|
Een zaterdagnamiddag in La Magdeleine…
Gisteren namiddag heeft het hoofdbestuur een wandeling rond de gehuchten van de gemeente gemaakt. De wandeltocht was georganiseerd door het feestcomité van de gemeente en zij doen dat zoals steeds uitstekend.
Om 17u00 was het verzamelen geblazen aan de “Mairie” van La Magdeleine voor een tocht van 7 of van 9 kilometer . De wandeltocht deed al de gehuchten van de gemeente aan en dat zijn er een negental. Er zijn er ook bij die bestaan uit twee huizen maar ook die hebben de vermelding “lieu dit” wat zoveel wil zeggen als “plaats genaamd….
Onze baasjes waren in het gezelschap van Lucy. Belle, Hera en Heros bleven voor de gelegenheid voor de huiswacht.
Het was met 24°C best warm en de koptrekkers van de wandeling zetten er een stevig tempo in zodat wij al snel bij de achterhoede belanden omdat ons baasje een fotoverslag wilde maken en dus telkens bij elke foto wat verder achterop geraakte. Maar ook vanuit de achterhoede kunnen knappe foto’s gemaakt worden. Het baasje maakte zo’n 85 foto’s van de deelnemers, de omgeving en het feestmaal achteraf.
De foto’s worden geselecteerd, op CD gezet en worden achteraf aan het comité geschonken waarna ze in het gemeente archief belanden voor het nageslacht…
We hadden het enkele regels hiervoor al over het feestmaal dat werd opgediend in de gerenoveerde feestzaal aan het einde van de wandeling.
Voor een luttele 10 euro kregen de deelnemers aan de wandeling een buffet aangeboden om U tegen te zeggen. Meer nog, het ging om drie gangen en sommige van de aanwezigen, meestal nieuwe Engelse inwoners van het dorp, dachten dat het na de eerste gang al gedaan was. Maar dan kennen ze de manier van feesten van de Fransen nog niet. Na die eerste gang kwamen de immense schotels met roastbief (de lekkerste ter wereld zegt ’t baasje) en het varkensgebraad op tafel. En dan kwam het nagerechten buffet op tafel. En dan kwam daar een assortiment aan kazen op tafel. En toen kwam er koffie achteraf met nog een stuk overschot van de cake op tafel. En toen waren er al veel Engelsen die twee gangen terug al hadden afgehaakt wegens te veel gegeten van de eerste gangen ! Ja zegt ons baasje, die Engelsen, die leren de Franse manier van feesten nog wel kennen als ze nog enkele jaren verder zijn.
Dan moeten we er nog bij vertellen dat bij gans dit eetfestijn vers (soms nog warm) gebakken brood uit de gemeentelijke houtgestookte broodoven hoorde !
Na afloop van het eetfestijn vroegen de dames van het feestcomité nog of we nog wat van de overschot mee naar huis wilden nemen maar daar hebben onze baasje, zelf meer als voldaan, dan toch maar voor gepast. “Trop is te veel en te veel is trop” herinneren wij nog als gevleugelde uitspraak van Pol Van den Boeynants uit de jaren ‘80
Wij hebben de leden van het feestcomité bedankt voor de uitstekende organisatie en de copieuze maaltijd achteraf en hen verzekerd dat ze op ons mogen rekenen, de volgende keer zijn we er terug bij. We hebben zelfs al een hint gegeven voor een volgende activiteit, een gezamenlijk pizza namiddag rond de gerestaureerde broodoven bij ons in het gehucht. Resultaat… voorstel aangenomen en in ontwikkeling !
Belle & co
|
Ik ben Jan
