|
Na de storm en na het feest…
We kregen eergisteren een behoorlijke najaarsstorm over ons heen. “Dirk”, zo hadden ze bij de Duitse meteo diensten de storm gedoopt, begon hier “putteke nacht” van zijn oren te maken. Hevige rukwinden en slagregen tegen de vensters waren zijn kenmerken.
Voor ons vier was het niet zo erg, wij lagen lekker warm op een zacht kussen in onze benches in de woonkamer. Toen om 07u30 de mannen met de vuilkar langskwamen heeft Heros eens goed moeten laten horen dat ze van “zijn” spullen moeten afblijven. Maar het baasje dacht dat er iets anders mis was en die is dan uit zijn nestje gekomen om te kijken wat er mis was. Blij was die niet toen hij merkte dat het enkel Heros’ hekel aan de vuilkar was die hem uit zijn bed deed komen…
Gisteren hadden we dan hier ten huize wat ons vrouwtje “het Faes’en feest” noemt. Ons vrouwtje had lekker gekookt en omdat er ook nogal wat “klein volk” tussen de familieleden rondliep bleef er hier en daar toch nog wel wat lekkers over voor ons. Ons hoofdbestuur heeft een hekel aan eten wegwerpen en zo doende kregen wij de rol van op helpers van restjes toebedeeld. En dat is nu eenmaal een taak waar wij ons met volle overgave aan kwijten. Niks bleef er over en de eetkommen zagen er aan ’t eind uit alsof ze juist uit de MAXIZOO kwamen. Spiksplinternieuw zo zagen er de eetkommen uit.
Onze bakker in de familie had ons ook weer eens overdadig voorzien van gebak en lekkernijen. Gert en Anke (Anke is een nichtje van ons baasje) van de bekende bakkerij Willems, aan de Gierlestwg in Turnhout, hadden de familie getrakteerd op wat ons baasje “een dagproductie” noemt. Dat maakte dat ook nu weer bij “het klein volk” een en ander op de borden bleef liggen onder ’t mom van”ik kan het niet meer op”. En weer kwam de vierkoppige hulp opruimbrigade in actie. Het was ditmaal geen gedroogd varkensoor als dessert maar biscuit en taart met slagroom en van die lekkere dinges….
We hebben gisteren geen brokken moeten eten om onze hondenbuiken gevuld te krijgen…
Belle & co
|
Ik ben Jan
