|
Puppenkrant 04.06.12xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Een prachtfoto van Liv en dochtertje Julia ging dit
berichtje vooraf. De foto plaatsten we gisteren al. Wij vonden de foto zo mooi
dat we toelating hebben gevraagd om ze op het eind van het jaar op de kalender
te mogen plaatsen. En het mocht
Hier het relaas van Liv en familie..
Liv is een
schat van een hondje, vanaf dag 1 niks geen zorgen om gehad. Ze eet goed, heeft
een paar x per dag dr dolle buien en verder rommelt ze lekker in en om het
huis. Onze eigen kinderen is ze helemaal gewend, en in de buurt blijft ze dicht
bij ons .
Wanneer we
naar strand / duinen gaan geeft ze aan wanneer ze moe is, en kruipt ze onder in
de wandelwagen, te lief gewoon . ( om even later als we weer bijna thuis zijn
er weer heel gauw uit te klimmen ).
De bench is
voor ons met kids een uitvinding ! s Avonds rond 10 en 11 en erin en de
volgende ochtend 6.00 ff plassen en k rond 8 en een wandeling .
Ook na het
lopen en eten en met de kids rond het huis gaat ze ff een uurtje de bench in,
ze slaapt overal doorheen en vind alles prima.
Het is puur
het enthousiaste springen wat echt nog afgeleerd moet worden en waar de kids
van schrikken. Maar dat hoort erbij .
Kortom, een
schat van een hondje, en waar we in huis gewoon best streng voor Zijn, betreft
bedelen en happen / springen . Maar buiten kan ze altijd helemaal los gaan.
Heerlijk!!! Ze poept plast netjes in de struiken, ook een groot voordeel.
En alle slakken
zijn voor Liv...... Nieuwe lekkernij ...... Of ik dat leuk vind ?????
Volgende
week ga ik naar de dierenarts , deze week was vooral wennen, veel uitlaten en
vroeg op. Niet alles tegelijk hè .
Kirsten
In Oostrozebeke is Louis in de pen gekropen
Dag Jan, Simonne, mama,
nonkel Heros, oma Belle en niet te vergeten mijn lieve zus Lucy,
Wat een leuke knuffel
jij daar hebt! Ik vraag me af hoe het jouw lukt om het beestje heel te laten.
Mijn tandjes kriebelen de hele tijd en daar zijn vooral de kledij van Lore en
Bo ideaal voor om me in vast te bijten. Lore is daarvoor de leukste, een
kleedje, een sjaaltje en haar haar dat verleidelijk voor mijn neusje heen en
weer zwaait. Dan volgt er natuurlijk een demonstratief 'neen'. Van Lore en Bo
kan ik dat nogal negeren maar als de mama erbij komt, moet ik wel luisteren en
lossen.
Ik heb deze week al veel
gewandeld. Leuk om zoveel mogelijk tussen de benen de komen, dan maken ze van
die rare sprongen. Vlak achter Bo zijn voeten lopen vind ik ook leuk, dan loopt
hij vlugger en dan volg ik natuurlijk. De mama heeft het er wel niet zo op om
te koersen. Het is wel een hele drukke straat met allemaal van die grote vrachtwagens
die voorbij denderen. Doodeng in het begin maar de mama doet er heel nonchalant
over en het lukt al wat beter.
Als we aan school staan
te wachten is de mama wel super tevreden van mij want van zodra zij stopt, ga
ik ook zitten of liggen. Ik wordt langs alle kanten geprezen dat ik nog zo
klein ben en toch al zo rustig kan blijven wachten.
We zijn zaterdag ook
naar de markt geweest, daar werd ik langs alle kanten bekeken en verschillende
mensen kwamen vragen welk soort hond ik was, zo'n schatje. Hadden ze het dan
echt over mij? Blijkbaar wel. Ik probeer er dan ook achter te komen wat er zo
schattig is aan mij en van zodra ik een etalage passeer, stop ik even om mezelf
te bewonderen in de ruit.
