Fijn gereden gisteren…

We hebben gisteren de “transfert” tussen Vosselaar en La Magdeleine netjes gereden. Dat was niet voor iedereen zo want op de wegen ten zuiden en in de richting van Parijs waren er tal van files door het drukke terugkeer uit vakantie verkeer.

Want ook hier is er een eind gekomen aan de schoolvakanties “la rentree” zoals de Fransen dat al twee maanden (vanaf midden juli) in de warenhuizen aankondigen.

Druk verkeer voor de mensen richting noord dus, haast geen verkeer of toch heel vlot verkeer richting Zuid-west of “l’ Aquitaine” zoals de zuidwestkust hier heet.

Wij vertrokken met “enige vertraging” iets voor half elf voormiddag en openden onze franse toegangspoort om 18u45. Acht uur en een kwart gereden dus.

We waren met twee auto’s ditmaal, want ook Jan en Karin, de baasjes van Siebe en Lobke trokken samen met ons richting vakantie bestemming.

Dat lokte bij ons baasje de opmerking uit “we hebben nen “Ollander” op sleep”. Neen we zijn elkaar niet kwijtgespeeld, ook niet op de Parijse pèrifèrique intèrieur waar het altijd druk is. Ons baasje heeft de afstand van de Porte de Bagnolet en de Porte d’ Italie echter gisteren voor de eerste maal op het tweede rijvak afgelegd. Hij zelf kan zich niet herinneren dat hij daar ooit meer heeft gereden dan om in te voegen naar het linkse rijvak. Of het moest zijn dat het nog in zijn VAB-periode was. Toen reed hij met een “vijf-lader” (een vrachtwagen waar vier/vijf auto’s op konden) en die mogen niet op het linkse vak !

Alleen heeft ons baasje nog eens een flinke vloek laten horen aan de luchthaven Charles de Gaulle. Ons baasje wil namelijk nog eens een mooie heldere foto nemen “in de vlucht” wanneer wij onder de startbanen doorrijden en er boven ons een vliegtuig staat.

Gisteren was er druk luchtverkeer en toen wij naderden was er juist een vliegtuig geland. Dat wil zeggen dat er dan wel enige tijd tussen is naar de komst van het volgende vliegtuig. Maar toen we onder de volgende startbaan reden stond daar een Jumbo van Air France stil boven de startbaan. We reden vlak onder het neuswiel door… en het “kodakske” stond niet aan ! ! !

Miljaarde, miljaarde, was de reaktie van ons baasje…

En voor de rest… het is hier mooi weer, rustig en we zijn het weeral terug gewend .

Belle & co