La Magdeleine 27 08 2016

Er was eens… een modern sprookje in afleveringen, deel 1

de Kiki story...

Ergens in de Stille Kempen, in de tijden dat honden nog luisterden naar hun baasjes was er eens een beginnend fokker en een mooi braaf teefje.

Dat teefje die Elle noemde maar omdat ze zo mooi bruin was en zo ’n mooi karakter had de bijnaam Belle had gekregen. Een naam die ze met fierheid droeg en die niemand in twijfel trok.

Dat teefje had al eens de zorg gekregen over een nestje dat ze had gekregen samen met een even mooie en zachte jager Zeppos. In dat nestje kreeg het koppel zes mooie puppy’s die zoveel aandacht kregen dat er al gauw vraag was naar meer van die mooie puppy’s van Belle. En omdat Belle zo ’n goed moedertje was geweest met haar eerste nestje besloot de beginnende fokker, die nu al heel wat ervaring had opgedaan aan de vraag van de Drentenliefhebbers te voldoen en een tweede nestje met Belle te fokken.

Nu viel de keuze op een andere reu die in beeld was gekomen omdat hij zulke goede “papieren” kon voorleggen op gezondheidsgebied. Hij had een zalig, zacht karakter en kon ook als jager me de besten mee.

Telkens Belle en Ferron van Drentenpassie (want zo noemde de mooie jager) samen waren klikte dat buitengewoon goed. Toen Belle enige dagen voor kerstmis 2010 zo loops was dat het ideale moment was aangebroken, trok de fokker en zijn vrouwtje samen met Belle naar Booischot, ergens tussen Lier en Aarschot in België. Daar ontmoette zij weer die knappe Ferron die zij al meermaals op wandelingen en bijeenkomsten had ontmoet.

Bij de ontmoeting die beiden nu hadden was snel duidelijk voor Ferron wat zijn taak was bij deze ontmoeting. Bij hem was het de eerste keer was dat hij mocht dekken. Voor Belle was het de tweede keer en zij wist dus van wanten. Dat het winterweer niet mee wilde daar in de tuin in Booischot vlak voor de feestdagen, had geen invloed op het werk van Ferron. Een viertal weken later kon dierenarts Nelly aan de baasjes van Belle vertellen dat zij op de echo gezien had dat Belle drachtig was. En net als in andere sprookjes kreeg Belle van de baasjes een super verzorging in afwachting dat ze eind februari puppy’s zou krijgen.

De Drentenliefhebbers die zich hadden aangemeld voor een puppy uit dit nest werden alvast verwittigd en op vele plaatsen te lande werd ijverig mee geleefd en voorbereidingen voor de komst van de puppy werden al genomen.

Negen weken nadat Belle en Ferron in de sneeuw hun werk hadden gedaan steeg de spanning ten huize van de fokker. Nelly, de vaste dierenarts van de fokker werd verwittigd dat “er wat op komst was” en zij hield zich klaar om te komen assisteren.

Al het nodige voor een voorspoedige bevalling was klaar gezet, nagezien en nog eens dubbel nagekeken, tot en met de fles Champagne, om bij het einde van de bevalling de emoties door te spoelen.

Vanaf de dekking had het vrouwtje van de fokker dag na dag een dagboek bijgehouden waar al het wedervaren van Belle in verteld werd. Ook op het blog dat de fokker al enkel jaren dagelijks vol schreef konden de belanghebbenden het hele verhaal volgen. Er deden verhalen de ronde dat er van de puppy kandidaten er al bij waren die tijdens de laatste week voor de bevalling de computer niet meer hadden afgezet en meermaals per nacht de computer gingen raadplegen om te zien “of er al iets was “…

En toen was het 27 februari 2011… maar dat is voor volgende keer…