|
Er was deze namiddag
geen internet beschikbaar in La Magdeleine, dus plaatsen we ze maar nu in de
vooravond.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Jantje weer
.
Jantje zit op school in de
rekenles.
De juf zegt:
"Op de telefoondraad zitten
10 vogeltjes.
Ik neem een geweer en ik schiet
één vogeltje neer.
Hoeveel vogeltjes zitten er nu nog
op de draad?"
Iedereen aan het denken en na enkele minuten steekt Jantje zijn vinger op.
"Ja Jantje", zegt de juffrouw, "zeg het maar".
"Juffrouw", zegt Jantje,
"er zitten geen vogels meer
op de draad".
"Jawel.", zegt de juffrouw,
"Er zitten tien vogeltjes op
de draad, ik schiet er één vanaf dus...
tien min één is negen".
"Neen.", zegt Jantje.
"Uw geweer maakt zoveel
lawaai dat alle andere vogeltjes gaan vliegen".
"Nou, Nou Jantje", zegt de juffrouw.
"Tien min één is negen,
maar ik hou wel van de manier
waarop je denkt".
"Ach" zegt Jantje, "zulke vragen kan ik ook stellen".
"Oh ja",vraagt de juffrouw, "stel dan maar eens zo een
vraag".
Jantje denkt eventjes na en stelt volgende vraag :
"Juffrouw, in het park zitten
drie vrouwen op een bank.
Ze hebben alle drie een ijsje
vast.
De éne likt eraan,
de tweede bijt erin en de derde
zuigt eraan.
Wie van de drie is getrouwd
?".
De juffrouw slaat zo rood uit als een tomaat en stottert ...
"Eh, ik ... ik ... Eh,
ik denk diegene ... die eraan
zuigt".
"Wel neen", zegt Jantje.
"Het is diegene die een
trouwring draagt, maar ...ik hou van de manier waarop u denkt !".
|
Ik ben Jan
