|
Da wilde ni wete
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Gisterenavond moesten(?) de baasjes de 60° verjaardag van Jenny mee gaan vieren. Je weet wel Jenny van Fernand, van de Febro en van St Fraigne in Frankrijk en van nog tal van zaken.
Het ging goed, prachtig zelfs, een magnifiek feest met alles er op en er aan. Lekker eten, goeie dansvloer, prima DJ, (nog een goeie ouwe bekende vanuit de jeugdbeweging KSA, midden vorige eeuw) kortom een feest om U tegen te zeggen.
De baasjes zijn natuurlijk te lang blijven plakken alhoewel zijzelf vonden dat het er nog veel te plezierig was om dan al te gaan. De puppys hadden er duidelijk een andere mening op na gehouden. De puppyren was open en alle zes waren ze ontsnapt en hadden ze de living verkend. Overal hadden ze hun sporen nagelaten , behalve op de tapijten, die hadden ze proper gehouden.
Overal, maar dan ook overal, hadden ze worsten en plassen gedeponeerd. Met uitzondering van hun ren en de tapijten, die waren zo proper als toen de baasjes vertrokken. Dat is eigenlijk een feit om verheugd om te zijn want naar hondentaal vertaald wil dat zeggen: als je ons de kans geeft om het niet bij ons nest (hier de puppyren) te doen dan gaan wij verder af, wat in dit geval de tuin is.
In principe kunnen we dus zeggen, als we dat kleine grut dadelijk buiten laten, als ze hun signalen kenbaar maken, dat onze hondjes op dit moment begrijpen hoe het moet en gewenst is om de zaak proper te houden
.
Fotos van het debacle heeft het baasje niet gemaakt, hier is uw vrije interpretatie gewenst vandaag
Belle
|
Ik ben Jan