Oh ja, we zijn ook al
naar de dierenarts geweest. Pff, niets aan, op de tafel of op de grond, maakt
niet uit. Dan leg ik mij een beetje. Volledig betast en onderzocht en
goedgekeurd.
Eten en drinken is ook
geen probleem. Alleen het kraantje durft nogal eens open te gaan binnen. Ik
geef natuurlijk wel geen kik als ik naar buiten wil gaan dus kunnen ze het niet
altijd weten als ik zo nodig moet.
Van donderdag op
vrijdagnacht hoorde Stan me om drie uur en hij is met mij naar buiten gegaan.
Leuk om eens buiten te gaan(moest ik dan ook plassen? Ik denk het niet!!)
Toen we terug
binnenkwamen nam ik mijn kans en ging prinsheerlijk(superonschuldig) op mijn
kussen liggen en Stan trapte er in(hihi)
Hij heeft zich in de
zetel gelegd om te slapen en ik moest niet terug in de bench.
Plots was het zover en
de deur was dicht en Stan sliep....dan maar aan de achterdeur.
Ik ben er wel mee
weggekomen en Stan ving de vlaag van mama. Jammer, hij mag niet meer opstaan
voor mij 's nachts.
Een poot en een natte
tong van Louis
Lennaert geeft volgend berichtje door
Bonjour Roedel
Faes,
Vandaag is het een
echte regenachtige, luie zondag.
Alles gaat goed
met mij en de spetterpoep heb ik nog niet opgelopen. Ik snoep ook regelmatig
van plantjes, en een corrigerende greep in mijn nekvel heb ik ook al gevoeld,
maar nu weet ik het: NEE is nee.
Vrouwtje ging
vandaag kijken naar een mooie tuin in Duitsland, en ik mocht in eerste
instantie mee. Later besloot ze dat ik toch thuis moest blijven gezien de regen
en natheid, en ze niet wist of de tuineigenaren gesteld waren op een
enthousiaste natte hond. Pffff kinderachtig.
Maar de volgende
keer mag ik mee. Nu denken jullie natuurlijk, die Lennaert, België, Nederland,
Duitsland
die arme hond zit de hele dag in de auto Maar niets is minder waar.
Ik woon nl op een plek 500 meter vanaf de Belgische grens, en 4 kilometer vanaf
de Duitse grens. Ze zeggen wel eens Nederland op zn smals .
Zoals mijn
broertjes en zusjes zich ontwikkelen, zo gaat het ook met mij, de zelfde ups en
downs, maar vooral ups. Een knuffelkoe heb ik niet omdat mijn papa systematisch
al mijn speelgoed en kauw attributen handig wegpakt en ergens diep in de tuin
verstopt of kapot maakt.
Vorige en deze
week zijn er fotos binnengekomen van een halfbroer en halfzus. Mijn halfzus
lijkt heel veel op Lili Lou, en mijn halfbroer op papa. Hij woont in Rusland en
volgens zijn Russische baasje is hij de enige Drent in Rusland. Hij was het bos
in gerend en na een hoop kabaal kwam hij terug met een vos in zn bek. Oeps!
Zou ik dat later ook durven. Ik denk toch dat ik voorlopig ook een knuffeldier
wil.
Donderdag voor de
eerste keer naar de puppycursus. Heb ik helemaal niet nodig. Ik ben lief, slim,
loop goed aan het lijntje, ga zitten en als ik het niet snap draai ik mijn
koppetje intelligent een beetje scheef en dan is iedereen verkocht. Ik doe het
voor het vrouwtje, want zij moet natuurlijk wel leren hoe je netje loopt en
draaft met een Drent.
Verder heb ik op
mijn neus heeeel veeeeeel sproetjes gekregen, dat zie ik niet terug op de
fotos van mijn broertjes en zusjes. Weet iemand waar die vandaan komen? Mijn
papa heeft er 7 en ik heb er wel 30.
Groetjes aan het
hondenspul, en vooral aan Simonne
Af en toe zie ik
haar in de verre verte op een foto staan. Ze is toch 8 weken lang mijn 2e
moeder geweest.
Lennaert
|
Ik ben Jan
