarstraks liep Lucy voor de voeten van
ons baasje, op zich gebeurt dat nog wel eens, maar nu was hij een groot pak met
het zeildoek van de grote tent naar de garage aan het dragen en is hij haast
met groot pak tentdoek en al kopje over gegaan.
Niet dat
het opperwezen er iets aan kon doen maar zijn naam is ettelijke keren gevallen.
En Lucy was zich van geen kwaad bewust ! Die heeft allicht gedacht waarom
loop je ook zo kort achter mij aan ?
We hebben
ook gehoord dat het baasje met het vrouwtje van ons Lobke heeft getelefoneerd.
Het ging over vergeten worstjes of iets in die aard. Morgen is daaromtrent ook
al iets te doen, maar er blijven veel vraagtekens open staan voor ons Drentjes
deze week
In twee
opzichten klopt deze titel voor de volle waarheid. Niet alleen in omvang is het
een gepaste benaming voor Heros en Lucy. Bij geen van beide is het makkelijk
een rib te vinden. Het zijn ook de twee makkelijkste en beste eters van de
roedel en dat resulteert in een ietwat ronde lijn.
Maar ook
binnen de roedel zijn het de beste vrienden. Onafscheidelijk zijn die twee.
Soms zegt
het baasje wel eens tegen Heros laat je zo niet doen, zet dat joenk eens
goed op haar plaats want ze hindert je. Maar dat is allemaal praat voor de
vaak en kleine Lucy mag van die grote goedzak alles wat ze maar wil doen.
Zo gebeurt
het de laatste weken steeds meer dat Lucy zich bij in de bench van slapende
Heros gaat leggen. Die heft dan zijn dikke reuenkop eens en je ziet hem denken
is de kleine stoorzender daar weer om vervolgens eens te zuchten en zijn kop
neer te leggen om verder te slapen !
Gisteren
namiddag hadden we de eerste maal de kans om het tafereeltje in de bench te
fotograferen en we willen jullie de fotos niet onthouden.
Rond die
drie zaken draaide het vanavond voor de baasjes. Zij waren weer een avondje
stappen met de buren.
De naaste
buren zorgen voor de brievenbus en den ellentrik wanneer wij weer eens
uithuizig zijn zeg maar naar Frankrijk.
Al jaren
wordt dat entre nous geregeld met een fles excellente wijn of iets
dergelijks.
Maar dit
jaar waren de baasjes zo slim van samen onder hen vier even een stapje in de
wereld te zetten en daar een etentje in ons favoriete restaurant aan te bieden
We hebben
gegeten wat we zelf wilden en wat we graag lustten, geen beperkingen wat ook
En gegeten dat ze hebben het is nog altijd asperge seizoen.
Dat is dus
de hoofdtoon geworden voor alle vier, en er is gesmuld als voor acht!
En achteraf
hoort daar een behoorlijke pousse café bij. Chauvinist van begin tot einde
heeft het baasje daar echt het goede voorbeeld gegeven. Een Pineau des
Charentes als aperitief en een Grand Marnier achteraf. Beide gerenommeerde
producten uit de Charente .
Ieder aan
de dis was voldaan en ook de nieuwkomers in het Ganzennest te Herentals waren
unaniem, hier komen we snel terug !
Het was
een fijne avond voor de baasjes, en ook wij Drentjes hadden voor hun vertrek
ook lekker onze buikjes vol gegeten. Iedereen tevreden dus hier ten huize
Vandaag
nog eens een verslagje van onze (Kyra)- Luna uit Minderhout. Trainings
belevenissen, zwemperikelen, en een vakantieverhaal mogen we jullie zeker niet
onthouden. Hier het lange verhaal van een tweetal maanden Drentenbelevenissen,
geassisteerd door Mirza de mooie Golden in de Minderhoutse roedel.
Belle
& co
Dag
moe en de rest van de Faes-roedel,
Via deze weg eerst een dikke proficiat aan Hadise. Ute en JP maak de komende
week jullie borst maar nat hoor met die 7 Drentjes ....
