De puppenkrant 05-08-2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wanneer we het bericht van Lennaert hadden gelezen besloot ook ons baasje er een woordje aan te wijden hoe de van nature aanwezige “zachte beet” bij een Drentsche Patrijshond nog beter kon geoefend worden.

Ons baasje gebruikte niet de methode van de familie Wessels maar een toeter die hij een eeuwigheid terug eens heeft gekregen van een neefje.

Nu zijn de blog- en puppenkrantlezers gewend van bij elk bericht de nodige foto’s of afbeeldingen te krijgen en dus toog het baasje naar “Google afbeeldingen” om daar het nodige beeldmateriaal op te snorren.

Groot is zijn verbazing wanneer hij, nadat hij “een zachte beet” heeft in gegeven, daar een foto staat van… Hera met haar toeter in haar bek ! ! !

Verder heeft ons baasje niet gezocht. Wat hij zocht heeft hijzelf onbewust op het “wereld wijde web” gezet…

Belle & co

Hier het “zachte bek” verhaal van Lennaert

Hallo bloggelaars,

Elke zaterdagochtend krijg ik een gekookt eitje. Niet netjes gepeld maar met schil en al. Mijn papa neemt altijd heel voorzichtig het ei aan, zoekt een rustig plekje in de tuin, bijt voorzichtig één gaatje en smikkelt langzaam de inhoud op, en daarna dan toch ook maar de schil.

IK doe dat anders. De eerste keer had het vrouwtje voor de zekerheid het ei al kapotgemaakt en dat had ze goed ingeschat. Ik keek nog niet eens wat ik kreeg en hap slik weg. Daarna dacht ik er komt nog meer, maar nee hoor. Het eitje is een oud ritueel sinds mijn baasjes honden hebben, en dan alleen voor de zaterdagochtend. Het is de bedoeling dat ik ook laat zien dat ik “zacht in de bek ben” iets wat een echte Drent natuurlijk is. Inmiddels zijn we 10 weken en 10 eitjes verder en heb ik al iets bijgeleerd. Ik neem het eitje al voorzichtig aan, maar kan me toch niet beheersen. Voordat ik het terras af ben bijt ik het in een keer kapot en schrok het naar binnen. Het mag dan een zaterdagochtend ritueel zijn, ik vind het gewoon lekker.

Mijn baasjes hebben dan eindelijk ook de inschrijving de deur uitgedaan voor 25 augustus in Heurne. Ik ben zo benieuwd naar de rest van de familie. Gelukkig blijven we toch BBknoeien en tijd om te spelen en de banden te verstevigen.

Een zondagse luie knuffel van Lennaert want naast rennen, ravotten en stoute dingen doen met mijn papa, zijn we ook heel goed in slapen.

Lennaert