Vosselaar 25 03 2016

Het mag ook eens een meevaller zijn.

Deze namiddag hadden we een afspraak bij onze dierenartsen in Hoogstraten. We maakten die afspraak om 14u00 eergisteren al vanuit Frankrijk omdat Hera nogal sterk mankte op haar linker voorpoot. En ook die kennelhoest ging maar niet over.

Vandaag was het manken echter over en ook het hoesten was zo goed als over. Maar nu was het de beurt aan Heros om het zorgenkind te zijn ! Wel vijf maal moest die buitengelaten worden en telkens gaf hij wat over. Dus togen we met twee Drentjes richting Hoogstraten.

Na de symptomen van het manken van Hera te hebben uitgelegd en wat we zelf al hadden gedaan werd Hera’s poot door Sarah aan een grondig onderzoek onderworpen. Spieren en gewrichten werden goed bevonden maar bij het onderzoek van de onderkant van de voet kwam aan het licht dat er één van de voetkussentje toch een behoorlijke snee vertoonde. Ons baasje had die snee eergisteren niet gezien toen hij de poot van Hera controleerde.

Door gisteren negen uren in de auto te zitten had de wonde tijd gekregen om goed dicht te groeien en was het ergste leed geleden. Ook de hoest van Hera was flink beter maar Sarah vertelde net hetzelfde wat Benoit Hans het baasje vorige week al vertelde (maar dan in ’t frans), dat kennelhoest hardnekkig was en wel twee tot drie weken kon blijven duren. ’t Baasje denkt dan ook niet dat wij vier bij de volgende beurt die vieze vloeistof niet meer in onze neus gespoten krijgen. Dan worden we gevaccineerd en nog geen twee weken later worden we dan ziek door het vaccin zelf. En dat kan nooit de bedoeling geweest zijn.

Het onderzoek van Heros bracht niet veel duidelijkheid. Hij heeft een prik gekregen tegen het braken en daarmee was de kous af. Hij heeft geen ziekte symptomen meer laten zien en was deze namiddag levendig alsof er nooit iets geweest was. Vanavond heeft hij goed gegeten en niet meer overgegeven. Dus patiënt genezen verklaard !

En zo blijven we bezig met de roedel zegt het baasje…

Belle & co