Maar nu het woord aan onze kleine, grote meid.
Ik zwem!!!! Nadat baasjes zowat een heel arsenaal aan trukjes uit de kast
hadden gehaald zoals daar zijn: diverse dummies, een waterpak voor de baas,
koekjes in het water, ... hadden ze er niet aan gedacht om gewoon stokjes te
gooien en Mirza en mij uit te dagen om de stok gaan te pakken. Wel sinds gisteren
zwem ik dus eerst met geleidelijk aflopende bodem en sinds vandaag met mijn
trainingsmaatje Rakker in diep water vanaf de kant. Daar was ik eerst wel wat
bang voor maar Rakker geeft niet op hé. Tot groot jolijt van mijn baasje
en Rakkers baasje was ik vandaag niet te houden. Mirza zwemt ook alleen nog
niet in de gracht waar ik vandaag mijn mooiste crawl liet zien. Baasje zo trots
als een pauw en ik stinkend als een rioolrat maar dat werd me snel vergeven.
Verleden week ging mijn hartje wat sneller slaan want voor het eerst was ik
terug in Drenthe. Daar waren we op weekend met opi en omi Belgie. Kilometers
losloopgebied en geen hond tegengekomen. De training begint vruchten af te
werpen want in Drenthe mag je los maar moeten de baasjes je steeds onder
'appel' hebben. Ik eet graag appel(s) maar weet niet goed wat 'onder appel
staan' (er stonden daar geen
appelbomen) is. Ik weet alleen dat als het baasje fluit ik terug moet
komen. Baasjes hadden een groot huisje gehuurd met 4 slaapkamers (1 voor
baasjes, 1 voor opi en omi, 1 voor mij en 1 voor Mirza). De rust was er enorm
en ik heb geleerd dat paardjes eigenlijk grote 4-voeters zijn, die best ook willen
spelen. Ook in het restaurant waren we weer van de partij. Ik kan je wel
vertellen dat niemand kan weerstaan aan de droevige ogen van de Luminator met
als gevolg veel aaitjes van mensen, die ik nog nooit gezien had.
Op zondag stond er een bezoek aan kamp 'Westerbork' op het programma. Het is
moeilijk te geloven dat er tijdens de oorlog in deze mooie en vredige omgeving
zoveel wreedheden hebben plaatsgevonden. Je wordt gewoon stil als je over het
kamp loopt. 112.000 mensen werden er gedeporteerd richting de
'vernietigingskampen'. Stil zijn ter hun nagedachtenis is dan nog het enige wat
je kan doen. Leuk was wel dat we mee mochten. Ik denk dat de konijntjes er elke
nacht duchtige feestjes houden op de grasvlakte want het er rook er o zo
lekker.
Drenthe is toch iets dat een Drent moet gezien hebben alleen waren de baasjes
een beetje verbaasd van de afstand - 260 km - terwijl zij dachten dat het er maar
150 gingen zijn. Het was ook voor het eerst dat we met de 307SW zo ver op reis
gingen. De baasjes hadden ervoor gezorgd dat de hele achterbank voor ons was
maar toch ... ik rij liever mee in t buske, daar voel ik me echt in thuis.
Sinds dat weekend - begin juni - hebben baasjes ook verlof wat we heeeeeeeeeel
fijn vinden. Baasjes hebben eindelijk na 8 jaar de garage geschilderd en op
orde gebracht. Naar t schijnt moeten wij vanaf de winter of als het regent daar
eerst gaan opdrogen zodat de living wat properder blijft. De dweilen verslijten
hier sneller dan onze handdoeken vandaar. Ook het tuinhuisje is weer voorzien
van een laagje (of 2) nieuwe verf dus wat hebben ze hard gewerkt en wij zagen
dat het goed was.
Het is ook de laatste dagen geen weer geweest om te wandelen dus zwemmen was
het devies en zoals ik al eerder aangaf, zijn we die test weeral met brio gepasseerd.
En de baasjes zagen dat het goed was.
