Schitteringskes
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zo is het, twaalf schitterende zwarte kooltjes in de werpkist, de oogjes die nu nog dicht zijn behoren aan een slapende pup. Ook de pootjes willen allangs om aan beter mee.
Als je nu aan de rand van de kist komt staan, zijn er direct een paarpupjes die jou richting uit komen en op de doodliglat willen kruipen. Nieuwsgierig zijn ze allemaal en toch zijn er maar twee teefjes in het nest.
Ikzelf begin er goed mijn werk mee te krijgen. In het begin was het vrij eenvoudig onze leefkamer zuiver te houden, maar nu die pups allen een gewicht van over het kilogram bereikt hebben, is dat ook goed te merken aan de plassen die verschijnen en de sigarenproductie die al aardig op gang komt.
De baasjes houden het goed mee in het oog en dagelijks, soms tweemaal , verversen ze de aankleding van de werpkist. Onze Miel(e) zal wel wat harder moeten werken zeg het baasje dan. En kan onze Miel het niet meer volgen dan plaats het baasje wel een annonce voor een Poolse poetsvrouw. t Baasje zegt dat het in de mode is, zijn zus heeft wel een Thaise poetsvrouw ! Maar zo ver wil t baasje niet gaan zegt m
Dat doet het baasje denken aan die mop uit de tijd dat je zulke moppen nog mocht vertellen . Dat ging zo: Heb jij iets tegen negers ? Neen ik heb niks tegen negers, integendeel, ik vind dat iedereen er één moest hebben
Zo gaat het nu met Poolse poetsvrouwen, er is enkel de huidskleur verandert en de kleur van t betalen.
Vroeger in t zwart en nu in t wit met van die hoe noemen ze weer bons
Ondertussen schittert het toch maar in de werpkist
Belle
|