Terug thuis in
Vosselaar
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
We waren op acht uur thuis vanuit de
Charente. We hadden een reuze goede gemiddelde tot voor Parijs. 115 km/u
gemiddeld is niet van de poes maar toch hebben we niet gekoerst of echt hard
gereden. Er was gewoon geen verkeer en dus ook geen oponthoud.
In Parijs kregen we de volle lading
wat regen betrof. Er stonden gewoon levensgevaarlijke diepe plassen op de
snelweg. Gelukkig hield iedereen (?) er rekening mee en ging het verkeer toch
nog redelijk vlot naar de omstandigheden.
Als we in de buurt van de luchthaven van
Charles de Gaulle komen heeft het baasje altijd zijn klein kodakske klaar om
een foto nte maken als m weer eens onder een taxiënd vliegtuig onderdoor moet
rijden. Zijn droom is van eens overreden te worden door zon grote A380
Airbus en daar een foto van te maken, al rijdend op de snelweg.
Vandaag was het maar een gewone Airbus
die vlak vor onze neus de lucht in ging.
Verder nam ons baasje voor het vertrek
nog enkele fotos van onze zitplaatsen in de auto. Heros en Hera op elk een
kussen in de koffer, Belle achter het baasje op de achterzetel en de kleinste,
ons Lucy heeft de royaalste plaats in de stoffen reisbench. Dit uit veiligheids
overwegingen dat ze niet plots vooraan zou opdagen of bij t baasje aan zijn
voeten, of onder de pedalen ! Ook om alles netjes te houden moest ze moeten
overgeven of een sigaartje plegen. Maar niets van dit alles is gebeurd.
Kleintje heeft het net als op de heenweg keurig gedaan. Geen plasje, geen
kakje, niet overgegeven, zelfs niet gezeurd !
Je hebt er geen hond aan is het gezegde
en bij ons is het letterlijk te nemen.
Belle & co
|