Een beetje triest
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Onze baasjes waren vandaag een beetje triest. Sneller dan verwacht is onze overbuurvrouw van wie de man twee weken geleden is overleden naar een rust/verzorgingstehuis vertrokken.
Onze overbuurvrouw is zo lang wij haar kennen, toch zo n 35 jaar, zwaar gehandicapt geweest en is steeds prachtig verzorgd door haar man, dochter en dan mogen we zeker haar familie, broers en zussen niet vergeten.
Toen de dochter deze namiddag kwam melden dat haar moeder nog voor de avond zou vertrekken waren onze baasjes er rats niet goed van. Maar tegelijk waren ze ook blij omdat Chris zelf had aangedrongen om te kunnen verhuizen.
We zijn overeen gekomen dat we haar niet gaan vergeten, en haar zeker regelmatig gaan bezoeken.
We weten zeker dat Marcel, haar overleden echtgenoot, het zo zou gewild hebben, want de zorg voor zijn Chris was zijn levensdoel.
Voor Chris is er deze namiddag een nieuwe episode in haar leven begonnen, zij gaat daar zonder twijfel heel goed in geholpen worden door dochter Peggy, schoonzoon Gunther, en Chris broer en zussen die werkelijk dag en nacht, bij tij en ontij, klaar stonden voor onze overburen. Dat zij niets gaat tekort komen zijn we zeker van, maar waar we ook zeker van zijn is dat het leven hier in onze straat nooit meer hetzelfde zal zijn zonder Marcel en Chris !
Jan
|