De puppenkrant 07-11-2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Veel nieuws vandaag, zoveel kopij gekregen dat we hebben moeten opsplitsen en morgen de andere wilde verhalen geven. Kwestie van geen overdosis Drentenkuren te moeten verwerken. “Trop is teveel” waren de historische woorden  van *Paul vd Boeynants na zijn ontvoering.

Daar is trouwens nog een mop over ontstaan. Die ging zo…

Toen Patrick Haemers bij de ontvoering V.D.Boeynants overmeesterde, zou P.H. gezegd hebben “Mr. V.D. Boeynants, we gaan u ontvoeren”. Van den Boeynants, die in de schermutseling zijn hoorapparaat verloren had, verstond “we gaan naar de hoeren” en heeft toen alle weerstand opgegeven en is verder vrijwillig mee gegaan…

Zeggen ze hé, wij weten het ook maar uit x° hand.

Maar terug “to the point”, hier volgen nog twee actuele berichten , ditmaal van Louis (de Drent) en Lobke

Belle & co

*Voor de buitenlandse lezers, Paul V.D.Boeynants, voormalig Belgische eerste minister in de 60er jaren, die ooit ontvoerd is geweest.

Hier het wandel verhaal van Louis en familie

Hoi hoi,

Zondag was inderdaad een leuke maar natte dag. Zo nat zelfs dat we aan de rotonde in Wenduine de handdoek in de ring hebben gegooid. Voor Louis mocht het allemaal wel wat langer duren maar Bo en Lore zagen er zo verkleumd en doorweekt uit, dat het welletjes was.

In Wenduine heeft het vrouwtje echter jarenlang vakantiejob gedaan en ze kent daar haren draai wel een beetje. We zijn ons dan ook gaan opwarmen in de Moustache en hebben daar lekker gegeten. Louis was als een engeltje. We hebben hem niet gehoord. Daarna zijn we met de tram teruggekeerd. Toen we thuiskwamen herhaalt zich iedere keer hetzelfde ritueel. Louis staat te springen aan de deur om binnen te kunnen en dan schiet hij naar binnen recht naar zijn kussen alsof zijn leven er van afhangt. Als hij dan zijn doel bereikt heeft, zit hij daar te glunderen met zijn kop rechtop. Dan installeert hij zich goed en geniet na van een leuke dag.

Als ik Lucy’s streken lees, moet ik toegeven dat ze toch meer broer en zus zijn dan ik dacht. Soms ben ik er echt van overtuigd dat hij een carriere in het circus zou willen uitbouwen. En dat trekken moeten we ook afleren.

Vorige week lag het baasje zijn middagdutje te doen toen Bo op zijn Nintendo een hondje liet blaffen. Louis stond bij mij in de keuken toen hij het hoorde. Hij spitste zijn oren en in volle vaart stormde hij de living in, met 1 sprong zat hij in de zetel met zijn voorpoten op de rugleuning van de zetel om buiten te zien waar dat lawaai vandaan kwam. Het baasje lag echter in die zetel en Louis was recht in zijn maag gearriveerd. Laat zeggen dat hij niet te content was.

Ook alles wat eten aangaat is niet veilig voor Louis. Hij eet echt alles, zelfs Lore haar doosje met stukjes peer heeft hij al uit haar boekentas gehaald en naar binnen gespeeld. De soepkom omgekeerd die op het achterste vuur van het fornuis stond(gelukkig koud). Pas gesmeerde boterhammen krijgen ook pootjes als Bo of Stan ook maar eventjes de andere kant opkijken. Ik veronderstel dat dit dan ook standaard uitrusting is bij een Drent.

Dit weekend raakte hij ook op de weide naast ons huis en heeft hij gespeeld met de schaapjes. Nadien liepen er toch een paar met manke poten.

Dan komt hij bij mij zitten met zijn typisch snoetje dat volledige onschuld uitstraalt en dan ben je al het bovenstaande onmiddellijk vergeten.

Groetjes

Ilse

En nog een wandelverhaal van Lobke…

Lieve mams,

Alweer een berichtje van mij, heb vanochtend alweer zo’n pret gehad. Vanochtend gingen het baasje en Siebe ook mee naar ons bos. Siebe mocht weer een keer proberen los te lopen daar. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen, zoefff…daar ging ie d’r vandoor, en ik er achteraan…..joepieeee!!! Jammer, baasjes waren ‘’not amused’’. We zijn toen toch maar weer teruggekomen. Even later zagen we iemand op de dijk lopen met vier honden. M’n baasjes kenden haar, en ze hadden elkaar lang niet gezien. Die vrouw met de honden kwam naar ons toe. Nou, toen moest ik toch wel even op m’n rug gaan liggen hoor, vier van die grote Ierse Setters en hun vrouwtje die mij kwamen bewonderen. Het waren Fons, Elmo, April en Blossom. Blossom is de grote liefde van Siebe, en dat was gelijk goed te zien, wat was die blij dat hij haar na lange tijd weer zag. Toen dacht hij niet meer aan weglopen, hij bleef dicht bij haar in de buurt. We hebben gezellig met hen verder gewandeld. April heeft thuis een nestje van 11 pups, en m’n vrouwtje wil daar eigenlijk nog even gaan kijken voordat ze uitvliegen. Ze zal toch niet……

Vanmiddag was ik even niet zo lekker. Ik heb gisteravond nogal wat hout gegeten, m’n vrouwtje had me nog wat afgepakt. Ik heb bijna de hele middag in m’n bench gelegen, en af en toe liep ik wat rond met m’n staart tussen m’n poten. Ze begrepen hier niet wat er opeens aan de hand was. Totdat ik moest poepen, en m’n vrouwtje aan me zag dat dat pijn deed. Bovenop m’n drolletjes lag een ‘’bundeltje’’ houtjes. Toen ik dat kwijt was werd ik weer de normale terroristische Lobke. Nu willen ze me eigenlijk niet meer alleen in de tuin laten, da’s balen. Ze beginnen een beetje ongerust te worden over mijn eetgewoontes.

Mam, dit was het weer voor vandaag.

Kusjes weer van je lieve knaagdier Lobke.