Over Mirza's dieetkuren zijn er wisselende successen. Zo werd ze verkeerdelijk
gewogen een paar maand geleden en is ze terug aan de dieetbrokken. Na onze
zwemescapade van gisteren keken baasjes met voldane ogen naar onze Mizze-meid
want ze staat scherp en baasjes zagen dat het goed was.
Zo zie je maar dat alles hier weer zijn doodgewone gangetje gaat en wij nog
steeds de plak zwaaien. Voor morgen staat er nog een knooppuntentochtje op het
programma in Brecht als het weer het toelaat en wij weer niet wonen onder 'een
plaatselijke bui'.
Nadat we
daarstraks een telefoontje van haar bazinnetje hadden gekregen vielen er
daarstraks ook nog eens een deel fotos van ons kleinste in de mailbox.
Iedereen
weet dus dat we het over Lili gaat wanneer we over ons kleinste
Spreken.
Lilitje, noemt nu Lou want zoon des huizes vond dat een mooiere naam. Lili
heeft zelfs enkele dagen ons Liliputtertje genoemd, omdat ze met haar 180 gram geboorte gewicht
toch ECHT wel een kleintje was.
Maar wat
heeft ze haar toenmalige achterstand knap ingehaald en watis het een mooi
hondje geworden !
Carine
haar bazinnetje is ook vol lof over het karakter en de vriendelijkheid van
Lili. En zo horen we het graag .
Voor de
Belgische lezers en sommige Nederlandse die het niet zouden kennen, is het een
plaats tussen Utrecht en Arnhem onder Amersfoort.
Nu komt
spontaan de vraag op, is daar iets speciaals mee aan de hand ?
Bij ons
weten is daar niets speciaal mee, maar gisterenavond was Woudenberg de plaats
waar alles wat met Drentsche Patrijshonden en het bestuur van de Nederlandse
Drentenvereniging te maken had, aanwezig was.
Nu was ons
baasje ook daar voor de eerste maal aanwezig .
Het is
daar laat geworden, héééél laat zefs, zo laat zelfs dat op een bepaald moment
alleen het baasje en de politie nog op de snelweg was.
Een
Bericht op het blog plaatsen was dan ook niet erg zinvol meer toen hij thuis
kwam.
Wij vonden
bij thuiskomst nog eens een bericht uit de Vlaanders in onze mailbox. Eva ,
het vrouwtje van Lana bericht hierin over het wel en wee van de belevenissen
van haar Lana.
Net zoals
bij ons en ook de overige pups gaat alles in de familie en het familiaal leven
opperbest, maar de trainingen hebben zo de ups en downs.
Allemaal
heel herkenbaar en heel plezant om lezen.
Belle
& co
Hier Eva
s verhaal
Blub,
Van dit warme weer wordt mijn zin in zwemmen niet veel groter. De jachttraining
van zondag verliep niet zoals men van mij had verwacht. De gehoorzaamheid werd
verstoord door het bloedspoor van een vorig apport. De dode duif werd door mijn
voorganger niet zo zachthandig behandeld en ik kon nog genieten van de
achtergelaten geur. Ook het vormen van de 8 was maar een 6 waard. Voor de
gehoorzaamheid werd geoefend op het overzwemmen en het apport op water. Bij het
overzwemmen ging ik zelfs eens kopje onder. Terugkomen deed ik heel krampachtig
en de conclusie was :"ze kan niet zwemmen!" Dat ik niet erg elegant
mij in het water voortbeweeg , dat kan kloppen maar ... Wanneer ik wat aan
zelfvertrouwen win en men mij heel zot maakt van het apport, haal ik die met
veel plezier uit het water. Ik wil er dan zelfs niet meer uit. Alles is volgens
de trainers een spel voor mij en niet werken. Ik gelijk precies op mijn
vrouwtje. Maar zij zegt altijd:" wanneer ons Lana gemotiveerd is en het
leuk vindt, lukt alles!" Is dit niet de basis van leren?
Knuffels Lana
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
