Nog dagboek van Harco,
ons toegezonden door Karine en Ronny. Niet alleen omdat er verschillende lezers gevraagd hebben naar de "nestverlaters" maar zeker omdat het zo plezierig geschreven is...
Bedankt Karine
Dagboek Harko van donderdag 15 januari t/m maandag 18 januari 2009xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Elke dag iets nieuws bijleren.
Elke dag is een ontdekkingsreis. In de garage hier ligt er van alle lekkere spul, oh wat is het zààlig om dit in mn bekje te stoppen en ermee naar de leefruimte te crossen. Ik speel dan het spelletje van pak me dan, als je kan . Tuinschoenen zijn mijn favoriet, gevolgd door de tuinhandschoenen, noorse sokken, den aftrekker, handborsteltje, schrobborsteltje. t Vrouwtje zegt dat ze al vermagerd is van altijd achter mij aan te zitten. Heb ik goe gefixt hé.
Mn plasjes en sigaartjes laat ik altijd buiten achter op één enkel plasaccidentje nà maar dat komt omdat ik zo op ga in mn spel dat ik het gewoon vergeet te vragen om naar buiten te gaan
. Normaal ga ik heel gedistingeerd voor het raam zitten en trek de aandacht door even te piepen of achteruit te kijken naar mn baasjes.
Ik mocht onlangs mee met t vrouwke op de achterbank van de auto naar de apotheek voor mijn wormpillekes. Ik voelde mij als een koning daar op de achterbank. Er was veel te zien in de straat terwijl ik wachtte tot vrouwke terugkwam, dus het viel reuze mee om alleen in de wagen te wachten. Gisteren idem met baasje om brood te gaan halen. Jongens ik word zot van die broodgeur. Ik kreeg dan ook het korstje en het smaakte mij rijkelijk. Ge ziet, ik word hier goed gesoigneerd. Elke morgen krijg ik nog van die meegekregen puppy-melk, ook daar spring ik een meter voor in de lucht.
Wat ik veel oefen is de muizensprong, en onlangs heb ik gaten delven in de tuin ontdekt, das pas super , kan ik mij eens goed zwart maken! De vijver heb ik ook al geïnspecteerd en via de waterplanten mij steeds verder gewaagd. Toen opeens ploens ikke ijskoud en nat tot halverwege. Momenteel waag ik me niet meer zo ver en ben al tevreden met een paar stengels watermunt. Dat is maar goed ook zeggen mn baasjes anders laten ze mij niet met een gerust hart alleen struien naar de achtertuin.
Elke dag doen we een ommetje , naar oma en opa, even langs de rand van het bos passeren, netjes aan de leiband lopen, telkens goed opletten dat de lijn niet te strak wordt want dat hebben mn baasjes niet graag. Nu en dan mag ik al eens loslopen en dat vind ik nogal gewaagd zo buiten de tuinmuren. Ik loop dan een meter of twee vooruit en kijk dan naar mn baasjes of het oké is. Eén keer deed ik rechtsomkeer richting mijn hol, maar toen t vrouwke mij riep maakte ik direct rechtsomkeer, want ik weet als ik kom krijg ik altijd een mega grote uitgebreide knuffel en daaraan kan ik niet weerstaan. Het leukst vind ik om samen met mn baasjes in de achtertuin te wandelen. Soms verstoppen mn baasjes zich en dan mag ik hen zoeken. We zijn dan beiden content dat we elkaar terugzien en de baasjes zeggen dat ik dat nu al beter doe dan hun vorige beagles ooit hebben gedaan. Je staart zou voor minder gaan krullen. Trouwens er begint meer haar op mn staart te groeien
. Moest ik vanmiddag toch eens grondig gaan onderzoeken hoor.
Op het gemakske gezeten op mn kont maakte ik onlangs ook eens een uitgebreide studie van die Drent die altijd in de ruit komt zitten s avonds. Kopje naar links, kopje naar rechts , boven onder, enz
. enz
. enfin, alles wat ik deed gebeurde daar ook, dat kon dus niet anders of het was ik .
Op die ruit gebeurde nog iets eigenaardigs, de regendruppels plakten eraan, maar je kan ze er helaas niet aflikken van aan de binnenkant.
Ik eet goed, slaap goed en ben al flink gegroeid. Weeg nu al meer dan 7 kilo Gisteren wou ik een plaats in de zetel veroveren, maar t is nie gelukt, k heb nochtans aangehouden, maar helaas niet gewonnen. Nou ja ik heb nog een gans Drentenleven om het uit te testen en als ik later groot ben en ik het hol voormij alleen heb, zal ik het wel eens flikken, daar ben ik slim genoeg voor. Zoals eerder op de week, ik had al snel door dat als ik s nachts iets van mij laat horen, mijn baasjes mij komen opzoeken om een plasje te doen. Daar heb ik eens goe van geprofiteerd zie ! Om de twee en later om het uur eens één van je baasjes zien vond ik wel leuk. Toen verschenen er wallen onder de ogen van mn baasjes en hebben ze de rollen omgedraaid. Ik mag s nachts enkel uit de keuken als ik niet piep. Toegegeven, tis beter zo, nu heeft iedereen meer zn rust en tweemaal naar buiten s nachts is meer dan oké voor mij, want die andere plasjes waren maar kleine nepplasjes, hi hi hi.
Terwijl t vrouwke mijn word documentje naleest ben ik nog eens vlug bij haar in de zetel geklommen. k ben toch een minuutje mogen blijven liggen, k heb het gezegd hé dat ik zou blijven proberen
ik gebruik dan ook al mn charmes.
Groetjes nu terug vanop mijn knuffelmatje, Harko
|