Le plat paysxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het is wel niet zoals Jacques Brel het bedoelde, maar zo zien wij onze tuin nu wel. Als t baasje de bosmaaier aanhangt dan kijkt m niet zo nauw. Alles moet plat is zijn motto op dat moment. Zo is de dragonplant, die verscholen zat tussen de netels en hoog opgeschoten papavers mee tegen de vlakte gegaan. Niet zo erg zegt de baas, die komt er wel terug bovenop.
Nu maar wachten op het zonnetje dan kan de baas morgen of overmorgen hooien. Het ziet er naar uit dat het nog een echte boer gaat worden. Een multinationale boer voegt m er zelf aan toe. Als we binnen twee weken terug naar Frankrijk vertrekken wacht m daar terug hetzelfde werk. Zo houden ze hem bezig.
Het baasje heeft wel even gevloekt toen hij met de bosmaaier zon Drentensigaar raakte. Je wil het hier niet zien verschijnen, de woorden die we toen naar onze kop geslingerd kregen, fraai was het niet, en voor publicatie ook niet echt geschikt
Die bleu de travail werkbroek mag ook niet binnen van t vrouwtje wegens plaatselijke geurhinder !
Wij hebben nu toch terug een tuin waar we onze speeltjes in terug vinden
Bas & Belle
|