Bejaard Lakens echtpaar vreest besparingen xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Veel
Belgen die rondkomen met een uitkering maken zich zorgen over de
besparingsplannen van formateur Elio Di Rupo. Het bejaarde echtpaar Albert (77)
en Paola (74) ziet de toekomst somber tegemoet.

Naar schatting 20 procent van de Belgische bevolking leeft
van een uitkering, al dan niet via pensioenen, invaliditeit of langdurige
werkloosheid. De laatste jaren zijn hun aantallen gestegen. De huidige
bankencrisis heeft velen onder hen in nog moeilijkere situaties gebracht.
Plaatselijke OCMW-centra kunnen de problemen nauwelijks bijhouden.
Het bejaarde echtpaar
Albert (77) en Paola (74) woont in een door de overheid gesubsidieerde woning
in Laken. Alberts voorouders waren vanuit Duitsland betere leefomstandigheden
komen zoeken in België. Paola was in de jaren vijftig deel van de grote
immigratiegolf uit Italië. Ook de demente weduwe van Alberts broer, een Spaanse
migrante, woont in bij het echtpaar.
Wij moeten al jaren
leven van een uitkering, geeft Albert toe. Ernstige gezondheidsproblemen
hebben hem nooit in staat gesteld een vast job te houden. Toch was ik bereid
te werken. Hoewel mijn eigen ouders Franstalig waren, heb ik bijvoorbeeld
Nederlands geleerd. Ik heb vaak als seizoensarbeider gewerkt in Frankrijk en Italië.
Het was in Italië dat ik Paola leerde kennen.
Wij maken ons grote
zorgen, zegt Paola. Als de nieuwe regering bespaart op pensioenen en
uitkeringen, zal er voor ons niks anders op zitten dan weer met onze
kinderen te gaan samenwonen. De drie volwassen kinderen van het echtpaar leven
eveneens van de sociale bijstand en hebben inmiddels ook elk een eigen gezin.
Hun oudste zoon is zwaar autistisch en hun jongste zoon is geen onbekende bij
het gerecht.
Door de uitzichtloze
sociaal-economische toestand rekenen onze zonen niet meer op een vaste job.
Vooral onze jongste begeeft zich op het slechte pad om zijn gezinsbudget rond
te krijgen. Net als zovele andere sukkelaars
verdient hij zijn gage in de criminaliteit, vertelt Paola met een snik in haar
stem, terwijl Albert zijn woede verbijt.
Albert:
Wij moeten al jaren leven van een uitkering
Voor Albert en Paola is
er nog de bijkomende zorg voor de weduwe van Alberts broer, die bijna twintig
jaar geleden overleed aan een hartfalen. Zijn broer was erg actief in de lokale
kerkgemeenschap. Gelukkig kunnen we daar nog vaak terecht voor steun en
troost, zucht Albert.
R.H.
|