Aangekomen
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
t Was laat gisterenavond toen we hier in La Magdeleine arriveerden. Iets voor elven draaiden we de koer op na nochtans een rustige rit van achthonderd kilometer.
Je kan natuurlijk niet vroeg aankomen als je laat vertrekt zoals wij gisteren deden. Het bezoek aan de tandarts van t vrouwtje eergisterenavond gooide roet in het eten gisterenmorgen. Gans de mond van t vrouwtje was verrenneweerd (Turnhouters verstaan dat) door het langdurig open blijven liggen, de scharnieren wilden niet zo goed meewerken. Het baasje toonde wel medelijden maar eigenlijk was het niet echt zijn probleem
.t Was stiller dan anders in huis en enkel het hoogstnoodzakelijke kwam aan bod. Hij daarentegen kon zeggen wat m wou, er kwam toch geen tegenspraak
Tegen de namiddag was alles (?) terug in orde en de auto ingeladen en om 14u30 zijn we dan maar vertrokken. Om half drie vertrekken wil ook zeggen om zes uur in de file staan in Parijs
Daar kregen we dan nog eens een onweer bovenop om "U" tegen te zeggen. Een A3 snelweg onder water en hagelbollen die het glazen schuifdak in de vernieling wilde krijgen. We hebben een uur en half nodig gehad om Parijs te ronden en rond half acht kon de cruise control terug aangezet worden op de A10 snelweg .
Volgens de uitleg van het baasje heeft zijn veestapel zich heel braaf gedragen, niet ziek geweest en op momenten vroeg het baasje zich af of we niemand van de honden vergeten waren op de snelwegparking na de plaspauze.
Ondertussen hebben we weeral van een goede nachtrust genoten met aan het einde nog een verrasingske
meer daarover strakskes, eerst naar de bakker
Belle & co
|