Het voordeel van de jongste…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het voordeel van de jongste te zijn is niet te versmaden ! Ook vandaag is het nog eens bewezen geweest.

Ik, Lucy, mocht deze namiddag mee naar een feestje van een vriendin van het hoofdbestuur die haar toga aan de haak had gehangen bij de rechtbank in Antwerpen. Ik hoorde ons baasje vragen of dat hetzelfde was als “de kap over de haag werpen” maar dat blijkt alleen voor paters en nonnen te gelden die er vanonder muizen in het klooster.

Ik mocht mee tot op het terras waar veel vrienden die ons baasje ook kende, aan het aperitieven waren. Brubbels , wijn en fruitsapjes en ook lekkere hapjes werden aan hoog tempo aangevoerd. Ik kreeg zelfs van ons baasje een stukje mini loempia toen niemand het zag…

Al die mensen vonden mij een “schoon hondje” “een lief hondje” (toen efkes 100 %) een “goed luisterend hondje “(?) Ik liet mij dat allemaal heel goed welgevallen en wentelde mij in mijn fierheid. Zo’n veertig mensen die mij allemaal lief vonden, je zou voor minder ijdel worden. En ons baasje moest telkens maar zeggen “ zeg het niet zo luid want ze verstaat alles en ze krijgt er pretentie van !

Telkens wanneer de baasjes van het terras naar binnen werden geroepen mocht ik terug een dutje gaan doen in de auto. Daar had het baasje speciaal een mandje met een zacht dekentje voor mij klaar gezet. Dat was helemaal geen straf voor mij. Ons hoofdbestuur neemt in principe geen honden mee binnen in een restaurant waar nog andere mensen eten. Hier mocht het trouwens zo al niet want de vriend van onze baas vertelde hem dat de baas niet vriendelijk was naar honden. ’t Kan gebeuren, er zijn zo van die mensen maar vandaag was er zo maar ééntje, en die heb ik niet ontmoet.

Belle , Hera en Heros hadden dus vandaag huiswacht, voor hen zal het vast niet zo plezant gewest zijn als voor mij. Het voordeel van de jongste te zijn is dat naar het schijnt !

Lucy