Alsmaar beter…

Vanochtend stak er nog een bericht over de reuendag van de Nederlandse Drenten vereniging in onze mailbox. En ook dit verslag laten we jullie lezen. We hadden de uitslag en hoe het er aan toe was gegaan al uitgebreid vernomen via “Skype” maar toch is het heel plezant als je het zo nog eens uitgeschreven kan nalezen.

Lennaert verhaalt hier op de onderstaande regels zijn visie op gans het gebeuren en net als Lando, waren de beide nakomelingen van Hera en Cartouche het unaniem eens,… niets dan lof over de beide dames keurmeester en hoe de keuring professioneel was aangepakt.

We laten Lennaert hier zelf zijn verhaal doen…

Belle & co

Hallo roedelaartjes in Ferret,

Ja wat moet ik nog vertellen na al de lovende en trotse woorden van Ome Faes en mijn broer Lando?

Soms kunnen emoties en gevoelen binnen één paar dagen van links naar rechts slaan zoals het ritme van mijn trotse Drentenstaart.

Heel vroeg vertrokken we gisteren richting Dieren waar een belangrijke keuring Lando en mij te wachten stond. De baasjes waren best wel zenuwachtig en er werden vragen gesteld als ‘komt dit niet te vroeg” en “zijn  ze er al klaar voor”.

Dit was meer dan een examen. Samen met 56 reuen werden we gekeurd door 2 keurmeesteressen die geen enkel detail ontging en het bestuur van de Nederlandse vereniging keek geïnteresseerd mee en werden er vele sneeky foto’s van ons gemaakt.  Ademloos luisterde mijn baasjes naar de uitleg die bij iedere reu werd gegeven over hoofd, snuit, lippen, vacht, oog, bone, borst, staart, belijning, vriendelijkheid, gebit, pigment, hoekingen, ribben, voorborst, ellenboog, karakter  enz. Als je de waslijst zou zien werd je al zenuwachtig.

Lando was eerst aan de beurt en vriendelijk en dapper trad hij de ring binnen. Door vlugge, grijpgrage handen werd hij betast en broerlief onderging alles super. Toen Nico rondjes moest draven liet Lando zien dat wij echt nog wel tot de jongste honden van de grote groep behoorde en haalde allerlei zottigheid uit. Ik stond netjes te wachten en voelde via de lijn de spanning bij vrouwtje groeien.

Tijdens de clubmatch waren toch wat zaken fout gegaan en dat nam vrouwtje zichzelf kwalijk omdat ze mijn temperament en speelsheid onderschat had. Toen was ik aan de beurt en kwamen de keurmeesteressen naar me toe gelopen. Ik deed snel 2 passen naar voren en omhelsde ze letterlijk. Mijn vrouwtje schrok en dacht “ooh oh minpunten”. Maar deze goedlachse, maar toch serieuze,  keurmeesteressen konden dit juist waarderen en prezen mijn vriendelijkheid. De tandjes laten zien begon moeilijk maar opeens lachte ik mijn tanden bloot en kreeg direct een compliment over mijn grote sterke gebit.

De rest van de keuring verliep in tegenstelling tot de clubmatch vlot en gecontroleerd. Ik maakte wel een paar rare bokkensprongen maar liet daarna zien dat ik net zo mooi en krachtig kan draven als oma Belle, mama Hera en Ome Heros.

Door de goeie en leerzame uitleg van de keurmeesteressen vloog de dag voorbij en konden we om 16.15 uur ons rapport ophalen. Bij mijn karakter staat onstuimig! Ja mag ik! Ik ben pas 1.5 jaar en ben pas echt volwassen als ik 3 jaar ben en heb me goed geweerd in deze open leeftijdsklasse met allemaal bekende en beroemde namen in de catalogus.

Nummer 8 en 9, Lando en Lennaert, de kortste namen in de hele catalogus met de laagste inteelt coëfficiënt en met de kortste fokkersnaam hebben hun visitekaartje afgegeven….

Jullie trouwe Lennaert